Przedmiotem wynalazku jest sposób otrzymywania inhibitora sacharazy.Opis patentowy RFN DOS nr 2064092 i opis patentowy Wielkiej Brytanii nr 1374751 oparte sa na stwierdzeniu, ze szereg Actinomycetes wytwarza inhibitory hydrolaz glikozydów, a zwlaszcza inhibitory hydrolaz glikozydów, korzystnie enzymów przewodu pokarmowego, rozszczepiajacych weglowodany. Grupa tych inhibitorów jest wzglednie odporna na wyzsza temperature. Naleza one pod wzgledem chemicznym do klasy oligo- lub polisacharydów, lub ich pochodnych. W wymienionych opisach patentowych, np. w przykladach XXVIII—XXXVIII opisany jest sposób uzyskiwania takiego inhibitora amylazy ze szczepu SE 50 Actinoplana- oeae, nalezacego do rzedu Actinomycetales.Ciecze pofermentacyjne szczepu SE 50 maja równiez czesto nieznaczne dzialanie, hamujace sacharaze.Wydzielanie i otrzymywanie w stanie czystym utworzonego inhibitora sacharazy jest bardzo trudne ze wzgledu na zawartosc znacznych ilosci inhibitora amylazy w cieczy pofermentacyjnej.Szczep SE 50 jest zlozony w Centraalbureau voor Schimmelcultures w Baarn w Holandii pod numerem CBS 961.70, a jego mutanty — szczep SE 50/110 i szczep SE 50/13 sa zlozone odpowiednio pod numerami: CBS 674.73 i CBS 614.71.Przedmiotem wynalazku jest sposób, polegajacy na zahamowaniu procesu tworzenia sie inhibitora amylazy i jednoczesnie przyspieszeniu tworzenia sie inhibitora sacharazy. * Sposób wedlug wynalazku polega na tym, ze szczepy SE 50 = CBS 961.70, SE 50/110 = CBS 674.75 lub szczep SE 50/13 = CBS 614.71, w pozywce, zawierajacej wegiel i azot, jak równiez solejnineralne oraz która nie zawiera skrobi;, a zawiera maltoze, poddaje sie fermentacji przy pH = 5,0—8,5 i w temperaturze 15—60°C, a nastepnie z roztworu kulturowego i ewentualnie grzybni izoluje sie inhibitor sacharazy znana metoda, korzystnie przez liofilizacje, wytracanie za pomoca rozpuszczalników i/lub metoda adsorbcyjno-desorpcyjna, po czym ewentualnie oczyszcza.2 92 401 Charakterystyka szczepu SE 50: Actinoplanes SE 50 wyizolowano dnia 22.12.1969, metoda polska; pochodzenie—Kenia, przy Ruiru pole kawowe pH = 6,2. 0,4-1,3/x nieregularna, pofaldowana, pomarszczona 4-13/i ± kulista ca 1// zwiniete lancuszki, ulozone równolegle Grzybnia Postac zaródni Wielkosc zarodni Postac zarodników Wielkosc zarodników Ulozenie zarodników w zarodni Melanina Redukcja azotanu Mleko — peptonizacja Skrobia — hydroliza Wzrost w temperaturze: °C 26°C 32°C 37°C 42°C Kazamina—Pepton Agar-Czapka (CPC) Pepton—Agar Czopka (PC) Agar—Czapka (Cz) Mleko—Agar (Ca) Tyrozyna—Agar (Ty) :} CPC Ty + + ++ ++ + + + + W bardzo dobry SM brazowe SP Agar ciemno-brazowy Spg- W bardzo dobry SM brazowe SP ciemno-brazowy W bardzo dobry SM czerwono-brazowe SP zlotawo-brazowy W dobry SM pomaranczowo-brazowe SP ciemnobrazowy kazeina peptonizuje W sredni SM ciemne, jak Agar SP czarnobrazowy Tyrozyna—krystaliczna nie rozpuszcza sie Platki drozdzowe—drozdze -Agar (HaH) „Emerson" Agar E (Drozdze—skrobia—Agar) Spg + W dobry SM brazowe SP brazowy Spg- Skrobia—Agar W sredni do dobrego i SM blado-brazowo-pomaranczowe Skrobia hydroliza + Spg + W = wzrost, SM = podloze grzybni, Spg = zarodnia, SP = barwnik podloza.Szczep SE 50/13 rózni sie tym do szczepu macierzystego, ze troche slabiej zarodnikuje. Natomiast szczep SE 50/110 w porównaniu do szczepu macierzystego SE 50 wykazuje troche bardziej zdecydowane zarodnikowa¬ nie. Ogólnie jednak szczepy SE 50/13 i SE 50/110 nie wykazuja zadnych zasadniczych róznic w porównaniu do macierzystego szczepu SE 50.92 401 3 Stosowane optymalne pozywki zaweraja np. 3,5% glikozy, 0,5% hydrolizatu kazeiny, 1,3% wyciagu drozdzowego, 0,3% K2HP04,/3,3% CaC03; a wartosci pH pozywki po sterylizacji, ustalona za pomoca NaOH, wynosi 7,8.Pozywki takie po kilkudniowej fermentacji szczepu SE 50 Actinoplanacese daja ciecze pofermentacyjne o zawartosci ponad 10 SI E/ml. Przy zawartosci 300—700 SI E/ml (jednostka ihibitora amylazy) otrzymuje sie stosunek SI E/Al E 15X10"3-3X10"3 (f = SIE/AIEX103).Produkcje inhibitora sacharazy mozna zwiekszyc, dodajac do pozywki maltozy. Na przyklad wprowa¬ dzajac do wymienionej pozywki 1,5% maltozy otrzymuje sie ciecze pofermentacyjne o zawartosci np. 16—18, a nawet do 24 SI E/ml.Dla stosunku SI E/Al E decydujacym czynnikiem jest czas fermentacji. Przerywajac fermentacje na krótko przed lub w chwili osiagniecia maksymalnej zawartosci SIE, co nastepuje juz po 1,5—2 dniowej fermentacji, otrzymuje sie wartosci f, siegajace 180.Wydzielanie inhibitora sacharazy z odpowiednio przefermentowanych pozywek przeprowadza sie albo przez zatezenie cieczy pofermentacyjnej pod zmniejszonym cisnieniem do 1/10—1/20 poczatkowej objetosci i nastepnie liofilizowanie, albo przez stracenie stezonych roztworów 4—10 czesciami objetosciowymi rozpusz¬ czalnika organicznego takiego, jak alkohole lub ketony, korzystnie 5—9 czesciami objetosciowymi acetonu albo bardzo prosto przez adsorpcje inhibitora z obojetnych cieczy pofermentacyjnych 0,5—4%, korzystnie 1—2%, wegla aktywnego i nastepnie desorpcje wodnymi roztworami alkoholi lub acetonem, zwlaszcza przy kwasnych wartosciach pH korzystnie 50% acetonem przy wartosci pH = 2—3. Desorbat zateza sie nastepnie pod zmniejszonym cisnieniem do 1/50—1/200, korzystnie 1/100 pojemnosci wyjsciowej (cieczy pofermentacyjnej), po czym straca sie rozpuszczalnikami organicznymi, korzystnie acetonem. Przewaznie dla uzyskania czystszego preparatu stosuje sie adsorpcje wstepna brazowych barwników, zanieczyszczajacych ciecz pofermentacyjna, na 1—2% wegla aktywnego przy kwasnych wartosciach pH (wartosci pH = 1—4, korzystnie 2—3), przy których niespodziewanie nie zachodzi wyrazna adsorpcja substancji czynnej.Wiadomo, ze u zwierzat i ludzi po podaniu pozywienia lub uzywek, zawierajacych sacharoze, wystepuje hiperglikemia, wywolana szybkim rozszczepieniem sacharozy sacharazami przewodu pokarmowego wedlug schematu: Sacharoza sacharaza glikoza + fruktoza.Hiperglikemie te wystepuja szczególnie silnie i utrzymuja sie przez dluzszy czas szczególnie u cukrzyków.U osób otylych pokarmowa hiperglikemia wywoluje szczególnie silne wydzielanie insuliny,co z kolei prowadzi do zwiekszonej syntezy tluszczów i zmniejszonej ich odbudowy.Otrzymane sposobem wedlug wynalazku inhibitory sacharozy zmniejszaja znacznie pokarmowa hipergli¬ kemie i hiperinsulinemie u szczurów, którym poddano sacharoze.Ponadto wiadomo, ze próchnica wystepuje szczególnie silnie i czesto przy podawaniu pozywienia i uzywek, zawierajacych sacharoze (B.W. Gold: Advances in Applied Microbiology 11 /1969/ 135—157). Zahamowanie rozszczepienia sacharozy inhibitorami, otrzymywanymi sposobem wedlug wynalazku, zmniejsza wytwarzanie sie substancji, powodujacych próchnice.Inhibitory te stosuje sie dlatego jako srodki lecznicze o nastepujacych wskazaniach: Adipositas, Hyperlipae- mia (Atherosclerosis), Diabetes, Prepiabetes, Caries.Dawkowanie 100—10000 SIE jeden lub kilka razy dziennie przed i/lub podczas, i/lub po posilkach per os.Preparaty podaje sie w postaci tabletek, drazetek, kapsulek, roztworów, zawiesin, granulatów, gumy do zucia, pasty do zebów i jako dodatek do srodków zywnosciowych i/lub uzywek zawierajacych sacharoze.Test amylazy. Jednostka inhibitora amylazy (1 AIE) jest ilosc inhibitora, która hamuje aktywnosc dwóch jednostek amylazy o 50%. Jednostka amylazy (AE) jest ilosc enzymu, która wciagu 1 minuty w podanych warunkach doswiadczenia rozszczepia ly równowaznik wiazan glikozydowych w,skrobi, przy czym Ijuwal rozszczepionych wiazan oznacza sie kolorymetrycznie kwasem dwunitrosalicylowym jako 1/iwal redukujacych cukrów i za pomoca krzywej wzorcowej maltozy podaje sie jako /xwal matozy. Dla przeprowadzenia testu 0,1 ml roztworu amylazy (20—22 AE/ml) traktuje sie 0—10jug inhibitora lub 0—20/xg testowanego roztworu w 0,4 ml 0,02 m buforu: glicerofosforan sodu (0,001 m CaCI2 o wartosci pH = 6,9 i utrzymuje sie na lazni wodnej w temperaturze 35°C przez okres 10—20 minut. Nastepnie przez 5 minut utrzymuje sie z 0,5 ml 1% roztworu skrobi, ogrzanego wstepnie do temperatury 35°C (skrobia, rozpuszczalna, Firmy Merck, Darmstadt Nr 1252) i nastepnie traktuje sie 1 ml reagentu dwunitrosalicylowego (P.Bernfeld w Colowick—Kaplan, Meth. Enzymol, tom 1, strona 149).Dla wywolania zabarwienia wsad ogrzewa sie przez 5 minut na wrzacej lazni wodnej, nastepnie chlodzi sie i traktuje 10 ml wody destylowanej. Ekstrynkcje przy 540 nm mierzy sie w stosunku do odpowiednio zalozonej wartosci slepej bez amylazy.4 92 401 Przy obliczaniu odczytuje sie z uprzednio sporzadzonej krzywej wzorcowej amylazy jeszcze istniejaca aktywnosc amylazy po dodaniu inhibitora i z tego oblicza sie hamowanie procentowe aktywnosci wprowadzonej amylazy. Procentowe hamowanie aktywnosci nanosi sie jako funkcje ilorazu: /ig inhibitora* AE** w którym * podaje sie w stosunku do substancji suchej i ** we wsadzie tej samej serii bez inhibitora, odczytujac sie z krzywej punkt, w którym nastepuje hamowanie aktywnosci w 50% i przelicza sie na zawartosc inhibitora w Al E/mg.Test sacharazy. Jednostka inhibitora sacharazy (SIE) jest ilosc inhibitora, która hamuje o 50% aktywnosc dwóch jednostek sacharazy. Jednostka sacharazy (SE) jest ilosc enzymu, która w jednej minucie w podanych warunkach testowych rozszczepia 1 mol sacharozy na glikoze i fruktoze, przy czym 1 mol utworzonej sacharozy oznacza sie ilosciowo za pomoca oksydazy glikozy w warunkach, w których nie nastepuje dalsze rozszczepienie sacharozy. Przy przeprowadzaniu testu 0,05 ml roztworu sacharpzy1 / o zawartosci 0,12 SE traktuje sie 0—20/xg inhibitora lub 0—20/21 do 0,1 ml maleinianu sodu jako buforu ó wartosci pH = 6,0. Utrzymuje sie przez 10 minut w temperaturze 35°C i nastepnie traktuje sie 0,1 ml ogrzanego wstepnie do temperatury 35°C 0,05 m roztworu sacharozy w 0,1 m maleinianie sodowym jako buforze o wartosci pH = 6,0. Utrzymuje sie przez 20 minut w temperaturze 35°C, po czym zatrzymuje sie reakcje sacharazy przez dodanie 1 ml preparatu oksydazy glikozy2) i utrzymuje sie jeszcze przez 30 minut w temperaturze 35°C. Nastepnie dodaje sie 1 ml 50% H2S04 i mierzy sie przy 545 nm w stosunku do odpowiedniej wartosci slepej próby. Przy obliczeniu oblicza sie procentowe hamowanie aktywnosci wprowadzonej sacharazy i z punktu 50% hamowania przelicza sie na SI E/g wzglednie SI E/litr za pomoca krzywej wzorcowej glikozy. 1) Solubilizowana sacharaza z mukozy cienkiego jelita swin wedlug: Borgstrom; A.Dalhlquist, Acta Chem.Scand. 12, 1958 (strona 1997), rozcienczona do odpowiedniej zawartosci SE 0,1 m maleinianem sodu jako buforem o wartosci pH = 6. 2) Preparat oksydazy glikozy otrzymuje sie przez rozpuszczenie 2 mg oksydazy glikozy (Fe.Boehringer Nr 15423 EGAB) w 100 ml 0,565 m buforem tris-HCI o pH = 7 i nastepnie dodanie roztworu detergentu (2 g Tritonu 100+ 8g 95% etanolu p.a), 1 ml roztworu dianizydyny (260 mg Ordianizydyny2HCI w 20 ml H20) j 0,5 ml 0,1% wodnego roztworu peroksydazy (Fa.Boehringer Nr 15302 EPAP).Próby doswiadczalne, stwierdzajace dzialanie inhibitorów sacharazy u szczurów.Dla wywolania pokarmowej hiperglikemii i hiperinsulinemii podaje sie szczurom na czczo (n = 6) 2,5 g/kg sacharozy per os, a innym 6 szczurom podaje sie oprócz sacharozy inhibitor sacharazy w podanej dawce, otrzymany wedlug przykladu V.Po podanych odstepach czasu po podaniu sacharazy bada sie zawartosc glikozy we krwi i insuliny w serum.Próby krwi pobiera sie z retroorbitalnego splotu zyInego. Glikoze oznacza sie za pomoca Auto-Analizera (TechnoconR; Hoffmann; l.biol. Chem. 120, 51 (1937), insuline w serum metoda Halesa i Randle: Biochem.J. 88, 237 (1963).Wyniki podano w tablicy II i III.Przyklad I. W 1 litrowej kolbie Erlenmayera umieszcza sie 120 m I pozywki, zawierajacej 3,5% glikozy, 0,5% hydrolizatu kazeiny, 1,3% wyciagu drozdzowego, 0,3% CaC03, 0,3% K2 HP04, doprowadzonej przed sterylizacja do wartosci pH = 7,8 za pomoca KOH i sterylizuje sie przez 30 minut w temperaturze 121°C, zaszczepia sie 4 ml 3 dniowej kultury posiewowej szczepu SE 50 w pozywce, zawierajacej 3% gliceryny, 3% maki sojowej, 0,2% CaC03, prowadzonej w temperaturze 28°C na wytrzasarce i fermentuje sie w temperaturze 24°C, przy czym po 3 dniowej fermentacji otrzymuje sie ciecz pofermentacyjna, zawierajaca 9,1 SIE/ml i 240 