PL227184B1 - Odrzwia obudowy łukowej podatnej - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku są odrzwia obudowy łukowej podatnej złożone z dwóch łuków ociosowych i dwóch łuków stropnicowych połączonych ze sobą na zakładce za pomocą strzemion do stosowania wyrobisk korytarzowych przygotowawczych wykonywanych w kopalniach węgla kamiennego: jak przecinki zbrojeniowe, chodniki przyścianowe, pochylnie, przekopy i inne wyrobiska górnicze o charakterze specjalnym.

Doświadczenia praktyczne wykazały, że powszechne stosowanie tradycyjnych kształtów obudów łukowych typu ŁP nie jest zawsze uzasadnione, szczególnie gdy wyrobisko jest wykonywane na krótki okres czasu i po jego wykorzystaniu ulega likwidacji lub istotną rolę przy jego wykorzystaniu odgrywa szerokość pozwalająca korzystnie usytuować urządzenia przeznaczone do pracy w wyrobisku.

Istotnymi elementami w konstrukcji obudowy jest nadanie jej właściwego kształtu, który będzie zapewniał stosowną wytrzymałość konstrukcji, podatną pracę przez zsuw na złączach łuków, funkcjonalność, bezpieczne wykonanie obudowy. Konstrukcja obudowy powinna być tak zaprojektowana, aby nie dochodziło do zmiany jej schematu statycznego w chwili wystąpienia obciążeń deformacyjnych na układ kinematycznie zmienny, w którym zniszczenie występuje w krótkim czasie i dochodzi do utraty stateczności wyrobiska górniczego.

Odrzwia obudowy łukowej podatnej złożone z dwóch łuków stropnicowych i dwóch łuków ociosowych według wynalazku mają łuki na długości gięte trzema promieniami R1, R2, R3, kolejno narastającymi i występującymi w zależności R1 > R2=(0,65 + 0,4)R1 > R3 = (0,65 + 0,4)R2, przy czym suma kątów gięcia aS+3S+yS poszczególnymi promieniami R1, R2, R3 dla łuku stropnicowego, a dla łuku ociosowego suma kątów gięcia αΟ+βΟ+yO poszczególnymi promieniami R1, R2, R3 zawiera się w przedziale 55° + 65°, zaś suma kątów gięcia αS+βS jak i αθ+βθ nie jest większa od 45°, a kąt gięcia yS jak i yO ma wartość od 10° do 20°, przy czym złącze łuków stropnicowych ma promień R1 największy, a złącze ociosowe łuków stropnicowych i ociosowych ma promień R3 najmniejszy.

(Kąt ^S) na łuku stropnicowym jest równy kątowi (βθ) na łuku ociosowym, a kąt yO jest większy od kąta yS i występuje w zależności yO =(1,05 + 1,2) yS. Łuk ociosowy ma prosty odcinek za łukiem giętym promieniem największym (R1). Zależności miedzy wielkościami promieni oraz między kątami przy założonej szerokości (S) i wysokości (W) pozwalają uzyskać korzystny kształt odrzwi obudowy. Dobrane stosunki między promieniami oraz kątami na łukach, jak również miejsca wykształconych odcinków złącz łuków pozwalają uzyskać konstrukcję o wysokiej wytrzymałości.

Przykład rozwiązania obudowy według wynalazku przedstawiono na rysunku, gdzie fig. 1 przedstawia rozwiązanie łuku stropnicowego, fig. 2 przedstawia rozwiązanie łuku ociosowego, fig. 3 przedstawia rozwiązanie odrzwi obudowy podatnej.

Łuk stropnicowy (1) ma kolejno narastające promienie R1, R2, R3 gięte na łuku o kątach aS, ββ, yS, a łuk ociosowy (2) ma kolejno narastające promienie R1, R2, R3 gięte na łuku o kątach aO, βθ, γθ oraz odcinek prosty (Z), a konstrukcja obudowy ma złącze łuków stropnicowych (1) (CST) na promieniu R1, a złącze ociosowe (COC) łuków stropnicowych (1) i ociosowych(2) ma promień R3 najmniejszy.

Claims (3)

1. Odrzwia, obudowy łukowej podatnej złożone z dwóch łuków stropnicowych i dwóch łuków ociosowych posiadających na swojej długości trzy promienie gięcia kolejno narastające znamienne tym, że promienie gięcia R1, R2 i R3 występują w zależności R1 > R2 = (0,65 + 0,4) R1 > R3 = (0,65 + 0,4)R2, przy czym suma kątów gięcia αS+βS+γS poszczególnymi promieniami R1, R2, R3 dla łuku stropnicowego (1), a dla łuku ociosowego (2), suma kątów gięcia αΟ+βΟ+yO poszczególnymi promieniami R1, R2, R3 zawiera się w przedziale 55°-65°, zaś suma kątów gięcia aS+ββ jak i αθ+βθ nie jest większa od 45°, a kąt gięcia yS jak i yO ma wartość od 10° do 20°, przy, czym złącze łuków, stropnicowych (CST) ma promień R1 największy, a, złącze ociosowe (COC) łuków stropnicowych (1) i ociosowych (2) ma promień R3 najmniejszy.

2. Odrzwia, obudowy według zastrz.1 znamienne tym, że kąt ^S) na łuku stropnicowym (1) jest równy, kątowi (βθ) na łuku ociosowym (2), a kąt yO jest większy od kąta yS i występuje w zależności yO =(1,05 + 1,2) yS.

3. Odrzwia obudowy według zastrz. 1 znamienne tym, że łuk ociosowy (2) ma prosty odcinek (Z) za lukiem giętym promieniem (R1).