PL65193Y1 - Urządzenie do regulacji położenia zagarniacza - Google Patents

Description

2 PL 65193Y1

Opis wzoru

Przedmiotem wzoru użytkowego jest urządzenie do regulacji położenia zagarniacza, zwłaszcza siewnika zawierającego przynajmniej jedną redlicę tarczową z przynajmniej jedną tarczą wysiewającą, połączoną obrotowo z główną belką nośną tej redlicy.

Zagarniacze stosowane są w siewnikach tarczowych do wyrównania powierzchni gleby i zagarnięcia gleby na zasiane nasiona. Zagarniacze wykonują w siewniku zazwyczaj ostatnią operację roboczą po wysianiu nasion do gleby. Zagarniacze mogą być umieszczone oddzielnie na każdej redlicy siewnika lub także na mniejszej ilości redlić niż ogólna ilość redlić znajdujących się na siewniku, przy czym jeden zagarniacz wyrównuje glebę za kilkoma redlicami.

Wskazane jest, aby konstrukcja zagarniacza umożliwiała zmianę jego położenia pionowego w odniesieniu do powierzchni gleby w zależności od konkretnych warunków glebowych. W maszynach, które mają regulację głębokości siewu, rozwiązaną za pośrednictwem wzdłużnego pochylenia całej redlicy, niezbędna jest też zmiana położenia sprężyny zagarniacza wobec redlicy.

Do zmiany położenia sprężyny zagarniacza wobec redlicy w znanych rozwiązaniach stosuje się połączenia przegubowe i sprężyny naciągające. Wadą takich rozwiązań są trudności produkcji oraz konieczność zastosowania do obsługi maszyny większej siły przy zmianie położenia sprężyny naciągającej.

Przykładem takiego znanego rozwiązania jest na przykład redlica tarczowa, składająca się z głównej belki nośnej i z jednej lub z dwóch tarcz wysiewających. Redlica tarczowa jest zwykle wyposażona w podpierające kółko kopiujące, połączone z nią sztywno lub z możliwością regulacji z główną belką nośną. Do głównej belki nośnej przymocowana jest, za pomocą połączenia śrubowego, belka zagarniacza. Na drugim końcu belki zagarniacza jest zamocowana sztywno lub wahadłowo sprężyna zagarniacza, która może mieć różne kształty i jest wykonana zazwyczaj z drutu profilowego ze stali sprężynowej. Belka nośna i sprężyna zagarniacza tworzą kompletny zagarniacz. W siewniku tarczowym bywa zazwyczaj osadzonych kilka redlić obok siebie w jednym lub w kilku rzędach. Znane rozwiązania konstrukcyjne zagarniacza umożliwiają zazwyczaj zmianę kąta pracy sprężyny zagarniacza poprzez zmianę położenia ogranicznika. Powyższe rozwiązanie zagarniacza uniemożliwia zmianę położenia pionowego sprężyny zagarniacza wobec redlicy wysiewającej (ewentualnie powierzchni gleby), umożliwiając wyłącznie zmianę kąta roboczego sprężyny zagarniacza. W innych, znanych rozwiązaniach konstrukcyjnych zagarniacz jest wyposażony w belkę nośną, mającą w tylnej części kilka otworów mocujących dla sprężyny zagarniacza. Sprężyna zagarniacza jest zamocowana na belce nośnej za pomocą specjalnej obejmy, której położenie jest zabezpieczane za pośrednictwem kołka z pierścieniem zabezpieczającym. Po wyjęciu kołka obejmę ze sprężyną zagarniacza można ustawić w innym otworze, zmieniając w ten sposób położenie sprężyny zagarniacza wobec redlicy wysiewającej. Wadą tego rozwiązania jest mniejsza liczba możliwych położeń sprężyny zagarniacza wobec redlicy wysiewającej, a także większa masa oraz większy stopień skomplikowania technicznego obejmy sprężyny zagarniacza.

Inne znane rozwiązanie polega na zmianie położenia pionowego sprężyny zagarniacza na jego belce nośnej. Rozwiązanie to nie umożliwia jednak dostatecznie precyzyjnego ustawiania w niezbędnym zakresie.

