PL223973B1

PL223973B1 - Urządzenie do fotokatalitycznego usuwania lotnych zanieczyszczeń organicznych, nieorganicznych oraz mikroorganizmów zwłaszcza z układu klimatyzacji pojazdów mechanicznych

Info

Publication number: PL223973B1
Application number: PL404173A
Authority: PL
Inventors: Witold Dytrych; Adriana Zaleska; Anna Zielińska-Jurek; Anna Cybula; Anna Gołąbiewska; Ewelina Grabowska; Joanna Reszczyńska; Marek Klein; Michał Nischk
Original assignee: Phu Dytrych Spółka Z Ograniczoną Odpowiedzialnością; Politechnika Gdańska
Priority date: 2013-05-31
Filing date: 2013-05-31
Publication date: 2016-11-30
Also published as: CA2914462A1; US20160250372A1; WO2014193252A1; CN105228656A; PL404173A1

Abstract

Urządzenie do fotokatalitycznego usuwania lotnych zanieczyszczeń organicznych, nieorganicznych oraz mikroorganizmów, zwłaszcza z układu klimatyzacji pojazdów mechanicznych, składające się z elementu płytowego, na którym nałożona jest warstwa fotokatalityczna oraz elementu nośnego, na którym umieszczone jest źródło światła w postaci diod LED, emitujących światło UV, korzystnie UV-A i/lub UV-C, przy czym pomiędzy elementem nośnym, a elementem płytowym utworzona jest przestrzeń przelotowa, zaś źródło światła skierowane jest w stronę warstwy fotokatalitycznej, charakteryzuje się tym, że element płytowy (1) od elementu nośnego (2) oddzielony jest co najmniej jednym elementem dystansowym (3), na którym korzystnie nałożona jest warstwa fotokatalityczna. Korzystnie zewnętrzny element nośny (2) lub zewnętrzny element płytowy (1) zaopatrzony jest w element mocujący, a źródło światła (7) stanowią diody LED, emitujące światło UVis o długości fali od 410 do 460 nm. Fotokatalizatorem są nanorurki ditlenku tytanu modyfikowanego metalami, korzystnie szlachetnymi, otrzymywane elektrochemicznie albo nanokompozyty ditlenku tytanu modyfikowane metalami, korzystnie szlachetnymi, otrzymywane metodą mikroemulsyjną.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do fotokatalitycznego usuwania lotnych zanieczyszczeń organicznych, nieorganicznych oraz mikroorganizmów, zwłaszcza z układu klimatyzacji samochodowej. Wynalazek może mieć zastosowanie także w układach klimatyzacji innych pojazdów m echanicznych oraz w niewielkich układach wentylacji.

Znane są urządzenia do oczyszczania powietrza, które można podzielić ze względu na wielkość strumienia oczyszczanego powietrza na urządzenia wentylacyjne i klimatyzacyjne montowane w halach technologicznych i pomieszczeniach o dużym natężeniu ruchu oraz małe urządzenia klimatyzacyjne i wentylacyjne, wśród których wyróżniamy urządzenia do degradacji zanieczyszczeń w układach klimatyzacji samochodowej,

Z opisu zgłoszeniowego nr US 5 835 840 znany jest system do fotokatalitycznego oczyszczania powietrza wewnątrz pomieszczeń. Reaktor pokryty jest wewnątrz warstwą ditlenku tytanu. Zalecana wilgotność powietrza wynosi 50%. Na wewnętrznej powierzchni kanału wentylacyjnego nałożono cienką warstwę ditlenku tytanu. Zespół lamp emitujących światło ultrafioletowe o długości fali λ = 3004400 nm zainstalowany jest wewnątrz kanału wentylacyjnego.

