PL64043Y1 - Siatka okładzinowa - Google Patents

Description

2 PL 64 043 Υ1

Opis wzoru

Przedmiotem wzoru użytkowego jest siatka okładzinowa, znajdująca zastosowanie zwłaszcza w górnictwie podziemnym do zabezpieczania wyrobisk korytarzowych. Z opisu zgłoszeniowego nr W-114268 wzoru użytkowego znana jest górnicza siatka okładzinowa utworzona przez szereg podłużnych oraz poprzecznych prętów trwale połączonych ze sobą. Na jednych końcach co najmniej dwóch podłużnych prętów ma elementy zaczepowe w postaci haków, 0 ramieniu hakowym korzystnie równoległym do tych podłużnych prętów. Drugie końce podłużnych prętów uformowane są w postaci kształtowych zagięć zbliżonych do litery V, których wierzchołek skierowany jest w stronę wygięcia haków. Na końcu prostoliniowego odcinka podłużnych prętów, nieznacznie przed rejonem kształtowego zagięcia, ma umieszczony pręt zaczepowy o średnicy co najmniej równej pozostałym prętom poprzecznym. Poza tym w rejonie kształtowych zagięć ma dwa pręty oporowe, z których jeden zlokalizowany jest w rejonie wierzchołka kształtowego zagięcia od strony jego otwarcia, zaś drugi w rejonie zakończenia podłużnych prętów, również od strony otwarcia kształtowego zagięcia.

Siatka okładzinowa według wzoru użytkowego, składa się z podłużnych i poprzecznych prętów metalowych trwale połączonych ze sobą. Jedne końce co najmniej dwóch podłużnych prętów mają zaczepowe elementy w postaci haków o hakowym ramieniu korzystnie równoległym do tych podłużnych prętów. Ich przeciwległe końce mają kształtowe zagięcia zbliżone do litery V o wierzchołku skierowanym w stronę wygięcia haków i są wyposażone w poprzeczny zaczepowy pręt umiejscowiony na końcu prostoliniowego odcinka tuż przed rejonem kształtowego zagięcia oraz dwa oporowe pręty umiejscowione w rejonie kształtowych zagięć. Jeden z oporowych prętów jest zlokalizowany w rejonie zakończenia podłużnych prętów od strony otwarcia kształtowego zagięcia, a obydwa zakończenia podłużnych prętów przystosowane są do łączenia sąsiadujących ze sobą siatek.

Siatka charakteryzuje się tym, że drugi oporowy pręt jest umiejscowiony w rejonie wierzchołka kształtowego zagięcia po stronie zaczepowego pręta.

Korzystne jest, gdy odległość pomiędzy osiami zaczepowego pręta i drugiego oporowego pręta jest większa od stosunku sumy czterokrotnej średnicy podłużnego pręta, średnicy zaczepowego pręta 1 średnicy drugiego oporowego pręta, do dwukrotności sinusa kąta zagięcia podłużnego pręta obejmującego swym wierzchołkiem zaczepowy pręt i mniejsza od 1,7 krotności tego stosunku, korzystnie stanowi jego 1,25 krotność.

Zasadniczą zaletą siatki według wzoru użytkowego jest jej prosta budowa, pozwalająca na szybkie i zarazem pewne łączenie sąsiednich siatek, a umiejscowienie drugiego oporowego pręta po stronie zaczepowego pręta ułatwia to łączenie z zachowaniem jego trwałości i stabilności, co ma szczególne znaczenie podczas pracy w warunkach panujących w wyrobiskach korytarzowych kopalń.

Przedmiot wzoru użytkowego jest uwidoczniony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia siatkę w widoku z boku, a fig. 2 przedstawia złącze sąsiadujących ze sobą siatek w widoku z boku w ujęciu schematycznym.

