PL64101Y1 - Stator maszyny flotacyjnej - Google Patents

Description

2 PL 64 101 Υ1

Opis wzoru

Przedmiotem wzoru użytkowego jest stator maszyny flotacyjnej do wzbogacania minerałów.

Proces flotacji polega na rozdziale zawiesiny minerałów na frakcje o zróżnicowanej zawartości składników użytecznych z wykorzystaniem różnicy zwilżalności ziaren poszczególnych minerałów. Odpowiednią zawiesinę uzyskuje się dzięki dodatkom pianotwórczym.

Do wzbogacania minerałów metodą flotacji stosowane są w przemyśle maszyny flotacyjne różnej konstrukcji, najczęściej wirnikowe typu pneumatyczno - mechanicznego, których podstawowym elementem jest zespół mieszające - napowietrzający złożony ze statora i umieszczonego w nim wirnika. Zadaniem wirnika jest wytworzenie i utrzymanie zawiesiny oraz dyspersja dostarczanego do tej zawiesiny sprężonego powietrza podczas procesu flotacji, natomiast stator zwiększa burzliwość cieczy poprzez opór, jaki stawiająjego łopaty. Z polskich opisów patentowych nr 187559 i 187560 znane są urządzenia do flotacji minerałów, posiadające układ mieszające napowietrzający złożony z łopatkowego wirnika i łopatkowego statora, zwanego w tych opisach „uspokajaczem”. Dno statora stanowi pierścieniowa płyta, na której od góry są radialnie rozmieszczone prostokątne łopatki. Z opisu patentowego US 4624777 znany jest stator maszyny flotacyjnej, którego prostokątne łopatki są rozmieszczone radialnie na dnie w postaci kolistej płyty. Z kolei w opisach patentowych US 5143600 i US 5244097 ujawniono konstrukcje układu napowietrzające mieszającego maszyny flotacyjnej, w których prostokątne łopatki statora są rozmieszczone radialnie od dołu pierścieniowej płyty, połączonej z pionową rurą dostarczającą powietrze. Z opisu patentowego EP0092769 znany jest stator maszyny flotacyjnej posiadający pierścieniowy układ promieniowo ustawionych łopatek, których wewnętrzne krawędzie mają kształt parabolicznego łuku wklęsłego, dostosowany do kształtu zewnętrznych krawędzi łopatek wirnika. Łopatki statora są w swej górnej części połączone toroidalnie ukształtowanym pierścieniem, a od dołu są wsparte, poprzez cztery podpory, na poziomej kołowej płycie.

Podobny stator maszyny flotacyjnej jest przedstawiony w opisie patentowym EP0287251. W tym przypadku łopatki mają w przybliżeniu kształt równoległoboku, a ich krawędzie wewnętrzne są lekko zbieżne w kierunku ku dołowi. Zespół łopatek statora jest od dołu wsparty na poziomej kołowej płycie poprzez cztery podpory, a u góry łopatki są połączone poziomym pierścieniem, który w przekroju poprzecznym ma kształt łopatki deflektora.

Wszystkie znane statory maszyn flotacyjnych posiadają ochronną okładzinę z elastycznego tworzywa sztucznego, która zabezpiecza metalowy rdzeń tych statorów przed niszczącym działaniem zawiesin minerałów.

Stator maszyny flotacyjnej według wzoru użytkowego posiada w zasadzie prostokątne, w przybliżeniu pionowe łopatki, promieniowo rozmieszczone między poziomymi pierścieniami, przy czym jego łopatki są rozłącznie połączone z górnym pierścieniem i dolnym pierścieniem oraz posiadają przelotowe otwory na swych bocznych powierzchniach. Łopatki statora mają w swych narożnikach symetryczne skrzydełka o kształcie zbliżonym do trójkąta prostokątnego, którego jedna z przyprosto-kątnych jest przedłużeniem krótszego boku łopatki. Łopatki statora, jego pierścień górny i pierścień dolny posiadają metalowe rdzenie, które mają poprzeczne otwory rozmieszczone na ich powierzchniach.

Zastosowanie otworów przelotowych w łopatkach statora maszyny flotacyjnej według wzoru, a także symetryczne skrzydełka przy obu podstawach łopatek umożliwiają zwiększenie napowietrzenia i burzliwości cieczy, co zapewnia wydajniejszy przebieg procesu flotacji. Perforacja metalowego rdzenia tego statora pozwala na trwalsze związanie z nim ochronnej warstwy z tworzywa elastycznego, a tym samym zwiększenie trwałości statora.

Największe zużycie statora występuje w dolnych częściach łopat na ich zewnętrznej stronie. Dzięki rozłącznemu połączeniu łopatek z pierścieniami górnym i dolnym, uszkodzone łopatki można demontować i obracać, a w przypadku większego zużycia wymieniać i regenerować, zwiększając tym samym żywotność statora.

Przedmiot wzoru użytkowego jest przedstawiony na rysunku, którego fig. 1 przedstawia stator maszyny flotacyjnej w widoku perspektywicznym, fig. 2 - stator w widoku z góry, fig. 3 - stator w uproszczonym przekroju pionowym, fig. 4 - przekrój pionowy łopatki statora.

Stator maszyny flotacyjnej według wzoru użytkowego posiada poziomo rozmieszczone górny pierścień 1. i dolny pierścień 2, pomiędzy którymi są rozmieszczone promieniowo pionowe łopatki 3,

Claims (2)

1. 3 PL 64 101 Υ1 przytwierdzone rozłącznie do górnego pierścienia 1, i do dolnego pierścienia 2 za pomocą śrub 4. Łopatki 3 mają ogólny kształt prostokąta, przy czym w narożnikach każdej łopatki są utworzone skrzydełka 5 o kształcie zbliżonym do trójkąta prostokątnego w taki sposób, że jedna z przyprostokątnych tego trójkąta stanowi przedłużenie krótszego boku łopatki 3. Μ OOI Stator w całości jest pokryty ochronną warstwą 6 tworzywa elastycznego. Metalowy rdzeń górnego pierścienia 1, metalowy rdzeń 8 dolnego pierścienia 2 i metalowy rdzeń 9 każdej łopatki posiadają poprzeczne otwory ,10 rozmieszczone równomiernie na powierzchni tych elementów. Łopatki 3 mają na swych bocznych powierzchniach przelotowe otwory V\_ zwiększające burzliwość mieszanej cieczy. Zastrzeżenia ochronne 1. Stator maszyny flotacyjnej posiadający w zasadzie prostokątne, w przybliżeniu pionowe łopatki, promieniowo rozmieszczone miedzy poziomymi pierścieniami górnym i dolnym, znamienny tym, że łopatki (3) są rozłącznie połączone z górnym pierścieniem Q) i dolnym pierścieniem (2) i posiadają przelotowe otwory (1_[) na swych bocznych powierzchniach, przy czym łopatki (3) mają w swych narożnikach symetryczne skrzydełka (5) o kształcie zbliżonym do trójkąta prostokątnego, którego jedna z przyprostokątnych jest przedłużeniem krótszego boku łopatki (3).
2. 2. Wirnik według zastrz. 1, znamienny tym, że jego łopatki (3), pierścień górny Q) i pierścień dolny (2) posiadają metalowe rdzenie (7, 8, 9), które mają poprzeczne otwory (10) rozmieszczone na ich powierzchniach.