PL239212B1 - Szczep grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19, sposób biostymulacji wzrostu rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae, sposób ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae oraz roztwór do ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae - Google Patents

Szczep grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19, sposób biostymulacji wzrostu rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae, sposób ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae oraz roztwór do ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae Download PDF

Info

Publication number
PL239212B1
PL239212B1 PL433460A PL43346020A PL239212B1 PL 239212 B1 PL239212 B1 PL 239212B1 PL 433460 A PL433460 A PL 433460A PL 43346020 A PL43346020 A PL 43346020A PL 239212 B1 PL239212 B1 PL 239212B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
zggd
solution
brassicaceae family
oilseed rape
growth
Prior art date
Application number
PL433460A
Other languages
English (en)
Other versions
PL433460A1 (pl
Inventor
Grażyna Dąbrowska
Zuzanna Garstecka
Olga Narbutt
Henryk Dąbrowski
Wiktoria Pyrkosz
Original Assignee
Univ Mikolaja Kopernika W Toruniu
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Univ Mikolaja Kopernika W Toruniu filed Critical Univ Mikolaja Kopernika W Toruniu
Priority to PL433460A priority Critical patent/PL239212B1/pl
Publication of PL433460A1 publication Critical patent/PL433460A1/pl
Publication of PL239212B1 publication Critical patent/PL239212B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N1/00Microorganisms, e.g. protozoa; Compositions thereof; Processes of propagating, maintaining or preserving microorganisms or compositions thereof; Processes of preparing or isolating a composition containing a microorganism; Culture media therefor
    • C12N1/14Fungi; Culture media therefor
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A01AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01GHORTICULTURE; CULTIVATION OF VEGETABLES, FLOWERS, RICE, FRUIT, VINES, HOPS OR SEAWEED; FORESTRY; WATERING
    • A01G22/00Cultivation of specific crops or plants not otherwise provided for
    • A01G22/15Leaf crops, e.g. lettuce or spinach 
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A01AGRICULTURE; FORESTRY; ANIMAL HUSBANDRY; HUNTING; TRAPPING; FISHING
    • A01HNEW PLANTS OR NON-TRANSGENIC PROCESSES FOR OBTAINING THEM; PLANT REPRODUCTION BY TISSUE CULTURE TECHNIQUES
    • A01H17/00Symbiotic or parasitic combinations including one or more new plants, e.g. mycorrhiza
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C05FERTILISERS; MANUFACTURE THEREOF
    • C05FORGANIC FERTILISERS NOT COVERED BY SUBCLASSES C05B, C05C, e.g. FERTILISERS FROM WASTE OR REFUSE
    • C05F11/00Other organic fertilisers
    • C05F11/08Organic fertilisers containing added bacterial cultures, mycelia or the like

Landscapes

  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Botany (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Tropical Medicine & Parasitology (AREA)
  • Environmental Sciences (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Mycology (AREA)
  • Biotechnology (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • General Engineering & Computer Science (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Virology (AREA)
  • Natural Medicines & Medicinal Plants (AREA)
  • Developmental Biology & Embryology (AREA)
  • Cultivation Of Plants (AREA)
  • Micro-Organisms Or Cultivation Processes Thereof (AREA)
  • Agricultural Chemicals And Associated Chemicals (AREA)
  • Breeding Of Plants And Reproduction By Means Of Culturing (AREA)

Abstract

Przedmiotem wynalazku jest szczep grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19, sposób biostymulacji wzrostu rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae, sposób ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae oraz roztwór do ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae.

