PL225017B1 - Sposób zabezpieczenia wyrobisk górniczych - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób zabezpieczania wyrobisk górniczych, zwłaszcza stropów i ociosów oraz przodków wyrobiska ścianowego i ubierek przed opadającymi lub odpadającymi brył ami kopaliny.

Powszechnie dla zabezpieczenia wyrobisk ścianowych stosowane są obudowy zmechanizowane osłonowe ze stropnicowymi wychylnymi osłonami czoła wyrobiska przenoszące napór górotworu.

Pomimo stosowania bocznych osłon stropowych i odzawałowych pomiędzy poszczególnymi sąsiednimi zestawami obudowy, pozwalającymi również na korektę ich wzajemnego położenia oraz stropnicowych osłon czoła wyrobiska obudowa nie w pełni zabezpiecza wyrobisko podczas procesu eksploatacyjnego przed opadającymi lub odpadającymi bryłami kopaliny, względnie podczas innych procesów technologicznych związanych ze zbrojeniem, likwidacją lub wzmacnianiem wyrobiska.

Powszechnie znany jest sposób zabezpieczania stropów, czół i ociosów wyrobisk ścianowych oraz ubierek przed opadającymi lub odpadającymi bryłami kopaliny przez rozwieszenie po rozciągłości pionowo siatek ogrodzeniowych pełniących funkcję maty osłonowej. Z uwagi jednak na problemy z rozwijaniem w miarę kroczenia obudowy siatek zalegających w zwojach przy ociosie wyrobiska oraz konieczność ich kłopotliwego łączenia po rozciągłości nie znalazły one szerszego zastosowania.

Z kolei znane jest zgłoszenie GB 2 080 841, które rozwiązuje konstrukcję siatki okładzinowej zabudowywanej w wyrobisku z podłużnymi i poprzecznymi połączeniami poszczególnych siatek, która jednak nie umożliwia w wyrobisku zmiany usytuowania utworzonej maty z płaszczyzny przyociosowej na przystropową. Znane także są rozwiązania opinki wyrobisk górniczych wg PL 215 078 i PL 220 872, które jednak nie rozwiązują bezpiecznego sposobu montażu opinki w wyrobisku i zabezpieczenia stropu wyrobiska przy wykorzystaniu sekcji obudowy zmechanizowanej.

Sposób według wynalazku zabezpieczania wyrobisk górniczych, zwłaszcza stropów i ociosów oraz przodków wyrobiska ścianowego i ubierek polega na pokrywaniu zabezpieczonej płaszczyzny wyrobiska matą segmentową, której poszczególne segmenty, wykonane z prętów wzajemnie zgrzanych i tworzących kratownicę, łączone są szeregowo wzdłuż po rozciągłości wyrobiska oraz poprzecznie przegubowo, z zastosowaniem dodatkowych prętów łączących, z przyległymi segmentami w płaszczyźnie pionowej lub równoległej do płaszczyzny ściany względnie przodka, a następnie p oprzez przesunięcie sekcji obudowy o krok w kierunku czoła wyrobiska następuje zmiana pionowego położenia przystropowych segmentów maty do położenia po rozciągłości równoległego do stropu oraz następuje dołączanie pionowo kolejnych segmentów poprzecznie przegubowo i ich łączenie po ro zciągłości, przy czym korzystnie długość każdego segmentu jest nie większa od trzech długości podziałki obudowy, a szerokość nie jest większa od kroku (postępu) obudowy.

Segmenty połączone pionowo po rozciągłości i poprzecznie przegubowo, tworząc odkształcalną matę osłonową, zmieniają swoje usytuowanie przy przesuwie obudowy podobnie jak segmenty gąsienicy czołgowej.

Ważną cechą tego sposobu jest to, że dołączanie kolejnych rzędów segmentów odbywa się spod przestrzeni zabezpieczonej stropnicą obudowy z poziomu spągu bez potrzeby zabudowywania dodatkowych rusztowań lub wchodzenia w strefę zagrożenia.

Sposób wg wynalazku może być realizowalny np. z zastosowaniem zespołu siatki osłonowej wg P 220 872.