AlE/ml, a po 4 dniowwej fermentacji zawierajaca 10,4 SIE/ml i 675 AlE/ml.P r z y k l,a d II. Do pozywki wedlug przykladu I dodaje sie maltozy w róznych stezeniach, zaszczepia . sie i fermentuje wedlug przykladu I.Otrzymuje sie wydajnosci SIE/MI i AlE/ml, podane w tablicy IV.Przyklad III. Zaszczepia sie i fermentuje pozywke wedlug przykladu I, zawierajaca dodatkowo 1,3% maltozy. Otrzymuje sie po 2 dniowej fermentacji ciecz pofermentacyjna, zawierajaca 14,4 SIE/ml i AlE/ml, a po 4dniowej fermentacji 14,5 SIE/ml i 580 AlE/ml.Przyklad IV. W 1 litrowej kolbie Erlenmayera umieszcza sie 120 ml pozywki, zawierajacej 3% glikozy, 1% maltozy, 0,5% hydralizatu kazeiny, 1,3% wyciagu drozdzowego, 0,3% CaC03, 0,3% K2HP04, doprowadza sie do wartosci pH = 7,2 za pomoca Na2C03 i sterylizuje sie przez 30 minut w temperaturze 121°C, nastepnie zaszczepia sie 3 dniowa kultura posiewowa w ilosci 4 ml, otrzymana przez fermentacje szczepu SE 5092401 5 na wytrzasarce w temperaturze do 28°C, w pozywce, zawierajacej 3% gliceryny, 3% maki sojowej, 0,2% CaC03, po czym prowadzi sie fermentacje w temperaturze 24°C i otrzymuje sie po 4 dniach ciecz pofermentacyjna, zawierajaca 22 SI E/ml i 500 Al E/ml.Przyklad V. Pobiera sie 500 ml brazowej cieczy pofermentacyjnej szczepu SE 50 o zawartosci 22000 SI E/litr, otrzymanej wedlug przykladu IV i doprowadza sie do wartosci pH = 2,5 za pomoca pólstezonego HN03, traktuje sie 5 g wegla aktywnego (Fa.Merck) i miesza sie przez 10 minut. Odwirowuje sie przez 15 minut przy 10000 obrotów/minute i neutralizuje sie klarowny zólty przesacz. Nastepnie zateza 'sie w wyparce rotacyjnej pod cisnieniem 20 torów do 50 ml i otrzymany stezony roztwór traktuje sie 50 ml acetonu, w celu wytracenia nieaktywnych skladników. Klarowny przesacz wkrapla sie, mieszajac, do 400 ml acetonu i wytracony osad zbiera sie na nuczy, przemywa acetoneem i eterem, i suszy pod zmniejszonym cisnieniem w temperaturze pokojowej.Wydajnosc: 1,4 g 6000 SI E/g = 70% wydajnosci teoretycznej w odniesieniu do aktywnosci.Przyklad VI. Przerabia sie wedlug przykladu V 500 ml cieczy pofermentacyjnej szczepu SE 50 o 22000 SI E/litr, otrzymanej wedlug przykladu IV, przy czym nie straca sie acetonem, lecz alkoholem.Wydajnosc: 0,6 g 7000 SIE/g = 38% wydajnosci w odniesieniu do aktywnosci.Przyklad VII. Pobiera sie 1 litr fermentowanej wedlug przykladu IV ciemnobrazowej cieczy pofer¬ mentacyjnej (21000 SI E/litr), doprowadza sie do wartosci pH = 3,5 pólstezonym kwasem azotowym, traktuje sie 10 g wegla aktywnego (Fa.Merck) i 10 g pomocniczego srodka filtracyjnego Clarcell i 10 minut miesza sie, potem saczy sie przez nucze, zaopatrzona w warstwe Clarcell o wysokosci 1—2 cm i przesacz zobojetnia sie amoniakiem. Placek filtracyjny odrzuca sie. Do obojetnego przesaczu (19000 SIE/litr) dodaje sie 1,5% wegla aktywnego i miesza sie 10 minut, po czym ponownie saczy sie. Przesacz, awierajacy jeszcze okolo 10% aktywnosci, odrzuca sie. Dla odzyskania tych resztek aktywnosci adsorbuje sie ponownie 0,5% wegla aktywnego i laczy sie osady weglowe. Osad weglowy, zawierajacy sacharaze, przemywa sie mala iloscia wody i nastepnie dla desorpcji skladnika czynnego przemywa sie 3 razy po 50 ml 50% acetonu o wartosci pH = 2,5 (HCI) i miesza siie przez 10 minut. Kazdorazowo sie saczy i laczy sie trzy desorbaty. Zateza sie w wyparce rotacyjnej do 10 ml i gesty koncentrat traktuje sie, mieszajac, równa objetoscia (10 ml) metanolu. Wytracony osad odwirowuje sie, nastepnie klarowny, jasnobrazowy 50% roztwór metanolowy wkrapla sie, mieszajac, do 250 ml (=12,5 objetosci) absolutnego acetonu. Wytracony osad osadza sie dobrze i po zdekantowaniu ciemnozóltej cieczy znad osadu rozpuszcza sie go w absolutnym acetonie i przemywa. Odsacza sie i przemywa jeden raz absolutnym acetonem i eterem. Nastepnie suszy sie pod zmniejszonym cisnieniem w temperaturze pokojowej.Wydajnosc: 850 mg o zawartosci 12500 SIE/g = 51% wydajnosci w stosunku do jednostek aktywnosci w cieczy pofermentacyjnej.Wyniki podano w tablicy I.Przyklad VIII. W 1 litrowych kolbach umieszcza sie po 120 ml pozywki, zawierajacej 1,3% maltozy. 