PL236643B1 - Zamek bębenkowy - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zamek bębenkowy, mający zastosowanie do zabezpieczania drzwi do mieszkań, pojazdów, kas.

Konstrukcja zamka bębenkowego jest powszechnie znana od wielu lat. Zamki takie składają się z umieszczonego w nieruchomym korpusie obrotowego bębenka z kanałem na klucz. W korpusie, prostopadle do osi klucza, umieszczone są zapadki, które w trakcie wkładania klucza wsuwają się do wnętrza korpusu. Po wsunięciu właściwego klucza zapadki są przez sprężyny dociskane do wgłębień w jego powierzchni co ustawia je w pozycji umożliwiającej przekręcenie bębenka i otwarcie drzwi. Zapadki mają zróżnicowaną wysokość i są dopasowane do odpowiadającym im wgłębień w kluczu. Zamka takiego nie można otworzyć niepasującym do niego kluczem, pomijając oczywiście próby niedozwolone. Konstrukcja zamka powinna być taka, aby jak najbardziej utrudnić jego otwarcie niewłaściwym kluczem. Podstawowym zabezpieczeniem jest kształt kanału, którym klucz jest wsuwany do wnętrza. Do kształtu kanału dopasowany jest przekrój poprzeczny klucza. Kanał kluczowy wykonuje się w bębenku przeciągając kształtowe narzędzie wzdłuż osi podłużnej bębenka - po przejściu narzędzia w bębenku pozostaje kształtowy kanał. Z uwagi na konieczność zachowania sztywności przeciągacza nie jest możliwe wykonanie bardzo wąskiego kanału kluczowego, w który nie dałoby się włożyć wsuwki umożliwiającej tzw. lockpicking (pikowanie). Lockpicking jest to czynność polegająca na manipulowaniu zamkiem za pomocą odpowiednio dobranych narzędzi w celu niedestrukcyjnego otwarcia mechanizmu bez użycia klucza. Takie specjalne narzędzie, wytrych wprowadza się do kanału kluczowego i tak się nim manipuluje, aż zapadki ustawią się na właściwych poziomach, że obrót bębenka będzie możliwy.

Według wynalazku zamek bębenkowy z obrotowym bębenkiem umieszczonym w nieruchomym korpusie charakteryzuje się tym, że w bębenku, prostopadle do linii ścian kanału kluczowego, jest przynajmniej jeden otwór, w którym jest umieszczony kształtowy kołek, którego czop znajduje się w kanale kluczowym. Czop ten wystaje ponad ścianę kanału kluczowego zmieniając jego poprzeczny zarys. Górna powierzchnia kształtowego kołka jest oparta o ścianę wewnętrzną ścianę korpusu zamka. Wysokość czopa kształtowego kołka jest mniejsza od szerokości szczeliny kanału kluczowego. W odmianie wykonania w bębenku, prostopadle do linii ścian kanału kluczowego, po obu stronach osi symetrii bębenka są dwa otwory i w nich są umieszczone kształtowe kołki z czopami wystającymi ponad ścianę kanału kluczowego. Dodatkowo w osi symetrii bębenka jest przynajmniej jeden otwór, w którym umieszczony jest kształtowy kołek z czopem wystającym ponad ścianę kanału kluczowego. W kolejnej odmianie, w bębenku, prostopadle do linii ścian kanału kluczowego, po obu stronach osi symetrii bębenka są dwa otwory i w nich są umieszczone kształtowe kołki z czopami wystającymi ponad ścianę kanału kluczowego. Wzdłużnie w bębenku, po obu stronach osi symetrii bębenka jest przynajmniej jeden otwór, w którym umieszczony jest kształtowy kołek z czopem wystającym ponad ścianę kanału kluczowego.

Zamek według wynalazku jest prawie całkowicie odporny na pikowanie, kształtowe końcówki kształtowych kołków na tyle zmniejszają przynajmniej w jednej linii szczelinę kanału kluczowego, że prawie niemożliwe staje się wsunięcie narzędzia zastępującego właściwy klucz. Aby możliwe było pikowanie narzędzie musi być odpowiednio cienkie, ale jeśli jest cienkie to jest giętkie, jest łamliwe, nie da się nim manipulować w kanale kluczowym. Przy kilku kształtowych kołkach użycie wytrycha staje się prawie niemożliwe.

Przedmiot wynalazku przedstawiono w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 pokazano zamek bębenkowy w przekroju poprzecznym przez osie kształtowych kołków, na fig. 2 pokazano zamek bębenkowy w przekroju poprzecznym przez osie kształtowych kołków z kluczem wsuniętym w kanał kluczowy, a na fig. 3 pokazano odmianę bębenka w widoku z góry, gdzie widoczne są górne powierzchnie kształtowych kołków wciśniętych w otwory w bębenku.

