PL233045B1

PL233045B1 - Układ i sposób do sprzęgania zespołu maszynowego z podstawą

Info

Publication number: PL233045B1
Application number: PL421222A
Authority: PL
Inventors: Nicholas Demianovich; Tomasz Marański; Jakub Miłosz Putowski; Piotr Krzysztof Dzięcioł; Przemysław Michał Jakubczak
Original assignee: Gen Electric
Priority date: 2017-04-07
Filing date: 2017-04-07
Publication date: 2019-08-30
Also published as: US20180291963A1; CN208565150U; US10816040B2; PL421222A1

Abstract

Zapewniono układ sprzęgający dla zespołu maszynowego (100) i podstawy (110). Zespół maszynowy zawiera ramę i przeciwklin, wystające na zewnątrz od ramy. Układ sprzęgający zawiera co najmniej jeden U - kształtny wspornik, przystosowany do sprzęgania z przeciwklinem tak, że co najmniej jeden U - kształtny wspornik współpracuje z przeciwklinem (112) dla wyznaczenia otworu trzpienia czopowego. Co najmniej jeden U - kształtny wspornik ma rozmiar i kształt taki, że jest przyjmowany w luźnym spasowaniu w kanale klinowym wyznaczonym w podstawie. Układ sprzęgający zawiera ponadto trzpień czopowy o rozmiarze i kształcie takim, aby był przyjmowany w otworze trzpienia czopowego tak, że trzpień czopowy sprzęga podstawę z przeciwklinem i tak, że siły wywierane na osadzony trzpień czopowy równoległe do pierwszego kierunku stanowią zasadniczo siły rozciągające pomiędzy zespołem maszynowym a podstawą.

Description

Opis wynalazku

DZIEDZINA TECHNIKI

Dziedzina ujawnienia dotyczy ogólnie transportu i montażu zespołów maszynowych, a dokładniej układu i sposobu do sprzęgania zespołu maszynowego z podstawą.

Co najmniej pewne znane zespoły maszynowe są sprzęgane z podstawą, która jest następnie montowana na fundamencie. Na przykład, co najmniej niektóre znane zespoły maszynowe są sprzęgane z podstawą przed wysyłką na miejsce montażu. Podczas wysyłki, z powodu dużego rozmiaru i masy niektórych zespołów maszynowych, takich jak, lecz bez ograniczenia do, zespołów turbin gazowych, układ stosowany do sprzęgnięcia zespołu maszynowego z podstawą również musi być względnie masywny, by wytrzymać różne rodzaje naprężeń występujące podczas wysyłki, które mogą obejmować naprężenia w kierunkach zasadniczo przeciwnych do sił powiązanych z siłami ciężkości. Na przykład, ale nie w sposób ograniczający, co najmniej pewne znane układy sprzęgające zawierają trzpień o rozmiarze takim, że uwzględnione zostały siły obciążenia pomiędzy podstawą a zespołem maszynowym zarówno w kierunku ściskania jak i rozciągania, podczas wysyłki i montażu. Dlatego trzpień musi być w rozmiarze przystosowanym do większej z tych dwóch sił obciążenia, która jest typowo siłą obciążenia ściskającego, wynikającego z dużej masy zespołu maszynowego.

Ponadto, powszechne jest umieszczanie sprzęgniętego zespołu maszynowego i podstawy na fundamencie a następnie usuwanie układu sprzęgającego podstawę-zespół maszynowy przed ostatecznym spasowaniem na fundamencie. Usuwanie tradycyjnych układów sprzęgających podstawęzespół maszynowy może być jednak trudne, wymagające wiele pracy i zużywające czas, z powodu ich znacznej wagi i objętości.

ISTOTA WYNALAZKU

W jednym aspekcie zapewniono układ sprzęgający dla zespołu maszynowego i podstawy. Zespół maszynowy zawiera ramę i przeciwklin rozciągający się do zewnątrz z ramy. Układ sprzęgający zawiera co najmniej jeden U-kształtny wspornik przystosowany do sprzęgnięcia z przeciwklinem tak, że co najmniej jeden U-kształtny wspornik współpracuje z przeciwklinem dla utworzenia otworu trzpienia czopowego. Co najmniej jeden U-kształtny wspornik ma rozmiar i kształt taki, że jest przyjmowany w luźnym spasowaniu w kanale klinowym utworzonym w podstawie. Układ sprzęgający zawiera również trzpień czopowy o rozmiarze i kształcie takim, że jest przyjmowany w otworze trzpienia czopowego tak, że trzpień czopowy sprzęga podstawę z przeciwklinem i tak, siły wywierane na osadzony trzpień czopowy równoległe do pierwszego kierunku stanowią zasadniczo siły rozciągające pomiędzy zespołem maszynowym i podstawą.

W innym aspekcie zapewniono zespół wysyłkowy. Zespół wysyłkowy zawiera zespół maszynowy, który zawiera ramę i przeciwklin rozciągający się na zewnątrz od ramy. Zespół wysyłkowy zawiera również podstawę, która zawiera kanał klinowy. Zespół wysyłkowy zawiera ponadto układ sprzęgający. Układ sprzęgający zawiera co najmniej jeden U-kształtny wspornik sprzęgnięty z przeciwklinem. Co najmniej jeden U-kształtny wspornik współpracuje z przeciwklinem dla utworzenia otworu trzpienia czopowego. Co najmniej jeden U-kształtny wspornik mieści się ze spasowaniem luźnym w kanale klinowym. Układ sprzęgający zawiera również trzpień czopowy mieści się w otworze trzpienia czopowego tak, że siły wywierane na trzpień czopowy równoległe do pierwszego kierunku stanowią zasadniczo siły rozciągające pomiędzy zespołem maszynowym i podstawą.

