PL83446B1 - - Google Patents

Description

Uprawniony z patentu: Eli Lilly and Company, Indianapolis (Stany Zjednoczone Ameryki) Sposób wytwarzania pochodnych 3-karbamoiloksymetylocefaIosporyn Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarza¬ nia pochodnych 3-karbamoiloksymetylocefalosporyn o wzorze 1, w którym R° oznacza wodór lub grupe metoksyIowa, R4 i R5 oznaczaja razem lub kazdy oddzielnie ochronna grupe aminowa, R" jest wo¬ dorem, kationem soli aminowej lub ochronna gru¬ pa karboksylowa, zwiazek o wzorze 2 poddaje sie reakcji z N-podstawionym izocyjanianem a otrzy¬ mana pochodna 3-(N-podstawiona)-karbamoiloksy- metylowa rozszczepia sie na zelu krzemionkowym w obecnosci wodnego roztworu buforu o wartosci pH okolo 5—9, weglanu metalu alkalicznego lub metalu ziem alkalicznych, kwasnego weglanu lub siarczynu, albo cynku w alkoholu o Ci—C4 lub kwasu posiadajacego wartosc pK wieksza niz oko¬ lo 3.W sposobie wedlug wynalazku jako substrat sto¬ suje sie zwiazek o wzorze 2 w którym R°, R", R4 i R5 maja znaczenie podane powyzej.Podstawnik R" moze byc wodorem, kationem soli aminowej lub grupa chroniaca grupe karbo¬ ksylowa. Takie grupy i ich rola w przypadku ce- falosporyrl jest obecnie dobrze znana i nie wyma¬ ga zilustrowania przykladami. Ochronnymi grupa¬ mi grupy karboksylowej sa korzystnie na przyklad, Ci—C6-alkil, 2,2,2-trójhalogenoetyl, 2-jodoetyl, Cg—C7 Ill-rz alkenyl, Cg—C7 — III rz-alkinyl, benzyl, nitrobenzyl, czterowodoropiranyl, sukcyno- metyloimid, ftalometyloimid, metyloimid, metoksy- benzyl, dwumetoksybenzyl, cyjanometyl, nitrofenyl, 10 15 20 25 dwunitrofenyl, 2,4,6-trójnitrofenyl, bis(p-metoksy- fenylo)metyl, trójfenylometyil, benzhydryl, benzylo- ksymetyl, C2—Cg-alkanoiloksymetyl, C2—C^alka- noil, fenacyl i rodnik o wzorze 5 w którym kazdy R2 niezaleznie jest Ci—C^alkilem lub halogenkiem takim jak brom, chlor, fluor i jod przy czym co najmniej jeden R2 jest Ci—C4-alkilem i podobne.Aminami odpowiednimi do tworzenia kationu soli aminowej sa korzystnie na przyklad dwucyklo- heksyloamina, trójetyloamina, trójbutyloamina i podobne.We wzorze 2, R4 i R5 oznaczaja podstawniki chroniace grupe aminowa. Takie podstawniki i ich rola w przypadku cefalosporyn sa obecnie dobrze znane i nie wymagaja zilustrowania przykladami.Ochronnymi grupami grupy aminowej jest korzyst¬ nie uklad gdy R4 jest wodorem a R5 jest Ci Cg-al- kanoilem, azydoacetylem, cyjanoacetylem, chlorow- O II coacetylem, grupa Ar-Ch2JC — w której Ar oizna- cza fenyl, tienyl, furyl, pirolil lub fenyl podsta¬ wiony jednym do trzech podstawników takich jak fluor, chlor, brom, jod, trójfluorometyl, hydroksyl, Ci—Cg-alkil, Ci—C3-alkoksyl grupa cyjanowa i ni- O trowa grupa Ar'—Y—CH2—C — w której Ar' jest fenylem, pirydylem lub fenylem podstawionym so jak opisano powyzej, a Y jest tlenem lub siarka; 83 446s 83446 4 O II grupa Ar—CH—C—C w której Ar jest okreslony I B powyzej, a B oznacza grupe hydroksylowa, lub karboksylowa chroniona przez estryfikacje: — CN; —N3; lub NHR w którym R jest rodnikiem benzy- loksykarbonylowym, Ci—C^alkoksykarbonylem, cy- kloalkoksykarbonylem, trójfenylometylem, CH3C= —CH—C02CH8, lub 2,2,2-trójchloroetoksykarbonyl; (3-sydnono)—Cf—Cj-alkanoil; 2-(lH-tetrazolilo-l) acetyl; zwiazek o wzorze 6 w którym R' oznacza O II wodór lub rodnik metoksy; R3—CH—(CH^j—C— 1 A! ;} Jj . COOR 1 w której RH jest jokreslone jak wyzej, a R* jest 1 grufifc ;a»ftine*va lub acyloamidowa, w której grupa I attyjowa jest ^^-k^-alkanoilem, C$—Cjj-aroilem, ACi::::CJralLoksykarbonylem, benzyloksykarbonylem, O*—Cf-cykloalkoksykarbonylem, Cf—Cu-aryloksy- karbonylem, ftaloilem, lub jedna z powyzszych grup podstawiona jednym do trzech podstawników takich jak Ci—C^alkil, chlorowiec, grupa nitrowa, Ci—Ct-alkoksylowa, cyjanowa i podobne.Dodatkowo korzystnymi grupami chroniacymi grupe aminowa sa podstawniki R4i R5 okreslone uprzednio brane razem z azotem z którym sa zwia¬ zane, jak równiez na przyklad ftalimidowy, pólcy- kliczne imidy kwasów Cj—Cit-karboksylowych lub podobne.Grupa hydroksymetylowa stanowi fragment lan¬ cucha weglowego w pozycji 3 cefalosporyny beda¬ cej substancja wyjsciowa w sposobie wedlug wy¬ nalazku.Sposób wedlug wynalazku prowadzi sie w dwóch kolejnych etapach. W pierwszym etapie przepro¬ wadza sie fragment 3-hydroksymetylowy stano¬ wiacy lancuch weglowy w fragment O II R'"—NH-^C—O—CH2 w którym R'" (jest jakakolwiek grupa, która tworzy staly N-podstawiany rodnik karbamoiloksymetyIo¬ wy, który daje siz usunac w lagodnych warunkach i który tworzy pierwszorzedowy podstawnik karfoa- moiloksymetyilowy, który nie dziala na inne czesci molekuly.Najodpowiedniejszymi do tego celu sa podstawio¬ ne rodniki karbamoiloksymetylowe w których gru¬ py R'" sa O O II f X%C—C—, X—S—, lub grupa o wzorze 3 O albo o wzorze 4 lub Bfi—O—CHf — w których X oznacza atom chlorowca, Y oznacza atom wodoru, chlorowca, grupe Ci—Cj-alkoksylowa, Ci—Ci-alki- lowa lub trójfluorometylowa, n jest liczba calko¬ wita od 1 do 3, a R' jest benzylem lub Ci—C^al- kilem.Jako chlorowiec stosuje sie fluor, chlor, brom lubjod. ^ Jako izocyjaniany stosuje sie korzystnie na przy¬ klad izocyjanian trójchloroacetylu, izocyjanian * chlorosulfonylu, izocyjanian benzylu, izocyjanian p-metoksybenzylu, izocyijmanian metoksymetylu izocyjanian benzyiloksymetylu, izocyjanian benihy- drylu i podobne.Wymiany dokonuje sie przez reakcje pochodnych 10 3-hydroksymetylowyeh z izocyjanianami o wzorze R'"—N=C=C.Reakcja przebiega w stosunku molowym i moze byc przeprowadzona przy zastosowaniu substancji wyjsciowych w ilosciach równych molowo. Jednak¬ ie ze, poniewaz izocyjanian z latwoscia ulega roz¬ kladowi w obecnosci wody lub alkoholu, w celu unikniecia takiego rozkladu, reakcje na ogól pro¬ wadzi sie w obecnosci nadmiaru izocyjanianu.Wobec tego zazwyczaj stosuje sie okolo 2—8 moli izocyjanianu na mol 3-hydroksymetylocefalospo- ryny. Reakcje prowadzi sie latwo przez zmieszanie 3-hydroksymetylocefalosporyny i izocyjanianu w odpowiednim obojetnym rozpuszczalniku lub mieszaninie rozpuszczalników w temperaturze oko¬ lo —10 +30°C. Jako obojetne rozpuszczalniki sto¬ suje sie takie, które rozpuszczaja izocyjanian ale nie reaguja ani z nim ani z cefalosporyna.Odpowiednimi rozpuszczalnikami sa na przyklad dwuchlorometan, dwumetyloformamid, czterohy- drofuran, acetonitryl i podobne. Jednakze rozpusz¬ czalnik nie jest istotny i reakcje przeprowadza sie latwo stosujac nadmiar izocyjanianu.Reakcja izocyjanianu z 3-hydroksymetylocefa- losporyna jest na ogól bardzo gwaltowna. Zazwy¬ czaj reakcja jest zakonczona w ciagu 0,5 godziny.Jednakze, reakcja powinna byc prowadzona w cia¬ gu okresu zapewniajacego calkowite przereagówa- nie i dlatego na ogól przeprowadza sie ja w ciagu okolo 0,5—20 godzin. Szybkosc reakcji jest zalezna od temperatury i dlatego nizsze temperatury wy¬ magaja dluzszego czasu reakcji.Drugim etapem sposobu wedlug wynalazku jest odszczepienie grupy R"' od uprzednio wytworzone- O II go fragmentu R'"—NH-^C-^0-^CH2 w celu otrzy- O II mania pochodnej HaN-^C—O—CH* Grupa R'" moze byc jakakolwiek grupa, która pozwala na utworzenie trwalego fragmentu N— podstawionej grupy karbamoiloksymetylowej w pozycji 3 cefalo¬ sporyny, dajacej sie usunac z tego fragmentu w celu wytworzenia pierwszej pochodnej karba¬ moiloksymetylowej ptzy zastosowaniu lagodnych warunków, które nie wplywalyby ha inne fragmen¬ ty czasteczki. Jak wykazano powyzej najbardziej korzystne jest, by grupa HIII byla grupa O O II t X3C—C—, X—S—, grupa o wzorze 3, 4 lub O H6—O—CH| -T- w których X, Y, n i R« zogtaly okreslone uprzednio. 