PL196657B1 - Typoszereg odrzwi wielkogabarytowych obudowy podporowej, łukowej do odgałęzień i rozwidleń górniczych wyrobisk korytarzowych - Google Patents

Abstract

1. Typoszereg odrzwi wielkogabarytowych obudowy podporowej, łukowej do odgałęzień i rozwidleń górniczych wyrobisk korytarzowych, wykonanych z łuków połączonych na zakładkę, znamienny tym, że kolejne odrzwia typoszeregu wielkogabarytowego mają szerokość (S) stopniowaną w równych przyrostach (2AS), a wysokość (W) i promień gięcia (R) odrzwi jest stopniowany w równych odstępach (AW), będących połową wartości przyrostu pomiędzy szerokością kolejnych odrzwi, przy czym łuki odrzwi na łukowej części odrzwi są gięte jednym promieniem (R) o wartości równej połowie szerokości (S) odrzwi powiększonej o wartość stałego przyrostu wysokości (AW) kolejnych odrzwi typoszeregu, a stosunek szerokości (S) odrzwi do wysokości (W) zawiera się w korzystnym przedziale wartości od 1,81 do 1,87

Description

(12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) 196657 (13) ^B1 (21) Numer zgłoszenia: 350689 (51) Int.Cl.

E21D 11/14 (2006.01) (22) Data zgłoszenia: 14.11.2001

Typoszereg odrzwi wielkogabarytowych obudowy podporowej, łukowej do odgałęzień i rozwidleń górniczych wyrobisk korytarzowych (43) Zgłoszenie ogłoszono:

19.05.2003 BUP 10/03 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono:

31.01.2008 WUP 01/08 (73) Uprawniony z patentu:

Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Górnicze ROW-JAS Sp. z o.o.,Jastrzębie Zdrój,PL (72) Twórca(y) wynalazku:

Józef Ziobroń,Paniówki,PL Tomasz Dragon,Wodzisław Śl.,PL Piotr Głuch,Orzesze,PL Bogumił Śliwczyński,Żory,PL Eugeniusz Bieg,Żory,PL Zbigniew Til,Strumień Bąków,PL (74) Pełnomocnik:

Woźniak Jolanta (57) 1i Typoszereg odrzwi wielkogabarytowych obudowy podporowej, łukowej do odgałęzień i rozwidleń górniczych wyrobisk korytarzowych, wykonanych z łuków połączonych na zakładkę, znamienny tym, że kolejne odrzwia typoszeregu wielkogabarytowego mają szerokość (S) stopniowaną w równych przyrostach (2AS), a wysokość (W) i promień gięcia (R) odrzwi jest stopniowany w równych odstępach (AW), będących połową wartości przyrostu pomiędzy szerokością kolejnych odrzwi, przy czym łuki odrzwi na łukowej części odrzwi są gięte jednym promieniem (R) o wartości równej połowie szerokości (S) odrzwi powiększonej o wartość stałego przyrostu wysokości (AW) kolejnych odrzwi typoszeregu, a stosunek szerokości (S) odrzwi do wysokości (W) zawiera się w korzystnym przedziale wartości od 1,81 do 1,87.

PL 196 657 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest typoszereg odrzwi wielkogabarytowych obudowy podporowej łukowej do odgałęzień i rozwidleń górniczych wyrobisk korytarzowych mający zastosowanie w kopalniach węgla kamiennego do obudowy połączeń wyrobisk korytarzowych udostępniających.

Powszechnie w kopalniach są stosowane rozwiązania obudów wyrobisk korytarzowych podporowych łukowych, które ujęte są w postaci typoszeregu odrzwi o zmiennej szerokości i wysokości. Praktyczne zastosowanie znajduje w polskich kopalniach typoszereg obudowy ŁP ujęty w normach polskich PN-93/G-15000/02, PN-93/G-15000/03. Znane odrzwia obudowy są wykonane z trzech lub czterech łuków, a ich szerokości i wysokości są stopniowane w sposób zmienny. Cechą konstrukcji znanych typoszeregów jest również stosowanie różnych promieni łuków stropowych i ociosowych dla danych wielkości odrzwi.

Z polskiego opisu patentowego (P-330738) znany jest łuk stropnicowy mający dwie krzywizny gięcia (R, R1), z których jedna jest równa współpracującej krzywiźnie gięcia R2 łuku ociosowego połączonego z łukiem stropnicowym strzemionami na zakładkę.

Również z polskiego opisu patentowego (P-331545) znane są odrzwia łukowe otwarte, składające się z łuków jednakowej długości i jednego promienia krzywizny, korzystnie stałego na całej długości.

Z polskiego patentu Nr 156556 znane są odrzwia obudowy wykonane z łuków giętych różnymi promieniami, co utrudnia ich wykorzystanie do zabudowania typoszeregu dla wyrobisk odgałęzień i połączeń wyrobisk korytarzowych.