W innym aspekcie zapewniono sposób sprzęgania zespołu maszynowego z podstawą. Zespół maszynowy zawiera ramę i przeciwklin rozciągający się na zewnątrz od ramy. Sposób obejmuje sprzęgnięcie co najmniej jednego U-kształtnego wspornika z przeciwklinem tak, że co najmniej jeden U-kształtny wspornik współpracuje z przeciwklinem dla utworzenia otworu trzpienia czopowego. Sposób obejmuje również przyjmowanie co najmniej jednego U-kształtnego wspornika w luźnym spasowaniu w kanale klinowym utworzonym w podstawie. Sposób obejmuje ponadto wprowadzenie trzpienia czopowego w otwór trzpienia czopowego tak, że trzpień czopowy sprzęga podstawę z przeciwklinem i tak, że siły wywierane na osadzony trzpień czopowy równoległe do pierwszego kierunku stanowią zasadniczo siły rozciągające pomiędzy zespołem maszynowym a podstawą.

OPIS FIGUR RYSUNKU

Fig. 1 przedstawia widok schematyczny przykładowego zespołu wysyłkowego, który zawiera przykładowy zespół maszynowy sprzęgnięty z przykładową podstawą;

Fig. 2 przedstawia perspektywiczny widok przekroju części zespołu wysyłkowego przedstawionego na fig. 1, przedstawiający przykładowy układ sprzęgający;

PL 233 045 B1

Fig. 3 przedstawia perspektywiczny widok przekroju innej części zespołu wysyłkowego przedstawionego na fig. 1, z punktu widzenia ogólnie poprzecznego do widoku z fig. 2, przedstawiający układ sprzęgający przedstawiony na fig. 2;

Fig. 4 przedstawia widok boczny w podniesieniu przykładowego U-kształtnego wspornika, który może być stosowany w układzie sprzęgającym przedstawionym na fig. 2;

Fig. 5 przedstawia widok perspektywiczny przykładowego trzpienia czopowego, który może być stosowany z układem sprzęgającym przedstawionym na fig. 2; a

Fig. 6 przedstawia schemat blokowy przykładowego sposobu sprzęgania zespołu maszynowego, takiego jak zespół maszynowy przedstawiony na fig. 1, do podstawy, takiej jak podstawa przedstawiona na fig. 1.

OPIS PRZYKŁADÓW WYKONANIA

Opisane tutaj przykłady wykonania zawierają układy sprzęgające i sposoby do wysyłania i montażu zespołu maszynowego sprzęgniętego z podstawą. Przykłady wykonania zawierają co najmniej jeden U-kształtny wspornik sprzęgnięty z przeciwklinem, który rozciąga się na zewnątrz od ramy zespołu maszynowego. U-kształtny wspornik i przeciwklin współpracują dla utworzenia otworu trzpienia czopowego. Otwór trzpienia czopowego jest przystosowany do przyjmowania trzpienia czopowego dla sprzęgnięcia zespołu maszynowego z podstawą dla wysyłki i montażu. Dodatkowo, otwór trzpienia czopowego orientuje trzpień czopowy tak, że siły wywierane na trzpień czopowy stanowią zasadniczo siły rozciągające pomiędzy zespołem maszynowym a podstawą. Dlatego trzpień czopowy nie jest narażony na siły ściskające pomiędzy zespołem maszynowym a podstawą, które zwykle są znacznie większe od sił rozciągających podczas wysyłki, wynikającej z wagi zespołu maszynowego.

O ile nie określono inaczej, to zastosowany język przybliżający, taki jak „ogólnie”, „zasadniczo” i „około”, wskazuje na to, że tak zmodyfikowany zwrot może być zastosowany tylko w stopniu przybliżonym, tak aby mógł być zrozumiały przez znawcę dziedziny, zamiast w stopniu absolutnym lub dokładnym. Odpowiednio, wartość zmodyfikowana przez zwrot lub zwroty, takie jak „około”, „w przybliżeniu” i „zasadniczo” nie jest ograniczona do określonej dokładnej wartości. W co najmniej niektórych przypadkach, język przybliżający może dotyczyć precyzji instrumentu do pomiaru wartości. Tutaj i w całym zakresie opisu i zastrzeżeń, mogą być zidentyfikowane ograniczenia zakresu. Zakresy takie mogą być łączone i/albo zamieniane i obejmują wszystkie zawarte w nich podzakresy, chyba że kontekst lub język wskazują coś innego. Dodatkowo, jeżeli nie opisano tego inaczej, zwroty „pierwszy”, „drugi” itd. są tutaj zastosowane jedynie jako oznaczenia, a ich zamiarem nie jest nałożenie wymogów porządkowych, lokalizacyjnych lub hierarchicznych względem elementów, których te określenia dotyczą. Ponadto, odniesienie do na przykład „drugiego” elementu nie wymaga ani nie wyklucza istnienia na przykład „pierwszego” elementu lub elementu o niższym numerze lub „trzeciego” elementu lub elementu o wyższym numerze.

Na FIG. 1 przedstawiono widok schematyczny przykładowego zespołu wysyłkowego 103, który zawiera przykładowy zespół maszynowy 100 sprzęgnięty z przykładową podstawą 110. W przykładzie wykonania, zespół maszynowy 100 jest silnikiem turbinowym. W alternatywnych przykładach wykonania, zespół maszynowy 100 jest innym silnikiem turbinowym i/albo maszyną rotacyjną, obejmującą, bez ograniczenia, silnik turbiny parowej, lotniczy gazowy silniki turbowentylatorowy, inny silnik lotniczy, turbinę wiatrową, sprężarkę i/albo pompę. W innym alternatywnym przykładzie wykonania, zespół maszynowy 100 jest dowolnym zespołem maszynowym, dla którego przykłady wykonania opisanego tutaj układu sprzęgającego mogą być odpowiednio zastosowane.