3,5% glukozy, 0,5% hydrolizatu kazieiny, 1,3% wyciagu drozdzowego, 0,3% CaC03, 0,3% K2 P04 i zaszczepia sie kazda 2 ml kultury posiewowej w pozywce, zawierajacej 3% maki sojowej, 3% gliceryny, 0,2% CaC03. Po 4 dniowym rozmnazaniu na wytrzasarce w temperaturze 24°C z róznymi szczepami otrzymujee sie nastepujace wydajnosci: Szczep SIE/ml SE50 25 SE 50/13 = OBS614.71 14,8 SE 50/110 = CBS674.73 57,9 PL PLThe subject of the invention is a method of obtaining a sucrase inhibitor. German Patent Specification DOS No. 2,064,092 and Great Britain Patent No. 1,374,751 are based on the statement that a number of Actinomycetes produce inhibitors of glycoside hydrolases, and in particular inhibitors of glycoside hydrolases, preferably enzymes of the gastrointestinal tract, which split carbohydrates. The group of these inhibitors is relatively resistant to higher temperatures. They belong chemically to the class of oligo- or polysaccharides or their derivatives. The above-mentioned patents, e.g. in Examples XXVIII-XXXVIII, describe a method of obtaining such an amylase inhibitor from the Actinomycetales strain SE 50, belonging to the order Actinomycetales. The post-fermentation liquids of the SE 50 strain also often have a slight sucrose inhibiting effect. the pure state of the formed sucrase inhibitor is very difficult due to the presence of significant amounts of the amylase inhibitor in the digestate. Strain SE 50 is deposited at Centraalbureau voor Schimmelcultures in Baarn, the Netherlands under the number CBS 961.70, and its mutants - strain SE 50/110 and strain SE 50/13 are assigned the numbers CBS 674.73 and CBS 614.71, respectively. The invention relates to a method of inhibiting the formation of an amylase inhibitor and at the same time accelerating the formation of a sucrase inhibitor. * The method according to the invention consists in that the strains SE 50 = CBS 961.70, SE 50/110 = CBS 674.75 or the strain SE 50/13 = CBS 614.71, in a nutrient medium containing carbon and nitrogen as well as salt-mineral and which does not contain starch; and contains maltose, fermented at pH = 5.0-8.5 and at a temperature of 15-60 ° C, then the sucrase inhibitor is isolated from the culture solution and optionally mycelium by a known method, preferably by lyophilization, precipitation with solvents and / or adsorption-desorption method, followed by purification if necessary.2 92 401 Characterization of the strain SE 50: Actinoplanes SE 50 was isolated on December 22, 1969, Polish method; origin — Kenya, at Ruiru coffee field pH = 6.2. 0.4-1.3 / x irregular, corrugated, wrinkled 4-13 / and ± spherical ca 1 // curled strings, arranged in parallel Mycelium. - hydrolysis Growth at temperature: ° C 26 ° C 32 ° C 37 ° C 42 ° C Kazamine — Peptone Agar-Cap (CPC) Peptone-Agar Suppository (PC) Agar-Cap (Cz) Milk-Agar (Ca) Tyrosine— Agar (You):} CPC You + + ++ ++ + + + + W very good SM brown SP Agar dark brown Spg- W very good SM brown SP dark brown W very good SM red-brown SP golden-brown In good SM orange-brown SP dark brown casein peptonizes Medium dark SM, like SP black brown agar Tyrosine — crystalline does not dissolve Yeast-yeast -Agar (HaH) "Emerson" Agar E (Yeast-starch-Agar) Spg + Good SM brown SP brown Spg- Starch — Agar W moderate to good and SM pale brown-orange Starch hydrolysis + Spg + W = growth , SM = mycelial substrate, Spg = sporulation, SP = substrate dye. The SE 50/13 strain differs from the parent strain as it sporulates slightly less. On the other hand, the strain SE 50/110 shows a slightly more pronounced sporulation compared to the parent strain SE 50. Overall, however, the strains SE 50/13 and SE 50/110 do not show any fundamental differences compared to the parent strain SE 50.92 401 3 The optimal nutrients used contain e.g. 3.5% glucose, 0.5% casein hydrolyzate, 1.3% extract yeast, 0.3% K2HPO4, / 3.3% CaCO3; and the pH value of the nutrient medium after sterilization, determined with NaOH, is 7.8. After several days of fermentation of the SE 50 Actinoplanacese strain, such