PL 71 455 Y1 2 Opis wzoru Przedmiotem wynalazku jest plytka dekoracyjna, uzywana w budownictwie do okladania nia scian pionowych budynków, zarówno wewnatrz, jak i na zewnatrz oraz do ukladania jej na podlodze. Znane jest rozwiazanie ze zgloszenia wzoru uzytkowego numer 125016, w którym opisano plytke charakteryzujaca sie tym, ze jej rzut z przodu jest wielobokiem o ksztalcie zblizonym do trapezu, zawie- rajacym: dluzsza podstawe stanowiaca linie lamana skladajaca sie z pieciu odcinków (1, 2, 3, 4, 5), krótsza podstawe stanowiaca linie lamana skladajaca sie z trzech odcinków (9, 10, 11) oraz z boków stanowiacych linie lamane skladajace sie z trzech odcinków (6, 7, 8, 12, 13, 14), przy czym powierzchnia zewnetrznej strony plytki posiada fakture imitujaca wyglad kamienia naturalnego. Znane jest rozwiazanie ze zgloszenia wzoru uzytkowego numer 123245, w którym opisano plytke scienna, która w rzucie z góry jest w postaci prostokata i posiada na swojej zewnetrznej powierzchni strukture drobno lupanego kamienia o odpowiednio dobranym ukladzie na krótszych jej bokach, a rzuty krótszych boków posiadaja ten sam symetryczny ksztalt. Dodatkowo optyczne zlikwidowanie spoiny jest uzyskane przez sposób barwienia kamieni o odpowiednio dobranym ukladzie na krótszych bokach plytki sciennej. Znane jest rozwiazanie z opisu wzoru uzytkowego numer PL 61438. W opisie tym przedstawiono plytke elewacyjna ceramiczna, majaca w rzucie poziomym ksztalt prostokata i poprzeczny pólokragly rowek. Charakteryzuje sie ona tym, ze na powierzchni wewnetrznej utworzone sa grupy poprzecznych wystepów, równolegle do krótszych boków, przy czym krótszy lewy bok i krótszy prawy bok sa nachy- lone do wnetrza plytki odpowiednio pod pierwszym katem ? i drugim katem ?, które sa ostrymi, zas prawa czesc powierzchni zewnetrznej pod trzecim katem ? ?, który jest ostry w stosunku do poziomu. Innym znanym rozwiazaniem jest przedmiot i sposób przedstawiony w opisie patentowym nr US6260326, w którym przedstawiono plytke podlogowa lub scienna w postaci panelu oraz sposób jej wytwarzania. Zawiera ona rame i wypelnienie, które sa ze soba polaczone w stanie uzytkowym, tworzac integralna czesc. Polaczenie miedzy rama a wypelnieniem jest realizowane poprzez zastosowanie lacz- nika. Lacznik ma ksztalt „Z” i jego jedna pozioma czesc znajduje sie pod rama, zas druga pozioma czesc znajduje sie w wybraniu wypelnienia. Wybranie w wypelnieniu znajduje sie w polowie jej grubosci i jest szersze od grubosci lacznika, zas ramka wraz z wypelnieniem posiada od dolu wzmocnienie. Ponadto w opisie przedstawiono równiez sposób ukladania plytki na podlodze. Z kolei w opisie patentowym nr NZ710701 ujawniony zostal wynalazek dotyczacy ukladu plytek podlogowych / sciennych i powiazania poszczególnych elementów. Uklad plytkowy zawiera wiele czworobocznie uksztaltowanych plytek, majacych dwa oddalone od siebie boki czolowe i 4 krawedzie rozciagajace sie pomiedzy wspomnianymi czolowymi bokami. Ponadto uklad posiada wydluzona przekladke dystansowa do umieszczenia, pomiedzy co najmniej dwiema sasiednimi plytkami, aby oddzielic wspomniane plytki od siebie i do zlokalizowania w szczelinie kazdej tak rozstawionej plytki. Dwa oddalone od siebie boki czolowe to tylna i przednia strona. Wreb lub szczelina sa usytuowane posrednio po wspomnianych stronach czolowych. Wreb lub szczelina sa wpustami i znajduja sie na styku powierzchni czolowej, zas szczelina lub wreb sa usytuowane w polowie drogi miedzy dwiema powierzchniami czolowymi. Kazda wspomniana strona kazdej plytki ma szczeline lub wreb. Szczelina lub wreb z kazdej strony wspomnianej plytki sa wspólplaszczyznowe. Szczelina lub wreb rozciagaja sie równolegle do powierzchni czolowych plytki. Obie strony czolowe sa plaskie i równolegle wzgle- dem siebie. Przekladka ma staly przekrój, jest wydluzona i prosta. Przekladka moze rozciagac sie pomiedzy dwoma rzedami wielu plytek. Element dystansowy sluzy do wyrównania rzedu plytek. Pomaga on równiez wyrównac dwa sasiednie rzedy plytek. Dodatkowo zastosowane sa przekladki, które rozciagaja sie poprzecznie