W przykładzie wykonania, zespół maszynowy 100 zawiera obudowę 102, która rozciąga się od pierwszego końca 104 do drugiego końca 106. W przykładzie wykonania, obudowa 102 jest ogólnie kształtu pierścieniowego. Na przykład, ale nie w sposób ograniczający, pierwszy koniec 104 mieści sekcję wlotową (nieprzedstawiona), a drugi koniec 106 mieści sekcję wylotową (nieprzedstawiona) silnika z turbiną gazową. Alternatywnie, obudowa 102 ma dowolny odpowiedni kształt, dla którego opisany tutaj układ sprzęgający może być odpowiednio zastosowany.

Podczas wysyłki i montażu, zespół maszynowy i podstawa 110 w zespole wysyłkowym 103 są poddawane siłom równoległym do pierwszego kierunku 107. Dokładniej, siły równoległe do pierwszego kierunku 107 obejmują siły ściskające, np. siły, które zwykle ściskają ze sobą zespół maszynowy 100 i podstawę 110 równolegle do pierwszego kierunku 107 i siły rozciągające, np. siły wydające się odciągać zespół maszynowy 100 od podstawy 110 równolegle do pierwszego kierunku 107. W przykładzie wykonania, pierwszy kierunek 107 jest zorientowany pionowo względem zamierzonego ukierunkowania obudowy 102 po zamontowaniu zespołu maszynowego 100 w jego położeniu końcowym,

PL 233 045 B1 jak przedstawiono na fig. 1. W alternatywnych przykładach wykonania, pierwszy kierunek 107 jest zorientowany w dowolnym odpowiednim kierunku. Dodatkowo, środkowa oś pozioma 101 rozciąga się od pierwszego końca 104 do drugiego końca 106 i jest ukierunkowana poziomo względem zamierzonego ukierunkowania obudowy 102 po zamontowaniu zespołu maszynowego 100 w jego położeniu końcowym.

Obudowa 102 zawiera ramę 108 sprzęgniętą przylegle do drugiego końca 106. Na przykład, ale nie w sposób ograniczający, rama 108 jest ramą wydechową silnika turbinowego. Obudowa 102 zawiera również przeciwklin 112, który rozciąga się na zewnątrz, równolegle do pierwszego kierunku

107, od ramy 108. W niektórych przykładach wykonania przeciwklin 112 utworzono integralnie z ramą

108. Alternatywnie, przeciwklin 112 jest sprzęgnięte z ramą 108 w dowolny odpowiedni sposób, taki jak spawanie.

Zespół maszynowy 100 i podstawę 110 w zespole wysyłkowym 103 są sprzęgnięte ze sobą pomiędzy przeciwklinem 112 a pierwszym końcem 104 przez przynajmniej jedną powierzchnię pośrednią obciążenia ściskającego 105. Powierzchnię pośrednią obciążenia ściskającego 105 przystosowano do wytrzymywania statycznych i dynamicznych sił ściskających równoległych w pierwszym kierunku 107 podczas wysyłki i montażu zespołu maszynowego 100 i podstawy 110. Na przykład, w niektórych przykładach wykonania, powierzchnia pośrednia obciążenia ściskającego 105 zawiera co najmniej jedno żebro 109 sprzęgnięte z ramą 102, którą sprzęgnięto z przynajmniej jedną belką 111 podstawy 110. Dodatkowo lub alternatywnie, powierzchnia pośrednia obciążenia ściskającego 105 zawiera dowolną odpowiednią strukturę przystosowaną do wytrzymywania statycznych i dynamicznych sił ściskających, równoległych do pierwszego kierunku 107 podczas wysyłki i montażu zespołu maszynowego 100 i podstawy 110.

Na fig. 2 przedstawiono perspektywiczny widok przekroju części zespołu wysyłkowego 103, przedstawiający przykładowy układ sprzęgający 111; Na fig. 3 przedstawiono perspektywiczny widok przekroju innej części zespołu wysyłkowego 103, z punktu widzenia ogólnie poprzecznego do widoku z fig. 2. W odniesieniu do fig. 1-3, zespół maszynowy 100 i podstawa 110 w zespole wysyłkowym 103 są następnie sprzęgnięte ze sobą przez układ sprzęgający 111. Dokładniej, układ sprzęgający 111 jest skonfigurowany do wytrzymywania statycznych i dynamicznych sił rozciągających pomiędzy zespołem maszynowym 100 a podstawą 110 równoległych do pierwszego kierunku 107 podczas wysyłki i montażu zespołu maszynowego 100 i podstawy 110.

Kanał klinowy 132 utworzono w podstawie 110 co najmniej częściowo, przez parę przeciwległych ścian 134 i 136 kanału podstawy ukierunkowanych równolegle do środkowej osi poziomej 101. W ilustrującym przykładzie wykonania ściany 134 i 136 kanału podstawy są ukierunkowane równolegle do środkowej osi poziomej 101. W alternatywnych przykładach wykonania, ściany 134 i 136 kanału podstawy są ukierunkowane w dowolny odpowiedni sposób który umożliwia funkcjonowanie układu sprzęgającego 111 według tego opisu. Przeciwklin 112 jest o rozmiarze i kształcie takim, aby mieścił się pomiędzy ścianami 134 i 136 kanału podstawy ze spasowaniem luźnym, gdy zespół maszynowy 100 jest opuszczany na podstawę 110. W przykładzie wykonania, kanał klinowy 132 jest następnie utworzony w podstawie 110 co najmniej częściowo przez ścianę 140 poprzecznego kanału podstawy, który rozciąga się pomiędzy przeciwległymi ścianami 134 i 136 kanału podstaw a przeciwklin 112 jest o rozmiarze i kształcie takim, aby mieścił się w przyległej ścianie 140 poprzecznego kanału podstawy ze spasowaniem luźnym, gdy zespół maszynowy 100 jest opuszczany na podstawę 110. W alternatywnych przykładach wykonania, kanał klinowy 132 jest utworzony w podstawie 110 w dowolny odpowiedni sposób, który umożliwia funkcjonowanie układu sprzęgającego 111 według tego opisu.

