PL228642B1

PL228642B1 - Preparat propolisowo-srebrowy przyśpieszający regenerację tkanek miękkich i sposób jego otrzymywania

Info

Publication number: PL228642B1
Application number: PL410420A
Authority: PL
Inventors: Zygmunt Jerzy Szymański; Jerzy Przemysław PESZKE; Jerzy Przemysław Peszke
Original assignee: Peszke Jerzy Przemyslaw; Szymanski Zygmunt Jerzy
Priority date: 2014-12-06
Filing date: 2014-12-06
Publication date: 2018-04-30
Also published as: PL410420A1; WO2016088093A1

Description

(12)OPIS PATENTOWY ₍i₉₎PL ₍n)228642 (13) B1 (51) Int.CI.

(21) Numer zgłoszenia: 410420 _{A61K 35/64 (201501)}

A61K 33/38 (2006.01) A61K 47/34 (2006.01) (22) Data zgłoszenia: 06.12.2014 A61P 31/02 (2006.01)

Preparat propolisowo-srebrowy przyśpieszający regenerację tkanek miękkich i sposób jego otrzymywania

	(73) Uprawniony z patentu: SZYMAŃSKI ZYGMUNT JERZY, Ryki, PL PESZKE JERZY PRZEMYSŁAW, Kruszyna, PL
(43) Zgłoszenie ogłoszono:
20.06.2016 BUP 13/16	(72) Twórca(y) wynalazku: ZYGMUNT JERZY SZYMAŃSKI, Ryki, PL JERZY PRZEMYSŁAW PESZKE, Kruszyna, PL
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:
30.04.2018 WUP 04/18	(74) Pełnomocnik:
	rzecz, pat. Anna Bełz

CM 'st

CO

CM

Ω.

PL 228 642 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest preparat propolisowo-srebrowy przyśpieszający regenerację tkanek miękkich i sposób jego otrzymywania.

Maści propolisowe mają szerokie zastosowanie w lecznictwie. Propolis ma działanie bakteriobójcze oraz wspomaga naturalne procesy regeneracyjne. Związki organiczne zawarte w propolisie charakteryzują się szerokim spektrum oddziaływania biologicznego. Wysoka zawartość flawonoidów roślinnych - przeciwutleniaczy a zarazem układów regulujących metabolizm komórkowy poprzez wiązanie wolnych rodników - wpływają bardzo korzystnie na procesy regeneracyjne tkanek. Oprócz flawonoidów propolis zawiera grupę substancji przeciwzapalnych i stymulujących rozwój nowych naczyń krwionośnych - angiogenezę. Działanie antyseptyczne jest związane z obecnością szeregu substancji aktywnych zwalczających mikroorganizmy. W rezultacie regeneracja tkanki, a tym samym zabliźnianie odbywa się płynnie, czas niezbędny do pełnego zrośnięcia się jest szybszy nawet o 30%. Obecnie wytwarzane ekstrakty propolisowe oparte są głównie na metodzie polegającej na ich rozpuszczeniu w etanolu lub mieszaninach etanolu z wodą. Oferowane są na rynku jako surowiec do kosmetyków i preparatów leczniczych w formie skoncentrowanej - propolis plus etanol. W celu otrzymania preparatu miesza się je m.in. z lanoliną lub innymi emulgatorami.

Srebro jest również jedną z najstarszych używanych w medycynie substancji leczniczych. Obecnie z uwagi na coraz większą antybiotykooporność mikroorganizmów, obserwuje się zwrot w kierunku preparatów opartych na srebrze. Preparaty srebrowe wykazują dużą aktywność biologiczną wobec organizmów żywych w przeciwieństwie do związków organicznych. Udowodniono trwałe działanie na szereg patogenów co predestynuje ten materiał jako jeden z najsilniejszych środków wspomagających procesy regeneracyjne tkanek. Najczęściej stosowanym źródłem srebra stosowanym w preparatach farmaceutycznych (lapis, maść Mikulicza) - jest azotan srebra. Jony srebra zwalczają patogeny. Tym sposobem zabezpiecza się rany przed zakażeniem i rozwojem mikroorganizmów chorobotwórczych. Innym znanym preparatem jest Dermazin stosowany w terapii oparzeń I i II stopnia. Działa na patogeny synergicznie - jony srebra plus sulfonamid. W przypadku kosmetyków - stosuje się przeważnie srebro koloidalne - wytwarzane metodami fizycznymi: elektrolukowymi lub plazmowymi. Do znanych preparatów dodaje się go w formie proszkowej. Przy stosowaniu jonów srebra występuje niekorzystne zjawisko - wytrącenie czystego metalu poprzez redukcje jonów za pomocą światła. Wynalazek rozwiązuje zagadnienie otrzymywania maści propolisowo-srebrowych o wysokiej aktywności biologicznej z substratów, których otrzymywanie i łączenie jest przedmiotem wynalazku.

