PL237513B1 - Pochodne tiazolidyn-4-onu, sposób ich wytwarzania, ich zastosowanie medyczne oraz kompozycja farmaceutyczna - Google Patents
Pochodne tiazolidyn-4-onu, sposób ich wytwarzania, ich zastosowanie medyczne oraz kompozycja farmaceutyczna Download PDFInfo
- Publication number
- PL237513B1 PL237513B1 PL428440A PL42844018A PL237513B1 PL 237513 B1 PL237513 B1 PL 237513B1 PL 428440 A PL428440 A PL 428440A PL 42844018 A PL42844018 A PL 42844018A PL 237513 B1 PL237513 B1 PL 237513B1
- Authority
- PL
- Poland
- Prior art keywords
- thiazolidin
- derivatives
- formula
- cells
- compound
- Prior art date
Links
Landscapes
- Plural Heterocyclic Compounds (AREA)
- Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
Description
Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku są pochodne tiazolidyn-4-onu o wzorze 1, gdzie R oznacza 4-Cl i 2,4-diCI, a Ri oznacza 3-HO-C6H4, 4-HO-C6H4, 4-HO-3-CH3O-C6H3, 3-C2H5O-4-HO-C6H3, 3-CI-4-HO-C6H3 i 3-Br-4-HO-C6H3. Przedmiotem wynalazku jest także sposób ich wytwarzania, ich zastosowanie medyczne oraz kompozycja farmaceutyczna.
Toxoplasma gondii (T. gondii) należy do gatunku kosmopolitycznego pasożyta wywołującego toksoplazmozę u wszystkich gatunków ptaków i ssaków w tym ludzi. Szacuje się, że nawet 1/3 populacji jest zarażona tym pasożytem [Tenter A.M., Heckeroth A.R., Weiss L.M. Int. J. Parasitol. 2000, 30, 1217-1258]. Rozwinięta odpowiedź humoralna i komórkowa u osób immunokompetentnych szybko ogranicza intensywną proliferację tachyzoitów, ale gdy nie wyeliminuje pasożyta całkowicie z organizmu gospodarza, skutkuje to długotrwałą obecnością cyst tkankowych zlokalizowanych głównie w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN), mięśniach i gałce ocznej. Ta długotrwała obecność pasożyta może nieść ryzyko wystąpienia trwałych uszkodzeń narządu wzrokowego oraz (lub) mózgu, a także wykazuje korelację z występowaniem poważnych zaburzeń nerwowych takich jak: schizofrenia, choroba Parkinsona czy padaczka [Bosch-Driessen L.E., Berendschot T.T., Ongkosuwito J.V., Rothova A. Ophthalmology 2002, 109, 869-878; Torrey E.F., Yolken R.H. Emerg. Infect. Dis. 2003, 9,1375-1380]. Zarażenie pierwotniakiem wiąże się również z poważnymi skutkami u osób z dysfunkcją układu odpornościowego (osoby HIV+, chorzy na AIDS, pacjenci poddani chemioterapii/po przeszczepach), u ciężarnych natomiast może powodować wady płodu, a nawet poronienia. Noworodki z toksoplazmozą wrodzoną charakteryzują się występowaniem zmian patologicznych w obrębie układu nerwowego, przy czym skutki wrodzonej inwazji T. gondii często są zauważalne dopiero po kilkunastu latach i obejmują uszkodzenia narządu wzroku lub OUN, zaburzenia gospodarki hormonalnej czy nieprawidłowy rozwój płciowy [Wallon M., Kodjikian L, Binquet C., Garweg J., Fleury J., Quantin C, Peyron F. Pediatrics 2004, 113, 1567-1572]. Z kolei u osób z obniżoną odpornością toksoplazmoza objawia się m.in. bólami głowy oraz okolic klatki piersiowej, poczuciem dezorientacji, odkrztuszaniem krwią, problemami z oddychaniem [Ferreira M.S., Borges A.S. Mem. Inst. Oswaldo Cruz 2002, 97, 443-457]. Ponadto istnieje u tych pacjentów ryzyko wystąpienia trwałych uszkodzeń narządu wzrokowego lub mózgu [Guex-Crosier Y. Int. J. Med. Sci. 2009, 6, 140-142; Długońska H. Pol. Merkuriusz Lekarski 2008, 24, 275-277]. W przypadkach skrajnych choroba ta jest śmiertelna. Obecnie dostępne leki działają jedynie na ostrą fazę toksoplazmozy lecz nie powodują eradykacji pierwotniaka z organizmu oraz nie eliminują całkowicie cyst pasożytniczych, a co gorsze, wykazują poważne skutki uboczne, do których zaliczyć należy m.in. zaburzenia hematologiczne i neurologiczne, zmiany skórne i błon ś luzowych, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, uszkodzenia szpiku kostnego, teratogenność, czy kamienicę nerkową [Guex-Crosier Y. Int. J. Med. Sci. 2009, 6, 140-142; Lipka B., Milewska-Bobula B., Filipek M. Wiadomości Parazytologiczne 2011, 57, 87-92]. Odnotowywane są również przypadki oporności wielolekowej. Istnieje zatem rzeczywiste zapotrzebowanie na opracowanie nowych leków, zdolnych do skutecznego leczenia toksoplazmozy oraz pozbawionych skutków ubocznych. Dodatkowo nie są znane jeszcze skuteczne narzędzia immunoprofilaktyczne działające protekcyjnie na ludzi.
