PL235888B1 - Układ uplastyczniający wytłaczarki jednoślimakowej - Google Patents

Abstract

Układ uplastyczniający wytłaczarki jednoślimakowej, który posiada podstawę (1), na której znajduje się część cylindryczna składająca się z pierwszej nieruchomej części cylindra, z ułożoną z nią współosiowo drugą nieruchomą częścią cylindra, połączonych za pomocą cylindrycznej obudowy (7), pomiędzy którymi znajdują się co najmniej dwie tuleje obrotowe (3a) napędzane przez koło zębate zaś wewnątrz części cylindrycznej znajduje się ślimak (6), charakteryzuje się tym, że pierwsza nieruchoma część cylindra oraz druga nieruchoma część cylindra połączone są cylindryczną obudową (7) posiadającą co najmniej dwa rowki przelotowe (7a) usytuowane poprzecznie do osi cylindrycznej obudowy (7). Wewnątrz cylindrycznej obudowy (7), w miejscu rowków przelotowych (7a), pomiędzy nieruchomymi częściami cylindra znajdują się co najmniej dwie tuleje obrotowe (3a) z co najmniej jednym rowkiem (5a) na jej wewnętrznej powierzchni, z których każda na swoim zewnętrznym obwodzie posiada uzębienie (9a) zazębione z pośrednim kołem zębatym (10a). Na obydwu końcach podstawy (1) zamocowane są siłowniki, a na końcu każdego siłownika zamocowany jest hak (13), który w środkowej części posiada pustą przestrzeń, zaś jego boczne części zaczepione są o ścianki rowków znajdujących się po obydwu stronach napędzającego koła zębatego (14) osadzonego przesuwnie na wale napędowym (15) silnika, a napędzające koło zębate (14) zazębiane jest z pośrednim kołem zębatym (10a).

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest układ uplastyczniający wytłaczarki jednoślimakowej, zwłaszcza do wytłaczania tworzyw polimerowych, ale także produktów kosmetycznych i spożywczych, wyposażony w aktywny przetwórczo segment mieszająco-ścinający.

Układ uplastyczniający stanowi zespół elementów konstrukcyjnych, które po złożeniu tworzą szczelną komorę, w której zachodzą procesy transportowania, nagrzewania, mieszania oraz sprężania przetwarzanego tworzywa. Układ uplastyczniający stanowi integralną część wytłaczarki i w powszechnej wiadomości funkcjonuje jako nieruchomy cylinder, wewnątrz którego znajduje się ślimak przetwórczy ze zwojem wykonujący ruch obrotowy w kierunku umożliwiającym transportowanie tworzywa w stronę głowicy wytłaczarskiej. Wzdłuż układu uplastyczniającego można wyróżnić cztery podstawowe strefy, które cechują się odmiennością zachodzących w nich zjawisk: I - strefa zasypu, II - strefa zasilania, III - strefa przemiany i IV - strefa dozowania. Wszelkiego rodzaju modyfikacje konstrukcyjne układu uplastyczniającego mające na celu intensyfikację procesów mieszania i ścinania powinny być dokonywane w obrębie strefy dozowania, gdzie tworzywo znajduje się w stanie plastycznym lub ciekłym i podatne jest na działanie elementów mieszających i ścinających.

W technice bardzo dobrze znane są klasyczne konstrukcje układów uplastyczniających wytłaczarek jednoślimakowych zakładające umieszczenie obracającego się ślimaka w nieruchomym cylindrze oraz liczne pasywne modyfikacje rozwiązań konstrukcyjnych, których zadaniem jest intensyfikacja procesów mieszania i ścinania tworzywa w układzie uplastyczniającym. Niewiele jest natomiast opisów rozwiązań konstrukcyjnych przedstawiających aktywację kinematyczną cylindra układu uplastyczniającego, które zakładają możliwość wprawienia w ruch obrotowy fragmentu cylindra, co umożliwiałoby sterowanie charakterystyką procesu wytłaczania w sposób płynny bez konieczności zatrzymywania pracy wytłaczarki i wymiany pasywnych elementów mieszających lub ścinających na inne.

