PL221146B1 - Sposób otrzymywania katalizatorów tlenkowych na osnowie eksfoliowanych glinokrzemianów warstwowych - Google Patents

Sposób otrzymywania katalizatorów tlenkowych na osnowie eksfoliowanych glinokrzemianów warstwowych

Info

Publication number
PL221146B1
PL221146B1 PL399122A PL39912212A PL221146B1 PL 221146 B1 PL221146 B1 PL 221146B1 PL 399122 A PL399122 A PL 399122A PL 39912212 A PL39912212 A PL 39912212A PL 221146 B1 PL221146 B1 PL 221146B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
monomer
aluminosilicate
carried out
group
layered
Prior art date
Application number
PL399122A
Other languages
English (en)
Other versions
PL399122A1 (pl
Inventor
Piotr Kuśtrowski
Piotr Natkański
Anna Białas
Paula Niebrzydowska
Original Assignee
Univ Jagiellonski
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Univ Jagiellonski filed Critical Univ Jagiellonski
Priority to PL399122A priority Critical patent/PL221146B1/pl
Priority to EP13728259.6A priority patent/EP2864253B1/en
Priority to US14/398,791 priority patent/US9636661B2/en
Priority to ES13728259.6T priority patent/ES2667722T3/es
Priority to PCT/PL2013/000060 priority patent/WO2013169126A2/en
Publication of PL399122A1 publication Critical patent/PL399122A1/pl
Publication of PL221146B1 publication Critical patent/PL221146B1/pl

Links

Classifications

    • BPERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B01PHYSICAL OR CHEMICAL PROCESSES OR APPARATUS IN GENERAL
    • B01JCHEMICAL OR PHYSICAL PROCESSES, e.g. CATALYSIS OR COLLOID CHEMISTRY; THEIR RELEVANT APPARATUS
    • B01J23/00Catalysts comprising metals or metal oxides or hydroxides, not provided for in group B01J21/00
    • B01J23/70Catalysts comprising metals or metal oxides or hydroxides, not provided for in group B01J21/00 of the iron group metals or copper
    • B01J23/74Iron group metals
    • B01J23/745Iron
    • BPERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B01PHYSICAL OR CHEMICAL PROCESSES OR APPARATUS IN GENERAL
    • B01JCHEMICAL OR PHYSICAL PROCESSES, e.g. CATALYSIS OR COLLOID CHEMISTRY; THEIR RELEVANT APPARATUS
    • B01J21/00Catalysts comprising the elements, oxides, or hydroxides of magnesium, boron, aluminium, carbon, silicon, titanium, zirconium, or hafnium
    • B01J21/16Clays or other mineral silicates
    • BPERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B01PHYSICAL OR CHEMICAL PROCESSES OR APPARATUS IN GENERAL
    • B01JCHEMICAL OR PHYSICAL PROCESSES, e.g. CATALYSIS OR COLLOID CHEMISTRY; THEIR RELEVANT APPARATUS
    • B01J23/00Catalysts comprising metals or metal oxides or hydroxides, not provided for in group B01J21/00
    • B01J23/70Catalysts comprising metals or metal oxides or hydroxides, not provided for in group B01J21/00 of the iron group metals or copper
    • B01J23/72Copper
    • BPERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B01PHYSICAL OR CHEMICAL PROCESSES OR APPARATUS IN GENERAL
    • B01JCHEMICAL OR PHYSICAL PROCESSES, e.g. CATALYSIS OR COLLOID CHEMISTRY; THEIR RELEVANT APPARATUS
    • B01J35/00Catalysts, in general, characterised by their form or physical properties
    • B01J35/30Catalysts, in general, characterised by their form or physical properties characterised by their physical properties
    • BPERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B01PHYSICAL OR CHEMICAL PROCESSES OR APPARATUS IN GENERAL
    • B01JCHEMICAL OR PHYSICAL PROCESSES, e.g. CATALYSIS OR COLLOID CHEMISTRY; THEIR RELEVANT APPARATUS
    • B01J37/00Processes, in general, for preparing catalysts; Processes, in general, for activation of catalysts
    • B01J37/0009Use of binding agents; Moulding; Pressing; Powdering; Granulating; Addition of materials ameliorating the mechanical properties of the product catalyst
    • B01J37/0027Powdering
    • B01J37/0036Grinding
    • BPERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B01PHYSICAL OR CHEMICAL PROCESSES OR APPARATUS IN GENERAL
    • B01JCHEMICAL OR PHYSICAL PROCESSES, e.g. CATALYSIS OR COLLOID CHEMISTRY; THEIR RELEVANT APPARATUS
    • B01J37/00Processes, in general, for preparing catalysts; Processes, in general, for activation of catalysts
    • B01J37/02Impregnation, coating or precipitation
    • B01J37/0201Impregnation
    • BPERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B01PHYSICAL OR CHEMICAL PROCESSES OR APPARATUS IN GENERAL
    • B01JCHEMICAL OR PHYSICAL PROCESSES, e.g. CATALYSIS OR COLLOID CHEMISTRY; THEIR RELEVANT APPARATUS
    • B01J37/00Processes, in general, for preparing catalysts; Processes, in general, for activation of catalysts
    • B01J37/12Oxidising
    • B01J37/14Oxidising with gases containing free oxygen
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C01INORGANIC CHEMISTRY
    • C01BNON-METALLIC ELEMENTS; COMPOUNDS THEREOF; METALLOIDS OR COMPOUNDS THEREOF NOT COVERED BY SUBCLASS C01C
    • C01B39/00Compounds having molecular sieve and base-exchange properties, e.g. crystalline zeolites; Their preparation; After-treatment, e.g. ion-exchange or dealumination
    • C01B39/02Crystalline aluminosilicate zeolites; Isomorphous compounds thereof; Direct preparation thereof; Preparation thereof starting from a reaction mixture containing a crystalline zeolite of another type, or from preformed reactants; After-treatment thereof
    • C01B39/026After-treatment
    • BPERFORMING OPERATIONS; TRANSPORTING
    • B01PHYSICAL OR CHEMICAL PROCESSES OR APPARATUS IN GENERAL
    • B01JCHEMICAL OR PHYSICAL PROCESSES, e.g. CATALYSIS OR COLLOID CHEMISTRY; THEIR RELEVANT APPARATUS
    • B01J2235/00Indexing scheme associated with group B01J35/00, related to the analysis techniques used to determine the catalysts form or properties
    • B01J2235/15X-ray diffraction

