PL238006B1 - Listwa ślizgowa antyudarowego stołu przesypowego oraz antyudarowy stół przesypowy - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest listwa ślizgowa antyudarowego stołu przesypowego oraz antyudarowy stół przesypowy, będący elementem stacji przesypowej, mający na celu amortyzację wstrząsów i wytracanie energii kinetycznej transportowanego materiału spadającego na przenośnik taśmowy w miejscu jego upadku. Rozwiązanie stanowi urządzenie przeznaczone do pochłaniania uderzeń, zwłaszcza urobku węglowego, przy przesypie transportowanego materiału, spadającego na przenośnik taśmowy w miejscu jego upadku, przede wszystkim tam, gdzie rozmiar materiału i wysokość, z której upada, mogą spowodować uszkodzenia drogiej taśmy przenośnikowej, przenośnika taśmowego, jego konstrukcji i związanych z nim urządzeń.

Opracowanie prawidłowo funkcjonującego przenośnika taśmowego stanowi ogromne wyzwanie dla konstruktora. Właściwe podejście, zastosowanie odpowiednich rozwiązań technicznych daje wysoką gwarancję pewności mchowej i pozwala na bezawaryjną eksploatację przenośnika taśmowego. Szczególnie istotnym z punktu widzenia pewności mchowej, elementem przenośnika taśmowego jest stacja przesypowa. Opadające z przenośnika podającego bryły transportowanego materiału z dużym impetem uderzają w taśmę przenośnikową przenośnika odbierającego. Podczas zsypywania transportowanego materiału na przenośnik taśmowy powstają siły, które obciążają zarówno sam przenośnik jak i taśmę transportującą. Wysokość, z której spada materiał na taśmę, jest głównym czynnikiem mającym wpływ na wielkość tych sił. Rozdrobnienie materiału, masa dużych kawałków, ewentualnie ostrość krawędzi materiału również mają znaczenie. W wyniku uderzania przesypywanego na taśmę materiału powstaje ryzyko uszkodzenia drogiej taśmy, jak również samej konstrukcji przenośnika oraz powiązanych z nim podzespołów. Elementy stanowiące podparcie taśmy przenośnikowej w znaczącej większości stanowią tradycyjne zestawy z krążnikami umieszczone w miejscu przeładunku transportowanego materiału. Takie usytuowanie wystawia krążniki na ekspozycję sił poprzecznych o znacznej wartości. Tradycyjne zestawy krążnikowe stanowią najsłabszy element stacji przesypowej. Ich uszkodzenia prowadzą do zniszczenia taśmy przenośnikowej, co w rezultacie uniemożliwia dalszą eksploatację przenośnika taśmowego. Taśma jest szybciej zużywana, w ciężkich warunkach przemysłowych, zwłaszcza górniczych powoduje to konieczność częstego dokonywania skomplikowanych i pracochłonnych wymian zużytych podzespołów przenośnika, które są ulokowane pod taśmą przenośnika i są przeznaczone do wspomagania amortyzacji jak również samej taśmy przenośnikowej.

Z dotychczasowego stanu techniki znane są absorpcyjne stacje przesypowe, stosowane w celu absorbowania i tłumienia sił powstających ze strony transportowanego materiału spadającego na taśmę przenośnika, podczas jego przesypywania lub w innych sytuacjach o podobnym charakterze.

Absorpcyjna stacja przesypowa zwykle montowana jest do ramy przenośnika taśmowego, pomiędzy górną a dolną część taśmy, w miejscu, gdzie dochodzi do upadku transportowanego materiału. Prawidłowe ustawienie absorpcyjnej stacji przesypowej polega na tym, że pomiędzy współpracującą, nieobciążoną taśmą przenośnika, a elastycznymi prętami udarowymi znajduje się przerwa. Absorpcyjna stacja przesypowa składa się w większości przypadków z ramy, do której przymocowane są pręty udarowe, ewentualnie inne elastyczne elementy. Pojedyncza listwa amortyzująca w większości przypadków to metalowy profil nośny, na którym po zewnętrznej stronie zamontowany jest elastyczny rdzeń pręta. Do elastycznego pręta, stanowiącego łożysko gumowe, przymocowana jest twarda płyta przesuwna, wykonana najczęściej z materiału UHMW, to jest z materiału o ultra wysokiej masie molowej. Podczas obciążenia przesuwna płyta dotyka taśmy przenośnikowej podczas uderzeń spadającego materiału, przede wszystkim dużych, ciężkich kawałków.

Absorpcyjne stacje przesypowe to urządzenia, które w swojej konstrukcji posiadają elementy elastyczne, zdolne uchwycić i/lub absorbować lub zredukować skutki oddziaływania sił upadającego na przenośnik materiału. Siła powstała w wyniku uderzenia spadającego materiału na taśmę przenośnika w pierwszej kolejności jest pochłaniana przez samą taśmę. W drugiej kolejności uderzenie pochłaniane jest przez przesuwną płytę pręta udarowego, z którą styka się poruszająca się taśma. W trzeciej kolejności pochłanianie siły uderzeniowej ma miejsce w rdzeniu pręta udarowego. Taka metoda absorpcji opisana została w opisie patentowym nr US7467707.

Inne znane rozwiązanie, chronione jako wzór użytkowy PL67272 zawiera jeszcze jeden stopień uchwycenia i tłumienia oddziałujących sił, polegający na tym, że pomiędzy ramę absorpcyjnej stacji przeładunkowej i ramę przenośnika taśmowego dołączony jest dodatkowy element elastyczny w postaci stalowych sprężyn talerzowych. Atutem tego rozwiązania jest fakt, że zastosowana w nim wielostopniowa eliminacja i pochłanianie sił przejmuje i łagodzi kolejne oddziaływanie sił powstałych pod

PL 238 006 B1 czas upadku materiału na taśmę przenośnika. Pewną wadą wskazanego rozwiązania jest fakt, że nie są przejmowane wszystkie rodzaje oddziałujących sił. Dużą wadą jest również kwestia braku pochłaniania i/lub tłumienia oddziałujących sił reakcyjnych.

Znane rozwiązania techniczne, w których taśma jest podparta krążnikami lub też wykładką z blach stalowych lub listwami podporowymi, po których taśma przenośnikowa się ślizga często nie zapewniają wystarczającej amortyzacji. Uderzenia przesypywanego materiału przenoszone są na konstrukcję przenośnika i dalej aż do fundamentu. Oddziałują negatywnie na żywotność taśmy, na konstrukcję, na obsługę oraz powodują zwiększenie poziomu hałasu.

Znane są również rozwiązania, gdzie stacja przesypowa, w punkcie przeładunku transportowanego materiału, wyposażona jest w antyudarowy stół przesypowy, w miejsce tradycyjnych zestawów krążnikowych.

