PL 70 326 Y1 2 Opis wzoru Przedmiotem wzoru uzytkowego jest element budowlany. Powlekane metalem elementy budowlane typu warstwowego sa powszechnie uzywane w kon- strukcjach scian i sufitów budynków. Ze stanu techniki znane sa elementy budowlane, w których kon- strukcja wielowarstwowa jest formowana z plyt powierzchniowych oraz usytuowanego pomiedzy nim materialu izolacyjnego, takiego jak welna mineralna albo spienione izolacja PUR/PIR/EPS. W dotych- czasowym stanie techniki zdolnosc przenoszenia obciazenia takich elementów budowlanych byla zwiekszana poprzez profilowanie jednej albo obu plyt powierzchniowych, jak to ujawniono na przyklad w publikacjach WO 2007/144863, WO 03/078752 i PL 65533 Y1. W rozwiazaniu alternatywnym nosnosc moze byc zwiekszona przez umieszczenie ram podtrzymujacych wewnatrz elementu budowlanego, jak to ujawniono w publikacji WO 2011/073535. Kolejnym sposobem zwiekszania nosnosci elementu bu- dowlanego jest zwiekszanie grubosci plyt powierzchniowych. Problem z rozwiazaniami ze stanu techniki polega na tym, ze nie nadaja sie do wytwarzania elementów budowlanych o duzych rozmiarach, które bylyby przeznaczone, jako takie, jako nosny sufit, sciana albo element podlogi, bez wzmocnien zewnetrznych ani ram podtrzymujacych wewnatrz warstwy izolacji albo bez potrzeby zwiekszania grubosci plyt powierzchniowych. Samo nadanie plytom po- wierzchniowym profili nie jest juz wystarczajace do osiagniecia wymaganej nosnosci elementów o du- zych rozmiarach, a przez to duze elementy wyprodukowane tym sposobem nie pozwalana na uzyskanie dostatecznych rozpietosci bez konstrukcji podpierajacej. Problemem wynikajacym z dodawania ran podpierajacych albo zwiekszania grubosci plyt powierzchniowych jest duzy ciezar elementu budowla- nego, zwiekszone koszty wytwarzania oraz materialów, a takze ograniczenia wynikajace z procesu wy- twarzania. W elementach budowlanych ze stanu techniki, warstwa izolacji, poliuretanowa albo poliizocyja- nuratowa (PUR/PIR), jest spieniona pomiedzy plytami powierzchniowymi, zas plyty powierzchniowe przylegaja do warstwy izolacji dzieki samemu wiazaniu klejem. Tak wiec, nie wystepuje efekt kompozy- towy tworzony pomiedzy plytami powierzchniowymi oraz warstwa izolacji, ale plyty powierzchniowe oraz warstwa izolacji dzialaja jako oddzielne konstrukcje utrzymywane razem przez klej warstwy izolacji. To nie zapewnia elementowi budowlanemu wlasciwosci, które pozwolilyby uzywac go jako duzy element bez oddzielnych konstrukcji podtrzymujacych. Powyzsze problemy nie wystepuja w przypadku elementów o srednich rozmiarach, ale pojawiaja sie przy wytwarzaniu elementów o duzych rozmiarach bez oddzielnych rusztów podpierajacych. Z po- wodu przedstawionego powyzej rozwiazania ze stanu techniki pozostaja niekorzystne przy produkcji elementów o duzych rozmiarach, przeznaczonych do uzyskania rak duzych rozpietosci jak to jest moz- liwe oraz dlugotrwalej wytrzymalosci przy zmiennych obciazeniach. Dlatego tez, celem wzoru uzytkowego jest zapewnienie elementu budowlanego, który nadaje sie na konstrukcje sufitów, podlóg i scian, oraz pozwala na rozwiazanie wymienionych wyzej problemów. Element budowlany, wedlug wzoru uzytkowego, w ksztalcie prostopadloscianu, majacy dwie przeciwlegle sciany czolowe utworzone przez pierwsza plyte powierzchniowa i druga plyte powierzch- niowa, przy czym druga plyta powierzchniowa jest plyta falista, oraz usytuowana pomiedzy nimi warstwe izolacyjna, przy czym pierwsza plyta powierzchniowa oraz druga plyta powierzchniowa sa zamocowane do warstwy izolacyjnej, oraz majacy sciany boczne zawierajace schodkowe wystepy i zaglebienia, cha- rakteryzuje sie tym, ze pierwsza plyta powierzchniowa jest plyta kompozytowa, która zawiera wzdluzne zagiecia, przy czym wzdluzne zagiecie jest rowkowane i zawiera spód oraz dwa