25 30 35 40 49 50 55 605 83446 tf Lagodnymi warunkami, w których przeprowadza sie odszczepianie grupy R"' jest na przyklad stoso¬ wanie zelu krzemionkowego, wodnego roztworu buforu o wartosci pH okolo 5—0, weglanów metali alkalicznych lub ziem alkalicznych, kwasnych we- • glanów lub siarczynów, cynku i Cj—Ci-alkoholu lub kwasu o wartosci pK wiekszej niz okolo 3 ta¬ kiego jak kwas mrówkowy, octowy trójfluoroocto- wy i podobnych.Pozadane jest aby odszczepianie podstawnika R 10 przeprowadzac w temperaturze okolo 0—40°C, a zwlaszcza w temperaturze okolo pokojowej. Od¬ szczepianie jest skutecznie przeprowadzone, gdy reakcje prowadzi sie w ciagu okolo 0,5—8 godzin i naogól jest calkowicie zakonczona w ciagu okolo 19 2-—4 godzin.Korzystne jest prowadzenie odszczepiania w roz¬ puszczalniku lub w mieszaninie rozpuszczalników takich jak woda, alkohol, eter,' czterowodorofuran dwuchlorometan, acetonitryl, dwumetyloformamid 20 i podobne, a zwlaszcza odszczepianie w obecnosci wody lub nizszego alkoholu, takiego jak metanol, etanol, n-propanol, izopropanol, Ill-rz. butylowy alkohol lub podobne.Jesli odszczepianie przeprowadza sie w obecnosci 25 wodnego roztworu buforu o wartosci pH okolo 5—9, na ogól dodaje sie N-podstawiona pochodna karbamoiloksymetylocefalosporyny do odpowied¬ nio zbuforowanego srodowiska wodnego, mozna stosowac jakikolwiek odpowiedni srodek buforuja- 30 cy, który umozliwia uzyskanie odpowiedniego pH i wiele takich srodków jest dobrze znanych.Do odpowiednich srodków buforujacych naleza fosforany zarówno jak kilka poprzednio wymie¬ nionych jako bedace same przez sie skuteczne dla u przeprowadzenia pozadanego odszczepiania. Naleza do nich zel krzemionkowy, weglany metali alka¬ licznych lub metali ziem alkalicznych kwasne we¬ glany lub siarczyny.Jesli w metodzie odszczepiania stosuje sie cynk 40 w obecnosci alkoholu lub kwasu, na ogól dodaje sie N-podstawiona pochodna karbamoiloksymetylo- cefalosporyny do kwasu lub alkoholu lub do roz¬ puszczalnika zawierajacego taki kwas lub alkohol, a cynk dodaje sie do utworzonej mieszaniny. 45 W celu zapewnienia calkowitego odszczepienia, na ogól dodaje sie cynk w ilosci co najmniej równo¬ waznej molowo a korzystnie w nadmiarze okolo 2—15 moli cynku na mol pochodnej cefalosporyny.Ilosc kwasu lub alkoholu która sie dodaje nie 50 jest krytyczna dla reakcji odszczepiania, i powinna byc tylko w ilosci wystarczajacej do rozpuszcze¬ nia reagentów cefalosporyny.W przypadku zastosowania weglanów, kwasnych weglanów lub siarczynów w celu przeprowadze- 55 nia odszczepienia N^podstawionej pochodnej kartoa- moilometylocefalosporyny niezbedne jest zastoso¬ wanie jedynie mniejszej ilosci (mniej niz jeden równowaznik w przeliczeniu na pochodna cefalo¬ sporyny) weglanów, kwasnych weglanów lub siar- 60 czynów. Na ogól stosuje sie okolo 5—20 g wegla¬ nów, kwasnych weglanów lub siarczynów na mol pochodnej cefalosporyny.Mozliwe jest równiez stosowanie mieszaniny któ¬ rychkolwiek z tych reagentów, chociaz nie jest to <5 najkorzystniejsze. Zazwyczaj pochodna cefalospo¬ ryny dodaje sie do odpowiedniego rozpuszczalnika, a weglany, kwasne weglany lub siarczyny dodaje sie do otrzymanej mieszaniny, a otrzymana mie¬ szanine reakcyjna utrzymuje sie w ciagu okresu niezbednego dla calkowitego odszczepienia.Typowymi reagentami, które mozna stosowac sa na przyklad weglan sodu, kwasny weglan sodu, siarczyn sodu, weglan potasu, kwasny weglan po¬ tasu, siarczyn potasu, weglan litu, kwasny weglan litu, siarczyn litu, weglan magnezu, siarczyn ma¬ gnezu, weglan wapnia, siarczyn wapnia i podobne.W przypadku stosowania zelu krzemionkowego w reakcji odszczepiania, bardzo wygodny jest spo¬ sób rozpuscic pochodna cefalosporyny w odpowied¬ nim rozpuszczalniku'i otrzymany roztwór przepus¬ cic przez kolumne chromatograficzna zawierajaca zel krzemionkowy. Mozna stosowac w tym celu którykolwiek z wielu dostepnych na rynku zeli krzemionkowych. Zel taki moze, lub nie, zawierac substancje dodatkowe na przyklad 5—50§/§ wody.W przypadku kiedy substancja wyjsciowa jest kwas 7-acyloamido-3-hydroksymetylo-3-cefemo- karboksylowy-4 lub jego ester, otrzymany produkt bedzie odpowiednia pochodna 3-karbamoiloksyme- tylowa. Analogicznie jesli substancja wyjsciowa jest kwas 7-acyloamido-7-metoksy-3-hydroksymetylo-S- -cefemokarboksylowy-4, lub jego ester, otrzymany produkt bedzie odpowiednia pochodna 7-metoksy- -3-karbamoiloksymetylowa., 3-hydroksymetylocefalosporyny stosowane jako substancje wyjsciowe w sposobie wedlug wynalaz¬ ku uzyskuje sie z innych zwiazków i technik re¬ akcji ogólnie znanych. Na przyklad cefalosporyne C o wzorze 15 mozna otrzymac w procesie fermen¬ tacji na pozywce odpowiedniego szczepu Cephalo- sporium i oddzielenie cefalosporyny C z produk¬ tów fermentacji.Za pomoca dobrze znanych technik reakcji cefa¬ losporyne C latwo przeprowadza sie w pochodna 3-acetoksymetyIowa posiadajaca którakolwiek ze znanych grup chroniacych grupe aminowa w po¬ zycji 7 i/lub którakolwiek ze znanych grup chro¬ niacych grupe karboksylowa w pozycji 4.Pochodna 3-acetoksymetylowa lub sama cefalo¬ sporyne, mozna latwo przeprowadzic w pochodna dezacetylowa/3-hydroksymetylowa przez traktowa¬ nie cytrusowa acetyloesteraza w ciagu kilku godzin w wodnym roztworze buforu fosforanowego o war¬ tosci pH 6,5—7 wedlug metody Jansen, Jang, and Mac Donell, Archiv. Biochem. 15 (1947), 415—31.W tych przypadkach, w których pozadane jest stosowanie substancji wyjsciowej w której R° jest 7-metoksy, korzystny jest schemat postepowania analogiczny do opisanego powyzej przy stosowaniu cefalosporyny C.Zwiazki te mozna wytwarzac na drodze fermen¬ tacji stosujac jako mikroorganizm Streptomyces lipmanii NRRW 3584, który jest przedmiotem zgloszenia amerykanskiego nr 847923 dokonanego 6 sierpnia 1969 r., obecnie zaniechanego, i zasta¬ pionego zgloszeniem amerykanskim nr 60556 doko¬ nanym 3 sierpnia 1970.Analog cefalosporyny C 7-metoksy moze byc przeprowadzony w odpowiednia pochodna dezace-7 83446 8 tylowa jak i w inne 7-i/lub 4-podstawione pochod¬ ne metoda podobna do opisanych powyzej dla ce- falosporyny C.Typowe wytwarzanie pierwszorzedowych zwiaz¬ ków karbamoiloksy sposobem wedlug wynalazku jest przeprowadzane nastepujaco. Dezacetyloce- falosporyne C otrzymuje sie na drodze fermentacji albo enzymatycznego dezacetylowania cefalospory- ny C. Grupe 5'-aminowa w dezacetylocefalospory- nie C chroni sie przez reakcje antybiotyku z N- -karboetoksyftalimidem w buforze fosforanowym o wartosci pH okolo 8,5 w celu wytworzenia po¬ chodnej ftalimidowej.Otrzymana w ten sposób N-ftalimidodezacetylo- cefalosporyne C poddaje sie reakcji z dwoma rów¬ nowaznikami dwufenylodwuazometanu w dioksanie w celu wytworzenia pochodnej estru dwubenzhy- drylowego.Otrzymany w ten sposób ester dwubenzhydrylo¬ wy poddaje sie reakcji w acetonie z izocyjanianem trójchloroacetylu w celu wytworzenia grupy N-(trójchloroacetylo)-karbamoiloksymetylowej w pozycji 3. Te pochodna hydrolizuje sie w celu wytworzenia pierwszorzedowej grupy karbamoilo- ksymetylowej w pozycji 3, N-(trójchloroacetylo)- -karbamoiloksymetylo podstawiona cefalosporyne rozszczepia sie na przyklad chromatograficznie na zelu krzemionkowym zawierajacym 10% wody. Ko¬ lumne eluuje sie octanem etylu otrzymujac ester dwubenzhydrylowy kwasu 7-(5'-ftalimido-5'-karbo- ksywaleramido)-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemo- karboksylowego-4.Grupe trójchloroacetyIowa mozna równiez roz¬ szczepic przez rozpuszczenie pochodnej cefalospo- ryny w metanolu i dodanie do roztworu alkoholo¬ wego katalitycznych ilosci weglanu sodu.Grupe trójchloroacetyIowa mozna równiez roz¬ szczepic przez rozpuszczenie pochodnej cefalospo- ryny w metanolu i dodanie do alkoholowego roz¬ tworu co najmniej jednego równowaznika molowe¬ go sproszkowanego cynku.W ten sposób otrzymana pochodna karbamoilo- ksymetylowa mozna przekrystalizowac z odpowied¬ nich rozpuszczalników takich jak winny etanol.Aktywna antybiotycznie cefalosporyne mozna otrzymac przez usuniecie grupy estrowej z po¬ zycji 4, jesli jest obecna, i którejkolwiek grupy ochronnej z grupy 7-acyloamidowej. Na przyklad, powyzszy ester dwubenzhydrylowy mozna rozpus¬ cic w mieszaninie kwasu trójfluorooctowego i ani- zolu w temperaturze lazni lodowej, a nastepnie mieszac w ciagu okolo 4 godzin. W ten sposób obie ochronne grupy estru benzydrylowego zostaja zhy- drolizowane i otrzymuje sie dwukwas, kwas 7-(5'- -ftalimido-5'-karboksywaleramido)-3-karbamoilo- ksymetylo-3-cefemokarboksylowy-4.Przedstawicielami 