Przykładowo z opisu ochronnego wzoru użytkowego PL67272 znana jest stacja przesypowa przenośników taśmowych, posiadająca stół przesypowy wykonany z listew amortyzujących lub blach, której konstrukcja nośna wykonana jest z poprzecznych belek umocowanych do konstrukcji nośnej przenośnika taśmowego za pośrednictwem sprężyn oraz elementów elastycznych pochłaniających energię.

Natomiast z opisu ochronnego wzoru użytkowego PL68045 znana jest listwa amortyzująca przeznaczona do pochłaniania energii spadku i odbicia transportowanego materiału, stosowana w podziemnych wyrobiskach górniczych, zwłaszcza do warunków z zagrożeniem wybuchu gazów oraz pyłu węglowego wraz z zagrożeniem tąpaniami i wyrzutami skał i gazów. Listwa amortyzująca składająca się z wzajemnie połączonych części nośnej, części elastycznej i części ślizgowej, charakteryzuje się tym, że w środku ulokowana jest część elastyczna, która jest przyległą powierzchnią przyłączona do zewnętrznej powierzchni obwodowej części nośnej, a z zewnątrz ulokowana część ślizgowa, jest połączona powierzchnią przyłączeniową z przeciwległą powierzchnią części elastycznej, co najmniej jednym elementem łączącym. Część ślizgowa jest korzystnie wykonana z wysoko wytrzymałości owego makromolekularnego polietylenu (UHMW) w wykonaniu trudnopalnym, natomiast część elastyczna jest korzystnie wykonana z pochłaniającego elastycznego materiału w wykonaniu trudnopalnym.

Innym znanym rozwiązaniem jest urządzenie wyposażone w listwy elastyczne w miejscu spadku transportowanego materiału. Poszczególna listwa elastyczna składa się z metalowego nośnego korpusu, na który jest z zewnętrznej strony naniesione tworzywo elastyczne pochłaniające działającą energię. Do elastycznego tworzywa jest umocowana twarda płyta ślizgowa, która jest w kontakcie z konstrukcją przenośnika taśmowego lub wprost z transportowanym materiałem. Metalowy element nośny jest wykonany z aluminium lub jego stopu i posiada środki do umocowania na współpracującym urządzeniu. Elastyczne tworzywo listwy jest wykonane z pochłaniającego elastycznego materiału, na przykład poliuretanu. Płyta ślizgowa jest wykonana z wysokowytrzymałości owego makromolekularnego polietylenu (UHMW). Niedogodnością podanego rozwiązania jest to, że nośnej metalowej części wykonanej z aluminium lub jego stopu nie można stosować w środowiskach górniczych z zagrożeniem wybuchu gazów lub pyłu węglowego. Elastyczne tworzywo listwy jest wykonane z pochłaniającego elastycznego materiału lub poliuretanu, którego również nie można stosować w ww. środowisku. Również płyta ślizgowa jest wykonana z wysokowytrzymałościowego makromolekularnego polietylenu (UHMW) nie nadającego się do stosowania ww. środowisku.

Z oferty firmy NITROLEN Zakład Badawczo-Wdrożeniowy Techniki Cieplnej ujawnionej na stronie internetowej:

http://www.nitrolen.com/CMS/pozostale produkty/GARD IMPACT.html znane jest rozwiązanie stanowiące zespół amortyzatorów uderzeń z listwami ślizgowymi ze stołem podporowym, stosowane w celu ochrony taśmy przed skutkami uderzeń surowca w przesypie przenośnika. Amortyzująca listwa ślizgowa składa się z dwóch warstw: górnej warstwy „ślizgowej” z polimeru UHMW i „dolnej” warstwy „amortyzującej” uderzenia surowca wykonanego ze specjalnej miękkiej gumy. Listwy ślizgowe zamontowane są na konstrukcji stalowej z regulowanym kątem niecki. Dodatkowo cała konstrukcja stołu jest amortyzowana za pomocą poduszek gumowych, sprężynowych lub teleskopów.

Z oferty firmy Nitroll Tomasz Link ujawnionej na stronie internetowej: https://www.nitroll.pl/oferta/stoly-uderzeniowe-wraz-z-belkami-slizgowymi/ znany jest stół uderzeniowy, który jest urządzeniem stosowanym w wysoko obciążonych przesypach przenośników taśmowych - w miejscu odbioru nosiwa zrzucanego z wyżej położonego przenośnika. Stoły uderzeniowe zastępują zestawy z krążnikami nadawowymi. Urządzenie wyposażone jest w belki ślizgowe zbudowane z dwóch warstw elastomeru: dolnej - amortyzującej oraz górnej - ślizgowej. Belki ślizgowe dodatkowo wzmocnione są stalowym ceownikiem zewnętrznym oraz ceownikiem wewnętrznym.

PL 238 006 B1

Znane są również podobne rozwiązania z ofert firmy JIMWAY Enterprise Co., Ltd ujawnionej na stronie internetowej:

https://www.roller.com.tw/heavy-duty-impact-bed.html oraz z oferty firmy TBK spillage control BV ujawnionej na stronie internetowej:

http://www.tbkspillagecontrol.com/en/transfer-point-technology/friflo-impact-bars-and-beds/.

W większości znanych rozwiązań, antyudarowe stoły przesypowe wyposażone są w tradycyjne listwy ślizgowe, składające się z kilku warstw, w których element nośny, wykonany jest ze stali bądź aluminium, element ślizgowy z materiału polimerowego o podwyższonej twardości i odporności na ścieranie, zwłaszcza z polietylenu, a całość zwulkanizowana jest materiałem sprężystym (guma lub elastomer). Przykład typowego rozwiązania znanego z obecnego stanu techniki (prawo ochronne na wzór użytkowy PL68045) w zakresie wykonania tradycyjnej listwy ślizgowej przedstawiono na fig. A i fig. B rysunku dotyczącego stanu techniki. Te rozwiązania posiadają wiele negatywnych cech. Na skutek nieustannych uderzeń pochodzących od brył opadającego materiału transportowanego, poszczególne warstwy, to jest warstwa elementu nośnego (1A), elementu ślizgowego (2A) oraz materiału sprężystego (3A) ulegają odspojeniu (między innymi ze względu na różnicę w parametrach twardości, sprężystości, itp.). W pierwszej kolejności element ślizgowy (2A) ulega odspojeniu, po czym odpada odsłaniając w ten sposób materiał sprężysty (3A), który ulega gwałtownemu starciu odsłaniając stalowy/aluminiowy element nośny (1A), który na skutek tarcia powoduje zazwyczaj uszkodzenie (rozcięcie) taśmy przenośnikowej (11), która stanowi zazwyczaj najdroższy element przenośnika taśmowego, uniemożliwiając dalszą jego eksploatację.

