PL90522B1 - - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest element mocujacy do zakotwienia w czesciach budowli skladajacy sie z czesci trzonowej, z rozszerzajacej sie tulei rozpreznej i z czesci rozporowej majacej stozek rozpierajacy i sluzacy do rozszerzania tuiei rozpreznej.Wiele elementów mocujacych metalowych dziala na zasadzie sruby odleglosciowej, w przypadku której nakretka nakrecana na zewnetrzny gwint sruby i opierajaca sie o sciane wciaga te srube, a zatem i korpus rozpierajacy w kierunku wylotu otworu wierconego i w tuleje rozprezna. Trzon sruby odleglosciowej wystajacy z otworu wierconego i sluzacy do mocowania elementu budowlanego ma srednice mniejsza niz tuleja rozprezna tak, ze po pierwsze nie jest mozliwy montaz przetykowy, a po drugie slabszy trzon sruby odleglosciowej musi przejac calkowita wielkosc sil gnacych i tnacych przenoszonych przez to mocowanie.Dzieki montazowi przetykowemu uzyskuje sie duza oszczednosc czasu, gdyz po pierwsze otwór wiercony w elemencie budowlanym, który ma byc wmurowany i otwór w murze maja taka sama srednice, a po drugie element mocujacy mozna osadzic w otworze wierconym w murze poprzez element budowlany przeznaczony do zamocowania bez koniecznosci zabierania tego ostatniego.Dla rozprezania znanych sworzni metalowych jest poza tym konieczne, aby nakretka potrzebna do wciagania korpusu rozpierajacego w tuleje rozprezna opierala sie na powierzchni Ician. Jesli jednak nie ma mocnego podloza, na przyklad gdy na scianie zamontowane sa plyty izolacyjne,które jak wiadomo sa miekkie i elastyczne, to wtedy nie jest mozliwym prawidlowe zakotwienie znanych elementów mocujacych bez zniszczenia tych plyt.Celem wynalazku jest skonstruowanie takiego elementu mocujacego wykonanego z metalu, który nie wykazywalby wyzej wymienionych wad, natomiast posiadal szczególnie duza sztywnosc zginania, oraz pozwalal sie zamontowywac w prosty sposób metoda montazu przetykowego. Uzyskuje sie to wedlug wynalazku w ten sposób, ze czesc rozpierajaca na swym koncu, przeciwleglym do zakonczenia wprowadzajacego, jest przedluzona2 90 522 przez odcinek gwintowany, korzystnie monolityczny, odpowiadajacy w swej srednicy zewnetrznej najmniejszej srednicy stozka rozporowego czesci rozpierajacej. Na ten gwintowany odcinek nakrecana jest czesc trzonowa posiadajaca gwint wewnetrzny, która nasuwa tuleje rozprezna na stozekrozporowy. ~ Dla zakotwienia elementu mocujacego wedlug wynalazku nalezy najpierw wykonac wiercenie otworu w mocujacym elemencie budowlanym i w murze o srednicy odpowiadajacej srednicy zewnetrznej tulei rozpreznej lub czesci trzonowej. Po wprowadzeniu elementu mocujacego w wywiercony otwór nalezy zakotwic element mocujacy przez obracanie czesci trzonowej. Jesli na murze ma byc zamontowany mocny przedmiot, to czesc trzonowa, moze posiadac leb, opierajacy sie na powierzchni tego przedmiotu.W takim przypadku przez nakrecenie czesci trzonowej na gwintowany odcinek czesci rozpierajacej, czesc ta zostaje wciagnieta w tuleje rozprezna, która opiera sie na stronie czolowej czesci trzonowej. Równoczesnie mocujacy element budowlany jest dociskany do powierzchni* sciany przez leb sruby. Dzieki temu unika sie równiez ujemnych zjawisk wystepujacych w przypadku zamocowania rozporowego, to znaczy ze po zakotwieniu sruba mocujaca wystaje ponad mocujacy element budowlany o wielkosci odcinka wciagania korpusu rozpierajacego w tuleje rpzprezna. Wystajace zakonczenia srub mocujacych stwarzaja duze zagrozenie w postaci