PL236998B1 - Sposób wytwarzania płyty szklanej świetlnej emitującej fale elektromagnetyczne i płyta szklana wytwarzana tym sposobem - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania płyty szklanej świetlnej emitującej fale elektromagnetyczne widzialne oraz płyta szklana emitująca fale elektromagnetyczne wytwarzana tym sposobem, znajdująca zastosowanie w przestrzeni użyteczności publicznej w postaci elementów dekoracyjnych, zwłaszcza balustrad, tablic informacyjnych, elementów oświetleniowych i oszklenia z widocznymi krawędziami na przykład schodów, ścian na przystankach, a także w elementach przydrogowych, w tym znaków ostrzegawczych i informacyjnych.

Znane i opublikowane na stronie internetowej (http./www.glassing.pl) panele szklane z nadrukiem - laminowane składają się z tafli szklanej o grubości 4-6 mm z wykonanym na niej wydrukiem UV, połączonej za pośrednictwem folii laminacyjnej typu EVA ze spodnią warstwą tego panelu, wykonaną z tworzywa sztucznego. Panele te posiadają wydruk fotorealistyczny sześciokolorowy o poszerzonej przestrzeni barwnej.

Z opisu patentowego PL/EP 2185357 znana jest szyba szklana zespolona wyposażona w detektor promieniowania elektromagnetycznego i składająca się z szyby zewnętrznej wykonanej ze szkła typu float o grubości 2,1 mm i szyby wewnętrznej wykonanej ze szkła barwionego, przy czym obie te szyby połączone są ze sobą za pomocą folii, a w szybie wewnętrznej wykonany jest profilowy otwór, w którym osadzony jest ten detektor.

Z opisu patentowego US 4149902 znany jest fluoroscencyjny koncentrator energii słonecznej, zawierający płaski (planarny) moduł ze szkła lub z tworzywa sztucznego, pokryty warstwami z materiału fluorescencyjnego, w którym wzdłuż bocznych jego krawędzi usytuowane są ogniwa fotowoltaiczne.

Znane jest także z opisu patentowego nr US2017/0069802A1 urządzenie emitujące światło, posiadające powierzchnię emitującą światło i element optyczny zawierający kropki kwantowe zamknięte w elemencie konstrukcyjnym, zawierającym pojedynczy krystaliczny szafir, przy czym ten element optyczny jest sprzężony z elementem emitującym światło będącym półprzewodnikiem przez element przewodzący ciepło. W jednym z przykładów wykonania tego urządzenia element emitujący światło będący półprzewodnikiem umieszczony jest na zewnątrz dolnej części obudowy, a element optyczny zawierający kropki kwantowe przymocowany jest do górnej części tej obudowy między jej ścianami bocznymi, pozostawiając przerwę między obu tymi komponentami. Przerwa ta może być częściowo bądź całkowicie wypełniona żelem termoprzewodzącym, optycznie przezroczystym w zakresie spektralnym promieniowania emitowanego przez barwnik (450 nm), bądź powietrzem.

Znana jest również z europejskiego opisu patentowego nr EP3088950 płyta do konwersji światła stosowana w lampie pakietu diod elektroluminescencyjnych w celu uzyskania wysokiej jasności i odtwarzalności kolorów zawierająca: pierwsze szklane podłoże, warstwę konwersji światła umieszczoną na tym podłożu oraz kropki kwantowe, które przekształcają padające światło w światło o określonym zakresie długości fali oraz drugie podłoże szklane umieszczone na warstwie konwersji światła, przy czym powierzchnia co najmniej jednego z pierwszego podłoża szklanego i drugiego podłoża szklanego posiada wiele wzorów wypukłości. Średnica kropki kwantowej mieści się w zakresie od 1 nm do 10 nm, w związku z czym długość fali emisji zmienia się, co powoduje, że światło o pożądanym kolorze można uzyskać wybierając kropki kwantowe o odpowiedniej wielkości i kolorze emitującym światło czerwone lub światło zielone lub ich kombinację. Poza tym płyta ta posiada element uszczelniający szczeliny pomiędzy pierwszym i drugim szklanym podłożem.

