Przedmiotem wzoru przemyslowego jest metalowy element nosny bizuterii zwlaszcza noszonej, do zastosowania przy zamocowaniu przynajmniej jednego ozdob- nego bizuteryjnego kamienia w takich preciozach jak na przyklad pierscionek, wisior, brosza, kolczyk, klips, naszyjnik, spinka, kolia, bransoleta, lub diadem. Wzór przemyslowy rozwiazuje zagadnienie opracowania nowej formy me- talowego elementu nosnego bizuterii, o szczególnym indywidualnym zarysie jego kontu- rów, linii i ksztaltów, nadajacym sie do odtworzenia w sposób przemyslowy lub rze- mieslniczy. Znane rozwiazania sztywnych elementów nosnych stosowane do mocowa- nia kamieni ozdobnych w bizuterii noszonej takiej jak pierscionki, wisiory, brosze, kol- czyki, klipsy, naszyjniki, spinki, kolie, bransolety, diademy, maja zazwyczaj ksztalt zasad- niczo plaskich tworów wielokatnych, w tym równiez trójkatnych, lub raczej smuklych tworów obloksztaltnych, imitujacych motywy roslinne na przyklad liscie, klacza, lub kwiatostany albo ich czesci. Znane metalowe elementy nosne bizuterii noszonej, sa two- rami sztywnymi gietymi w jednej, dwu lub trzech plaszczyznach, a ich ekspozycyjna powierzchnia jest zazwyczaj pokryta plasko - wypuklym lub plasko — wkleslym lub mieszanym reliefem i w calosci albo w czesci ma fakture blyszczaca. Metalowy element nosny bizuterii zwlaszcza noszonej stanowi cienka sztywna ostro narozna i ostro krawedziowa plytka, o jednakowej grubosci b, majaca . ksztalt zblizony do bardzo smuklego nieregularnego lub regularnego trójkata równora- miennego, majacego naroze jego dluzszych ramion uksztaltowane w postac bardzo krótkiego prostego lub lukowo wygietego na zewnatrz odcinka o dlugosci Q, ksztaltuja-cego nieostry wierzcholek. Trójkat ten ma stosunek dlugosci calkowitej L* mierzonej w osi symetrii X-X do szerokosci B najmniejszego z boków, utrzymywany w przedziale od minimum 2,85 do maksimum 19,00, lecz najkorzystniej wynoszacy 10,70 , oraz ma sto- sunek dlugosci calkowitej L do dlugosci £ nieostrego wierzcholka, utrzymywany w przedziale od minimum 18,20 do maksimum 130,00, lecz najkorzystniej wynoszacy 74.00. Kat fl£ zawarty pomiedzy osia symetrii X-X plytki a najmniejszym z jej boków majacym dlugosc B, jest utrzymywany w przedziale od minimum 8° do 12° do maksi- mum 45°, lecz najkorzystniej wynosi 90°. Plytka jest wygieta w osi symetrii X-X na ze- wnatrz, to jest wypukle plaszczyzna ekspozycyjna majaca lustrzana gladkosc, jednako- wym na calej jej dlugosci L promieniem fi, utrzymywanym w przedziale od minimum 6,66 szerokosci B najkrótszego z boków do maksimum 1,10 szerokosci B najkrótszego z boków, lecz najkorzystniej stanowiacym 3,90 szerokosci B najkrótszego z boków. Plytka jest wygieta w jednej plaszczyznie i w jednej osi pod katem okolo 90°. Wezszy koniec elementu jest wygiety lukiem o promieniu L w postac niedomknietego lub do- mknietego okregu. W szczelinie utworzonej przez odgiety pod katem prostym szerszy koniec elementu i wygiety lukiem o promieniu L wezszy koniec elementu, jest umoco- wany przynajmniej jeden ozdobny bizuteryjny kamien Q, którego szerokosc jest ko- rzystnie wieksza od dlugosci B najkrótszego z boków elementu. Wzór jest przeznaczony do wykorzystania w pierscieniu, lub wisiorze, lub kolczyku, lub broszy, lub wisiorze, lub naszyjniku. Wzór przemyslowy jest szczególowo zobrazowany na zalaczonych rysun- kach, na których fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny ukosem od góry na po- wierzchnie ekspozycyjna pólproduktu elementu nosnego bizuterii w stanie wyprostowa- nym, to jest w stanie przed wygieciem „na gotowo" a fig. 2 widok*perspektywiczny uko- sem od góry na powierzchnie ekspozycyjna elementu nosnego, skladajacego sie z jednej trójkatnej smuklej czesci, wygietej w jednej plaszczyznie i w jednej osi pod katem okolo 90°, przeznaczonej do umocowania w jej wygieciu przynajmniej jednego ozdobnego bizuteryjnego kamienia w pierscieniu, lub wisiorze, lub kolczyku, lub broszy, lub wisio- rze, lub naszyjniku. Metalowy element nosny bizuterii zwlaszcza noszonej charakteryzuje sie nastepujacymi cechami istotnymi wzoru przemyslowego. Stanowi go cienka sztywna ostro narozna i ostro krawedziowa plytka, o jednakowej grubosci fe, majaca ksztalt zbli- zony do bardzo smuklego nieregularnego lub regularnego trójkata równoramiennego,majacego naroze jego dluzszych ramion uksztaltowane w postac bardzo krótkiego pro- stego lub lukowo wygietego na zewnatrz odcinka o dlugosci ksztaltujacego nieostry wierzcholek. Trójkat ten ma stosunek dlugosci calkowitej L, do szerokosci B najmniej- szego z boków, utrzymywany w przedziale od 2,85 do 19,00, oraz ma stosunek dlugosci calkowitej L do dlugosci £ wierzcholka, utrzymywany w przedziale od 18,20 do 130,00. Kat pomiedzy osia symetrii X-X plytki a najmniejszym z boków B, jest utrzymywany w przedziale od 8° do 12° do maksimum 45°, lecz najkorzystniej wynosi 90°. Plytka jest wygieta w osi symetrii X-X na zewnatrz, to jest wypukle plaszczyzna ekspozycyjna ma- jaca lustrzana gladkosc, jednakowym na calej jej dlugosci L promieniem R, utrzymywa- nym w przedziale od 6,66 B do 1,10 B. Plytka jest wygieta w jednej plaszczyznie i w jednej osi pod katem okolo 90°. Wezszy koniec elementu jest wygiety lukiem o promie- niu L w postac niedomknietego lub domknietego okregu. W szczelinie utworzonej przez odgiety pod katem prostym szerszy koniec elementu i wygiety lukiem o promieniu L wezszy koniec elementu, jest umocowany bizuteryjny kamien Q, którego szerokosc jest korzystnie wieksza od dlugosci B najkrótszego z boków elementu.FIG.1 FIG.2 PL