PL228438B1 - Elastyczny pojemnik wielokomorowy do zywienia pozajelitowego oraz sposób wykonania mieszaniny do zywienia pozajelitowego w elastycznym pojemniku wielokomorowym do zywienia pozajelitowego - Google Patents

Description

przeznaczony do kompletnego żywienia pozajelitowego oraz sposób wykonania w nim mieszaniny do żywienia pozajelitowego.

Czynnikiem decydującym o skuteczności żywienia pozajelitowego jest zapewnienie pacjentowi kompletnej i stabilnej mieszaniny odżywczej o składzie dostosowanym do jego indywidualnych potrzeb. Taka mieszanina może zostać sporządzona na podstawie indywidualnej recepty w aptece lub poprzez zmieszanie w dostępnych na rynku wielokomorowych workach do żywienia pozajelitowego, zwanych workami Ready-to-Use (RTU). Dostępne na rynku elastyczne worki wielokomorowe pozwalają na szybkie uzyskanie mieszaniny odżywczej poprzez selektywne połączenie zawartości komór. Mieszanie odbywa się najczęściej w wyniku zastosowania zdzieralnych zgrzein pomiędzy komorami lub jednorazowych łamliwych łączników w postaci zaworków lub czopów aktywowanych w sterylny sposób z zewnątrz.

Z polskiego opisu patentowego nr PL 187 640 znany jest elastyczny pojemnik z tworzywa sztucznego do użytku pozajelitowego lub jelitowego, składający się z trzech komór oddzielonych od siebie za pomocą szczelnych zgrzein oraz zawierających węglowodany, aminokwasy oraz lipidy. Ponadto, każda komora posiada zamykany otwór do napełniania oraz elementy łączące komory w postaci zdzieralnych zgrzein, które są otwierane sterylnie od zewnątrz, umożliwiając połączenie zawartości poszczególnych komór. Natomiast objętość ostatniej dolnej komory może pomieścić całą zawartość pozostałych komór.

Z europejskiego opisu patentowego nr EP0790051 znany jest elastyczny worek wielokomorowy do użytku pozajelitowego lub jelitowego, zawierający cztery lub opcjonalnie pięć komór o ściśle określonych stosunku objętościowym i rozmieszczeniu, umożliwiającym selektywne mieszanie poszczególnych składników. Każda z komór wyposażona jest w okludowany port wejściowy, natomiast łączność pomiędzy komorami zapewniają łamliwe zaworki lub czopy.

Z innego europejskiego opisu patentowego nr EP2231099 znany jest pojemnik posiadający dwie lub trzy komory usytuowane pionowo w rzędzie. Pomiędzy komorami znajdują się środki umożliwiające selektywne połączenie zawartości komór poprzez wywarcie odpowiedniego nacisku dłonią i zerwanie oddzielających je uszczelnień. Pojemnik posiada również usytuowaną poprzecznie pustą komorę, której objętość pozwala na pomieszczenie całej zawartości wymieszanych uprzednio składników z komór pionowych.

W praktyce jednak, znane metody przygotowania kompletnej i stabilnej mieszaniny odżywczej posiadają kilka wad. Przygotowanie mieszaniny na podstawie indywidualnej recepty wymaga specjalistycznej i fachowej wiedzy, jest bardzo czasochłonne, pracochłonne i kosztowne, a co za tym idzie mało popularne. Wobec tego, powszechnie stosuje się wielokomorowe worki, które ułatwiają przygotowanie odpowiedniej mieszaniny. Zaletą worków jest określona stabilność fizykochemiczna w okresie przygotowania oraz stabilność mikrobiologiczna do momentu dodania preparatów uzupełniających. Skład worków jest również stały. Jednakże, z tej przyczyny worki te nie są kompletne i niedopasowane do indywidualnych potrzeb pacjenta. Konieczność ich uzupełnienia stwarza duże ryzyko niezgodności oraz zakażenia mikrobiologicznego. Zapewnienie pacjentom worków dostosowanych do ich indywidualnych potrzeb, uwzględniając ich aktualny stan, wagę, wiek itp., wymusza również zakup wielu worków o różnych składzie i objętości. Powoduje to konieczność zrobienia dużych zapasów worków, co związane jest z ogromnymi kosztami. Stwarza to również ryzyko, że na skutek upływu terminu przydatności worek będzie nieprzydatny dla pacjenta.

W związku z tym istnieje realna potrzeba na dostarczenie takiego rozwiązania, które będzie kompletne, uniwersalne, proste, dostosowane do potrzeb indywidualnego pacjenta oraz eliminujące konieczność zakupu wielu rodzajów worków o zróżnicowanym składzie i zawartości.