Z opisu patentowego nr PL 185728 (B1) znane jest rozwiązanie konstrukcyjne układu uplastyczniającego wyposażonego w element obrotowy cylindra znajdujący się pomiędzy dwoma nieruchomymi częściami cylindra. Element obrotowy umieszczony w obudowie posiada możliwość wykonywania obrotów zgodnie oraz przeciwnie do kierunku obrotów ślimaka przetwórczego i jest napędzany niezależnie. Powierzchnia wewnętrzna elementu obrotowego może być gładka lub posiadać rowki proste lub skrętne.

W opisie patentowym nr PL 217558 (B1) opisany jest układ uplastyczniający wytłaczarki jednoślimakowej wyposażony w tuleję obrotową zlokalizowaną w strefie przemiany. Tuleja umieszczona jest w dwuczęściowej obudowie, za pomocą której przytwierdzona jest doczołowo do nieruchomych części cylindra i napędzana niezależnie przez silnik zewnętrzny. Tuleja może wykonywać ruch obrotowy zgodnie lub przeciwnie do kierunku obrotów ślimaka, a jej powierzchnia wewnętrzna jest gładka.

Podobne rozwiązanie konstrukcyjne przedstawione jest w opisie wzoru użytkowego nr PL 67459 (Y1), który zawiera opis układu uplastyczniającego wyposażonego w tuleję obrotową zlokalizowaną pomiędzy nieruchomymi elementami cylindra. Tuleja umieszczona jest w obudowie sztywno połączonej z nieruchomymi elementami cylindra i ułożyskowana za pomocą łożysk tocznych lub ślizgowych i napędzana niezależnie przez silnik zewnętrzny. Otwór przelotowy tulei obrotowej ma kształt koła, a jego powierzchnia wewnętrzna jest gładka.

Kolejne rozwiązanie dotyczące tulei obrotowej cylindra układu uplastyczniającego znane jest z opisu patentowego nr PL 221688 (B1), który skupia się na geometrii powierzchni wewnętrznej tulei obrotowej cylindra układu uplastyczniającego. Opisuje geometrię prostoliniowych rowków, nazywanych tam bruzdami przetwórczymi oraz jej zmianę wzdłuż tulei obrotowej. Kształty rowków występujące w opisie rozwiązania określane są jako semiprostokątne oraz semitrójkątne.

Kolejne rozwiązanie konstrukcyjne układu uplastyczniającego wyposażonego w tuleję obrotową zostało opisane w opisie patentowym nr PL 224842 (B1). W rozwiązaniu tym zastosowano tuleję obrotową cylindra układu uplastyczniającego umieszczoną w strefie dozowania pomiędzy dwoma nieruchomymi częściami cylindra, która może obracać się zgodnie lub przeciwnie do kierunku obrotów ślimaka przetwórczego. Geometria otworu przelotowego tulei ma kształt sześciokąta foremnego z zaokrąglonymi narożami. W obrębie tulei obrotowej ślimak przetwórczy wyposażony jest w element odpowiad ający geometrią otworowi przelotowemu tulei obrotowej, czyli mający kształt sześciokąta foremnego z zaokrąglonymi narożami, odpowiednio mniejszy, aby mógł wykonywać ruch obrotowy wewnątrz tulei obrotowej.

PL 235 888 B1

Rozwiązanie konstrukcyjne układu uplastyczniającego znane z opisu patentowego nr PL 225775 (B1) charakteryzuje się zastosowaniem tulei obrotowej cylindra układu uplastyczniającego umieszczonej w strefie dozowania pomiędzy dwoma nieruchomymi częściami cylindra, która może obracać się zgodnie lub przeciwnie do kierunku obrotów ślimaka przetwórczego. Geometria otworu przelotowego tulei ma kształt sześciokąta foremnego z zaokrąglonymi narożami, którego podstawy są skręcone względem siebie. W obrębie tulei obrotowej ślimak przetwórczy wyposażony jest w element odpowiadający geometrią otworowi przelotowemu tulei obrotowej, czyli mający kształt sześciokąta foremnego z zaokrąglonymi narożami, którego podstawy są skręcone względem siebie.