Układ sprzęgający 111 zawiera co najmniej jeden U-kształtny wspornik 126 sprzęgnięty z przeciwklinem 112. Dokładniej, co najmniej jeden U-kształtny wspornik 126 jest sprzęgnięty z przeciwklinem 112 promieniowo do zewnątrz od przeciwklina 112. Przynajmniej jeden U-kształtny wspornik 126 współpracuje z przeciwklinem 112 dla tworzenia otworu 142 trzpienia czopowego.

Na przykład, w przykładzie wykonania, układ sprzęgający 111 zawiera trzy U-kształtne wsporniki 126. W niektórych przykładach wykonania zastosowano szereg przyległych U-kształtnych wsporników 126, zamiast pojedynczego grubszego U-kształtnego wspornika 126, by zredukować wagę, a przez to umożliwić łatwiejsze operowanie poszczególnymi U-kształtnymi wspornikami 126. W alternatywnych przykładach wykonania układ sprzęgający 111 zawiera dowolną odpowiednią ilość U-kształtnych wsporników 126. W przykładzie wykonania, każdy U-kształtny wspornik 126 jest sprzęgnięty z tylnym przeciwklinem 112 przez co najmniej jeden łącznik 130. W alternatywnych przykładach

PL 233 045 B1 wykonania, każdy U-kształtny wspornik 126 jest sprzęgnięty z tylnym przeciwklinem 112 w dowolny odpowiedni sposób, który umożliwia funkcjonowanie U-kształtnych wsporników 126 według tego opisu.

Przynajmniej jeden U-kształtny wspornik 126 ma kształt i rozmiar taki, aby mieścił się w kanale klinowym 132 ze spasowaniem luźnym, gdy zespół maszynowy 100 jest opuszczany na podstawę 110. Na przykład, w przykładzie wykonania, co najmniej jeden U-kształtny wspornik 126 jest o kształcie i rozmiarze takim, aby mieścił się pomiędzy ścianami 134 i 136 kanału podstawy, przyległą ścianą 140 poprzecznego kanału podstawy, ze spasowaniem luźnym, gdy zespół maszynowy 100 jest opuszczany na podstawę 110. W przykładzie wykonania, co najmniej jeden U-kształtny wspornik 126 jest sprzęgnięty z przeciwklinem 112 przed wstawieniem przeciwklina 112 w kanał klinowy 132. W alternatywnych przykładach wykonania, co najmniej jeden U-kształtny wspornik 126 jest sprzęgnięty z przeciwklinem 112 po wstawieniu przeciwklina 112 w kanał klinowy 132.

Na fig. 4 przedstawiono widok z boku w podniesieniu przykładu wykonania U-kształtnego wspornika 126. U-kształtny wspornik 126 zawiera parę przeciwległych części sprzęgających 234 przystosowanych do sprzęgnięcia względem przeciwklina 112 (jak widać na fig. 3) i z utworzonym pomiędzy nimi U-kształtnym kanałem 232. Części sprzęgające 234 są sprzęgnięte ze sobą przez rozciągającą się między nimi część mostkową 238. Następnie część mostkowa 238 tworzy U-kształtny kanał 232.

W przykładzie wykonania, co najmniej jeden otwór 240 łącznika biegnie przez każdą część sprzęgającą 234 i jest przystosowany do odbierania biegnącego przez niego odpowiedniego łącznika 130 (przedstawiony na fig. 3). Alternatywnie, U-kształtny wspornik 126 nie zawiera otworów 240 łącznika i jest przystosowany do sprzęgania z przeciwklinem 112 w dowolny inny odpowiedni sposób, który umożliwia funkcjonowanie U-kształtnych wsporników 126 według tego opisu. W przykładzie wykonania, promieniowo zewnętrzna powierzchnia czołowa 236 każdej części sprzęgającej 234 przesunięto promieniowo do środka o odległość przesunięcia 214 od promieniowego czoła zewnętrznego 226 części mostkowej 228. Odległość przesunięcia 214 przystosowano tak, że umożliwia umieszczenie główki każdego łącznika 130 promieniowo do środka od czoła zewnętrznego 226 części mostkowej 238, gdy U-kształtny wspornik 126 jest sprzęgnięty z przeciwklinem 112. W odmiennych przykładach wykonania, promieniowo zewnętrzna powierzchnia czołowa 236 części sprzęgającej 234 przesunięto inaczej, niż promieniowo do środka od promieniowego czoła zewnętrznego 226 części mostkowej 228.

W odniesieniu do fig. 1-4, w przykładzie wykonania, każda część sprzęgająca 234 zawiera promieniową powierzchnię 224 wewnętrzną względem środkowej osi poziomej 101, przystosowaną do sprzęgnięcia z promieniową powierzchnią zewnętrzną 114 przeciwklina 112. Po sprzęgnięciu U-kształtnego wspornika 126 z przeciwklinem 112, promieniowa powierzchnia zewnętrzna 114 następnie rozciąga się pomiędzy przeciwnymi częściami sprzęgającymi 234 przez U-kształtny kanał 232 tak, że U-kształtny kanał 232 tworzy część środkową otworu trzpienia czopowego 142.

Na fig. 5 przedstawiono widok perspektywiczny przykładowego trzpienia czopowego 116, który może być zastosowany z układem sprzęgającym 111. W przykładzie wykonania trzpień czopowy 116 rozciąga się w sposób wzdłużny od pierwszego końca 310 do drugiego końca 312 i ma ogólnie prostokątny przekrój poprzeczny pomiędzy nimi. W alternatywnych przykładach wykonania, trzpień czopowy 116 ukształtowano w dowolny odpowiedni sposób, który umożliwia funkcjonowanie układu sprzęgającego 111 według tego opisu. W przykładzie wykonania, trzpień czopowy 116 zawiera odpowiednie gwintowane otwory 314 łącznika utworzone na każdym z przeciwległych końców 310 i 312. W odmiennych przykładach wykonania, trzpień czopowy 116 nie zawiera otworów 314 łącznika.