3-karbamoiloksymetylocefalo- sporyn, które mozna otrzymac sposobem wedlug wynalazku sa takie, które posiadaja w pozycji 4 wolna grupe karboksylowa lub estrowa, czasteczke alkoholu na przyklad metylowego, etylowego, n-propylowego, izopropylowego, n-butylowego, II-rz-butylowego, izobutylowego, III rz. butylowego, amylowego, heksylowego, 2,2,2-trójchloroetylowego, 2,2,2-trójbromoetylowego, 2-jodoetylowego, 1,1- -dwumetylo-2-propenylowego, l,l-dwumetylo-2-bu- tynylowego, benzylowego, p-nitrobenbylowego, czterowodoropiranylowego, bursztynoimidometylo- wego, ftalimidometylowego, p-metoksybenzylowego, 3,4-dwumetoksybenzylowego, cyjanometylowego, p-nitrofenylowego, 2,4-dwunitrofenylowego, 2,4,6- -trójnitrofenylowego, bis (p-metoksyfenylo)metylo¬ wego, trójfenylometylowego, benzhydrylowego, benzyloksymetylowego, acetoksymetylowego, piwa- loiloksymetylowego, priopionoksymetylowego, ace- tylowego, propionylowego, fenacylowego, trójmety- losililowego, trójetylosililowego, dwuchlorometylo- sililowego, dwumetylobromosililowego i podobnych.Grupa aminowa w pozycji 7 3-karbamoiloksyme- tylocefalosporyny moze w podobny sposób reago¬ wal z szerokim wachlarzem podstawników. Przy¬ kladowo podstawnikami R5, gdy R4 jest wodorem, sa: acetyl, propiony 1, butyryl, walery 1, kaproil, azydoacetyl, cyjanoacetyl, chloroacetyl, bromoace- tyl, fenyloacetyl, 2-tienyloacetyl, 3-tienyloacetyl, 2-furyloacetyl, 3-furyloacetyl, 2-pirolyloacetyl, 3-pirolyloacetyl, 4-chlorofenyloacetyl, 3-trójfluoro- metylofenyloacetyl, 4-hydroksyfenyloacetyl, 3-toly- loacetyl, 4-kumyloacetyl, 4-metoksyfenyloacetyl, 3-cyjanofenyloacetyl, 4-nitrofenyloacetyl, fenoksy- acetyl, tiofenoksyacetyl, pirydyloksyacetyl, p-nitro- fenoksyacetyl, a-benzyloksykarbamidofenyloacetyl, a-III-rz.-butoksykarbamidofenyloacetyl, a-III-rz.- -butooksykarbonylofenyloacetyl, a-formyloksyfeny- loacetyl, a-cyjanofenyloacetyl, a-azydofenyloacetyl, 3-sydnonoacetyl, 2-(lH-tetrazolilo-l)-acetyl, 5-ami- no-5-karboksywaleryl, 5-benzyloksykarbamido-5- -(4-nitrobenzyloksykarbonylo)-waleryl, 5-IIIrz-bu- toksykarbamido-5-III-rz-butoksykarbonylowaleryl, 5-benzyloksykarbamido-5-benzhydryloksykarbony- lowaleryl, 2-nitrofenylotio, 2-nitro-4-metoksyfeny- lotio i podobne.Gdy R4 i R5 sa brane pod uwage razem z azo¬ tem z którym sa zwiazane, nastepujace przyklady ukladów wlacznie na przyklad z grupa ftalimidowa lub. bursztynoimidowa i podobnymi.Produktami typowymi, które mozna otrzymac sposobem wedlug wynalazku sa nastepujace: ester p-nitrobenzylowy kwasu 7-fenoksyacetami- do-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemokarboksylowe- go-4 ester p-nitrobenzylowy kwasu 7-fenoksyacetami- do-7-metoksy-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemokar- boksylowego-4 ester Illrz-butylowy kwasu 7-(2-tienylo)acetami- do-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemokarboksylowe- go-4 ester Illrz-butylowy kwasu 7-(2-tienylo)acetami- do-7-metoksy-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemokar- boksylowego-4 ester 2,2,2-trójchloroetylowy kwasu 7-(aIIIrz-bu- toksykarbamido)fenyloacetamido-3-karbamoiloksy- metylo-3-cetemo-karboksylowego-4 ester 2,2,2-trójchloroetylowy kwasu 7-(a-IIIrz- -butoksykarbamido)fenyloacetamido-7-metoksy-3- -karbamoiloksymetylo-3-cefemokarboksylowego-4 ester benzhydrylowy kwasu 7-(a-formyloksy)fe- nyloacetamido-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemokar- boksylowego-4 ester benzhydrylowy kwasu 7-(a-formyloksy)fe- 10 15 20 25 30 35 40 45 50 55 609 nyloacetamido-7-metoksy-3-karbamoiloksy-3-cefe- mo-karboksylowego-4 ester benzylowy kwasu 7-(3-sydnono)-acetamido- -3-karbamoiloksymetylo-3-cefemokarboksylowego-4 ester benzylowy kwasu 7-(3-sydnono)acetamido- -7-metoksy-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemokarbo- ksylowego-4 eister 2-jodoetyilowy kiwasu 7H[i2-i(lH-tetrazolilo-l)] acetamido-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemo-karbo- ksylowego-4 ester 2-j odoetyIowy kwasu 7-f2-(lH-tetrazolilo-l)] acetamido-7-metoksy-3-karbamoiloksymetylo-3-ce- fen Dkarboksylowego-4 -was 7-fenyloacetamido-3-karbamoiloksymetylo- -3-cefemo-karboksylowy-4 kwas 7-fenyloacetamido-7-metoksy-3-karbamoilo- ksymetylo-3-cefemo-karboksylowy-4 ester trójfenylornetyIowy kwasu bursztynoimido- -3-karbamoiloksymetylo-3-cefemokarboksylowego-4 ester trójfenylornetyIowy kwasu bursztynoimido- -7-metoksy-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemokarbo- ksylowego-4 ester trójmetylosililowy kwasu 7-fenylotioaceta- mido-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemokarboksylo- wego-4 ester trójmetylosililowy kwasu 7-fenylotioaceta- mido-7-metoksy-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemo- karboksylowego-4 ester metylowy kwasu 7-(2-furylo)acetamido-3- -karbamoiloksymetylo-3-cefemokarboksylowego-4 ester metylowy kwasu 7-(2-furylo)acetamido-7- -metoksy-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemo-karbo- ksylowego-4 ester benzhydrylowy kwasu 7-(a-IIIrz-butoksy- karbonylo)fenyloacetamido-3-carbamoiloksymetylo- -3-cefemokarboksylowego-4 ester benzhydrylowy kwasu 7-(a-III-rz-butoksy- karbonylo)fenyloacetamido-7-metoksy-3-karbamo- • iloksymetylo-3-cefemokarboksylowego-4 ester benzhydrylowy kwasu 7-(5-benzyloksykar- bamido-5-benzhydryloksycarbonylowaleramido)-3- -karbamoiloksymetylo-3-cefemokarboksylowego-4 ester benzhydrylowy kwasu 7-(5-benzyloksykar- bamido-5-benzhydryloksykarbonylowaleramido)-7- -metoksy-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemokarbo- ksylowego-4 ester benzylowy kwasu 7-(2-nitrofenylo)sulfeno- amido-3-karbamoiloksymetyIo-3-cefemokarboksylo- wego-4 ester benzylowy kwasu 7-(2-nitrofenylo)sulfeno- amido-7-metoksy-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemo- karboksylowego-4 kwas 7-(2-nitro-4-metoksyfenylo)sulfenoamido-3- -karbamoiloksymetylo-3-cefemokarboksylowy-4 kwas 7-(2-nitro-4-metoksyfenylo)sulfenoamido-7- -metoksy-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemo-karbo- ksylowy-4.Sposób wedlug wynalazku opisano z uwzglednie¬ niem przemiany 7-podstawionych-3-hydroksyme- tylocefalosporyn w odpowiednie pochodne 3-karba- moiloksymetylowe.Sposobu wedlug wynalazku nie ogranicza sie do stosowania takich materialów wyjsciowych. Podob¬ nie mozliwe jest stosowanie jako substancji wyj¬ sciowych albo 7-podstawionego kwasu amino-3-hy- 83446 10 droksymetylo-2-cefemokarboksylowego-4 lub jego estru, w którym R°, R", R4 i R5 okreslono powy¬ zej, albo 7-podstawionego 1-tlenku kwasu amino-3- -hydroksymetylo-3-cefemo-karboksylowego-4 lub 5 jego estru w którym R°, R", R4 i R5 zostaly okre¬ slone. Grupy powyzsze 3-hydroksymetylo-^-cefemo- i 1-tlenek 3-hydroksymetylo-3-cefemo- mozna prze¬ prowadzic w ich odpowiednie pochodne 3-karba- moiloksymetylowe przez zastosowanie dwustopnio- io wej syntezy.Mozliwa jest równiez przemiana pierscienia 1 tlenku 3-hydroksymetylo-3-cefemu w pierscien cefalosporynowy na drodze redukcji, metodami znanymi dla tego sposobu. Redukcje te mozna prze- 15 prowadzic najpierw poddajac reakcji 1-tlenek z izocyjanianem, nastepnie reakcji z izocyjanianem lecz wczesniej etapowi selektywnego odszczepiania.W podobny sposób wyjsciowa substancje 2-cefe- mu- mozna przeprowadzic w pierscien 3-cefemo- 20 -cefalosporynowy przez utlenianie i przegrupowa¬ nie do odpowiedniego 1-tlenku 3-cefemu, nastep¬ nie przez redukcje do pierscienia 3-cefemo-cefalo- sporyny (patrz Webber i* inni J. Am. Chem. Soc. 91 (1969) str. 5674—5675). Etapy utleniania i reduk- 25 eji mozna przeprowadzic w dowolnym momencie kolejnej reakcji z izocyjanianem i odszczepiania.Dla fachowców jest oczywiste, ze kazda z od¬ mian opisanych uprzednio reprezentuje tylko alter¬ natywne równowazne metody przeprowadzenia pro¬ so cesu wedlug wynalazku.Aktywny antybiotyk mozna otrzymac bezposred¬ nio w procesie wedlug wynalazku na przyklad gdy grupa R oznacza atom wodoru a pozycja 7 jest odpowiednio podstawiona. W kazdym przypadku 35 otrzymany produkt mozna z latwoscia przeprowa¬ dzic w aktywny antybiotyk za pomoca powszechnie znanych metod.Nastepujace przyklady ilustruja szczególowiej sposób wedlug wynalazku nie ograniczajac jego 40 zakresu.Przyklad I. Otrzymywanie kwasu 7-fenoksy- acetamido-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemokarbo- ksylowego-4.Do roztworu 2,1 g (5 moli) estru Illrz-butylowe- « go kwasu 7-fenoksyacetamido-3-hydroksymetylo-2- -cefemo-karboksylowego-4 w 25 ml suchego aceto¬ nu dodaje sie 1,0 ml izocyjanianu trójchloroacetylu.Otrzymana mieszanine miesza sie w ciagu 1,5 go¬ dziny w temperaturze pokojowej, a nastepnie od- 50 parowuje do suchosci. Pozostalosc przekrystalizo- wuje sie z czterochlorku wegla otrzymujac 2,38 g estru III rz-butylowego kwasu 7-fenoksyacetami- do-3-(N-trójchloroacetylo)-karbamoiloksymetylo-2- -cefemokarboksylowego-4, temperatura topnienia 55 74—6°C. Analizy: Obliczono dla C23 H24 Nt 08 Cl3 S: C, 45.36; H, 3. 