Z dokumentacji patentowej nr US 00 7 255 831 B2 znany jest system do fotokatalitycznego oczyszczania powietrza w zamkniętych pomieszczeniach. Zastosowany jest fotokatalizator z ditlenku tytanu modyfikowanego tlenkiem wolframu (VI). Fotokatalizator modyfikowany wolframem otrzymywano poprzez dodawanie do wodnego roztworu (NH₄)₁₀W₁₂O₄₁ zawiesiny TiO₂. Następnie, uzyskany fotokatalizator dyspergowano w wodzie w ilości 25% wagowych i nanoszono na powierzchnię substratu o strukturze plastra miodu metodą natryskiwania elektroforetycznego lub zanurzeniową (ang. dipcoatlng). Ważnym etapem w procesie wytwarzania cienkich warstw fotokatalizatora jest proces homogenizacji nanocząstek WO₃/TiO₂ w wodzie, który powinien wynosić od 10 do 30 minut. Dzięki temu uzyskuje się jednorodne warstwy w wyniku pojedynczego procesu impregnacji powierzchni substratu. Aktywność fotokatalityczną badano w reakcji degradacji acetyloaldehydu oraz 1-propanotu w fazie gazowej, Najwyższą aktywność fotokatalityczną wykazywał fotokatalizator WO₃/TiO₂ dla wilgotności powietrza wynoszącej 40-50%, zaś niedomieszkowany TiO₂ przy wilgotności powietrza wynoszącej 20%. Jednak w przypadku degradacji butenu w obecności fotokatalizatora 3% mol, WO₃/TiO₂, korzystne jest obniżenie wilgotności powietrza do 20%,

Z opisu patentowego nr US 00 679 7127 B1 system do oczyszczania powietrza składa się ze źródeł światła UV. W pierwszym etapie zainstalowano lampę emitującą promieniowanie w zakresie długości fali od 110 do 200 nm w celu generowania ozonu. W drugim oraz trzecim etapie oczyszczania powietrza emitowane jest promieniowanie o długości fal 200-300 nm oraz 300-380 nm, zaś proces degradacji zanieczyszczeń zachodzi w obecności fotokatalizatora ditlenku tytanu o strukturze ortorombościennej modyfikowanego srebrem, złotem, platyną, wolframem, wanadem lub miedzią. Fotokatalizator osadzano na powierzchni metalowej płytki, podłożu ceramicznym, włóknach poliestrowych, papieru, tworzywa sztucznego lub filtra papierowego,

Z dokumentacji zgłoszeniowej nr US 00 5 762 665 A znane jest urządzenie do oczyszczania powietrza w systemach wentylacji samochodowej, które składa się z systemu filtrów pasywnych (poziome przegrody) i aktywnych (filtry węglowe). System poziomych przegród wymusza przepływ powietrza. Filtry antypyłowe z włókien węglowych umieszczone są w prostokątnej obudowie w przestrzeni pomiędzy filtrami pasywnymi. Obieg powietrza wymuszany jest za pomocą wentylatora.

Z opisu zgłoszeniowego nr US 2007/0 032 186 A1 znany jest układ do oczyszczania powietrza montowany w kabinach składający się z systemu pięciu filtrów. Pierwszy z nich usuwa cząstki o wielkości powyżej 10 pm, drugi filtr węglowy zatrzymuje zanieczyszczenia obecne w fazie gazowej, dodatkowo materiał filtracyjny zawiera aktywowany tlenek glinu impregnowany nadmanganianem, trzeci filtr usuwa cząstki stałe o wielkości 2,5 pm i mniejsze. Czwarty filtr fotokataiityczny wykorzystywany jest do usuwania drobnoustrojów chorobotwórczych i wykonany jest w postaci blaszek tytanowych, ₃

Wydajność przepływu powietrza w zaprojektowanym układzie wynosi co najmniej 400 m /min.

Z opisu zgłoszeniowego nr US 2011 0 105 008 A1 znany jest system oczyszczania powietrza w pojazdach obejmujący oczyszczanie wstępnie podgrzanego powietrza z silnika oraz sprężarki. Układ katalitycznego oczyszczania powietrza umieszczony jest pomiędzy zaworem mieszającym a zamkniętą kabiną pasażera. Jednostka do katalitycznego usuwania zanieczyszczeń (CATOX) pracuje w zakresie temperatur 500°F i 830°F.