zebra wzmacniajace polaczone ze spodem, zas zebra wzmacniajace lacza spód z plyta kompozytowa, przy czym powierzch- nia spodu zawiera profile powierzchniowe w postaci zagiec poprzecznych usytuowanych w stalej odle- glosci wzgledem siebie oraz poprzecznie do kierunku wzdluznego zagiecia wzdluznego, a ponadto za- giecia wzdluzne rozszerzaja sie od plyty kompozytowej w kierunku wnetrza warstwy izolacyjnej. Korzystnie, material izolacyjny warstwy izolacyjnej jest poliuretanem (PUR) albo poliizocyjanura- tem (PIR). Korzystnie, zebro wzmacniajace oraz spód zagiec wzdluznych sa polaczone przez zagiecia boczne, przy czym zagiecia boczne sa utworzone tak, ze wystaja wzgledem zebra bocznego, a ponadto na zagieciach bocznych sa usytuowane zagiecia poprzeczne, które sa poprzeczne do kierunku wzdluz- nego zagiecia wzdluznego oraz rozciagaja sie nad nimi. PL 70 326 Y1 3 Korzystnie, z warstwa izolacji sa zintegrowane przewody rurowe do odzysku ciepla, usytuowane blisko zewnetrznej plyty powierzchniowej, zas plyn krazacy w przewodach rurowych jest przeznaczony do pochlaniania ciepla z powietrza na zewnatrz. Korzystnie, w poblizu warstwy izolacyjnej, blisko wewnetrznej plyty powierzchniowej, znajduja sie zintegrowane przewody rurowe do rozprowadzania ciepla, zas plyn krazacy w nich dostarcza cieplo do wnetrza budynku. Zaleta wzoru uzytkowego jest znaczna poprawa nosnosci elementu budowlanego, gdy jedna z plyt powierzchniowych jest plyta kompozytowa, w której efekt kompozytowy w powiazaniu z izolacja jest brany pod uwage korzystnie przez rózne profile wykonane na plycie w postaci wzdluznych, po- przecznych oraz bocznych zagiec, zas druga sposród plyt powierzchniowych jest wykonana z blachy falistej przenoszacej obciazenie. Ksztalty zagiec w plycie kompozytowej sa optymalizowane tak, aby byly korzystne dla efektu kompozytowego przy jednoczesnym umozliwieniu wyciskania izolacji (PUR/PIR) oraz utworzenia przez plyte kompozytowa konstrukcji kompozytowej, Plyta kompozytowa ma trzy ksztalty, które zapobiegaja przemieszczaniu sie albo slizganiu izolacji w stosunku do plyty kom- pozytowej. W konstrukcji kompozytowej, plyta powierzchniowa oraz wyciskana izolacja tworza element budowlany, który jest zdolny do przenoszenia znacznie wiekszych obciazen niz elementy budowlane ze stanu techniki. Pozwala to na uzyskanie wiekszych rozpietosci w konstrukcjach sufitów oraz podlóg, co z kolei zmniejsza ilosc konstrukcji podtrzymujacych, przyspiesza proces budowania oraz zapewnia lepsza wytrzymalosc dlugoterminowa przy zmiennych obciazeniach. Przedmiot wzoru uzytkowego zostal uwidoczniony na zalaczonym rysunku na, którym fig. 1 jest czesciowym widokiem plyty kompozytowej uzywanej w elemencie budowlanym wedlug wzoru uzytko- wego, fig. 2 jest czesciowym widokiem elementu budowlanego, w którym jedna z plyt powierzchniowych jest plyta kompozytowa z fig. 1. Na fig. 1 pokazano plyte kompozytowa 12 wykorzystywana w elemencie budowlanym 1 wedlug wzoru uzytkowego. Plyta kompozytowa 12 zawiera zagiecia wykonane w celu osiagniecia efektu kom- pozytowego pomiedzy plyta kompozytowa 12 oraz warstwa izolacyjna 4. Ksztalty wywolujace efekt kom- pozytowy zapobiegaja przemieszczaniu sie warstwy izolacyjnej 4 oraz plyty kompozytowej 12 w trzech kierunkach wzgledem siebie. Korzystnie, ksztalty wywolujace efekt kompozytowy zapobiegaja prze- mieszczaniu sie albo slizganiu warstwy izolacyjnej 4 oraz plyty kompozytowej 12 w trzech kierunkach wzgledem siebie. Zagiecia wzdluzne 5 zapobiegaja przemieszczaniu sie wzgledem siebie warstwy izo- lacji 4 oraz plyty kompozytowej 12 w kierunku poprzecznym, czyli w kierunku poprzecznym wzgledem zagiecia wzdluznego 5. Zagiecia wzdluzne 5 sa rowkowane oraz zawieraja spód 6 i co najmniej jedno zebro usztywniajace 8 polaczone ze spodem, przy czym zebro usztywniajace 