Jednym z podstawowych substratów maści jest ekstrakt propolisowy, oddzielony od materiału balastowego - wosków. O jego aktywności biologicznej i skuteczności decyduje stopień czystości, a zwłaszcza pozbawienie go substancji woskowych tak aby ich zawartość w gotowym produkcie ograniczyć do ilości śladowych. Ponadto w procesie separacji izolujemy składniki aktywne biologicznie oraz innych nie posiadających aktywności biologicznej.

Znane są różne sposoby izolowania substancji aktywnych z propolisu. Metody te ogólnie polegają na wymywaniu frakcji flawonoidowej za pomocą etanolu lub mieszaniny etanolu z wodą i ewentualnie innymi związkami polarnymi. Opis patentowy US 8257747 podaje sposób wyselekcjonowania aktywnych biologicznie związków z materiału stanowiącego dotychczas odpad z ekstrakcji - frakcji woskowej. Materiał ten zawiera bardzo wiele związków hydrofobowych o udowodnionym działaniu biologicznym. Proces ekstrakcji polega na ich selektywnym wymywaniu olejem.

Opisane metody ekstrakcji propolisu nie zapewniają otrzymywania ekstraktu pozbawionego całkowicie substancji woskowych co, jak już zaznaczono, znacznie obniża jego aktywność biologiczną.

Maść propolisowo-srebrowa zawierająca srebro w postaci proszkowej, znana jest z opisu patentowego CN 1669434, gdzie łączy się srebro z ekstraktem propolisu w różnych proporcjach. Do wytworzenia emulsji używane są alkohole i emulgatory.

Z innego opisu CN101947257 znane są aerozole zawierające ekstrakt propolisu i srebra oraz selen. Produkt ten ma zastosowanie w leczeniu infekcji grypowych.

Sposób ekstrakcji układu biologicznego czynnego z propolisu według wynalazku polega na tym, że uzyskany znanym sposobem ekstrakt propolisowy przez wymywanie propolisu związkiem polarnym korzystnie etanolem lub mieszaniną etanolu z wodą, po przesączeniu pod próżnią oziębia się do temperatury w której następuje krystalizacja wosków, po czym po oddzieleniu substancji woskowych przez odsączenie pod próżnią, oziębia się do temperatury krystalizacji wosku, po oddzieleniu którego przePL 228 642 B1 sącz po odparowaniu zalewa się mieszaniną woda/etanol/izopropanol sporządzoną korzystnie w stosunku objętościowym 65:20:15 w ilości 3:1 - 5:1 względem ekstraktu, po czym wytrząsa się przez 6-24 godzin, sączy, schładza do temperatury około 3°C. Następnie roztwór, po oddzieleniu materiału woskowego odparowuje się ponownie do sucha a pozostałość zadaje się etanolem w ilości 1:1 - 4:1 względem suchej masy, uzyskany roztwór w ilości 1-60% w odniesieniu do masy produktu końcowego miesza się z podgrzanym do 25-45°C podłożem hydrofobowym, zawierającym 10-50% wagowych lanoliny, wazelinę ewentualnie oleje, po czym po ujednorodnieniu dodaje się 0,001-0,1% srebra w postaci skompleksowanej z glikolem polietylenowym (PEG) oraz glikol polietylenowy, przy czym łączna ilość wprowadzonego glikolu wynosi 20-50%. Biologiczna aktywność tak uzyskanego ekstraktu zależna jest od zawartości substancji aktywnych w materiale wyjściowym, i jest około 20-200% wyższa niż aktywność biologiczna ekstraktu otrzymywanego dotychczasowym sposobem.