W opisie patentowym nr PL 225805 (B1) przedstawiono rozwiązanie konstrukcyjne układu uplastyczniającego wytłaczarki jednoślimakowej, w którym zastosowano tuleję obrotową cylindra układu uplastyczniającego umieszczoną w strefie dozowania pomiędzy dwoma nieruchomymi częściami cylindra, która może obracać się zgodnie lub przeciwnie do kierunku obrotów ślimaka przetwórczego. Geometria otworu przelotowego tulei ma kształt sześciokąta foremnego z zaokrąglonymi narożami, którego pole przekroju poprzecznego zwiększa się w kierunku głowicy wytłaczarskiej nadając mu charakter stożkowy. W obrębie tulei obrotowej ślimak przetwórczy wyposażony jest w element odpowiadający geometrią otworowi przelotowemu tulei obrotowej, czyli mający kształt sześciokąta foremnego z zaokrąglonymi narożami, którego pole przekroju poprzecznego zwiększa się w kierunku głowicy wytłaczarskiej nadając mu charakter stożkowy.

Znany jest również układ uplastyczniający wyposażony w element obrotowy cylindra z opisu patentowego nr PL 225804 (B1). Zastosowano tuleję obrotową cylindra układu uplastyczniającego umieszczoną w strefie dozowania pomiędzy dwoma nieruchomymi częściami cylindra, która może obracać się zgodnie lub przeciwnie do kierunku obrotów ślimaka przetwórczego. Geometria otworu przelotowego tulei ma kształt sześciokąta foremnego z zaokrąglonymi narożami, którego podstawy są skręcone względem siebie przeciwnie do kierunku skręcenia zwojów ślimaka. W obrębie tulei obrotowej ślimak przetwórczy wyposażony jest w element odpowiadający geometrią otworowi przelotowemu tulei obrotowej, czyli mający kształt sześciokąta foremnego z zaokrąglonymi narożami, ale jego podstawy są skręcone względem siebie zgodnie z kierunkiem skręcenia zwojów ślimaka.

Z opisu patentowego PL 222453 (B1) znane jest rozwiązanie konstrukcyjne wytłaczarki ślimakowej do materiałów polimerowych, wyposażonej w ślimak przetwórczy o specjalnej konstrukcji i współpracującą z nim tuleję obrotową cylindra. Tuleja obrotowa znajduje się pomiędzy usytuowanymi współosiowo odcinkami stałymi cylindra. Ślimak przetwórczy w części współpracującej z tuleją obrotową w usytuowaniu liniowym posiada zwój o lewoskrętnym pochyleniu linii śrubowej i o skoku równym średnicy znamionowej. Powierzchnia czynna zwoju jest prostopadła do tworzącej walca, który następnie w sposób ciągły przechodzi w zwój o prawoskrętnym pochyleniu linii śrubowej i o skoku równym średnicy znamionowej. Czynna powierzchnia zwoju jest prostopadła do tworzącej walca, który z kolei przechodzi w odcinek walcowy, za którym umiejscowiony jest odcinek wyposażony w rozmieszczone symetrycznie i/lub niesymetrycznie co najmniej dwa rzędy kołków mieszających, który to odcinek następnie przechodzi w zwój o lewoskrętnym pochyleniu linii śrubowej i o skoku równym średnicy znamionowej. Powierzchnia czynna zwoju jest prostopadła do tworzącej walca. Tuleja obrotowa zaopatrzona jest obwodowo we wzdłużne rowki i zróżnicowanej średnicy.

W opisie patentowym JPH0337495 (B2) przedstawione zostało urządzenie ugniatająco-uplastyczniające posiadające w strefie uplastyczniania wydrążone przerywane rowki na wewnętrznej powierzchni cylindra, które współpracują z segmentem ślimaka przetwórczego o specjalnym kształcie.

Z opisu zgłoszenia patentowego US4178104 (A) znany jest układ uplastyczniający do tworzyw termoplastycznych, który posiada wydrążone otwory w ścianie cylindra, przez które do wnętrza układu uplastyczniającego wpuszczane są kołki stanowiące przeszkodę dla transportowanego tworzywa. Urządzenie dopuszcza regulację długości kołków.

Z opisu patentowego GB2172543 (B) znane jest rozwiązanie konstrukcyjne układu uplastyczniającego posiadającego wpuszczane do wnętrza cylindra kołki rozmieszczone równomiernie względem obrzeża cylindra oraz osiowo względem siebie. Urządzenie umożliwia regulację głębokości wpuszczania kołków do wnętrza cylindra.

Celem wynalazku jest intensyfikacja zachodzących w trakcie procesu wytłaczania jednoślimakowego zjawisk mieszania i ścinania przetwarzanego tworzywa, zwłaszcza o wysokim stopniu napełnienia, oraz możliwość płynnej zmiany charakterystyki tego procesu i dostosowanie jej do przetwarzanego materiału w czasie trwania wytłaczania bez konieczności zatrzymywania maszyny i jej przezbrajania.