97 N, 6.90; Cl, 17. 46 Znaleziono C, 45.37; H, 3. 99; N, 6. 94 Cl 17.74 oo Do roztworu 1,212 g (2 mmola) pochodnej 3-(N- -trójchloroacetylo)-karbamoiloksymetylowejw 50 ml metanolu dodaje sie 1,212 g sproszkowanego cynku.Mieszanine miesza sie w temperaturze pokojowej w ciagu okolo 1,5 godziny, po czym odsacza a prze- 65 sacz odparowuje do suchosci.u ( FozostaloSC rozpuszcza sie w octanie etylu, a roz¬ twór przemywa kolejno zimnym 5*/t-owym HC1, roztworem kwasnego weglanu sodu i nasyconym roztworem NaCl. Roztwór octanu etylu nastepnie suszy sie nad siarczanem magnezu odsacza i odpa¬ rowuje do suchosci. Pozostalosc przekrystalizowuje sie z ketonu metylo-izobutylowego otrzymujac 840 mg estru III rz-butylowego kwasu 7-fenoksy- acetamido-3-karbamoiloksymetylo-2-cefemokarbo- ksylowego-4, temperatura topnienia 140—1°C.Analizy: Obliczono dla Cn HM Nt O7 S; C, 54. 42; H, 5.44; N 0. 07.Znaiteziond: C 54. 39; H 5. 29; N 9. 06. x Do oziebionego roztworu 375 mg (0,8 mmola) po¬ wyzszej pochodnej 3-karbamoiloksymetylowej w 50 ml mieszaniny 1:1 izopropanolu z dwuchlo- rometanem dodaje sie 160 mg 85f/t-owego kwasu m-chloronadbenzoesowego w 10 ml izopropanolu.Mieszanine reakcyjna ogrzewa sie powoli i po okolo godzinie odparowuje do suchosci. Pozosta¬ losc odparowuje w octanie etylu i przemywa ko¬ lejno roztworem kwasnego weglanu sodu i nasy¬ conym roztworem NaCl. • Roztwór octanu etylu suszy sie nad siarczanem magnezu, przesacza i odparowuje. Po przekrysta- Uzowaniu z mieszaniny ketonu raetyloizobutylowe- go i acetonu otrzymuje sie 1-tlenek III-rz-butyIo¬ wy kwasu 7-fenoksyacetamido-3-karbamoiloksyme- tylo-3-cefemokarboksylowego-4; temperatura top¬ nienia 191—3°C.Analizy: Obliczono dla CM Hw N8 Os S; C, 52. 61; H, 5. 23; K, 8. 99 Znaleziono: C 52.64; H, 5.29; N, 8. 74 Powyzszy 1-sulfotlenek 3-cefemu otrzymany z 2.69 mmoli odpowiedniego 1-siarczku 2-cefemu rozpuszcza sie w 20 ml dwumetyloformamidu, oziebia i dodaje 600 mg sproszkowanego chlorku cynowego 12 ml chlorku acetylu.Mieszanine oziebia sie w ciagu okolo 5 minut i pozostawia do odstania w ciagu okolo 2 godzin w temperaturze pokojowej, po czym zateza pod zmniejszonym cisnieniem. Pozostalosc przenosi sie do octanu etylu i przemywa kolejno nasyconym roztworem NaCl, 5§/«-owym HC1, roztworem kwa¬ snego weglanu sodu i roztworem NaCl. Nastepnie roztwór octanu etylu suszy sie nad siarczanem magnezu przesacza i odparowuje uzyskujac 968 mg produktu. Produkt oczyszcza sie przepuszczajac przez kolumne chromatograficzna zawierajaca zel krzemionkowy i 15*/t wody oraz stosujac roztwór 13—10V»-owy octanu etylu w benzenie.Mieszanine octan etylu — benzen odparowuje sie, a pozostalosc przekrystalizowuje z ketonu me¬ tyloizobutylowego otrzymujac ester Illrz-butylpwy kwasu 7-*ienoksyacetamido-3-karbamoiloksymetylo- -3-cefemokarboksylowego-4 o temperaturze top¬ nienia 80—2°C, którego budowe przedstawia wid¬ mo magnetycznego rezonansu jadrowego a jego czystosc wykazano za pomoca chromatografii cien¬ kowarstwowej.Roztwór 145 mg estru Illrz-butylowego kwasu 7-fenoksyacetamido-3-karbamoiloksymetyló-3-cefe- mokarboksylowego-4 w 10 ml 98—100*/t-ówego kwasu mrówkowego pozostawia sie do odstania w temperaturze pokojowej w ciagu okolo 2 godzin, 83441 12 10 15 55 Mieszanine odparowuje sie do suchosci a pozosta¬ losc traktuje octanem etylu otrzymujac kwas 7-fe- noksyacetamido-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemo- karboksylowy-4 o temperaturze topnienia 130— 40°C.Przyklad II. Otrzymywanie kwasu 7-[D(-)-a- -aminofenyloacetamidoJ-3-karbamoiloksymetylo-3- -cefemokarboksyIowego-4 Roztwór 2,51 g D(-)-N(IIIrz,-butoksykarbonylo)- -fenyloglicyny w 30 ml czterowodorofuranu mie¬ sza sie w ciagu okolo 20 minut w temperaturze —10°C z 1,40 g (10 mmoli) chloromrówczanu izobu- tylowego, 1,4 ml (10 mmoli) trójetyloaminy i 2 kro¬ plami N,N-dwumetylobenzyloaminy. Nastepnie do tego roztworu dodaje sie 2,50 g kwasu 7-amino-3- -hydroksymetylo-3-cefemokarboksylówego-4 roz¬ puszczonego w 30 ml wody o wartosci pH 8,5 do¬ prowadzonej za pomoca trójetyloaminy.Roztwór ogrzewa sie stopniowo do temperatury 25°C w ciagu 3,5 godzin. Czterowodorofuran odpa¬ rowuje sie pod próznia, dodaje octanu etylu i za pomoca rozcienczonego HC1 doprowadza pH do wartosci 2,0. Octan etylu oddziela sie od warstwy wodnej suszy nad Na*S04 i odparowuje uzyskujac gumowaty olej. Produkt ten rozpuszcza sie w 80 ml dioksanu i dodaje 2,3 g dwufenylodwuazometanu.Po uplywie okolo 1 godziny, jak wykazuje chroma¬ tografia cienko-warstwowa, mieszanina reakcyjna nie zawiera juz substancji wyjsciowej. Nastepnie usuwa sie pod próznia dioksan, a pozostalosc za¬ wiesza w malej ilosci dwuchlorometami. Dodaje sie okolo 200 ml eteru naftowego i mieszanine mie¬ sza sie w ciagu kilku minut.Warstwe eteru naftowego zawierajaca nadmiar dwufenylodiazometanu usuwa sie i odrzuca, a war¬ stwe dwuchlorometanu odparowuje sie uzyskujac ester benzhydrylowy kwasu 7-[D(-)-(a-IIIrz-buto- -3-cefemokarboksylowego-4.Powyzszy ester rozpuszcza sie w 100 ml acetonu i miesza w temperaturze 25°C dodajac w miedzy¬ czasie 3 ml izocyjanianu trójchloroacetylu. Wyste¬ puje gwaltowne belkotanie, a temperatura miesza¬ niny nieznacznie wzrasta. Mieszanine chlodzi sie w ciagu nocy i po odparowaniu do suchosci otrzy¬ muje ester benzhydrylowy 7-[D(-)-(«-IIIrz-butoksy- karbamido)fenyloacetamido]-3-(N-trójchloroacetylo)- -karbamoiloksymetylo-3-cefemokarboksylowegO'-4.N-podstawione pochodne 3-karbamoiloksymetylowe wytworzone jak wyzej rozpuszcza sie w mieszani¬ nie 30 ml czterowodorofuranu i 150 ml metanolu* Dodaje sie okolo 100 mg weglanu sodu. Mieszanine reakcyjna miesza sie w ciagu okolo 4 godzin i na¬ stepnie odparowuje do suchosci.Pozostalosc oczyszcza sie przez rozpuszczenie w mieszaninie 20—30f/# octanu etylu w benzenie, przepuszczajac ja przez 300 g zelu krzemionkowego zawierajacego 15#/t wody. Otrzymuje sie okolo 2,3 g krystalicznego produktu, który za pomoca widma magnetycznego rezonansu jadrowego zidentyfiko¬ wano jako ester kwasu 7-(D(-)-(a-IIIrz-butoksy7 karbamido)-fenyloacetamido]-3-karbamoiloksymety- lo-3-cefemokarboksylowego-4 o temperaturzt top¬ nienia 184—6°C.Asalizy: Obliczono dla Clf HM N4 09 S; C, 62. 49,18 83446 14 H, 5. 39; N, 8*33.Znaleziono: C, 62. 25; H, 5. 63; N, 8. 