W ostatnich latach wzrosło zainteresowanie naukowców pochodnymi tiazolidyn-4-onu ze względu na szerokie spektrum aktywności biologicznych tej grupy substancji. Między innymi pochodne tiazolidyn-4-onu wykazują przeciwcukrzycową, przeciwbakteryjną, przeciwnowotworową, przeciwgrzybiczą, przeciwzapalną aktywności. Potwierdzają to liczne prace przeglądowe na temat aktywności oraz mechanizmów działania tiazolidyn-4-onów [Kaminskyy D., Kryshchyshyn A., Lesyk R. Eur. J. Med. Chem. 2017,140, 542-594; Havrylyuk D., Roman O., Lesyk R. Eur. J. Med. Chem. 2016, 113, 145-166; Chadna N., Bahia M.S., Kaur M., Silakari O. Bioorg. Med. Chem. 2015, 23, 2953-2974; Tripathi A.C., Gupta S.J., Fatima G.N., Sonar P.K., Verma A., Saraf S.K. Eur. J. Med. Chem. 2014, 72, 52-77; Jain V.S., Vora D.K., Ramaa C.S. Bioorg. Med. Chem. 2013, 21, 1599-1620; Verma A., Saraf S.K. Eur. J. Med. Chem. 2008, 43, 897-905].
Tenorio R.P. i wsp. jako pierwsi udokumentowali aktywność anty-T. gondii dla pochodnych tiazolidyn-4-onu, mianowicie kwasów {3-alkilo/fenylo-2-[{nitrobenzylideno}hydrazynylideno]-4-okso-1,3-tiazolidyn-5-ylo}octowych [Tenorio R.P., Carvalho C.S., Pessanha C.S., de Lima J.G., de Faria A.R., Alves A.J., de Melo E.J.T., Goes A.J.S. Bioorg. Med. Chem. Letts. 2005, 15, 2575-2578].
De Aquino T.M. i wsp. przebadali grupę pochodnych kwasu 2-[(benzylideno)hydrazono]-3-fenylo-4-okso-tiazolidyno-5-octowego pod kątem aktywności przeciw-T. gondii. Wszystkie badane
PL 237 513 B1 związki znacząco zmniejszały procent zainfekowanych komórek i średnią liczbę tachyzoitów na komórkę w stężeniu 2 mM. Niektóre pochodne wykazały lepsze wyniki w porównaniu z standardowymi lekami: hydroksymocznikiem i sulfadiazyną. Warto zauważyć, że w stężeniach 2, 5 i 8 mM niektóre związki były wysoce toksyczne. Obserwowano brak zainfekowanych komórek i pasożytów wewnątrzkomórkowych [De Aquino T.M., Liesen A.P., da Silva R.E.A., Lima V.T., Carvalho C.S., de Faria A.R., de Araujo J.M., de Lima J.G., Alves A.J., de Melo E.J.T., Goes A.J.S. Bioorg. Med. Chem. 2008, 16, 446-456].
Liesen A.P. i wsp. zmodyfikowali pochodne kwasu 4-oksotiazolidyno-5-octowego wprowadzając w pozycję 2 układu tiazolidyny pierścień imidazolu. Te związki zostały poddane badaniom pod kątem aktywności anty-T. gondii. Przebadane pochodne znacząco zmniejszały procent infekowanych komórek oraz liczbę tachyzoitów w komórce w stężeniach od 0,1 do 10 mM w porównaniu do sulfadiazyny i hydroksymocznika [Liesen A.P., de Aquino T.M., Carvalho C.S., Lima V.T., de Araujo J.M., de Lima J.G., de Faria A.R., de Melo E.J.T., Alves A.J., Alves E.W., Alves A.Q., Goes A.J.S. Eur. J. Med. Chem. 2010, 45, 3685-3691].
Dla podstawionych 3-benzylowych pochodnych tiazolidyn-4-onu odnotowano poziom skuteczności przeciwko tachyzoitom T. gondii przy IC50 = 5-148 μM [Carradori S., Secci D., Bizzarri B., Chimenti P., De Monte C., Guglielmi P., Campestre C., Rivanera D., Bordon C, Jones-Brando L. J. Enzyme Inhib. Med. Chem. 2017, 32, 746-758].
Przedmiotem wynalazku są nowe pochodne tiazolidyn-4-onu o wzorze 1, gdzie R oznacza 4-Cl i 2,4-diCI, a R1 oznacza 3-HO-C6H4, 4-HO-C6H4, 4-HO-3-CH3O-C6H3, 3-C2H5O-4-HO-C6H3, 3-CI-4-HOC6H3 i 3-Br-4-HO-C6H3 o aktywności anty-T. gondii. Związki te nie były opisane dotąd w literaturze ani pod względem ich budowy ani aktywności biologicznej.
Sposób otrzymywania pochodnych o wzorze 1, gdzie R oznacza 4-CI i 2,4-diCI, a R1 oznacza 3-HO-C6H4, 4-HO-C6H4, 4-HO-3-CH3O-C6H3, 3-C2H5O-4-HO-C6H3, 3-CI-4-HO-C6H3 i 3-Br-4-HO-C6H3 według wynalazku polega na tym, że otrzymuje się je w wyniku cyklokondensacji odpowiednich tiosemikarbazonów o wzorze 2, gdzie R i R1 ma wyżej podane znaczenie z bezwodnikiem maleinowym, w stosunku molowym 1:1. Reakcja przebiega w temperaturze wrzenia rozpuszczalnika organicznego korzystnie lodowatego kwasu octowego.
Pochodne tiazolidyn-4-onu o wzorze 1 według wynalazku do zastosowania jako lek w leczeniu toksoplazmozy.
