PL218718B1 - Sposób wytwarzania ekologicznej sztywnej pianki poliuretanowej - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób wytwarzania ekologicznej sztywnej pianki poliuretanowej o zmniejszonej palności i zwiększonych właściwościach fizyko-mechanicznych, będącej produktem reakcji czynnika izocyjanianowego oraz przedmieszki poliolowej, mającej zastosowanie jako pianka w postaci sztywnej, elastycznej lub integralnej. Pianki poliuretanowe zajmują znaczącą pozycję wśród tworzyw sztucznych ze względu na możliwości ich modyfikacji w pożądanym kierunku, zmieniając rodzaj surowców, ich wzajemny stosunek ilościowy oraz warunki przetwórcze.

Wymagania stawiane piankom poliuretanowym, jako materiałom konstrukcyjnym dotyczą zasadniczo ich właściwości mechanicznych, ale też dużym problemem jest ich palność. Obecnie obserwuje się wzrost zapotrzebowania na pianki o wysokich właściwościach mechanicznych, zmniejszonej palności oraz ograniczonym dymieniu w procesie spalania.

Spalanie tworzyw sztucznych jest procesem wieloetapowym, podczas którego zachodzą liczne zjawiska fizyczne i chemiczne. Na skutek wzrostu temperatury uruchomione zostają reakcje rozkładu i pirolizy, a następnie gazyfikacja polimeru. W procesie spalania wyodrębnia się następujące etapy:

zapłon, szerzenie się płomienia, spalanie właściwe, tworzenie dymu, gaszenie płomienia. Spalanie polimeru zależy od składu, budowy chemicznej, porowatości powierzchni, gęstości, kształtu materiału ₃ i wielu innych czynników. Pianki poliuretanowe o gęstości pozornej 30 kg/m³ zawierają tylko 2,5 - 3% stałego polimeru, więc są tworzywami o małej ilości potencjalnie palnego materiału. Mimo to są materiałami łatwopalnymi, które podczas spalania wydzielają więcej dymu niż inne polimery. W trakcie spalania polimeru, do atmosfery jest uwalniana duża ilość toksycznych gazów, takich jak: CO, HCN, HCl czy tlenki azotu.

W celu ograniczenia palności sztywnych pianek poliuretanowych, układy modyfikuje się głównie związkami chloru, fosforu, azotu, wodorotlenkami metali oraz przy zastosowaniu efektu synergicznego. Związki te opóźniają palenie, zmniejszają palność oraz ograniczają dymienie. Mogą działać fizycznie, tj. ograniczać dostęp ciepła i tlenu do materiału polimerowego poprzez tworzenie warstw izolacyjnych, pogorszenie warunków przepływu produktów rozkładu termicznego do frontu palenia (wytwarzane zwęgliny) oraz obniżanie temperatury tworzywa. Działanie chemiczne z kolei jest związane ze zmianą struktury makrocząsteczki polimeru (wbudowanie atomów pierwiastków zmniejszających palność, mające wpływ na proces pirolizy).

Istnieje wiele sposobów zmniejszenia palności materiałów polimerowych. Głównymi metodami, przy pomocy których można to osiągnąć są: metody fizyczne i chemiczne.

Metody fizyczne ograniczają dopływ ciepła i dostęp tlenu do materiałów polimerowych, pogarszają warunki przepływu reagentów do czoła płomienia (wytworzenie zwęgliny) i obniżają temperaturę tworzywa w wyniku reakcji endotermicznych, którym ulega dodany do polimeru antypiren.

Metody chemiczne obejmują zmiany w składzie makrocząsteczki polimeru, poprzez wbudowanie atomów pierwiastków zmniejszających palność, mające wpływ na proces pirolizy jako inhibitory procesu spalania.

Poza palnością tworzyw sztucznych należy uwzględnić aspekt ekologiczny. Badania wykazują że wiele związków stosowanych w przemyśle tworzyw sztucznych wpływa negatywnie na środowisko. Przepisy Unii Europejskiej ograniczają stosowanie niebezpiecznych związków chemicznych, co pociąga za sobą coraz większą potrzebę poszukiwań ekologicznych surowców i rozwiązań technologicznych.