10.Roztwór 1,1 g powyzszej pochodnej 3-karbamoilo- ksymetylowej rozpuszcza sie w 5 ml dwuchloro- metanu zawierajacego 1,0 nil anizolu i 3 ml (kwasu trójfluorooctowego. Mieszanine miesza sie w tem¬ peraturze 25°C w Ciagu okolo godziny.Od tego momentu, jak wykazano za pomoca chromatografii cienkowarstwowej, mieszanina re¬ akcyjna nie zawiera juz substratów. Wówczas od¬ parowuje sie pod próznia rozpuszczalniki a pozo¬ stalosc zawiesza sie w mieszaninie 25 ml wody i 25 ml ketonu metylo izobutylowego. PH miesza¬ niny doprowadza sie do wartosci 4,9 przez doda¬ nie trójbutyloaminy. Wodna faze oddziela sie od fazy organicznej i wodny roztwór chlodzi sie w cia¬ gu nocy. Krysztaly nie wydzielaja sie podczas chlo¬ dzenia i wówczas wodny roztwór zateza sie do okolo 5 ml i dodaje 20 ml acetonitrylu.Powstaje bialy osad, który odsacza sie i przemy¬ wa mieszanina 20 ml acetositrylu i 20 ml eteru etylowego. Zbiera sie okolo 180 mg substancji sta¬ lej, która suszy sie. Za pomoca widma magnetycz¬ nego rezonansu jadrowego identyfikuje sie jako kwas 7-tD-(-)-a-amirio-a-fenyloacetamido]-3-karba- moiloksymetylo-3-cefemokarboksylowy-4.P r z y k4 a d III. Otrzymywanie estru benzhydry- lowego kwasu 7-formamido-3-karbamoiloksymety- lo-3-cefemokarboksylowego-4.Okolo 1,2 ml (10 mmoli) chlorku pivaloilu roz¬ puszcza sie w 25 ml czterowodorofuranu. Do tego roztworu, mieszanego i chlodzonego na lazni z lo¬ dem dodaje sie 2 krople N,N-dwumetylobenzylo- aminy, 1,4 ml (10 mmoli) trójetyloaminy i 0,37 ml (10 mmoli) 98—lOCM-owego kwasu mrówkowego.Utworzona mieszanine miesza sie na lazni z lodem w ciagu okolo 1,5 godziny.Do mieszaniny tej dodaje sie okolo 2,3 g (10 mmoli) kwasu 7-amino-3-hydroksymetylo-3- -cefemokarboksylowego-4 rozpuszcza sie w 25 ml wody o pH doprowadzonym do wartosci 8,5 przez dodanie trójetyloaminy. Utworzona mieszanine mie¬ sza sie w temperaturze pokojowej w ciagu okolo 3 godzin. Nastepnie mieszanine chlodzi sie na lazni z lodem i dodaje okolo 300 ml octanu etylu, a pH obniza sie do wartosci okolo 2,5 za pomoca rozcien¬ czonego kwasu solnego.Warstwe organiczna oddziela sie od warstwy wodnej i warstwe wodna przemywa mieszanina 10e/§ etanolu w octanie etylu. Roztwór organiczny z przemywania dodaje sie do warstwy organicznej i cala porcje suszy nad siarczanem sodu. Warstwe organiczna odsacza sie i przesacz odparowuje otrzymujac jako pozostalosc kwas 7-formamido-3- -hydroksymetylo-3-cefemokarboksylowy-4.Wydzielony jak wyzej, wolny kwas rozpuszcza sie w 50 ml dioksanu. Roztwór miesza sie w tem¬ peraturze pokojowej i dodaje 20 ml dioksanu za¬ wierajacego 1,0 g dwufenylodwuazometanu. Uzys¬ kana mieszanine miesza sie w ciagu okolo godziny, rozpuszczalnik odparowuje sie otrzymujac jako po¬ zostalosc ester benzhydrylowy kwasu 7-formamido- -3-cefemokarboksylowego-4.Powyzszy ester rozpuszcza sie w dwuchlorometa- nie, oziebia na lazni z lodem i dodaje 1 ml izocy¬ janianu trójchloroacetylu. Mieszanine oziebia sie w ciagu nocy, odparowuje sastepnie rozpuszczalnik otrzymujac jako pozostalosc ester benzhydrylowy kwasu 7-formamido-3-(N-trójchloroacetylo)-karba- 5 moiloksymetylo-3-cefemokarboksylowego-4U Otrzymana N-podstawiona pochodna karbamoilo- ksymetylowa rozpuszcza sie w mieszaninie 50 ml metanolu i 20 ml czterowodorofuranu. Dodaje sie okolo 100 mg weglanu sodu. Mieszanine miesza sie io w temperaturze pokojowej w ciagu okolo 4 godzin.Rozpuszczalnik odparowuje sie, a pozostalosc roz¬ puszcza w mieszaninie octanu etylu z ketonem me* tyloizobutylowym. Otrzymany organiczny roztwór ekstrahuje sie trzykrotnie (rozcienczonym kwasem 15 solnym.Po odparowaniu rozpuszczalnika otrzymuje sie pozostalosc zawierajaca ester benzhydrylowy kwa¬ su 7-formamido-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemo- karboksylowego-4. Pozostalosc ta oczyszcza sie 20 przez rozpuszczenie w 60 ml mieszaniny 20*/t octa¬ nu etylu z benzenem i przepuszczenie roztworu przez kolumne wypelniona 100 g zelu krzemionko¬ wego zawierajacego 159/t wody.Próbke eluuje sie stosujac mieszanine octanu 25 etylu z benzenem zawierajaca kolejna zwiekszona ilosc octanu etylu. Po odparowaniu mieszaniny rozpuszczalników uzyskuje sie 180 mg substancji zidentyfikowanej za pomoca widma magnetycznego rezonansu jadrowego jako ester benzhydrylowy 30 kwasu 7-formamido-3-karbamoiloksymetylo-3-cefe- mokarboksylowego-4.Przyklad IV. Otrzymywanie kwasu benzhy- drylo-7^a-hydroksyfenylo-acetamido-3-karbamoilo- ksymetylo-3-cefemokarboksylowego-4. 36 Okolo 1,80 g (10 mmoli) kwasu o-formylomigda- lowego rozpuszcza sie w 100 ml dwuchlorometanu.Do roztworu tego, podczas mieszania i chlodzenia na lazni z lodem dodaje sie 5 kropli dwumetylo- formamidu i 1,2 ml (1,4 równowaznika) chlorku 40 oksalilu. Otrzymana mieszanine reakcyjna miesza sie na lazni z lodem w ciagu okolo godziny.W oddzielnym naczyniu rozpuszcza sie 2,6 g (10 mmoli, 87Vt czystosci) kwasu 7-amino-3-hydro- ksymetylo-3-cefemokarboksylowego-4 w 30 ml 45 wody i doprowadza pH mieszaniny do wartosci okolo 8,0—8,5 przez dodanie trójetyloaminy. Po roz¬ puszczeniu kwasu dodaje sie 20 ml acetonu. Do tego roztworu podczas mieszania 1 chlodzenia na lazni z lodem wkrapla sie uprzednio przygotowany 50 chlorek o-formylomigdalowy. Po zakonczeniu doda¬ wania, pH mieszaniny osiaga wartosc 3,5, dodaje sie wtedy trójetyloamine w celu podniesienia pH do wartosci okolo 8,0. Przerywa sie oziebianie i mieszanine reakcyjna ogrzewa sie do temperatury 55 pokojowej w ciagu trzech godzin.Nastepnie mieszanine ponownie oziebia sie na lazni z lodem i obniza pH do wartosci 2,5 przez dodanie rozcienczonego kwasu solnego. Mieszanine reakcyjna nastepnie ekstrahuje sie mieszanina 10% •o etanolu w octanie etylu. Ekstrakt etanblowo-octa- noetylowy suszy sie nad siarczanem sodu, przesa¬ cza i odparowuje otrzymujac w pozostalosci kwas 7-(0-formylo)migdalowoamido-3-hydroksymetylo- -3-cefemokarboksylowy-4. o< Pozostalosc rozpuszcza sie w 50 ml dioksanu15 83446 16 i dodaje 1,96 g (10 mmoli) dwufenylodwuazometa- nu rozpuszczonego w 25 ml dioksanu. Mieszanine miesza sie w temperaturze pokojowej w ciagu oko¬ lo godziny, po czym odparowuje rozpuszczalnik otrzymujac w pozostalosci ester benzhydrylowy 5 kwasu 7-(0-formylo)migdalowoamido-3-hydroksy- metylo-3-cefemokarboksylowego-4.* Ester benzhydrylowy rozpuszcza sie w dwuchlo- rometanie i otrzymany roztwór miesza na lazni z lodem. Do tego roztworu dodaje sie 1,5 ml izocy- 10 janianu trójchloroacetylu. Mieszanine oziebia sie w ciagu nocy, nastepnie odparowuje rozpusz¬ czalnik otrzymujac w pozostalosci ester benzhydry¬ lowy kwasu 7-(0-formylo)migdalowoamido-3-(N- -trójchloroacetylo)karbamoiloksymetylo-3-cefemo- 15 karboksylowego-4.N-podstawione pochodne karbamoiloksymetylowe rozpuszcza sie w mieszaninie 50 ml metanolu i 10 ml czterowodorofuranu. Do tego roztworu, podczas mieszania w temperaturze pokojowej, do¬ daje sie 100 mg weglanu sodu.Otrzymana mieszanine reakcyjna miesza sie w temperaturze pokojowej w ciagu okolo trzech godzin. Ropuszczalniki odparowuje sie, a pozosta- losc rozpuszcza w octanie etylu i roztwór ten prze-' mywa rozcienczonym kwasem solnym.Przemyty roztwór octanu etylu odparowuje sie uzyskujac surowy produkt z wydajnoscia 4,4 g.Produkt ten rozpuszcza sie w 100 ml mieszaniny 30 15% octanu etylu w benzenie i roztwór ten prze¬ puszcza przez kolumne wypelniona 200 g zelu krzemionkowego zawierajacego 15% wody. Próbke eluuje sie stosujac mieszanine octanu etylu z ben¬ zenem o progresywnie wzrastajacym stezeniu octa¬ nu etylu. Zebrane próbki przekrystalizowuje sie z octanu etylu otrzymujac 130 mg estru benzhydry- lowego kwasu 7-a-hydroksyfenyloacetamido-3-kar- bamoiloksymetylo-3-cefemokarboksylowego-4, o temperaturze topnienia 212—3°C.Analizy: Obliczono dla C30 H27 N3 O7 S; C — 62. 82; H — 4. 74; N — 7.33 Znaleziono: C — 62.65; H — 4. 85; N — 7.11 Przyklad V. Otrzymywanie kwasu 7-a-kar- boksyfenyloacetamido-3-karbamoiloksymetylo 3-ce- 45 femokarboksylowego-4.Okolo 2,6 g (10 mmoli) kwasu 7-amino-3-hydro- ksymetylo-3-cefemokarboksylowego-4 zawiesza sie w 100 ml czterowodorofuranu. Zawiesine miesza sie i chlodzi na lazni z lodem i dodaje 5 ml N,N-bis 50 (trój metylosililo)acetamidu. Mieszanine miesza sie w ciagu okolo trzech godzin, po czym dodaje sie 2,5 mil N,N^bis(trójmetylosililo)acetamidu i miesza¬ nine reakcyjna miesza w ciagu nocy.Okolo 2,36 g (10 mmoli) estru mono-IIIrz-buty- 55 lowego kwasu fenylomalonowego rozpuszcza sie w 100 ml dwuchlorometanu. Mieszanine miesza sie na lazni z lodem i dodaje 5 kropel dwumetylofor- mamidu i 1 ml chlorku oksalilu. Miesza sie w cia¬ gu okolo godziny, po czym rozpuszczalnik odparo- ^ wuje sie, a pozostalosc rozpuszcza w czterowodoro- furanie.Roztwór czterowodorofuranu wkrapla sie w tem¬ peraturze pokojowej do uprzednio przygotowanego estru trójmetylosililowego kwasu 7-trójmetylosili- 65 loamino-3-trójmetylosililooksymetylo-3-cefemokar- boksylowego-4.Po zakonczeniu dodawania reagenta, odparowuje sie rozpuszczalnik z mieszaniny i dodaje miesza¬ nine zimnej wody z octanem etylu. Warstwe octa¬ nu etylu oddziela