Przedmiotem wynalazku jest także kompozycja farmaceutyczna zawierająca substancję czynną w połączeniu z co najmniej 1 nośnikiem lub rozcieńczalnikiem farmaceutycznym, charakteryzuje się tym, że jako substancję aktywną zawiera pochodne tiazolidyn-4-onu o wzorze 1.
Nowe związki będące przedmiotem wynalazku wykazują dobrą aktywność anty-T. gondii in vitro oraz brak znaczącej cytotoksyczności względem komórek żywicielskich.
P r z y k ł a d I. Otrzymywanie kwasu {3-{4-chlorofenylo)-2-[(3-hydroksybenzylideno)hydrazynylideno]-4-okso-1,3-tiazolidyn-5-ylo}octowego
Do 0,002 mola 4-(4-chlorofenylo)-1-(3-hydroksybenzylideno)-3-tiosemikarbazydu i 0,002 mola bezwodnika maleinowego dodano 3 ml lodowatego kwasu octowego i ogrzewano we wrzeniu przez 2 godziny. Po ochłodzeniu powstały osad odsączono i wysuszono. Krystalizowano z kwasu octowego.
Wydajność 68%, t.t. 226-228°C.
Ή NMR δ (ppm) (DMSO-d6): 3,12 d (2H, CH2CH, J=6,0 Hz); 4,55 t (1H, CH2CH, J=6,0 Hz); 6,836,87 m, 7,11-7,13 m, 7,20-7,26 m, (4H, 3-HO-C6H4); 7,43 d, 7,61 d (4H, 4-CI-C6H4, J=8,7 Hz); 8,23 s (1H, CH=N); 9,66 s (1H, OH); 12,79 s (1H, COOH).
13C NMR δ (ppm) (DMSO-d6): 37,3; 43,1; 113,7; 118,7; 120,0; 129,7; 130,4; 130,6; 133,8; 134,4; 135,7; 158,0; 158,5; 164,9; 172,3; 174,1.
P r z y k ł a d II. W sposób analogiczny do opisanego w przykładzie I otrzymano pozostałe pochodne tiazolidyn-4-onu o wzorze 1 (gdzie R oznacza 4-CI i 2,4-diCI, a R1 oznacza 4-HO-C6H4, 4-HO-3-CH3O-C6H3, 3-C2H5O-4-HO-C6H3, 3-CI-4-HO-C6H3 i 3-Br-4-HO-C6H3):
kwas {3-(4-chlorofenylo)-2-[(4-hydroksybenzylideno)hydrazynylideno]-4-okso-1,3-tiazolidyn-5-ylo}octowy
Wydajność 75%, t.t. 234-235°C.
1H NMR δ (ppm) (DMSO-d6): 3,10 d (2H, CH2CH, J=6,0 Hz); 4,52 t (1H, CH2CH, J=6,0 Hz); 6,82 d, 7,57 d (4H, 4-HO-C6H4, J=8,7 Hz); 7,42 d, 7,60 d (4H, 4-Cl-C6H4, J=8,7 Hz); 8,19 s (1H, CH=N); 10,04 s (1H, OH); 12,84 s (1H, COOH).
PL 237 513 B1 13C NMR δ (ppm) (DMSO-d6): 37,3; 43,0; 116,2; 125,5; 129,6; 130,1; 130,6; 133,7; 134,5; 158,3; 160,6; 163,2; 172,3; 174,0.
kwas {3-(4-chlorofenylo)-2-[(4-hydroksy-3-metoksybenzylideno)hydrazynylideno]-4-okso-1,3-tiazolidyn-5-ylo}octowy
Wydajność 71%, t.t. 254-256°C.
1H NMR δ (ppm) (DMSO-d6): 3,11 d (2H, CH2CH, J=6,0 Hz); 3,79 s (3H, OCH3); 4,53 t (1H, CH2CH, J=6,0 Hz); 6,82 d, 7,15 dd, 7,31 d (3H, 4-HO-3-CH3O-C6H3, J=8,1; 1,8 Hz); 7,42 d, 7,61 d (4H, 4-Cl-C6H4, J=8,7 Hz); 8,18 s (1H, CH=N); 9,66 s (1H, OH); 12,71 s (1H, COOH).
13C NMR δ (ppm) (DMSO-d6): 37,2; 43,0; 56,0; 110,7; 116,0; 123,1; 125,9; 129,6; 130,6; 133,7; 134,5; 148,3; 150,2; 158,5; 163,1; 172,3; 174,0.
Kwas {3-(4-chlorofenylo)-2-[(3-etoksy-4-hydroksybenzylideno)hydrazynylideno]-4-okso-1,3-tiazolidyn-5-ylo}octowy
Wydajność 69%, t.t. 224-226°C.
1H NMR δ (ppm) (DMSO-d6): 1,35 t (3H, OCH2CH3, J=6,9 Hz); 3,10 d (2H, CH2CH, J=6,0 Hz); 4,03 q (2H, OCH2CH3, J=6,9 Hz); 4,52 t (1H, CH2CH, J=6,0 Hz); 6,83 d, 7,14 dd, 7,29 d (3H, 3-C2H5O-4-HO-C6H3, J =8,1; 1,8 Hz); 7,41 d, 7,60 d (4H, 4-Cl-C6H4, J=8,7 Hz); 8,16 s (1H, CH=N); 9,58 s (1H, OH); 12,80 s (1H, COOH).