Nanomateriał srebrowy według wynalazku otrzymuje się poprzez redukcję jonów srebra na macierzy glikolu polietylenowego (PEG). W tym celu do roztworu glikolu polietylenowego o zawartości 50-80% PEG w wodzie, dodaje się azotan srebra w ilości od 0,1 do 10% w odniesieniu do PEG. Mieszaninę po rozpuszczeniu odsącza się korzystnie na filtrze polietylenowym, umieszcza w polu mikrofalowym o mocy 500-1200 W przez ok. 1-20 min, a następnie rozpuszcza się w etanolu i/lub izopropanolu do uzyskania stężenia srebra 0,01-2%.

Będący przedmiotem wynalazku preparat propolisowo-srebrowa stanowi jednolitą mieszaninę o zawartości ekstrakt propolisowy w etanolu w proporcji 1:1 - 4:1 (w ilości 1-60%) pozbawiony substancji woskowych, srebro w postaci skompleksowanej z glikolem polietylenowym (PEG) w ilości 0,0010,1%, przy czym srebro występuje w kompleksie w ilości 10 ppm/1 ml (lub 1 g płynu) zaś glikol polietylenowy (PEG) występuje w łącznej ilości 20-50% oraz lanolinę w ilości 10-50%, wazelinę i ewentualnie oleje w ilości 1-20%, korzystnie olej lniany, konopny lub jojoba. Preparat zawiera alkohol etylowy dodawany do końcowej postaci preparatu w ilości potrzebnej do stabilizacji emulsji olejowej w wazelinie.

Przedmiotem wynalazku jest ponadto sposób otrzymywania maści propolisowo-srebrowej, który polega na tym, że ekstrakt propolisowy uzyskany w opisany w sposób w ilości 1-60% miesza się z podgrzanym do 25-45°C podłożem hydrofobowym zawierającym 10-50% wagowych lanoliny, wazelinę, po czym po wymieszaniu do uzyskania jednolitej masy do mieszaniny dodaje się preparat srebrowy uzyskany według wynalazku w ilości 0,001 do 0,1% srebra oraz glikol polietylenowy, przy czym ilość glikolu wynosi 20-50% w stosunku do mieszaniny i ewentualnie wielonienasycone kwasy tłuszczowe w ilości 1-20%. Jako kwasy tłuszczowe stosuje się korzystnie olej lniany, konopny, jojoba lub ich mieszaniny. Korzystnie, gdy dodaje się do końcowej postaci preparatu alkohol etylowy i glikol polietylenowy w ilości potrzebnej do stabilizacji emulsji olejowej w wazelinie. Korzystnie, gdy kolejność dodawania składników aktywnych do składników podłoża jest dowolna.

Produkt według wynalazku który stanowi ekstrakt propolisowy, pozbawiony wosku i innych balastów, połączony z kompleksami srebrowymi wykazuje wysoką aktywność w leczeniu ran. Ekstrakt propolisowy poprzez wysoką zawartość flawonoidów w połączeniu z kompleksami srebra powoduje ich wyższą aktywność (synergizm działania) przeciw patogenom bakteryjnym niż obie te substancje z osobna. Zawartość flawonoidów roślinnych wpływa na przyspieszenie procesu angiogenezy a tym samym ukrwienie miejsca podania preparatu. Hydrofobowość preparatu powoduje zwiększone powinowactwo do błon komórkowych. Ponadto wzbogacenie preparatu o wielonienasycone kwasy tłuszczowe przyspiesza procesy regeneracyjne. Obecność w składzie steroli i sterydów roślinnych powoduje działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne. Dodatek glikolu polietylenowego w końcowej fazie przygotowania preparatu dobrze wpływa na jednorodność emulsji etanol/wazelina/lanolina/ekstrakt propolisowy.

Opis badania preparatu.

Badanie wykonano metodą dyfuzyjną zgodnie z Procedurą Badawczą Specjalistycznego Laboratorium Badawczego ITA-TEST PB 33/ChM wyd. 3 z dnia 18.07.2011 „Ocena przeciwdrobnoustrojowego działania kosmetyków metodą dyfuzyjną.

