Przedmiotem wzoru przemyslowego jest metalowy element nosny bizuterii zwlaszcza noszonej, do zastosowania przy zamocowaniu przynajmniej jednego ozdob- nego bizuteryjnego kamienia w takich preciozach jak na przyklad pierscionek, wisior, brosza, kolczyk, klips, naszyjnik, spinka, kolia, bransoleta, lub diadem. Wzór przemyslowy rozwiazuje zagadnienie opracowania nowej formy me- talowego elementu nosnego bizuterii, o szczególnym indywidualnym zarysie jego kontu- rów, linii i ksztaltów, nadajacym sie do odtworzenia w sposób przemyslowy lub rze- mieslniczy. Znane rozwiazania sztywnych elementów nosnych stosowane do mocowa- nia kamieni ozdobnych w bizuterii noszonej takiej jak pierscionki, wisiory, brosze, kol- czyki, klipsy, naszyjniki, spinki, kolie, bransolety, diademy, maja zazwyczaj ksztalt zasad- niczo plaskich tworów wielokatnych, w tym równiez trójkatnych, lub raczej smuklych tworów obloksztaltnych, imitujacych motywy roslinne na przyklad liscie, klacza, lub kwiatostany albo ich czesci. Znane metalowe elementy nosne bizuterii noszonej, sa two- rami sztywnymi gietymi w jednej, dwu lub trzech plaszczyznach, a ich ekspozycyjna powierzchnia jest zazwyczaj pokryta plasko — wypuklym lub plasko — wkleslym lub mieszanym reliefem i w calosci albo w czesci ma fakture blyszczaca. Metalowy element nosny bizuterii zwlaszcza noszonej stanowi cienka sztywna ostro narozna i ostro krawedziowa plytka, o jednakowej grubosci b, majaca . ksztalt zblizony do bardzo smuklego nieregularnego lub regularnego trójkata równora- miennego, majacego naroze jego dluzszych ramion uksztaltowane w postac bardzo krótkiego prostego lub lukowo wygietego na zewnatrz odcinka o dlugosci ksztaltuja-cego nieostry wierzcholek. Trójkat ten ma stosunek dlugosci calkowitej L» mierzonej w osi symetrii X-X do szerokosci fi najmniejszego z boków, utrzymywany w przedziale od minimum 2,85 do maksimum 19,00, lecz najkorzystniej wynoszacy 10,70 , oraz ma sto- sunek dlugosci calkowitej L do dlugosci £ nieostrego wierzcholka, utrzymywany w przedziale od minimum 18,20 do maksimum 130,00, lecz najkorzystniej wynoszacy * 74.00. Kat zawarty pomiedzy osia symetrii X-X plytki a najmniejszym z jej boków majacym dlugosc B, jest utrzymywany w przedziale od minimum 8° do 12° do maksi- mum 45°, lecz najkorzystniej wynosi 90°. Plytka jest wygieta w osi symetrii X-X na ze- wnatrz, to jest wypukle plaszczyzna ekspozycyjna majaca lustrzana gladkosc, jednako- wym na calej jej dlugosci L promieniem R, utrzymywanym w przedziale od minimum 6,66 szerokosci B najkrótszego z boków do maksimum 1,10 szerokosci B najkrótszego z boków, lecz najkorzystniej stanowiacym 3,90 szerokosci B najkrótszego z boków. Plytka jest wygieta w linii srubowej w okolo dwu przeciw skretnych zwojach w dwu w przyblizeniu równoleglych osiach Z-Z i K-L Jedna ze zwitek zwoju w osi K-K jest przeznaczona do umocowania w obrebie jednego jej zwoju w dowolnym miejscu przy- najmniej jednego ozdobnego bizuteryjnego kamienia Q , którego srednica odpowiada w przyblizeniu podwojonemu promieniowi fi tej zwitki, natomiast druga przeciwskretnie uksztaltowana w osi Z-Z zwitka zwoju, przeznaczona do osadzenia na palcu, ma pro- mien H wiekszy od promienia fi obsady kamienia Q. Odmiana szósta jest przeznaczona do wykorzystania w bransolecie lub pierscieniu. Szerokosc szczeliny a zwoju, jest stala lub zmienna, jak równiez najkrótszy z boków elementu o dlugosci B jest uksztaltowany lukowo wklesle. Wzór przemyslowy jest szczególowo zobrazowany na zalaczonych rysun- kach, na których fig. 1 przedstawia widok perspektywiczny ukosem od góry na po- wierzchnie ekspozycyjna pólproduktu elementu nosnego bizuterii w stanie wyprostowa- nym, to jest w stanie przed wygieciem „na gotowo" a fig. 2 widok perspektywiczny uko- sem od góry na powierzchnie ekspozycyjna elementu nosnego, skladajacego sie z jednej trójkatnej smuklej czesci, wygietej w linii srubowej w okolo dwu przeciw skretnych zwojach w dwu w przyblizeniu równoleglych osiach, przeznaczonej do umocowania w obrebie jednego jej zwoju w dowolnym miejscu przynajmniej jednego ozdobnego bizu- teryjnego kamienia w bransolecie lub pierscieniu Metalowy element nosny bizuterii zwlaszcza noszonej charakteryzuje sie nastepujacymi cechami istotnymi wzoru przemyslowego. Stanowi go cienka sztywnaostro narozna i ostro krawedziowa plytka, o jednakowej grubosci fe, majac a ksztalt zbli- zony do bardzo smuklego nieregularnego lub regularnego trójkata równoramiennego, majacego naroze jego dluzszych ramion uksztaltowane w postac bardzo krótkiego pro- stego lub lukowo wygietego na zewnatrz odcinka o dlugosci Q, ksztaltujacego nieostry wierzcholek. Trójkat ten ma stosunek dlugosci calkowitej L, do szerokosci B najmniej- • szego z boków, utrzymywany w przedziale od 2,85 do 19,00, oraz ma stosunek dlugosci calkowitej L do dlugosci £ wierzcholka, utrzymywany w przedziale od 18,20 do 130,00. Kat pomiedzy osia symetrii X-X plytki a najmniejszym z boków B, jest utrzymywany w przedziale od 8° do 12° do maksimum 45°, lecz najkorzystniej wynosi 90°. Plytka jest wygieta w osi symetrii X-X na zewnatrz, to jest wypukle plaszczyzna ekspozycyjna ma- jaca lustrzana gladkosc, jednakowym na calej jej dlugosci L promieniem R, utrzymywa- nym w przedziale od 6,66 B do 1,10 B. Plytka jest wygieta w linii srubowej w okolo dwu przeciw skretnych zwojach w dwu w przyblizeniu równoleglych osiach Z-Z i K-K. Jedna ze zwitek zwoju w osi K-K jest przeznaczona do umocowania w obrebie jednego jej zwoju w dowolnym miejscu bizuteryjnego kamienia Q, którego srednica odpowiada w przyblizeniu podwojonemu promieniowi Q tej zwitki, natomiast druga przeciwskret- nie uksztaltowana w osi Z-Z zwitka zwoju, przeznaczona do osadzenia na palcu, ma promien H wiekszy od promienia fi obsady kamienia Q. Szerokosc szczeliny a zwoju, jest stala lub zmienna.FIG.1 FIG. 2 PL