PL221635B1 - Sposób kształtowani kul metodą kucia półswobodnego w układzie podwójnym - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób kształtowania kul metodą kucia półswobodnego w układzie podwójnym.

Dotychczas znanych i stosowanych jest szereg metod wytwarzania kul, wykorzystywanych w młynach kulowych lub łożyskach tocznych. Do najczęściej spotykanych zalicza się odlewanie, kucie matrycowe lub swobodne oraz walcowanie. Kule ze stali zlewnej odlewa się najczęściej do form trwałych wykonanych z metalu, tak zwanych kokili. Kucie matrycowe kul realizowane jest na ogół na prasach ciernych lub kuźniarkach, z wykorzystaniem materiału wsadowego w postaci prętów ze stali o zwiększonej zawartości węgla i manganu. Bezpośrednio po procesie kucia na prasach mimośrodowych lub korbowych wykonuje się okrawanie wypływki. Procesy kucia swobodnego i matrycowego kul opisano w artykule autorów Sińczak J., Łukaszek M., Stanik A.: „Kucie kul do młynów kulowych”, Obróbka Plastyczna Metali, nr 5, 1997 r. Autorzy podają że kule stosowane na mielniki do młynów kulowych o średnicach powyżej 200 mm wykonuje się najczęściej w procesach kucia swobodnego. Natomiast kule o wymiarach do 200 mm kształtuje się w procesach kucia matrycowego z wypływką na prasach i młotach. Podstawową wadą procesu kucia jest stosunkowo niska wydajność oraz dość duże straty materiału związane z wypływką. Największą wydajność i uzysk materiałowy przy wytwarzaniu kul uzyskuje się stosując proces walcowania poprzeczno-klinowego oraz skośnego.

Szczegółowo procesy walcowania skośnego kul opisano w książce autorstwa Dobrucki W. „Zarys obróbki plastycznej metali”, Wydawnictwo „Śląsk”, Katowice 1975 r. Opisana w książce metoda polega na walcowaniu kul w walcarkach skośnych wyposażonych w dwa walce z naciętymi po linii śrubowej pojedynczymi bruzdami, na długości wynoszącej na ogół 3,5 zwoju. Osie walców są nachylone ukośnie względem osi materiału wsadowego - pręta, zwykle pod kątem od 3° do 7°. Podczas walcowania walce obracają się w tym samym kierunku, materiał zaś obraca się w przeciwnym kierunku. Aby otrzymać dobre wyniki walcowania, średnica wsadu powinna wynosić około 0,97 średnicy gotowych kul. Średnica walców jest 5-6 razy większa od średnicy kul. W czasie jednego obrotu walców uzyskuje się jedną kulę. W trakcie jednej minuty można otrzymać nawet 160 kul o średnicy około 0 30 mm lub 40 kul o średnicy około 0 120 mm. Ograniczeniem metody jest możliwość kształtowania kul o średnicach nieprzekraczających 120 mm.

Znany jest również sposób walcowania poprzeczno-klinowego czterech kul opisany w książce Pater Z. „Walcowanie poprzeczno-klinowe”, Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej, Lublin 2009 r. Polega on na zastosowaniu dwóch płaskich narzędzi, które przemieszczając się przeciwnie kształtują kule z wsadu w postaci pręta, którego średnica jest równa średnicy kuli. Narzędzia stosowane do walcowania składają się z dwóch części: klina kształtującego i wkładki rozcinającej. Klin kształtujący ma typowy kształt, w którym wykonano wzdłużnie równoległe rowki klinowe o zarysie poprzecznym kołowym, które oddalone są od siebie na odległość mniejszą od średnicy wykonywanej kuli. W wyniku działania klina kształtującego otrzymywane są kule połączone łącznikami walcowymi o średnicy wynoszącej około połowy średnicy kuli. Rozcięcie ukształtowanych kul realizowane jest za pomocą wkładki rozcinającej, której działanie powoduje przekształcenie łączników w brakujące części kul. Charakterystyczne jest to, że w trakcie rozcinania kule rozsuwane są na boki przez rowki, które w części kalibrującej narzędzia rozmieszczone są pod kątem do kierunku walcowania - przemieszczania narzędzia klinowego.