Landscapes

  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Materials Engineering (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • General Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Geology (AREA)
  • Inorganic Chemistry (AREA)
  • Dispersion Chemistry (AREA)
  • Silicates, Zeolites, And Molecular Sieves (AREA)
  • Catalysts (AREA)

Abstract

Sposób otrzymywania katalizatorów tlenkowych na osnowie eksfoliowanych glinokrzemianów warstwowych polega na tym, że do przestrzeni międzywarstwowych glinokrzemianu warstwowego wprowadza się co najmniej jeden podstawowy monomer hydrofilowy w ilości od 30% wag. do 90% wag. w stosunku do masy glinokrzemianu, ewentualnie z dodatkiem hydrofilowego monomeru sieciującego w ilości do 20% wag. w stosunku do ilości pozostałych monomerów i prowadzi się polimeryzację in situ w roztworze wodnym, po czym otrzymany hybrydowy, nieorganiczno-organiczny materiał warstwowy poddaje się sorpcji co najmniej jednego kationu metalu z roztworu wodnego jego soli, a następnie obróbce termicznej w zakresie temperatur 400-700°C, w atmosferze utleniającej.

Description

Przedmiotem wynalazku jest metoda syntezy wielkopowierzchniowych katalizatorów tlenkowych na osnowie eksfoliowanych glinokrzemianów warstwowych, w których nanometryczne klastery tlenku metalu są wysoko zdyspergowane na powierzchni rozwarstwionego materiału glinokrzemianowego.
Znane metody modyfikacji naturalnych glinokrzemianów warstwowych oparte są na bezpośredniej wymianie kationów metali występujących w przestrzeniach międzywarstwowych minerału lub na wprowadzaniu do nich surfaktantów kationowych, monomerów czy łańcuchów polimerowych. Otrzymane w ten sposób materiały posiadają szerokie spektrum zastosowań m.in. w katalizie, adsorpcji oraz produkcji polimerowo-glinokrzemianowych materiałów kompozytowych.
Modyfikacje glinokrzemianów warstwowych w kierunku otrzymania materiałów o właściwościach katalitycznych były prowadzone już w pierwszej połowie XX wieku. Celem podjętych badań było otrzymanie aktywnych katalizatorów do krakingu węglowodorów. Pierwsze próby uzyskania katalizatorów polegały na usunięciu obniżających aktywność katalityczną kationów metali alkalicznych z przestrzeni międzywarstwowych minerału poprzez traktowanie kwasem [4. Mills, J. Holmes, E. E. Cornelius, Acid activation of some bentonite clays, J. Phys. Colloid Chem.. 54 (1950) 1170-1185]. W dalszych pracach uwagę skierowano na rozwinięcie powierzchni właściwej glinokrzemianów w celu zwiększenia ekspozycji centrów aktywnych. Modyfikację oparto na wprowadzeniu do przestrzeni międzywarstwowych środków powierzchniowo czynnych tworzących micele i/lub interkalacji oligokationów metali (np. Ti, Zr, Al, Fe). Po kalcynacji tak otrzymanych prekursorów, uzyskiwano tzw. podpórkowane materiały warstwowe, w których uformowane klastery tlenkowe tworzyły rodzaj filarów międzywarstwowych utrzymujących stabilną strukturę warstwową oraz powodujących znaczny wzrost powierzchni właściwej [L. Chmielarz, B. Gil, P. Kuśtrowski, Z Piwowarska, B. Dudek, M. Michalik, Montmorillonite based porous clay heterostructures (PCHs) intercalated with silica-titania pillars - synthesis and characterization, J. Solid State Chem. 182 (2009) 1094-1104, S. D. Bodman, W. R. McWhinnie, V. Begon, I. Suelves, M.-J Lazaro, T. J. Morgan, A. A. Herod, R. Kandiyoti Metal-ion pillared clays as hydrocracking catalysts (I): Catalyst preparation and assessment of performance at short contact times, Fuel 81 (2002) 449-459, S. D. Bodman, W. R. McWhinnie, V Begon, M. Milian, I. SueIves, M. -J Lazaro, A.A. Herod, R. Kandiyoti, Metalion pillared clays as hydrocracking catalysts (II): effect of contact time on products from coal extracts and petroleum distillation residues, Fuel 82 (2003) 2309-2321, US 4845066, US 4176090]. Wprowadzenie kationów metali przejściowych (np. Cu. Fe, Ni) na drodze wymiany jonowej pomiędzy warstwy glinokrzemianu, pozwoliło na zwiększenie liczby powierzchniowych centrów aktywnych, a co za tym idzie uaktywnienie modyfikowanego materiału warstwowego w procesach katalitycznych wymagających obecności centrów redoksowych, m.in. w usuwaniu tlenków azotu z gazów spalinowych (proces DeNOx), krakingu (hydrokrakingu) katalityc znym węglowodorów, utlenianiu fenolu i związków aromatycznych w łagodnych warunkach ciśnienia i temperatury. [L Chmielarz, P. Kuśtrowski, M. Zbroja, B. Gil-Knap, J. Datka, R. Dziembaj, SCR of NO by NH3 on alumina or titania pillared montmorillonite modified with Cu or Co. Part II. Temperature programmed studies]. Znaczącym uproszczeniem opisywanej tu metody syntezy katalizatorów kontaktowych na bazie glinokrzemianów warstwowych jest bezpośrednia wymiana jonowa kationów zlokalizowanych w przestrzeniach międzywarstwowych naturalnego minerału. Możliwe jest w ten sposób tworzenie aktywnych katalitycznie, lecz trudno dostępnych dla reagentów, klasterów metali przejściowych (np. Cu) lub tlenków metali w galerii międzywarstwowej [P. B. Malla, P. Ravindranathan, S. Komarneni, R. Roy, Intercalation of Copper Metal Clusters in Montmorillonite, Nature 351 (1991) 555557,
