PL68969Y1 - Rura kolankowa o zwiększonej odporności na erozję - Google Patents

Abstract

Przedmiotem wzoru użytkowego jest budowa rury kolankowej o zwiększonej odporności na erozję, znajdującej zastosowanie zwłaszcza w hydrotransporcie czynnika o wysokich własnościach ściernych. Rura kolankowa (1) ma sztywną rurę zewnętrzną (2), w której osadzona jest warstwa wewnętrzna (3) o wysokiej odporności na erozję, której grubość (g) wzrasta od końca wlotowego (5) do końca wylotowego (4). Przy końcu wlotowym (5) warstwa wewnętrzna (3) ma pierścień uszczelniający (6) o średnicy zewnętrznej (d1) większej od średnicy zewnętrznej (d2) pierścienia uszczelniającego (7) na końcu wylotowym (4), które to pierścienie uszczelniające (6, 7) stanowią sprężyste przylgi dla kołnierzy przyłączeniowych (8, 9). Kołnierze przyłączeniowe (8, 9) korzystnie mają wykonanie żeńskie i męskie i są zamocowane na sztywno do płaszcza rury zewnętrznej (2).

Description

Opis wzoru

Przedmiotem wzoru użytkowego jest rura kolankowa o zwiększonej odporności na erozję, znajdująca zastosowanie w rurociągach, przeznaczonych do pneumotransportu, względnie hydrotranspor-tu, zwłaszcza czynnika o wysokich własnościach ściernych.

Znana jest, na przykład z opisu polskiego prawa ochronnego na wzór użytkowy Ru 60876 Y1, rura dwuwarstwowa do rurociągów podsadzki płynnej, która ma okładzinową rurę stalową, we wnętrzu której ciasno wpasowana jest rura elastyczna, korzystnie polietylenowa, która wystaje poza krawędzie rury zewnętrznej na długości do 0,02 m. Wystające końce wewnętrznej rury polietylenowej w momencie łączenia rur w rurociąg stanowią częściowe uszczelnienie połączeń między rurami. Zastosowanie wewnętrznej rury polietylenowej chroni zewnętrzną rurę stalową przed wycieraniem przez podsadzkę płynną i w znaczny sposób przyczyni się do zwiększenia żywotności rurociągu. Jednakże w trakcie łączenia rur w rurociąg na styku dwóch rur powstaje nierówność ze spęczonego polietylenu, która stanowi opór dla przepływającego czynnika i jednocześnie podlega bardzo intensywnej erozji, co może doprowadzić do bardzo szybkiego niszczenia rur na ich złączach, eliminującego pozytywne skutki podwyższonej odporności ściernej rur na pozostałej ich długości. Ponieważ rurociągi nie są prostoliniowe, niezbędne są rury kolankowe, umożliwiające załamania rurociągu, których budowa odpowiada budowie rur prostych.

Znana jest również na przykład z polskiego opisu prawa ochronnego na wzór użytkowy Ru 64354 Y1 rura, zwłaszcza rura rurociągu górniczego, wykonana z tworzywa i wyposażona w elementy do łączenia w rurociąg, która w rejonie przynajmniej jednego swego końca posiada dodatkowe, obwodowe wzmocnienie o zwiększonej grubości ścianki, w zewnętrznej powierzchni którego wykonana jest co najmniej jedna obwodowa szczelina ułatwiająca łączenie rur w rurociąg. Wzmocnienie ścianki dla obwodowej szczeliny powoduje zmniejszenie wewnętrznej średnicy rury, co nie jest korzystne zarówno dla przepływu czynnika w rurociągu, jak i szybkości wycierania wewnętrznej powierzchni rury na długości tego pogrubienia ścianki.

Do łączenia rur w rurociąg stosowane są powszechnie kołnierze przyłączeniowe, zarówno osadzone na sztywno, jak i przesuwnie na końcach łączonych rur. Dla polepszenia szczelności i trwałości połączeń kołnierzowych stosowane są kołnierze przyłączeniowe, których współpracujące powierzchnie mają wykonanie typu żeńskiego i męskiego, a więc zachodzące na siebie kształtowo. Takie rozwiązanie znane jest przykładowo z opisu wzoru użytkowego CN 203585624 U.

Celem wzoru użytkowego jest opracowanie takiej konstrukcji rury kolankowej o zwiększonej odporności na erozję, która współpracując z odpowiedniej konstrukcji rurą pozwoli na wydłużenie czasu funkcjonalności całego rurociągu w odniesieniu do konkretnego transportowanego czynnika, wywołującego erozję.

Istota wzoru użytkowego polega na tym, że warstwa wewnętrzna rury kolankowej ma grubość zwiększającą się od końca wlotowego do końca wylotowego, zgodnie z założonym kierunkiem przepływu transportowanego czynnika, przy czym na obydwóch końcach zakończona jest pierścieniami uszczelniającymi, stanowiącymi sprężyste przylgi dla kołnierzy przyłączeniowych.

Korzystnym jest, gdy pierścień uszczelniający warstwy wewnętrznej, współpracujący z kołnierzem przyłączeniowym w wykonaniu męskim, ma średnicę zewnętrzną mniejszą od średnicy zewnętrznej pierścienia uszczelniającego z kołnierzem przyłączeniowym w wykonaniu żeńskim.

Kołnierze przyłączeniowe korzystnie są zamocowane na sztywno do płaszcza rury zewnętrznej, a pierścienie uszczelniające są osadzone na powierzchniach czołowych odpowiednich kołnierzy przyłączeniowych.