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest szczep grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19, sposób biostymulacji wzrostu rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae, sposób ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae oraz roztwór do ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae.
Grzyby Trichoderma spp. powszechnie występują w glebie zwłaszcza w ryzosferze, dzięki czemu korzystają z produkowanych przez korzenie roślin związków organicznych, takich jak: cukry, kwasy aminowe oraz kwasy organiczne. Saprofityczne grzyby z rodzaju Trichoderma charakteryzuje szybkie tempo wzrostu i rozwoju grzybni oraz wytwarzanie zarodnik ów, wykazują też duże zdolności adaptacyjne do otoczenia (Barbosa M, Rehm K, Menezes M, Mariano RL (2001) International Microbiology 32: 98-104). Charakterystyczne dla tych grzybów jest wytwarzanie związków o właściwościach fungitoksycznych, zwłaszcza antybiotyków. Zdolne są do produkcji enzymów hydrolitycznych, takich jak proteazy, lipazy, pektynazy oraz wykorzystywania różnych związków organicznych i nieorganicznych. Wiele grzybów z rodzaju Trichoderma posiada zdolność do pasożytnictwa, a zwłaszcza mykopasożytnictwa (Benitez T, Rincón AM, Limón MC, Codón AC (2004) International Microbiology 7: 249-260; Broeckling CD, Broz AK, Bergelson J, Manter AK, Vivanco JM (2008) Applied Environmental Microbiology 74: 738-744). Trichoderma dzięki swoim zdolnościom antagonistycznym względem patogenów roślin są zaliczane do środków kontroli biologicznej (ang. biological control agents, BCAs) (Nawrocka JD, Małolepsza U (2013) Biological Control 67: 149-156). Wśród biopestycydów można wyróżnić biobakteriocydy, biofungicydy, bioinsektycydy, bionematocydy oraz bioherbicydy. W grupie biofungicydów zarejestrowanych jest obecnie 60 preparatów, a najważniejszym organizmem stosowanym jako aktywny składnik są grzyby z rodzaju Trichoderma, na podstawie których powstało aż 25 preparatów (Martyniuk S (2011) Postępy Mikrobiologii 50: 321-328). Dotychczas poznano działanie antagonistyczne szczepów, chociażby tych wchodzących w skład preparatu Trianum® wykorzystujący szczep Trichoderma harzianum T-22 czy Bactim fertimax Trichoderma reesei.
Do grupy BCA, mikroorganizmów wykazujących antagonizm przeciwko grzybom, zalicza się także inne mikroorganizmy w tym Saccharomyces cerevisiae (Kordowska-Wiater M (2011) Postępy Mikrobiologii 50: 107-119) i bakterie z rodzajów Pseudomonas (Ligocka A, Bauza-Kaszewska J, Paluszak Z (2015) Acta Scientiarum Polonorum Agricultura 4: 47-55).
BCA stają się coraz powszechniej wykorzystywane do ochrony roślin przed atakiem patogenów, dzięki czemu możliwe jest ograniczenie stosowania pestycydów (Mastouri F, Bjorkman T, Harman GE (2010) Phytopatology 100: 1213-1221). Mikroorganizmy glebowe mogą odgrywać ważną rolę w zwalczaniu chorób roślin w dwojaki sposób: poprzez bezpośrednie oddziaływanie na patogeny roślin oraz pośrednio poprzez indukcję odporności ogólnoustrojowej w roślinach. Mikroorganizmy zaliczane do BCA stanowią ważną rolę w ochronie przed patogenami. Na liście biologicznych środków zgłoszonych lub podlegających ocenie znajdują się takie mikroorganizmy jak: Agrobacterium radiobacter, Bacillus thuringiensis , Beauveria bassiana , Cydia pomonella, Lecanicillium longisporum i L. muscarium, Metarhizium anisopliae, Paecilomyces lilacinus, Phlebiopsis gigantea, Pseudozyma flocculosa, Pythium oligandrum, Spodoptera exigua, Streptomyces griseoviridis, Trichoderma harzianum, Trichoderma polysporum, Trichoderma viride, Verticillium dahliae) (Tomalak (2007) Progress in Plant Protection 47(4): 233-240).
Produkcja wielu roślin w Polsce opiera się na wielkoobszarowych monokulturach w których zarówno rzepak, jedna z najważniejszych roślin oleistych, jak i inne rośliny uprawne, narażone są na oddziaływanie różnych niekorzystnych czynników biotycznych i abiotycznych, które są przyczyną spadku zysków z upraw. W tym kontekście niezwykle ważne jest, aby z jednej strony zapobiegać chorobom, a z drugiej poszukiwać odmian odpornych na negatywne działanie czynników środowiskowych. W związku z rosnącą światową populacją ludzi, a tym samym rosnącym zapotrzebowaniem na wysokiej jakości produkty spożywcze, konieczne jest prowadzenie takiej gospodarki rolnej, która umożliwia zwiększone plonowania i uzyskanie maksymalnej wydajności z hektara upraw. W uprawach roślin powszechnie stosowane są chemiczne środki ochrony roślin i nawozy mineralne. Intensywna współczesna produkcja rolnicza wymaga stosowania dużej liczby środków ochrony roślin. Aż w 90% używane są środki chemiczne, które mogą negatywnie oddziaływać na zdrowie człowieka nawet po okresie karencji. Dane FAO (Food and Agriculture Organization of the United Nations) wskazują, że użycie pestycydów zarówno w Polsce jak i w Europie i na świecie nadal nie zmniejsza się w ostatnich latach. Pestycydy są również stosowane podczas przechowywania żywności. Powoduje to,
PL 239 212 B1 że ludzie i zwierzęta są niemal nieustannie narażeni na zanieczyszczenia spowodowane pestycydami. Pozostałości tych związków obecne są w produktach spożywczych oraz w wodzie pitnej. Dostępne badania pokazują, że większość osób może być narażona na pestycydy i ich negatywne skutki działania. Badania potwierdziły, że nawet śladowe ilości pestycydów wpływają negatywnie na funkcjonowanie w organizmie człowieka wielu narządów i układów, prowadząc m.in. do pojawiania się stresu oksydacyjnego uważanego za główną przyczynę miażdżycy, chorób neurodegeneracyjnych i autoimmunologicznych. Udowodniono, że nawet śladowe ilości pestycydów mogą prowadzić do zaburzeń funkcjonowania, zwłaszcza układów: nerwowego, odpornościowego, rozrodc zego, wydalniczego, sercowo-naczyniowego i oddechowego. Wykazano korelację pomiędzy ekspozycją na pestycydy a wzrostem występowania chorób nowotworowych (raka sutka, prostaty, płuc, mózgu, okrężnicy, jąder, trzustki, przełyku, żołądka, skóry, białaczek, szpiczaka mnogiego (Grosicka-Maciąg E (2011) Postępy Higieny i Medycyny Doświadczalnej 65: 357-366). Ponadto, chemiczne pestycydy stanowią realne zagrożenie dla środowiska, przyczyniając się do zmniejszania bioróżnorodności w ekosystemach. Badania przeprowadzone w Polsce i innych krajach europejskich, wykazały, że szczególnie niebezpieczne są insektycydy i fungicydy, które mają wpływ na zmniejszenie bioróżnorodności roślin, owadów i niektórych ptaków. Dlatego w celu odnowy i ochrony bioróżnorodności konieczne jest niemal natychmiastowe zmniejszenie chemizacji rolnictwa. W związku z tym, jednym z kluczowych problemów współczesnego rolnictwa, leśnictwa i ogrodnictwa jest opracowanie preparatów, zwłaszcza tych pochodzenia biologicznego.