PL 223 973 B1

Z opisu zgłoszeniowego nr US 2012/0 128 539 A1 znane jest urządzenie do oczyszczania powietrza stanowiące integralną część systemu wentylacji samochodowej. Wewnętrzna część przewodu wentylacyjnego pokryta jest warstwą fotokatalizatora. Jako źródło światła zastosowano lampę emitującą promieniowanie UVA lub system diod emitujących promieniowanie UVA.

W celu uniknięcia niedogodności związanych z brudzeniem się powierzchni lamp znane urządzenia montuje się w układach za filtrami do pochłaniania cząstek stałych zanieczyszczeń. Tym niemniej, występujące zabrudzenie lamp powoduje niejednolite dostarczenie promieniowania do powierzchni fotokatalizatora, przez co wydajność utleniania zanieczyszczeń ulega zmniejszeniu. W konsekwencji niezbędna staje się wymiana całego układu klimatyzacji.

Urządzenie do fotokatalitycznego usuwania lotnych zanieczyszczeń organicznych, nieorganic znych oraz mikroorganizmów, zwłaszcza z układu klimatyzacji pojazdów mechanicznych składające się z elementu płytowego, na którym nałożona jest warstwa fotokatalityczną oraz elementu nośnego, na którym umieszczone jest źródło światła w postaci diod LED emitujących światło UV, korzystnie UV-A i/lub UV-C, przy czym pomiędzy elementem nośnym a elementem płytowym utworzona jest przestrzeń przelotowa, zaś źródło światła skierowane jest w stronę warstwy fotokatalitycznej, charakteryzuje się według wynalazku tym, że warstwa fotokatalityczna utworzona jest z fotokatalizatora, którym są nanorurki ditlenku tytanu modyfikowanego metalami, korzystnie szlachetnymi, otrzymywane elektrochemicznie lub nanokompozyty ditlenku tytanu modyfikowane metalami, korzystnie szlachetnymi, otrzymywane metodą mikroemulsyjną, naniesionego w znany sposób jednolicie l/lub punktowo. Odległość warstwy fotokatalitycznej od źródła światła wynosi od 1 do 30 cm, korzystnie od 2 do 7 cm. Źródło światła dodatkowo stanowią diody LED emitujące światło Vis o długości fali od 410 do 460 nm, korzystnie 410-430 nm. Natężenie światła UV-C wynosi od 0,5 do 25 mW/cm , korzystnie od 2 do 8

2 2 mW/cm , natężenie światła UV-A wynosi od 0,5 do 25 mW/cm , korzystnie od 2 do 8 mW/cm , natę22 żenie światła Vis wynosi od 0,5 do 25 mW/cm , korzystnie od 2 do 8 mW/cm . Stosunek liczby diod emitujących światło UV-A:UV-C;Vts wynosi od 1:1:1 do 1:1:8, korzystnie 1:1:4.

Korzystnie, co najwyżej 20% diod jest ustawionych w ten sposób, że światło jest przez nie em itowane pod kątem od 15 do 75° w stosunku do elementu nośnego. Element płytowy od elementu nośnego oddzielony jest co najmniej jednym elementem dystansowym, na którym korzystnie nałożona jest warstwa fotokatalityczną. Zewnętrzny element nośny lub zewnętrzny element płytowy zaopatrzony jest w element mocujący I ewentualnie element uszczelniający.

Korzystnie, element dystansowy jest w postaci siatki.

Korzystnie, element dystansowy ukształtowany jest w postaci pofałdowanego wycinka ściany bocznej walca.

Korzystnie, zewnętrzny element nośny lub zewnętrzny element płytowy zaopatrzony jest w nakładkę dystansową.

Korzystnie, elementy dystansowe są osadzone korzystnie przelotowe w elemencie nośnym i obustronnie zakończone są elementami płytowymi, zaś źródło światła umieszczone jest po obu stronach elementu nośnego.

Korzystnie, elementy dystansowe są osadzone korzystnie przelotowa w elemencie płytowym i obustronnie zakończone są elementami nośnymi, zaś warstwa fotokatalityczną znajduje się po obu stronach elementu płytowego.

Korzystnie, elementy dystansowe są osadzone korzystnie przelotowe w wewnętrznym elemencie nośnym i zakończone są z jednej strony zewnętrznym elementem płytowym, a z drugiej strony zewnętrznym elementem nośnym.