Okazało się nieoczekiwanie, że uwzględniając specyficzny kształt w rzucie poziomym i pionowym połączenia wyrobisk korytarzowych wykonanego w obudowie wielkogabarytowej podporowej łukowej można zaprojektować taką wielkość i kształt odrzwi, który pozwoli wykonać obudowę wyrobiska charakteryzującą się korzystnymi parametrami techniczno-technologicznymi i użytkowymi oraz dobrać odrzwia do wymaganej szerokości wyrobiska przez skonstruowanie typoszeregu odrzwi obudowy o szerokości większej od maksymalnej ujętej w normie PN-93/G-15000/02, a wynoszącej 8 m, gdzie szerokość i wysokość poszczególnych odrzwi wzrasta stopniowo w równych odstępach.

Istota wynalazku polega na tym, że kolejne odrzwia typoszeregu wielkogabarytowego mają szerokość stopniowaną w równych przyrostach, a wysokość i promień gięcia odrzwi jest stopniowany w równych odstępach będących połową wartości przyrostu pomiędzy szerokością kolejnych odrzwi, przy czym łuki odrzwi na łukowej części odrzwi są gięte jednym promieniem o wartości równej połowie szerokości odrzwi powiększonej o wartość stałego przyrostu wysokości kolejnych odrzwi typoszeregu, a stosunek szerokości odrzwi do ich wysokości zawiera się w korzystnym przedziale wartości 1,81 do 1,87.

Typoszereg odrzwi wielkogabarytowych obudowy podporowej łukowej do odgałęzień i rozwidleń górniczych wyrobisk korytarzowych charakteryzuje się tym, że odrzwia obudowy są wykonane z łuków połączonych na zakładkę w liczbie czterech, pięciu lub sześciu łuków na jedne odrzwia, przy czym łuki stropnicowe są jednopromieniowe, a łuki ociosowe są jednopromieniowe z prostką.

Rozwiązanie typoszeregu odrzwi wielkogabarytowych obudowy podporowej według wynalazku przedstawiono w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia poszczególne odrzwia obudowy typoszeregu przykładowo w liczbie czterech sztuk, fig. 2 przedstawia przykładową konstrukcję odrzwi obudowy złożoną z czterech łuków, fig. 3 przedstawia konstrukcje odrzwi obudowy złożonej z pięciu łuków a fig. 4 przedstawia konstrukcje odrzwi złożoną z sześciu łuków.

W typoszeregu odrzwi wielkogabarytowych szerokość odrzwi S jest dla kolejnych odrzwi zwiększana o równe odstępy 2AS, a wysokość odrzwi W dla kolejnych odrzwi jest zwiększona o równe przyrosty AW, równe co do wielkości wartości AS. Promień R gięcia części łukowej odrzwi w kolejnych odrzwiach jest zwiększony stopniowo w równych odstępach o wartość przyrostu wielkości AW, przy czym wielkość promienia R danych odrzwi jest równa co do wartości połowie wartości szerokości odrzwi S powiększona o połowę wartości przyrostu wysokości odrzwi AW.

Odrzwia obudowy typoszeregu mogą być wykonane z łuków połączonych na zakładkę w liczbie czterech łuków, pięciu łuków lub sześciu łuków. Długości łuków dla danych odrzwi są projektowane tak, aby długość zakładki nie była mniejsza od 500 mm. Łuki na obwodzie odrzwi są wykonane jako jednopromieniowe 1 i jako łuki jednopromieniowe 2 z odcinkiem prostym z.

PL 196 657 B1

Rozwiązanie typoszeregu odrzwi wielkogabarytowych poprzez odpowiednie ukształtowanie łuków ociosowych i stropnicowych oraz dobór szerokości i wysokości poszczególnych odrzwi obudowy, pozwala projektować i wykonywać połączenia wyrobisk korytarzowych o korzystnym kształcie zapewniając im stawiane wymagania użytkowe.

Claims (2)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Typoszereg odrzwi wielkogabarytowych obudowy podporowej, łukowej do odgałęzień i rozwidleń górniczych wyrobisk korytarzowych, wykonanych z łuków połączonych na zakładkę, znamienny tym, że kolejne odrzwia typoszeregu wielkogabarytowego mają szerokość (S) stopniowaną w równych przyrostach (2AS), a wysokość (W) i promień gięcia (R) odrzwi jest stopniowany w równych odstępach (AW), będących połową wartości przyrostu pomiędzy szerokością kolejnych odrzwi, przy czym łuki odrzwi na łukowej części odrzwi są gięte jednym promieniem (R) o wartości równej połowie szerokości (S) odrzwi powiększonej o wartość stałego przyrostu wysokości (AW) kolejnych odrzwi typoszeregu, a stosunek szerokości (S) odrzwi do wysokości (W) zawiera się w korzystnym przedziale wartości od 1,81 do 1,87.
2. 2. Typoszereg odrzwi według zastrz. 1, tym, że odrzwia obudowy są wykonane z łuków (1, 2) połączonych na zakładkę (c) w liczbie czterech, pięciu lub sześciu łuków na jedne odrzwia, przy czym łuki (1) są jednopromieniowe, zaś łuki (2) są jednopromieniowe z prostką (z).