Jednym z potencjalnych biologicznych środków ochrony roślin przed patogenami może stanowić dziegieć. Przetworzone drewno i kora brzozy brodawkowatej w procesie suchej destylacji pozwala na uzyskanie ciekłej frakcji, dziegciu, substancji znanej od starożytności, wykorzystywanej w medycynie i weterynarii. Do najważniejszych związków chemicznych wchodzące w skład dziegciu należą: gwajakol, kreozot, pirokatechina. Oczyszczony dziegieć stosowano i jako środek odkażający, bakteriobójczy i grzybobójczy, gdyż dzięki zawartości związków fenolowych ma silne działanie antyseptyczne i przeciwzapalne, znajduje zastosowanie w medycynie do leczenia łuszczycy, ran trudno gojących się i wrzodów oraz infekcji skóry drożdżakami, łojotokowego zapalenia skóry, świerzbiączki i trądziku. Dziegieć jako substancja o silnym działaniu antyseptycznemu używany jest w weterynarii. Zawiera substancje o działaniu grzybobójczym, bakteriostatycznym i przeciwzapalnym (Kociołek-Balawejder i Żebrowska 2009; Prace Nauk. Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 57: 252-265).
Celem wynalazku jest opracowanie sposobu ochrony roślin uprawnych z zastosowaniem nowego szczepu grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19, który posiada właściwości antyfungistyczne dzięki czemu będzie można go zastosować do ochrony upraw rzepaku Brassica napus L. oraz innych roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae (gorczyca (Sinapis alba), brokuł (Brassica oleracea L. var. italica Plenck, kapusta (Brassica L.), brukselka (Brassica oleracea var. gemmifera (DC.) Zenker) przed atakiem patogenów powodujących straty w plonowaniu.
Zastosowanie grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 w połączeniu z użyciem roztworu dziegciu, tworzy skuteczny sposób ochrony roślin. Celem wynalazku jest także opracowanie sposobu biostymulacji wzrostu rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae z udziałem szczepu grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 oraz roztworu do ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae. Dotychczas bowiem wciąż nie opracowano skutecznego sposobu biologicznej ochrony upraw roślin z rodziny kapustowatych przed atakiem patogenów oraz rozwojem chorób wywołanych obecnością patogenów grzybowych znajdujących się w glebie. Rozwiązanie z wykorzystaniem grzybowego biopreparatu oraz substancji pochodzącej z suchej destylacji kory brzozowej (dziegciu) może przyczynić się do ograniczenia chemizacji rolnictwa poprzez zastąpienie wykorzystywanych na szeroką skalę chemicznych pestycydów.
W Polsce dominuje uprawa rzepaku ozimego, w odróżnieniu do pozostałych krajów europejskich, gdzie przede wszystkim wysiewa się odmiany jare. B. napus stał się bardzo ważną rośliną uprawną w Polsce, Europie i na świecie, dzięki uzyskaniu odmian podwójnie ulepszonych o zmniejszonej zawartości szkodliwego kwasu erukowego w oleju oraz alifatycznych glukozynolanów w śrucie poekstrakcyjnej (Allender CJ, King GJ (2010) Plant Biology 10: 2-9). Z rzepaku, oprócz oleju żywnościowego, produkuje się również związki przemysłowe, takie jak smary i środki powierzchniowo czynne. Jest także uprawiany jako roślina pastewna do wyrobu wysokoenergetycznej białkowej śruty poekstrakcyjnej. Znaczenie rzepaku w Polsce znacznie wzrosło po przyjęciu Narodowego Celu Wskaźnikowego, który zakłada istotny wzrost produkcji biopaliw (Izdebski W, Jakubowski Z, Skudlarski J, Zając S, Maznev GE, Zaika SA (2014) Zeszyty Naukowe Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego
PL 239 212 B1 w Warszawie 14: 80-89). W uprawie wszystkich roślin, w tym kapustnych, stresy o charakterze biotycznym i abiotycznym mogą powodować znaczne zmniejszenie plonów. Straty w plonach roślin z rodzaju Brasiscacea (brokuł, kapusta, kalafior, brukselka, rzepa i inne) są powodowane przez pasożytnicze grzyby wywołujące choroby, między innymi: suchą zgniliznę kapustnych powodowana przez Leptosphaeria maculans i Leptosphaeria biglobosa, zgniliznę twardzikową (Sclerotinina scelrotiorum), czerń krzyżową (Alternaria spp.) czy szarą pleśń (Botrytis cinerea) (Mączyńska A, Głazek M, Krzyzińska B, Banachowska J (2001) Rośliny Oleiste 22: 127-138).
Istotą wynalazku szczep grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 zdeponowany w Instytucie Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im. Wacława Dąbrowskiego z siedzibą w Warszawie, pod numerem KKP 2074p, do zastosowania w biostymulacji wzrostu rzepaku Brassica napus L. i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae.
Istotą wynalazku jest także sposób biostymulacji wzrostu rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae charakteryzujący się tym, że szczep grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 zdeponowany w Instytucie Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im. Wacława Dąbrowskiego z siedzibą w Warszawie, pod numerem KKP 2074p nanosi się na nasiona rzepaku lub roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae, w ilości 0,5 do 1,5 ml roztworu na 1 gram nasion, gdzie roztwór zawiera sól fizjologiczną zawierającą 9 g chlorku sodu rozpuszczone w 100 ml ster ylnej wody (0,9% NaCl) i spory grzyba o gęstości w zakresie 1 x 105 - 1 x 107 spor/ml, a następnie osusza się nasiona i wysiewa. Korzystnie szczep nanosi się na nasiona poprzez oprysk, korzystnie aerozolem.
Istotą wynalazku jest także sposób ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae charakteryzujący się tym, że wysiewa się nasiona szczepione szczepem grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 zdeponowanym w Instytucie Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im. Wacława Dąbrowskiego z siedzibą w Warszawie, pod numerem KKP 2074p poprzez nanoszenie roztworu w ilości 0,5 do 1,5 ml o gęstości w zakresie 1 x 105 - 1 x 107 spor/ml na 1 gram nasion, a następnie po wzroście roślin porażonych patogenami w uprawach nanosi się na nie roztwór terpentyny w ilości 9599% i dziegieciu brzozowego o stężeniu 1-5% na litr, w ilości 200-250 litrów na hektar. Korzystnie roztwór nanosi się poprzez oprysk, korzystnie aerozolem. Korzystnie roztwór zawiera także spory w ilości 0,5-1,5% o gęstości w zakresie od 1 x 105 - 1 x 107/ml spor Trichoderma harzianum ZggD-19.
Istotą wynalazku jest także roztwór do ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae charakteryzujący się tym, że zawiera 95-99% terpentyny i 1-5% dziegciu brzozowego. Korzystnie roztwór zawiera także 0,5-1,5% o gęstości w zakresie od 1 x 105 - 1 x 107/ml spor szczepu grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 zdeponowanego w Instytucie Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im. Wacława Dąbrowskiego z siedzibą w Warszawie, pod numerem KKP 2074p.
Sposób ochrony upraw rzepaku (Brassica napus L.) poprzez dolistne zastosowanie środka pochodzącego z suchej destylacji kory brzozowej połączone z zaprawianiem nasion preparatem mikrobiologicznym, który stanowią czyste spory grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 polega na zastosowaniu substancji do ochrony roślin, którą otrzymuje się w wyniku suchej destylacji drewna lub kory brzozowej z gatunków Betula pendula i/lub Betula puhescens. Substancja ta, dziegieć brzozowy, o stężeniu w zakresie 1-5% stosowany jest w formie aerozolowej lub płynnej na rośliny wykazujące pierwsze symptomy porażenia patogenami. W celu zwiększenia ochrony roślin przed patogenami można zastosować w roztworze dziegieciu brzozowego i terpentyny także spory o gęstości w zakresie od 1 x 105 do 1 x 107/ml Trichoderma harzianum ZggD-19. Zawiesinę stosuje się na nasiona rzepaku przeznaczone do wysiewu w ilości w zakresie 45-90 ml na 1,0 kg nasion.