G. -W. Wang, Q.-Q. Hao, Z.-Tie Liu, Z.-W. Liu, Fischer-Tropsch synthesis over Co/montmorillonite Insights into the role of interlayer exchangeable cations, Appl. Catal. A-Gen. 405 (2011) 45-54].
W dostępnej literaturze naukowej napotkać można również na doniesienia dotyczące modyfikacji materiałów glinokrzemianowych z zastosowaniem polimerów hydrożelowych. Otrzymywane tą metodą nanokompozyty polimerowo-glinokrzemianowe testowane były dotąd głównie jako materiały przeznaczone do zastosowań adsorpcyjnych [H. Ka§goz, A. Durmu§, A. Ka§goz, Enhanced swelling and adsorption properties of AAm-AMPSNa/clay hydrogel nanocomposites for heavy metal ion removal. Polym. Adv. Technol. 19 (2008) 213-22]. Nieznane są prace, które prezentowałyby możliwość wykorzystania nanokompozytów hydrożelowo-glinokrzemianowych jako prekursorów układów tlenkowych otrzymywanych przez kontrolowaną sorpcję kationów metali połączoną z następczą obróbką termiczną.
PL 221 146 B1
Sposób otrzymywania katalizatorów tlenkowych na osnowie eksfoliowanych glinokrzemianów warstwowych według wynalazku charakteryzuje się tym, że do przestrzeni międzywarstwowych glinokrzemianu warstwowego wprowadza się co najmniej jeden podstawowy monomer hydrofilowy w ilości od 30% wag. do 90% wag. w stosunku do masy glinokrzemianu, ewentualnie z dodatkiem hydrofilowego monomeru sieciującego w ilości do 20% wag. w stosunku do ilości pozostałych monomerów i prowadzi się polimeryzację in situ w roztworze wodnym, po czym otrzymany hybrydowy, nieorganiczno-organiczny materiał warstwowy poddaje się sorpcji co najmniej jednego kationu metalu z roztworu wodnego jego soli, a następnie obróbce termicznej w zakresie temperatur 400-700°C, w atmosferze utleniającej.
Jako glinokrzemian warstwowy korzystnie stosuje się bentonit, montmorylonit, nontrolit, saponit.
Jako monomer podstawowy korzystnie stosuje się monomer zawierający w budowie cząsteczki polarną grupę hydrofilową, taką jak karboksylowa, hydroksylowa, sulfonowa, aminowa pierwszorzędowa lub drugorzędowa, najkorzystniej wybrany z grupy zawierającej: kwas akrylowy, kwas metakrylowy, akryloamid, N-winyloformamid, alkohol winylowy, metakrylan 2-hydroksyetylu.
Jako monomer sieciujący stosuje się monomer zawierający w cząsteczce więcej niż jedno wiązanie podwójne, najkorzystniej: N,N'-metylenobisakryloamid, dimetakrylan glikolu etylenowego, diakrylan glikolu etylenowego.
Korzystnie stosunek wagowy monomeru podstawowego do monomeru sieciującego zawiera się w zakresie od 1, 0 do 4,0.
Proces polimeryzacji in situ korzystnie prowadzi się z dodatkiem inicjatora, w temperaturze od 20 do 70°C, w atmosferze gazu obojętnego jako inicjator korzystnie stosuje się nadsiarczan amonu, dichlorowodorek 2,2'-azobis(2-metylopropionamidu).
Kation metalu, który jest wprowadzany do materiału hybrydowego otrzymanego po zakończeniu procesu polimeryzacji jest kationem metalu przejściowego, najkorzystniej wybranym z grupy zawierającej: Fe, Ni, Co, Cu, Mo, Zn, Cr, Mn. Jako sól metalu, która jest stosowana w etapie sorpcji korzystnie stosuje się łatwo rozpuszczalne w wodzie sole azotanowe lub chlorkowe wyżej wymienionych metali, np. Fe(NO3)3-9H2O, FeChO^O, Cu(NO3)r3H2O, CuCh, Co(NO3)2-6H2O, CoCfe, CoCfeO^O, Ni(NO3)2-6H2O, NiCl2-6H2O, NiCfe, MoCfe, Zn^Oh-^O, Zn(NO3)2, ZnCfe, Cr(NO3)3-9H2O, CrCl3-6H2O, Mn(NO3)2-6H2O, MnC^l^O.
Etap sorpcji prowadzi się w ten sposób, że otrzymany w etapie polimeryzacji hybrydowy, nieorganiczno-organiczny materiał warstwowy suszy się w temperaturze od 20 do 90°C, homogenizuje i miele, w celu uzyskania materiału w formie proszku. Proszek nanokompozytu następnie zawiesza się w roztworze soli metalu i miesza się zawiesinę w temperaturze od 20 do 80°C, w czasie od 1 do 96 h. Stosunek wagowy nanokompozytu do soli metalu w roztworze wynosi od 1,0 do 30,0.
Trzeci etap, czyli obróbkę termiczną, prowadzi się w atmosferze powietrza, w czasie od 1 do 24 h, podnosząc temperaturę z prędkością od 0,1 do 50°C/min.
Sposób według wynalazku polega na modyfikacji termicznej nanokompozytu hydrożelowo-glinokrzemianowego z sorbowanymi kationami metalu(li) przejściowego(wych). Istotną różnicą względem komercyjnie otrzymywanych kompozytów polimerowo-glinokrzemianowych jest zwiększenie zawartości nieorganicznej do zakresu 30-90% wag. Modyfikacja materiału ilastego poprzez wprowadzenie łańcuchów hydrożelowych do przestrzeni międzywarstwowych skutkuje poprawą jego pojemności sorpcyjnej względem kationów metali. W wyniku obróbki termicznej dochodzi do usunięcia części organicznej na drodze spalania i eksfoliacji struktury warstwowej z utworzeniem układów katalitycznych w postaci tlenku metalu osadzonego na podłożu glinokrzemianowym.