PL 235 888 B1

Przedmiotem wynalazku jest układ uplastyczniający wytłaczarki jednoślimakowej. Posiada on podstawę, na której znajduje się część cylindryczna składająca się z pierwszej nieruchomej części cylindra, z ułożoną z nią współosiowo drugą nieruchomą częścią cylindra, połączonych za pomocą cylindrycznej obudowy, pomiędzy którymi znajdują się co najmniej dwie tuleje obrotowe ustawione szeregowo i współosiowo, z których każda napędzana jest przez osobne pośrednie koło zębate. Wewnątrz części cylindrycznej znajduje się ślimak.

Istotą układu jest to, że cylindryczna obudowa posiada co najmniej dwa rowki przelotowe obudowy usytuowane poprzecznie do osi cylindrycznej obudowy, oraz wewnątrz cylindrycznej obudowy, w miejscu rowków przelotowych obudowy, pomiędzy nieruchomymi częściami cylindra znajdują się co najmniej dwie tuleje obrotowe, z co najmniej jednym rowkiem tulei na jej wewnętrznej powierzchni, z których każda na swoim zewnętrznym obwodzie posiada uzębienie zazębione z pośrednim kołem zębatym. Na obydwu końcach podstawy zamocowane są siłowniki, a na końcu każdego siłownika zamocowany jest zespół dwóch równolegle ułożonych haków, połączonych ze sobą sztywno w części mocowania z końcem siłownika. Każdy z haków zaczepiany jest o ścianki rowków koła znajdujących się po obydwu stronach napędzającego koła zębatego osadzonego przesuwnie na wale napędowym silnika. Napędzające koło zębate zazębiane jest z pośrednim kołem zębatym.

Opcjonalnie rowek tulei na wewnętrznej powierzchni tulei obrotowej jest rowkiem wzdłużnym albo rowkiem skrętnym.

Korzystnym skutkiem zastosowania układu uplastyczniającego wytłaczarki jednoślimakowej z aktywnym segmentem mieszająco-ścinającym jest możliwość efektywnej zmiany charakterystyki procesu uplastyczniania tworzywa poprzez zmianę prędkości obrotowych i kierunków obrotów poszczególnych elementów obrotowych cylindra. Tuleje obrotowe napędzane są za pomocą dwóch silników i w sposób dowolny można ustalać prędkość oraz kierunek ich obrotów. Rozwiązanie konstrukcyjne przede wszystkim zapewnia intensyfikację procesu mieszania, ale także ścinania i nagrzewania tworzywa, co pozwala na efektywne wykorzystanie wytłaczarki jednoślimakowej do wytwarzania mieszanek, kompozytów oraz kompozycji polimerowych, zwłaszcza o wysokim stopniu napełnienia, które są trudno przetwarzalne za pomocą tradycyjnych jednoślimakowych układów uplastyczniających. Taka konstrukcja układu uplastyczniającego wytłaczarki jednoślimakowej ma korzystny wpływ na zachodzące w tworzywie polimerowym procesy homogenizacji oraz uplastyczniania. Sterowanie prędkością oraz kierunkiem obrotu tulei obrotowych korzystnie zwiększa udział mieszania ścinającego, odpowiadającego za rozbijanie cząstek dodatków i pigmentów, usprawniając procesy homogenizacji i ujednorodniania składu, właściwości i temperatury przetwarzanego materiału. Przeciwbieżne obroty sąsiadujących ze sobą tulei obrotowych powodują miejscowe zwiększenie prędkości przepływów poprzecznych odpowiedzialnych za zachodzące w tworzywie procesy mieszania poprzez przeciwbieżny ruch przyściennych warstw tworzywa. Wprowadzone zostają dodatkowe obszary o zwiększonej intensywności ścinania w obrębie rowków oraz zwiększeniu ulega współczynnik tarcia między tworzywem, a wewnętrzną powierzchnią cylindra, co dodatkowo wpływa na natężenia przepływu tworzywa przez aktywny segment mieszająco- ścinający, umożliwiając sterowanie wydajnością procesu wytłaczania i ciśnieniem wytłaczanego tworzywa. Odpowiednie ustawienie kierunków oraz prędkości obrotowych na poszczególnych tulejach obrotowych intensyfikuje przepływ tworzywa przez układ uplastyczniający zwiększając masową wydajność lub zmniejszając przepływ tworzywa, co powoduje, że tworzywo dłużej przebywa w układzie uplastyczniającym w skutek czego poprawia się jego jednorodność, co wpływa na powtarzalność właściwości gotowego wyrobu. Zastosowanie przedstawionego układu napędowo-sterującego tulejami pozwala na precyzyjną i szybką korektę warunków przetwórstwa lub całkowitą zmianę charakterystyki procesu wytłaczania bez konieczności zatrzymywania procesu przetwórstwa i przezbrajania maszyny przetwórczej. Dlatego przedstawiona konstrukcja jest odpowiednia do zastosowań laboratoryjnych lub przemysłowych, które związane są z częstą zmianą przetwarzanego materiału lub rodzajem oraz ilością dodatków w postaci napełniaczy i pigmentów.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia widok izometryczny układu uplastyczniającego wytłaczarki jednoślimakowej, fig. 2 - widok z góry układu, fig. 3 - przekrój wzdłuż linii A-A układu, fig. 4 - przekrój poprzeczny wzdłuż linii B-B układu, fig. 5a - widok izometryczny tulei obrotowej w pierwszym przykładzie wykonania, fig. 5b - widok izometryczny tulei obrotowej w drugim przykładzie wykonania.