Zasadniczą zaletą rury kolankowej według wzoru użytkowego jest ochrona przed szybką erozją miejsc połączeń sąsiadujących ze sobą rur, jako że transportowany czynnik przenoszony jest w kierunku od mniejszej grubości warstwy wewnętrznej o większej średnicy prześwitu rury, do większej grubości warstwy wewnętrznej o mniejszej średnicy prześwitu rury, a więc w miejscu łączenia rur traci kontakt z przednim odcinkiem następnej rury i niejako go przeskakuje, nie powodując zawirowań transportowanego czynnika. Stąd też w miejscu łączenia rur następna rura jest mniej narażona na erozję, a poprzedzająca ją rura w tym miejscu ma największą grubość, co zdecydowanie wydłuża czas jej wycierania i żywotność. Ponadto warstwy wewnętrzne dolegają do siebie pierścieniami uszczelniającymi, niepowodującymi odkształcania warstw wewnętrznych przy dociąganiu do siebie kołnierzy przyłączeniowych. Dodatkowo warstwa wewnętrzna wykonana jest z materiału, który jest bardzo odporny na działanie erozyjne transportowanego czynnika. Odpowiednie wykonanie

Claims (3)

1. czołowych powierzchni kołnierzy przyłączeniowych, jako końcówki żeńskie i odpowiadające im końcówki męskie, nie tylko ułatwia montaż rurociągu, ale zapewnia jego wysoką szczelność. Wzór użytkowy przedstawiony został na rysunku, który na fig. 1 przedstawia rurę kolankową według wzoru użytkowego w przekroju podłużnym z kołnierzami zamocowanymi na sztywno do rury zewnętrznej, a na fig. 2 - połączenie rury kolankowej z rurą prostą w przekroju podłużnym. Rura kolankowa 1 o zwiększonej odporności na erozję posiada sztywną rurę zewnętrzną 2 wykonaną z metalu, względnie sztywnego tworzywa sztucznego, oraz naniesioną w jej wnętrzu warstwę wewnętrzną 3 z tworzywa sztucznego, przykładowo kompozytu polimerowego, odpornego na agresywne działanie czynnika, dla którego przeznaczony będzie rurociąg. Warstwa wewnętrzna 3 ma zmienną wzdłuż długości grubość g, przy czym największa grubość g! występuje przy końcu wylotowym 4 rury kolankowej 1, a najmniejsza grubość g2 występuje przy końcu wlotowym 5 rury kolankowej 1. Jednocześnie warstwa wewnętrzna 3 zakończona jest po obu końcach pierścieniami uszczelniającymi 6, 7, połączonymi na sztywno z rurą zewnętrzną 2. Pierścień uszczelniający 6 na końcu wlotowym 5 ma średnicę zewnętrzną di większą od średnicy zewnętrznej d2 pierścienia uszczelniającego 7 na końcu wylotowym 4 rury kolankowej 1. Na końcu wlotowym 5 zamocowany jest na rurze zewnętrznej 2 na sztywno kołnierz przyłączeniowy 8 w wykonaniu żeńskim, natomiast na końcu wylotowym 4 zamocowany jest, również na sztywno, kołnierz przyłączeniowy 9 w wykonaniu męskim. Rura kolankowa 1 przeznaczona jest do transportu czynnika zgodnie z kierunkiem transportu P. Czynnik transportowany rurociągiem zgodnie z kierunkiem transportu P na połączeniu rury kolankowej 1 z rurą prostą 10 (fig. 2) płynie od końca wylotowego 4 rury kolankowej 1 o większej grubości g! warstwy wewnętrznej 3 do końca wlotowego 5 następnej rury prostej 10, w którym grubość g2 warstwy wewnętrznej 3 jest najmniejsza. Na styku pierścieni uszczelniających 6, 7 rur 1, 10 powstaje uskok 11, w trakcie przepływu przez który czynnik transportowany ma mniejszy kontakt z powierzchnią warstwy wewnętrznej 3 następnej rury prostej 10, a więc w tym miejscu występuje mniejsze ścieranie tej warstwy wewnętrznej. Stąd też tutaj grubość g2 warstwy wewnętrznej 3 na końcu wlotowym 5 może być mniejsza, niż jej grubość g! na końcu wylotowym 4. Zastrzeżenia ochronne

   1. Rura kolankowa o zwiększonej odporności na erozję, składająca się z zakrzywionej rury zewnętrznej o osi wzdłużnej stanowiącej wycinek okręgu, zaopatrzonej na obu końcach w kołnierze przyłączeniowe z końcówkami męską i żeńską, oraz z odpornej na erozję warstwy wewnętrznej, znamienna tym, że warstwa wewnętrzna 131 rury kolankowej /1/ ma grubość Igi zwiększającą się od końca wlotowego /5/ do końca wylotowego /4/, zgodnie z założonym kierunkiem przepływu IPI transportowanego czynnika i na obydwóch końcach /4, 5/ zakończona jest pierścieniami uszczelniającymi /6, 7/, stanowiącymi sprężyste przylgi dla kołnierzy przyłączeniowych /8, 9/.
2. 2. Rura kolankowa według zastrz. 1, znamienna tym, że pierścień uszczelniający /7/ warstwy wewnętrznej /3/, współpracujący z kołnierzem przyłączeniowym /9/w wykonaniu męskim, ma średnicę zewnętrzną /d2/ mniejszą od średnicy zewnętrznej Id^l pierścienia uszczelniającego /6/, współpracującego z kołnierzem przyłączeniowym /8/w wykonaniu żeńskim.
3. 3. Rura kolankowa według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że kołnierze przyłączeniowe /8, 9/ są zamocowane na sztywno do płaszcza rury zewnętrznej /2/, a odpowiadające im pierścienie uszczelniające /6, 7/ są osadzone na powierzchniach czołowych odpowiednich kołnierzy przyłączeniowych /8, 9/.