Badania w warunkach laboratoryjnych wykazały antagonistyczne działanie Trichoderma harzianum ZggD-19 zawartego w biopreparacie w stosunku do mikroorganizmów patogennych (Botrytis cinerea, Colletotrichum, Fusarium, Rhizoctonia, Phytium). Wykazano hamowanie wzrostu patogenów porażających rośliny po zastosowaniu biopreparatu dziegciowego. Wartością dodaną jest pozytywny efekt uzyskany po zastosowaniu szczepienia nasion przez Trichoderma harzianum ZggD-19 na kiełkowanie, wzrost i rozwój roślin. Stwierdzono przyspieszenie wzrostu i rozwoju korzeni, stymulację wzrostu korzeni bocznych oraz zwiększenie suchej i świeżej biomasy roślin w stosunku do roślin nie traktowanych biopreparatem. Ponadto zastosowany sposób przechowywania spor w roztworze metylocelulozy umożliwia długoterminowe przechowywanie biopreparatu i zwiększa gwarancję jego skuteczności. Sposób przygotowania biopreparatu jest szybki, tani i łatwy.
Proponowana metoda ochrony roślin może mieć przede wszystkim wpływ na ograniczenia strat w uprawach spowodowanych patogenami roślin. Dodatkowo pozytywnie wpłynie na podniesienie parametrów plonowania roślin. Rozwiązanie jest ekologiczną alternatywą dla chemicznych środków
PL 239 212 B1 ochrony roślin. Metoda ta wyróżnia się tym, że stosowane mikroorganizmy dopasowane są do roślin z rodzaju kapustowatych, co stanowi o jego skuteczności w stosunku do preparatów uniwersalnych.
P r z y k ł a d I
Szczep Trichoderma harzianum ZggD-19 hodowano na podłożu agarowym o składzie: 20% wyciąg ziemniaczany, 2% glukoza i 1,5% agar o pH 7,0, w temperaturze 22°C, w warunkach tlenowych. Po 10 dniach hodowli zarodnikującą grzybnię zalewano 10 ml roztworu 0,9% NaCl (soli fizjologicznej) i za pomocą sterylnej głaszczki wykonywano zmyw spor grzyba. Gęstość spor w zawiesinie ustalano z użyciem hemocytometru zliczając spory grzyba w mikroskopie świetlnym. W celu otrzymania zawiesiny o gęstości w zakresie 1x105 do 1x107 spor/ml roztwór wyjściowy spor otrzymany ze zmywu spor rozcieńczano solą fizjologiczną.
Otrzymany roztwór spor nanoszono poprzez oprysk w formie aerozolu na 2 g nasion w ilości 1 ml roztworu o gęstości w zakresie 1 x 105 do 1 x 107 spor/ml szczepu grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 zdeponowanego w Instytucie Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im. Wacława Dąbrowskiego z siedzibą w Warszawie, pod numerem KKP 2074p na 1 gram nasion rzepaku. Następnie osuszono nasiona w temperaturze pokojowej i wysiano.
W celu ustalenia aktywności metabolicznej grzyba sprawdzono jego zdolność do produkcji amylaz, celulaz, pektynaz, proteaz, lipaz oraz sideroforów według procedur opisanych w publikacji Janczak i in. 2018 (Janczak K, Hrynkiewicz K, Znajewska Z, Dąbrowska G (2018) International Biodeterioration & Biodegradation 130: 65-75) (Tabela 1).
Sprawdzono zdolność grzyba Trihoderma harzianum ZggD-19 do wzrostu w obecności jonów miedzi w celu potencjalnego stosowania biopreparatu w połączeniu z chemicznymi śródkami ochrony roślin, często zawierającymi jony miedzi (Cuproflow, Cuproflox, Neoram czy Miedź Plu, Nordox 75, Viflo Cu-B czy Fungaran A Plus). Podłoże płynne PDA zawierające 50, 100 i 250 mM jony CuSO4 zaszczepiano sporami grzyba i hodowano przez dwa tygodnie a następnie zważono świeżą masę grzybni a po wysuszeni w 80°C przez 12 godzin zważono także ich suchą masę (Tabela 2).
Analiza interakcji Trichoderma harzianum ZggD-19 z patogenami roślin Botrytis cinerea, Colletotrichum sp., Fusarium culmorum, Phytium irregulare oraz Rhizoctonia solani sprawdzano na podłożu stałym PDA, na które nanoszono w równej odległości odpowiedno Trichoderma harzianum ZggD-19 i patogen a po 6 dniach wzrostu mierzono grzybnię obu testowanych grzybów.
Do eksperymentu w warunkach laboratoryjnych nasiona rzepaku sterylizowano w mieszaninie 34% perhydrolu i 96% alkoholu etylowego w stosunku 1:1 przez pięć minut, a następnie osiem razy przepłukiwano sterylną wodą. Sterylne nasiona rzepaku umieszczano w zawiesinie spor Trihoderma harzianum ZggD-19 i wykładano w warunkach sterylnych do płytek Petriego zawierających bibułę filtracyjną nasączoną wodą. Nasiona kiełkowały w ciemności, w temperaturze 25°C przez trzy dni, a następnie były przenoszone w warunki dnia długiego (16 godz. światła i 8 godz. ciemności). W szóstym dniu wzrostu sprawdzano długości hypokotyli i korzeni siewek rzepaku. Dla poszczególnych prób analizowano po 100 nasion (Tabela 3).
W eksperymencie donicowym na nasiona 12 g rzepaku nanoszono 4,5 ml zawiesiny o gęstości spor 1 x 105/ml lub spryskiwano wodą (kontrola). Następnie nasiona wysiewano do donic. Hodowlę roślin prowadzono w fitotronie o stałych parametrach 22°C i wilgotności 90%. Po wyrośnięciu roślin w 54 dniu uprawy (hodowli) naniesiono na pierwsze liście roślin patogeny grzybowe roślin. Następnie mierzono długość i szerokość liści zarówno przed nałożeniem jak i po trzech dniach po aplikacji patogenu (Tabele 4-6).
W drugim eksperymencie donicowym rośliny hodowano jak wyżej, ale dodatkowo rośliny w 5. dniu od porażenia patogenami opryskiwano roztworem dziegciu brzozowego, o stężeniu w zakresie 1-5% (Tabele 7-9). Wykonano dokumentację fotograficzną i zliczano liczbę liści porażonych.
W przykładzie wykonania dziegć w formie roztworu o dużej gęstości 1 g rozpuszczamy w terpentynie 100 ml aby otrzymać roztwór który nanosi się na roślinę.
Aktywność metaboliczna Trichoderma harzianum ZggD-19
Analizowany szczep Trichoderma harzianum ZggD-19 wykazywał zdolności do wytwarzania enzymów hydrolitycznych. Wykazywał aktywność amylolityczną, pektynolityczną, celulityczną, lipolityczną i proteolityczną oraz zdolność do wytwarzania sideroforów co wskazuje na potencjał tego szczepu do ochrony roślin (Tabela 1).
PL 239 212 Β1
Tabela 1
Aktywność metaboliczna grzyba T. harzianum ZggD-19.
T. harzianum Aktywność metaboliczna - wytwarzanie enzymów siderofor y
amylazy celulazy lipazy proteazy pektynazy
0,046 ± 0,013 0,049 ± 0,005 0,060 ± 0,004 0,046 ± 0,006 0,077 ± 0,008 0,045 ±
Analiza wzrostu grzyba T. harzianum ZggD-19 w środowisku zawierającym jony miedzi wykazała, że szczep charakteryzuje się trzy do ponad czterokrotnie szybszym wzrostem odpowiednio w obecności 50 mM i 100 mM CuSO4 (Tabela 2). Wskazuje to, że szczep ten jest oporny na działanie jonów Cu2+. Daje to możliwość zastosowanie tego grzyba w połączeniu z konwencjonalnymi środkami ochrony roślin, z których większość zawiera w swoim składzie miedź.
Tabela 2