Z kolei z opisu patentowego US2016/341397A1 znany jest sposób pokrywania obiektów kwantowych jedną lub większą ilością warstw izolacyjnych, po czym naniesione kropki kwantowe są dozowane w arkuszu, który jest instalowany w oświetleniu diodowym lub w elektronicznym urządzeniu wyświetlającym. W ogólnym wykonaniu, struktura półprzewodnikowa zawiera nanokrystaliczny rdzeń złożony z pierwszego materiału półprzewodnikowego, zawierającego również powłokę nanokrystaliczną składającą się z drugiego, innego rodzaju materiału półprzewodnikowego częściowo otaczającego ten rdzeń nanokrystaliczny. Następnie w sposobie tym izoluje się warstwę izolatora i rdzeń nanokrystaliczny powłoką nanokrystaliczną, a po utworzeniu pierwszej warstwy izolatora, naniesione kropki kwantowe mogą być pokryte następnymi warstwami izolatora. Poza tym w razie potrzeby pomiędzy utworzeniem każdej warstwy izolatora powierzchnia z kropkami kwantowymi może być poddawana działaniu kwasu lub zasady.

W wymienionym wyżej opisie patentowym opisano także kompozyty z kropkami kwantowymi (w tym także powlekanymi), które mogą być osadzone w materiale matrycy w celu wytworzenia kompo

PL 236 998 B1 zytu z wykorzystaniem tworzywa sztucznego lub innego materiału jako matrycy. W pewnej postaci powstają kompozycje kompozytowe zawierające materiały matrycowe i powleczone krzemionką kropki kwantowe, rdzeń / powłoka o fotoluminiscencyjnej wydajności kwantowej wynoszącej 90-100%, przy czym takie kropki kwantowe wbudowane są w materiał matrycowy odpowiedni do konwersji w aplikacjach LED.

Ze znanego stanu techniki nie są znane płyty szklane emitujące fale elektromagnetyczne za pomocą konwertera warstwowego z naniesionymi pomiędzy jego warstwami falowodowymi strukturami kropek kwantowych (QD).

Zatem celem wynalazku jest opracowanie nowej, prostej i zwartej konstrukcji szklanej płyty świetlnej na bazie konwertera fali elektromagnetycznej, posiadającej właściwości typowego panelu szklanego lecz wzbogaconego o możliwość krawędziowej emisji fal elektromagnetycznych zwłaszcza z zakresu fal widzialnych VIS. Dalszym celem wynalazku jest opracowanie sposobu wytwarzania tej szklanej płyty świetlnej na bazie konwertera fali elektromagnetycznej z wykorzystaniem kropek kwantowych.

Sposób wytwarzania płyty szklanej świetlnej emitującej fale elektromagnetyczne, polegający na konwersji fali elektromagnetycznej docierającej do warstwowego konwertera według wynalazku polega na tym, że na jedną powierzchnię tafli szklanej wykonanej ze szkła zwykłego lub umocnionego termicznie do stanu hartowanego o grubości wynoszącej od 2 mm do 12 mm typu float, lub tafli szklanej wykonanej ze szkła cienkiego lub ultracienkiego typu float o grubości wynoszącej od 0,5 mm do 1,8 mm, w tym hartowanego chemicznie, nanosi się sekwencyjnie co najmniej jedną warstwę falowodową konwertera fali elektromagnetycznej, na którą nanosi się w części środkowej jej powierzchni warstwę aktywną falowodową, którą stanowią nanowymiarowe kropki kwantowe o nanostrukturze „core shell” konwertujące fale w zakresie UV i/lub VIS i/lub IR oraz wytwarzające efekt emisji fali elektromagnetycznej o zakresie długości fali widzialnej VIS, a następnie na tak nałożone warstwy: falowodową i aktywną nanosi się zewnętrzną warstwę falowodową konwertera.

Korzystnym jest gdy warstwy falowodowe oraz warstwy aktywne konwertera fali elektromagnetycznej nanosi się metodą aerozolową lub „role blade”, przy czym warstwy falowodowe konwertera fali elektromagnetycznej wykonuje się z dwutlenku tytanu TiO2 i/ lub z tlenku cynku ZnO i/ lub ze srebra Ag i/lub dwutlenku hafnu HfO2. Korzystnym jest również, gdy warstwy falowodowe wykonuje się o grubości w zakresie wynoszącym od 15 nm do 200 nm, a zewnętrzną warstwę falowodową wykonuje się o grubości w zakresie wynoszącym od 10 nm do 250 nm.