Celem wzoru jest opracowanie konstrukcji takiego urządzenia do regulacji położenia zagarniacza, która umożliwi obsłudze szybką zmianę jego położenia z użyciem minimalnej siły, przy równoczesnym uzyskaniu minimalnych gabarytów, małej masy oraz wysokiej żywotności urządzenia do regulacji położenia zagarniacza.

Cel ten realizuje urządzenie do regulacji położenia zagarniacza, według wzoru, zwłaszcza siewnika, zawierającego przynajmniej jedną redlicę tarczową, które charakteryzuje się tym, że redlica jest wyposażona w kulisy prowadzące, w których jest osadzona przesuwnie sztywna lub sprężysta belka nośna z zamocowaną sztywno lub obrotowo na jej końcu sprężyną zagarniacza, przy czym belka nośna jest zabezpieczona sprężyną za pośrednictwem kołka lub śruby przez ich wsunięcie do otworów w belce nośnej, a ponadto część belki nośnej ma wzdłużnie kształt obwodu koła lub części ramienia paraboli.

Sprężyna zagarniacza jest korzystnie zamocowana sztywno na końcu belki nośnej, tworząc z nią jedną nierozbieralną całość. 3 PL65193 Υ1

Przedmiot wzoru jest uwidoczniony, w przykładowym rozwiązaniu konstrukcyjnym, na rysunku, na którym: Fig. 1 - przedstawia ogólny schemat urządzenia do regulacji położenia zagarniacza w widoku aksonometrycznym, a Fig. 2 i Fig. 3 - poszczególne położenia robocze redlicy zagarniacza.

Urządzenie do regulacji położenia zagarniacza jest częścią redlicy 1 siewnika. Na siewniku znajduje się cały szereg redlić 1_.

Redlica 1 (Fig. 1) jest wyposażona w główną belkę nośną 3, na której jest osadzona obrotowo para tarcz wysiewających 2 i jest zamocowana para płyt pionowych 1J., 12, w których są umieszczone kulisy prowadzące 4, 5.

Kulisy prowadzące 4, 5 są osadzone w prostokątnych zamkach 13 płyt pionowych JJ_, 12, przy czym ich zamocowanie jest zabezpieczone położeniem płyt pionowych JJ_, 12 leżących naprzeciw siebie. Prostokątne zamki 13 uniemożliwiają ruch obrotowy kulis prowadzących 4, 5. W kulisach prowadzących 4, 5 jest osadzona przesuwnie sprężysta, korzystnie sztywna belka nośna 6.

Na końcu belki nośnej 6 znajduje się osadzona obrotowo w uchwycie 14 sprężyna 7 zagarniacza. Uchwyt 14 jest również osadzony przesuwnie na belce nośnej 6, przy czym jego położenie jest zablokowane za pomocą śruby 15 umieszczonej w jednym z otworów 16 belki nośnej 6. Rozwiązanie to umożliwia precyzyjne ustawienie bardzo szerokiego zakresu położeń pionowych sprężyny 7 zagarniacza.

Sprężysta belka nośna 6 umożliwia ustawienie żądanej siły docisku sprężyny 7 zagarniacza do powierzchni gleby i kopiowanie drobnych nierówności terenu.

Sprężyna 7 zagarniacza może być również zamocowana sztywno na końcu belki nośnej 6.

Na jednej z płyt pionowych H lub 12 jest osadzone obrotowo podpierające kółko kopiujące 17.

Belka nośna 6 jest zabezpieczona sprężyną 8 za pośrednictwem kołka lub śruby.

Sprężyna 8 jest wsunięta do jednego z otworów 9 w belce nośnej 6, służącego do ustawienia poszczególnych położeń sprężyny 7 zagarniacza i jest połączona na stałe z kulisą prowadzącą 5.