Istotą sposobu kształtowania kul metodą kucia półswobodnego w układzie podwójnym jest to, że półfabrykat w kształcie odcinka pręta o średnicy mniejszej od średnicy kształtowanej kuli i długości większej od średnicy kształtowanej kuli, umieszcza się na podtrzymce sprężystej pomiędzy matrycą zewnętrzną prawą a matrycą środkową, które na powierzchniach czołowych, położonych naprzeciwko siebie mają wykonane kształtowe wykroje sferyczno-stożkowe, przy czym końce półfabrykatu mają kształt stożkowy o jednakowych kątach rozwarcia stożków, następnie uruchamia się ruch postępowy matrycy środkowej ze stałą prędkością w kierunku matrycy zewnętrznej prawej, w wyniku czego spęcza się półfabrykat w kształtowych wykrojach sferyczno-stożkowych i kształtuje się kulę, po osiągnięciu przez matrycę środkową położenia końcowego umieszcza się półfabrykat na podtrzymce spręż ystej pomiędzy matrycą zewnętrzną lewą a matrycą środkową i przełącza się na przeciwny kierunek ruchu matrycy środkowej, którą przemieszcza się ze stałą prędkością w kierunku matrycy zewnętrznej lewej, w wyniku czego kształtuje się kulę w kształtowych wykrojach sferyczno-stożkowych, przy czym powierzchnie stożkowe półfabrykatów i jego powierzchnie walcowe bezpośrednio przylegające do powierzchni stożkowych kształtuje się w wykrojach sferyczno-stożkowych, zaś środkowe części półfaPL 221 635 B1 brykatów kształtuje się swobodnie. Matryca pozostaje nieruchoma, zaś uruchamia się ruch postępowy matrycy zewnętrznej prawej oraz matrycy zewnętrznej lewej, które przemieszcza się ze stałą prędk ością w kierunku matrycy środkowej i kształtuje się jednocześnie dwie kule z półfabrykatów w kształt owych wykrojach sferyczno-stożkowych.

Korzystnym skutkiem wynalazku jest to, że pozwala na kształtowanie kul o dużych średnicach powyżej 50 mm bezpośrednio z półfabrykatów przygotowanych metodami obróbki plastycznej, np. walcowania poprzeczno-klinowego. Sposób kształtowania według wynalazku pozwala zmniejszyć zużycie materiału i pracochłonność procesu wytwarzania kul. Dodatkowo dzięki wyeliminowaniu ruchu jałowego narzędzi zwiększa się wydajność procesu kucia kul. Wynalazek jest uniwersalny i może być stosowany do kształtowania wszystkich metali i stopów przeznaczonych do obróbki plastycznej.

Wynalazek, został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia przekrój izometryczny narzędzi i półfabrykatu w początkowym etapie procesu kucia, fig. 2 widok narzędzi z boku z zaznaczoną płaszczyzną przekroju A-A w początkowym etapie procesu, fig. 3 - przekrój A-A wzdłużny poprowadzony przez oś narzędzi i półfabrykat w początkowym etapie procesu, fig. 4 - przekrój izometryczny narzędzi i ukształtowanej kuli w końcowej fazie pierwszego etapu procesu kucia, fig. 5 - widok narzędzi z boku z zaznaczoną płaszczyzną przekroju B-B w końcowej fazie pierwszego etapu procesu, fig. 6 - przekrój B-B wzdłużny poprowadzony przez oś narzędzi i ukształtowaną kulę w końcowej fazie pierwszego etapu procesu, zaś fig. 7 - przekrój izometryczny narzędzi i półfabrykatu w początkowym etapie kucia z jednocześnie przemieszczającymi się matrycami zewnętrznymi.