13C NMR δ (ppm) (DMSO-d6): 15,2; 37,3; 43,0; 64,3; 112,1; 116,1; 123,0; 125,9; 129,6; 130,6; 133,7; 134,5; 147,5; 150,4; 158,5; 163,0; 172,2; 174,0.
kwas {2-[(3-chloro-4-hydroksybenzylideno)hydrazynylideno]-3-(4-chlorofenylo)-4-okso-1,3-tiazolidyn-5-ylo}octowy
Wydajność 77%, t.t. 256-257°C.
1H NMR δ (ppm) (DMSO-d6): 3,11 d (2H, CH2CH, J=6,0 Hz); 4,53 t (1H, CH2CH, J=6,0 Hz); 7,03 d, 7,55 dd, 7,69 d (3H, 3-CI-4-HO-C6H3, J=8,7; 1,8 Hz); 7,42 d, 7,61 d (4H, 4-CI-C6H4, J=8,7 Hz); 8,20 s (1H, CH=N); 10,86 s (1H, OH); 12,82 s (1H, COOH).
13C NMR δ (ppm) (DMSO-d6): 37,2; 43,0; 117,4; 120,7; 126,8; 128,3; 129,7; 129,8; 130,6; 133,8; 134,5; 156,0; 157,1; 164,2; 172,3; 174,0.
kwas {2-[(3-bromo-4-hydroksybenzylideno)hydrazynylideno]-3-(4-chlorofenylo)-4-okso-1,3-tiazolidyn-5-ylo}octowy
Wydajność 62%, t.t. 254-255°C.
1H NMR δ (ppm) (DMSO-d6): 3,11 d (2H, CH2CH, J=6,0 Hz); 4,53 t (1H, CH2CH, J=6,0 Hz); 7,01 d, 7,42 d, 7,57-7,62 m, 7,84 d (7H, 3-Br-4-HO-C6H3, J=8,4; 1,8 Hz i CI-C6H4, J=8,7 Hz); 8,20 s (1H, CH=N); 10,92 s (1H, OH); 12,82 s (1H, COOH).
13C NMR δ (ppm) (DMSO-d6): 37,2; 43,0; 110,2; 117,0; 127,2; 128,9; 129,7; 130,6; 132,8; 133,8; 134,5; 156,9; 157,0; 164,2; 172,3; 174,1.
kwas (3-(2,4-dichlorofenylo)-2-[(4-hydroksy-3-metoksybenzylideno)hydrazynylideno]-4-okso-1,3-tiazolidyn-5-ylo}octowy
Wydajność 66%, t.t. 226-228°C.
1H NMR δ (ppm) (DMSO-d6): 3,12-3,16 m (2H, CH2CH); 3,79 s (3H, OCH3); 4,68 dd (1H, CH2CH, J=6,9; 4,2 Hz); 6,82 d, 7,13-7,17 m, 7,30 s, 7,54 d, 7,63-7,68 m, 7,89-7,92 m (6H, 4-HO-3-CH3O-C6H3 i 2,4-diCl-C6H3, J=8,4 Hz); 8,17 s (1H, CH=N); 9,69 s (1H, OH); 12,85 bs (1H, COOH).
13C NMR δ (ppm) (DMSO-d6): 37,3; 42,8; 56,0; 110,8; 116,0; 123,2; 125,7; 129,2; 130,2; 132,4; 133,5; 133,6; 135,4; 148,3; 150,3; 159,0; 161,4; 172,2; 173,4.
P r z y k ł a d III.
Badania biologiczne.
Wpływ na żywotność komórek linii L929 - test MTT.
Zasada testu MTT
Oznaczenie cytotoksyczności związków z wykorzystaniem komórek linii L929 wyk onano przy użyciu testu MTT, zgodnie z Normą Europejską: ISO 10993-5:2009(E), Biological evaluation of medical devices, Part 5: Test for in vitro cytotoxycity. Test MTT oparty jest na przekształceniu żółtej soli MTT (bromku 3-{4,5-dimetylotiazolo-2-ilo)-2,5-difenylotetrazoliowego) do fioletowego, nierozpuszczalnego formazanu. Za tę konwersję odpowiedzialne są NADPH lub NADH, produkowane przez enzym dehydrogenazę mitochondrialną obecną w aktywnych metabolicznie komórkach. Natężenie barwy fioletowego produktu jest wprost proporcjonalne do liczby żywych komórek w próbce i może być mierzone spektrofotometrycznie.
PL 237 513 Β1
Część doświadczalna
Na płytkę 96-dołkową (NuncTC), naniesiono komórki (L929 ATTC-catalog No. CCL-1 ™) o gęstości 1x104/100 μΙ/dołek, zawieszone w pełnym podłożu hodowlanym RPMI1640 bez czerwieni fenolowej (Biowest) suplementowanym 10% surowica płodów bydlęcych [FBS - fetal bovine serum] (Cytogen), 2 mM/ml L-glutamtny (Sigma), 100 μg/ml streptomycyny (Sigma), 100 U/ml penicyliny (Sigma) i inkubowano je (37°C, 5% CO2) przez 24 godziny. Po inkubacji usuwano podłoże znad komórek i dodawano po 100 μΙ związków (stężenia końcowe wynosiły: 0,98; 1,95; 3,91; 7,81; 15,63; 31,25; 62,5; 125; 150; 200; 250; 300; 350; 400 μg/ml). Dodatkowe kontrole stanowił: rozpuszczalnik DMSO oraz sulfadiazyna i sulfadiazyna + trimetoprim (5:1). Kontrolę negatywną stanowiły komórki hodowane w pełnym podłożu hodowlanym RPMI.