Nowy sposób syntezy pozwala na uzyskanie rozwarstwionego materiału glinokrzemianowego, na powierzchni którego zdeponowane są nanometryczne klastery tlenku metalu stanowiące dodatkowe centra aktywne, poprawiające znacząco właściwości katalityczne materiału. Metoda znosi ograniczenia poprzednio opracowanej techniki podpórkowania, która była zawężona do wprowadzenia do modyfikowanego materiału ilastego jedynie tlenków metali tworzących trwałe oligokationy. Uzyskiwane katalizatory na bazie prekursorów hydrożelowo-glinokrzemianowych cechują się ponad 10-cio krotnym wzrostem powierzchni właściwej względem materiału wyjściowego, co umożliwia w założeniu ekspozycję maksymalnej liczby powierzchniowych centrów aktywnych katalitycznie i adsorpcyjnie. Ponadto, zaproponowana metoda syntezy pozwala na uzyskiwanie bardzo szerokiej gamy faz tlenkowych rozproszonych na nośniku glinokrzemianowym. Posiadając hydrożelowo-glinokrzemianowy prekursor kompozytowy można w sposób kontrolowany przeprowadzić jego dalszą modyfikację wprowadzając do przestrzeni międzywarstwowych dowolny rodzaj kationów lub mieszaniny kationów metali. Istnieje
PL 221 146 B1 zatem możliwość projektowania materiałów aktywnych katalitycznie w wielu procesach, w których stosować można układy tlenkowe oparte na nośnikach kwasowych. Przykładowe reakcje katalityczne, w których stosować można zsyntetyzowane materiały to: dehydrogenacja węglowodorów, usuwanie tlenków azotu na drodze redukcji amoniakiem bądź węglowodorami, utlenianie związków organicznych. Dodatkową zaletą proponowanej innowacji jest względnie niski koszt syntezy, prowadzonej w rozpuszczalniku wodnym, bez konieczności stosowania uciążliwych dla środowiska środków powierzchniowo czynnych.
Sposób według wynalazku został bliżej przedstawiony w przykładach stosowania.
P r z y k ł a d 1
Synteza nanokompozytu hydrożelowo-glinokrzemianowego
W reaktorze szklanym o pojemności 250 mL umieszczonym na łaźni wodnej zaopatrzonym w mieszadło mechaniczne i termometr sporządza się 200 ml roztworu zawierającego 30 g monomerów (kwasu akrylowego i N,N'-metylenobisakryloamidu w stosunku molowym odpowiednio 1/100) oraz 30 g montmorylonitu. Po uruchomieniu mieszadła (1000 obr/min) ustala się temperaturę łaźni na 30°C i pozostawia układ na 24 godziny do spęcznienia montmorylonitu w roztworze monomerów. Następnie do jednorodnej mieszaniny dodaje się inicjator (nadsiarczan amonu) w ilości 1% mol. względem monomerów. Z reaktora usuwa się tlen poprzez barbotaż gazem obojętnym (argonem) przez 10 minut. Po tym czasie zawartość reaktora jest mieszana z szybkością 400 obr/min w temperaturze 60°C do utworzenia kompozytu w postaci usieciowanego żelu. Otrzymany produkt rozdrabnia się za pomocą homogenizatora, a następnie pozostawia do wyschnięcia w suszarce w temperaturze 60°C. Suchy produkt mieli się w młynie kulowym do uzyskania proszku. Stosując zaproponowaną procedurę syntezy uzyskuje się jednorazowo ok. 60 g nanokompozytu.
Modyfikacja zsyntetyzowanego nanokompozytu poprzez wprowadzenie kationów Fe(III)
W zamkniętej korkiem jednoszyjnej kolbie okrągłodennej o pojemności 250 mL umieszczonej na termostatowanej łaźni olejowej i zaopatrzonej w mieszadło magnetyczne sporządza się zawiesinę kompozytu w 0,01 M roztworze Fe(NO3)3-9H2O zawierającą 2 g kompozytu i 0,461 g nonahydratu azotanu(V) żelaza(III). Otrzymaną zawiesinę miesza się przez 72 h w temperaturze 30°C z szybkością 400 obr/min. Otrzymany rdzawy osad kompozytu odsącza się na lejku Bϋchnera, przemywa dużą ilością wody destylowanej i suszy w temperaturze 60°C przez 4 h.
Kalcynacja nanokompozytu
Kompozyt (2 g) umieszcza się w łódce porcelanowej i poddaje kalcynacji w piecu rurowym w przepływie powietrza (2 L/min) w temperaturze 600°C przez 6 h z narostem temperatury 1°C/min. Po kalcynacji pozostaje ok. 0,93 g próbki. Wysuszony materiał przenosi się do pojemnika polipropylenowego i przechowuje w eksykatorze.
P r z y k ł a d 2
Synteza nanokompozytu hydrożelowo-glinokrzemianowego
W reaktorze szklanym o pojemności 250 mL umieszczonym na łaźni wodnej zaopatrzonym w mieszadło mechaniczne i termometr sporządza się 200 ml roztworu zawierającego 10 g monomerów (N-winyloformamidu i N,N'-metylenobisakryloamidu w stosunku molowym odpowiednio 1/100) oraz 10 g montmorylonitu. Po uruchomieniu mieszadła (500 obr/min) ustala się temperaturę łaźni na 30°C i pozostawia układ na 24 godziny do spęcznienia montmorylonitu w roztworze monomerów. Następnie do jednorodnej mieszaniny dodaje się dichlorowodorek 2,2'-azobis(2-metylopropionamidu) w ilości 1% mol. względem monomerów. Z reaktora usuwa się tlen poprzez barbotaż gazem obojętnym (argonem) przez 10 minut. Po tym czasie zawartość reaktora jest mieszana w temperaturze 60°C do utworzenia kompozytu w postaci usieciowanego żelu. Otrzymany produkt rozdrabnia się za pomocą homogenizatora, a następnie pozostawia do wyschnięcia w suszarce w temperaturze 60°C. Suchy produkt mieli się w młynie kulowym do uzyskania proszku. Stosując zaproponowaną procedurę syntezy uzyskuje się jednorazowo ok. 60 g nanokompozytu.