Dodatkowo stalowy/aluminiowy element nośny służy do zamocowania tradycyjnej listwy ślizgowej do konstrukcji antyudarowego stołu przesypowego. Przykład rozwiązania znanego z obecnego stanu techniki (prawo ochronne na wzór użytkowy PL67272) w zakresie zamocowania tradycyjnej listwy ślizgowej do antyudarowego stołu przesypowego przedstawiono na fig. C i fig. D rysunku dotyczącego stanu techniki. Kształt elementu nośnego (1A) przypomina profil zamknięty z rozcięciem wzdłużnym na całej długości profilu. Rozcięcie pozwala na suwliwe wprowadzenie elementu złącznego zakończonego dwoma śrubami. Śruby pozwalają na zamocowanie tradycyjnej listwy ślizgowej do konstrukcji antyudarowego stołu przesypowego. Praktyka pokazuje, że stalowy/aluminiowy element nośny (1A) zostaje zdeformowany na skutek uderzeń pochodzących od brył opadającego materiału transportowanego, co uniemożliwia wysunięcie tradycyjnej listwy ślizgowej z elementu złącznego i skutecznie utrudnia wymianę listwy nośnej na nową.

Dodatkowo stosowane dotychczas listwy ślizgowe są w całości wypełnione materiałem (pełne w środku) i zbyt sztywne, a co za tym idzie, niezdolne do przejęcia w krótkim czasie energii uderzenia pochodzącej od opadających brył transportowanego materiału. Dlatego opadające bryły transportowanego materiału, podczas kontaktu z tradycyjną listwą ślizgową (moment uderzenia bryły transportowanego materiału o taśmę przenośnikową) uszkadzają taśmę przenośnikową. Zostaje rozcięta okładzina nośna taśmy przenośnikowej, której zadaniem jest zabezpieczenie znajdującego się wewnątrz materiałowego rdzenia taśmy przenośnikowej przed wpływem czynników zewnętrznych. To daje początek degradacji taśmy przenośnikowej i prowadzi do skrócenia czasu eksploatacji, wymuszając wcześniejszą wymianę. Konieczność przyspieszonej wymiany taśmy przenośnikowej powoduje znaczne zwiększenie kosztów eksploatacji przenośnika taśmowego, a jednocześnie wpływa na wydłużenie czasu pracy z uwagi na konieczność naprawy.

Celem twórcy niniejszego wynalazku było opracowanie rozwiązania w postaci antyudarowego stołu przesypowego oraz listew ślizgowych stanowiących elementy tego stołu, które pozwolą wyeliminować lub istotnie ograniczyć słabe strony znanych rozwiązań, wpływając zdecydowanie na zwiększenie bezpieczeństwa eksploatacji taśmy przenośnikowej, poprawę pewności ruchowej i efektywności ekonomicznej procesu transportu przenośnikowego oraz obsługi serwisowej urządzenia.

Istotę wynalazku stanowi listwa ślizgowa antyudarowego stołu przesypowego mająca postać rury mającej na całej długości wewnętrzną pustą komorę powietrzną, przy czym w przekroju poprzecznym kształt zewnętrzny rury ma postać prostokąta lub trapezu, oraz wewnętrzna komora powietrzna listwy ślizgowej ma kształt prostokąta lub trapezu, charakteryzująca się tym, że wykonana jest jako element lity, z jednorodnego materiału elastycznego i nie zawiera w swej konstrukcji żadnego elementu nośnego (np. stalowego czy aluminiowego), za pomocą którego listwa mocowana jest pośrednio lub bezpośrednio do pozostałej konstrukcji antyudarowego stołu przesypowego.

PL 238 006 B1

Korzystnie, listwa ślizgowa ma w dolnej podstawie wypust wewnętrzny, w przekroju poprzecznym korzystnie prostokątny lub trapezowy, skierowany do środka wewnętrznej komory powietrznej listwy ślizgowej, umiejscowiony centralnie, to jest symetrycznie względem osi podłużnej listwy ślizgowej.

Korzystnie, listwa ślizgowa wykonana jest z materiału o właściwościach: trudnopalnych i/albo antyelektrostatycznych i/albo nietoksycznych, najkorzystniej z posiadającego wskazane właściwości elastomeru poliuretanowego.

Korzystnie, listwa ślizgowa ma element dystansowy w postaci wypustu wykonanego po zewnętrznej stronie dolnej podstawy listwy ślizgowej, w przekroju poprzecznym korzystnie prostokątny, umiejscowiony centralnie, to jest symetrycznie względem osi podłużnej listwy ślizgowej, przy czym szerokość elementu dystansowego jest mniejsza od szerokości dolnej podstawy listwy ślizgowej.

Istotę wynalazku stanowi również antyudarowy stół przesypowy zawierający uchwyty mocujące, stabilizatory poprzeczne, podpory nośne wzdłużne, stabilizatory wzdłużne i listwy ślizgowe mające postać rur mających na całej długości wewnętrzną pustą komorę powietrzną, przy czym w przekroju poprzecznym kształt zewnętrzny każdej rury ma postać prostokąta lub trapezu, oraz wewnętrzna komora powietrzna listwy ślizgowej ma kształt prostokąta lub trapezu, charakteryzujący się tym, że listwy ślizgowe wykonane są jako elementy lite z jednorodnego materiału elastycznego, ponadto wyposażone są w stabilizatory wzdłużne, które są wsunięte swobodnie do komór powietrznych listew ślizgowych, przy czym po montażu urządzenia stabilizatory wzdłużne połączone są poprzez połączenie rozłączne z podporami nośnymi wzdłużnymi, w taki sposób, że stabilizatory wzdłużne dociskają listwy ślizgowe do górnej powierzchni podpór nośnych wzdłużnych, ponadto każdy stabilizator wzdłużny jest dłuższy niż listwa ślizgowa, wystaje poza nią z każdej strony, a w częściach wystających poza obręb listwy ślizgowej stabilizator wzdłużny ma wykonane otwory, co najmniej po jednym z każdej strony, przy czym otwory są w takich miejscach by podczas montażu były współosiowe z otworami w podporze nośnej wzdłużnej, z którą - poza obrębem listwy ślizgowej - łączony będzie stabilizator wzdłużny, korzystnie za pomocą połączenia śrubowego.

Listwa ślizgowa wykonana jest jako element lity, z jednorodnego materiału, Dzięki temu całkowicie zostało wyeliminowane negatywne zjawisko odspajania poszczególnych warstw listwy, jak to ma miejsce w znanych dotychczas listwach ślizgowych, które składały się z kilku warstw z różnych materiałów, a podczas pracy poszczególne warstwy się rozklejały i dochodziło do awarii.