Znany jest z opisu patentowego PL nr 189670 sposób wytwarzania sztywnej samogasnącej pianki poliuretanowej. Otrzymuje się ją mieszając 1-4 części wagowych środka powierzchniowo czynnego, 50-100 części wagowych poliolu (Rokopol RF 551), 2-60 części wagowych mono- lub difosforanu tri(dietanoloaminometylo)melaminy i ewentualnie do 40 części wagowych alifatycznych pochodnych bromowych, 5-50 części wagowych poroforu oraz 0,17 części wagowych katalizatora (dilaurynian dibutylocyny). Po wymieszaniu do produktu reakcji dodaje się 7-90 części wagowych polimerycznego 4,4'-diizocyjanianu difenylometanu, następnie miesza i wylewa do formy. Zgodnie z powyższym wynalazkiem stwierdzono, że zastosowanie dialurynianu dibutylocyny jako katalizatora ograniczyło użycie szkodliwych amin w procesie otrzymywania pianek poliuretanowych.

Znana jest z opisu patentowego PL nr 195392 ekologiczna sztywna pianka poliuretanowa o zmniejszonej palności. Przedmieszka poliolowa zawiera 34-79 części wagowych mieszanych polieteroli, 15-30 części wagowych dibromobutenodiolu, 5-35 części wagowych 2-(2-hydroksyetoksy)etylo-2-hydroksypropylo-3,4,5,6-tetrabromoftalanu oraz 10-20 części wagowych poroforu, który stanowi mieszanina

PL 218 718 B1 pentanu i wody, oraz 5-30 części wagowych addytywnego antypirenu tri(2-chloropropylo)fosforanu, ewentualnie N,N-dimetylocykloheksyloaminę jako katalizator i środek powierzchniowo czynny - kopolimer krzemoorganicznopoliestrowy z czynnikiem izocyjanianowym. Zgodnie z powyższym opisem stwierdzono, że zastosowanie dwóch reaktywnych antypirenów, gdzie w jednym przypadku brom jest połączony z alifatycznym atomem węgla, a w drugim brom połączony z aromatycznym atomem węgla oraz antypirenu addytywnego, powoduje powstanie efektu synergicznego między antypirenami. Indeks tlenowy, tak otrzymanej pianki, wynosi 24,0-27,6, podczas gdy dotychczas znane pianki wykazywały indeks tlenowy na poziomie 20. Należy jednak zwrócić uwagę, że prowadzone są obecnie liczne badania metod uniepalniania polimerów, aby wyeliminować dodatki zawierające halogeny (w tym brom).

Z opisu patentowego PL nr 198605 znana jest ekologiczna sztywna pianka poliuretanowa o zmniejszonej palności. Pianka ta jest produktem reakcji przedmieszki poliolowej w ilości 24-90 części wagowych, katalizatora przyspieszającego proces spienienia w ilości 1,0-2,5 części wagowych w stosunku do przedmieszki poliolowej, 1,5-4,0 części wagowych środka powierzchniowo czynnego, 10-30 części wagowych czynnika spieniającego, antypirenów zawierających brom i fosfor w ilościach od 5 do 40% wagowych elementów uniepalniających w stosunku do całej ilości przedmieszki oraz czynnika izocyjanianowego. Mieszanina reakcyjna zawiera katalizator trimeryzacji w ilości 3,0-5,0 części wagowych w stosunku do obliczonego nadmiaru czynnika izocyjanianowego. Zgodnie z powyższym wynalazkiem stwierdzono, że poprzez zastosowanie układu dwóch antypirenów, nadmiaru czynnika izocyjanianowego oraz katalizatora trimeryzacji można podwyższyć indeks tlenowy. Tym sposobem wynalazek został zmodyfikowany do zastosowania mniejszej ilości antypirenów zawierających dodatki halogenów w porównaniu do wcześniej cytowanego wynalazku, jednak obecne przepisy Unii Europejskiej obligują twórców do otrzymywania kompozycji bezhalogenowych.