Szczepy testowe:

a) Staphylococcus aureus (ATCC 6538) (zakupiony w firmie Biomedica)

b) Pseudomonas aeruginosa (ATCC 9027) (zakupiony w firmie Biomedica)

Materiały i odczynniki.

Podłoża hodowlane:

Baird-Parker Agar (dla Staphylococcus aureus)

Acetrimid Agar (dla Pseudomonas aeruginosa)

Roztwór soli fizjologicznej

PL 228 642 Β1

Bulion odżywczy TSB

Przebieg badania: Ocena przeciwdrobnoustrojowego działania badanego preparatu względem patogennych szczepów testowych: Staphylococcus aureus (ATCC 6538) oraz Pseudomonas aeruginosa (ATCC 9027).

1) Przygotowanie hodowli szczepów z kolekcji muzealnej (szczepy testowe)

Do badań wykorzystano dwa znane i dokładnie określone patogeny: Staphylococcus aureus (ATCC 6538) oraz Pseudomonas aeruginosa (ATCC 9027), aby wykazać własności przeciwdrobnoustrojowe wyrobu w stosunku do szczepów o podwyższonej oporności na środki antybakteryjne. Wybrane do badań szczepy testowe ożywiono zgodnie z Instrukcją Techniczną IT 25/ChM „Postępowanie ze szczepami do badań mikrobiologicznych”. Szczepy pobrano z piątego pasażu. Za pomocą densymetru przygotowano wystandaryzowaną zawiesinę szczepów. Zarówno w przypadku Staphylococcus aureus (ATCC 6538), jak i Pseudomonas aeruginosa (ATCC 9027) zastosowano gęstość 2 w skali MacFarlanda. W celu uzyskania inoculum o odpowiednim rozcieńczeniu wykonano dodatkowo dziesiętne rozcieńczenia w soli fizjologicznej 10-2 drobnoustrojów.

2) Wykonanie badania

Na płytki z określonym dla danego drobnoustroju zestalonym podłożem nanoszono sterylnie po 0,1 ml przygotowanego inoculum obu drobnoustrojów, które następnie delikatnie wgłaskiwano i pozostawiano na 15 min w temperaturze pokojowej. Na tak przygotowanej murawie mikroorganizmów umieszczano centralnie krążki z naniesionym w ilości 0,3 ml preparatem. Płytki inkubowano przez 24 h w temperaturze +36 ± 2°C. Po zakończeniu czasu inkubacji określano strefy zahamowania wzrostu drobnoustrojów. Ocena polegała na określeniu wzrostu bakterii lub jego braku w strefie między agarem, a krążkiem oraz ewentualnym określeniu strefy hamowania wokół produktu. Zwrócono również uwagę na intensywność wzrostu mikroorganizmów pod preparatem, na zmiany w wyglądzie wyrosłych kolonii, ich kształcie, zabarwieniu oraz wielkości. Uzyskane wyniki badań przedstawiono w tabeli nr 1.

Tab. nr 1. Wielkość stref zahamowania wzrostu Pseudomonas aeruginosa (ATCC 9027) oraz Staphylococcus aureus (ATCC 6538).

Szczep testowy	Produkt badany
Średnica strefy zahamowania wzrostu (mm) izolowanych drobnoustrojów na podłożu TSA*	Intensywność wzrostu pod preparatem**
Pseudomonas aeruginosa (ATCC 9027)	0	-
Staphylococcus aureus (ATCC 6538)	0	-

** Skala intensywności wzrostu pod preparatem:

- brak wzrostu + słaby wzrost ++ silny wzrost +++ zlewny wzrost

Maść propolisowa z aktywnymi cząsteczkami srebra wykazuje efekt antybakteryjny w stosunku do szczepów testowych Pseudomonas aeruginosa (ATCC 9027) oraz Staphylococcus aureus (ATCC

PL 228 642 B1

6538). Pod nałożonym produktem zaobserwowano całkowite wstrzymanie wzrostu szczepów testowych przy jednoczesnym braku strefy hamowania wzrostu, (tabela 1).

Przykłady

Otrzymywanie układów aktywnych biologicznie z surowca propolisowego.