Listwa ślizgowa nie jest nawiercana, stabilizator wzdłużny wychodzi poza listwę ślizgową, a na dole jest podpora nośna wzdłużna (przeważnie w postaci ceownika) i do niej jest dokręcany stabilizator wzdłużny - poza obrębem listwy ślizgowej. Dzięki czemu listwa ślizgowa nie jest na trwale łączona ze stabilizatorem wzdłużnym, co ułatwia jej wymianę.

Korzystnie, stabilizator wzdłużny połączony jest z podporą nośną wzdłużną za pomocą połączenia śrubowego. Taki typ połączenia pozwala na stosunkowo łatwy montaż i demontaż poszczególnych elementów, to jest stabilizatora wzdłużnego (przykręcanego do podpory nośnej wzdłużnej) i listwy ślizgowej, która po skręceniu stabilizatora wzdłużnego z podporą nośną wzdłużną jest przez ten stabilizator dociskana do górnej powierzchni podpory nośnej wzdłużnej, a jednocześnie stabilizowana na całej długości.

Korzystnie, listwa ślizgowa ma w dolnej podstawie wypust wewnętrzny, w przekroju poprzecznym korzystnie prostokątny lub trapezowy, skierowany do środka wewnętrznej komory powietrznej, umiejscowiony centralnie, to jest symetrycznie względem osi podłużnej listwy ślizgowej. Wypust wewnętrzny dolnej podstawy stabilizuje całą konstrukcję listwy ślizgowej, ale również zapewnia optymalną sprężystość i elastyczność w momencie, gdy boczne ścianki listwy “pracują” podczas nacisku z góry.

Korzystnie, listwa ślizgowa wykonana jest z materiału o właściwościach: trudnopalnych i/albo antyelektrostatycznych i/albo nietoksycznych, najkorzystniej z posiadającego wskazane właściwości elastomeru poliuretanowego.

Korzystnie, stabilizator wzdłużny jest metalowy, najkorzystniej stalowy, co zapewnia odpowiednią sztywność i wytrzymałość całej konstrukcji.

W wariancie, w którym w przekroju poprzecznym, kształt zewnętrzny listwy ślizgowej ma postać trapezu, listwa zamontowana może być na dwa sposoby. W podstawowym wykonaniu listwa ślizgowa zamontowana jest dłuższą podstawą trapezu u dołu, to jest od strony podpory nośnej wzdłużnej (fig. 5), natomiast w korzystniejszym wykonaniu listwa ślizgowa zamontowana jest odwrotnie, to jest krótszą podstawą trapezu u dołu, to jest od strony podpory nośnej wzdłużnej (fig. 5A). Przy korzystnym, odwrotnym montażu listwy, transportowany przenośnikiem materiał, po ewentualnym dostaniu się w przestrzenie między listwami, będzie z nich łatwo wypadał, a nie spowoduje zasklepie

PL 238 006 B1 nia (zapchania) tej przestrzeni, co może mieć miejsce przy podstawowym wariancie montażu listwy. Taka konfiguracja ułatwia zatem odprowadzanie drobin transportowanego materiału, które z różnych przyczyn znalazły się pomiędzy trapezowymi listwami ślizgowymi antyudarowego stołu przesypowego. Materiał zgromadzony w przestrzeniach pomiędzy listwami ślizgowymi ogranicza efektywność pracy powierzchni bocznych listew ślizgowych, a więc zmniejsza zdolność amortyzacji wstrząsów i wytracania energii kinetycznej transportowanego materiału spadającego na antyudarowy stół przesypowy. Dodatkowo zgromadzony materiał stwarza zagrożenie, bowiem może stać się bezpośrednim ogniskiem inicjującym zapłon lub wybuch w przestrzeniach zagrożonych wybuchem gazów lub pyłu, jak to ma miejsce między innymi w przemyśle wydobywczym węgla kamiennego.

Korzystnie, w wariancie, w którym listwa ślizgowa ma w podstawie wypust skierowany do środka wewnętrznej komory powietrznej, jako stabilizator wzdłużny zastosowany jest ceownik lub najkorzystniej dwuteownik, opierający się dolnymi ramionami o wewnętrzną płaszczyznę dolnej podstawy listwy ślizgowej, przy czym między powierzchniami zewnętrznymi ceownika/dwuteownika, a powierzchniami wewnętrznymi listwy zastosowane są luzy dylatacyjne. Dzięki luzom dylatacyjnym stabilizator wzdłużny nie jest na sztywno dopasowany do ścianek listwy ślizgowej, a ta ma możliwość swobodnego przemieszczania się w określonym zakresie, co zapobiega zbytniemu usztywnieniu konstrukcji, a co za tym idzie nadmiernym naprężeniom podczas przyjmowania obciążeń udarowych.

Korzystnie, pomiędzy dolną płaszczyzną dolnej podstawy listwy ślizgowej, a płaszczyzną górną podpory nośnej wzdłużnej znajduje się element dystansowy, w przekroju poprzecznym korzystnie prostokątny, umiejscowiony centralnie, to jest symetrycznie względem osi podłużnej listwy. Szerokość elementu dystansowego jest mniejsza od szerokości podstawy listwy ślizgowej. Element dystansowy ma postać wypustu wykonanego po zewnętrznej stronie dolnej podstawy listwy ślizgowej, albo odrębnej podkładki dylatacyjnej. Zastosowanie elementu dystansowego pozwala na uzyskanie szczeliny dylatacyjnej pomiędzy zewnętrzną, górną powierzchnią podpory nośnej wzdłużnej, a skrajnymi częściami zewnętrznej powierzchni podstawy dolnej listwy ślizgowej.

Bez stabilizatora wzdłużnego listwa ślizgowa nie byłaby wystarczająco stabilnie zamocowana, podlegałaby niekontrolowanym przemieszczeniom w trakcie pracy przenośnika, zatem stabilizator jest elementem niezbędnym do stabilizacji położenia listwy i właściwego usztywnienia konstrukcji. W znanych rozwiązaniach stabilizator wzdłużny zawsze był trwale połączony (zwulkanizowany) z listwą ślizgową, stanowił w zasadzie element składowy listwy, a zatem w przypadku uszkodzenia powierzchni zewnętrznej listwy ślizgowej wymienić należało cały element wraz ze stabilizatorem. W przypadku różnego rodzaju odkształceń stabilizatora wzdłużnego, powstających na skutek eksploatacji, wymiana była technicznie skomplikowana i stosunkowo kosztowna. W rozwiązaniu według niniejszego wynalazku stabilizator stanowi element oddzielny umieszczany wewnątrz listwy i połączony z podporą nośną wzdłużną poprzez połączenie rozłączne. Ponadto stabilizator jest dłuższy od samej listwy i z obu stron wystaje poza nią, i właśnie poza obrębem listwy połączony jest nietrwale z podporą nośną wzdłużną, dzięki czemu bez większych przeszkód można dokonywać wymiany poszczególnych elementów, zwłaszcza samej listwy ślizgowej, bez konieczności demontażu innych elementów. Po odkręceniu stabilizatora wzdłużnego od podpory nośnej wzdłużnej można go wysunąć i uwolnić w ten sposób listwę w celu jej wymiany.