Układ uplastyczniający wytłaczarki jednoślimakowej w przykładzie wykonania posiada podstawę 1, na której znajduje się część cylindryczna składająca się z pierwszej nieruchomej części cylindra 2, z ułożoną z nią współosiowo drugą nieruchomą częścią cylindra 4, połączonych za pomocą cylindrycznej

PL 235 888 B1 obudowy 7, pomiędzy którymi znajdują się cztery tuleje obrotowe 3a, 3b, 3c, 3d, napędzane przez koła zębate, zaś wewnątrz części cylindrycznej znajduje się ślimak 6. Pierwsza nieruchoma część cylindra 2 oraz druga nieruchoma część cylindra 4 połączone są cylindryczną obudową 7 posiadającą cztery rowki przelotowe obudowy 7a usytuowane poprzecznie do osi cylindrycznej obudowy 7. Wewnątrz cylindrycznej obudowy 7, w miejscu rowków przelotowych są obudowy 7a, pomiędzy nieruchomymi częściami cylindra 2, 4 są osadzone na łożyskach tocznych 8 cztery tuleje obrotowe 3a, 3b, 3c, 3d z sześcioma prostymi rowkami tulei 5a, o przekroju trójkątnym z zaokrąglonym wierzchołkiem i głębokości 1,3 mm, rozstawione na jej wewnętrznej powierzchni co 60°, z których każda na swoim zewnętrznym obwodzie posiada uzębienie 9a, 9b, 9c, 9d zazębione odpowiednio z pośrednim kołem zębatym 10a, 10b, 10c, 10d. Na obydwu końcach podstawy 1 na specjalnych podstawach zamocowane są siłowniki 12, a na końcu każdego siłownika 12 zamocowany jest zespół dwóch równolegle ułożonych haków 13, połączonych ze sobą sztywno w części mocowania z końcem siłownika 12. Każdy z haków 13 zaczepiany jest o ścianki rowków koła 14a znajdujących się po obydwu stronach napędzającego koła zębatego 14 osadzonego przesuwnie na wale napędowym 15 silnika 16. Napędzające koło zębate 14 zazębiane jest z pośrednim kołem zębatym 10a, 10b, 10c, 10d.

Tworzywo polimerowe przetwarzane w układzie uplastyczniającym wytłaczarki jednoślimakowej jest transportowane wzdłuż elementu nieruchomego cylindra 2 za pomocą ślimaka 6, które dalej trafia do aktywnego segmentu mieszająco-ścinającego, składającego się z tulei obrotowych 3a, 3b, 3c, 3d ustawionych szeregowo i współosiowo, umiejscowionych w obudowie 7 bezpośrednio nad rowkami przelotowymi obudowy 7a i osadzonych na łożyskach tocznych 8. Każda z tulei obrotowych 3a, 3b, 3c, 3d posiada otwór przelotowy w kształcie koła z rowkami tulei prostymi 5a lub skrętnymi 5b o przekroju trójkątów z zaokrąglonymi narożami. Tuleje 3a, 3b, 3c, 3d wykonują ruch obrotowy na łożyskach tocznych 8 i posiadają oddzielne uzębienie 9a, 9b, 9c, 9d, które zazębiają się odpowiednio z pośrednimi kołami zębatymi 10a, 10b, 10c, 10d, umieszczonymi na wale 11, które następnie zazębiane są z napędzającymi kołami zębatymi 14, nasuniętymi na sześciokątne wały napędowe 15, na które moment obrotowy przekazywany jest bezpośrednio z silników napędowych 16.