3 laczy z kolei spód 6 z plyta kompozytowa 12. Korzystnie, co najmniej jedna powierzchnia zagiec wzdluznych 5 wzoru uzyt- kowego, która opiera sie o warstwe izolacji 4, ma profile powierzchni wykonane jako zagiecia po- przeczne 7, w stalej odleglosci wzgledem siebie oraz poprzecznie do kierunku wzdluznego zagiecia wzdluznego 5, aby zapobiegac ruchowi plyty kompozytowej 12 w kierunku wzdluznym wzgledem zagiecia wzdluznego 5. Spód 6 zagiec wzdluznych 5 jest korzystnie profilowany zagieciami poprzecznymi 7 w stalej odleglosci od siebie, aby zapobiec przesuwaniu sie albo slizganiu plyty kompozytowej 12 oraz warstwy izolacji 4 w kierunku wzdluznym wzgledem siebie. Korzystnie, zagiecia wzdluzne 5 wzoru uzytkowego rozszerzaja sie od plyty kompozytowej 12 w strone wnetrza warstwy izolacyjnej 4 (W2 W1), a zebro usztywniajace 8 oraz spód 6 zagiec wzdluznych 5 sa korzystnie polaczone przez zagiecia boczne 9, przy czym zagiecia boczne 9 sa tak uformowane, ze wystaja wzgledem zebra usztywniajacego 8, a tym samym zapobiegaja przesuwaniu sie albo slizganiu wzgledem siebie plyty kompozytowej 12 i warstwy izo- lacji 4 w kierunku pionowym. Zagiecia poprzeczne 7, które sa poprzeczne do zagiec wzdluznych 5, korzystnie spoczywaja na zagieciach bocznych 9 oraz rozciagaja sie na nich. W wyniku zastosowania zagiec wzdluznych, poprzecznych oraz bocznych 5, 7, 9 uzyskuje sie silny efekt kompozytowy w elemencie budowlanym, dla zapewnienia jednolitej struktury pomiedzy plyta kompozytowa 12 oraz warstwa izolacyjna 4. Efekt kompozytowy pozwala na uzycie elementów budow- lanych 1 o duzych rozmiarach w konstrukcjach o duzych rozpietosciach, które moga byc rzedu od 6 do 8 metrów. Przy takich rozpietosciach oraz przy duzych obciazeniach, efekt kompozytowy ma duze znaczenie w elemencie budowlanym 1, przy czym efekt kompozytowy zwieksza znacznie wytrzymalosc na wyboczenie plyty powierzchniowej. Rozmiar elementu budowlanego 1 wedlug wzoru uzytkowego, bez konstrukcji podtrzymujacych moze byc rzedu od 6 do 8 * od 2 do 4 m. Na fig. 2 pokazano elementu budowlany, majacy ogólnie ksztalt prostopadloscianu o scianach czo- lowych utworzonych przez pierwsza i druga plyte powierzchniowa (2, 3) oraz o scianach bocznych 13 PL 70 326 Y1 4 zawierajacych schodkowe wystepy i zaglebienia. Pierwsza plyta powierzchniowa 2 jest plyta kompozy- towa 12, a druga plyta powierzchniowa 3 jest plyta falista przenoszaca obciazenie. Plyta falista przeno- szaca obciazenie rózni sie od plyty kompozytowej 12 tym, ze chociaz profile w plycie falistej przenosza- cej obciazenie zwiekszaja jej sztywnosc, plyta nie ma ksztaltów, które wywoluja efekt kompozytowy. W rezultacie, plyta falista przenoszaca obciazenie wzmacnia element budowlany 1 przez sama jej wla- sna sztywnosc, a nie jako jednorodna struktura z warstwa izolujaca 4. Material uzywany w warstwie izolujacej 4 jest korzystnie poliuretanem (PUR) albo poliizocyjanuratem (PIR). Gdy element budowlany 1 jest uzywany na konstrukcje sciany zewnetrznej albo dachu, przewody rurowe do odzysku ciepla albo do dystrybucji ciepla moga byc instalowane w elemencie budowlanym 1 podczas wytwarzania. Fig. 2 pokazuje przewody rurowe 10 do odzysku ciepla zintegrowane z warstwa izolacji 4, w poblizu zewnetrznej plyty powierzchniowej, przy czym plyn krazacy w przewodzie rurowym ma za zadanie pochlaniac cieplo z powietrza na zewnatrz. W poblizu warstwy izolacji 4, blisko we- wnetrznej plyty powierzchniowej, znajduja sie zintegrowane przewody rurowe 11 do dystrybucji ciepla, z plynem krazacym wewnatrz, aby doprowadzac cieplo do wnetrza budynku. Gdy element budowlany 1 jest uzywany w konstrukcji podlogi, przewody rurowe do ogrzewania podlogowego moga byc instalo- wane na powierzchni elementu przed zalaniem powierzchni elementu budowlanego cementem albo inna powloka plytowa. PL