W odniesieniu do fig. 2-5, w przykładzie wykonania, trzpień czopowy 116 ma rozmiar i kształt taki, aby mieścił się w otworze 142 trzpienia czopowego tak, że podstawa 110 jest sprzęgana z przeciwklinem 112 zespołu maszynowego 100. Dokładniej, przeciwległe ściany 134 i 136 kanału podstawy tworzą odpowiednie rozciągające się między nimi otwory 118 i 120. Otwory 118 i 120 są o rozmiarze, kształcie i ukierunkowaniu takim, że są spasowane z U-kształtnym kanałem 232 co najmniej jednego U-kształtnego wspornika 126 dla utworzenia otworu trzpienia czopowego 142, gdy przeciwklin 112 i co najmniej jeden sprzęgnięty z nim U-kształtny wspornik 126 mieszczą się w kanale klinowym 132. Trzpień czopowy 116 jest następnie suwnie wstawiany w otwór trzpienia czopowego 142.

W przykładzie wykonania, otwór 142 trzpienia czopowego jest przystosowany do odbierania trzpienia czopowego 116 tak, że siły wywierane na osadzony trzpień czopowy 116 stanowią zasadniczo siły rozciągające pomiędzy zespołem maszynowym 100 a podstawą 110 równolegle do pierwszego kierunku 107. Dokładniej, trzpień czopowy 116 jest ukierunkowany przez otwór trzpienia czopowego 142 tak, że trzpień czopowy 116 reaguje głównie na siły rozciągające pomiędzy zespołem maszy

PL 233 045 B1 nowym 100 i podstawą 110, np. siły, które wydają się oddzielać zespół maszynowy 100 od podstawy 110, zamiast sił ściskających, np. sił, które ściskają ze sobą zespół maszynowy 100 z podstawą 110, równolegle do pierwszego kierunku 107. Na przykład, trzpień czopowy 116 reaguje na siły rozciągające wywierane na zespół maszynowy 100 przez podstawę 110 i odwrotnie, przez przeciwstawianie się ruchowi w górę, względem kierunku przedstawionego na fig. 2, co najmniej jednym U-kształtnym wspornikiem 126 sprzęgniętym z przeciwklinem 112 obudowy 102 i przeciwstawiając się ruchowi w dół przeciwległych kanałów ściennych podstawy 134 i 136 sprzęgniętych z podstawą 110, przy czym powierzchnia pośrednia obciążenia ściskającego 105 (przedstawiony na fig. 1) odpowiednio reaguje zasadniczo na wszystkie siły ściskające wywierane na zespół maszynowy 100 przez podstawę 110 i odwrotnie.

Ponadto, w przykładzie wykonania statyczne i dynamiczne siły rozciągające powiązane z wysyłką i montażem zespołu maszynowego 100 i podstawy 110 w zespole wysyłkowym 103 są zasadniczo mniejsze od statycznych i dynamicznych sił ściskających powiązanych z wysyłką i montażem. Siły ściskające obejmują na przykład siły statyczne i dynamiczne powiązane z wagą maszyny obrotowej 100. W przykładzie wykonania, ponieważ otwór 142 trzpienia czopowego przystosowano tak, że trzpień czopowy 116 jest ukierunkowany zasadniczo do reagowania na siły rozciągające zamiast ściskających, równoległe do pierwszego kierunku 107, to wymagany rozmiar i/albo wytrzymałość materiału trzpienia czopowego 116 jest zredukowana względem rozmiaru i/albo wytrzymałości, która mogłaby być wymagana dla reagowania na zarówno siły rozciągające, jak i ściskające, równoległe do pierwszego kierunku 107 pomiędzy zespołem maszynowym 100 a podstawą 110. W alternatywnych przykładach wykonania, otwór trzpienia czopowego 142 przystosowano tak, że trzpień czopowy 116 jest ukierunkowany do reagowania na zarówno siły rozciągające, jak i ściskające, równoległe do pierwszego kierunku 107 pomiędzy zespołem maszynowym 100 a podstawą 110.

Ponownie w odniesieniu do fig. 2, w przykładzie wykonania, układ sprzęgający 111 zawiera ponadto parę ustalających podkładek klinowych 122 przystosowanych do umożliwienia utrzymywania trzpienia czopowego 116 w obrębie otworu 142 trzpienia czopowego podczas wysyłki zespołu maszynowego 100 i podstawy 110. Dokładniej, każda ustalająca podkładka klinowa 122 zawiera część 123 podkładki ustalającej przystosowaną do przemieszczania ze spasowaniem ciernym pomiędzy trzpieniem czopowym 116 a odpowiednio jednym z kanałów ściennych podstawy 134 i 136 przyległym względem otworów 118 i 120. Dodatkowo, w przykładzie wykonania, każda ustalająca podkładka klinowa 122 zawiera część pokrywową 125 rozciągającą się ortogonalnie do części podkładki ustalającej

123 i przystosowaną do sprzęgnięcia na odpowiednio jednym z końców 310 i 312 trzpienia czopowego 116. Na przykład, ale nie na sposób ograniczający, każda część zakrywająca 125 tworzy otwór 124 ciągnący się przez nią i przystosowany do spasowania z gwintowanymi otworami 314 łącznika przeciwległych końców 310 i 312, a ustalające podkładki klinowe 122 są pewnie sprzęgane z trzpieniem czopowym 116 stosując odpowiednie łączniki gwintowane (nieprzedstawione) odbierane przez otwory

124 w otworach 314. Dlatego ustalające podkładki klinowe 122 są rozłączne od trzpienia czopowego 116, po usunięciu łączników gwintowanych, by ułatwić usuwanie trzpienia czopowego 116 podczas lub po montażu zespołu maszynowego 100. W alternatywnych przykładach wykonania, ustalające podkładki klinowe 122 mają dowolną odpowiednią strukturę, która umożliwia funkcjonowanie ustalających podkładek klinowych 122 według niniejszego opisu. W innych alternatywnych przykładach wykonania, układ sprzęgający 111 nie zawiera ustalających podkładek klinowych 122.