Zastosowanie listwy ślizgowej posiadającej na całej długości wewnętrzną pustą komorę powietrzną pozwala na sprężyste uginanie górnej powierzchni listwy ślizgowej w momencie obciążenia pochodzącego od uderzenia opadającego materiału transportowanego. Tym samym listwa przejmuje i rozprasza energię kinetyczną zgromadzoną w opadającym materiale transportowanym, zapewniając zwiększoną ochronę przed uszkodzeniami w taśmie przenośnikowej.

Listwa ślizgowa w rozwiązaniu według wynalazku nie zawiera, na całej swej długości, stalowych, aluminiowych, bądź wykonanych z innych materiałów, elementów nośnych, jak to ma miejsce w przypadku tradycyjnych listew ślizgowych znanych ze stanu techniki. To właśnie stalowe/aluminiowe elementy nośne, w przypadku nadmiernego wytarcia tradycyjnej listwy ślizgowej są bardzo często przyczyną rozcięcia taśmy przenośnikowej. Eliminacja stalowych/aluminiowych elementów nośnych z konstrukcji listwy ślizgowej zwiększa w stopniu znacznym ochronę taśmy przenośnikowej.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony na poniższych przykładach wykonania, oraz na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia stację przesypową z antyudarowym stołem przesypowym; fig. 2 - listwę ślizgową w widoku z boku w przekroju wzdłużnym, fig. 3 - listwę ślizgową w przekroju poprzecznym, fig. 4 - układ zamocowania listwy ślizgowej w widoku z boku w przekroju wzdłużnym, fig. 5 - układ zamocowania listwy ślizgowej w przekroju poprzecznym, fig. 6 - antyudarowy

PL 238 006 B1 stół przesypowy w przekroju poprzecznym, fig. 7 - antyudarowy stół przesypowy zabudowany na konstrukcji trasy przenośnika taśmowego w widoku z boku w przekroju wzdłużnym, fig. 8 - antyudarowy stół przesypowy zabudowany na konstrukcji trasy przenośnika taśmowego w przekroju poprzecznym, fig. 9 - listwę ślizgową z elementem dystansującym w widoku z boku w przekroju wzdłużnym, fig. 10 - listwę ślizgową z elementem dystansującym w przekroju poprzecznym, fig. 11 - listwę ślizgową z elementem dystansującym pod działaniem siły F w przekroju poprzecznym, fig. 1A - stację przesypową z antyudarowym stołem przesypowym (wersja z trapezową listwą ślizgową odwróconą), fig. 2A - trapezową listwę ślizgową odwróconą w widoku z boku w przekroju wzdłużnym, fig. 3A - trapezową listwę ślizgową odwróconą w przekroju poprzecznym, fig. 4A - układ zamocowania trapezowej listwy ślizgowej odwróconej w widoku z b oku w przekroju wzdłużnym, fig. 5A - układ zamocowania trapezowej listwy ślizgowej odwróconej w przekro ju poprzecznym, fig. 6A - antyudarowy stół przesypowy z trapezową listwą ślizgową odwróconą w przekroju poprzecznym, fig. 7A - antyudarowy stół przesypowy z trapezową listwą ślizgową odwróconą zabudowany na konstrukcji trasy przenośnika taśmowego w widoku z boku w przekroju wzdłużnym, fig. 8A - antyudarowy stół przesypowy z trapezową listwą ślizgową odwróconą zabudowany na konstrukcji trasy przenośnika taśmowego w przekroju poprzecznym. Natomiast na rysunku dotyczącym dotychczasowego stanu techniki fig. A przedstawia listwę ślizgową w widoku z boku w przekroju wzdłużnym, fig. B - listwę ślizgową w przekroju poprzecznym, fig. C - listwę ślizgową zabudowaną do konstrukcji antyudarowego stołu przesypowego w widoku z boku i przekroju wzdłużnym, fig. D - listwę ślizgową zabudowaną do konstrukcji antyudarowego stołu przesypowego w przekroju poprzecznym.

P r z y k ł a d 1

Przedstawiona na fig. 2 i fig. 3 rysunku listwa ślizgowa 1 antyudarowego stołu przesypowego ma postać rury mającej na całej długości wewnętrzną pustą komorę powietrzną 18, wykonanej jako element lity, z jednorodnego materiału w postaci elastomeru poliuretanowego o właściwościach: trudnopalnych, antyelektrostatycznych i nietoksycznych.

W przekroju poprzecznym, kształt zewnętrzny listwy ślizgowej 1 ma postać trapezu, wewnętrzna komora powietrzna 18 listwy ślizgowej 1 ma kształt prostokąta, przy czym w dolnej podstawie listwa ślizgowa 1 ma wypust wewnętrzny 19, w przekroju poprzecznym prostokątny, skierowany do środka wewnętrznej komory powietrznej 18, umiejscowiony centralnie, to jest symetrycznie względem osi podłużnej listwy ślizgowej 1.

Listwę ślizgową 1 montuje się w antyudarowym stole przesypowym w taki sposób, że do wewnętrznej komory powietrznej 18 wsuwa się stabilizator wzdłużny 2 w postaci dwuteownika, który jest dłuższy niż listwa ślizgowa 1 i wystaje poza nią z każdej strony, a w częściach wystających poza obręb listwy ślizgowej 1 stabilizator wzdłużny 2 ma wykonane otwory, po jednym z każdej strony, przy czym otwory są w takich miejscach by podczas montażu były współosiowe z otworami w podporze nośnej wzdłużnej 3, następnie stabilizator wzdłużny 2 jest przykręcany za pomocą rozłącznego połączenia śrubowego 5 - poza obrębem listwy ślizgowej 1 - z podporą nośną wzdłużną 3, w taki sposób, że stabilizator wzdłużny 2 dociska listwę ślizgową 1 do górnej powierzchni podpory nośnej wzdłużnej 3.