nieszczesliwego wypadku. Ponadto gwint na tych sterczacych koncach srub moze zostac uszkodzony, lub tak zniszczony przez korozje, ze odkrecenie zamocowanie i ewentualnie wymiana mocowanego przedmiotu nie bedzie juz mozliwa do przeprowadzenia.Zakotwienie elementu mocujacego wedlug wynalazku, dziala równiez i wtedy gdy trzon nie posiada lba, który by sie opieral o przedmiot mocujacy. W takim przypadku czesc rozpierajaca pozostaje nieporuszona, podczas gdy czesc trzonowa przez nakrecanie jej na odcinek gwintowany przesuwa sie na czesc rozpierajaca, przy czym tuleja* rozprezna zostaje przez czolowa strone trzonu nasunieta nakorpus rozpierajacy. W ten sposób element mocujacy moze zostac równiez zakotwiony^, gdy na murze umieszcza sie plyty izolacyjne, nie dajace stalego oparcia dla lba sruby. Ponadto czesc trzonowa mozna na przyklad przedluzyc dla montazu dystansowego i odpowiednio uksztaltowac dla mocowania elementów wykladziny.Istotna zaleta elementu, mocujacego wedlug wynalazku jest równiez to, ze naprezenia skrecajace dzialaja na grubsza czesc trzonu, podczas gdy ciensza czesc gwintowana narazona jest jedyniena naprezenia rozciagajace, co pozwala na silniejsze obciazenie. Poniewaz podczas kotwienia zostaje utrzymane wyzej opisane polaczenie pomiedzy odcinkiem gwintowanym, a czescia rozpierajaca, mozna szczególnie gdy obie te czesci sa wykonane jako jeden element, zachowac stosunkowo mala róznice pomiedzy najwieksza srednica stozka rozpierajacego, a srednica odcinka gwintowanego. Dzieki temu mozna zastosowac stosunkowo grubszy odcinek gwintowany, co przyczynia sie do znacznego zwiekszenia wartosci dopuszczalnego obciazenia rozciagajacego.Dla uzyskania obciazenia elementu mocujacego w kazdym miejscu przez takie samo naprezenie rozciagajace — wedlug dalszego udoskonalenia wynalazku — odcinek gwintowany czesci rozpierajacej moze byc wykonany z materialu o wiekszej wytrzymalosci niz czesc trzonowa.W kolejnym udoskonaleniu wynalazku tuleje rozprezna mozna wykonac w postaci sprezyny nawinietej przewaznie miekkim drutem, a czesc rozpierajaca moze miec na swym koncu wprowadzajacym pierscien oporowy, którego srednica zewnetrzna odpowiada srednicy otworu wierconego. Zastosowanie tej sprezyny jako tulei rozpreznej ma te zalete, ze tuleja dzieki swej elastycznosci moze byc dopasowana do scianek otworu wierconego, a zatem juz przed wciagnieciem korpusu rozpierajacego wystepuje pewne dzialanie mocujace.Mocowanie to zapobiega wkrecaniu sie elementu mocujacego w otwór wiercony przy wciaganiu w niego korpusu rozpierajacego. Rozszerzanie sie sprezyny powoduje jedynie powstawanie sil poprzecznych, które nie powoduja wylamania muru równiez przy bardzo duzych obciazeniach oraz przy bardzo krótkich otworach wierconych. , Dzieki pierscieniowi oporowemu na korpusie rozpierajacym po pierwsze zapobiega sie przeciagnieciu korpusu rozpierajacego przez tuleje rozprezna, a po drugie uzyskuje sie to, ze oddzialywanie rozpierajace zwieksza sie wraz ze wzrostem sily rozciagajacej, lub co najmniej utrzymuje sie przez dluzszy czas.Przy dalszym udoskonaleniu wynalazku mozna na przeciwleglym do konca wprowadzajacego zakonczeniu tulei rozpreznej nasadzic kolpak oslonowy, korzystnie z tworzywa, który posiada kolnierz obejmujacy czesciowo powierzchnie zewnetrzna tulei rozpreznej. Przez to udoskonalenie srednica zewnetrzna tulei rozpreznej nieco sie powieksza, co zwieksza tarcie elementu mocujacego w otworze wierconym. Dzieki temu powstaje dodatkowe zabezpieczenie