Po podaniu ww. związków komórki inkubowano 24 godziny w 37°C, 5% CO2. Po tym czasie hodowle obserwowano pod mikroskopem i wykonywano zdjęcia. Następnie do każdego dołka na płytce dodawano po 50 μΙ roztworu MTT (C=1 mg/ml PBS bez jonów Ca i Mg, Sigma) i inkubowano (37°C i 5% CO2). Po 4 godzinach płytki wirowano (200xg, 10 min), zbierano supernatant znad komórek, a kryształy formazanu rozpuszczano dodając po 150 μΙ DMSO/studzienkę. Barwę produktu stabilizowano dodając po 25 μΙ buforu glicynowego. Poziom absorbancji mierzono od razu za pomocą czytnika ELISA (Multiskan EX, Labsystems, Vienna, VA, USA), przy długości fali λ=570 nm.
W doświadczeniu oceniano wpływ testowanych związków na żywotność komórek linii 1929 przy pomocy testu MTT. Za kontrolą przyjęto hodowle komórkowe inkubowane w pełnym podłożu RPMI, bez dodatku badanych substancji i rozpuszczalnika (DMSO). Żywotność komórek obliczono według wzoru:
a . ii Wartość absorbancji próby badanej <ΛΛηζ Żywotność = ———-—-—. * ,---—x 100%
Wartość absorbancji próby kontrolnej
Dla badanych związków wyznaczono stężenie CC30 - stężenie cytotoksyczne związków dla 30% komórek (Tabela 1).
Oceniono także wpływ leków powszechnie stosowanych w leczeniu toksoplazmozy na żywotność komórek linii L929. W przypadku sulfadiazyny CC30 wynosi 1506,00 μg/ml, oraz dla sulfadiazyny + trimetoprim CC30 wynosi 850,00 μg/ml.
PL 237 513 Β1
Tabela 1. Cytotoksyczność pochodnych tiazolidyn-4-onu o wzorze 1 (stężenie wyjściowe 5 mg/ml DMSO), rozcieńczonych seryjnie w pełnym podłożu hodowlanym RPMI. Procent żywych komórek (%) ± odchylenie standardowe.
| pochodne tiazolidyn-4-onu | |||||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | |
| w/ml | odsetek żywych komórek (%) ± odchylenie standardowe | ||||||
| 400,00 | 23,19 | 35,01 | 29,52 | 36,25 | 39,65 | 20,17 | 31,92 |
| 1,89 | 0,31 | 14,81 | 10,55 | 3,03 | 2,71 | 1,71 | |
| 350,00 | 26,28 | 45,45 | 54,64 | 38,10 | 46,37 | 20,71 | 35,48 |
| 7,49 | 1,44 | 5,40 | 7,17 | 2,83 | 2,11 | 4,01 | |
| 300,00 | 53,41 | 57,73 | 84,94 | 68,40 | 63,15 | 24,66 | 35,17 |
| 22,31 | 7,76 | 0,39 | 3,04 | 9,52 | 1,33 | 4,66 | |
| 250,00 | 54,64 | 85,79 | 92,05 | 90,51 | 72,19 | 26,28 | 45,52 |
| 5,80 | 0,00 | 1,54 | 7,13 | 17,26 | 0,83 | 2,64 | |
| 200,00 | 63,30 | 104,49 | 93,52 | 95,84 | 70,41 | 46,68 | 63,76 |
| 4,69 | 12,13 | 1,64 | 0,00 | 13,20 | 5,45 | 9,09 | |
| 150,00 | 84,40 | 106,50 | 106,35 | 76,52 | 88,88 | 76,36 | 86,33 |
| 2,33 | 2,46 | 2,26 | 4,86 | 1,48 | 2,29 | 5,07 | |
| 125,00 | 90,63 | 102,56 | 92,46 | 118,42 | 92,64 | 89,71 | 123,29 |
| 3,49 | 4,46 | 6,24 | 7,09 | 5,46 | 1,86 | 0,00 | |
| 62,50 | 92,77 | 111,17 | 106,90 | 121,80 | 84,58 | 93,15 | 111,25 |
| 1,28 | 3,17 | 9,15 | 13,85 | 3,29 | 9,62 | 0,16 | |
| 31,25 | 94,92 | 88,16 | 81,49 | 96,97 | 66,62 | 96,60 | 113,26 |
| 2,08 | 1,71 | 3,99 | 9,39 | 1,40 | 0,40 | 2,12 | |
| 15,63 | 96,60 | 81,51 | 90,34 | 84,49 | 85,21 | 96,39 | 93,55 |
| 7,56 | 8,99 | 6,04 | 4,34 | 9,45 | 8,80 | 1,17 | |
| 7,81 | 92,34 | 88,04 | 89,83 | 87,57 | 82,46 | 95,82 | 96,13 |
| 9,04 | 3,83 | 5,45 | 0,45 | 1,25 | 5,61 | 6,48 | |
| 3,91 | 89,05 | 86,11 | 92,62 | 86,28 | 91,70 | 88,56 | 93,17 |
| 1,55 | 0,37 | 10,06 | 0,69 | 2,59 | 5,98 | 9,41 | |
| 1,95 | 94,92 | 84,37 | 84,78 | 89,84 | 95,78 | 94,53 | 95,71 |
| 0,86 | 0,68 | 9,87 | 3,82 | 5,81 | 8,97 | 0,00 | |
| 0,98 | 115,09 | 102,72 | 81,22 | 93,13 | 100,07 | 101,28 | 92,08 |
| 2,91 | 3,26 | 4,47 | 3,90 | 11,48 | 8,85 | 1,94 | |
| CC30 μβ/ml | 196,0 | 288,0 | 324,0 | 292,0 | 160,0 | 154,0 | 205,0 |
| CCm pM | 4853 | 713,2 | 746,8 | 651,9 | 365,1 | 319,0 | 437,7 |
Objaśnienia skrótów: 1 (związek o wzorze 1, gdzie R oznacza 4-CI, a Ri oznacza S-HO-CehL); 2 (związek o wzorze 1, gdzie R oznacza 4-CI, a Ri oznacza 4-ΗΟ-ΟθΗ4); 3 (związek o wzorze 1, gdzie R oznacza 4-CI, a Ri oznacza 4-HO-3-CH3O-C6H3); 4 (związek o wzorze 1, gdzie R oznacza 4-CI, a R1 oznacza 3-C2H5O-4-HO-C6H3); 5 (związek o wzorze 1, gdzie R oznacza 4-CI, a R1 oznacza 3-CI-4-HO-C6H3); 6 (związek o wzorze 1, gdzie R oznacza 4-CI, a R1 oznacza 3-Br-4-HO-C6H3); 7 (związek o wzorze 1, gdzie R oznacza 2,4-diCI, a R1 oznacza 4-HO-3-CH3O-C6H3).
Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że pochodne tiazolidyn-4-onu o wzorze 1 wykazują niską cytotoksyczność. Stężenie cytotoksyczne CC30 w kierunku linii komórek L929 wynosiło
PL 237 513 B1 odpowiednio: 196,00 μg/ml (dla związku 1), 288,00 μg/ml (dla związku 2), 324,00 μg/ml (dla związku 3), 292,00 μg/ml (dla związku 4), 160,00 μg/ml (dla związku 5), 154,00 μg/ml (dla związku 6) oraz 205,00 μg/ml (dla związku 7).
P r z y k ł a d IV. Badanie wpływu pochodnych tiazolidyn-4-onu na wewnątrzkomórkowe namnażanie się tachyzoitów T. gondii szczepu RH ATCC* PRA-310™ na komórkach linii Vero ATCC* CCL-81™ (test inkorporacji uracylu znakowanego trytem).
Wpływ pochodnych tiazolidyn-4-onu na wewnątrzkomórkowe namnażanie się pierwotniaka T. gondii szczepu RH na komórkach linii Vero wykonano przy użyciu testu wbudowywania uracylu znakowanego trytem. Kontrolę doświadczenia stanowiły komórki fibroblastów nerki małpy zielonej zarażone pierwotniakiem i inkubowane w podłożu hodowlanym bez leku (kontrola negatywna - przyjęto jako 100% proliteracji Tg). Wyznaczono wartość IC50 (half maximal inhibitory concentration - stężenie powodujące zahamowanie namnażania się pierwotniaka o 50%).
Test inkorporacji 3H-uracylu polega na pomiarze radioaktywności pierwiastka trytu, który wraz z uracylem jest wychwytywany i wbudowywany do łańcucha RNA T. gondii. Mniejsza liczba zliczeń przez czytnik scyntylacyjny w porównaniu do kontroli świadczy o hamowaniu namnażania się pierwotniaka w mikrohodowli w obecności testowanych związków.
Część doświadczalna
24-godzinną hodowlę komórek Vero (1x104/studzienkę) zarażono tachyzoitami T. gondiiszczepu RH w stosunku 1 komórka żywicielska do 10 komórek pierwotniaka (1x105/100 μl/studzienkę) - w całym teście inkorporacji uracylu stosowano podłoże hodowlane DMEM [Dulbecco's Modified Eagle's Medium] (ATCC) suplementowane 3% termicznie inaktywowanej surowicy płodów bydlęcych [HIFBS - heat inactivated fetal bovine serum] (ATCC), 100 μg/ml streptomycyny (ATCC), 100 U/ml penicyliny (ATCC). Mikrohodowle inkubowano 1 godzinę w 37°C, 5% CO2, umożliwiając pierwotniakowi wniknięcie do komórek i utworzenie wakuoli pasożytniczej. Po tym czasie dodano po 100 μl badanego związku, uzyskując końcowe stężenia: 0,8-200 μg/ml, kontrolę pozytywną stanowiła sulfadiazyna (najwyższe stężenie 2500 μg/ml) oraz sulfadiazyna + trimetoprim w stosunku 5:1 (najwyższe stężenie odpowiednio 2500 i 500 μg/ml). Płytki inkubowano 24 godziny (37°C, 5% CO2), a następnie do każdej studzienki dodawano 3H-uracylu (1 μCi/50 μl), po czym kontynuowano inkubację przez 48 godziny w warunkach jw. Po tym czasie płytki zamrożono w -20°C. Przed przystąpieniem do odczytu testu płytkę rozmrażano, a zawartość studzienek zbierano na bibułę z włókna szklanego (Wallac Oy Printed Filtermat A), którą pozostawiono do wyschnięcia. Do pomiaru poziomu promieniowania β użyto czytnika scyntylacyjnego (Wallac Oy, Turku, Finland), uprzednio nasączając bibuły płynem scyntylacyjnym (BetaplateScint, PerkinElmer).
Oceniono wpływ pochodnych tiazolidyn-4-onu według wynalazku na namnażanie się pierwotniaka w hodowlach komórek linii Vero. Wartości stężeń IC50 obliczono za pomocą programu GraphPad Prism wersja 7.00 dla Windows (GraphPad Software, San Diego, CA, USA) na podstawie danych zamieszczonych w Tabeli 2.