Na każde z czterech napędzających kół zębatych 14, w miejscu rowków kół 14a, nałożone są cztery zespoły dwóch równolegle ułożonych haków 13 połączonych ze sobą sztywno w części mocowania z końcem siłownika 12. Każdy zespół haków 13 połączony jest z oddzielnym siłownikiem 12, który umożliwia przesuwanie napędzających kół zębatych 14 wzdłuż wałów napędowych 15. Zastosowanie opisanego powyżej układu umożliwia sterowanie każdą z tulei obrotowych 3a, 3b, 3c, 3d w sposób niezależny i dostosowanie wartości prędkości obrotowej tulei oraz kierunku jej obrotów w zależności od pożądanej charakterystyki procesu przetwórstwa. Takie funkcjonalne skojarzenie przedstawionych elementów konstrukcyjnych dało całkowicie nowy efekt techniczny, który skutkuje możliwością stworzenia unikalnych warunków przetwórstwa, niemożliwych do osiągnięcia na klasycznych wytłaczarkach jednooraz dwuślimakowych. Zaprezentowane rozwiązanie konstrukcyjne może funkcjonować jako klasyczny nieruchomy cylinder, gdy silniki napędowe 16 pozostają wyłączone lub jako jedna duża tuleja obrotowa, gdy oba silniki napędowe 16 pracują w trybie synchronicznym. W tym drugim przypadku istnieje również możliwość przesunięcia poszczególnych tulei obrotowych 3a, 3b, 3c, 3d względem siebie o zadany kąt uzyskując jedną dużą tuleję obrotową z przerywanymi rowkami, ale kąt przesunięcia tulei 3a, 3b, 3c, 3d względem siebie musi być mniejszy niż kąt rozstawu rowków 5a, 5b. Przesuwanie napędzających kół zębatych 14 wzdłuż wałów napędowych 15 oraz ustawianie różnych kierunków obrotów umożliwia uzyskanie różnych konfiguracji pracy aktywnego segmentu mieszająco-ścinającego. Gdy napędzające koła zębate 14 są zsunięte parami to uzyskuje się efekt dwóch współpracujących tulei obrotowych, które mogą wykonywać względem siebie obroty przeciwbieżne lub zgodne, różne pod względem wartości prędkości obrotowej w zależności od kierunku obrotów ustawionych na silnikach napędowych 16. Przy ustawieniu napędzających kół zębatych 14 napędzanych pierwszym silnikiem 16 w pozycjach skrajnych, natomiast napędzających kół zębatych 14 napędzanych drugim silnikiem 16 w pozycjach środkowych, uzyskuje się trzy współpracujące ze sobą tuleje obrotowe, dwie mniejsze oraz jedną większą pośrodku, które mogą wykonywać obroty przeciwne względem siebie lub zgodne, różne co do wartości prędkości obrotowej. Ostatnim typem konfiguracji jest ustawienie napędzających kół zębatych 14 naprzemiennie, przez co uzyskuje się cztery oddzielne tuleje obrotowe, w których można dowolnie modyfikować prędkość oraz kierunek obrotu w zależności od ustawienia napędzających kół zębatych 14 oraz trybu pracy silników napędowych 16. W zależności od zastosowanej konfiguracji opisanego układu można uzyskiwać obroty zgodne co do kierunku lecz zmienne co do wartości prędkości obrotowej, gdzie prędkość obrotowa sąsiadujących tulei obrotowych 3a, 3b, 3c, 3d względem siebie może rosnąć