P r z y k ł a d 2

Przedstawiona na fig. 9 i fig. 10 rysunku listwa ślizgowa 1 antyudarowego stołu przesypowego ma postać rury mającej na całej długości wewnętrzną pustą komorę powietrzną 18, wykonanej jako element lity, z jednorodnego materiału w postaci elastomeru poliuretanowego o właściwościach: trudnopalnych, antyelektrostatycznych i nietoksycznych. W przekroju poprzecznym, kształt zewnętrzny listwy ślizgowej 1 ma postać trapezu, wewnętrzna komora powietrzna 18 listwy ślizgowej 1 ma kształt prostokąta, przy czym w dolnej podstawie listwa ślizgowa 1 ma wypust wewnętrzny 19, w przekroju poprzecznym prostokątny, skierowany do środka wewnętrznej komory powietrznej 18, umiejscowiony centralnie, to jest symetrycznie względem osi podłużnej listwy ślizgowej 1. Listwa ślizgowa 1 ma również element dystansowy 3’ w postaci wypustu wykonanego po zewnętrznej stronie dolnej podstawy listwy ślizgowej 1, w przekroju poprzecznym prostokątny, umiejscowiony centralnie, to jest symetrycznie względem osi podłużnej listwy ślizgowej 1, przy czym szerokość elementu dystansowego 3’ jest mniejsza od szerokości dolnej podstawy listwy ślizgowej 1.

Listwę ślizgową 1 montuje się w antyudarowym stole przesypowym w taki sam sposób jak opisano w przykładzie 1.

PL 238 006 B1

P r z y k ł a d 3

Przedstawiony na fig. 6A rysunku antyudarowy stół przesypowy składa się z listew ślizgowych 1, stalowych stabilizatorów wzdłużnych 2, podpór nośnych wzdłużnych 3, połączeń śrubowych 5, stabilizatorów poprzecznych 7 i uchwytów mocujących 6. Położenie każdej listwy ślizgowej 1 jest ustalone przez stabilizator wzdłużny 2 wsunięty do wewnętrznej komory powietrznej 18, wystający z obu stron poza obrys listwy ślizgowej 1, który poza obrysem listwy ślizgowej 1 jest przymocowany poprzez ogranicznik 4 połączeniem śrubowym 5 do podpory nośnej wzdłużnej 3 w taki sposób, że stabilizator wzdłużny 2 dociska listwę ślizgową 1 do górnej powierzchni podpory nośnej wzdłużnej 3. Jako stabilizator wzdłużny 2 zastosowany jest dwuteownik, opierający się dolnymi ramionami o wewnętrzną płaszczyznę dolnej podstawy listwy ślizgowej 1, przy czym między powierzchniami zewnętrznymi dwuteownika, a powierzchniami wewnętrznymi listwy zastosowane są luzy dylatacyjne umożliwiające swobodne przemieszczanie się listwy ślizgowej w określonym zakresie, co zapobiega zbytniemu usztywnieniu konstrukcji, a co za tym idzie nadmiernym naprężeniom podczas przyjmowania obciążeń udarowych. Podpora nośna wzdłużna 3 jest połączona ze stabilizatorem poprzecznym 7, który zakończony jest uchwytem mocującym 6. Uchwyt mocujący 6 pozwala na zamocowanie antyudarowego stołu przesypowego do konstrukcji trasy przenośnika taśmowego 8.

Listwa ślizgowa 1 zamontowana jest krótszą podstawą trapezu u dołu, to jest od strony podpory nośnej wzdłużnej 3 (fig. 5A). Listwa ślizgowa 1 antyudarowego stołu przesypowego ma postać rury mającej na całej długości wewnętrzną pustą komorę powietrzną 18, wykonanej jako element lity, z jednorodnego materiału w postaci elastomeru poliuretanowego o właściwościach: trudnopalnych, antyelektrostatycznych i nietoksycznych. W przekroju poprzecznym, kształt zewnętrzny listwy ślizgowej 1 ma postać trapezu, wewnętrzna komora powietrzna 18 listwy ślizgowej 1 ma kształt prostokąta, przy czym w dolnej podstawie listwa ślizgowa 1 ma wypust wewnętrzny 19, w przekroju poprzecznym prostokątny, skierowany do środka wewnętrznej komory powietrznej 18, umiejscowiony centralnie, to jest symetrycznie względem osi podłużnej listwy ślizgowej 1.

P r z y k ł a d 4

Przedstawiony na fig. 6 rysunku antyudarowy stół przesypowy składa się z listew ślizgowych 1, stalowych stabilizatorów wzdłużnych 2, podpór nośnych wzdłużnych 3, połączeń śrubowych 5, stabilizatorów poprzecznych 7 i uchwytów mocujących 6. Połączenie poszczególnych elementów składowych i ich kształt jest taki jak w przykładzie 4, z jedną różnicą polegającą na tym, że listwy ślizgowe 1 zamontowane są dłuższą podstawą trapezu u dołu, to jest od strony podpory nośnej wzdłużnej 3 (fig. 5).

P r z y k ł a d 5

Antyudarowy stół przesypowy składa się z listew ślizgowych 1, stalowych stabilizatorów wzdłużnych 2, podpór nośnych wzdłużnych 3, połączeń śrubowych 5, stabilizatorów poprzecznych 7 i uchwytów mocujących 6. Położenie każdej listwy ślizgowej 1 jest ustalone przez stabilizator wzdłużny 2 wsunięty do wewnętrznej komory powietrznej 18, wystający z obu stron poza obrys listwy ślizgowej 1, który poza obrysem listwy ślizgowej 1 jest przymocowany poprzez ogranicznik 4 połączeniem śrubowym 5 do podpory nośnej wzdłużnej 3 w taki sposób, że stabilizatory wzdłużne 2 dociskają listwy ślizgowe 1 do górnej powierzchni podpór nośnych wzdłużnych 3. Jako stabilizator wzdłużny 2 zastosowany jest dwuteownik, opierający się dolnymi ramionami o wewnętrzną płaszczyznę dolnej podstawy listwy ślizgowej 1, przy czym między powierzchniami zewnętrznymi dwuteownika a powierzchniami wewnętrznymi listwy zastosowane są luzy dylatacyjne umożliwiające swobodne przemieszczanie się listwy w określonym zakresie, co zapobiega zbytniemu usztywnieniu konstrukcji, a co za tym idzie nadmiernym naprężeniom podczas przyjmowania obciążeń udarowych. Podpora nośna wzdłużna 3 jest połączona ze stabilizatorem poprzecznym 7, który zakończony jest uchwytem mocującym 6. Uchwyty mocujące 6 pozwalają na zamocowanie antyudarowego stołu przesypowego do konstrukcji trasy przenośnika taśmowego 8.