nutrients yield post-fermentation liquids with a content of over 10 SI E / ml. With a content of 300-700 SI E / ml (amylase inhibitor unit) the SI E / Al E ratio 15X10 "3-3X10" 3 (f = SIE / AIEX103) is obtained. The production of the sucrase inhibitor can be increased by adding maltose to the nutrient medium. For example, by adding 1.5% of maltose to said medium, fermentation liquids are obtained with a content of, for example, 16-18 or even 24 SI E / ml. For the SI E / Al E ratio, the decisive factor is the fermentation time. By interrupting the fermentation shortly before or when the maximum SIE content is reached, which occurs after 1.5-2 days of fermentation, f values of 180 are obtained. Isolation of the sucrase inhibitor from appropriately fermented nutrients is carried out either by concentrating the digestate under reduced pressure to 1 / 10-1 / 20 of the initial volume and then freeze-drying, or by shedding the concentrated solutions with 4-10 parts by volume of an organic solvent such as alcohols or ketones, preferably 5-9 parts by volume of acetone, or very simply by adsorbing the inhibitor from inert of digestate 0.5-4%, preferably 1-2%, of activated carbon and subsequent desorption with aqueous alcohol solutions or acetone, especially at acidic pH values, preferably 50% acetone at a pH value of 2-3. The desorbate is then concentrated under reduced pressure to 1/50 to 1/200, preferably 1/100 of the initial capacity (digestate), and then converted into organic solvents, preferably acetone. In order to obtain a cleaner preparation, pre-adsorption of brown dyes, contaminating the post-fermentation liquid, on 1-2% of activated carbon at acidic pH values (pH values = 1-4, preferably 2-3), at which unexpectedly no clear adsorption of the active substance takes place It is known that in animals and humans, after administration of food or supplements containing sucrose, hyperglycemia occurs, caused by the rapid cleavage of sucrose with saccharases of the gastrointestinal tract according to the following scheme: Sucrose, glucose + fructose. In obese subjects, alimentary hyperglycemia induces a particularly strong secretion of insulin, which in turn leads to an increased synthesis of fat and reduced fat reconstruction. it is said that caries is particularly strong and frequent when feeding food and supplements containing sucrose (B.W. Gold: Advances in Applied Microbiology 11/1969 / 135-157). Inhibition of the cleavage of sucrose with the inhibitors obtained according to the invention reduces the production of substances that cause caries. These inhibitors are therefore used as therapeutic agents with the following indications: Adipositas, Hyperlipaemia (Atherosclerosis), Diabetes, Prepiabetes, Caries. one or several times a day before and / or during and / or after meals orally. The preparations are administered in the form of tablets, dragees, capsules, solutions, suspensions, granules, chewing gum, toothpaste and as an addition to food and / or a stimulant containing sucrose. Amylase test. An amylase inhibitor unit (1 AIE) is the amount of inhibitor that inhibits the activity of two amylase units by 50%. The amylase unit (AE) is the amount of enzyme which, within 1 minute under the specified experimental conditions, cleaves the glycosidic equivalent in starch, whereby the conjugate of the cleaved bond is determined colorimetrically with dinitrosalicylic acid as 1 / and the reducing sugar is given by the standard curve of the standard network as / xwal matozy. For the test, 0.1 ml of amylase solution (20-22 AE / ml) is mixed with 0-10 g of inhibitor or 0-20 / xg of the test solution in 0.4 ml of 0.02 m buffer: sodium glycerophosphate (0.001 m pH = 6.9 and kept in a water bath at 35 ° C for 10-20 minutes, then for 5 minutes with 0.5 ml of 1% starch solution, preheated to 35 ° C (starch, soluble , Merck, Darmstadt No. 1252) and then treated with 1 ml of dinitrosalicylic reagent (P. Bernfeld in Colowick-Kaplan, Meth. Enzymol, vol. 1, page 149). For color development, the load is heated