PL 235 888 B1 w stronę głowicy wytłaczarskiej, rosnąć w stronę strefy zasypu lub zmieniać się jednakowo w stronę głowicy i strefy zasypu osiągając maksimum lub minimum w centrum aktywnego segmentu mieszającościnającego, a po drugie sąsiadujące ze sobą tuleje obrotowe mogą wykonywać względem siebie obroty w przeciwnych kierunkach. Zmiana prędkości obrotowej oraz kierunku obrotu każdej z tulei obrotowych 3a, 3b, 3c, 3d względem tulei sąsiadujących i ślimaka przetwórczego 6 oraz elementów nieruchomych cylindra 2 oraz 4, powoduje lokalną zmianę gradientu prędkości przepływu wleczonego pomiędzy wewnętrzną powierzchnią tulei obrotowych 3a, 3b, 3c, 3d, a powierzchnią ślimaka 6 oraz wymusza intensywny przepływ tworzywa przez rowki 5a, 5b.

Wykaz oznaczeń

- podstawa

- pierwszy element nieruchomy cylindra od strony zasypu

3a - pierwsza tuleja obrotowa

3b - druga tuleja obrotowa

3c - trzecia tuleja obrotowa

3d - czwarta tuleja obrotowa

- drugi element nieruchomy cylindra od strony głowicy wytłaczarskiej

5a - rowek prosty po wewnętrznej stronie tulei obrotowej

5b - rowek skrętny po wewnętrznej stronie tulei obrotowej

- ślimak

6a - zwój ślimaka

7- obudowa

7a - rowek przelotowy

- łożysko toczne

9a - uzębienie tulei pierwszej

9b - uzębienie tulei drugiej

9c - uzębienie tulei trzeciej

9d - uzębienie tulei czwartej

10a - pośrednie koło zębate tulei pierwszej

10b - pośrednie koło zębate tulei drugiej

10c - pośrednie koło zębate tulei trzeciej

10d - pośrednie koło zębate tulei czwartej

- wał

- siłownik

- hak

- napędzające koło zębate

14a - rowek w napędzającym kole zębatym

- wał napędowy

- silnik

Claims (3)

1. Układ uplastyczniający wytłaczarki jednoślimakowej, który posiada podstawę (1), na której znajduje się część cylindryczna składająca się z pierwszej nieruchomej części cylindra (2), z ułożoną z nią współosiowo drugą nieruchomą częścią cylindra (4), połączonych za pomocą cylindrycznej obudowy (7), pomiędzy którymi znajdują się co najmniej dwie tuleje obrotowe (3a, 3b, 3c, 3d) ustawione szeregowo i współosiowo, z których każda napędzana jest przez osobne, pośrednie koło zębate (10a, 10b, 10c, 10d), zaś wewnątrz części cylindrycznej znajduje się ślimak (6), znamienny tym, że cylindryczna obudowa (7) posiada co najmniej dwa rowki przelotowe obudowy (7a) usytuowane poprzecznie do osi cylindrycznej obudowy (7), oraz wewnątrz cylindrycznej obudowy (7), w miejscu rowków przelotowych obudowy (7a), pomiędzy nieruchomymi częściami cylindra (2, 4) znajdują się co najmniej dwie tuleje obrotowe (3a, 3b, 3c, 3d), z co najmniej jednym rowkiem tulei (5a, 5b) na jej wewnętrznej powierzchni, z których każda na swoim zewnętrznym obwodzie posiada uzębienie (9a, 9b, 9c, 9d) zazę

PL 235 888 B1 bione z pośrednim kołem zębatym (10a, 10b, 10c, 10d), natomiast na obydwu końcach podstawy (1) zamocowane są siłowniki (12), a na końcu każdego siłownika (12) zamocowany jest zespół dwóch równolegle ułożonych haków (13), połączonych ze sobą sztywno w części mocowania z końcem siłownika (12), zaś każdy z haków (13) zaczepiony jest o ścianki rowków koła (14a) znajdujących się po obydwu stronach napędzającego koła zębatego (14) osadzonego przesuwnie na wale napędowym (15) silnika (16), przy czym każde napędzające koło zębate (14) zazębiane jest z osobnym pośrednim kołem zębatym (10a, 10b, 10c, 10d).

2. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że rowek tulei (5a) na wewnętrznej powierzchni tulei obrotowej (3a, 3b, 3c, 3d) jest rowkiem wzdłużnym.

3. Układ według zastrz. 1, znamienny tym, że rowek tulei (5b) na wewnętrznej powierzchni tulei obrotowej (3a, 3b, 3c, 3d) jest rowkiem skrętnym .