Sposób montażu listew ślizgowych według niniejszego przykładu pokazano na fig. 9, 10 i 11. Listwy ślizgowe 1 zamontowane są dłuższą podstawą trapezu u dołu, to jest od strony podpory nośnej wzdłużnej 3. Listwa ślizgowa 1 antyudarowego stołu przesypowego ma postać rury mającej na całej długości wewnętrzną pustą komorę powietrzną 18, wykonanej jako element lity, z jednorodnego materiału w postaci elastomeru poliuretanowego o właściwościach: trudnopalnych, antyelektrostatycznych i nietoksycznych. W przekroju poprzecznym, kształt zewnętrzny listwy ślizgowej 1 ma postać trapezu, wewnętrzna komora powietrzna 18 listwy ślizgowej 1 ma kształt prostokąta, przy czym w dolnej podstawie listwa ślizgowa 1 ma wypust wewnętrzny 19, w przekroju poprzecznym prostokątny, skierowa

PL 238 006 B1 ny do środka wewnętrznej komory powietrznej 18, umiejscowiony centralnie, to jest symetrycznie względem osi podłużnej listwy ślizgowej 1.

Listwa ślizgowa 1 ma również element dystansowy 3’ w postaci wypustu wykonanego po zewnętrznej stronie dolnej podstawy listwy ślizgowej 1, w przekroju poprzecznym prostokątny, umiejscowiony centralnie, to jest symetrycznie względem osi podłużnej listwy ślizgowej 1, przy czym szerokość elementu dystansowego 3’ jest mniejsza od szerokości dolnej podstawy listwy ślizgowej 1. Zastosowanie elementu dystansowego 3’ pozwala na uzyskanie szczeliny dylatacyjnej 17 pomiędzy zewnętrzną, górną powierzchnią 1’ podpory nośnej wzdłużnej 3, a skrajnymi częściami 2’, 2” zewnętrznej powierzchni dolnej podstawy listwy ślizgowej 1.

Zasada działania elementu dystansowego 3’ przedstawiona została na fig 11. Dzięki zastosowaniu elementu dystansowego 3’, podczas obciążenia zewnętrznej powierzchni 6’ górnej podstawy listwy ślizgowej 1 siłą F pochodzącą od uderzenia bryłą opadającego materiału transportowanego 12 następuje jednoczesne przemieszczenie w płaszczyźnie pionowej (ugięcie) zewnętrznej powierzchni 6’ górnej podstawy listwy ślizgowej 1, wewnętrznej powierzchni 6” górnej podstawy listwy ślizgowej 1, zewnętrznych powierzchni 4’, 4” ścian bocznych listwy ślizgowej 1, wewnętrznych powierzchni 5’, 5” ścian bocznych ślizgowej 1, skrajnych części V i 2” zewnętrznej powierzchni dolnej podstawy listwy ślizgowej 1 oraz w płaszczyźnie poziomej zewnętrznych powierzchni 4’ i 4” ścian bocznych listwy ślizgowej 1, wewnętrznych powierzchni 5’ i 5” ścian bocznych listwy ślizgowej 1.

P r z y k ł a d 6

Antyudarowy stół przesypowy składa się z listew ślizgowych 1, stalowych stabilizatorów wzdłużnych 2, podpór nośnych wzdłużnych 3, połączeń śrubowych 5, stabilizatorów poprzecznych 7 i uchwytów mocujących 6.

Listwy ślizgowe 1 zamontowane są krótszą podstawą trapezu u dołu, to jest od strony podpory nośnej wzdłużnej 3. Listwa ślizgowa 1 antyudarowego stołu przesypowego ma postać rury mającej na całej długości wewnętrzną pustą komorę powietrzną 18, wykonanej jako element lity, z jednorodnego materiału w postaci elastomeru poliuretanowego o właściwościach: trudnopalnych, antyelektrostatycznych i nietoksycznych. W przekroju poprzecznym, kształt zewnętrzny listwy ślizgowej 1 ma postać trapezu, wewnętrzna komora powietrzna 18 listwy ślizgowej 1 ma kształt prostokąta, przy czym w dolnej podstawie listwa ślizgowa 1 ma wypust wewnętrzny 19, w przekroju poprzecznym prostokątny, skierowany do środka wewnętrznej komory powietrznej 18, umiejscowiony centralnie, to jest symetrycznie względem osi podłużnej listwy ślizgowej 1.

Położenie każdej listwy ślizgowej 1 jest ustalone przez stabilizator wzdłużny 2 wsunięty do wewnętrznej komory powietrznej 18, który jest przymocowany połączeniem śrubowym 5 do podpory nośnej wzdłużnej 3. Stabilizator wzdłużny 2, podpora nośna wzdłużna 3 oraz podstawa dolna listwy ślizgowej 1 mają współosiowo przewiercone po dwa otwory, w każdym z otworów listwy ślizgowej 1 osadzona jest tuleja, a do górnej powierzchni stabilizatora wzdłużnego 2 przymocowane są nakrętki współosiowo z wykonanymi w stabilizatorze otworami, a po montażu urządzenia stabilizator wzdłużny 2 połączony jest rozłącznie z podporą nośną wzdłużną 3 za pomocą śruby, która przechodzi od dołu przez otwór w podporze nośnej wzdłużnej 3, następnie luźno przez tuleję osadzoną w otworze listwy ślizgowej 1, kolejno przez otwór w stabilizatorze wzdłużnym 2 i wkręcona jest do nakrętki. Po montażu stabilizatory wzdłużne 2 dociskają listwy ślizgowe 1 do górnej powierzchni podpór nośnych wzdłużnych 3. Jako stabilizator wzdłużny 2 zastosowany jest ceownik, opierający się dolnymi ramionami o wewnętrzną płaszczyznę dolnej podstawy listwy ślizgowej 1, przy czym między powierzchniami zewnętrznymi ceownika, a powierzchniami wewnętrznymi listwy zastosowane są luzy dylatacyjne umożliwiające swobodne przemieszczanie się listwy w określonym zakresie, co zapobiega zbytniemu usztywnieniu konstrukcji, a co za tym idzie nadmiernym naprężeniom podczas przyjmowania obciążeń udarowych. Podpora nośna wzdłużna 3 jest połączona ze stabilizatorem poprzecznym 7, który zakończony jest uchwytem mocującym 6. Uchwyty mocujące 6 pozwalają na zamocowanie antyudarowego stołu przesypowego do konstrukcji trasy przenośnika taśmowego 8.

Antyudarowy stół przesypowy według wynalazku stanowi element stacji przesypowej przedstawionej na fig. 1 rysunku, gdzie taśma przenośnikowa 11 jest podparta na krążnikach 10 umieszczonych we wsporniku górnego zestawu krążnikowego 9 zamocowanego do przenośnika taśmowego odbierającego 14. Krążniki 10 umieszczone w górnych zestawach krążnikowych 9 są zastosowane tuż przed i za antyudarowym stołem przesypowym. Dodatkowo przenośnik taśmowy 13 podający transportowany materiał 12 jest wyposażony w zgarniacz czyszczący 16 i podajnik ścierów 15.