Sposób wytwarzania ekologicznej sztywnej pianki poliuretanowej, będącej produktem reakcji czynnika izocyjanianowego oraz przedmieszki poliolowej charakteryzuje się według wynalazku tym, że stosuje się czynnik izocyjanianowy w postaci polimerycznego 4,4'-diizocyjanianu difenylometanu lub 4,4'-diizocyjanianu difenylometanu lub izomerów 2,4- i 2,6-diizocyjanianu toluilenu lub diizocyjanianu heksametylenu w ilości od 5 do 80 części wagowych mieszaniny reakcyjnej. Przedmieszkę poliolową stosuje się w ilości od 20 do 95 części wagowych mieszaniny reakcyjnej, przy czym przedmieszka poliolowa zawiera od 10 do 90 części wagowych polieteroli, od 10 do 90 części wagowych poligliceryn, od 1 do 6 części wagowych środka powierzchniowo czynnego, korzystnie oleju silikonowego, od 1 do 4 części wagowych mieszaniny katalizatorów zawierającej 33% roztwór octanu potasu w glikolu etylenowym, 1,3,5-tris(3-dimetyloaminopropylo)heksahydro-s-triazynę lub z 2-[2-(dimetyloamino)etoksy]etanol oraz od 1 do 20 części wagowych ekologicznego czynnika spieniającego. Jako środek zmniejszający palność, czyli uniepalniacz, stosuje się nanonapełniacz, korzystnie na bazie montmorylonitu, korzystnie w układzie z antypirenem w postaci fosforanu trietylenu lub grafitu ekspandowanego lub poliestru fosforowego w ilości od 1 do 40 części wagowych, zaś czynnik izocyjanianowy stosuje się w ilości odpowiadającej wartości indeksu IC od 1,5 do 2,5.

Korzystnie stosuje się uniepalniacz zawierający od 1 do 20 części wagowych nanonapełniacza i od 1 do 39 części wagowych antypirenu.

Korzystnie jako nanonapełniacz stosuje się montmorylonit naturalny lub modyfikowany czwartorzędową solą amoniową lub czwartorzędową solą amoniową zawierającą hydroksylowe grupy funkcyjne lub jonami sodowymi, lub ich syntetyczne odmiany.

Korzystnie stosuje się poligliceryny o liczbie hydroksylowej w przedziale od 100 do 500 mg KOH/g.

Korzystnie stosuje się poligliceryny, będące produktem reakcji polimeryzacji przy udziale katalizatorów wodorotlenku sodu lub wodorotlenku potasu a także glinokrzemianów, o liczbie hydroksylowej ₃

290 mg KOH/g i masie cząsteczkowej od 500 do 700 g/mol oraz gęstości wynoszącej 1,0791 g/cm³ w temperaturze 25°C. Również korzystnie stosuje się poligliceryny, będące produktem reakcji polimeryzacji przy udziale katalizatorów wodorotlenku sodu lub wodorotlenku potasu a także glinokrzemianów, o liczbie hydroksylowej 190 mg KOH/g i masie cząsteczkowej od 1000 do 1100 g/mol oraz ₃ gęstości wynoszącej 1,0387 g/cm³ w temperaturze 25°C.

Korzystnie jako ekologiczny czynnik spieniający stosuje się frakcję pentanową, korzystnie n-pentan z wodą.

Zaletą ekologicznej sztywnej pianki poliuretanowej o zmniejszonej palności jest użycie poligliceryn np. o L_OH = 290 mg KOH/g, zwanej PGK, będącej produktem doświadczalnym firmy eco-innova oraz o L_OH = 190 mg KOH/g, zwanej Pole, będącej produktem doświadczalnym firmy eco-innova, w przedziale od 10 do 90 części wagowych i klasycznego poliolu (Rokopol RF 551) w przedziale

PL 218 718 B1 od 10 do 90 części wagowych, (Rokopol RF 4855) w przedziale od 10 do 90 części wagowych, (Rokopol G500) w przedziale od 10 do 90 części wagowych, (Rokopol G1000) w przedziale od 10 do 90 części wagowych, (Rokopol DI002) w przedziale od 10 do 90 części wagowych. Z uwagi na obecność reaktywnych grup -OH poligliceryny wbudowują się w strukturę polimeru, jednocześnie polepszając jego właściwości wytrzymałościowe. Udział poligliceryn w wytwarzaniu sztywnych pianek poliuretanowych wpływa znacząco na polepszenie właściwości fizyko-mechanicznych oraz spowalnia spalanie materiału po usunięciu źródła płomienia.