for 5 minutes in a boiling water bath, 10 ml of distilled water are then cooled and treated.The extrusion at 540 nm is measured against a corresponding blank value without amylase.4 92 401 For the calculation, the still existing amylase activity after the addition of the inhibitor is read from the previously prepared amylase standard curve. braking percentage these activities of the introduced amylase. The percentage of inhibition of activity is plotted as a function of the quotient: / ig inhibitor * AE ** in which * is given in relation to the dry substance and ** in a batch of the same series without inhibitor, read from the curve the point at which the activity is inhibited at 50 % and converted to inhibitor content in Al E / mg. Sucrose test. A sucrose inhibitor unit (SIE) is the amount of inhibitor that inhibits by 50% the activity of two sucrose units. The unit of sucrose (SE) is the amount of enzyme which, in one minute under the specified test conditions, splits 1 mole of sucrose into glucose and fructose, where 1 mole of sucrose formed is quantified with glucose oxidase under conditions where no further sucrose cleavage occurs. In carrying out the test, 0.05 ml of 0.12 SE sucrose solution are treated with 0-20 µg of inhibitor or 0-20 / 21 to 0.1 ml of sodium maleate as buffer with pH values of 6.0. It is kept for 10 minutes at 35 ° C and then 0.1 ml of a pre-heated to 35 ° C 0.05 M solution of sucrose in 0.1 M sodium maleate as a buffer with a pH value of 6.0 are treated. It is kept for 20 minutes at 35 ° C, after which the sucrase reaction is stopped by adding 1 ml of the glucose oxidase preparation2) and it is kept for another 30 minutes at 35 ° C. Then 1 ml of 50% H 2 SO 4 is added and measured at 545 nm against the corresponding blank value. In the calculation, the percent inhibition of the incorporated sucrose activity is calculated and from the 50% inhibition point converted to SI E / g or SI E / liter by means of the standard glucose curve. 1) Solubilized porcine small intestinal mucose sucrose according to: Borgstrom; A. Dalhlquist, Acta Chem. Scand. 12, 1958 (page 1997), diluted to the appropriate SE content with 0.1 m sodium maleate as a buffer with a pH value of 6. 2) The glucose oxidase preparation is obtained by dissolving 2 mg of glucose oxidase (Fe.Boehringer No. 15423 EGAB) in 100 ml 0.565 m tris-HCl buffer at pH = 7 and then addition of detergent solution (2 g Triton 100+ 8 g 95% ethanol pa), 1 ml dianisidine solution (260 mg Ordianisidine2HCl in 20 ml H2O) j 0.5 ml 0.1 % aqueous peroxidase solution (Fa. Boehringer No. 15302 EPAP). Experimental trials showing the effect of sucrose inhibitors in rats. Another 6 rats are given a dose of sucrose inhibitor, obtained according to example 5, in addition to sucrose. After the given intervals after administration of sucrose, the content of blood glucose and insulin in the serum is tested. Blood samples are taken from the retroreorbital venous plexus. Glycose is determined by an Auto-Analyzer (TechnoconR; Hoffmann; I. Biol. Chem. 120, 51 (1937), insulin in serum by Hales and Randle method: Biochem. J. 88, 237 (1963). The results are given in Table II. and III. Example I. In a 1 liter Erlenmayer flask place 120 ml of nutrient solution, containing 3.5% glucose, 0.5% casein hydrolyzate, 1.3% yeast extract, 0.3% CaCO3, 0.3% K2 HP04, adjusted to pH = 7.8 with KOH before sterilization and sterilized for 30 minutes at 121 ° C, inoculated with 4 ml of a 3-day seed culture of strain SE 50 in nutrient broth containing 3% glycerin, 3% soybean flour 0.2% CaCO3, carried out at 28 ° C on a shaker and fermented at 24 ° C, a fermentation for 3 days gives a fermentation liquid containing 9.1 SIE / ml and 240 AlE / ml, and 4-day fermentation containing 10.4 SE / ml and 675 AlE / ml.P Example II. According to example I, maltose is added in various concentrations, inoculated and fermented according to example I. The yields SIE / MI and AlE / ml are obtained, given in Table IV. Example III. The medium according to example I is inoculated and