PL 238 006 B1

Rozwiązanie według wynalazku znajdzie zastosowanie we wszystkich gałęziach przemysłu, w których transport realizowany jest za pomocą przenośników taśmowych, zwłaszcza w górnictwie węgla kamiennego, brunatnego, koksownictwie, hutach stali i miedzi, cementowniach, energetyce, itp.

Claims (11)

1. Listwa ślizgowa antyudarowego stołu przesypowego, która ma postać rury mającej na całej długości wewnętrzną pustą komorę powietrzną, przy czym w przekroju poprzecznym kształt zewnętrzny rury ma postać prostokąta lub trapezu, oraz wewnętrzna komora powietrzna listwy ślizgowej ma kształt prostokąta lub trapezu, znamienna tym, że wykonana jest jako element lity, z jednorodnego materiału elastycznego.

2. Listwa ślizgowa według zastrz. 1, znamienna tym, że ma w dolnej podstawie wypust wewnętrzny (19), w przekroju poprzecznym korzystnie prostokątny lub trapezowy, skierowany do środka wewnętrznej komory powietrznej (18), umiejscowiony centralnie, to jest symetrycznie względem osi podłużnej listwy ślizgowej (1).

3. Listwa ślizgowa według zastrz. 1, znamienna tym, że wykonana jest z materiału o właściwościach: trudnopalnych i/albo antyelektrostatycznych i/albo nietoksycznych, najkorzystniej z posiadającego wskazane właściwości elastomeru poliuretanowego.

4. Listwa ślizgowa według zastrz. 1, znamienna tym, że ma element dystansowy (3’) w postaci wypustu wykonanego po zewnętrznej stronie dolnej podstawy listwy ślizgowej (1), w przekroju poprzecznym korzystnie prostokątny, umiejscowiony centralnie, to jest symetrycznie względem osi podłużnej listwy ślizgowej (1), przy czym szerokość elementu dystansowego (3’) jest mniejsza od szerokości dolnej podstawy listwy ślizgowej (1).

5. Antyudarowy stół przesypowy zawierający uchwyty mocujące, stabilizatory poprzeczne, podpory nośne wzdłużne, stabilizatory wzdłużne i listwy ślizgowe mające postać rur mających na całej długości wewnętrzną pustą komorę powietrzną, przy czym w przekroju poprzecznym kształt zewnętrzny każdej rury ma postać prostokąta lub trapezu, oraz wewnętrzna komora powietrzna listwy ślizgowej ma kształt prostokąta lub trapezu, znamienny tym, że listwy ślizgowe (1) wykonane są jako elementy lite z jednorodnego materiału elastycznego, ponadto wyposażone są w stabilizatory wzdłużne (2), które są wsunięte swobodnie do komór powietrznych (18) listew ślizgowych (1), przy czym po montażu urządzenia stabilizatory wzdłużne (2) połączone są poprzez połączenie rozłączne z podporami nośnymi wzdłużnymi (3), w taki sposób, że stabilizatory wzdłużne (2) dociskają listwy ślizgowe (1) do górnej powierzchni podpór nośnych wzdłużnych (3), ponadto każdy stabilizator wzdłużny (2) jest dłuższy niż listwa ślizgowa (1), wystaje poza nią z każdej strony, a w częściach wystających poza obręb listwy ślizgowej (1) stabilizator wzdłużny (2) ma wykonane otwory, co najmniej po jednym z każdej strony, przy czym otwory są w takich miejscach by podczas montażu były współosiowe z otworami w podporze nośnej wzdłużnej (3), z którą - poza obrębem listwy ślizgowej (1) - łączony będzie stabilizator wzdłużny (2), korzystnie za pomocą połączenia śrubowego (5).

6. Antyudarowy stół przesypowy według zastrz. 5, znamienny tym, że listwa ślizgowa (1) ma w dolnej podstawie wypust wewnętrzny (19), w przekroju poprzecznym korzystnie prostokątny lub trapezowy, skierowany do środka wewnętrznej komory powietrznej (18), umiejscowiony centralnie, to jest symetrycznie względem osi podłużnej listwy ślizgowej (1).

7. Antyudarowy stół przesypowy według zastrz. 5, znamienny tym, że listwa ślizgowa (1) wykonana jest z materiału o właściwościach: trudnopalnych i/albo antyelektrostatycznych i/albo nietoksycznych, najkorzystniej z posiadającego wskazane właściwości elastomeru poliuretanowego.

8. Antyudarowy stół przesypowy według zastrz. 5, znamienny tym, że stabilizator wzdłużny (2) jest metalowy, najkorzystniej stalowy.

9. Antyudarowy stół przesypowy według zastrz. 5, znamienny tym, że w wariancie, w którym w przekroju poprzecznym, kształt zewnętrzny listwy ślizgowej (1) ma postać trapezu, listwa ślizgowa (1) zamontowana jest dłuższą podstawą trapezu u dołu, to jest od strony podpory nośnej wzdłużnej (3), albo najkorzystniej odwrotnie, to jest krótszą podstawą trapezu u dołu, to jest od strony podpory nośnej wzdłużnej (3).

PL 238 006 B1

10. Antyudarowy stół przesypowy według zastrz. 5 i 6, znamienny tym, że w wariancie, w którym listwa ślizgowa (1) ma w dolnej podstawie wypust (19) skierowany do środka wewnętrznej komory powietrznej (18), jako stabilizator wzdłużny (2) zastosowany jest ceownik lub najkorzystniej dwuteownik, opierający się dolnymi ramionami o wewnętrzną płaszczyznę dolnej podstawy listwy ślizgowej (1), przy czym między powierzchniami zewnętrznymi ceownika/dwuteownika, a powierzchniami wewnętrznymi listwy zastosowane są luzy dylatacyjne.

11. Antyudarowy stół przesypowy według zastrz. 5, znamienny tym, że pomiędzy dolną płaszczyzną dolnej podstawy listwy ślizgowej (1) a płaszczyzną górną podpory nośnej wzdłużnej (3) znajduje się element dystansowy (3’), w przekroju poprzecznym korzystnie prostokątny, umiejscowiony centralnie, to jest symetrycznie względem osi podłużnej listwy (1), przy czym szerokość elementu dystansowego (3’) jest mniejsza od szerokości podstawy listwy ślizgowej (1), a element dystansowy (3’) ma postać wypustu wykonanego po zewnętrznej stronie dolnej podstawy listwy ślizgowej (1) albo odrębnej podkładki dylatacyjnej.