PL220956B1 - Sposób wytwarzania etykiet samoprzylepnych - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Niniejszy wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania etykiet samoprzylepnych.

W znanych sposobach wytwarzania etykiet samoprzylepnych, na warstwę wierzchnią wstęgi materiału samoprzylepnego naklejoną na warstwę podłoża, w maszynie drukującej nanosi się w ustalonych obszarach nadruk, a następnie przecina się warstwę wierzchnią wokół ustalonych obszarów, uzyskując nienaruszoną warstwę podłoża z etykietami wyciętymi w warstwie wierzchniej. Tak uformowana wstęga materiału samoprzylepnego jest nawijana na rolkę, która może być zakładana do maszyn etykietujących, przystosowanych do odklejania etykiet z warstwy wierzchniej i nanoszenia ich na produkty do etykietowania. Proces wytwarzania etykiet tego typu przedstawiony jest w patencie amerykańskim nr US5351426, w którym dodatkowo formuje się obszar wolny od substancji klejącej celem ułatwienia odklejania etykiet z podłoża.

Niektóre urządzenia etykietujące mają możliwość zliczania ilości wydanych etykiet, co pozwala na określenie ilości etykiet wprowadzonych do obrotu. Informacja ta jest często podstawą rozliczeń finansowych, jest więc istotnym, aby była podana precyzyjnie i odporna na manipulacje. Informacja ta może zostać łatwo zmodyfikowana poprzez ingerencję w pamięć urządzenia etykietującego.

Celem wynalazku jest opracowanie sposobu wytwarzania etykiet samoprzylepnych, które w łatwy sposób umożliwią kontrolę ilości etykiet wydanych w maszynie etykietującej.

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania etykiet samoprzylepnych, w którym za pomocą maszyny drukującej na warstwę wierzchnią wstęgi materiału samoprzylepnego naklejoną na warstwę podłoża nanosi się w ustalonych obszarach etykiet nadruk, a następnie w sekcji sztancującej przecina się warstwę wierzchnią wokół obszarów etykiet, po czym w sekcji usuwającej ażur usuwa się część warstwy wierzchniej, przy czym za pomocą maszyny drukującej nanosi się na warstwę wierzchnią w obszarze paskowym stycznym do krawędzi warstwy wierzchniej oznaczenia liczbowe, a w sekcji sztancującej przecina się warstwę wierzchnią wzdłuż krawędzi obszaru paskowego, po czym w sekcji usuwającej ażur usuwa się warstwę wierzchnią z obszaru ażuru poza obszarami etykiet i obszarem paskowym.

Za pomocą maszyny drukującej można nanosić na warstwę wierzchnią w obszarze paskowym oznaczenia liczbowe określające ilość obszarów etykiet pomiędzy początkiem wstęgi materiału samoprzylepnego a miejscem, w którym jest umieszczone dane oznaczenie liczbowe.

Obszar paskowy może mieć szerokość od 1 do 5 mm.

W sekcji sztancującej można ponadto przecinać warstwę wierzchnią w obszarze paskowym od krawędzi warstwy wierzchniej do krawędzi obszaru paskowego w miejscach pomiędzy oznaczeniami liczbowymi.

W sekcji sztancującej można przecinać warstwę wierzchnią wokół obszarów etykiet za pomocą noży kształtowych umieszczonych na rolce nacinającej wraz z nożem wzdłużnym, za pomocą którego przecina się warstwę wierzchnią wzdłuż krawędzi obszaru paskowego.

W sekcji sztancującej można przecinać warstwę wierzchnią wokół obszarów etykiet za pomocą noży kształtowych umieszczonych na rolce nacinającej innej niż rolka nacinająca, na której umieszczony jest nóż wzdłużny, za pomocą którego przecina się warstwę wierzchnią wzdłuż krawędzi obszaru paskowego.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony w przykładach wykonania na rysunku, na którym:

Fig. 1 przedstawia schematycznie linię technologiczną do wytwarzania etykiet samoprzylepnych.

Fig. 2 przedstawia schematycznie sposób przecinania warstwy wierzchniej w sekcji sztancującej.

Fig. 3 przedstawia schematycznie rozszerzoną odmianę sposobu przecinania warstwy wierzchniej w sekcji sztancującej.