przeciwobrotowe, które w kazdym wypadku zapobiega wspólobracaniu sie tulei rozpreznej w poczatkowym stadium zakotwienia. Ponadto kolpak oslonowy przylegajac scisle do scianek otworu wierconego dziala jako uszczelnienia i zapobiega przedostawaniu sie cieczy do obszaru rozprezania elementu mocujacego.Przy dalszym uzupelnieniu wynalazku mozna równiez wyposazyc czesc trzonowa, od jej konca wystajacego z otworu wierconego — co najmniej w czesci jej dlugosci w gwint zewnetrzny, na który mozna nakrecac nakretke kolpakowa zakleszczajaca sie na tym gwincie. Dzieki temu udoskonaleniu mozna w prosty90 522 3 sposób wyposazyc czesc trzonowa w element sluzacy do nasadzania narzedzia obracajacego. Po zakotwieniu elementu mocujacego ponownie nakreca sie nakretke kolpakowa tak, zp wystajace z otworu wierconego konce czesci trzonowej mozna wykorzystac do mocowania dystansowego lub do nasadzania ciezkich przedmiotów, które nastepnie za pomoca nakretki kolpakowej lub innej nakretki umocowuje sie na powierzchni sciany.Nastepnie w dalszym udoskonaleniu wynalazku gwint wewnetrzny czesci trzonowej w obszarze wylotu otworu wierconego posiada podtoczenie. To podtoczenie sluzy po pierwsze do tego, aby ulatwic nakrecanie trzonu na gwintowany odcinek tulei rozpreznej a po drugie aby skrócic droge nakrecania czesci trzonowej.Przy dalszym uzupelnieniu wynalazku mozna w tym podtoczeniu umiescic zabezpieczenie przed odkrecaniem sie sruby, wykonane przewaznie z tworzywa. Zabezpieczenie to sluzy przewaznie do tego, aby uniemozliwic wykrecanie sie czesci trzonowej na odcinku gwintowanym, na przyklad wskutek wibracji i wstrzasów, zarówno w czasie transportu jak i po zakotwieniu. Jako zabezpieczenie przed samoodkreceniem moze na przyklad sluzyc pierscien z tworzywa umieszczony w rowku pierscienia w podtoczeniu i zamocowany pomiedzy odcinkiem gwintowanym, a scianka wewnetrzna podtoczenia. Mozliwe jest równiez wykonanie tego pierscienia z tworzywa sztucznego wraz z kolpakiem oslonowym — jako jednej calosci.Przy dalszym udoskonaleniu wedlug wynalazku tuleja rozprezna elementu mocujacego przewidzianego zwlaszcza do zastosowania w pustakach moze skladac sie z kilku segmentów rozpreznych umieszczonych jeden za drugim i rozszerzajacych sie poprzecznie na skutek nacisku wzdluznego. Dzieki temu udoskonaleniu ciezar zakotwienia rozklada sie teraz na kilka przepon pustaka tak, ze obciazenie przypadajace na kazda przepone pustaka nie jest tak duze, aby moglo spowodowac oderwanie tych przepon. Ponadto dzieki temu, ze w kotwieniu bierze udzial kilka przepon mozna osiagnac duze sily rozciagajace.Sila kotwienia elementu mocujacego wedlug wynalazku nie jest jedynie wynikiem nacisku segmentów rozpierajacych dzialajacych w obszarze przepon lecz równiez jest rezultatem rozszerzenia i tworzenia zgrubien przez segmenty rozprezne poza przeponami pustaków.Przy wielu znanych elementach mocujacych w celu zakotwienia w czesc oporowa zostaje wkrecona sruba mocujaca. Przy takich elementach mocujacych moze sie zdarzyc, ze na przyklad przez nieumyslne niewlasciwe obrócenie sruby mocujacej ulegnie rozlaczeniu polaczenia miedzy czescia oporowa a sruba mocujaca tak, ze segmenty rozpierajace moga zeslizgnac sie ze sruby mocujacej i wpasc w otwór wiercony wzglednie w komore - pustaka. W zastosowaniu przedmiotu wynalazku jest to niemozliwe poniewaz podczas kotwienia wspomniane polaczenie pomiedzy odcinkiem gwintowanym, a czescia rozpierajaca pozostaje utrzymane, zwlaszcza gdy obie te czesci wykonane sa