Efekt ten został osiągnięty dzięki zastosowaniu rozwiązania elastycznego pojemnika wielokomorowego do żywienia pozajelitowego oraz sposobu przygotowania w nim mieszaniny według wynalazku.

Elastyczny pojemnik wielokomorowy do żywienia pozajelitowego, według wynalazku, składa się z co najmniej trzech komór, oddzielonych od siebie za pomocą szczelnych zgrzein oraz wyposażonych w porty wejściowe lub wyjściowe i wyposażony w środki umożliwiające selektywne połączenie pomiędzy komorami. Mniejsza z górnych komór usytuowana jest w narożu pojemnika i przeznaczona do przechowywania lipidów, druga większa komora przeznaczona jest do przechowywania mieszaniny składników

PL 228 438 B1 w roztworze wodnym w postaci aminokwasów, glukozy i elektrolitów. Natomiast dolna komora jest korzystnie pusta a jej objętość pozwala pomieścić całą zawartość komór górnych oraz preparatów dodatkowych. Rozwiązanie według wynalazku charakteryzuje się tym, że w poprzecznej zgrzeinie, oddzielającej górne komory, korzystnie o pojemnościach odpowiednio 400 ml i 2000 ml, od dolnej komory o objętości korzystnie 2500 ml, znajduje się dozujący łącznik przelewowy z zaciskiem. Przy czym dolna komora wyposażona jest w skalę objętości oraz port do sterylnego podłączenia fiolki z witaminami.

Korzystnie, komory górne połączone są za pomocą łamliwego okludowanego kanalika.

Korzystnie, komory górne połączone są za pomocą zdzieranej sterylnie od zewnątrz zgrzeiny.

Korzystnie, dolna komora wyposażona jest w port do podłączenia zestawu do przetoczeń.

Korzystnie, komora dolna posiada port do wprowadzenia pierwiastków śladowych.

Korzystnie, łącznik przelewowy z zaciskiem usytuowany jest w zawiesiu, w postaci okrągłego wycięcia w zgrzeinie.

Korzystnie, pierwsza komora zawiera lipidy, a druga komora zawiera mieszaninę składników w roztworze wodnym w postaci aminokwasów, glukozy i elektrolitów.

Korzystnie, komora dolna zawiera pierwiastki śladowe.

Sposób przygotowania mieszaniny odżywczej w elastycznym pojemniku wielokomorowym do żywienia pozajelitowego, według wynalazku polega na selektywnym zmieszaniu zawartości w co najmniej trzech komorach, z których pierwsza komora przystosowana jest do przechowywania lipidów lub zawiera lipidy, druga komora przystosowana jest do przechowywania składników w roztworze wodnym w postaci aminokwasów, glukozy i elektrolitów lub zawiera powyższe składniki, natomiast trzecia dolna komora jest korzystnie pusta lub zawiera dobową dawkę pierwiastków śladowych, a jej objętość pozwala pomieścić całą zawartość komór górnych oraz preparatów dodatkowych. Sposób charakteryzuje się tym, że po zmieszaniu zawartości komory pierwszej o pojemności korzystnie 400 ml i drugiej komory o pojemności korzystnie 2000 ml, odmierza się w dawce dobowej odpowiednią ilość powstałej mieszanki odżywczej, dostosowanej do potrzeb indywidualnego pacjenta, do trzeciej komory o pojemności korzystnie 2500 ml. Mieszaninę odmierza się za pomocą łącznika przelewowego z zaciskiem oraz skali objętości. Następnie do odmierzonej objętości mieszaniny odżywczej dodaje się w dawce dobowej witaminy we fiolce poprzez sterylny port w dolnej komorze.

Korzystnie, pierwiastki śladowe dodaje się poprzez port do komory dolnej jeszcze przed odmierzeniem odpowiedniej ilość mieszanki odżywczej, dostosowanej do potrzeb indywidualnego pacjenta.

Korzystnie, zawartość komory pierwszej i komory drugiej miesza się poprzez przełamanie okludowanego kanalika albo zerwanie zdzieralnej zgrzeiny.

Rozwiązanie elastycznego pojemnika wielokomorowego do żywienia pozajelitowego według wynalazku, umożliwia odmierzenie i podanie odpowiedniej ilości mieszaniny odżywczej pacjentowi, dostosowanej do jego indywidualnych potrzeb. Pojemnik jest kompletny, natomiast jego aktywacja i uzupełnienie odbywa się w systemie zamkniętym, co eliminuje ryzyko zakażenia mikrobiologicznego i umożliwia przygotowanie bezpiecznej mieszaniny przy łóżku pacjenta. Ponadto, optymalizacja zawartości i objętości komór wraz z możliwością dawkowania pozwala na zaspokojenie spectrum ok. 80% pacjentów, a tym samym eliminuje konieczność posiadania wielu worków.