Modyfikacja zsyntetyzowanego nanokompozytu poprzez wprowadzenie kationów Cu(II)
W zamkniętej korkiem jednoszyjnej kolbie okrągłodennej o pojemności 250 mL umieszczonej na termostatowanej łaźni olejowej i zaopatrzonej w mieszadło magnetyczne sporządza się zawiesinę kompozytu w 0,01 M roztworze Cu(NO3)3-3H2O zawierającą 2 g kompozytu i 0,422 g trihydratu azotanu(V) miedzi(II). Otrzymaną zawiesinę miesza się przez 72 h w temperaturze 30°C z szybkością 400 obr/min. Otrzymany osad kompozytu odsącza się na lejku Bϋchnera, przemywa dużą ilością wody destylowanej i suszy w temperaturze 60°C przez 4 h.
PL 221 146 B1
Kalcynacja nanokompozytu
Kompozyt (2 g) umieszcza się w łódce porcelanowej i poddaje kalcynacji w piecu rurowym w przepływie powietrza (2 L/min) w temperaturze 600°C przez 8 h z narostem temperatury 0,5°C/min. Po kalcynacji pozostaje ok. 0,95 g próbki. Wysuszony materiał przenosi się do pojemnika polipropylenowego i przechowuje w eksykatorze.
P r z y k ł a d 3
Proces ewolucji strukturalnej wyjściowego glinokrzemianu warstwowego przebadano metodą proszkowej dyfrakcji rentgenowskiej (XRD) na przykładzie katalizatora otrzymanego zgodnie z przykładem 1.
Na Fig. 1 zademonstrowano zestaw obrazów dyfrakcyjnych zarejestrowanych dla preparatu na poszczególnych etapach syntezy: wyjściowego montmorylonitu (MMT), montmorylonitu po interkalacji hydrożelu (MMTAA), montmorylonitu po interkalacji hydrożelu oraz sorpcji jonów Fe(III) (MMTAAFe6%) oraz zmodyfikowanego montmorylonitu po końcowej obróbce termicznej (MMTAAFe6% kalc).
Dla naturalnego montmorylonitu refleks (001) występujący na obrazie dyfrakcyjnym w położeniu 20 wynoszącym 7,04° informuje o warstwowym uporządkowaniu materiału, w którym odległość międzywarstwowa wynosi 1,25 nm. Po wprowadzeniu modyfikatora hydrożelowego obserwowane jest przesunięcie omawianego piku dyfrakcyjnego w kierunku niższych kątów 2Θ, co świadczy o wzroście odległości międzywarstwowej do ok. 1.69 nm. Efekt ten jednoznacznie dowodzi udanej interkalacji łańcuchów polimerowych do przestrzeni międzywarstwowych montmorylonitu. Po sorpcji jonów Fe(III) nie obserwuje się wyraźnego refleksu (001). Szeroki pik występujący przy wartościach kąta 2Θ poniżej 13° sugeruje częściową eksfoliację modyfikowanego glinokrzemianu. Preparat kalcynowany nie wykazuje obecności omawianego maksimum, co jednoznacznie wskazuje na pełne rozwarstwienie materiału. Dodatkowo, brak refleksów charakterystycznych dla faz tlenkowych tworzonych przez związki żelaza pozwala na stwierdzenie wysokiego stopnia dyspersji Fe2O3 na powierzchni eksfoliowanego materiału glinokrzemianowego.
Właściwości tekstualne otrzymanego katalizatora tlenkowego (MMTAAFe6% kalc) przebadano używając metody niskotemperaturowej sorpcji azotu. W celu porównania wykonano analogiczny pomiar dla preparatu MMTFe_ref uzyskanego na drodze klasycznej wymiany jonowej kationów występujących w przestrzeniach międzywarstwowych montmorylonitu ze złoża Wyoming na jony Fe(III). Metodą wymiany jonowej wprowadzono identyczną ilość metalu przejściowego, jak w przypadku próbki otrzymanej metodą opisaną w przykładzie 1. Zebrane izotermy adsorpcjidesorpcji azotu zarejestrowane w temperaturze 77 K dla katalizatora tlenkowego (MMTAAFe6% kalc) oraz materiału odniesienia, zaprezentowane na Fig. 2 dowodzą, iż zastosowanie sposobu według wynalazku dla otrzymywania katalizatora na osnowie glinokrzemianowej pozwala na nadanie mu charakteru porowatego. Klasyczna ścieżka modyfikacji montmorylonitu z zastosowaniem wymiany jonowej prowadzi do otrzymania materiału o niewielkim rozwinięciu powierzchni, 2 która obliczona według założeń modelu BET wynosi 45 m /g. Dla preparatu MMTAAFe6% kalc 2 analogiczna wartość rozwinięcia powierzchni osiąga 265 m /g.
P r z y k ł a d 4
Zsyntetyzowane materiały na bazie nanokompozytów zawierające 6, 10 i 20 % wag. żelaza, jak również niemodyfikowany montmorylonit użyty jako materiał wyjściowy do dalszych modyfikacji zostały przetestowane pod względem ich potencjalnego zastosowania w katalitycznych procesach konwersji węglowodorów na przykładzie reakcji odwodornienia etylobenzenu do styrenu. Testy zostały przeprowadzone w przepływowym mikroreaktorze kwarcowym w atmosferze beztlenowej (0,05 g katalizatora, całkowita szybkość przepływu reagentów 50 ml/min, zawartość pary etylobenzenu w He - 0,1% obj.). Zbadano wpływ zawartości żelaza na stopień konwersji etylobenzenu do styrenu oraz selektywność prowadzonej reakcji. W Tabeli 1 zestawione zostały wartości parametrów katalitycznych wyznaczone w temperaturze 650°C.
T a b e l a 1
Katalizator Konwersja etylobenzenu [%] Selektywność do styrenu [%]
MMT kalc 10,1 96,8
MMTAAFe 6% kalc 57,3 96,8
MMTAAFe 10% klac 46,0 96,8
MMTAAFe 20% kalc 44,7 95,5