PL 237 513 Β1
Tabela 2. Aktywność przeciw-Toxoplasma gondii. Procent proliferacji T. gondii ± odchylenie standardowe.
| pochodne tiazolidyn-4-onu | |||||||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | |
| pg/m! | wartość ±$D | wartość ±$D | wartość ±SD | wartość ±SD | wartość ±SD | wartość ±SD | wartość tSD |
| 200 | 1339 1,71 | 12,07 2,05 | 23,62 7,39 | 3,86 3,3 | 2,89 1,21 | nt nt | 0,62 2,69 |
| 100 | 60,05 5,78 | 60,3 9,67 | 50,53 2,11 | 47,26 7,14 | 33,53 8,85 | 15,96 3,85 | 24,44 4,19 |
| 50 | 84,49 6,13 | 83,44 2,6 | 72,79 6,3 | 70,1 5,56 | 79,92 4,18 | 63,14 13,05 | 58,47 6,84 |
| 25 | 85,68 139 | 102,28 2,5 | 86,09 10,31 | 80,68 7,37 | 90,26 9,25 | 86,62 10,55 | 98,08 6,05 |
| 12,5 | 82,8 2,43 | 103,88 4,92 | 89,03 6,88 | 90,72 3,48 | 92,64 7,53 | 81,24 4,08 | 9938 3,48 |
| 6,25 | 91,18 535 | 101,54 6,94 | 89,74 4,62 | 8439 1,43 | 94,55 10,88 | 86,8 7,01 | 8933 10,86 |
| 3,1 | 8633 1,93 | 99,28 1,54 | 88,66 1,13 | 81 4,6 | 91,21 5,81 | 86,32 4,92 | 8835 5,26 |
| 1,6 | 80,45 9,9 | 99,26 4,15 | 88,78 2,52 | 89,27 1,82 | 82,52 3,82 | 81,04 9,42 | 89,74 9,9 |
| 0,8 | 97,59 9,71 | 117,21 3,81 | 85,74 9,13 | 86,21 0,84 | 97,82 14,35 | 91,93 0,25 | 110,05 536 |
| IC» | 1063 | 109,5 | 95,42 | 74,08 | 7739 | 55,96 | 60,61 |
| CC30 | 196 | 288,00 | 324 | 292 | 160 | 154 | 205 |
| ICso:CCio | 0,54 | 038 | 0,29 | 0,25 | 0,49 | 0,36 | 0,30 |
| Kontrola | sulfadiazyna | sulfadiazyna+trimetoprim (5:1) | |||||
| ICso | 1756,40 | 130,70 | |||||
| CCm | 1506,00 | 850,00 | |||||
| lCso:CCao | 1,17 | O,1S |
Objaśnienia skrótów: 1 (związek o wzorze 1, gdzie R oznacza 4-CI, a Ri oznacza 3-HO-C6H4); 2 (związek o wzorze 1, gdzie R oznacza 4-CI, a R1 oznacza 4-HO-C6H4); 3 (związek o wzorze 1, gdzie R oznacza 4-CI, a R1 oznacza 4-HO-3-CH3O-C6H3); 4 (związek o wzorze 1, gdzie R oznacza 4-CI, a R1 oznacza 3-C2H5O-4-HO-C6H3); 5 (związek o wzorze 1, gdzie R oznacza 4-CI, a R1 oznacza 3-CI-4-HO-C6H3); 6 (związek o wzorze 1, gdzie R oznacza 4-CI, a R1 oznacza 3-Br-4-HO-C6H3); 7 (związek o wzorze 1, gdzie R oznacza 2,4-diCI, a R1 oznacza 4-HO-3-CH3O-C6H3).
Wartości stężeń IC50 dla substancji wzorcowych (sulfadiazyna oraz sulfadiazyna + trimetoprim 5:1) wynosiły - 1756,40 μg/ml (dla sulfadiazyny) oraz 130,70 μg/ml (dla sulfadiazyny + trimetoprimu).
Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano, że nowe pochodne tiazolidyn-4-onu wykazują hamowanie proliferacji T. gondii in vitro przy stężeniu wyrażonym jako IC50 niższym niż przy stosowanych lekach wzorcowych - sulfadiazyna (1756,40 μg/ml) oraz synergistycznym działaniu sulfadiazyny + trimetoprimu (130,70 μg/ml). Ponadto związki 6 i 7 wykazują hamowanie proliferacji przy około 30 razy mniejszym wartości IC50 w stosunku do sulfadiazyny i ponad dwukrotnie mniejszych w stosunku do sulfadiazyny z trimetoprimem.
Claims (5)
1. Pochodne tiazolidyn-4-onu o wzorze 1 przedstawionym na rysunku, gdzie R oznacza 4-CI i 2,4-diCI, a R1 oznacza 3-HO-C6H4, 4-HO-C6H4, 4-HO-3-CH3O-C6H3, 3-C2H5O-4-HO- C6H3, 3-CI-4-HO-C6H3 i 3-Br-4-HO-C6H3.
2. Sposób otrzymywania pochodnych tiazolidyn-4-onu o wzorze 1, gdzie R oznacza 4-CI i 2,4-diCI, a R1 oznacza 3-HO-C6H4, 4-HO-C6H4, 4-HO-3-CH3O-C6H3, 3-C2H5O-4-HO-C6H3, 3-CI-4-HO-C6H3 i 3-Br-4-HO-C6H3, znamienny tym, że odpowiednie tiosemikarbazony o wzorze 2, gdzie R i R1 mają podane wyżej znaczenie poddaje się cyklokondensacji z bezwodnikiem maleinowym, w stosunku molowym 1:1, przy czym reakcja przebiega w temperaturze wrzenia rozpuszczalnika organicznego korzystnie lodowatego kwasu octowego.