Z kolei, istota płyty szklanej świetlnej emitującej fale elektromagnetyczne z zakresu fal widzialnych wykonana sposobem według wynalazku polega na tym, że stanowi ją tafla szklana wykonana ze szkła zwykłego lub umocnionego termicznie do stanu hartowanego o grubości wynoszącej od 2 mm do 12 mm typu float, lub tafla szklana wykonana ze szkła cienkiego lub ultracienkiego typu float o grubości wynoszącej od 0,5 mm do 1,8 mm, w tym hartowanego chemicznie, z naniesioną na nią sekwencyjnie co najmniej jedną warstwą falowodową wraz z umieszczoną w części środkowej powierzchni tej warstwy falowodowej warstwą aktywną falowodową konwertera, którą stanowią nanowymiarowe kropki kwantowe o nanostrukturze „core shell” konwertujące fale w zakresie UV i/lub VIS i/lub IR oraz wytwarzające efekt emisji fali elektromagnetycznej o zakresie długości fali widzialnej VIS z naniesioną na nie zewnętrzną warstwą falowodową konwertera.

Korzystnie warstwy falowodowe konwertera fali elektromagnetycznej wykonane są z dwutlenku tytanu TiO2 i/lub z tlenku cynku ZnO i/lub ze srebra Ag i/lub dwutlenku hafnu HfO2. Korzystnym jest także, gdy grubość warstw falowodowych wynosi od 15 nm do 200 nm, a warstwy falowodowej wynosi od 10 nm do 250 nm.

Przedmiot wynalazku zostanie bliżej objaśniony w przykładowych odmianach jego wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia płytę szklaną z warstwą aktywną emitującą fale elektromagnetyczne znacznie pogrubioną, w widoku perspektywicznym, fig. 2 - przedstawia płytę szklaną emitującą fale elektromagnetyczne znacznie pogrubioną, z warstwą aktywną umieszczoną na całej jej szerokości, w widoku perspektywicznym, a fig. 3 - tę samą płytę w przekroju pionowym wzdłuż linii A-A.

P r z y k ł a d 1

Na górną uprzednio oczyszczoną powierzchnię 1 tafli szklanej 2 odżelaźnionej i niezahartowanej typu float o długości L i szerokości S i o grubości a = 2,0 mm metodą PVD naniesiono warstwę falowodową 3 konwertera fali elektromagnetycznej 4 wykonaną na bazie TiO2 o grubości b = 200 nm na jej końcach 5 o długościach L1 = 10 mm oraz o grubości c = 100 nm w jej części środkowej, tworząc pomiędzy nimi wgłębienie 6 o głębokości d = 100 nm oraz o długości L2 = 80 mm i o szerokości równej szerokości powstałego wgłębienia. Następnie tak utworzone w warstwie falowodowej 3 wgłębienie 6 wypełniono metodą „role blade” falowodową warstwą aktywną 7 tego konwertera o grubości równej

PL 236 998 B1 głębokości tego wgłębienia, wykonaną na bazie nanowymiarowych kropek kwantowych QD (Quantum Dots) o architekturze „core shell”, po czym na górną powierzchnię warstwy falowodowej 3 i na górną zlicowaną z nią powierzchnię warstwy aktywnej 7 konwertera 4 naniesiono również metodą PVD zewnętrzną warstwę falowodową 8 tego konwertera o grubości e = 250 nm wykonaną również na bazie TiO2, pełniącą zarówno funkcję falowodową dla fali elektromagnetycznej emitowanej przez warstwę aktywną 7 jak i funkcję osłonową dla niej a zarazem konwertera 4.

Naniesiona na warstwę falowodową 3 warstwa aktywna 7 posiadała indeks optyczny wynoszący 2,6007, który zapewniał efektywny transfer fali elektromagnetycznej emitowanej przez strukturę II-VI kropek kwantowych pozwalających na absorpcję fal elektromagnetycznych z zakresu fal VIS i UV, konwertując docierające do niej fale elektromagnetyczne na fale o długości 600 nm.