Siatka okładzinowa 1 składa się z trwale połączonych ze sobą, wykonanych z metalu, podłużnych prętów 2 i poprzecznych prętów 3. Jedne końce A co najmniej dwóch podłużnych prętów 2 mają zaczepowe elementy 4 w postaci haków 5 o hakowym ramieniu 6 zasadniczo równoległym do podłużnego pręta 2. Poprzeczne pręty 3 usytuowane są po stronie przeciwnej do odgięcia hakowych ramion 6 podłużnych prętów 2. Przeciwległe końce B podłużnych prętów 2 mają kształtowe zagięcia 7 zbliżone do litery V o wierzchołku skierowanym w stronę wygięcia haków 5. Do podłużnych prętów 2 od strony kierunku zagięcia hakowych ramion 6 zamocowany jest zaczepowy pręt 8, umiejscowiony na końcu prostoliniowego odcinka 9 tuż przed rejonem kształtowego zagięcia 7. Pomiędzy prętem zaczepowym 8 i zakończeniem 10 podłużnych prętów 2 do tych prętów 2 zamocowane są dwa oporowe pręty 11 i 12. Jeden z oporowych prętów 11 jest umiejscowiony w rejonie zakończenia 10 podłużnych prętów 2 od strony otwarcia kształtowego zagięcia 7. Drugi oporowy pręt 12 jest umiejscowiony w rejonie wierzchołka kształtowego zagięcia 7 po stronie zaczepowego pręta 8. Odległość x pomiędzy osiami zaczepowego pręta 8 i drugiego oporowego pręta 12 jest większa od stosunku sumy czterokrotnej średnicy podłużnego pręta 2, średnicy zaczepowego pręta 8 i średnicy drugiego oporowego pręta 12, do dwukrotności sinusa kąta a zagięcia podłużnego pręta 2 obejmującego swym wierzchołkiem zaczepowy pręt 8 i mniejsza od 1,7 krotności tego stosunku, korzystnie stanowi jego 1,25 krotność. W przedstawionym na fig. 2 stanie złączenia sąsiednich siatek 1 haki 5 są zaczepione o zaczepowy pręt 8, natomiast hakowe ramiona 6 wspierają się o oporowy pręt 12, usytuowany w rejonie wierzchołka kształtowego

Claims (2)

1. 3 PL 64 043 Υ1 zagięcia 7 po stronie zaczepowego pręta 8, zaś podłużne pręty 2 wspierają się o oporowy pręt 11 umiejscowiony w rejonie zakończeń 10 prętów 2. Zastrzeżenia ochronne 1. Siatka okładzinowa, składająca się z podłużnych i poprzecznych prętów metalowych trwale połączonych ze sobą, przy czym jedne końce co najmniej dwóch podłużnych prętów mają zaczepowe elementy w postaci haków o hakowym ramieniu korzystnie równoległym do tych podłużnych prętów, a ich przeciwległe końce mają kształtowe zagięcia zbliżone do litery V o wierzchołku skierowanym w stronę wygięcia haków i są wyposażone w poprzeczny zaczepowy pręt umiejscowiony na końcu prostoliniowego odcinka tuż przed rejonem kształtowego zagięcia oraz dwa oporowe pręty umiejscowione w rejonie kształtowych zagięć, z których jeden jest zlokalizowany w rejonie zakończenia podłużnych prętów od strony otwarcia kształtowego zagięcia, a obydwa zakończenia podłużnych prętów są przystosowane do łączenia sąsiadujących ze sobą siatek, znamienna tym, że drugi oporowy pręt (12) jest umiejscowiony w rejonie wierzchołka kształtowego zagięcia (7) po stronie zaczepowego pręta (8).
2. 2. Siatka okładzinowa według zastrz. 1, znamienna tym, że odległość (x) pomiędzy osiami zaczepowego pręta (8) i drugiego oporowego pręta (12) jest większa od stosunku sumy czterokrotnej średnicy podłużnego pręta (2), średnicy zaczepowego pręta (8) i średnicy drugiego oporowego pręta (12), do dwukrotności sinusa kąta (a) zagięcia podłużnego pręta (2) obejmującego swym wierzchołkiem zaczepowy pręt (8) i mniejsza od 1,7 krotności tego stosunku, korzystnie stanowi jego 1,25 krotność.