Surowy materiał propolisowy zalano czystym etanolem w stosunku wagowym 3:1. Mieszaninę umieszczono na wytrząsarce i ekstrahowano przez 35 godzin. Następnie mieszaninę umieszczono na mieszadle homogenizującym i mieszano przez 12 godzin. Surowy ekstrakt przesączono na filtrze polietylenowym pod próżnią 10^-2 Tora. Przesącz ochłodzono do temperatury -5°C i ponownie przesączono i odparowano do sucha pod próżnią. Surowy materiał propolisowy zalano mieszaniną woda/etanol/izopropanol sporządzoną w stosunku objętościowym 65:20:15 w ilości wagowej 4:1 względem ekstraktu i umieszczono na wytrząsarce na 20 godzin po czym przesączono na filtrze polietylenowym a następnie schłodzono do temperatury 3°C. Uzyskany produkt przepuszczono przez filtr celulozowy celem oddzielenia pozostałości woskowych, a następnie odparowano do sucha. Do suchego ekstraktu propolisowego dodano etanol w ilości wagowej 1:2.

Otrzymywanie nanomateriału srebrowego.

Do 100 g 65% r-ru glikolu polietylenowego (PEG) w wodzie destylowanej dodano 3 g azotanu srebra. Mieszaninę umieszczono na mieszadle magnetycznym celem rozpuszczenia, następnie przesączono na filtrze polietylenowym po czym umieszczono w polu mikrofalowym o mocy 700 W, na 15 minut. Uzyskany produkt rozpuszczono w etanolu do uzyskania stężenia 1,5%.

P r z y k ł a d 1.

Otrzymywanie preparatu przeciwtrądzikowego w postaci maści.

Preparat uzyskano w następujący sposób: 10 g materiału srebrowego zawierającego w swoim składzie 10 ppm nanosrebra oraz 1 g PEG 400, oraz 6 g etanolu i 3 g wody dodawano do 50 g wazeliny kosmetycznej. Całość podgrzewano do 35°C i powoli mieszano na mieszadle mechanicznym przy 20 obr/min. Po dokładnym wymieszaniu, dodawano 8 g 50% ekstraktu propolisowego w etanolu, a następnie 25 g lanoliny i 4 g PEG 400. Po uzyskaniu jednorodnej konsystencji, do m ieszaniny dodawano pozostałą ilość wazeliny do uzyskania preparatu w ilości 100 g. Produkt zawierał w swoim składzie 100 ppm srebra/1 kg.

Trądzik jest patologiczną zmianą skórną wywołaną przez bakterie Propionibacterium acnes trudną do leczenia. Maść uzyskaną według wynalazku nakładano na zmienioną chorobowo skórę 3 razy dziennie. Po trzech dniach stwierdzono wyraźną poprawę i zmniejszenie zaczerwienienia. W wyniku nakładania maści systematycznie przez 6 dni trądzik całkowicie ustąpił.

Preparat według wynalazku daje znaczące efekty w leczeniu trądzika w krótszym czasie jego stosowania w stosunku do dotychczasowych znanych preparatów leczniczych opartych na nadtlenku benzoilu np. Benzacne, Clerasil czy też Acnidazil. Stosowanie tych preparatów wiąże się jednak ze zmianą struktury naskórka spowodowaną oddziaływaniem tlenu na prawidłowe komórki. W naszym przypadku czynnikiem aktywnym są organiczne przeciwutleniacze oraz srebro. Ich synergiczne oddziaływanie zwiększa przepływ krwi w skórze oraz działa destrukcyjnie na mikroorganizmy zasiedlające gruczoły łojowe skóry.

P r z y k ł a d 2.

Otrzymywanie preparatu do pielęgnacji stóp.

Preparat do pielęgnacji stóp otrzymano w następujący sposób: do 30 g wazeliny kosmetycznej dodawano 30 g lanoliny i podgrzewano do 40 stopni C a następnie mieszano na mieszadle wolnoobrotowym 150 obr/min. Po uzyskaniu jednorodnej konsystencji, do mieszaniny dodawano 20 g oleju lnianego i 10 g oleju konopnego i kontynuowano mieszanie przez co najmniej 5 min. W tym czasie, mieszanina przyjęła konsystencję kremu. W dalszym ciągu, ciągle mieszając, dodawano się 4 g preparatu srebrowego zawierającego w swoim składzie 2 ppm srebra, 2 g PEG 400 oraz 2 g etanolu. Po dodaniu całej ilości preparatu srebrowego dodawano z kolei 6 g 50% ekstraktu propolisowego w etanolu i mieszano przez następne 10 min do czasu uzyskania jednorodnej konsystencji. W kolejnym kroku do mieszanki dodawano 4 g PEG 400 i wazelinę do uzyskania 100 g produktu. Po całkowitym wymieszaniu, preparat zawierał w swoim składzie 20 ppm srebra oraz 3% czystego ekstraktu propolisowego.