Naniesiona na taflę szklaną 2 warstwa falowodowa 3 posiadała tak dobrany indeks optyczny, aby emitowana fala elektromagnetyczna przez naniesioną na nią warstwę aktywną 7 była prowadzona wewnątrz i ukierunkowana na krawędzie tej warstwy, przy czym indeks refrakcyjny materiału (TiO2) tej warstwy falowodowej zawierał się w przedziale 1,45 - 2,7. Z kolei zewnętrzna warstwa falowodowa 8 stanowiąca osłonę warstwy falowodowej 3 oraz umieszczonej w niej warstwy aktywnej 7 posiadała tak dobrany indeks optyczny, że emitowana przez tę warstwę aktywna fala elektromagnetyczna była prowadzona wewnątrz i również w kierunku krawędzi tej warstwy.

Zasada działania tak wykonanej płyty szklanej polega na konwersji docierającej do konwertera warstwy aktywnej 7 fali elektromagnetycznej na drodze absorpcji w zakresie fal krótszych, a tym samym wyższych energii i reemisji radiatywnej w zakresie fal dłuższych o niższej energii.

P r z y k ł a d 2

Na górną uprzednio oczyszczoną powierzchnię 1 tafli szklanej 2 chemicznie hartowanej o grubości a = 0,5 mm naniesiono metodą aerozolową warstwę falowodową 3 konwertera fali elektromagnetycznej 4 wykonaną na bazie ZnO o grubości b = 200 nm w obu jej skrajnych powierzchniach 4 tafli szklanej 2 oraz o grubości c = 100 nm w jej części środkowej, tworząc pomiędzy nimi wgłębienie 6 o głębokości d= 100 nm oraz o długości L2 = 80 mm i o szerokości równej szerokości S tafli szklanej 2. Następnie tak utworzone w warstwie falowodowej 3 wgłębienie 6 wypełniono metodą „role blade” falowodową warstwą aktywną 7 tego konwertera o grubości równej głębokości tego wgłębienia, wykonaną na bazie nanowymiarowych kropek kwantowych QD (Quantum Dots) o architekturze „core shell”, po czym na górną powierzchnię warstwy falowodowej 3 i na górną zlicowaną z nią powierzchnię warstwy aktywnej 7 konwertera 4 naniesiono również metodą aerozolową zewnętrzną warstwę falowodową 8 tego konwertera o grubości e = 200 nm wykonaną również na bazie ZnO, pełniącą zarówno funkcję falowodową dla fali elektromagnetycznej emitowanej przez warstwę aktywną 7 jak i funkcję osłonową dla niej a zarazem konwertera 4.

Również i w tej odmianie wykonania płyty szklanej naniesiona na warstwę falowodową 3 warstwa aktywna 7 posiada indeks optyczny wynoszący 2,6007, który zapewniał efektywny transfer fali elektromagnetycznej emitowanej przez strukturę II-VI kropek kwantowych pozwalających na absorpcję fal elektromagnetycznych z zakresu UV i VIS, konwertując docierające do niej fale na fale elektromagnetyczne o długości 650 nm.

Naniesiona na taflę szklaną 2 warstwa falowodowa 3 posiadała również tak dobrany indeks optyczny, aby emitowana fala elektromagnetyczna przez naniesioną na niej warstwę aktywną 7 była prowadzona wewnątrz i ukierunkowana na krawędzie tej warstwy, przy czym indeks refrakcyjny materiału (ZnO lub TiO2, lub SiO2, lub AbO3 lub HfO2) tej warstwy falowodowej zawierał się w przedziale 1,45 2,7. Z kolei zewnętrzna warstwa falowodowa 8 stanowiąca osłonę warstwy falowodowej 3 oraz umieszczonej w niej warstwy aktywnej 7 posiadała tak dobrany indeks optyczny, że emitowana przez tę warstwę aktywna fala elektromagnetyczna była prowadzona wewnątrz i również w kierunku krawędzi tej warstwy.

Zasada działania tak wykonanej płyty szklanej polega również na konwersji docierającej do konwertera - warstwy aktywnej fali elektromagnetycznej na drodze absorpcji w zakresie fal krótszych, a tym samym wyższych energii i reemisji radiatywnej w zakresie fal dłuższych o niższej energii.