Świeża i sucha biomasa grzybni T. harzianum ZggD-19 po 7 dniach hodowli w podłożu płynnym nie zawierającym i zawierającym jony Cu2+w stężeniach 0, 50, 100 i 250 mM.
Stężenie [mM] Św ieża biomasa [g] Sucha biomasa [g]
- 0 1,353 ± 0,212 0,083 ± 0,080
Cu2+ 50 4,090 ±0,198 0,242 ± 0,078
100 4,401 ±0,103 0,365 ±0,104
250 2,005 ± 0,079 0,114 ±0,033
Analiza T. harzianum ZggD-19 pod względem zdolności do antagonizmu w stosunku do patogenów roślinnych.
Stwierdzono, że w warunkach in vitro Trichoderma harzianum ZggD-19 hamował lub ograniczał wzrost patogenów (Tabela 3). Szczep T. harzianum harzianum ZggD-19 w różnym stopniu hamował wzrost analizowanych grzybów patogenów roślin, takich jak: Botrytis cinerea. Colletotrichum sp., Fusarium culmorum, Phytium sp. oraz Rhizoctonia solani. Trichoderma ZggD-19 ograniczał wzrost grzybni B. cinerea. Interakcje pomiędzy T. harzianum ZggD-19 a Colletotrichum sp. wykazały zdolność Trichoderma do zahamowania wzrostu patogenu. Grzybnia Colletotrichum w próbie kontrolnej nie pokryła całej powierzchni podłoża po 6 dniach hodowli. Na podłożu z Trichoderma ZggD-19 patogen także wolno porastał płytkę. T. harzianum ZggD-19 ograniczał wzrostu patogenu w 34%. Analiza wzrostu grzybni F. culmorum w obecności szczepu T. harzianum ZggD-19 wykazała ograniczający wpływ grzyba saprofitycznego na wzrost patogenu. Procent inhibicji wynosił 23%. W najmniejszym stopniu Trichoderma ZggD-19 ograniczała R. solani jedynie o około 4%.
PL 239 212 Β1
Tabela 3
Antagonizm T. harzianum ZggD-19 (lewa strona szalki) w stosunku do patogenów roślin (prawa strona szalki).
Interakcje T. harzianum ZggD-19 patogen Wzrost grzybów (kontrola) Szczep grzyba
T. harzianum ZggD-19
/ li λ 1 r 1' 1 v«heL· / B. cinerea
Λκχ \ •ir*' \ Colletolrichum sp.
PL 239 212 Β1
i l ί > 1 * ΛΤλ * · 1 ł / F. culmontm
Au \ αΑΧ Ϊ i \ £© / v P. irregulare
R. solani
Analiza wzrostu roślin w obecności T. harzianum ZggD-19
Sprawdzono także w jaki sposób obecność grzybów T. harzianum ZggD-19 w kiełkujących nasionach rzepaku oraz późniejsza infekcja patogenu wpływa na wzrost i rozwój rzepaku. Porównano zarówno rośliny inokulowane do roślin kontrolnych (nieinokulowanych). Eksperyment wykonano wykorzystując szczepy patogenów takich jak: B. cinerea, Colletotrichum sp. i P. irregulare.
Tabela 4
Wpływ składnika biopreparatu (7. harzianum ZggD-19) na wzrost 6-dniowych siewek rzepaku w warunkach laboratoryjnych (n = 100, p < 0,05).
próba hypokotyl korzeń
kontrola 1,7 1,«
T. harzianum ZggD-19 2,3 3,30
PL 239 212 Β1
Tabela 5
Wpływ T. harzianum ZggD-19, B. cinerea oraz T. harzianum ZggD-19 + B. cinerea na wybrane parametry 57-dniowych roślin rzepaku (n = 30, p < 0,05)
badany parametr ' | kontrola T. harzianum B. cinerea i T.harzianum
I ZggD-19 ZggD-19/
’ i [5. cinerea
szerokość liści [cm] 1,42 1,82 1,65 1,72
długość liści [cm| 2,20 1 2,30 2,19 2,22
powierzchnia liści 2,36 3,30 2,96 3,2
[cm3]
Powierzchnie liści były bardzo zbliżone, niemniej jednak siewki, których nasiona szczepiono zawiesiną spor Trichoderma ZggD-19 w porównaniu do prób nieszczepionych po-siadały liście o większych wymiarach (Tabela 5). Liście 56-dniowych roślin rosnących w obecności T. harzianum ZggD-19 charakteryzowały się lepszym wigorem a siewki posiadały niemal dwukrotnie dłuższe korzenie i hypokotyle (Tabela 4).
Obecność T. harzianum ZggD-19 wpłynęła na istotną zmianę powierzchni liści infekowanych patogenem B. cinerea (Ryc. 1). Powierzchnia liści rosnących w obecności Trichoderma ZggD-19 po porażeniu patogenem dalej sukcesywnie wzrastała w kolejnych dniach. Dostrzeżono natomiast znaczące zmiany wyglądu liści porażanych w obecności i pod nieobecność szczepów Trichoderma ZggD-19, takie jak: kolor blaszki liściowej, pofałdowanie, zwijanie i usychanie brzegów.
Pomimo wyjściowej dobrej kondycji sadzonek już w 2. dniu po porażeniu B. cinerea zaobserwowano usychanie brzegów niektórych liści (Ryc. 1 - Rzepak porażany B. cinerea w 54. dniu (A, B) i 57. dniu wzrostu (C, D).). Z czasem większość liści dotkniętych zostało silną chlorozą objawiającą się żółknięciem blaszki liściowej, fałdowaniem i usychaniem.
Obecność T. harzianum w rozwijających się sadzonkach rzepaku, które porażono B. cinerea pozwoliła uniknąć rozwoju silnej chlorozy spowodowanej inwazją patogenu, która miała miejsce w sadzonkach nieinokulowanych. Dotknęła ona tylko niektóre liście, pozostałe natomiast utrzymały wigor do końca doświadczenia (Ryc. 2 - Rzepak inokulowany T. harzianum ZggD-19 i porażany B. cinerea w 54. dniu (A, B) i 57. dniu wzrostu (C, D).).
Różnice między powierzchnią liści infekowanych Colletotrichum sp. rozwijających się w obecności i pod nieobecność T. harzianum ZggD-19 mieściły się w granicach błędu (Tabela 6). Antagonizm korelujący z kondycją sadzonek w lepszy sposób odzwierciedliła wizualna analiza morfologii, kształtu i kolorytu blaszki liściowej poszczególnych wariantów.
PL 239 212 Β1
Tabela 6
Wpływ T. harzianum ZggD-19, Colletotrichum oraz T. harzianum ZggD-19 + Colletotrichum sp. na wybrane parametry 57-dniowych roślin rzepaku (n =30, p < 0,05).
badany parametr l j | kontrola । T. harzianum [ZggD-19 [ Colletotrichum T.harzianum ZggD-19 /Colletotrichum
szerokość liści [cm] 1,42 1,82 1,90 1,99
długość liści [cm] ’ 2,20 } 2,30 2,57 2,69
powierzchnia liści 2,36 3,30 3,95 4,19
[cm3]
Porażenie Colletotrichum sp. siewek nieinokulowanych objawiło się silną chlorozą na niemalże wszystkich liściach, które zmieniły barwę z zielonej na żółtą oraz fałdowały swoją powierzchnię, prowadząc ostatecznie do usychania (Ryc. 3 - Rzepak nieinokulowany i porażany Colletotrichum sp. w 54. dniu (A), i 57. dniu wzrostu (B, C).).
Inokulacja nasion rzepaku szczepem T. harzianum ZggD-19 ograniczyła objawy porażania sadzonek sporami Colletotrichum sp. Znaleziono 3 liście dotknięte chorobą, natomiast pozostałe rośliny charakteryzowały się dobrym wigorem (Ryc. 4 - Rzepak inokulowany T. harzianum ZggD-19 i porażany Colletotrichum sp. w 54. dniu (A, B) i 57. dniu (C, D) wzrostu.).
Na podstawie uzyskanych wyników można sądzić, że zainfekowanie siewek sporami P. irregulare w żadnym stopniu negatywnie nie wpłynęło na stan sadzonek, które nadal zwiększały powierzchnię liści, w sposób istotnie statystycznie widoczny u sadzonek rozwijających się w obecności T. harzianum ZggD-19 (Ryc. 6). Rośliny porażone P. irregulare, ale nieinokulowane charakteryzowały się nieznacznie zmniejszoną się powierzchnią liści.
Po porażeniu P. irregulare prób nieinokulowanych sadzonki w jednej doniczce zwiędły, a w kolejnej zmarniały. W pozostałych nie dostrzeżono widocznych objawów choroby (Ryc. 5 - Rzepak nieinokulowany i porażany P. irregulare w 54. dniu (A) i 57. dniu (B, C) wzrostu.).
Sadzonki rozwijające się w obecności T. harzianum ZggD-19 (Ryc. 6 - Rzepak inokulowane T. harzianum ZggD-19 i porażany P. irregulare w 54. dniu (A, B) i 57. dniu wzrostu (C, D).) po porażeniu P. irregulare nadal zachowały swą witalność i dobrą kondycję. Nie zaobserwowano zmian chorobowych na powierzchni liści.