fermented, containing an additional 1.3% maltose. After fermentation for 2 days, a fermentation liquid is obtained, containing 14.4 SE / ml and AlE / ml, and after a 4-day fermentation, 14.5 SE / ml and 580 AlE / ml. Example IV. 120 ml of nutrient solution, containing 3% glucose, 1% maltose, 0.5% casein hydrate, 1.3% yeast extract, 0.3% CaCO3, 0.3% K2HP04, is placed in a 1 liter Erlenmayer flask. pH = 7.2 with Na2CO3 and sterilized for 30 minutes at 121 ° C, then inoculated with a 3-day-old seed culture of 4 ml, obtained by fermentation of strain SE 5092401 5 on a shaker at temperatures up to 28 ° C, in nutrient broth , containing 3% glycerin, 3% soybean flour, 0.2% CaCO3, then fermentation is carried out at 24 ° C and after 4 days a fermentation liquid is obtained, containing 22 SI E / ml and 500 Al E / ml. V. Take 500 ml of brown fermentation liquid of strain SE 50 with a content of 22,000 SI E / liter, obtained according to example IV, and adjust to pH = 2.5 with semi-concentrated HN03, treat with 5 g of activated carbon (Fa.Merck) and stirred for 10 minutes. It is centrifuged for 15 minutes at 10,000 rpm and the clear yellow effluent is neutralized. It is then concentrated on a rotary evaporator at 20 torr. To 50 ml, and the resulting concentrated solution is treated with 50 ml of acetone to destroy the inactive components. The clear effluent is added dropwise to 400 ml of acetone while stirring and the precipitate is collected on a nipple, washed with acetone and ether and dried in vacuo at room temperature. Yield: 1.4 g 6000 SI E / g = 70% of theoretical value in with regard to activity. Example VI. Processing according to example V 500 ml of fermentation liquid of SE 50 strain with 22000 SI E / liter, obtained according to example IV, is processed not with acetone but with alcohol. Yield: 0.6 g 7000 AU / g = 38% of the efficiency in to activity. Example VII. Take 1 liter of Example IV dark brown post-fermentation liquid (21,000 SI E / liter), adjust the pH to 3.5 with semi-concentrated nitric acid, treat with 10 g of activated carbon (Fa. Merck) and 10 g of auxiliary agent Clarcell filter and stir for 10 minutes, then sift through the nook, provided with a 1 to 2 cm layer of Clarcell, and the siphon is neutralized with ammonia. The filter cake is discarded. 1.5% activated carbon is added to an inert flow (19,000 SI / liter) and mixed for 10 minutes, then sift again. The message, which still contains about 10% of the activity, is rejected. To recover these residual activity, 0.5% of active carbon is adsorbed again and the carbon deposits are pooled. The carbonaceous precipitate, containing sucrose, is washed with a small amount of water and then, for the desorption of the active ingredient, it is washed 3 times with 50 ml of 50% acetone, pH 2.5 (HCl), and stirred for 10 minutes. Each time it sucks and combines three desorbates. Concentrate to 10 ml in a rotary evaporator and mix the thick concentrate with an equal volume (10 ml) of methanol. The precipitate is centrifuged, then the clear, light brown 50% methanol solution is added dropwise while stirring to 250 ml (= 12.5 volumes) of absolute acetone. The precipitate is well settled and, after decanting the dark yellow supernatant liquid, it is dissolved in absolute acetone and washed. It is filtered off and washed once with absolute acetone and with ether. Then it is dried under reduced pressure at room temperature. Yield: 850 mg with the content of 12500 SIE / g = 51% of the yield in relation to the activity units in the fermentation liquid. The results are given in Table I. Example VIII. 120 ml of medium containing 1.3% maltose are placed in 1 liter flasks. 3.5% glucose, 0.5% casein hydrolyzate, 1.3% yeast extract, 0.3% CaCO3, 0.3% K2 PO4 and inoculated with each 2 ml of seed culture in broth containing 3% soybean flour, 3 % glycerin, 0.2% CaCO3. After 4 days of multiplication on a shaker at 24 ° C with different strains, the following yields are obtained: Strain SIE / ml SE50 25 SE 50/13 = OBS614.71 14.8 SE 50/110 = CBS674.73 57.9 PL EN