Główną zaletą nowej ekologicznej pianki poliuretanowej o zmniejszonej palności jest użycie prócz poligliceryn, nanonapełniaczy jako uniepalniaczy w przedziale od 1 do 20 części wagowych, syntetycznego montmorylonitu (Laponite® RD) w przedziale od 1 do 20 części wagowych, naturalnego montmorylonitu (Nanofil® 116) w przedziale od 1 do 20 części wagowych, montmorylonitu modyfikowanego czwartorzędową solą amoniową (Cloisite® 10A i Cloisite® 30B) w przedziale od 1 do 20 części wagowych. Zastosowanie nanonapełniaczy w wytwarzaniu sztywnych pianek poliuretanowych wpływa znacząco na poprawę właściwości mechanicznych oraz zwiększenie efektu barierowego pianek. Korzystne jest również zastosowanie jako uniepalniaczy, układów nanonapełniacz-antypiren.

Przedmiot wynalazku został zilustrowany w przykładach wykonania, które jednak nie ograniczają jego zakresu.

P r z y k ł a d 1

W celu otrzymania sztywnej pianki poliuretanowej zmieszano 35 części wagowych produktu oksypropylenowania sorbitu (Rokopol RF 551) i 65 części wagowych poligliceryny (PGK o LOH = 290 mg KOH/g), po zmieszaniu składników dodano 1,5 części wagowych 33% roztworu octanu potasu w glikolu etylenowym jako katalizatora, 1,5 części wagowych katalizatora 1,3,5-tris 3-dimetyloaminopropylo)heksahydro-s-triazyny, zamiennie z 2-[2-(dimetyloamino) etoksy] etanolem, 4 części wagowe środka powierzchniowo czynnego (olej silikonowy SC-246) dokładnie wymieszano, po czym dodano 2 części wagowe n-pentanu jako czynnika spieniającego oraz wodę w ilości 4 części wagowych w stosunku do przedmieszki poliolowej. Jako uniepalniacza zastosowano montmorylonit modyfikowany czwartorzędową solą amoniową (Cloisite® 30B) w ilości 10 części wagowych w stosunku do przedmieszki poliolowej. Tak przygotowaną przedmieszkę dokładnie homogenizowano, następnie zmieszano przez 10 sekund z czynnikiem izocyjanianowym (pMDI) w ilości 80 części wagowych.

Parametry przetwórcze otrzymanej pianki:

Czas startu -10 s

Czas wzrostu - 81 s

Czas żelowania -116 s

Maksymalna temperatura procesu -136°C

Właściwości otrzymanej pianki:

₃

Gęstość pozorna - 56,6 kg/m³

Klasa palności wg UL 94 HB - B

Właściwości dymowe wg PN-K-02501:2000 - D2

P r z y k ł a d 2

Zmieszano 35 części wagowych produktu oksypropylenowania sorbitu (Rokopol RF 551) i 65 części wagowych poligliceryny (PGK o LOH = 290 mg KOH/g), po zmieszaniu składników dodano 1,5 części wagowych 33% roztworu octanu potasu w glikolu etylenowym jako katalizatora, 1,5 części wagowych katalizatora 1,3,5-tris 3-dimetyloaminopropylo)heksahydro-s-triazyny, zamiennie z 2-[2-(dimetyloamino) etoksy] etanolem, 4 części wagowe środka powierzchniowo czynnego (olej silikonowy SC-246) dokładnie wymieszano, po czym dodano 2 części wagowe n-pentanu jako czynnika spieniającego oraz wodę w ilości 4 części wagowych w stosunku do przedmieszki poliolowej. Jako uniepalniacza zastosowano naturalny montmorylonit (Nanofil® 116) w ilości 10 części wagowych w stosunku do przedmieszki poliolowej. Tak przygotowaną przedmieszkę dokładnie homogenizowano, następnie zmieszano przez 10 sekund z czynnikiem izocyjanianowym (pMDI) w ilości 80 części wagowych. Parametry przetwórcze otrzymanej pianki:

Czas startu -10 s

Czas wzrostu - 60 s

Czas żelowania - 80 s

Maksymalna temperatura procesu -121,3°C.

Właściwości otrzymanej pianki:

₃

Gęstość pozorna - 43 kg/m³

PL 218 718 B1

Klasa palności wg UL 94 HB - C

Właściwości dymowe wg PN-K-02501:2000 - D2

P r z y k ł a d 3

Sztywna pianka poliuretanowa została wykonana w następujący sposób: zmieszano 30 części wagowych produktu oksypropylenowania sorbitu (Rokopol RF 551) i 70 części wagowych poligliceryny (Pole o L_OH = 190 mg KOH/g), po zmieszaniu składników dodano 1,5 części wagowych 33% roztworu octanu potasu w glikolu etylenowym jako katalizatora, 1,5 części wagowych katalizatora 1,3,5-tris 3-dimetyloaminopropylo)heksahydro-s-triazyny, zamiennie z 2-[2-(dimetyloamino)etoksy] etanolem, 4 części wagowe środka powierzchniowo czynnego (olej silikonowy SC-246) dokładnie wymieszano, po czym dodano 2 części wagowe n-pentanu jako czynnika spieniającego oraz wodę w ilości 4 części wagowych w stosunku do przedmieszki poliolowej. Jako uniepalniacza zastosowano układ montmorylonit modyfikowany czwartorzędową solą amoniową (Cloisite® 30B) - grafit ekspandowany w ilości 15 części wagowych w stosunku do mieszaniny poliolowej. Wzajemne ich użycie mieści się w przedziale: modyfikowany montmorylonit 5 części wagowych i grafit ekspandowany 10 części wagowych w stosunku do przedmieszki poliolowej. Tak przygotowaną przedmieszkę dokładnie homogenizowano, następnie zmieszano przez 10 sekund z czynnikiem izocyjanianowym (pMDI) w ilości 80 części wagowych.

Parametry przetwórcze otrzymanej pianki:

Czas startu -15 s

Czas wzrostu - 80 s

Czas żelowania -180 s

Maksymalna temperatura procesu -118,9°C

Właściwości otrzymanej pianki:

₃

Gęstość pozorna - 34 kg/m³ Klasa palności wg UL 94 HB - A Właściwości dymowe wg PN-K-02501:2000 - D2 P r z y k ł a d 4

Sztywna pianka poliuretanowa została wykonana w następujący sposób: zmieszano 30 części wagowych produktu oksypropylenowania sorbitu (Rokopol DI002), 35 części wagowych poligliceryny (PGK o L_OH = 290 mg KOH/g) i 35 części wagowych poligliceryny (Pole o L_OH = 190 mg KOH/g), po zmieszaniu składników dodano 1,5 części wagowych 33% roztworu octanu potasu w glikolu etylenowym jako katalizatora, 1,5 części wagowych katalizatora 1,3,5-tris 3-dimetyloaminopropylo)heksahydro-s-triazyny, zamiennie z 2-[2-(dimetyloamino)etoksy] etanolem, 4 części wagowe środka powierzchniowo czynnego (olej silikonowy SC-246) dokładnie wymieszano po czym dodano 2 części wagowe n-pentanu jako czynnika spieniającego oraz wodę w ilości 4 części wagowych w stosunku do przedmieszki poliolowej. Jako uniepalniacza zastosowano układ montmorylonit modyfikowany czwartorzędową solą amoniową (Cloisite® 30B) - poliester fosforowy w ilości 10 części wagowych w stosunku do mieszaniny poliolowej. Wzajemne ich użycie mieści się w przedziale: modyfikowany montmorylonit 5 części wagowych i poliester fosforowy 5 części wagowych w stosunku do przedmieszki poliolowej. Tak przygotowaną przedmieszkę dokładnie homogenizowano, następnie zmieszano przez 10 sekund z czynnikiem izocyjanianowym (pMDI) w ilości 80 części wagowych.