Sprężyna 8 wskakuje do któregoś z otworów 9, zabezpieczając ustawione położenie belki nośnej 6 w stosunku do kulis prowadzących 4, 5. Sprężyna 8 opiera się w pobliżu przedniej części kulisy prowadzącej 4, co wyraźnie obniża jej obciążenie w trakcie pracy, to znaczy jazdy siewnika do przodu. W celu zmiany ustawienia sprężyny 7 zagarniacza, obsługa podnosi palcem jednej ręki sprężynę zabezpieczającą 8 do góry, a drugą ręką przesuwa belkę nośną 6 zagarniacza w kierunku do przodu lub do tyłu, wskutek czego następuje zmiana pionowego położenia sprężyny 7 zagarniacza wobec redlicy 1. Po ustawieniu położenia obsługa zwalnia sprężynę zabezpieczającą 8, która wsuwa się do jednego z otworów 9. Otwory 9 charakteryzują się małą średnicą, co umożliwia uzyskanie ich mniejszej wzajemnej odległości i dokładniejsze ustawienie poszczególnych położeń pionowych sprężyny 7 zagarniacza.

Część 10 belki nośnej 6 ma wzdłużnie kształt obwodu koła, lecz może być ukształtowana w postaci części ramienia paraboli. W trakcie ruchu redlicy 1 do przodu, środkowa część sprężyny 7 zagarniacza opiera się o belkę nośną 6, tworząc stały kąt zarówno z belką nośną 6, jak i z powierzchnią gleby. W trakcie ruchu redlicy 1 do tyłu sprężyna 7 zagarniacza może się obrócić w uchwycie 14 o ponad 90°. Dzięki temu nie dochodzi do niepożądanego jej wbicia się głęboko w glebę i ewentualnego uszkodzenia zarówno sprężyny 7 zagarniacza, jak i któregoś z elementów redlicy 1. W trakcie ruchu siewnika do przodu redlica 1 porusza się po powierzchni gleby w ten sposób, że najpierw dochodzi do rozwarcia gleby przez tarcze wysiewające 2, po czym do powstałej bruzdki zostają wprowadzone nasiona, a bruzdka zostaje częściowo zasypana przez podpierające kółko kopiujące 17. Sprężyna 7 zagarniacza rozgarnie następnie glebę pomiędzy dwiema sąsiednimi redlicami 1, równocześnie zakrywając niąbruzdkę z nasionami.

Do regulacji głębokości (Fig. 2 i 3) tarcz wysiewających 2 stosuje się nachylenie całej redlicy 1 w kierunku wzdłużnym. Przez zmianę kąta nachylenia g osiągnięta zostaje zmiana głębokości roboczej h tarcz wysiewających 2. Urządzenie do regulacji położenia zagarniacza umożliwia odpowiednią regulację pionowego położenia sprężyny 7 zagarniacza, umożliwiając także niewielkie zmiany kąta nachylenia β sprężyny 7 zagarniacza przy zmianie głębokości roboczej h tarcz wysiewających 2, czyli przy zmianie pochylenia redlicy 1 w kierunku wzdłużnym i jej odpowiednim położeniu pionowym.

Claims (2)

1. 4 PL 65193 Υ1 Zastrzeżenia ochronne 1. Urządzenie do regulacji położenia zagarniacza, zwłaszcza siewnika zawierającego przynajmniej jedną redlicę tarczową z przynajmniej jedną tarczą wysiewającą, połączoną obrotowo z główną belką nośną tej redlicy, znamienne tym, że redlica (1) jest wyposażona w kulisy prowadzące (4, 5), w których jest osadzona przesuwnie sztywna lub sprężysta belka nośna (6) z zamocowaną sztywno lub obrotowo na jej końcu sprężyną (7) zagarniacza, przy czym belka nośna (6) jest zabezpieczona sprężyną (8) za pośrednictwem kołka lub śruby przez ich wsunięcie do otworów (9) w belce nośnej (6), a ponadto część (10) belki nośnej (6) ma wzdłużnie kształt obwodu koła lub części ramienia paraboli.
2. 2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że sprężyna (7) zagarniacza jest zamocowana sztywno na końcu belki nośnej (6), tworząc z nią jedną nierozbieralną całość.