3. Sposób według zastrz. 2, znamienny tym, że otrzymane związki krystalizuje się z lodowatego kwasu octowego.
PL 237 513 Β1
4. Pochodne tiazolidyn-4-onu o wzorze 1 do zastosowania jako lek w leczeniu toksoplazmozy.
5. Kompozycja farmaceutyczna zawierająca substancję czynną w połączeniu z co najmniej
1 nośnikiem lub rozcieńczalnikiem farmaceutycznym, znamienna tym, że jako substancję aktywną zawiera pochodne tiazolidyn-4-onu o wzorze 1.
Priority Applications (1)
| Application Number | Priority Date | Filing Date | Title |
|---|---|---|---|
| PL428440A PL237513B1 (pl) | 2018-12-31 | 2018-12-31 | Pochodne tiazolidyn-4-onu, sposób ich wytwarzania, ich zastosowanie medyczne oraz kompozycja farmaceutyczna |
Applications Claiming Priority (1)
| Application Number | Priority Date | Filing Date | Title |
|---|---|---|---|
| PL428440A PL237513B1 (pl) | 2018-12-31 | 2018-12-31 | Pochodne tiazolidyn-4-onu, sposób ich wytwarzania, ich zastosowanie medyczne oraz kompozycja farmaceutyczna |
Publications (2)
| Publication Number | Publication Date |
|---|---|
| PL428440A1 PL428440A1 (pl) | 2020-07-13 |
| PL237513B1 true PL237513B1 (pl) | 2021-04-19 |
Family
ID=71512406
Family Applications (1)
| Application Number | Title | Priority Date | Filing Date |
|---|---|---|---|
| PL428440A PL237513B1 (pl) | 2018-12-31 | 2018-12-31 | Pochodne tiazolidyn-4-onu, sposób ich wytwarzania, ich zastosowanie medyczne oraz kompozycja farmaceutyczna |
Country Status (1)
| Country | Link |
|---|---|
| PL (1) | PL237513B1 (pl) |
-
2018
- 2018-12-31 PL PL428440A patent/PL237513B1/pl unknown
Also Published As
| Publication number | Publication date |
|---|---|
| PL428440A1 (pl) | 2020-07-13 |
Similar Documents
| Publication | Publication Date | Title |
|---|---|---|
| Winter et al. | Antimalarial quinolones: synthesis, potency, and mechanistic studies | |
| AU2007245625B2 (en) | N- ( 2-thiazolyl) -amide derivatives as GSK-3 inhibitors | |
| CN102858742B (zh) | 具有二环部分的trpv1香草酸受体拮抗剂 | |
| US9359363B2 (en) | Identification of compounds that disperse TDP-43 inclusions | |
| CA2959440C (en) | Aminoguanidine compounds to treat protozoan infections | |
| CA2915622A1 (en) | Novel substituted bicyclic compounds as bromodomain inhibitors | |
| BG65986B1 (bg) | Бензазолови производни и тяхното използване като jnk-модулатори | |
| CN101848909A (zh) | 可用作蛋白激酶抑制剂的吡咯并[3,2-c]吡啶 | |
| CN102548986A (zh) | 氨基吡咯烷酮衍生物及其用途 | |
| US8883763B2 (en) | Use of isoquinolones for preparing drugs, novel isoquinolones and method for synthesising same | |
| EP3308786A1 (en) | Fgfr regulaton for the treatment of viral infections | |
| BRPI0808714A2 (pt) | Uso de compostos, tais como 4-amino-5-fluoro-3-[6-(4-metil piperazinil-1)- 1h-benzimidazolil-2] quinolinona-(1h)-2 e tautômeros, sais, e misturas dos mesmos no preparo de medicamentos para o tratamento do melanoma | |
| JP2012514032A (ja) | ベンゾアリールウレイド化合物、及びこれを含有する神経退行性脳疾患予防又は治療用組成物 | |
| JP2022058792A (ja) | 炎症関連疾患及び障害を治療するための求電子的に強化されたフェノール化合物 | |
| US9695193B2 (en) | Inhibitors of Plasmodium falciparum equilibrative nucleoside transporter type I as anti-parasitic compounds | |
| US20170360726A1 (en) | Compounds, compositions and methods of use | |
| AU2017200820A1 (en) | Base addition salts of nitroxoline and uses thereof | |
| US20140235863A1 (en) | Substituted 4-arylthiazoles and process of preparation thereof | |
| US8288374B2 (en) | Medicinal composition containing benzo[a]phenoxazine compound as the active ingredient for prevention or treatment of protozoal disease | |
| PL237513B1 (pl) | Pochodne tiazolidyn-4-onu, sposób ich wytwarzania, ich zastosowanie medyczne oraz kompozycja farmaceutyczna | |
| PL237514B1 (pl) | Pochodne kwasu (4-oksotiazolidyn-5-ylideno)octowego, sposób ich wytwarzania, ich zastosowanie medyczne oraz kompozycja farmaceutyczna | |
| US20170369474A1 (en) | Compounds, compositions and methods of use | |
| US8779202B2 (en) | Compositions and methods for the treatment of giardiasis | |
| US20200131125A1 (en) | Aryl-piperidine derivatives | |
| PL235166B1 (pl) | 4-(3-fluorofenylo)-1-(4-metyloimidazol-5-ilo)karbonylotiosemikarbazydu, sposób wytwarzania i zastosowanie medyczne |