PL214411B1 - Sposób impregnowania papierów dekoracyjnych - Google Patents

Description

Rzeczypospolitej Polskiej (21) Numer zgłoszenia: 343131 (22) Data zgłoszenia: 26.01.1999 (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego:

26.01.1999, PCT/EP99/000604 (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

03.08.2000, WO00/44984 (11) 214411 (13) B1 (51) Int.Cl.

D21H 23/72 (2006.01) D21H 23/56 (2006.01) D21H 17/51 (2006.01) D21H 27/18 (2006.01) (54)

Sposób impregnowania papierów dekoracyjnych

	(73) Uprawniony z patentu:
(43) Zgłoszenie ogłoszono:	Kronoplus Technical AG, Niederteufen, CH
30.07.2001 BUP 16/01	(72) Twórca(y) wynalazku:
	DIETER DOHRING, Lampertswalde, DE
(45) O udzieleniu patentu ogłoszono:
31.07.2013 WUP 07/13	(74) Pełnomocnik:
	rzecz. pat. Edward Buczyński

PL 214 411 B1

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób impregnowania papierów dekoracyjnych, stosowanych do wytwarzania wysokoodpornych na ścieranie materiałów podłóg laminatowych, w którym to sposobie papier dekoracyjny najpierw nawilża się żywicą aminową i dzięki temu impregnuje się go, przy czym ilość tej żywicy reguluje się za pomocą walców dozujących.

Znane jest (patent Graudenz'a i inne) wytwarzanie wysokoodpornych na ścieranie impregnatów papieru dekoracyjnego na materiały podłóg laminatowych. W tym znanym sposobie po właściwym impregnowaniu nanosi się na papier dekoracyjny masę, w której cząstkopodobny korund dzięki specjalnym substancjom podwyższającym lepkość utrzymuje się dość stabilnie w zawiesinie tworzącej tę masę.

Przy tym masę tę za pomocą walców powlekających nanosi się jeszcze w fazie mokrej bezpośrednio po impregnowaniu lub jednak w etapie międzyoperacyjnego suszenia.

W przypadku tej znanej technologii stosowania walców powlekających znajduje się korundonośna masa w wannach zasobnikowych, w których tworzą się strefy martwe o nieznacznym ruchu masy. Stąd też szybko osadzają się cząstki korundu, czego następstwem jest niejednorodność w nanoszeniu korundu na papier dekoracyjny i tym samym poważne wahania w wartościach ścierania tak wytworzonych materiałów podłóg laminatowych.

Z tego powodu dotychczas do masy zawierającej korund dodaje się substancje podwyższające lepkość, z reguły pochodne celulozy. Poza tym korund powinien być dość drobnoziarnisty, gdyż lżejsze bądź drobniejsze cząstki korundu osadzają się mniej szybko. Stosowanie pochodnych celulozy prowadzi jednak do optycznego poszarzenia powierzchni wytwarzanych materiałów podłóg laminatowych.

Im bardziej drobnoziarnisty jest korund, tym więcej go pod względem udziału musi być naniesione na papier dekoracyjny, żeby osiągnąć wystarczającą wartość ścierania. Także wskutek tego powoduje się poszarzenie powierzchni wytworzonych materiałów.

Za podstawę wynalazek przyjmuje zadanie uniknięcia poprzednio omówionych wad znanego wytwarzania wysokoodpornych na ścieranie materiałów podłóg laminatowych i umożliwienia wytwarzania wysokoodpornych dekoracyjnych materiałów podłóg laminatowych, przy czym dekoracyjny papier wykazujący strukturę powierzchniową miałby być równomiernie powleczony cząstkopodobnym korundem lub tlenkiem glinowym i wykluczałby poszarzenie tak wytworzonych materiałów podłogowych.

Zgodnie z wynalazkiem zadanie to rozwiązuje się za pomocą sposobu, który polega według wynalazku na tym, że na nawilżony, mokry papier dekoracyjny dodatkowo nanosi się dyszą warstwę z żywicy aminowej w specjalnej dyspersji, przy czym ostateczna gramatura - w odniesieniu do suchej masy papieru surowego - wynosi 100-250%, a jako substancję ścierną stosuje się w dyspersji węglik krzemu o przeciętnej granulacji 60-160 μm albo jako substancję ścierną stosuje się w dyspersji tlenek glinowy w postaci korundu lub ze stopu o granulacji 60-160 μm.

W sposobie według wynalazku stosuje się dyspersję ze 100 części żywicy aminowej, 20-95 części substancji ściernej, 0,5-2,5 części silanowego środka zwiększającego przyczepność, 5-25 części pomocniczego fluidyzatora, 0,1-04 części środka zwilżającego, 0,05-0,4 części środka antyadhezyjnego i utwardzacza żywicy aminowej.