sie od warstwy wodnej przy wartosci pH 2,5. Wodna warstwe ekstrahuje sie dwukrotnie mieszanina zawierajaca 10% etanolu w octanie etylu. Ekstrakty laczy sie z warstwa octanu etylu i cala faze organiczna suszy nad siar¬ czanem sodu,. przesacza, i przesacz odparowuje otrzymujac jako pozostalosc kwas 7-(a-IIIrz-buto- ksykarbonylo)fenyloacetamido-3-hydroksymetylo-3- -cefemokarboksyilowy-4.Uprzednio otrzymany produkt rozpuszcza sie w dioksanie i dodaje okolo 50 ml dioksanu zawie¬ rajacego 1,96 g (10 mmoli) dwufenylodwuazometa- nu. Mieszanine miesza sie w temperaturze pokojo¬ wej w ciagu okolo godziny, po czym odparowuje sie rozpuszczalnik otrzymujac jako pozostalosc ester benzhydrylowy kwasu 7-(a-IIIrz-butoksykarbony- lo)-fenyloacetamido-3-hydroksymetylo-3-cefemo- karboksylowego-4.Ester benzhydrylowy rozpuszcza sie w dwuchlo- rometanie i roztwór miesza sie na lazni z lodem dodajac 1 ml izocyjanianu trójchloroacetylu. Mie¬ szanine chlodzi sie w ciagu nocy. Nastepnie odpa¬ rowuje sie dwuchlorometan otrzymujac jako pozo¬ stalosc ester benzhydrylowy kwasu 7-(a-IIIrz-buto- ksykarbonylo)-fenyloacetamido-3-(N-trójchloroace- tylo)-karbamoiloksymetyil-3-cefemokarboksylo- wego-4.N-podstawiona pochodna karbamoiloksymetylowa rozpuszcza sie w mieszaninie 50 ml metanolu i 10 ml czterowodorofuranu. Dodaje sie okolo 100 mg weglanu sodu i mieszanine miesza sie w ciagu okolo 4 godzin w temperaturze pokojowej.Rozpuszczalniki odparowuje sie z mieszaniny reak- .cyjnej, a pozostalosc rozpuszcza w octanie etylu.Roztwór octanu etylu przemywa sie rozcienczonym kwasem solnym i suszy nad siarczanem sodu. Roz¬ puszczalnik odparowuje sie otrzymujac jako pozo¬ stalosc surowy produkt.Produkt oczyszcza sie przez rozpuszczenie w ben¬ zenie i przepuszczenie przez kolumne wypelniona 250 g zelu krzemionkowego zawierajacego 15% wody. Próbke eluuje sie z kolumny stosujac mie¬ szanine octanu etylu z benzenem zawierajaca wzrastajacy, 5, 10, 15 i 20% etylu.Za pomoca analizy widma magnetycznego rezo¬ nansu jadrowego zidentyfikowano produkt otrzy¬ many z kolumny jako ester benzhydrylowy kwasu 7-(a-IIIrz-butoksykarbonylo)-fenyloacetamido-3- -karbamoiloksymetylo-3-cefemokarboksylowego-4.Okolo 200 mg powyzszego dwuestru rozpuszcza sie w 3 ml zimnego kwasu trójfluorooctowego za¬ wierajacego 4 krople anizolu. Mieszanine miesza sie na lazni z lodem w ciagu okolo godziny. Nie¬ wielka ilosc benzenu dodaje sie do mieszaniny a rozpuszczalniki odparowuje sie. Pozostalosc roz¬ puszcza sie w mieszaninie octanu etylu z roztwo¬ rem kwasnego weglanu sodu. Otrzymana miesza¬ nine rozdziela sie na warstwe wodna i organiczna.Warstwe organiczna octanu etylu oddziela sie i ekstrahuje dwukrotnie nasyconym wodnym roz-17 83448 18 tworem kwasnego weglanu sodu. Wszystkie roz¬ twory kwasnych weglanów laczy sie i zakwasza dodajac rozcienczonego kwasu solnego. Produkt wydziela sie z roztworów kwasnych weglanów i ekstrahuije do octanu etylu. Warstwe octaou etylu suszy sie nad siarczanem sodu i odparowuje otrzy¬ mujac 105 mg produktu zidentyfikowanego za po¬ moca widma magnetycznego rezonansu jadrowego jako kwas 7-karboksyfenyloacetamido-3-karbamo- iloksymetylo-3-cefemokarboksylowego-4.Przyklad VI. Otrzymywanie estru benzhydry- lowego kwasu 7-(5'-ftalimido-5'-benzhydryloksy- karbonylo)-waleramido-3-karbamoiloksymetylo-3- -cefemokariboksylowego-4.Okolo 3,71 g (10 mmoli) dezacetylocefalosporyny C rozpuszcza sie w 100 ml wody zawierajacej fo¬ sforan dwusodowy.Dodaje sie okolo 40 ml acetanu, pH mieszaniny doprowadza sie do wartosci okolo 9,0 przez dodanie odpowiedniej ilosci roztworu przygotowanego przez rozpuszczenie 10 g fosforanu trójsodowego w 50 ml wody.Otrzymana mieszanine miesza sie w temperatu¬ rze pokojowej i wkrapla okolo 60 ml acetonu za¬ wierajacego 4,38 g N-karboksyetyloftalimidu. PH mieszaniny utrzymuje sie przy wartosci okolo 9,0 przez dodanie wiecej roztworu fosforanu trójsodo- dowego. Po zakonczeniu dodawania N-karboksyety¬ loftalimidu mieszanine reakcyjna miesza sie w cia¬ gu okolo 15 minut. Nastepnie pod próznia odparo¬ wuje sie aceton. PH wodnej pozostalosci doprowa¬ dza sie do wartosci 7 przez dodanie rozcienczone¬ go kwasu fosforowego.Otrzymana mieszanine ekstrahuje sie trzykrotnie octanem etylu i warstwe wodna oziebia sie na lazni z lodem. Rozcienczony kwas fosforowy dodaje sie w celu obnazenia pH do wartosci okolo 2. Zakwa¬ szona warstwe ekstrahuje sie trzykrotnie porcjami po 75 ml zimnej mieszaniny 10% etanolu i octanu etylu. Ograniczony ekstrakt odparowuje sie pod próznia do objetosci okolo 25 ml.Otrzymany produkt zidentyfikowano za pomoca chromatografii cienkowarstwowej jako kwas 7-(5'- ftalimido-5/karboksy)-waleramido-3-hydroksymety- lo-3-cefemokarboksylowy-4.Do powyzszego produktu w octanie etylu dodaje sie okolo 50 ml dioksanu i mieszanine oziebia sie do okolo 0°C na lazni z lodem. Okolo 3,5 g (18 mmoli) dwufenylodwuazometanu rozpuszczone¬ go w 25 ml dioksanu dodaje sie, a mieszanine mie¬ sza sie na lazni z lodem w ciagu okolo trzech go¬ dzin. Rozpuszczalniki odparowuje sie pod próznia z mieszaniny reakcyjnej do objetosci okolo 20 ml.Dodaje sie okolo 150 ml chlorku metylenu, a mie¬ szanine przemywa rozcienczonym roztworem wod¬ nym kwasnego weglanu sodu.Warstwe chlorku metylenu zawierajaca ester benzhydrylowy kwasu 7-(5'-ftalimido-5'-benzhydry- loksykarbonylo)-waleramido-3-hydroksymetylo-3- -cefemokarboksylowego-4 oddziela sie od warstwy wodnej kwasnego weglanu, suszy nad siarczanem sodu i odfiltrowuje.Roztwór chlorku metylenu miesza sie i oziebia na lazni z lodem. Dodaje sie okolo 1,0 ml izocyja¬ nianu trójchloroacetylu. Mieszanine miesza sie w ciagu okolo godziny, po czym dodatkowo wpro¬ wadza sie 1,0 ml izocyjanianu trójchloroacetylu.Mieszanie kontynuuje sie w temperaturze okolo 0°C w ciagu godziny, a mieszanine oziebia w cia- 5 gu nocy. Okolo 2,5 trójchloroacetamidu wykrystali- zowuje z mieszaniny i odfiltrowuje sie go. Chlorek metylenu odparowuje sie z filtratu, a pozostalosc rozpuszcza w czterochlorku wegla. Pozostala ilosc trójchloroacetamidu nie rozpuszcza sie i zostaje odfiltrowana. Przesacz czterochlorku wegla odparo¬ wuje sie a pozostalosc w ilosci okolo 5,0 g stanowi ester benzylowy kwasu ^-^'ftalimido-S^benzihy- drylokarbonylo)-waleramido-3-(N-trójchloroacety- lo)-karbamoiloksymetylo-3-cefemokarboksylo- wego-4.Powyzsza N-podstawiona pochodna 3-karbamoil- oksymetylowa rozpuszcza sie w benzenie i prze¬ puszcza przez kolumne wypelniona 250 g zelu krze¬ mionkowego zawierajacego 15% wody. Próbke eluuje sie z kolumny przepuszczajac kolejno po 500 ml nastepujacych rozpuszczalników: benzen, 2%-owy octan etylu w benzenie, 4%-owy octan etylu w benzenie, 6%-owy octan etylu w benzenie i 8%-owy octan etylu w benzenie.Nastepnie przepuszcza sie czysty octan etylu przez kolumne. Frakcje po okolo 100 ml zbiera sie w trakcie przechodzenia powyzszego rozpusz¬ czalnika przez kolumne. Frakcje 26 i 27 zawiera¬ jace produkt laczy sie, odparowuje rozpuszczalnik otrzymujac jako pozostalosc 2,2 g substancji. Sub¬ stancje te rozpuszcza sie w mieszaninie 10% octanu etylu w benzenie i przepuszcza przez inna kolum¬ ne chromatograficzna wypelniona 200 g zelu krze¬ mionkowego zawierajacego 15% wody. Próbke eluuje sie przepuszczajac kolejno przez kolumne 500 ml 10%-owego octanu etylu w benzenie, 1000 ml lub 12%-owego octanu etylu w benzenie, 500 ml 16%-owego octanu etylu w benzenie, 500 ml 20%-owtgo octanu etylu w benzenie, a nastepnie 50%-owego octanu etylu w benzenie. Zbiera sie frakcje po 100 ml. Stwierdzono, ze frakcje 34 i 35 zawieraja pozadany produkt. Frakcje te odparo¬ wuje sie otrzymujac ester benzhydrylowy kwasu 7-(5'-ftalimido-5'-benzhydryloksykarbonylo)-wale- ramido-3-karbamoiloksymetylo3-cefemokarboksylo- wego-4.Przyklad VII. Otrzymywanie estru benzylo¬ wego 7-[D(-)-a-(IIIrz-butoksykarbamido)-fenyloace- tamido]-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemokarboksy- lowego-4.Okolo 2,5 g kwasu 7-amino-3-hydroksymetylo-3- -cefemokarboksylowego-4 rozpuszcza sie w 30 ml wody doprowadzajac pH mieszaniny do wartosci