Figura 1 przedstawia schematycznie linię technologiczną do wytwarzania etykiet samoprzylepnych. Na odwijak 101 założona jest rolka czystego materiału samoprzylepnego, zawierającego warstwę wierzchnią, którą może być papier lub folia, połączoną warstwą kleju z warstwą podłoża silikonowego lub papierowego. Wstęga materiału samoprzylepnego jest wprowadzana do maszyny drukującej 102, w której na warstwę wierzchnią nanosi się w ustalonych obszarach etykiet nadruk, przykładowo oznaczenia produktów, na które będą nanoszone etykiety. W jednym z rozwiązań, maszyna drukująca 102 jest maszyną cyfrową z możliwością zmiany treści nadruku w miarę przesuwania się wstęgi materiału samoprzylepnego. W sposobie według wynalazku, za pomocą maszyny drukującej 102 poza drukowaniem w ustalonych obszarach etykiet nanosi się na warstwę wierzchnią, w obszarze paskowym stycznym do krawędzi warstwy wierzchniej, oznaczenia liczbowe. Następnie,

PL 220 956 B1 zadrukowany materiał samoprzylepny podaje się do kolejnej maszyny z sekcją sztancującą 103 i sekcją usuwającą ażur 104. W sekcji sztancującej 103 przecina się warstwę wierzchnią w ustalonych obszarach, to znaczy wokół obszarów etykiet i wzdłuż krawędzi obszaru paskowego, jak pokazano szczegółowo na Fig. 2. Następnie, nacięty materiał samoprzylepny podaje się do sekcji usuwającej ażur 104, w której usuwa się warstwę wierzchnią z obszaru poza obszarami etykiet i obszarem paskowym, który to obszar tworzy ażur. Usunięcie ażuru ułatwia manipulowanie etykietami w maszynach etykietujących. Tak uformowana wstęga materiału samoprzylepnego jest podawana do nawijaka 105, który nawija rolkę etykiet.

Figura 2 przedstawia schematycznie sposób przecinania warstwy wierzchniej w sekcji sztancującej. Wstęgę materiału samoprzylepnego 200 z naniesionym na jego warstwie wierzchniej nadrukiem informacyjnym 203 etykiet i oznaczeniami liczbowymi 204 podaje się pod rolkę nacinającą 206 sekcji sztancującej 103 dociśniętą do rolki wspornikowej 205. Rolka nacinająca 206 zawiera wypukłe noże kształtowe 207, których kształt i ułożenie odpowiada kształtowi i ułożeniu obszarów etykiet oraz nóż wzdłużny 208 umieszczony równolegle do krawędzi rolki nacinającej 206. Po przejściu wstęgi materiału samoprzylepnego 200 przez sekcję sztancującą 103, warstwa wierzchnia ma przecięcia 209 określające kształt etykiet oraz wzdłużne przecięcie 210, równoległe do krawędzi bocznej 201 wstęgi. Obszar pomiędzy krawędzią boczną 201 wstęgi a przecięciem 210 stanowi obszar paskowy 211 z oznaczeniami liczbowymi 204. Obszar pomiędzy przecięciem 210 a drugą krawędzią boczną 202 wstęgi stanowi obszar ażuru 212, który może zostać usunięty w sekcji usuwającej ażur 104. Kształt przecięć 209, odpowiadający kształtowi obszarów etykiet, został przedstawiony na Fig. 2 w postaci okręgów jedynie przykładowo, gdyż może mieć on również kształt trójkątów, czworoboków, z narożnikami zaokrąglonymi lub ostrymi, i tym podobne kształty w zależności od projektu docelowych etykiet. Na Fig. 2 przedstawiono przykładowo etykiety umieszczone w trzech rzędach równoległych do krawędzi wstęgi materiału samoprzylepnego, lecz etykiety mogą być umieszczone w jednym rzędzie lub innej ilości rzędów. Oznaczenia liczbowe 204 korzystnie określają ilość etykiet umieszczonych pomiędzy początkiem wstęgi a miejscem zajmowanym przez dane oznaczenie liczbowe. Oznaczenia liczbowe mogą być umieszczane przy każdej z etykiet lub w większych odległościach, przykładowo co 2, 3, 5 lub 10 etykiet. Obszar paskowy 211 może mieć szerokość od 1 do 5 mm.