Również w przykładzie wykonania, podstawa 110 zawiera parę portów dostępowych 144 rozciągających się ogólnie równolegle i przylegle do otworu trzpienia czopowego 142 po przeciwległych stronach otworu trzpienia czopowego 1 42. Porty dostępowe 144 mają rozmiar i kształt taki, aby ułatwić wstawienie trzpienia czopowego 116 w, i wyciągnięcie trzpienia czopowego 116 z, otworu 142 trzpienia czopowego po wstawieniu co najmniej jednego U-kształtnego wspornika 126 do kanału klinowego 132. Dodatkowo lub alternatywnie, podstawa 110 zawiera dowolną inną odpowiednią strukturę, która umożliwia wstawienie i/lub wyciągnięcie trzpienia czopowego 116.

W odniesieniu do fig. 1, 2 i 4, w przykładzie wykonania, część mostkowa 228 co najmniej jednego U-kształtnego wspornika 126 jest ponadto przystosowana do przylegania współpłaszczyznowo do narzędzia wyrównującego 128 podczas montażu podstawy 110 i zespołu maszynowego 100. Na przykład, w przykładzie wykonania, po przyjeździe na miejsce montażu, zespół maszynowy 100 sprzęgnięty z podstawą 110 w zespole wysyłkowym 103 jest umieszczany na fundamencie (nieprzedstawiony). By ułatwić precyzyjne spasowanie pomiędzy zespołem maszynowym 100 i podstawą 110, narzędzie wyrównujące 128 jest umieszczane poniżej co najmniej jednego U-kształtnego wspornika

PL 233 045 B1

126, a trzpień czopowy 116 jest wyciągany z kanału przejściowego 142 trzpienia czopowego. Montażowe narzędzie wyrównujące 128 jest sprzęgane bezpośrednio do promieniowej powierzchni zewnętrznej 226 części mostkowej 228 i jest manipulowane, by ułatwić precyzyjne umieszczenie zespołu maszynowego 100 względem podstawy 110. W niektórych przykładach wykonania, po precyzyjnym umieszczeniu zespołu maszynowego 100 względem podstawy 110, co najmniej jeden U-kształtny wspornik 126 jest rozprzęgany od przeciwklina 112. W alternatywnych przykładach wykonania, co najmniej jeden U-kształtny wspornik 126 pozostaje sprzęgnięty z przeciwklinem 112 po montażu. W innych alternatywnych przykładach wykonania, zespół maszynowy 100 jest ostatecznie umieszczany względem podstawy 110 w dowolny odpowiedni sposób, który umożliwia funkcjonowanie zespołu maszynowego 100 według niniejszego opisu.

Na fig. 6 przedstawiono sieć działań przedstawiającą przykładowy sposób 600 sprzęgania zespołu maszynowego, takiego jak zespół maszynowy 100, z podstawą, takiej jak podstawa 110. Również w odniesieniu do fig. 1-5, zespół maszynowy zawiera ramę i przeciwklin wystający na zewnątrz od ramy, takie, jak rama 108 i przeciwklin 112. W przykładzie wykonania, sposób 600 obejmuje sprzęgnięcie 602 co najmniej jednego U-kształtnego wspornika, takiego jak wspornik U 126, z przeciwklinem tak, że co najmniej jeden U-kształtny wspornik współpracuje z przciwklinem dla utworzenia otworu trzpienia czopowego, takiego jak otwór 142 trzpienia czopowego. Sposób 600 obejmuje również przyjmowanie 604 co najmniej jednego U-kształtnego wspornika w luźnym spasowaniu w kanale klinowym, takim jak kanał klinowy 132, utworzony w podstawie. Sposób 600 obejmuje ponadto wstawienie 606 trzpienia czopowego, takiego jak trzpień czopowy 116, w otwór trzpienia czopowego tak, że trzpień czopowy sprzęga podstawę z przeciwklinem i tak, że siły wywierane na osadzony trzpień czopowy równoległe do pierwszego kierunku, takiego jak kierunek 107, stanowią zasadniczo siły rozciągające pomiędzy zespołem maszynowym a podstawą.

Opisane powyżej przykłady wykonania układów sprzęgających i sposobów, przezwyciężają co najmniej niektóre wady znanych układów sprzęgających i sposobów do wysyłki i montażu zespołu maszynowego sprzęgniętego do podstawy. Szczególnie, przykłady wykonania orientują trzpień czopowy w otworze trzpienia czopowego tak, że siły wywierane na trzpień czopowy stanowią zasadniczo siły rozciągające pomiędzy zespołem maszynowym a podstawą. Przez zasadniczo uniknięcie ekspozycji trzpienia czopowego na siły ściskające pomiędzy zespołem maszynowym i podstawą, które zwykle są znacznie większe od sił rozciągających podczas wysyłki, z powodu wagi zespołu maszynowego, to rozmiar i waga układu sprzęgającego mogą być zredukowane względem co najmniej niektórych znanych układów sprzęgających. Dlatego, koszt układu sprzęgającego, waga całkowita zespołu wysyłkowego, nakład pracy i czasu wymagane do zastosowania układu sprzęgającego w zespole wysyłkowym i nakład pracy i czasu wymagane do usunięcia układu sprzęgającego po montażu są zredukowane. Również szczególnie w niektórych przykładach wykonania, układ sprzęgający zapewnia użyteczny sprzęg dla narzędzia monterskiego stosowanego do dokładnego ustawienia zespołu maszynowego względem podstawy w miejscu montażu.

Powyżej szczegółowo opisano przykłady wykonania układów sprzęgających i sposobów do wysyłki i montażu zespołu maszynowego sprzęgniętego z podstawą. Układy i sposoby nie są ograniczone do określonych tutaj opisanych przykładów wykonania, a raczej, komponenty układów i/albo etapy sposobów mogą być wykonane niezależnie i osobno od innych komponentów i/albo etapów tutaj opisanych. Na przykład, układy i sposoby mogą być również zastosowane w połączeniu z innymi podstawami i zespołami maszynowymi i nie są ograniczone do opisanej tutaj praktyki z podstawą i zespołem maszynowym. Przykład wykonania może być raczej wprowadzony i wykonany w połączeniu z wieloma innymi zastosowaniami zespołu maszynowego i podstawy.