okolo 8,5 przez dodanie trójetyloaminy. Przygoto¬ wuje sie mieszany bezwodnik D(-)-N-(IIIrz-buto- ksykarbonylo)fenyloglicynowy w czterowodorofura- nie wedlug sposobu opisanego w przykladzie II.Powyzsza cefalosporyne dodaje sie do roztworu mieszanego bezwodnika, a otrzymana mieszanine reakcyjna miesza sie w ciagu trzech godzin usta¬ lajac pH na wartosci okolo 7,5 przez dodanie trój- etyloaminy. Czterowodorofuran odparowuje sie pod próznia, dodaje octan etylu i pH doprowadza do wartosci 2,0 przez dodanie .rozcienczonego roztworu HC1. Octan etylu oddziela sie od warstwy wodnej, 15 20 25 30 35 40 45 50 55 6019 83446 20 suszy nad siarczanem sodu i odparowuje. Pozosta- dosc rozpuszcza w okolo 75 ml dioksanu i dodaje 2,2 g dwufenylodwuazometanu w 30 ml dioksanu.Mieszanine miesza sie w temperaturze pokojo¬ wej w ciagu okolo godziny, nastepnie podczas chlo¬ dzenia gromadzi sie ester benzhydrylowy kwasu 7-[D(-)-cj(IIIrz-butoksykarbamido)^fenyloacetamido]- -3-hydroksymetylo-3-cefemokarboksylowego-4.Okolo polowy mieszaniny zawierajacej ester benzhydrylowy odparowuje sie do suchosci. Eter naftowy dodaje sie do pozostalosci w celu wylugo¬ wania nadmiaru dwufenylodwuazometanu. Otrzy¬ many osad w postaci bialej substancji rozpuszcza sie w chlorku metylenu i do tego roztworu miesza¬ nego w temperaturze pokojowej dodaje sie 0,35 ml (4 mroole) izocyjanianu chlorosulfonylowego.Mieszanine reakcyjna bezposrednio ze swiatla czerwonego przenosi sie do swiatla zóltego i za po¬ moca chromatografii cienkowarstwowej wykazuje, ze mieszanina reakcyjna nie zawiera substancji wyjsciowych. Chlorek metylenu odparowuje sie z mieszaniny, a pozostalosc przekrystalizowuje sie z Octanu etylu otrzymujac 1,6 g estru benzhydry- lowego kwasu 7-[D(-)-a-(IIIrz-butoksykarbamido)- -fenyloacetamido]-3-(N-chlorosulfonylo)-karbamoi- loksymetylo-3-cefemokarboksylowego-4.Okolo 350 mg pochodnej krystalicznej chloro- sUHonylowej zawiesza sie w dkolo 50 ml cztero¬ wodorofuranu. Mieszanine utrzymuje okolo tem¬ peratury pokojowej i dodaje 1 ml roztworu 10 g NafSOa • 9 HjO w 40 ml wody. Otrzymana miesza¬ nine miesza sie w ciagu okolo 15 minut podczas których mieszanine reakcyjna przenosi sie ze swia¬ tla zóltego do ciemno pomaranczowego. Rozpusz¬ czalnik odparowuje, a pozostalosc rozpuszcza w chloroformie.Roztwór chloroformowy przemywa sie 10f/f-owym roztworem chlorku sodu, suszy nad siarczanem sodu, przesacza i odparowuje otrzymujac 210 mg stalego produktu zidentyfikowanego za pomoca chromatografii cienkowarstwowej i widma magne¬ tycznego rezonansu jadrowego jako ester benzhy¬ drylowy kwasu 7-[D(-)-a(IIIrz-butoksykarbamido)- -fenyloacetamido]-3-karbamoiloksymetyio-3-cefe- mo-karboksylowego-4.Przyklad VIII. Otrzymywanie kwasu 7-ami- no-3-karbamoiloksymetylo-3-cefemokarboksylo- wego-4.Okolo 5 g (20 mmoli, 93c/t czystosci) kwasu 7-amino-3-hydroksymetylo-3-cefemokarboksylowe* go-4 rozpuszcza sie w 80 ml zimnej wody do której dodano 20 ml In wodorotlenku sodu utrzymujac pH mieszaniny przy wartosci ponizej 8,5. Dodaje sie okolo 30 ml czterowodorofuranu i wkrapla oko¬ lo 50 ml czterowodorofuranu zawierajacego 4,35 g chlorku o-nitrofenylosulfenylu. PH mieszaniny utrzymuje sie miedzy 8,0—8,5 przez dodanie 1 n wodorotlenku sodu.Po zakonczeniu dodawania otrzymana mieszanine miesza sie na lazni z lodem w ciagu okolo 2 godzin.PH mieszaniny obniza sie do okolo 2,5 przez doda¬ nie 1 n kwasu siarkowego, a otrzymana miesza¬ nine ekstrahuje sie 1,5 litra octanu etylu, Ekstrakt octanu etylu przemywa sie 10°/« wodnym roztwo¬ rem chlorku sodu, suszy nad siarczanem sodu i od¬ parowuje do objetosci okolo 500 ml. Koncentrat ponownie suszy sie nad siarczanem sodu, przesacza i odparowuje rozpuszczalnik. Pozostalosc dwukrot¬ nie rozpuszcza w dioksanie i odparowuje dioksan » w celu usuniecia pozostalej wody.Otrzymany surowy kwas 7-(2-nitrofenylo)-sulfe- noamido-3-hydroksymetylo-3-cefemokarboksylo- wy-4 rozpuszcza sie w 250 ml chlorku metylenu zawierajacego 2,8 ml (20 mmoli) trójetyloaminy. 10 Otrzymana mieszanine utrzymuje sie w atmo¬ sferze azotu i oziebia na lazni z lodem. Powoli wkrapla sie okolo 50 ml chlorku metylenu zawie¬ rajacego 3 ml izocyjanianu trójchloroacetylu. Po zakonczeniu dodawania izocyjanianu mieszanine is miesza sie dalsze 20 minut. Nastepnie odparowuje sie z mieszaniny chlorek metylenu, a pozostalosc rozpuszcza w 500 ml wody zawierajacej 5 g kwas¬ nego weglanu sodu. Roztwór przemywa sie octanem etylu, z którego tworzy sie latwa do oddzielenia 20 emulsja. Octan etylu odciaga sie i odparowuje, a otrzymana pozostalosc rozpuszcza w nasyconym roztworze kwasnego weglanu sodu, który laczy sie z pierwotnym roztworem wodnym. PH mieszaniny doprowadza sie do wartosci 8,5 przez dodanie roz- 25 cienczonego kwasu siarkowego.Mieszanine pozostawia sie do odstania w tempe¬ raturze pokojowej w ciagu nocy. Nastepnie ozie¬ bia sie roztwór kwasnego weglanu i dodaje 500 ml octanu etylu. PH mieszaniny obniza sie do war- 30 tosci okolo 2,5 przez dodanie In kwasu siarkowego.Warstwe octanu etylu oddziela sie od warstwy wodnej i warstwe wodna przemywa dwukrotnie dodatkowa iloscia octanu etylu. Porcje organiczne laczy sie i przemywa 10°/o-owym wodnym roztwo- 35 rem chlorku sodu. Warstwe organiczna suszy sie nad siarczanem sodu, przesacza i odparowuje.Pozostalosc rozpuszcza sie ponownie w dioksanie i odparowuje w celu usuniecia resztek wódy. Po¬ zostalosc zawiera 7,2 g zidentyfikowanego kwasu 40 7-(2-nitrofenylo)sulfenoamido-3-karbamoiloksyme- tylo-3-cefemokarboksylowego-4.Pozostalosc rozpuszcza sie ponownie w 30 ml kwasu trójfluorooctowego, a otrzymany roztwór miesza na lazni z lodem w ciagu okolo 2 godzin. 45 Do mieszaniny dodaje sie benzen i calosc odparo¬ wuje. Pozostalosc rozpuszcza sie ponownie w mie¬ szaninie 3%-owego wodnego roztworu kwasu sol¬ nego z octanem etylu. Wartosc pH roztworu kwas¬ nego (calkowita objetosc 700 ml) wynosi 0,9. 50 Kwasny roztwór oddziela sie od warstwy octanu etylu i przemywa trzykrotnie dodatkowa iloscia octanu etylu. PH kwasnego roztworu doprowadza sie do wartosci 1,5 przez dodanie podczas chlodze¬ nia, stezonego wodorotlenku amonu. Nastepnie 55 otrzymana mieszanine odparowuje sie do objetosci okolo 300 ml. Dodaje sie okolo 200 ml metanolu i doprowadza pH do wartosci 3,7 przez dodanie podczas chlodzenia, stezonego wodorotlenku amonu.Otrzymana mieszanine oziebia sie przy czym 60 z roztworu krystalizuje produkt. Po przesaczeniu otrzymuje sie 1,96 g kwasu 7-amino-3-karbamoil- oksymetylo-3-cefemokarboksylowego-4.PYzyklad IX. Otrzymywanie kwasu 7-amino- -3-karbamoiloksymetylo-3-cefemokarboksylowego-4. 65 Okolo 5 g (20 mmoli) 93°/t czystosci (kwasu83449 21 2* 7*amino-3-hydroksymetylo-3-cefemokarboksylowe- go-4 rozpuszcza sie w okolo 80 ml wody przez dodanie okolo 20 ml In wodorotlenku sodu. War¬ tosc pH otrzymanej mieszaniny wynosila 8—9. Po zakonczeniu rozpuszczania dodaje sie okolo 30 ml czterowodorofuranu. Do otrzymanego roztworu wkrapda sie 50 mi czterowodofuranu zawierajacego 3,79 g chlorku o-nitrofenylosulfenylu. Wartosc pH mieszaniny reakcyjnej utrzymuje sie miedzy 8,0— 8,5 przez dodanie 1 n wodorotlenku sodu. Po za¬ konczeniu dodawania otrzymana mieszanine miesza sie na lazni z lodem w ciagu okolo 2 godzin.Nastepnie do mieszaniny dodaje sie 200 ml wo¬ dy 1 litr octanu etylu i odpowiednia ilosc 1 n kwa¬ su siarkowego do obnizenia pH mieszaniny do wartosci 2,5.Otrzymana warstwe organiczna oddziela sie od warstwy wodnej. Warstwe wodna przemywa sie trzykrotnie porcjami po 600 ml octanu etylu, który byl dodawany do warstwy organicznej. Warstwe organiczna przemywa sie lOM-owym wodnym roz¬ tworem chlorku sodu suszy nad siarczanem sodu i odparowuje.Pozostalosc zawierajaca kwas 7-(2-nitrofenylo)- -sulfenoamido-3-hydroksymetylo-3-cefemo-karbo- ksylowy-4 rozpuszcza sie w dioksanie i roztwór odparowuje w celu usuniecia poozstalej wody. Na¬ stepnie pozostalosc rozpuszcza sie ponownie w 300 ml mieszaniny dioksanu z czterowodorofuranem.Dodaje sie podczas mieszania okolo 100 ml dio¬ ksanu zawierajacego 4,0 g (20 