Sposób kształtowania kul metodą kucia półswobodnego w układzie podwójnym polega na tym, że półfabrykat 4a w kształcie odcinka pręta o średnicy d0 mniejszej od średnicy D kształtowanej kuli 5 i długości L większej od średnicy D kształtowanej kuli 5, umieszcza się na podtrzymce 3a sprężystej pomiędzy matrycą 1a zewnętrzną prawą a matrycą 2 środkową które na powierzchniach czołowych, położonych naprzeciwko siebie mają wykonane kształtowe wykroje 6a, 6b, 6c i 6d sferycznostożkowe. Końce półfabrykatu 4a mają kształt stożkowy o jednakowych kątach £ rozwarcia stożków, następnie uruchamia się ruch postępowy matrycy 2 środkowej ze stałą prędkością V w kierunku matrycy 1a zewnętrznej prawej, w wyniku czego spęcza się półfabrykat 4a w kształtowych wykrojach 6a i 6b sferyczno-stożkowych i kształtuje się kulę 5. Po osiągnięciu przez matrycę 2 środkową położenia końcowego umieszcza się półfabrykat 4b na podtrzymce 3b sprężystej pomiędzy matrycą 1b zewnętrzną lewą a matrycą 2 środkową i przełącza się na przeciwny kierunek ruchu matrycy 2 środkowej, którą przemieszcza się ze stałą prędkością V w kierunku matrycy 1b zewnętrznej lewej i kształtuje się kulę 5 w kształtowych wykrojach 6c i 6d sferyczno-stożkowych. Powierzchnie stożkowe półfabrykatów 4a, 4b i jego powierzchnie walcowe bezpośrednio przylegające do powierzchni stożkowych kształtuje się w wykrojach 6a, 6b, 6c i 6d sferyczno-stożkowych, zaś środkowe części półfabrykatów 4a i 4b kształtuje się swobodnie. Matryca 2 pozostaje nieruchoma, zaś uruchamia się ruch postępowy matrycy 1a zewnętrznej prawej oraz matrycy 1 b zewnętrznej lewej, które przemieszcza się ze stałą prędkością V w kierunku matrycy 2 środkowej i kształtuje się jednocześnie dwie kule 5 z półfabrykatów 4a i 4b w kształtowych wykrojach6a, 6b oraz 6c, 6d sferyczno-stożkowych.

Claims (2)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób kształtowania kul metodą kucia półswobodnego w układzie podwójnym, znamienny tym, że półfabrykat (4a) w kształcie odcinka pręta o średnicy (do) mniejszej od średnicy (D) kształtowanej kuli (5) i długości (L) większej od średnicy (D) kształtowanej kuli (5), umieszcza się na podtrzymce (3a) sprężystej pomiędzy matrycą (1a) zewnętrzną prawą a matrycą (2) środkową, które na powierzchniach czołowych, położonych naprzeciwko siebie mają wykonane kształtowe wykroje (6a), (6b), (6c) i (6d) sferyczno-stożkowe, przy czym końce półfabrykatu (4a) mają kształt stożkowy o jednakowych kątach (£) rozwarcia stożków, następnie uruchamia się ruch postępowy matrycy (2) środkowej ze stałą prędkością (V) w kierunku matrycy (1a) zewnętrznej prawej, w wyniku czego spęcza się półfabrykat (4a) w kształtowych wykrojach (6a) i (6b) sferyczno-stożkowych i kształtuje się kulę (5), po osiągnięciu przez matrycę (2) środkową położenia końcowego umieszcza się półfabrykat (4b) na podtrzymce (3b) sprężystej pomiędzy matrycą (1b) zewnętrzną lewą a matrycą (2) środkową i przełącza się na przeciwny kierunek ruchu matrycy (2) środkowej, którą przemieszcza się ze stałą prędkością (V) w kierunku matrycy (1b) zewnętrznej lewej i kształtuje się kulę (5) w kształtowych wykrojach (6c) i (6d)

   PL 221 635 B1 sferyczno-stożkowych, przy czym powierzchnie stożkowe półfabrykatów (4a), (4b) i jego powierzchnie walcowe bezpośrednio przylegające do powierzchni stożkowych kształtuje się w wykrojach (6a), (6b), (6c) i (6d) sferyczno-stożkowych, zaś środkowe części półfabrykatów (4a) i (4b) kształtuje się swobodnie.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że matryca (2) pozostaje nieruchoma, zaś uruchamia się ruch postępowy matrycy (1a) zewnętrznej prawej oraz matrycy (1b) zewnętrznej lewej, które przemieszcza się ze stałą prędkością (V) w kierunku matrycy (2) środkowej i kształtuje się jednocześnie dwie kule (5) z półfabrykatów (4a) i (4b) w kształtowych wykrojach (6a), (6b) oraz (6c), (6d) sferyczn o-stożkowych.