pomiedzy dwiema równoleglymi przekladkami, rozmieszczonymi z kazdej strony rzedu plytek i przestrzeni sasiadujacej z plytkami w tym rzedzie. Przekladki te maja ten sam przekrój, co element dystansowy. Przykladowe rozwiazania opisane powyzej posiadaja badz skomplikowana budowe, badz ich konstrukcja nie zapewnia zachowania równomiernego i estetycznego szyku podczas ukladania na scia- nie czy podlodze. Dodatkowo, przy bardziej skomplikowanych ksztaltach plytki posiadajacej wiele kra- wedzi i katów, podczas produkcji oraz ukladania ich w miejscu docelowym nastepuje ich uszkodzenie poprzez szczerbienie badz odlamanie jej czesci. Celem wzoru uzytkowego jest stworzenie rozwiazania plytki sciennej badz podlogowej o prostej i taniej budowie, której konstrukcja jest uniwersalna, a ukladanie wzoru z plytek jest latwe, dzieki czemu nadaje sie do ogólnego zastosowania podczas wykanczania wnetrz. Jej konstrukcja umozliwia szybkie PL 71 455 Y1 3 ukladanie, bez koniecznosci stosowania dodatkowych pomiarów i przyrzadów. Dodatkowo, stosujac wzór uzytkowy skróci sie czas montazu oraz zwiekszy wytrzymalosc pomiedzy podlozem a plytka, a takze pomiedzy samymi plytkami. Dodatkowo ukladanie wzoru mozna rozpoczac w dowolnym miejscu sciany badz podlogi. Cel ten osiagnieto w rozwiazaniu wedlug wzoru uzytkowego, w którym plytka dekoracyjna, posia- dajaca na powierzchni czolowej wzór dekoracyjny w postaci imitacji kamienia, charakteryzuje sie tym, ze tworzy ja 12-kat foremny, skladajacy sie z szesciu par krawedzi: A-A’, B-B’, C-C’, D-D’, E-E’, F-F’, równoleglych wzgledem siebie, a dlugosc krawedzi B,B’ i D,D’ jest dwukrotnie dluzsza od krawedzi A,A’, C,C’, E,E’, F,F’, zas kat pomiedzy krawedziami E i D jest równy katowi pomiedzy krawedziami A i B oraz jest równy katowi pomiedzy krawedziami E’ i D’ oraz jest równy katowi pomiedzy krawedziami A’ i B’. Plytka dekoracyjna posiada krawedz B, która znajduje sie pomiedzy krawedziami A i F, oraz krawedz D, która znajduje sie pomiedzy krawedziami C i E, natomiast krawedz B” znajduje sie pomiedzy krawe- dziami A’ i F’, zas krawedz D’ znajduje sie pomiedzy krawedziami C’ i E’. Plytka dekoracyjna ma sume katów pomiedzy krawedziami E i D oraz D i C równa 360°. Plytka dekoracyjna ma kat pomiedzy krawedziami C i A oraz C’ i A’ dwukrotnie wiekszy od kata pomiedzy krawedziami E i F oraz E’ i F’. Przedmiot wynalazku w przykladzie wykonania uwidoczniony jest na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok z przodu i opisano ponizej. Plytka w ksztalcie dwunastokata foremnego posiada szesc par krawedzi: A-A’, B-B’, C-C’, D-D’, E-E’, F-F’. Krawedzie kazdej pary sa równolegle wzgledem siebie. Dlugosc krawedzi B,B’ oraz D,D’ wynosi 130 cm i jest ona dwukrotnie wieksza od wszystkich pozostalych. Kat wewnetrzny pomiedzy krawedziami E i D jest równy katowi wewnetrznemu pomiedzy krawedziami A i B oraz jest równy katowi wewnetrznemu pomiedzy krawedziami E’ i D’, a takze jest równy katowi wewnetrznemu pomiedzy kra- wedziami A’ i B’ i wynosi 230°. Kat wewnetrzny pomiedzy krawedzia C i A oraz C’ i A’ wynosi 120°, natomiast pomiedzy krawedziami F i E oraz F’ i E’ jest równy 60°. Kazda dluzsza krawedz ma po jednej i po drugiej swojej stronie krótsze krawedzie. W ten sposób tworza one cztery moduly, polaczone za soba stykajacymi sie krótszymi krawedziami. Suma katów pomiedzy krawedziami E i D oraz D i C jest równa 360°. Od góry plytka posiada dekor w postaci pieciu nierównomiernych bryl przedstawiajacych kamien naturalny, który to dekor wypelnia w calosci bryle plytki. Pomiedzy brylami imitujacymi kamien utwo- rzone sa wglebienia imitujace miejsca laczenia tych kamieni. Calkowita grubosc plytki waha sie w za- leznosci od ksztaltu wzoru dekoracyjnego i wynosi od 1,5 do 2,5 cm. W przypadku ukladania plytek istnieje mozliwosc dowolnej konfiguracji, w której np. na krawedz B moze sie stykac z krawedzia D lub krawedzia B’ lub krawedzia D’. Przedmiot wedlug wzoru uzytkowego moze byc stosowany do wykanczania wnetrz, jako plytka scienna lub podlogowa, zarówno wewnatrz, jak i na zewnatrz budynku. PL PL PL PL PL PL