Sposób według wynalazku zabezpieczania wyrobisk górniczych, zwłaszcza stropów i ociosów oraz przodków wyrobiska ścianowego i ubierek zilustrowany na załączonym rysunku którego fig. 1 przedstawia wyrobisko ścianowe, przykładowo z obudową zmechanizowaną i matą w widoku z boku przed krokiem obudowy, a fig. 2 - fragment połączonych segmentów maty w widoku z góry.

Sposób zabezpieczania górniczego wyrobiska 1, zwłaszcza stropów 2 lub ociosów i przodków 3 wyrobiska 1, przykładowo ścianowego wyrobiska 1, matą osłaniającą przy zastosowaniu, wykonanych z wzajemnie zgrzanych prętów, segmentów 4, wzajemnie łączonych po rozciągłości wyrobiska i poprzecznie przegubowo, z zastosowaniem prętów łączących 6, przechodzących przez oczkowe zakończenia 7 prętów poprzecznych, polega na tym, że wzajemne łączenie segmentów 4 po rozciągłości wyrobiska odbywa się w płaszczyźnie pionowej, równoległej do płaszczyzny ściany względnie czoła przodka 3 a pręty łączące 6 realizujące poprzeczne przegubowe łączenia poszczególnych segmentów 4 montowane są w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku przesunięcia sekcji obudowy 5 o krok Z, a następnie poprzez przesunięcie obudowy 5 o krok Z w kierunku czoła calizny następuje zmiana pionowego położenia przystropowych segmentów do położenia równoległego do stropu 2, po czym,

PL 225 017 B1 za pomocą prętów łączących 6 następuje dołączanie kolejnych segmentów 4, przy czym korzystnie długość L każdego segmentu jest nie większa od trzech długości podziałki P obudowy, a szerokość B nie jest większa od kroku Z (postępu) obudowy.

Segmentowa mata stopniowo zabezpiecza więc strop wyrobiska 1 i w miarę postępu obudowy osłania podstropowo obudowę 5 oraz w sposób ciągły czoło przodka 3 segmentami 4 pionowo dołączanymi po rozciągłości i poprzecznie przegubowo, co chroni przestrzeń roboczą obudowy 5 przed opadającymi bryłami skał oraz przed odpadającymi bryłami z czoła przodka 3 i pozwala przykładowo na przejazd ścianowej maszyny urabiającej wzdłuż przodka 3 ściany wobec możliwości jej wygięcia w stronę wyrobiska.

Claims (1)

1. Sposób zabezpieczenia wyrobisk górniczych, zwłaszcza stropów i ociosów oraz przodków w yrobisk ścianowych i ubierek, polegający na wykonaniu maty osłaniającej przy zastosowaniu segmentów wykonanych z prętów wzajemnie zgrzanych i tworzących kratownicę, wzajemnie łączonych po rozciągłości wyrobiska i poprzecznie łączonych przegubowo z zastosowaniem prętów łączących, przechodzących przez oczkowe zakończenia poprzecznych prętów, znamienny tym, że segmenty (4) w wyrobisku (1) łączy się wzajemnie w płaszczyźnie pionowej lub równoległej do czoła przodka (3), a pręty łączące (6), dla realizacji przegubowego łączenia poszczególnych segmentów (4), montuje się w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku przesunięcia sekcji obudowy o krok Z i równoległej do płaszczyzny stropu (2), a poprzez przesunięcie obudowy (5) o krok Z w kierunku czoła przodka (3) i nacisk tej obudowy (5) na pionowo usytuowane segmenty (4), następuje zmiana pionowego położenia przystropowych segmentów (4) do położenia równoległego do stropu (2), a następnie za pomocą prętów łączących (6) dołącza się w płaszczyźnie pionowej, przegubowo, po rozciągłości kolejne segmenty (4), przy czym korzystnie długość L każdego segmentu (4) jest nie większa od trzech długości podziałki P obudowy (5), a szerokość B nie jest większa od kroku Z (postępu) obudowy (5).