Przedmiot wynalazku został uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia pojemnik w widoku schematycznym z przodu.

Elastyczny pojemnik wielokomorowy do żywienia pozajelitowego wykonany jest z postaci podłużnego worka z tworzywa sztucznego.

Pojemnik posiada trzy komory 1, 2 i 3 o ściśle określonej objętości oraz zawartości. Komory oddzielone są od siebie za pomocą szczelnych i nieprzepuszczalnych zgrzein 5, 6. Pierwsza komora 1 o pojemności 400 ml usytuowana jest w narożu pojemnika i została wyposażona w port A za pomocą, którego wprowadza się do środka lipidy. Druga komora 2 o pojemności 2000 ml przystosowana jest do przechowywania mieszaniny składników w roztworze wodnym w postaci aminokwasów, glukozy i elektrolitów. Druga komora 2 zaopatrzona jest również w odpowiedni zamykany port B do napełniania. Mieszanie zawartości górnych komór 1 i 2 zrealizowane jest za pomocą łamliwego, okludowanego kanalika 8 w zgrzeinie 6 oddzielającej obie górne komory 1 i 2. Okludowany kanalik 8 jest aktywowany w sterylny sposób z zewnątrz, w wyniku nacisku pomiędzy palcami. W innym praktycznym przykładzie realizacji wynalazku, okludowany kanalik 8 może być zastąpiony zdzieralną zgrzeiną, aktywowaną na przykład w wyniku wywarcia nacisku na komory. Trzecia komora 3 o objętości 2500 ml jest pusta i przeznaczona do przechowywania odmierzonej mieszaniny, powstałej w wyniku zmieszania zawar4

PL 228 438 B1 tości górnych komór 1 i 2. Komora dolna 3 zawiera również skalę objętości 7 w celu łatwego odmierzenia i kontroli dawki mieszaniny odżywczej dla pacjenta. Ponadto, komora dolna 3 wyposażona jest w port D, do którego w sterylny sposób podłączona jest fiolka z witaminami 9. Takie połączenie jest ważne z uwagi na fakt, że witaminy wprowadzane są do komory dolnej 3 dopiero po odmierzeniu konkretnej objętości mieszaniny powstałej przez zmieszanie zawartości komór górnych 1 i 2. Dodatkowo komorę dolną 3 zaopatrzono w port wyjściowy E do podłączenia zestawu do przetoczeń oraz port wejściowy C w celu dostarczenia pierwiastków śladowych. Pomiędzy komorami górnymi 1 i 2 a komorą dolną 3 znajduje się szeroki pas zgrzeiny 5 rozszerzający się promieniowo od środka ku ścianom bocznym pojemnika. Łączność pomiędzy komorami górnymi 1 i 2 a komorą dolną 3 zapewniona jest dzięki zastosowaniu łącznika przelewowego z zaciskiem 4, który zapewnia precyzyjne i proste odmierzenie konkretnej objętości mieszaniny odżywczej. Łącznik 4 usytuowany jest w okrągłym wycięciu w zgrzeinie 5. Pojemnik może w łatwy sposób zostać złożony wzdłuż poprzecznej zgrzeiny 5 i powieszony za pomocą zawiesia.

Przygotowanie mieszaniny odżywczej dla pacjenta w pojemniku odbywa się poprzez zmieszanie zawartości komór w sposób selektywny. Jeśli komora pierwsza 1 oraz komora 2 nie zawierają składników, odpowiednio poprzez porty A i B wypełnia się lipidami oraz mieszaniną składników w roztworze wodnym w postaci aminokwasów, glukozy i elektrolitów. Następnie zawartość komory pierwszej 1 i komory drugiej 2 miesza się dokładnie poprzez przełamania okludowanego kanalika 8 usytuowanego w szczelnej zgrzeinie 6 pojemnika. Powstałą mieszaninę odżywczą odmierza się w dawca dobowej dostosowanej do potrzeb indywidualnego pacjenta do komory dolnej 3. Objętość odmierzonej mieszaniny odżywczej kontroluje się za pomocą łącznika przelewowego z zaciskiem 4 oraz skali objętości 7 znajdującej się na komorze dolnej 3. Dopiero do odmierzonej mieszaniny w komorze dolnej 3 dodaje się poprzez port D witaminy we fiolce 9 oraz pierwiastki śladowe kolejnym portem C. Podanie preparatów dodatkowych odbywa się w sposób całkowicie sterylny. Ponadto, przygotowanie mieszaniny może odbywać się nawet przy łóżku pacjenta, ponieważ cały proces zachodzi w systemie zamkniętym w sterylnych warunkach.