Strumień oczyszczanego powietrza jest wprowadzany równolegle lub prostopadle do warstwy fotokatalitycznej zawartej w urządzeniu według wynalazku. Urządzenie jest przeznaczone do montażu w istniejącym kanale klimatyzacji samochodowej samodzielnie lub wielokrotnie, tworząc baterię urządzeń. W razie zabrudzenia lamp wystarczy wymienić samo urządzenie, bez konieczności wymiany całości lub fragmentu układu klimatyzacji w samochodzie. Wykorzystanie promieniowania Vis wpływa na zmniejszenie zużycia energii elektrycznej, której ilość w pojazdach mechanicznych jest ograniczona, uwarunkowana pojemnością akumulatora.

Przedmiot wynalazku jest bliżej objaśniony w przykładach wykonania i na rysunku, na którym: figura 1 przedstawia odmianę urządzenia w widoku od strony elementu płytowego, figura 2 przedstawia odmianę urządzenia z fig. 1 w widoku od strony elementu nośnego, figura 3 przedstawia odmianę urządzenia, w której promieniowanie z części diod LED pada na warstwę fotokatalityczną pod kątem w widoku od strony elementu płytowego,

PL 223 973 B1 figura 4 przedstawia odmianę urządzenia z fig, 3 w widoku od strony elementu nośnego, figura 5 przedstawia odmianę urządzenia z dwiema warstwami fotokatalitycznymi w widoku od strony elementu płytowego, figura 6 przedstawia odmianę urządzenia z fig. 5 w widoku od strony elementu nośnego, figura 7 przedstawia odmianę urządzenia z dwiema warstwami fotokatalitycznymi w widoku od strony elementu nośnego, figura 8 przedstawia odmianę urządzenia z fig. 7 w widoku od strony drugiego elementu nośnego, figura 9 przedstawia odmianę urządzenia z elementem nośnym z dwustronnie umieszczonymi źródłami światła w widoku od strony elementu płytowego, figura 10 przedstawia odmianę urządzenia z fig. 7 w widoku od strony drugiego elementu nośnego, figura 11 przedstawia odmianę wynalazku z elementem dystansowym w postaci wycinka ściany bocznej walca w widoku od strony elementu płytowego, figura 12 przedstawia odmianę urządzenia z fig. 11 w widoku od strony elementu nośnego, figura 13 i figura 15 przedstawia odmianę urządzenia z elementem dystansowym wykonanym w postaci siatki w widokach z boku, figura 14 przedstawia urządzenie z fig. 13 w widoku z góry, figura 16 przedstawia urządzenie z fig. 15 w przekroju pionowym, figura 17 przedstawia urządzenie z fig. 13 umieszczone w kanale klimatyzacji w widoku w przekroju poprzecznym kanału, figura 18 przedstawia urządzenie z fig. 13 umieszczone w kanale klimatyzacji w przekroju podłużnym kanału.

P r z y k ł a d I

Otrzymywanie warstwy fotokatalitycznej

Do 350 cm 0,2M AOT (bis-2-etytoheksylosulfonobursztynianu sodu) w cykloheksanie dodawa₃ no 1,44 cm roztworu wodnego azotanu srebra oraz heksachloroplatynianu (IV) potasu w stosunku molowym 0,5:0,1. Całość mieszano przez 30 min. w atmosferze gazu obojętnego, a następnie wpr owadzano prekursor ditlenku tytanu tetraizopropylotytanianu (TIP). Do mikroemulsji zawierającej ₃ w fazie wewnętrznej jony metalu wkraplano 150 cm mikroemulsji sporządzonej jako roztwór 0,2M AOT (bis-2-etyloheksylosulfonobursztynianu sodu) w cykloheksanie, zawierającej w fazie zdyspergowanej borowodorek sodu jako odczynnik redukujący. Stosowano 3-krotny nadmiar reduktora w stosunku do ilości moli metali. Otrzymane nanokompozyty Pt/Ag separowano, przemywano acetonem i wodą, suszono w temperaturze 80°C i kalcynowano w temperaturze 350°C przez 3 godz. Uzyskano struktury bimetaliczne typu stopowego osadzone na powierzchni ditlenku tytanu.