Otrzymano preparat do pielęgnacji stóp. Preparat stosowany jest do ochrony stóp przed nadmiernym rogowaceniem skóry oraz utrzymaniem właściwego środowiska.

PL 228 642 B1

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Preparat propolisowo-srebrowy zawierający lanolinę, wazelinę i ewentualnie olej stanowiące podłoże hydrofobowe oraz propolis i srebro będące czynnikami aktywnymi preparatu, znamienny tym, że zawiera ekstrakt propolisowy w etanolu w proporcji 1:1 - 4:1 pozbawiony substancji woskowych, srebro w postaci skompleksowanej z glikolem polietylenowym (PEG) w ilości 0,001-0,1%, przy czym srebro występuje w kompleksie w ilości 10 ppm/1 ml (lub 1 g płynu) zaś glikol polietylenowy (PEG) występuje w preparacie srebrowym w łącznej ilości 20-50% oraz lanolinę w ilości 10-50%, wazelinę i ewentualnie oleje w ilości 1-20%.
2. Preparat wg zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera dodatkowo alkohol etylowy dodawany do końcowej postaci preparatu w ilości potrzebnej do stabilizacji emulsji olejowej w wazelinie.
3. Preparat wg zastrz. 1, znamienny tym, że jako emulgatory i dodatkowe źródła związków aktywnych biologicznie zawiera olej lniany, konopny lub jojoba.
4. Preparat wg zastrz. 1, znamienny tym, że zawiera wazelinę w ilości potrzebnej do uregulowania stężenia ekstraktu propolisowego względem pozostałych składników.
5. Sposób otrzymywania preparatu propolisowo-srebrowego przez wymieszanie składników aktywnych z hydrofobowym nośnikiem w postaci lanoliny, wazeliny i/lub oleju, znamienny tym, że ekstrakt propolisowy otrzymany znanym sposobem przez wymywanie propolisu związkiem polarnym korzystnie etanolem lub mieszaniną etanolu z wodą, po oddzieleniu substancji woskowych, przez odsączenie pod próżnią, oziębia się do temperatury krystalizacji wosku, po oddzieleniu którego, przesącz po odparowaniu zalewa mieszaniną woda/etanol/izopropanol sporządzoną korzystnie w stosunku objętościowym 65:20:15 w ilości wagowej 3:1 - 5:1 względem ekstraktu, po czym wytrząsa się przez 6-24 godzin, sączy, schładza do temperatury około 3°C, następnie roztwór po oddzieleniu substancji woskowej odparowuje się ponownie do sucha a pozostałość zadaje się etanolem w ilości wagowej 1:1 - 4:1 w odniesieniu do suchej masy, uzyskany roztwór w ilości 1-60% w odniesieniu do masy produktu końcowego miesza się z podgrzanym do 25-45°C podłożem hydrofobowym, zawierającym 10-50% wagowych lanoliny, wazelinę ewentualnie oleje, po czym po ujednorodnieniu dodaje się 0,001-0,1% srebra w postaci skompleksowanej z glikolem polietylenowym (PEG) oraz glikol polietylenowy, przy czym łączna ilość wprowadzonego glikolu wynosi 20-50%.
6. Sposób według zastrzeż. 4, znamienny tym, że zawiera dodatkowo alkohol etylowy dodawany do końcowej postaci preparatu w ilości potrzebnej do stabilizacji emulsji olejowej w wazelinie.
7. Sposób według zastrzeż. 4, znamienny tym, że do podłoża hydrofobowego dodaje się olej lniany, konopny lub jojoba w ilości 1-20% w odniesieniu do masy produktu.
8. Sposób według zastrzeż. 4, znamienny tym, że kolejność dodawania składników aktywnych do składników podłoża jest dowolna.

Departament Wydawnictw UPRP