PL239787B1 - Urządzenie samohamowne - Google Patents

Abstract

Urządzenie samohamowne, stanowiące ogniwo w łańcuchu zabezpieczeń osób pracujących na wysokościach, w którym urządzenie samohamowne jest dołączane do łańcucha zabezpieczeń dolnym i górnym oczkami przyłączeniowymi, wystającymi z obudowy urządzenia, charakteryzuje się tym, że urządzenie samohamowne (1) jest umieszczone we wnętrzu kosza, który jest w postaci bryły obrotowej, przy czym z wnętrza kosza, z jego górnej podstawy wystaje górne oczko przyłączeniowe (2) i z jego dolnej podstawy wystaje dolne oczko przyłączeniowe (3).

Description

PL 239 787 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie samohamowne, stosowane jako ogniwo w łańcuchu zabezpieczeń osób pracujących na wysokościach przy amortyzacji sił działających na ciało człowieka w razie upadku z wysokości osoby tam pracującej, mającej założone osobiste środki zabezpieczające.

W łańcuchu zabezpieczeń osób pracujących na wysokościach stosuje się urządzenia zatrzymujące upadek, a przede wszystkim spowalniające, amortyzujące ten upadek. Nagłe, niezamortyzowane zatrzymanie ruchu powoduje, że na ciało spadającego człowieka działają bardzo duże siły. Amortyzator upadku ma za zadanie łagodne wyhamowywanie upadku, aż do chwili całkowitego zatrzymania. Pracujący na wysokościach człowiek wyposażony jest w osobiste (indywidualne) środki zabezpieczające w postaci szelek bezpieczeństwa. Do przedniej lub tylnej klamry zaczepowej szelek bezpieczeństwa dołączone są elementy łańcucha zabezpieczeń łączące człowieka z punktem konstrukcji stałej. Są to linki lub taśmy bezpieczeństwa, amortyzatory upadku, urządzenia samohamowne, lub kilka tych elementów połączonych szeregowo. W znanych układach zabezpieczeń stosuje się jedno urządzenie spowalniające i zatrzymujące upadek, gdyż dąży się do tego, aby łańcuch zabezpieczeń był możliwie krótki.

Znany jest łańcuch zabezpieczeń utworzony z urządzenia samohamownego z wbudowanym mechanizmem hamującym, z obudowy którego u dołu wystaje dolne oczko przyłączeniowe - końcówka liny, posiadająca na końcu oczko przyłączeniowe. Niekiedy w oczku przyłączeniowym liny zamocowany jest górny koniec amortyzatora, a w dolnym końcu amortyzatora jest zamocowany zatrzaśnik do łączenia z szelkami bezpieczeństwa pracownika a najczęściej oczko przyłączeniowe jest zamocowane zatrzaśnikiem bezpośrednio w szelkach bezpieczeństwa. Lina odwija się z bębna urządzenia samohamownego w miarę oddalania się pracownika i na nią się samoczynnie nawija, gdy pracownik się zbliża do zakotwiczonego w punkcie konstrukcji stałej urządzenia samohamownego. U góry urządzenia samohamownego jest górne oczko przyłączeniowe, którym podpina się je poprzez zatrzaśnik do punktu konstrukcji stałej. Niekiedy, gdy punkt konstrukcji stałej jest oddalony od miejsca pracy pracownika, urządzenie łączy się z punktem konstrukcji stałej za pomocą dodatkowej liny, przyłączanej do górnego oczka przyłączeniowego zatrzaśnikiem. Wtedy urządzenie samohamowne leży na podłożu i wraz z ruchami pracownika przemieszcza się i trze po tym podłożu. Jest tym samym narażone na uszkodzenia mechaniczne, na zabrudzenie piaskiem, pyłem, na zalanie wodą.

Według wynalazku urządzenie samohamowne jest umieszczone we wnętrzu kosza, który jest w postaci bryły obrotowej, przy czym z wnętrza kosza, z jego górnej podstawy wystaje górne oczko przyłączeniowe i z jego dolnej podstawy wystaje dolne oczko przyłączeniowe.

Urządzenie samohamowne jest zamocowane we wnętrzu kosza w ten sposób, że w górnej podstawie kosza jest otwór, w którym jest umieszczone górne oczko przyłączeniowe, przy czym w górnym oczku przyłączeniowym jest umieszczona zawleczka w postaci zatrzaśnika, którym urządzenie spina się z dodatkową liną łączącą je z punktem konstrukcji stałej.

Dobrze jest, gdy kosz ma postać stożka ściętego, którego górna podstawa ma mniejszą średnicę od dolnej podstawy.

Dobrze jest, gdy bryła kosza jest ażurowa i jest utworzona z krawędzi podstawy, które to krawędzie podstawy są połączone ze sobą przynajmniej dwoma tworzącymi. Wtedy w górnej podstawie jest poprzeczka z otworem na górne oczko przyłączeniowe urządzenia.

Urządzenie według wynalazku zachowuje wszystkie cechy urządzeń znanych ze stanu techniki, a przy tym ma dodatkowe zalety, które są opisane w dalszej części.