Claims (19)

1. Sposób otrzymywania katalizatorów tlenkowych na osnowie eksfoliowanych glinokrzemianów warstwowych, w którym kationy metali wprowadza się do struktury glinokrzemianu, znamienny tym, że do przestrzeni międzywarstwowych glinokrzemianu warstwowego uprowadza się co najmniej jeden podstawowy monomer hydrofilowy w ilości od 30% wag. do 90% wag. w stosunku do masy glinokrzemianu, ewentualnie z dodatkiem hydrofilowego monomeru sieciującego w ilości do 20% wag. w stosunku do ilości pozostałych monomerów i prowadzi się polimeryzację in situ w roztworze wodnym, po czym otrzymany hybrydowy, nieorganiczno-organiczny materiał warstwowy poddaje się sorpcji co najmniej jednego kationu metalu z roztworu wodnego jego soli, a następnie obróbce termicznej w zakresie temperatur 400-700°C, w atmosferze utleniającej.
2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako glinokrzemian warstwowy stosuje się bentonit, montmorylonit, nontrolit, saponit.
3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako monomer podstawowy stosuje się monomer zawierający polarną grupę hydrofilową.
4. Sposób według zastrz. 3, znamienny tym, że polarną grupą hydrofilową jest grupa karboksylowa, hydroksylowa, sulfonowa, aminowa pierwszorzędowa lub aminowa drugorzędowa.
5. Sposób według zastrz. 1 albo 4, znamienny tym, że monomer podstawowy jest wybrany z grupy zawierającej: kwas akrylowy, kwas metakrylowy, akryloamid, N-winyloformamid, alkohol winylowy, metakrylan 2-hydroksyetylu.
6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako monomer sieciujący stosuje się monomer zawierający w cząsteczce więcej niż jedno wiązanie podwójne.
7. Sposób według zastrz. 1 albo 6, znamienny tym, że monomer sieciujący jest wybrany z grupy zawierającej: N,N‘-metylenobisakryloamid, dimetakrylan glikolu etylenowego, diakrylan glikolu etylenowego.
8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosunek wagowy monomeru podstawowego do monomeru sieciującego zawiera się w zakresie od 1,0 do 4,0.
9. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że proces polimeryzacji prowadzi się w temperaturze od 20 do 70°C, w atmosferze gazu obojętnego.
10. Sposób według zastrz. 1 albo 9, znamienny tym, że proces polimeryzacji prowadzi się z dodatkiem inicjatora.
11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że jako inicjator stosuje się nadsiarczan amonu, dichlorowodorek 2,2'-azobis(2-metylopropionamidu).
12. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że kation metalu jest kationem metalu przejściowego.
13. Sposób według zastrz. 1 albo 12, znamienny tym, że kation metalu jest wybrany z grupy zawierającej: Fe, Ni, Co, Cu, Mo, Zn, Cr, Mn.
14. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako sól metalu stosuje się sole azotanowe lub chlorkowe.
15. Sposób według zastrz. 1 albo 14, znamienny tym, że sól metalu jest wybrana z grupy zawierającej: Fe(NO3)3-9H2O, FeCl3-6H2O, Cu(NO3)2-3H2O, CuCl2, Co(NO3)2-6H2O, CoCl2, CoCl2-6H2O, Ni(NO3)2-6H2O, NiCl2-6H2O, NiCfe, MoCfe, Zn(NO3)2-H2O, Zn(NO)2, ZnCfe, Cr(NO3)3-9H2O, CrCl3-6H2O, Mn(NO3)2-6H2O, MnCfe-^O.
16. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że etap sorpcji prowadzi się w ten sposób, że otrzymany w etapie polimeryzacji hybrydowy, nieorganiczno-organiczny materiał warstwowy suszy się w temperaturze od 20 do 90°C, homogenizuje i miele, po czym otrzymany proszek nanokompozytu zawiesza się w roztworze soli metalu i miesza się zawiesinę w temperaturze od 20 do 80°C, w czasie od 1 do 96 h.
17. Sposób według zastrz. 1 albo 16, znamienny tym, że stosunek wagowy nanokompozytu do soli metalu w roztworze wynosi od 1,0 do 30,0.
18. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że obróbkę termiczną, prowadzi się w atmosferze powietrza, w czasie od 1 do 24 h.
19. Sposób według zastrz. 1 albo 18, znamienny tym, że obróbkę termiczną prowadzi się podnosząc temperaturę z prędkością od 0,1 do 50°C/min.
PL399122A 2012-05-09 2012-05-09 Sposób otrzymywania katalizatorów tlenkowych na osnowie eksfoliowanych glinokrzemianów warstwowych PL221146B1 (pl)