Jak pokazano na fig. 1, warstwa fotokatalityczna 4 na bazie ditlenku tytanu modyfikowanego metalami szlachetnymi umieszczona jest na elemencie płytowym i po przeciwnej stronie od źródła światła 7 umieszczonego na elemencie nośnym 2. Warstwa fotokatalityczna 4 na bazie ditlenku tytanu posiada właściwości fotokatalityczne w zakresie widma elektromagnetycznego UV i Vis w wyniku modyfikacji powierzchni ditlenku tytanu metalami szlachetnymi. Element płytowy 1 połączony jest z elementem nośnym 2 za pomocą elementów dystans owych 3. Otrzymany fotokatalizator naniesiony jest w postaci zawiesiny pędzlem na powierzchnię szklanej maty zaimpregnowanej uprzednio tetraetyloortokrzemianem (TEOS). Matę suszono w temperaturze 80°C, a następnie umieszczono na elemencie płytowym 1. Źródło światła 7 stanowi system diod kombinowanych o natężeniu światła 6 mW/cm , z których 2/3 emituje promieniowanie UV, a 1/3 emituje promieniowanie z zakresu światła widzialnego (Vis). Urządzenie umieszczane jest prostopadle w kanale klimatyzacji 11 za pomocą elementu mocującego 8 „na klik. Element nośny 1 wyposażony jest w uszczelkę 9. Cała objętość oczyszczanego powietrza przepływa między źródłem światła 7 a warstwą fotokatalityczną 4.

Przy prędkości liniowej przepływu strumienia powietrza 0,3 m/s i wilgotności 30%, stopień degradacji toluenu po 20 minutach naświetlania wynosił 100%.

P r z y k ł a d II

Otrzymywanie warstwy fotokataktycznej

Warstwa fotokatalityczną 4 na bazie TiO₂ modyfikowana jest platyną. Zawartość platyny wynosi 0,1% wag. w stosunku do masy TiO₂. Fotokatalizator otrzymano w wyniku dodawania do alkoholu izopropylowego wodnego roztworu heksachloroplatynianu (IV) potasu. Następnie, dodawano prekursor ditlenku tytanu tetraizopropylotytanianu (TIP). Otrzymany zol suszono w temperaturze 80°C i kalcynowano w temperaturze 450°C przez 3 godz. Następnie, fotokatalizator osadzano metodą zanurzePL 223 973 B1 niową na powierzchni materiału ceramicznego i umieszczano w urządzeniu jako element płytowy 1. Jako źródło światła 7 zastosowano diody LED emitujące promieniowanie UV i Vis emitujące promieniowanie o natężeniu 8 mW/cm . Jak pokazano na fig. 9, elementy dystansowe 3 osadzone są przelotowa w elemencie nośnym 2 i obustronnie zakończone są elementami płytowymi 1. Źródło światła 7 umieszczone jest po obu stronach elementu nośnego 2. Reaktor został umieszczony prostopadle w kanale klimatyzacji 11 i wkręcony na gwincie 8. Cała objętość powietrza oczyszczanego przepływa pomiędzy źródłami światła 7, a warstwą fotokatalityczną 4.

Przy prędkości liniowej przepływu strumienia powietrza 0,2 m/s i wilgotności 50%, stopień degradacji toluenu po 30 minutach naświetlania wynosił 95%.

P r z y k ł a d III

Otrzymywanie warstwy fotokatalitycznej

Do 500 cm 0,2M AOT w cykloheksanie dodawano 0,5 cm roztworu wodnego heksachloroplatynianu (IV) potasu oraz kwasu tetrachlorozłotowego (III). Całość mieszano w atmosferze gazu obojętnego, a następnie wkraplano drugą mikroemulsję zawierającą odczynnik redukujący borowodorek sodu zdyspergowaną w fazie wodnej mikroemulsji woda-AOT-cykioheksan. Stosowano trzykrotny nadmiar reduktora w stosunku do liczy moll metali. Nanokompozyty TiCA separowano i suszono w temperaturze 80°C i kalcynowano w temperaturze 450°C. Zawartość metali wynosiła 0,1% mol. Pt i 0,5% mol. Au w stosunku do ilości moli TiO₂.