Przedmiot wynalazku pokazano w przykładzie wykonania na rysunku, na którym na fig. 1 pokazano w widoku aksonometrycznym urządzenie samohamowne umieszczone we wnętrzu ażurowego kosza, na fig. 2 pokazano urządzenie w koszu w widoku z boku, a na fig. 3 pokazano podstawową odmianę urządzenia również w widoku z boku.

Jak pokazano na fig. 1, urządzenie samohamowne 1 ma dwa oczka przyłączeniowe - dolne 2 i górne 3. Dolne oczko przyłączeniowe 3 w tym przykładzie stanowi część dodatkowego amortyzatora bezpieczeństwa 11, którym zakończona jest lina znajdująca się we wnętrzu urządzenia 1. Górne oczko przyłączeniowe 2 wystaje z wnętrza kosza przez otwór w górnej podstawie 4. Jak pokazano na fig. 1, fig. 2 i fig. 3, kosz ma kształt stożka ściętego, którego górna podstawa 4 ma mniejszą średnicę od dolnej podstawy 5. Bryła kosza jest ażurowa, jej górna podstawa 4 to krawędź górna, czyli okrąg 6 a dolna podstawa 5 to krawędź dolna, czyli okrąg 7. Krawędzie 6 i 7 podstaw są połączone ze sobą trzema tworzącymi 8. W górnej podstawie 4 jest poprzeczka 9 z otworem na górne oczko, przyłączeniowe 2 urządzenia, w którym umieszczony jest zatrzaśnik 10. Zatrzaśnik 10 stanowi za-

Claims (4)

PL 239 787 B1 wleczkę mocującą urządzenie w koszu, nie ma potrzeby stosowania innych elementów do zablokowania urządzenia 1 w koszu. Zatrzaśnik 10 służy przy tym do spinania urządzenia z dodatkową liną 12, łączącą urządzenie 1 z punktem konstrukcji stałej. Użytkowanie urządzenia według wynalazku nie różni się od użytkowania znanych urządzeń, jest w wielu przypadkach łatwiejsze. Kosz chroni wrażliwe mechanizmy przed kurzem, piaskiem, wodą, uszkodzeniami mechanicznymi, ażurowa konstrukcja jest lekka, długość łańcucha zabezpieczeń nie uległa wydłużeniu. Kosz ułatwia przenoszenie urządzenia 1, które jest zablokowane w koszu zatrzaśnikiem 10, a przede wszystkim zastosowanie kosza powoduje, że w razie, gdy trzeba się podłączyć do punktu konstrukcji stałej dodatkową liną, urządzenie nie leży na podłożu i nie niszczy się. Pracownik kotwiczy umieszczone w koszu urządzenie samohamowne 1 do punktu konstrukcji stałej za pośrednictwem liny 12 doczepionej zatrzaśnikiem 10 do górnego oczka przyłączeniowego 2 i przystępuje do pracy. Zmieniając położenie w stosunku do punktu konstrukcji stałej pracownik powoduje przy oddalaniu się odwijanie liny z bębna linowego urządzenia samohamownego 1, z kolei zbliżając się do punktu konstrukcji stałej sprężyna spiralna znajdująca się we wnętrzu urządzenia samoham ownego 1 powoduje automatyczne zwijanie się liny. Kosz z urządzeniem samoczynnie przewraca się na bok i wraz z przemieszczaniem się pracownika bez oporów przetacza się po powierzchni śledząc jego ruchy. Urządzenie nie trze więc o powierzchnię, jego ruch odbywa się samoczynnie i bez zacięć, bez zbytniego wysiłku ze strony pracownika, przy tym łańcuch zabezpieczeń jest stale napięty. Zastrzeżenia patentowe

1. Urządzenie samohamowne, stanowiące ogniwo w łańcuchu zabezpieczeń osób pracujących na wysokościach, w którym urządzenie samohamowne jest dołączane do łańcucha zabezpieczeń dolnym i górnym oczkami przyłączeniowymi, wystającymi z obudowy urządzenia, znamienne tym, że urządzenie samohamowne (1) jest umieszczone we wnętrzu kosza, który jest w postaci bryły obrotowej, przy czym z wnętrza kosza, z jego górnej podstawy (4) wystaje górne oczko przyłączeniowe (2) i z jego dolnej podstawy (5) wystaje dolne oczko przyłączeniowe (3).

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że urządzenie samohamowne 1 jest zamocowane we wnętrzu kosza w ten sposób, że w górnej podstawie (4) kosza jest otwór, w którym jest umieszczone górne oczko przyłączeniowe (2), przy czym w górnym oczku przyłączeniowym (2) jest umieszczona zawleczka w postaci zatrzaśnika (10), którym urządzenie (1) spina się z dodatkową liną (12) łączącą je z punktem konstrukcji stałej.

3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że kosz ma postać stożka ściętego, którego górna podstawa (4) ma mniejszą średnicę od średnicy dolnej podstawy (5).

4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że bryła kosza jest ażurowa i jest utworzona z krawędzi (6) i (7) podstaw (4) i (5), które to krawędzie (6) i (7) podstaw (4) i (5) są połączone ze sobą przynajmniej dwoma tworzącymi (8), przy czym w górnej podstawie (4) jest poprzeczka (9) z otworem na górne oczko przyłączeniowe (2) urządzenia (1).