Figura 3 przedstawia schematycznie rozszerzoną odmianę sposobu przecinania warstwy wierzchniej względem sposobu przedstawionego na Fig. 2. Oznaczenia liczbowe 300-312 określają elementy analogiczne do elementów 200-212 z Fig. 2. W sekcji sztancującej przedstawionej na Fig. 3 występują dwie rolki nacinające 306 i 326. Pierwsza rolka nacinająca 306, dociśnięta do rolki wspornikowej 305 zawiera wypukłe noże kształtowe 307, natomiast druga rolka nacinająca 326, dociśnięta do rolki wspornikowej 325, zawiera nóż wzdłużny 328 umieszczony równolegle do krawędzi drugiej rolki nacinającej 326 oraz noże poprzeczne 321 umieszczone pod kątem do krawędzi drugiej rolki nacinającej 326. Za pomocą noży poprzecznych 321 przecina się warstwę wierzchnią w obszarze paskowym 311 od krawędzi bocznej 301 warstwy wierzchniej do krawędzi 310 obszaru paskowego w miejscach 322 pomiędzy oznaczeniami liczbowymi 304. Umieszczenie noża wzdłużnego 328 i/lub noży poprzecznych 321 na rolce nacinającej 326 innej niż rolka nacinająca 306 z nożami kształtowymi 307 umożliwia łatwą wymianę noży kształtowych 307 bez konieczności wymiany noża wzdłużnego 328 i/lub noży poprzecznych 321.

Etykiety wytworzone sposobem według wynalazku mają oznaczenia liczbowe w obszarze paskowym wzdłuż krawędzi bocznej, który jest oddzielony od obszaru ażuru i tym samym nie jest usuwany w sekcji usuwającej ażur. Tym samym, w łatwy sposób można kontrolować ilość wykorzystanych etykiet, nie korzystając z liczników maszyn etykietujących podatnych na manipulacje. Ponadto, jeśli oznaczenia liczbowe są oddzielone przecięciami warstwy wierzchniej, mogą być one w łatwy sposób usuwane z warstwy nośnej, co umożliwia ich naklejanie przykładowo na arkusze kontrolne.

Claims (6)

1. Sposób wytwarzania etykiet samoprzylepnych, w którym za pomocą maszyny drukującej na warstwę wierzchnią wstęgi materiału samoprzylepnego naklejoną na warstwę podłoża nanosi się w ustalonych obszarach etykiet nadruk, a następnie w sekcji sztancującej przecina się warstwę wierzchnią wokół obszarów etykiet, po czym w sekcji usuwającej ażur usuwa się część warstwy wierzchniej, znamienny tym, że za pomocą maszyny drukującej (102) nanosi się na warstwę

PL 220 956 B1 wierzchnią w obszarze paskowym (211, 311) stycznym do krawędzi (201, 301) warstwy wierzchniej oznaczenia liczbowe (204, 304), a w sekcji sztancującej (103) przecina się warstwę wierzchnią wzdłuż krawędzi (210, 310) obszaru paskowego (211, 311), po czym w sekcji usuwającej ażur (104) usuwa się warstwę wierzchnią z obszaru ażuru (212, 312) poza obszarami etykiet (209, 309) i obszarem paskowym (211, 311).

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że za pomocą maszyny drukującej nanosi się na warstwę wierzchnią w obszarze paskowym (211, 311) oznaczenia liczbowe (204, 304) określające ilość obszarów etykiet (209, 309) pomiędzy początkiem wstęgi materiału samoprzylepnego a miejscem, w którym jest umieszczone dane oznaczenie liczbowe (204, 304).

3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że obszar paskowy (211, 311) ma szerokość od 1 do 5 mm.

4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w sekcji sztancującej przecina się ponadto warstwę wierzchnią w obszarze paskowym (311) od krawędzi (301) warstwy wierzchniej do krawędzi (310) obszaru paskowego (311) w miejscach (322) pomiędzy oznaczeniami liczbowymi (304).

5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w sekcji sztancującej (103) przecina się warstwę wierzchnią wokół obszarów etykiet (209) za pomocą noży kształtowych (207) umieszczonych na rolce nacinającej (206) wraz z nożem wzdłużnym (208), za pomocą którego przecina się warstwę wierzchnią wzdłuż krawędzi (210) obszaru paskowego (211).

6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że w sekcji sztancującej (103) przecina się warstwę wierzchnią wokół obszarów etykiet (309) za pomocą noży kształtowych (307) umieszczonych na rolce nacinającej (306) innej niż rolka nacinająca (326), na której umieszczony jest nóż wzdłużny (328), za pomocą którego przecina się warstwę wierzchnią wzdłuż krawędzi (310) obszaru paskowego (311).