Wykonano eksperyment donicowy u 57 - dniowych roślin Nie stwierdzono negatywnego wpływu dziegciu na wzrost rzepaku, porównywane parametry były podobne (Tabele 7-9). Widoczne było korzystne oddziaływanie, rośliny po zastosowaniu roztworu dziegciu odzyskiwały dobrą kondycję, rozwijające się liście nie miały objawów porażenia patogenami.
PL 239 212 Β1
Tabela 7
Wpływ dziegciu, B. cinerea oraz dziegciu + B. cinerea na wybrane parametry 57-dniowych roślin rzepaku (n = 30, p < 0,05).
badany parametr kontrola dziegieć B. cinerea dziegieć/ B. cinerea
długość hypokotylu 17,25 16,95 20.64 16.83
długość korzenia 8,97 8,74 13,21 9.83
sucha biomasa 0,054 0,045 0,061 0,052
hypokotylu
sucha biomasa 0,032 0.032 0,039 0.031
korzeni
Tabela 8
Wpływ dziegciu, F. culmorum oraz dziegciu + F. culmorum na wybrane parametry 57-dniowych roślin rzepaku (n = 30, p < 0,05).
badany parametr kontrola dziegieć l·'. culmorum dziegieć/ F. culmorum
długość hypokotylu 17,25 16,97 20,13 18,07
długość korzenia 8,97 8,74 10,36 11,15
sucha biomasa 0,054 0,045 0,050 0,038
hypokotylu
sucha biomasa 0,032 0,032 0,023 0,034
korzeni |i
PL 239 212 Β1
Tabela 9
Wpływ dziegciu, P. irregulare oraz dziegciu + P. irregulare na wybrane parametry 57-dniowych roślin rzepaku (n=30, p < 0,05).
badany parametr kontrola dziegieć P. irregulare dziegieć/ ii P. irregulare
długość hypokotylu 17,25 16,97 18,78 17,75
długość korzenia '8,97 8,74 10,73 8,69
sucha biomasa 0,054 0,045 0,026 0,042
hypokotylu
sucha biomasa 0,032 0,032 0,013 0,034
korzeni ।
Przykład II
Nowy szczep grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 zdeponowany w Instytucie Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im. Wacława Dąbrowskiego z siedzibą w Warszawie, pod numerem KKP 2074p, do zastosowania w biostymulacji wzrostu rzepaku Brassica napus L. i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae.
Przykład III
Sposób biostymulacji wzrostu rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae polega na tym, że szczep grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 zdeponowany w Instytucie Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im. Wacława Dąbrowskiego z siedzibą w Warszawie, pod numerem KKP 2074p nanosi się na nasiona rzepaku, w ilości 0,5 ml roztworu na 1 gram nasion, gdzie roztwór zawiera sól fizjologiczną zawierającą 9 g chlorku sodu rozpuszczone w 100 ml sterylnej wody (0,9% NaCI) i spory grzyba o gęstości w zakresie 1 χ 105 spor/ml, a następnie osusza się nasiona i wysiewa. Roztwór nanosi się na nasiona poprzez oprysk, aerozolem.
Przykład IV
Sposób biostymulacji wzrostu rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae polega na tym, że szczep grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 zdeponowany w Instytucie Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im. Wacława Dąbrowskiego z siedzibą w Warszawie, pod numerem KKP 2074p nanosi się na rośliny uprawne z rodziny Brassicaceae w postaci nasion brokułu w ilości 1 ml roztworu na 1 gram nasion, gdzie roztwór zawiera sól fizjologiczną zawierającą 9 g chlorku sodu rozpuszczone w 100 ml sterylnej wody (0,9% NaCI) i spory grzyba o gęstości w zakresie 1 χ 106 spor/ml, a następnie osusza się nasiona i wysiewa.
Przykład V
Sposób biostymulacji wzrostu rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae polega na tym, że szczep grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 zdeponowany w Instytucie Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im. Wacława Dąbrowskiego z siedzibą w Warszawie, pod numerem KKP 2074p nanosi się na rośliny uprawne z rodziny Brassicaceae w postaci nasion kapusty warzywnej w ilości 1,5 ml roztworu na 1 gram nasion, gdzie roztwór zawiera sól fizjologiczną zawierającą 9 g chlorku sodu rozpuszczone w 100 ml sterylnej wody (0,9% NaCI) i spory grzyba o gęstości w zakresie 1 χ 106 spor/ml, a następnie osusza się nasiona i wysiewa.
Przykład VI
Sposób ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae charakteryzuje się tym, że wysiewa się nasiona rzepaku szczepione szczepem grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 zdeponowanym w Instytucie Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im. Wacława Dąbrowskiego
PL 239 212 B1 z siedzibą w Warszawie, pod numerem KKP 2074p poprzez nanoszenie roztworu z przykładu II w ilości 0,5 ml o gęstości w zakresie 1 x 105 spor/ml na 1 gram nasion, a następnie po wzroście roślin porażonych patogenami w uprawach nanosi się na nie roztwór składający się terpentyny w ilości 95% i dziegciu brzozowego o stężeniu 5% na litr, w ilości 200 litrów na hektar. Roztwór nanosi się na nasiona poprzez oprysk, aerozolem.
P r z y k ł a d VII
Przykład VII różni się od przykładu VI tym, że roztwór składa się z terpentyny w ilości 97% i dziegiegciu brzozowego w ilości 3%, a roztworu nanosi się 250 litrów na hektar.
P r z y k ł a d VIII
Przykład VIII różni się od przykładu VI tym, że roztwór składa się z terpentyny w ilości 99% i dziegciu brzozowego w ilości 1%, a roztworu nanosi się 220 litrów na hektar.
P r z y k ł a d IX
Przykład IX różni się od przykładu VI tym, że roztwór składa się z terpentyny w ilości 95%, dziegciu brzozowego w ilości 4%, i spory w ilości 1% o gęstości w zakresie 1 x 105spor szczepu Trichoderma harzianum ZggD-19 zdeponowanego w Instytucie Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im. Wacława Dąbrowskiego z siedzibą w Warszawie, pod numerem KKP 2074p.
P r z y k ł a d X
Roztwór do ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae zawiera 95% terpentyny i 5% dziegieciu brzozowego.
P r z y k ł a d XI
Roztwór do ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae zawiera 99% terpentyny i 1% dziegieciu brzozowego.
P r z y k ł a d XII
Roztwór do ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae zawiera 97% terpentyny i 3% dziegieciu brzozowego.
P r z y k ł a d XIII
Roztwór do ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae zawiera 97% terpentyny, 1,5% dziegieciu brzozowego i 1,5% o gęstości 1 x 107/ml spor szczepu grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 zdeponowanego w Instytucie Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im. Wacława Dąbrowskiego z siedzibą w Warszawie, pod numerem KKP 2074p.
P r z y k ł a d XIV
Roztwór do ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae zawiera 95% terpentyny, 4,5% dziegieciu brzozowego i 0,5% o gęstości 1 x 105ml spor szczepa grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 zdeponowanego w Instytucie Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im. Wacława Dąbrowskiego z siedzibą w Warszawie, pod numerem KKP 2074p.
P r z y k ł a d XV
Roztwór do ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae zawiera 96% terpentyny, 3% dziegieciu brzozowego i 1% o gęstości 1 x 106/ml spor szczepa grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 zdeponowanego w Instytucie Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im. Wacława Dąbrowskiego z siedzibą w Warszawie, pod numerem KKP 2074p.