Kolejne odmiany płyt szklanych emitujących fale elektrom agnetyczne wytwarzano sposobami analogicznymi jakie opisano wyżej w pierwszym i w drugim przykładzie z tą różnicą, że w kolejnych odmianach zastosowano;

- tafle szklane 2 o grubościach a = 1,8 mm lub 12 mm, natomiast:

- warstwy falowodowe 3 wykonane były na bazie Ag lub HfO2 i miały grubość b = 20 nm lub b = 50 nm;

PL 236 998 B1

- warstwy aktywne 7 miały grubość d = 20 nm lub d = 60 nm i charakteryzowały się absorpcją fal promieniowania elektromagnetycznego od UV do IR oraz VIS lub wybranej z nich części oraz emisją fal elektromagnetycznych w zakresie od 450 nm do 850 nm;

- zewnętrzne warstwy falowodowe 8 wykonane także na bazie Ag lub HfO2 posiadały grubość e = 100 nm lub e = 200 nm

W innych sposobach płyty szklane emitujące fale elektromagnetyczne wykonana alogicznie jak opisano wyżej w pierwszym i w drugim przykładzie z tą różnicą że w tym przykładzie na warwę falowodową 3 z warstwą aktywną 7 naniesiono dodatkowo kolejną warstwę falowodową również z warstwą aktywną a następnie naniesiono zewnętrzną warstwę falowodową 8.

Przeprowadzone badania laboratoryjne płyt szklanych wytwarzanych sposobem według wynalazku wykazały, że zakres emisji fal elektromagnetycznych jest ściśle uzależniony od rozmiaru i składu chemicznego kropki kwantowej, co stwarza możliwość dokładnego kontrolowania długości fali emitowanej poprzez odpowiedni dobór wielkości półprzewodnikowych kropek kwantowych QDS o szerokich pasmach absorpcji w zakresie UV/VIS.

Poza tym w jednej z kolejnych odmian wytwarzania płyt szklanych emitujących fale elektromagnetyczne, nie pokazanej na rysunku zamiast umieszczenia kropek kwantowych - warstwy aktywnej 7 bezpośrednio na warstwie falowodowej 3 umieszczono je w przeźroczystej matrycy polimerowej, wykonanej z polimetakrylanu metylu (PMMA) dobranej tak, że nie zachodził proces absorpcji fali emitowanej przez te kropki kwantowe, a matryca ta nie pochłaniała tej fali (EM) w tym samym zakresie co QDS oraz była transparentna w zakresie wydzielonym. W tym przypadku kropki kwantowe zbudowane były ze struktur selenu, kadmu i siarczanu kadmu (CdSe/CdS).

P r z y k ł a d 3

Płyta szklana świetlna emitująca fale elektromagnetyczne wytworzona sposobami według wynalazku składa się z tafli szklanej 2 wykonanej ze szkła zwykłego typu float o grubości a = 2 mm oraz z połączonej z nią trwale (nierozłącznie) warstwą falowodową 3 wykonaną na bazie TiO2 o grubości b = 100 nm na obu jej przeciwległych końcach 4 i o grubości c = 50 nm w jej środkowej części, a w tak utworzonym pomiędzy nimi U-owym wgłębieniu 6 osadzona jest i trwale połączona z jego ściankami warstwa aktywna 7 wykonana na bazie nanowymiarowych kropek kwantowych QD o architekturze „core shell”, konwertujących fale w zakresie VIS, UV i IR, natomiast jej górna powierzchnia zlicowana z obu górnymi bocznymi powierzchniami warstwy falowodowej 3 połączona jest również trwale z zewnętrzną warstwą falowodową 8 o grubości e = 100 nm wykonaną również na bazie TiO2.

Kolejne odmiany wykonanych płyt szklanych emitujących fale elektromagnetyczne miały budowy podobne jak opisano wyżej w przykładzie 3, a różnice pomiędzy nimi polegały tylko na tym, że zastosowano:

- taflę szklaną 2 hartowaną chemicznie lub półhartowaną lub niehartowaną

- o grubości a = 0,5 mm lub 1,8 mm lub 12 mm;

warstwy falowodowe 3 wykonane były na bazie Ag lub HfO2 i miały skrajne grubość b = 15 nm lub b = 50 nm oraz środkowe grubości wynoszące c = 10 nm lub c = 25 nm

- warstwy aktywne 7 miały grubość d = 20 nm lub d = 60 nm oraz posiadały emisję fal elektromagnetycznych w zakresie 450 nm do 850 nm, natomiast

- zewnętrzne warstwy falowodowe 8 wykonane były także na bazie Ag lub HfO2 i posiadały grubość e = 10 nm lub e = 20 nm

W innych przykładach wykonania niepokazanych na rysunku płyty szklane emitujące fale elektromagnetyczne posiadały co najmniej dwie naniesione na siebie sekwencyjnie warstwy falowodowe 3 z warstwą aktywną 7 i z naniesioną na nie warstwą falowodową 8.