Claims (11)

1. Elastyczny pojemnik wielokomorowy do żywienia pozajelitowego, składający się z co najmniej trzech komór, oddzielonych od siebie za pomocą szczelnych zgrzein oraz wyposażonych w porty wejściowe lub wyjściowe i wyposażony w środki umożliwiające selektywne połączenie pomiędzy komorami, przy czym mniejsza z górnych komór usytuowana jest w narożu pojemnika i przeznaczona do przechowywania lipidów, druga większa komora przeznaczona jest do przechowywania mieszaniny składników w roztworze wodnym w postaci aminokwasów, glukozy i elektrolitów, natomiast dolna komora jest korzystnie pusta a jej objętość pozwala pomieścić całą zawartość komór górnych oraz preparatów dodatkowych, znamienny tym, że w poprzecznej zgrzeinie (5), oddzielającej górne komory (1), (2), korzystnie o pojemnościach odpowiednio 400 ml i 2000 ml, od dolnej komory (3) o objętości korzystnie 2500 ml, znajduje się dozujący łącznik przelewowy z zaciskiem (4), przy czym dolna komora (3) wyposażona jest w skalę objętości (7) oraz port (D) do sterylnego podłączenia fiolki z witaminami (9).

2. Pojemnik, według zastrz. 1, znamienny tym, że komory górne (1), (2) połączone są za pomocą łamliwego okludowanego kanalika (8).

3. Pojemnik, według zastrz. 1, znamienny tym, że komory górne (1), (2) połączone są za pomocą zdzieranej sterylnie od zewnątrz zgrzeiny.

4. Pojemnik, według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że dolna komora (3) wyposażona jest w port ( E) do podłączenia zestawu do przetoczeń.

5. Pojemnik, według któregokolwiek z zastrzeżeń od 1 do 4, znamienny tym, że komora dolna (5) posiada port (C) do wprowadzenia pierwiastków śladowych.

6. Pojemnik, według któregokolwiek z zastrzeżeń od 1 do 5, znamienny tym, że łącznik przelewowy z zaciskiem (4) usytuowany jest w zawiesiu, w postaci okrągłego wycięcia w zgrzeinie (5).

PL 228 438 B1

7. Pojemnik, według któregokolwiek z zastrzeżeń od 1 do 6, znamienny tym, że pierwsza komora (1) zawiera lipidy, a druga komora (2) zawiera mieszaninę składników w roztworze wodnym w postaci aminokwasów, glukozy i elektrolitów.

8. Pojemnik, według zastrz. 7, znamienny tym, że komora dolna (3) zawiera pierwiastki śladowe.

9. Sposób przygotowania mieszaniny odżywczej w elastycznym pojemniku wielokomorowym do żywienia pozajelitowego, polegający na selektywnym zmieszaniu zawartości w co najmniej trzech komorach, z których pierwsza mniejsza komora przystosowana jest do przechowywania lipidów lub zawiera lipidy, druga większa komora przystosowana jest do przechowywania składników w roztworze wodnym w postaci aminokwasów, glukozy i elektrolitów lub zawiera powyższe składniki, natomiast trzecia dolna komora jest korzystnie pusta lub zawiera dobową dawkę pierwiastków śladowych, a jej objętość pozwala pomieścić całą zawartość komór górnych oraz preparatów dodatkowych, znamienny tym, że po zmieszaniu zawartości komory pierwszej (1) o pojemności korzystnie 400 ml i drugiej komory (2) o pojemności korzystnie 2000 ml, odmierza się w dawce dobowej odpowiednią ilość powstałej mieszanki odżywczej, dostosowanej do potrzeb indywidualnego pacjenta, do trzeciej komory (3) o pojemności korzystnie 2500 ml, za pomocą łącznika przelewowego z zaciskiem (4) oraz skali objętości (7), a następnie do odmierzonej objętości mieszaniny odżywczej dodaje się w dawce dobowej witaminy we fiolce (9) poprzez sterylny port (D) w dolnej komorze (3).

10. Sposób, według zastrz. 9, znamienny tym, że pierwiastki śladowe dodaje się poprzez port (C) do komory dolnej (3) jeszcze przed odmierzeniem odpowiedniej ilość mieszanki odżywczej, dostosowanej do potrzeb indywidualnego pacjenta.

11. Sposób, według zastrz. 9 albo 10, znamienny tym, że zawartość komory pierwszej (1) i komory drugiej (2) miesza się poprzez przełamanie okludowanego kanalika (8) albo zerwanie zdzieralnej zgrzeiny.