mmoli) dwufenylo- dwuazometanu. Rozpuszczalnik odparowuje sie z mieszaniny otrzymuje pozostalosc zawierajaca ester benzhydrylowy kwasu 7-(2-nitrofenylo)sulfe- noamido-3-hydroksymetylo-3-cefemokarboksylowe- go-4 jak równiez nadmiar dwufenylodwuazome- tanu.Pozostalosc rozpuszcza sie w chlorku metylenu i do otrzymanego roztworu, podczas mieszania, na lazni, wodnej, dodaje sie 4 ml izocyjanianu trój- chloroacetylu. Otrzymanna mieszanine chlodzi sie w ciagu nocy. Osad wytracony w roztworze chlor¬ ku metylenu usuwa sie przez odsaczenie. Przesacz odparowuje sie otrzymujac pozostalosc zawieraja¬ ca ester benhydrylowy kwasu 7-(2-nitrofenylo)-sul- fenoamido-3-(N-trójchloroacetylo)-karbamoiloksy- metylo-3-cefemo-karboksylowego-4.Nastepnie pozostalosc rozpuszcza sie w mieszani¬ nie 2 i 1 metanolu z czterowodorofuranem. Dodaje sie okolo 200 mg weglanu sodu, a roztwór miesza w temperaturze pokojowej w ciagu okolo 2 godzin, w czasie których rozpuszcza sie weglan sodu. Do¬ daje sie 100 mg weglanu sodu. Mieszanine miesza sie w ciagu 2 godzin w czasie których weglan sodu przechodzi do roztworu. Nastepnie 100 mg weglanu sodu dodaje sie i mieszanine miesza w ciagu dal¬ szych 4 godzin.Rozpuszczalniki odparowuje sie z mieszaniny re¬ akcyjnej otrzymujac pozostalosc, która rozpuszcza sie w octanie etylu i przemywa woda zawierajaca lf/o kwasu siarkowego, a nastepnie wodnym roz¬ tworem chlorku sodu. Roztwór octanu etylu suszy sie nad siarczanem sodu i odparowuje otrzymujac 16,5 g surowej piany zawierajacej ester kwasu 7-(2-nitrofenylo)-sulfenoamido-3-karbamoiloksyme- tylo-3-cefemo-karboksylowego-4.Nastepnie surowa piane rozpuszcza sie w zimnej mieszaninie 5 ml anizolu i 45 ml kwasu trójfluoro- octowego. Otrzymana mieszanine miesza sie na lazni z lodem w ciagu okolo 1,5 godziny, nastep¬ nie dodaje okolo 300 ml benzenu i mieszanine od¬ parowuje. Pozostalosc rozpuszcza w okolo 100 ml benzenu, który nastepnie odparowuje sie.Pozostalosc rozpuszcza sie w mieszaninie 250 ml 34/t-owego wodnego roztworu kwasu solnego i 250 ml octanu etylu. PH otrzymanego roztworu wynosilo 1,0. Czesc substancji stalej nie rozpuszcza sie i dlatego dodaje sie nastepnie 230 ml 3^/t-owego wodnego roztworu kwasu solnego, po czym 200 ml 10*/#-owego wodnego roztworu kwasu solnego.Reszta ciala stalego rozpuszcza sie, a wartosc pH mieszaniny wynosi 0,3.Warstwe octanu etylu oddziela sie od warstwy wodnej i warstwe wodna przemywa czterokrotnie octanem etylu. Warstwe wodna odparowuje sie do objetosci okolo 200 ml a nastepnie oziebia na lazni z lodem podnoszac jednoczesnie wartosc pH do 3,7 przez dodanie 50Vt owego wodnego roztworu amo¬ niaku. Otrzymana mieszanine oziebia sie w ciagu trzech dni, w czasie których wytraca sie produkt.Produkt odsacza sie, przemywa etanolem, eterem etylowym i suszy otrzymujac 2,28 g kwasu 7-ami- no-3-karbamoiloksymetyli-3-cefemokarboksylo- wego-4. PL PL

Claims (11)

1. Zastrzezenia patentowe 1. Sposób wytwarzania pochodnych 3-karba- moiloksymetylocefalosporyny o wzorze 1, w któ¬ rym R° oznacza wodór lub grupe metoksylowa R4 i Rs oznaczaja razem lub kazdy oddzielnie ochronna grupe aminowa, R" jest wodorem, katio¬ nem soli aminowej lub ochronna grupa karboksy¬ lowa, znamienny tym, ze poddaje sie reakcji zwia¬ zek o wzorze 2 z N-podstawionym izocyjanianem a otrzymana pochodna 3-(N-podstawiona)-karba- moiloksymetylowa rozszczepia sie na zelu krze¬ mionkowym w obecnosci wodnego roztworu bufo¬ ru o wartosci pH okolo 5—9, weglanu metalu alka¬ licznego lub metalu ziem alkalicznych, kwasnego weglanu lub siarczynu, albo cynku w alkoholu o Ci—C4 lub kwasu posiadajacego wartosc pK wieksza niz okolo 3.

2. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze jako izocyjanian stosuje sie zwiazek o wzorze R"'—N=C=0 w którym R~ oznacza O O II t XjC—C—, X—S— lub grupe o wzorze 3 lub + O o wzorze 4 albo R1—O—CH| — w których X ozna¬ cza chlorowiec, Y oznacza wodór, chlorowiec, gru¬ pe alkoksylowa o ilosci wegli Ci—C4, grupa alki¬ lowa o Ci—C4 lub trójfluorometylowa, n oznacza liczbe calkowita 1—3, a R1 oznacza alkil o Cj—C4.

3. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie zwiazek o wzorze 2 w którym R" ozna- 10 15 20 25 30 *l «0 45 00 00 0023 cza wodór, alkil Ci—Ce, 2,2,2^trójhalogenoetyl, 2-jo- doetyl, Cs—C7—III-rzed-alkenyl, Cg—C7—III-rzed- alkinyl, benzyl, nitrobenzyl, czterowodorpiranyl, metyloimid kwasu bursztynowego, metyloimid kwa¬ su ftalowego, metoksybenzyl, dwumetoksybenzyl, cyjanometyl, nitrofenyl, dwunitrofenyl, 2,4,6-trój- nitrofenyl, bis(p-metoksyfenylo)-metyl, trójfenylo- metyl, benzhydryl, benzyloksymetyl, C2—Ce-alka- noiloksymetyl, C2—C^alkanoil, fenaeyl lub rod¬ nik o wzorze 5 w którym kazdy R2 niezaleznie jest Ci—C4-alkilem lub halogenkiem takim jak brom, chlor, fluor i jod przy czym conajmniej jeden R2 jest Ci—C4-alkilem.

4. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze stosuje sie zwiazek w którym R4 jest wodorem, a R5 oznacza Ci—Cg alkanoil, azydoacetyl, cyjano- O II acetyl, halogenoacetyl, grupe Ar—CH—C— w któ¬ rej Ar oznacza fenyl, tienyl, furyl, pirolil lub fenyl podstawiony jednym do trzech podstawników, ta¬ kich jak fluor, chlor, brom, jod, trójfluorometyl, hydroksyl, Ci—C3-ailkil, Ci—C3-alkoksyl, grupa cy- O II janowa i nitro, lub jest grupa Ar'—Y—CH2-^C— w której Ar' oznacza fenyl, pirydyl lub fenyl pod¬ stawiony jak okreslono powyzej, a Y oznacza tlen O II lub siairke, ailbo jest grupa Ar—CH—C, w której Ar i B jest okreslone powyzej, a B oznacza grupe hydro¬ ksylowa, karboksylowa chroniona przez estryfika- cje, —CN, —N3, lub —iNHR w której R oznacza benzyloksykarbonyl, Ci—C4-alkoksykarbonyl, cy- I kloalkoksykarbonyl, trójfenylornety!, CH3C=CH— ^C02CH3, lub 2y2^-trójchloroetoksykarbonyI, (3- -sydnono)C2—C3-alkanoil, rodnik o wzorze 6, w któ¬ rym R' oznacza wodór lub grupe metoksy, oznacza rodnik 2-(ilH-tetra,zalilo-l)acetylowy, oznacza rodnik •344* 24 15 R3—CH-^(CH2)3^hC—, w którym R" ma znaczenie I COOR" 5 podane, a R3 oznacza grupe aminowa lub acyloami- dowa w której grupa aclyowa jest Ci—C4-aIkanoilem, Ce—12-aroilem, Cj—C4-alkoksykarbonylem, benzy- loksykarbonylem, Cg—Ce-cykloalkoksykarbonylem, 10 Ce—C12 aryloksykarbonylem, ftaloilem lub jedna z powyzszych grup podstawiona 1—3 grup takich jak Ci—C4-alkilowa, halogenowa, nitrowa, Ci—C4 alkoksylowa, cyjanowa lub R4 i Rg wziete razem z azotem, z którym sa zwiazane, jest albo czescia ftalimidowa lub cykloimidowa o C3—C12 kwasu dwukarboksylowego.

5. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze w przypadku wytwarzania zwiazku o wzorze 8 zwiazek o wzorze 7 poddaje sie reakcji z N-pod- 20 stawionym izocyjanianem.

6. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze w przypadku wytwarzania zwiazku o wzorze 10, zwiazek o wzorze 9 poddaje sie reakcji z N-podsta¬ wionym izocyjanianem. 25

7. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze izocyjanian trójchloroacetylu poddaje sie reakcji z 3-hydroksymetylocefalosporyna w obecnosci obo¬ jetnego rozpuszczalnika, w temperaturze okolo —10°C—+30°C. 30

8. Sposób wedlug zastrz. 7, znamiennny tym, ze rozszczepianie 3-(N-trójchloroacetylo)-karbamoil- oksymetylocefalosporyny przeprowadza sie w obec¬ nosci weglanu sodu w temperaturze okolo 0°—40°C.

9. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze w przypadku wytwarzania zwiazku o wzorze 12 zwiazek o wzorze 11 poddaje sie reakcji z N-pod- stawionym izocyjpanianem.

10. Sposób wedlug zastrz. 1, znamienny tym, ze 40 w przypadku wytwarzania zwiazku o wzorze 14 zwiazek o wzorze 13 poddaje sie reakcji z N-pod- stawionym izocyjanianem. 3583446 R. R° s R5 :h- € -N r o -CH2-0C-NHs COOR" Jzór i R4X R° -N^-CH20H COOR" /zór 2 Wzór 3 (v)„ ^zo 5r 483446 O*—9Si Wzór 5 NO zór S n'-TVJ- CH20H COOR" Jzor 7 R4 tf NY^—CH20C-NH2 COOR" izor 8 OCH, :N. RJ CHjOH COOR" Wzór 983446 R5 0CH3 *l- O / O -Ns^-CHgO-C-NHa COOR" izor NO, r'./ \_S— N V y—N-J—CHjpH 0 COOR" izor 5r

11. .N02 O -CH,0C-NH5 O COOR1 Wzór 1283446 O H II I NHR NHR O ^zór 13 O H /~^-CH-C-|\h R -N^^-CH20H COOR" / O -Nv^CH20C-NH2 COOR" - izór 14 DN-3, zam. 1975/78 Cena 10 zl PL PL