Claims (8)

1. Szczep grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 zdeponowany w Instytucie Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im. Wacława Dąbrowskiego z siedzibą w Warszawie, pod numerem KKP 2074p, do zastosowania w biostymulacji wzrostu rzepaku Brassica napus L. i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae.
2. Sposób biostymulacji wzrostu rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae, znamienny tym, że szczep grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 zdeponowany w Instytucie Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im. Wacława Dąbrowskiego z siedzibą w Warszawie, pod numerem KKP 2074p nanosi się na nasiona rzepaku lub roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae, w ilości 0,5 do 1,5 ml roztworu na 1 gram nasion, gdzie roztwór zawiera sól fizjologiczną zawierającą 9 g chlorku sodu rozpuszczone w 100 ml sterylnej wody (0,9% NaCl) i spory grzyba o gęstości w zakresie 1 x 105 - 1 x 107 spor/ml, a następnie osusza się nasiona i wysiewa.
PL 239 212 B1
3. Sposób wg zastrz. 2, znamienny tym, że szczep nanosi się na nasiona poprzez oprysk, korzystnie aerozolem.
4. Sposób ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae, znamienny tym, że wysiewa się nasiona szczepione szczepem grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 zdeponowanym w Instytucie Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im. Wacława Dąbrowskiego z siedzibą w Warszawie, pod numerem KKP 2074p poprzez nanoszenie roztworu w ilości 0,5 do 1,5 ml o gęstości w zakresie 1 x 105 - 1 x 107 spor/ml na 1 gram nasion, a następnie po wzroście roślin porażonych patogenami w uprawach nanosi się na nie roztwór terpentyny w ilości 95-99% i dziegieciu brzozowego o stężeniu 1-5% na litr, w ilości 200-250 litrów na hektar.
5. Sposób wg zastrz. 4, znamienny tym, że roztwór nanosi się poprzez oprysk, korzystnie aerozolem.
6. Sposób wg zastrz. 5, znamienny tym, że roztwór zawiera spory w ilości 0,5-1,5% o gęstości w zakresie od 1 x 105 do 1 x 107/ml spor Trichoderma harzianum.
7. Roztwór do ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae, znamienny tym, że zawiera 95-99% terpentyny i 1-5% dziegieciu brzozowego.
8. Roztwór wg zastrz. 7, znamienny tym, że zawiera 0,5-1,5% o gęstości w zakresie od 1 x 105 do 1 x 107 /ml spor szczepu grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19 zdeponowanego w Instytucie Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego im. Wacława Dąbrowskiego z siedzibą w Warszawie, pod numerem KKP 2074p.
PL433460A 2020-04-06 2020-04-06 Szczep grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19, sposób biostymulacji wzrostu rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae, sposób ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae oraz roztwór do ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae PL239212B1 (pl)