Jak pokazano na fig. 1 i fig. 2, obrotowy bębenek 1 jest umieszczony w korpusie 7. W bębenku jest kanał kluczowy 2, będący szczeliną, w którą wsuwany jest klucz, co pokazano na fig. 2. W bębenku 1, prostopadle do linii ścian kanału kluczowego 2, są dwa otwory 3, w których umieszczone są kształtowe kołki 4 z czopami 5 na końcach. Czopy 5 znajdują się w kanale kluczowym 2, wystają ponad ścianę kanału kluczowego 2 zmieniając jego poprzeczny zarys. Górne powierzchnie 6 kształtowych kołków 4 opierają się o wewnętrzną ścianę korpusu 7 zamka, co zabezpiecza je przed wysuwaniem się z otworów 3. Jak widać, wysokość czopów 5 kształtowych kołków 4 jest mniejsza od szerokości szczeliny kanału kluczowego 2. Można zatem wykonać szeroki kanał kluczowy 2 przeciągaczem o stosunkowo prostym kształcie części tnących, a dopiero wciśnięcie kształtowych kołków 4 do otworów 3 powoduje, że kanał kluczowy 2 staje się bardzo wąski, uniemożliwiając używanie wytrychów. Poza zastosowaniem kołków

PL 236 643 B1 kształtowych 4 konstrukcja zamka bębenkowego nie różni się od znanych konstrukcji, tutaj również klucz 8 wsuwany do kanału kluczowego 2 ustawia zespół zapadkowy 9 we właściwej pozycji. Ilość otworów 3, do których wciska się kształtowe kołki 4 z czopami 5 można zwiększać, co pokazano na fig. 3. Tu oprócz dwóch kształtowych kołków 4, umieszczonych w bębenku 1 po obu stronach osi symetrii bębenka 1, są cztery dodatkowe otwory 3 i w nich są umieszczone kształtowe kołki 4 z czopami 5 wystającymi w kanale kluczowym 2. Te cztery dodatkowe otwory 3 z kształtowymi kołkami 4 są ustawione w linii wzdłuż osi symetrii bębenka 1. Jak widać w prosty sposób można znacznie utrudnić użycie narzędzi innych niż właściwy klucz do otwarcia zamka według wynalazku. Dodatkowe kołki kształtowe 4 można rozmieszczać również w innym układzie, co jeszcze bardziej utrudni manipulowanie w zamku niewłaściwymi narzędziami. Jak pokazano na fig. 4, w bębenku 1, po obu stronach osi symetrii bębenka 1, są dwa otwory 3 i w nich są umieszczone kształtowe kołki 4 z czopami 5 wystającymi ponad ścianę kanału kluczowego. Dodatkowo wzdłużnie w bębenku 1, po obu stronach osi symetrii bębenka 1 są wykonane cztery otwory 3 z kształtowymi kołkami 4 z czopami 5 wystającymi ponad ścianę kanału kluczowego 2.

Claims (4)

Zastrzeżenia patentowe

1. Zamek bębenkowy z obrotowym bębenkiem umieszczonym w nieruchomym korpusie, z kształtowym kanałem kluczowym, z zapadkami umieszczonymi w korpusie prostopadle do osi klucza, znamienny tym, że w bębenku (1), prostopadle do linii ścian kanału kluczowego (2), jest przynajmniej jeden otwór (3), w którym jest umieszczony kształtowy kołek (4), którego czop (5) znajduje się w kanale kluczowym (2), w którym wystaje ponad ścianę kanału kluczowego (2) zmieniając jego poprzeczny zarys, przy czym górna powierzchnia (6) kształtowego kołka (4) jest oparta o ścianę wewnętrzną ścianę korpusu (7) zamka.

2. Zamek według zastrz. 1, znamienny tym, że wysokość czopa (5) kształtowego kołka (4) jest mniejsza od szerokości szczeliny kanału kluczowego (2).

3. Zamek według zastrz. 1, znamienny tym, że w bębenku (1), prostopadle do linii ścian kanału kluczowego (2), po obu stronach osi symetrii bębenka (1), są dwa otwory (3) i w nich są umieszczone kształtowe kołki (4) z czopami (5) wystającymi ponad ścianę kanału kluczowego (2), a także w osi symetrii bębenka (1) jest przynajmniej jeden otwór (3), w którym umieszczony jest kształtowy kołek (4) z czopem (5) wystającym ponad ścianę kanału kluczowego (2).

4. Zamek według zastrz. 1, znamienny tym, że w bębenku (1), prostopadle do linii ścian kanału kluczowego (2), po obu stronach osi symetrii bębenka (1), są dwa otwory (3) i w nich są umieszczone kształtowe kołki (4) z czopami (5) wystającymi ponad ścianę kanału kluczowego (2), a także wzdłużnie w bębenku (1), po obu stronach osi symetrii bębenka (1) jest przynajmniej jeden otwór (3), w którym umieszczony jest kształtowy kołek (4) z czopem (5) wystającym ponad ścianę kanału kluczowego (2).