Warstwa fotokatalityczna 4 utworzona z TiO₂ modyfikowanego metalami Au i Pt naniesiona jest w postaci zawiesiny pędzlem na powierzchnię szklanej maty zaimpregnowanej uprzednio tetraetyloortokrzemianem (TEOS) i umieszczona jak pokazano na fig, 11 w reaktorze do oczyszczania powietrza na elemencie dystansowym 3 ukształtowanym w postaci wycinka ściany bocznej walca 6 złożonego „w harmonijkę oraz na elemencie płytowym 1. Źródło światła 7 stanowi system diod kombinowanych ₂ o natężeniu światła 6 mW/cm , z których 2/3 emituje promieniowanie UV, a 1/3 emituje promieniowanie z zakresu światła widzialnego Vis. 20% diod jest umieszczonych na elemencie nośnym 2 w ten sposób, że emitują światło pod kątem 30° w stosunku do elementu płytowego 1, tak że oświetlony jest również element dystansowy 3. Reaktor umieszczany jest prostopadle do przepływu powietrza w kanale wentylacyjnym.

Przy prędkości liniowej przepływu strumienia powietrza 0,25 m/s i wilgotności 40%, stopień degradacji toluenu po 40 minutach naświetlania wynosił 100%.

P r z y k ł a d IV

Otrzymywanie warstwy fotokatalitycznej

Oczyszczoną powierzchnię blachy tytanowej umieszczono w roztworze glikolu etylenowego (98% obj.), wody (2% obj.) oraz fluorku amonu (0,09M). Roztwór znajdował się w naczyniu wykonanym z tworzywa sztucznego. Materiał bazowy umieszczono w roztworze pionowo, w taki sposób, aby zanurzone było wyłącznie 2/3 jego wysokości. Proces elektrochemiczny prowadzono przez 60 minut. Podczas trwania procesu roztwór cały czas mieszano. Podczas procesu elektrochemicznego na powierzchni materiału bazowego wytworzone zostały nanorurki TiO₂ o średnicy około 200 nm i długości około 6 pm. Materiał bazowy z wytworzoną na powierzchni matrycą nanorurek TiO₂ wyjęto z roztworu, przemyto wodą demineralizowaną, a następnie umieszczono w wodzie demineralizowanej i poddawano działaniu ultradźwięków przez 5 min. Otrzymany materiał suszono w 80°C przez 24 godz. i kalcynowano w temperaturze 450°C przez 6 godz. (stosując przyrost temperatury 2°C/min.). Następnie, podłoże z nanorurkami zanurza się w roztworze wody i izopropanolu (1:1) zawierającym heksachloroplatynian potasu (0,05M), pH roztworu wynosiło 5. Następnie, z roztworu usunięto powietrze przepuszczając argon przez 30 min,, roztwór mieszano przez 120 min. celem adsorpcji jonów metali na powierzchni nanorurek i naświetlano promieniowaniem o długości fali za zakresu 300-400 nm przez 60 min.

Otrzymany materiał suszono w temperaturze 80°C przez 2 godz., a następnie naniesiono na siatkę 5 wykonaną z drutu o grubości 1 mm i oczkach o przekątnej 3 mm stanowiącą element dystansowy 3. Źródła światła 7 w postaci kombinacji diod LED emitujących promieniowanie UV-A o długości ₂ fali 375 nm, UV-C o długości fali 254 nm oraz Vis o długości fali 415 nm, natężeniu 8 mW/cm , w stosunku wzajemnie jak 1:1:4, umieszczono na zewnętrznych elementach nośnych 2. 10% diod umieszczono pod katem 45%, tak aby oświetlały warstwę fotokatalityczną 4 na siatce 5. Jeden z zewnętrznych elementów nośnych zaopatrzony jest w element mocujący 8, a drugi w nakładkę dystansową 10.