Parametry przetwórcze otrzymanej pianki:

Czas startu -15 s

Czas wzrostu - 61 s

Czas żelowania -156 s

Maksymalna temperatura procesu -110,5°C

Właściwości otrzymanej pianki:

₃

Gęstość pozorna - 32,5 kg/m³ Klasa palności wg UL 94 HB - A Właściwości dymowe wg PN-K-02501:2000 - D2 P r z y k ł a d 5

Sztywna pianka poliuretanowa została wykonana w następujący sposób: zmieszano 30 części wagowych produktu oksypropylenowania sorbitu (Rokopol DI002), 35 części wagowych poligliceryny (PGK o LOH = 290 mg KOH/g) i 35 części wagowych poligliceryny (Pole o L_OH = 190 mg KOH/g), po zmieszaniu składników dodano 1,5 części wagowych 33% roztworu octanu potasu w glikolu etylenowym jako katalizatora, 1,5 części wagowych katalizatora 1,3,5-tris 3-dimetyloaminopropylo)heksahydro-s-triazyny,

PL 218 718 B1 zamiennie z 2-[2-(dimetyloamino)etoksy] etanolem, 4 części wagowe środka powierzchniowoczynnego (olej silikonowy SC-246) dokładnie wymieszano, po czym dodano 2 części wagowe n-pentanu jako czynnika spieniającego oraz wodę w ilości 4 części wagowych w stosunku do przedmieszki poliolowej. Jako uniepalniacza zastosowano układ naturalny montmorylonit (Nanofil® 116) - poliester fosforowy w ilości 20 części wagowych w stosunku do mieszaniny poliolowej. Wzajemne ich użycie mieści się w przedziale: naturalny montmorylonit 7 części wagowych i poliester fosforowy 13 części wagowych w stosunku do przedmieszki poliolowej. Tak przygotowaną przedmieszkę dokładnie homogenizowano, następnie zmieszano przez 10 sekund z czynnikiem izocyjanianowym (pMDI) w ilości 80 części wagowych.

Parametry przetwórcze otrzymanej pianki:

Czas startu -12 s

Czas wzrostu - 70 s

Czas żelowania -120 s

Maksymalna temperatura procesu -105,6°C

Właściwości otrzymanej pianki:

₃

Gęstość pozorna - 32,3 kg/m³ Klasa palności wg UL 94 HB - A Właściwości dymowe wg PN-K-02501:2000 - D2 P r z y k ł a d 6

Sztywna pianka poliuretanowa została wykonana w następujący sposób: zmieszano 30 części wagowych produktu oksypropylenowania sorbitu (Rokopol RF 551) i 70 części wagowych poligliceryny (Pole o L_OH = 190 mg KOH/g), po zmieszaniu składników dodano 1,5 części wagowych 33% roztworu octanu potasu w glikolu etylenowym jako katalizatora, 1,5 części wagowych katalizatora 1,3,5-tris 3-dimetyloaminopropylo)heksahydro-s-triazyny, zamiennie z 2-[2-(dimetyloamino)etoksy] etanolem, 4 części wagowe środka powierzchniowo czynnego (olej silikonowy SC-246) dokładnie wymieszano, po czym dodano 2 części wagowe n-pentanu jako czynnika spieniającego oraz wodę w ilości 4 części wagowych w stosunku do przedmieszki poliolowej. Jako uniepalniacza zastosowano układ: montmorylonit modyfikowany czwartorzędową solą amoniową (Cloisite® 10A) - grafit ekspandowany w ilości 15 części wagowych w stosunku do mieszaniny poliolowej. Wzajemne ich użycie mieści się w przedziale: modyfikowany montmorylonit 5 części wagowych i grafit ekspandowany 10 części wagowych w stosunku do przedmieszki poliolowej. Tak przygotowaną przedmieszkę dokładnie homogenizowano, następnie zmieszano przez 10 sekund z czynnikiem izocyjanianowym (pMDI) w ilości 80 części wagowych.