Priority Applications (5)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL399122A PL221146B1 (pl) 2012-05-09 2012-05-09 Sposób otrzymywania katalizatorów tlenkowych na osnowie eksfoliowanych glinokrzemianów warstwowych
EP13728259.6A EP2864253B1 (en) 2012-05-09 2013-05-02 Method for obtaining oxide catalysts on the base of exfoliated layered aluminosilicates
US14/398,791 US9636661B2 (en) 2012-05-09 2013-05-02 Method for obtaining oxide catalysts on the base of exfoliated layered aluminosilicates
ES13728259.6T ES2667722T3 (es) 2012-05-09 2013-05-02 Método para obtener catalizadores de óxido sobre la base de aluminosilicatos en capas exfoliados
PCT/PL2013/000060 WO2013169126A2 (en) 2012-05-09 2013-05-02 Method for obtaining oxide catalysts on the base of exfoliated layered aluminosilicates

Applications Claiming Priority (1)

Application Number Priority Date Filing Date Title
PL399122A PL221146B1 (pl) 2012-05-09 2012-05-09 Sposób otrzymywania katalizatorów tlenkowych na osnowie eksfoliowanych glinokrzemianów warstwowych

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL399122A1 PL399122A1 (pl) 2013-11-12
PL221146B1 true PL221146B1 (pl) 2016-02-29

Family

ID=48607338

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL399122A PL221146B1 (pl) 2012-05-09 2012-05-09 Sposób otrzymywania katalizatorów tlenkowych na osnowie eksfoliowanych glinokrzemianów warstwowych

Country Status (5)

Country Link
US (1) US9636661B2 (pl)
EP (1) EP2864253B1 (pl)
ES (1) ES2667722T3 (pl)
PL (1) PL221146B1 (pl)
WO (1) WO2013169126A2 (pl)