Priority Applications (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL433460A PL239212B1 (pl) 2020-04-06 2020-04-06 Szczep grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19, sposób biostymulacji wzrostu rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae, sposób ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae oraz roztwór do ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL433460A PL239212B1 (pl) 2020-04-06 2020-04-06 Szczep grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19, sposób biostymulacji wzrostu rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae, sposób ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae oraz roztwór do ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL433460A1 PL433460A1 (pl) 2021-09-06
PL239212B1 true PL239212B1 (pl) 2021-11-15

Family

ID=77662579

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL433460A PL239212B1 (pl) 2020-04-06 2020-04-06 Szczep grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19, sposób biostymulacji wzrostu rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae, sposób ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae oraz roztwór do ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae

Country Status (1)

Country Link
PL (1) PL239212B1 (pl)

Also Published As

Publication number Publication date
PL433460A1 (pl) 2021-09-06

Similar Documents

Publication Publication Date Title
Nagendran et al. Management of bacterial leaf blight disease in rice with endophytic bacteria
CN102428966B (zh) 一种作物病害防治复合生物制剂及其应用
KR101199931B1 (ko) 바실러스 벨레젠시스 krict934 균주를 이용한 유기질 비료의 질소무기화 촉진 및 식물병 방제방법
Mansoor et al. Enhancement of biocontrol potential of Pseudomonas aeruginosa and Paecilomyces lilacinus against root rot of mungbean by a medicinal plant Launaea nudicaulis L
KR20130032100A (ko) 작물의 생육촉진 및 내한성 증강효과를 갖는 신규한 바실러스 발리스모티스 bs07m 균주 및 이를 포함하는 미생물제제
US12004513B2 (en) Method for prophylaxis of infections in crops and ornamentals, preferably in viticulture, and in woody plants
Narayanasamy et al. Mechanisms of action of fungal biological control agents
Bokhari et al. Antagonistic action of Trichoderma harzianum and Trichoderma viride against Fusarium solani causing root rot of tomato
Gadaga et al. Phosphites for the control of anthracnose in common bean
Sehsah et al. Efficacy of Bacillus subtilis, Moringa oleifera seeds extract and potassium bicarbonate on Cercospora leaf spot on sugar beet
Shalaby et al. Biological and fungicidal antagonism of Sclerotium cepivorum for controlling onion white rot disease
Abada et al. Management Fusarium wilt of sweet pepper by Bacillus strains
Ahmed Efficiency of some antioxidants and bioagents in controlling Rhizoctonia damping-off of snap bean
KR20140115022A (ko) 식물 병원성 곰팡이에 길항 효과를 나타내는 패니바실러스 페오리애 Gsoil 1119 및 이를 함유하는 방제용 미생물 제제
KR20120061580A (ko) 심플리실리움 라멜리콜라 krict3 균주, 이를 함유하는 식물병 방제용 조성물 및 식물병 방제방법
KR20100017997A (ko) 식물병원균에 대한 항균활성을 갖는 스트렙토마이세스 라벤둘래 cmc0992[kctc18169p] 및 이를 이용한 식물병원균 방제제
JP2003531603A (ja) 新規のトリコデルマ属微生物菌株を利用した生物学的防除用微生物製剤およびその製造方法
Ghosh et al. Identification and pathogenicity of Alternaria alternata causing leaf blight of Bacopa monnieri (L.) Wettst. and its biocontrol by Trichoderma species in agrifields--an ecofriendly approach
KR102604427B1 (ko) 트리코더마 롱기브라키아툼 균주를 포함하는 식물병 방제용 조성물 및 이를 이용한 식물병 방제 방법
Abada et al. Bacterial bioagents and compost as two tools for management of eggplant Fusarium wilt
Hashem et al. Trichoderma a Promising Biofungicide
Matumwabirhi Effectiveness of Trichoderma Spp., Bacillus Spp. And Pseudomonas Fluorescens in the Management of Early Blight of Tomatoes
PL239212B1 (pl) Szczep grzyba Trichoderma harzianum ZggD-19, sposób biostymulacji wzrostu rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae, sposób ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae oraz roztwór do ochrony rzepaku i roślin uprawnych z rodziny Brassicaceae
KHALIL et al. Induction of systemic disease resistance in cucumber plants treated by the spray of some biotic and abiotic agents to control downy mildew disease
KR20220159058A (ko) 담수에서 분리한 항균력 및 식물생장촉진능을 가지는 아크레모니움 투바키 nnibrfg2982 균주 및 이의 용도