Pomimo tego, że określone elementy z różnych przykładów wykonania według opisu zostały przedstawione na niektórych figurach, a na innych nie, to jest tak tylko dla wygody. Ponadto, zamiarem odniesienia do „jednego przykładu wykonania” w powyższym opisie nie jest interpretowanie go jako wykluczającego dla istnienia dodatkowych przykładów wykonania, które również zawierają wymienione elementy. Według zasad z niniejszego opisu, może być odniesienie i/lub zastrzeżenie do dowolnych elementów z figur w połączeniu z dowolnym elementem z dowolnych innych figur.

W tym opisie pisemnym stosuje się przykłady dla przedstawienia opisu, zawierające najlepszy sposób i umożliwiające również dowolnemu znawcy dziedziny praktykowanie opisu, obejmujące wykonanie i zastosowanie dowolnych urządzeń lub systemów i wykonanie dowolnych zapewnionych sposobów. Nadający się do opatentowania zakres opisu zdefiniowano w zastrzeżeniach i może on obejmować inne przykłady, które przyjdą na myśl znawcom dziedziny. Celem takich innych przykła

PL 233 045 B1 dów będzie pozostawanie w zakresie zastrzeżeń, jeżeli mają elementy strukturalne, które nie różnią się od opisów dosłownych w zastrzeżeniach lub jeżeli zawierają ekwiwalentne elementy strukturalne z nieznaczącymi różnicami względem opisów dosłownych w zastrzeżeniach.

LISTA CZĘŚCI

100 Zespół maszynowy

101 Środkowa oś pozioma

102 Obudowa

103 Zespół wysyłkowy

104 Pierwszy koniec

105 Powierzchnia pośrednia obciążenia ściskającego

106 Drugi koniec

107 Pierwszy kierunek

108 Rama

109 Żebro

110 Podstawa

111 Układ sprzęgający

112 Przeciwklin

114 Promieniowa powierzchnia zewnętrzna

116 Trzpień czopowy

118 Otwór

120 Otwór

122 Ustalająca podkładka klinowa

123 Część podkładki ustalającej

124 Otwór

125 Część pokrywowa

126 U-kształtny wspornik

128 Monterskie narzędzie wyrównujące

130 Łączniki U-kształtnego wspornika

132 Kanał klinowy

134 Ściana kanału podstawy

136 Ściana kanału podstawy

140 Ściana poprzecznego kanału podstawy

142 Otwór trzpienia czołowego

144 Porty dostępowe

214 Odległość przesunięcia

224 Powierzchnia

226 Zewnętrzna powierzchnia czołowa

228 Część mostkowa

232 U-kształtny kanał

234 Część sprzęgająca

236 Promieniowa zewnętrzna powierzchnia czołowa

238 Część mostkowa

240 Otwór łącznika

310 Pierwszy koniec

312 Drugi koniec

314 Gwintowane otwory łącznika

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Układ sprzęgający dla zespołu maszynowego i podstawy, przy czym ten zespół maszynowy zawiera ramę i przeciwklin rozciągający się na zewnątrz od ramy, który to układ sprzęgający zawiera:

co najmniej jeden U-kształtny wspornik przystosowany do sprzęgania z przeciwklinem tak, że ten co najmniej jeden U-kształtny wspornik współpracuje z przeciwklinem dla wyznacze

PL 233 045 B1 nia otworu trzpienia czopowego, przy czym ten co najmniej jeden U-kształtny wspornik ma rozmiar i kształt taki, że mieści się w luźnym spasowaniu w kanale klinowym utworzonym w podstawie; i trzpień czopowy o rozmiarze i kształcie takim, że mieści się w otworze trzpienia czopowego tak, że ten trzpień czopowy sprzęga podstawę z przeciwklinem i tak, że siły wywierane na osadzony trzpień czopowy, równoległe do pierwszego kierunku, występują jako zasadniczo rozciągające pomiędzy zespołem maszynowym a podstawą.
2. Układ sprzęgający według zastrz. 1, w którym co najmniej jeden U-kształtny wspornik zawiera parę przeciwległych części sprzęgających przystosowanych do sprzęgania względem przeciwklina, oraz utworzony między nimi U-kształtny kanał, przy czym ten U-kształtny kanał jest przystosowany do tworzenia części środkowej otworu trzpienia czopowego.
3. Układ sprzęgający według zastrz. 2, w którym ten co najmniej jeden U-kształtny wspornik zawiera ponadto część mostkową sprzęgniętą z parą przeciwległych części sprzęgających i rozciągająca się pomiędzy nimi, przy czym tę część mostkową wyznacza ponadto ten U-kształtny kanał.
4. Układ sprzęgający według zastrz. 1, zawierający ponadto parę ustalających podkładek klinowych, przy czym każda z ustalających podkładek klinowych zawiera część podkładki ustalającej, przystosowaną do pomieszczenia ze spasowaniem ciernym pomiędzy trzpieniem czopowym a odpowiednią ścianą kanału podstawy, która co najmniej częściowo wyznacza otwór trzpienia czopowego.
5. Układ sprzęgający według zastrz. 4, w którym każda z ustalających podkładek klinowych zawiera ponadto część pokrywową rozciągającą się ortogonalnie do części podkładki ustalającej i przystosowaną do sprzęgania na odpowiednim końcu trzpienia czopowego.
6. Zespół wysyłkowy, zawierający:

zespół maszynowy zawierający ramę i przeciwklin wystający na zewnątrz od ramy; podstawę zawierającą kanał klinowy;

i układ sprzęgający zawierający:

co najmniej jeden U-kształtny wspornik sprzęgnięty z przeciwklinem, przy czym ten co najmniej jeden U-kształtny wspornik współpracuje z przeciwklinem dla wyznaczenia otworu trzpienia czopowego, zaś co najmniej jeden U-kształtny wspornik mieści się ze spasowaniem luźnym w kanale klinowym; i trzpień czopowy mieszczący się w otworze trzpienia czopowego tak, że siły wywierane na trzpień czopowy równolegle do pierwszego kierunku stanowią zasadniczo siły rozciągające pomiędzy zespołem maszynowym a podstawą.
7. Zespół wysyłkowy według zastrz. 6, zawierający ponadto co najmniej jedną powierzchnię pośrednią obciążenia ściskającego, przystosowaną do wytrzymywania sił ściskających pomiędzy zespołem maszynowym a podstawą, równolegle do pierwszego kierunku.
8. Zespół wysyłkowy według zastrz. 7, w którym co najmniej jedna powierzchnia pośrednia obciążenia ściskającego zawiera co najmniej jedno żebro sprzęgnięte z ramą, przy czym to co najmniej jedno żebro sprzęga się z co najmniej jedną belką podstawy.
9. Zespół wysyłkowy według zastrz. 7, w którym zespół maszynowy zawiera obudowę, która rozciąga się od pierwszego końca do drugiego końca, przy czym rama jest sprzęgnięta przylegle do drugiego końca, a co najmniej jedna powierzchnia pośrednia obciążenia ściskającego jest umieszczona pomiędzy przeciwklinem a pierwszym końcem.
10. Zespół wysyłkowy według zastrz. 6, w którym podstawa zawiera ponadto parę przeciwległych ścian kanału podstawy, które współpracują dla wyznaczenia kanału klinowego.
11. Zespół wysyłkowy według zastrz. 10, w którym zespół maszynowy zawiera obudowę, która rozciąga się od pierwszego końca do drugiego końca, ze środkową osią poziomą rozciągającą się od tego pierwszego końca do drugiego końca, przy czym para przeciwległych ścian kanału podstawy jest ukierunkowana równolegle do środkowej osi poziomej.
12. Zespół wysyłkowy według zastrz. 10, w którym podstawa zawiera ponadto poprzeczną ścianę kanału podstawy, która rozciąga się pomiędzy przeciwległymi ścianami kanału podstawy, przy czym ta poprzeczna ściana kanału wyznacza ponadto kanał klinowy.
13. Zespół wysyłkowy według zastrz. 10, w którym każda z przeciwległych ścian kanału podstawy zawiera otwór ciągnący się przez nią i co najmniej częściowo wyznaczając otwór trzpienia czopowego.

PL 233 045 B1
14. Zespół wysyłkowy według zastrz. 13, w którym co najmniej jeden U-kształtny wspornik zawiera parę przeciwległych części sprzęgających przystosowanych do sprzęgnięcia względem przeciwklina i U-kształtnego kanału wyznaczonego pomiędzy nimi, przy czym ten U-kształtny kanał jest spasowany z każdym z otworów przeciwległych ścian kanału podstawy, oraz wyznacza część środkową otworu trzpienia czopowego.
15. Zespół wysyłkowy według zastrz. 6, w którym podstawa zawiera parę portów dostępowych rozciągających się ogólnie równolegle i przylegle do otworu trzpienia czopowego po przeciwległych stronach otworu trzpienia czopowego, które to otwory dostępowe mają taki rozmiar i kształt, aby umożliwić wyciągnięcie trzpienia czopowego z otworu trzpienia czopowego.
16. Zespół wysyłkowy według zastrz. 6, zawierający ponadto parę ustalających podkładek klinowych, z których każda zawiera część podkładki ustalającej umieszczoną ze spasowaniem ciernym pomiędzy trzpieniem czopowym a odpowiednią ścianą kanału podstawy, która co najmniej częściowo wyznacza otwór trzpienia czopowego.
17. Sposób sprzęgania zespołu maszynowego z podstawą, który to zespół maszynowy zawiera ramę i przeciwklin wystający na zewnątrz z ramy, przy czym ten sposób obejmuje: sprzęganie co najmniej jednego U-kształtnego wspornika z przeciwklinem tak, że co najmniej jeden U-kształtny wspornik współpracuje z przeciwklinem dla wyznaczenia otworu trzpienia czopowego;

odbieranie co najmniej jednego U-kształtnego wspornika z luźnym spasowaniem w kanale klinowym wyznaczonym w podstawie; wstawianie trzpienia czopowego w otwór trzpienia czopowego tak, że trzpień czopowy sprzęga podstawę z przeciwklinem oraz tak, że siły wywierane na osadzony trzpień czopowy równoległe do pierwszego kierunku stanowią zasadniczo siły rozciągające pomiędzy zespołem maszynowym a podstawą.
18. Sposób według zastrz. 17, obejmujący ponadto sprzęganie zespołu maszynowego z podstawą za pośrednictwem co najmniej jednej powierzchni pośredniej obciążenia ściskającego przystosowanej do wytrzymywania sił ściskających pomiędzy zespołem maszynowym a podstawą, równolegle do pierwszego kierunku.
19. Sposób według zastrz. 17, w którym co najmniej jeden U-kształtny wspornik zawiera parę przeciwległych części sprzęgających i U-kształtny kanał wyznaczony pomiędzy nimi, zaś wstawienie trzpienia czopowego w otwór trzpienia czopowego obejmuje wstawienie trzpienia czopowego przez U-kształtny kanał.
20. Sposób według zastrz. 19, w którym podstawa zawiera ponadto parę przeciwległych ścian kanału podstawy, które współpracują dla wyznaczenia kanału klinowego, przy czym wstawianie trzpienia czopowego w otwór trzpienia czopowego obejmuje ponadto wstawianie trzpienia czopowego przez odpowiedni otwór wyznaczony w każdej z przeciwległych ścian kanału podstawy.