Families Citing this family (7)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
CN103691462B (zh) * 2014-01-02 2015-05-20 常州大学 一种剥离型膨润土负载磷酸银催化剂的制备
CN103785430B (zh) * 2014-02-27 2015-06-24 常州大学 一种炭质纤维修饰的膨润土片层负载磷酸银的制备方法
CN103801341B (zh) * 2014-02-27 2015-06-24 常州大学 一种炭质纤维修饰的水滑石片层负载磷酸银的制备方法
CN108203102B (zh) * 2016-12-16 2019-11-08 中国石油天然气股份有限公司 一种复合改性的sapo-34分子筛及其制备方法
CN107321362B (zh) * 2017-06-29 2020-07-07 湘潭大学 一种制备三金属硅酸盐催化剂的方法及该催化剂的应用
CN108640248B (zh) * 2018-03-21 2020-11-13 四川大学 一种利用基于碳基磁性铁钴双金属材料激活过一硫酸盐去除水中雌激素的方法
CN110627186B (zh) * 2019-08-20 2021-02-02 重庆大学 利用经修饰的钴氧化物催化过硫酸盐产生单线态氧的废水处理方法

Family Cites Families (4)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4176090A (en) 1975-11-18 1979-11-27 W. R. Grace & Co. Pillared interlayered clay materials useful as catalysts and sorbents
US4845066A (en) 1988-08-25 1989-07-04 Phillips Petroleum Company Preparation of pillared clay
HU228872B1 (hu) 2007-05-31 2013-06-28 Univ Szegedi N-izopropil-akrilamid, akrilamid és akrilsav polimerizációjával szintetizált hidrogélek rétegszilikátokkal készült nanokompozitjai, eljárás ezek elõállítására és alkalmazásuk ozmotikusan aktív hidrogél szövettágító expanderekben bõr nyerésére
JP5361899B2 (ja) 2007-11-21 2013-12-04 エルジー・ケム・リミテッド ナノ複合体、これを含むポリマー組成物及びその製造方法

Also Published As

Publication number Publication date
WO2013169126A3 (en) 2014-01-30
US20150133288A1 (en) 2015-05-14
EP2864253B1 (en) 2018-01-31
US9636661B2 (en) 2017-05-02
ES2667722T3 (es) 2018-05-14
EP2864253A2 (en) 2015-04-29
PL399122A1 (pl) 2013-11-12
WO2013169126A2 (en) 2013-11-14

Similar Documents

Publication Publication Date Title
PL221146B1 (pl) Sposób otrzymywania katalizatorów tlenkowych na osnowie eksfoliowanych glinokrzemianów warstwowych
Adam et al. The utilization of rice husk silica as a catalyst: review and recent progress
Hora et al. Comparative study of physico-chemical properties of laboratory and industrially prepared layered double hydroxides and their behavior in aldol condensation of furfural and acetone
Polverejan et al. Acidic porous clay heterostructures (PCH): intragallery assembly of mesoporous silica in synthetic saponite clays
Li et al. The role of titania pillar in copper-ion exchanged titania pillared clays for the selective catalytic reduction of NO by propylene
Faghihian et al. Surface properties of pillared acid-activated bentonite as catalyst for selective production of linear alkylbenzene
Kilicarslan et al. Cr incorporated MCM-41 type catalysts for isobutane dehydrogenation and deactivation mechanism
Li et al. Selective catalytic reduction of nitric oxide by ethylene in the presence of oxygen over Cu2+ ion-exchanged pillared clays
CN107661777B (zh) 具有烃脱氢催化作用的催化剂及其制备方法和应用以及烃脱氢反应方法
Toranzo et al. Pillaring of saponite with zirconium oligomers
Zhou et al. Synthesis and acid catalysis of nanoporous silica/alumina-clay composites
JP6841833B2 (ja) モレキュラーシーブssz−106、その合成及び使用
Tanaka et al. Synthesis of Mg–Al mixed oxides with markedly high surface areas from layered double hydroxides with organic sulfonates
Guo et al. Hierarchical Hβ zeolite as a highly efficient solid acid catalyst for alkenylation of p-xylene with phenylacetylene
CN104588089B (zh) 一种氟化铵改性制备脱重整生成油烯烃催化剂的方法
Yurdakoç et al. Preparation and characterization of Cr-and Fe-pillared bentonites by using CrCl3, FeCl3, Cr (acac) 3 and Fe (acac) 3 as precursors
Dutta Clay mineral catalysts
Gebretsadik et al. Potential of Cu–saponite catalysts for soot combustion
CN103861644B (zh) 一种用于脱烯烃的改性粘土催化剂及其制备方法
Khanday et al. Conversion of zeolite—A in to various ion-exchanged catalytic forms and their catalytic efficiency for the synthesis of benzimidazole
Kooli Thermal stability investigation of organo-acid-activated clays by TG-MS and in situ XRD techniques
Moronta et al. Isomerization of 1-butene catalyzed by ion-exchanged, pillared and ion-exchanged/pillared clays
JP6010083B2 (ja) FCC再生器からのSOx排出を低減するための添加剤を含む陰イオン性粘土およびそれらの製造プロセス
Hassan et al. Various characteristics and catalytic performance of iron (II) phthalocyanine immobilized onto titania-and vanadia-pillared bentonite clay in in situ polymerization of methyl methacrylate: an attempt to synthesize novel polymer/iron phthalocyanine/pillared clay nanocomposites
Balci et al. Physicochemical properties of vanadium impregnated Al-PILCs: Effect of vanadium source