Claims (7)

Zastrzeżenia patentowe

1. Sposób wytwarzania płyty szklanej świetlnej emitującej fale elektromagnetyczne zawierającej warstwę aktywną z kropkami kwantowymi, polegający na konwersji fali elektromagnetycznej docierającej do warstwowego konwertera znamienny tym, że na jedną powierzchnię tafli szklanej (2) wykonanej ze szkła zwykłego lub umocnionego termicznie do stanu hartowanego o grubości a = 2 mm do 12 mm typu float, lub tafli szklanej (2) wykonanej ze szkła cienkiego lub ultracienkiego typu float o grubości a = 0,5 mm do 1,8 mm, w tym hartowanego chemicznie,

PL 236 998 B1 nanosi się sekwencyjnie co najmniej jedną warstwę falowodową (3) konwertera fali elektromagnetycznej (4), na którą nanosi się w części środkowej jej powierzchni warstwę aktywną falowodową (7), którą stanowią nanowymiarowe kropki kwantowe o nanostrukturze „core shell” konwertujące fale w zakresie UV i/lub VIS i/lub IR oraz wytwarzające efekt emisji fali elektromagnetycznej o zakresie długości fali widzialnej VIS, a następnie na tak nałożone warstwy (3 i 7) nanosi się zewnętrzną warstwę falowodową (8) konwertera (4).

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwy falowodowe (3 i 8) oraz warstwy aktywne (7) konwertera fali elektromagnetycznej (4) nanosi się metodą aerozolową lub „role blade”.

3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że warstwy falowodowe (3 i 8) konwertera fali elektromagnetycznej (4) wykonuje się z dwutlenku tytanu TiO2 i/lub z tlenku cynku ZnO i/lub ze srebra Ag i/lub dwutlenku hafnu HfO2.

4. Sposób według zastrz. 1 albo 2 albo 3, znamienny tym, że nanoszone warstwy falowodowe (3) posiadają grubość w zakresie od b = 15 nm do 200 nm, a zewnętrzna warstwa falowodowa (8) posiada grubość w zakresie od e = 10 nm do 250 nm.

5. Płyta szklana świetlna emitująca fale elektromagnetyczne z zakresu fal widzialnych, której warstwy aktywne wykonane są z kropek kwantowych wykonana sposobem według zastrz. 1 do 5, znamienna tym, że stanowi ją tafla szklana (2) wykonana ze szkła zwykłego lub umocnionego termicznie do stanu hartowanego o grubości a = 2 mm do 12 mm typu float, lub tafla szklana (2) wykonana ze szkła cienkiego lub ultracienkiego typu float o grubości a = 0,5 mm do 1,8 mm, w tym hartowanego chemicznie, z naniesioną na nią sekwencyjnie co najmniej jedną warstwą falowodową (3) konwertera fali elektromagnetycznej (4), wraz z umieszczoną w części środkowej powierzchni tej warstwy falowodowej (3) warstwą aktywną falowodową (7) tego konwertera, którą stanowią nanowymiarowe kropki kwantowe o nanostrukturze „core shell” konwertujące fale w zakresie UV i/lub VIS i/lub IR oraz wytwarzające efekt emisji fali elektromagnetycznej o zakresie długości fali widzialnej VIS z naniesioną na nie zewnętrzną warstwą falowodową (8) konwertera.

6. Płyta według zastrz. 5, znamienna tym, że warstwy falowodowe (3 i 8) konwertera fali elektromagnetycznej (4) wykonane są z dwutlenku tytanu TiO2 i/lub z tlenku cynku ZnO i/lub ze srebra Ag i/lub dwutlenku hafnu HfO2.

7. Płyta według zastrz. 5 albo 6, znamienna tym, że grubość warstw falowodowych (3) wynosi od b = 15 nm do 200 nm, a zewnętrznej warstwy falowodowej (8) wynosi od e = 10 nm do 250 nm.