Przy prędkości liniowej przepływu strumienia powietrza 0,25 m/s i wilgotności 20%, stopień degradacji toluenu po 20 minutach naświetlania wynosił 100%.

Claims

1. Urządzenie do fotokatalitycznego usuwania lotnych zanieczyszczeń organicznych, nieorganicznych oraz mikroorganizmów, zwłaszcza z układu klimatyzacji pojazdów mechanicznych składające się z elementu płytowego, na którym nałożona jest warstwa fotokatalityczną oraz elementu nośnego, na którym umieszczone jest źródło światła w postaci diod LEO emitujących światło UV, korzystnie UV-A i/lub UV-C, przy czym pomiędzy elementem nośnym a elementem płytowym utworzona jest przestrzeń przelotowa, zaś źródło światła skierowane jest w stronę warstwy fotokatalitycznej, znamienne tym, że warstwa fotokatalityczna (4) utworzona jest z fotokatalizatora, którym są nanorurki ditlenku tytanu modyfikowanego metalami, korzystnie szlachetnymi, otrzymywane elektrochemicznie lub nanokompozyty ditlenku tytanu modyfikowane metalami, korzystnie szlachetnymi, otrzymywane metodą mikroemulsyjną, naniesionego w znany sposób jednolicie i/lub punktowo, zaś odległość warstwy fotokatalitycznej (4) od źródła światła (7) wynosi od 1 do 30 cm, korzystnie od 2 do 7 cm, przy czym źródło światła (7) dodatkowo stanowią diody LED emitujące światło Vis o długości fali od 410 do

460 nm, korzystnie 410-430 nm, natężenie światła UV-C wynosi od 0,5 do 25 mW/cm , korzystnie od 2 2 2

2 do 8 mW/cm , natężenie światła UV-A wynosi od 0,5 do 25 mW/cm , korzystnie od 2 do 8 mW/cm , natężenie światła Vis wynosi od 0,5 do 25 mW/cm , korzystnie od 2 do 8 mW/cm , zaś stosunek liczby diod emitujących światło UV-A:UV-C:Vis wynosi od 1:1:1 do 1:1:8, korzystnie 1:1:4, przy czym korzystnie co najwyżej 20% diod jest ustawionych w ten sposób, te światło jest przez nie emitowane pod kątem od 15 do 75° w stosunku do elementu nośnego (2), zaś element płytowy (1) od elementu nośnego (2) oddzielony jest co najmniej jednym elementem dystansowym (3), na którym korzystnie n ałożona jest warstwa fotokatalityczną (4), przy czym zewnętrzny element nośny (2) lub zewnętrzny element płytowy (1) zaopatrzony jest w element mocujący (8) i ewentualnie element uszczelniający (9).

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że element dystansowy (3) jest w postaci siatki (5).

3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że element dystansowy (3) ukształtowany jest w postaci pofałdowanego wycinka ściany bocznej walca (6).

4. Urządzenie według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienne tym, że zewnętrzny element nośny (2) lub zewnętrzny element płytowy (1) zaopatrzony jest w nakładkę dystansową (10).

5. Urządzenie według któregokolwiek z zastrz. od 1 do 4, znamienne tym, że elementy dystansowe (3) są osadzone korzystnie przelotowo w elemencie nośnym (2) i obustronnie zakończone są elementami płytowymi (1), zaś źródło światła (7) umieszczone jest po obu stronach elementu nośnego (2).

6. Urządzenie według któregokolwiek z zastrz. od 1 do 4, znamienne tym, że elementy dystansowe (3) są osadzone korzystnie przelotowo w elemencie płytowym (1) i obustronnie zakończone są elementami nośnymi (2), zaś warstwa fotokatalityczną (4) znajduje się po obu stronach elementu płytowego (1).

7. Urządzenie według któregokolwiek z zastrz. od 1 do 4, znamienne tym, że elementy dystansowe (3) są osadzone korzystnie przelotowo w wewnętrznym elemencie nośnym i zakończone są z jednej strony zewnętrznym elementem płytowym (1), a z drugiej strony zewnętrznym elementem nośnym (2).