Parametry przetwórcze otrzymanej pianki:

Czas startu - 11 s

Czas wzrostu - 67 s

Czas żelowania -134 s

Maksymalna temperatura procesu -112,7°C

Właściwości otrzymanej pianki:

₃

Gęstość pozorna - 36,3 kg/m³

Klasa palności wg UL 94 HB - A

Właściwości dymowe wg PN-K-02501:2000 - D2.

Claims (7)

1. Sposób wytwarzania ekologicznej sztywnej pianki poliuretanowej, będącej produktem reakcji czynnika izocyjanianowego oraz przedmieszki poliolowej, znamienny tym, że stosuje się czynnik izocyjanianowy w postaci polimerycznego 4,4'-diizocyjanianu difenylometanu lub 4,4'-diizocyjanianu difenylometanu lub izomerów 2,4- i 2,6-diizocyjanianu toluilenu lub diizocyjanianu heksametylenu w ilości od 5 do 80 części wagowych mieszaniny reakcyjnej, a przedmieszkę poliolową w ilości od 20 do 95 części wagowych mieszaniny reakcyjnej, przy czym przedmieszka poliolowa zawiera od 10 do 90 części wagowych polieteroli, od 10 do 90 części wagowych poligliceryn, od 1 do 6 części wagowych środka powierzchniowo czynnego, korzystnie oleju silikonowego, od 1 do 4 części wagowych mieszaniny katalizatorów zawierającej 33% roztwór octanu potasu w glikolu etylenowym, 1,3,5-tris(3-dimetyloaminopropylo)-heksahydro-s-triazynę lub z 2-[2-(dimetyloamino)etoksy]etanol oraz od 1

PL 218 718 B1 do 20 części wagowych ekologicznego czynnika spieniającego, a jako środek zmniejszający palność, czyli uniepalniacz, stosuje się nanonapełniacz, korzystnie na bazie montmorylonitu, korzystnie w układzie z antypirenem w postaci fosforanu trietylenu lub grafitu ekspandowanego lub poliestru fosforowego w ilości od 1 do 40 części wagowych, zaś czynnik izocyjanianowy stosuje się w ilości odpowiadającej wartości indeksu IC od 1,5 do 2,5.

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się uniepalniacz zawierający od 1 do 20 części wagowych nanonapełniacza i od 1 do 39 części wagowych antypirenu.

3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że jako nanonapełniacz stosuje się montmorylonit naturalny lub modyfikowany czwartorzędową solą amoniową lub czwartorzędową solą amoniową zawierającą hydroksylowe grupy funkcyjne lub jonami sodowymi, lub ich syntetyczne odmiany.

4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się poligliceryny o liczbie hydroksylowej w przedziale od 100 do 500 mg KOH/g.

5. Sposób według zastrz. 1 albo 4, znamienny tym, że stosuje się poligliceryny, będące produktem reakcji polimeryzacji przy udziale katalizatorów wodorotlenku sodu lub wodorotlenku potasu a także glinokrzemianów, o liczbie hydroksylowej 290 mg KOH/g i masie cząsteczkowej od 500 ₃ do 700 g/mol oraz gęstości wynoszącej 1,0791 g/cm³ w temperaturze 25°C.

6. Sposób według zastrz. 1 albo 4, znamienny tym, że stosuje się poligliceryny, będące produktem reakcji polimeryzacji przy udziale katalizatorów wodorotlenku sodu lub wodorotlenku potasu a także glinokrzemianów, o liczbie hydroksylowej 190 mg KOH/g i masie cząsteczkowej od 1000 do ₃

1100 g/mol oraz gęstości wynoszącej 1,0387 g/cm³ w temperaturze 25°C.

7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako ekologiczny czynnik spieniający stosuje się frakcję pentanową, korzystnie n-pentan z wodą.