jako jedna calosc.Rozszerzenie tulei sprezystej nastepuje przez nakrecenie czesci trzonowej na gwintowany odcinek czesci oporowej, przy czym czesc oporowa zostaje dokrecona tak do tej czesci trzonowej, ze segmenty rozpierajace pomiedzy czescia oporowa, a czolowa strona czesci trzonowej zostaja poddane naprezeniu. Przy wzrastajacym nacisku segmenty rozpierajace rozszerzaja sie promieniowo i przez to z jednej strony zakleszczaja sie w otworach wierconych w poszczególnych przeponach, a z drugiej strony tworza one przed i poza przeponami zgrubienia, które równiez w istotny sposób przyczyniaja sie do zakotwienia elementu mocujacego.Przy dalszym udoskonaleniu wynalazku segmenty rozpierajace moga byc wykonane z materialu gumopodobnego odpornego na starzenie. Dzieki zastosowaniu gumoodpornego segmentu rozpierajacego dzialanie wyrywajace w strefie przepony pustaka zostaje jeszcze bardziej zmniejszone, natomiast ulatwione jest tworzenie sie zgrubienia przed i poza przepona. Wskutek tego ze material jest odporny na* starzenie sie zapobiega sie temu, ze dzialanie rozpierajace po pewnym czasie mogloby ulec zmniejszeniu.Przy dalszym udoskonaleniu wynalazku mozna umiescic pomiedzy segmentami rozpierajacymi sztywne krazki, zwlaszcza metalowe o srednicy odpowiadajacej srednicy nierozprezonych segmentów rozpierajacych.Dzieki tym krazkom gumopodobne segmenty rozpierajace przy wciaganiu czesci oporowej nie wsuna sie jeden na drugi. Nastepnie przez to. uksztaltowanie uzyskuje sie to, ze wychodzacy od czesci oporowej nacisk wzdluzny ulega równomiernemu rozlozeniu na cala czesc rozpierajaca. W ten sposób stwierdzono, ze wszystkie segmenty rozpierajace, a szczególnie te, które sa umieszczone w srodku czesci rozpierajacej ulegaja mniej wiecej równomiernemu rozszerzeniu tak, ze powstaja szczyty naprezeniowe.Mozliwe jest równiez w dalszym udoskonaleniu wynalazku, ze segmenty rozpierajace skladaja sie z co najmniej dwóch ustawionych "równolegle [przytrzymywanych na koncach przez tuleje ramion, które ulegaja wyboczeniu pod dzialaniem nacisku wzdluznego. Równiez dzieki temu uksztaltowaniu segmentów rozpierajacych nacisk w strefie przepon pustaka jest niewielki, podczas gdy przed i poza przepona pustaka tworza sie zgrubienia przyczyniajace sie do zwiekszenia sil kotwiacych elementu mocujacego . Segmenty rozpierajace moga byc poza tym wykonane z metalu tak, ze mozna je osadzac równiez i w miejscach, które sa szczególnie narazone na ogien.Wedlug dalszego udoskonalenia wynalazku mozna uzyc segmentów rozpierajacych w postaci tulei, zwlaszcza Jk tworzywa sztucznego, posiadajacej na pewnej czesci swej dlugosci szczeliny oraz stozkowy4 90 522 wywiercony otwór. Segmenty takie przy nacisku wzdluznym wsuwaja sie jeden w drugi, przy C2ym zawsze kolejne tuleje nastepujace wchodzac w stozkowy otwór wiercony odpowiednich tulei poprzedzajacych powoduja ich rozszerzanie sie. Korzystnym jest przy tym aby kazda tuleja z tworzywa sztucznego posiadala stozek zewnetrzny dopasowany do otworu wierconego stozkowego..Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykladzie wykonania na rysunku, który przedstawia element mocujacy, wedlug wynalazku.Przedstawiony na rysunku element mocujacy 1 sklada sie z nawinietej z drutu w ksztalcie sprezyny blokowej tulei rozpreznej 2 oraz z czesci rozpierajacej 3, która rozszerza tuleje rozprezna 2 i która na swoim koncu przeciwleglym do konca wprowadzajacego jest przedluzona przez odcinek gwintowany 4 o srednicy odpowiadajacej najmniejszej srednicy stozka rozpierajacego. Na ten odcinek gwintowany 4 nakrecana jest czesc trzonowa 5 o gwincie wewnetrznym 6,. której srednica zewnetrzna odpowiada srednicy nierozprezonej tulei rozpreznej 2. Czesc trzonowa 5 ma zakonczenie umozliwiajace nasadzanie narzedzia obracajacego.W przedstawionym przykladzie wykonania jest to glówka szesciokatna 7 stanowiaca jedna calosc z czescia trzonowa 5.Gwint wewnetrzny 6 czesci trzonowej 5 przy wylocie otworu ma podtoczenie 8, które ulatwia naprowadzenie czesci trzonowej 5 na odcinek gwintowany 4. W rowek pierscieniowy 9 podtoczenia 8 wlozony jest elastyczny pierscien 10 z tworzywa sztucznego, który naciska na gwint odcinka gwintowanego 4 i w ten sposób stanowi ustalenie sruby.Czesc rozprezna 3 posiada na swym koncu wprowadzajacym jeszcze jeden kolnierz oporowy 11, którego srednica zewnetrzna odpowiada srednicy otworu 12 w murze 13. Ten kolnierz oporowy zapobiega wyslizgnieciu sie tulei rozpreznej 2 lub sprezyny poprzez stozek rozpierajacy.Na przeciwleglym do wprowadzajacego koncu tulei rozpreznej 2 nasadzony jest kolpak oslonowy 14 z tworzywa sztucznego, który po pierwsze zmniejsza tarcie pomiedzy czescia trzonowa 5 i tuleja rozprezna 2, a po drugie dzieki swemu kolnierzowi 15 opasujacemu czesciowo powierzchnie zewnetrzna tulei rozpreznej 2 sluzy jako zabezpieczenie przed samoodkreceniem oraz jako uszczelnienie. PL PL PL PL PL

Claims (7)

1. Zastrzezenia patentowe 1. Element mocujacy do zakotwienia w czesciach budowli, skladajacy sie z czesci trzonowej, z rozszerzalnej tulei rozpreznej i z czesci rozpierajacej posiadajacej stozek rozpierajacy i sluzacej do rozszerzania tulei rozpreznej, znamienny tym, ze czesc rozpierajaca (3) na swym koncu polozonym przeciwnie do zakonczenia wprowadzajacego jest przedluzona przez odcinek gwintowany (4), korzystnie monolityczny, o srednicy wewnetrznej odpowiadajacej najmniejszej srednicy stozka czesci rozpierajacej (3), na który mozna, nakrecic czesc trzonowa (5) posiadajaca gwint wewnetrzny (6), która nasuwa tuleje rozprezna (2) na stozek rozpierajacy.

2. Element mocujacy, wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze gwintowany odcinek (4) czesci rozpierajacej (3) jest wykonany z materialu o wiekszej wytrzymalosci, niz czesc trzonowa (5).

3. Element mocujacy, wedlug zastrz. 1,znamienny tym, ze tuleja rozprezna (2) nawinieta jest na przyklad z miekkiego drutu w postaci sprezyny blokowej i ze czesc rozpierajaca (3) ma na swym koncu wprowadzajacym kolnierz oporowy (11), którego srednica zewnetrzna odpowiada srednicy otworu Wierconego.

4. Element mocujacy, wedlug zastrz., 1, znamienny tym, ze na koncu tulei rozpreznej (2) przeciwleglym do konca wprowadzajacego nasadzony jest kolpak oslonowy (14) przewaznie z tworzywa sztucznego, który posiada kolnierz (15) obejmujacy czesciowo powierzchnie zewnetrzna tulei rozpreznej (2).

5. Element mocujacy, wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze czesc trzonowa (5) od swojego zakonczenia wystajacego z otworu wierconego przynajmniej na czesci swej dlugosci posiada gwint zewnetrzny, na który nakrecana jest nakretka kolpakowa zakleszczajaca sie na tym gwincie.

6. Element mocujacy, wedlug zastrz. 1,znamienny tym, ze gwint wewnetrzny (6) czesci trzonowej (5) przy wylocie otworu wierconego posiada podtoczenia (8).

7. Element mocujacy, wedlug zastrz. 1 albo 6, znamienny tym, ze w podtoczeniu (8) umieszczony jest element ustalajacy (10) wykonany przewaznie z tworzywa sztucznego.90 522 PL PL PL PL PL