W sposobie według wynalazku jako żywicę aminową korzystnie stosuje się żywicę melaminową.

Jako pomocniczy fludyzator w sposobie według wynalazku korzystnie stosuje się eter poliglikolu, ε-kaprolaktam lub butanodiol.

Korzystnie w sposobie według wynalazku jako substancję ścierną stosuje się mieszaninę węglika krzemu i tlenku glinowego o dowolnym zmieszaniu.

Jedna z istotnych różnic sposobu według wynalazku polega na tym, że masę lub zawiesinę, stosowaną do impregnowania papieru dekoracyjnego i do nanoszenia bryłek ściernych, takich jak cząstki korundu lub cząstki tlenku glinowego, nanosi się dyszą bądź wedle zasady dysz.

Zasada dysz w porównaniu z nanoszeniem walcami ma tę zaletę, że zawiesina, zawierająca bryłki ścierne, takie jak cząstki korundu, cyrkuluje i tym samym porusza się bardziej lub mniej równomiernie. Dzięki temu nie można stwierdzić objawów osadzania, prowadzących do nierównomierności. Stąd też można zrezygnować z wprowadzania domieszek materiałów lub substancji, podwyższających lepkość. Raczej można stosować fluidykatory, powodujące lepsze rozproszenie materiału ściernego, takiego jak korund, co jest korzystne w prasach stosowanych do sprasowywania materiału.

PL 214 411 B1

Dalsza zaleta polega na tym, że nie musi się zważać na specjalną miałkość korundu lub tlenku glinowego, lecz że można stosować korund lub inny cząstkopodobny materiał ścierny o wyraźnie większym lub grubszym uziarnieniu. Następstwem tego jest to, że potrzeba relatywnie mniejszych ilości korundu lub innego cząstko- podobnego materiału ściernego dla osiągnięcia wyższych wartości ścierania.

Następstwem tych środków i zalet jest to, że zgodnie z wynalazkiem można uzyskać szczególnie przejrzyste i wspaniałe powierzchnie materiałów podłóg laminatowych.

Dalsza zaleta wynalazku polega na tym, że nie tak, jak w przypadku znanego nanoszenia masy lub zawiesiny, stosowanej do impregnowania za pomocą walców powlekających, musi się prowadzić postępowanie ze stosunkowo małymi szybkościami impregnowania rzędu 18-25 m/min, aby zapewnić w pewnej mierze nie zmienione nanoszenie, lecz że za pomocą sposobu według wynalazku, w którym masę bądź zawiesinę nanosi się za pomocą dysz, można osiągać bądź realizować szybkość impregnacji 40-50 m/min.

Wynalazek następnie objaśnia się za pomocą przykładów wykonania.

P r z y k ł a d 1. W pojemniku zasobnikowym z mieszadłem najpierw wstępnie miesza się zawiesinę specjalną. W tym celu miesza się 200 kg żywicy melaminowej (o nazwie Kauramin Trankharz 786 firmy BASF), 10 kg wody, 1,5 kg środka zwilżającego, 0,4 kg środka przeciwadhezyjnego i 1,5 kg utwardzacza (o nazwie H 527 firmy BASF). Dalej następuje dodawanie 80 kg korundu o średniej wielkości ziarna 135 μm. Po upływie 10 minut mieszania dodaje się 25 kg 6-kaprolaktamu i 0,9 kg silanowego środka zwiększającego przyczepność.

Standartowy tunel impregnacyjny firmy VITS jest przewidziany według nasycalni, która jest zaaranżowana z wsuwanym panelem, składającym się z walca rozszerzonego, walca kierunkowego, szczeliny dyszowej z wanną wychwytującą, pary walców dozujących oraz walców z raklą drutową.

₂

Wstęgę papieru dekoracyjnego o gramaturze 70 g/m² prowadzi się przez nasycalnię i konstrukcję dodatkową. Za pomocą standartowej nasycalni nastawia się najpierw nanoszenie żywicy w ilości ₂ g/m² (oznaczonej po suszeniu). Jeśli osiągnie się tą wartość, uruchamia się dyszę i nanosi się zawiesinę specjalną. Przez drugą parę walców dozujących nastawia się masę końcową na wartość ₂

155 g/m². Tak obrobiony papier prowadzi się przez suszarnię z prędkością 45 m/min. Wilgotność szczątkowa wynosi 6,1%.

Papier dekoracyjny następnie zaprasowuje się na płycie nośnikowej HDF w prasie pracującej w takcie krótkim (temperatura prasowania 180°C, czas prasowania 20 sekund). Otrzymuje się wspaniałą powierzchnię, która spełnia wymagania normy pr-EN 13329 i wykazuje wartość ścierania IP rzędu 12000.

P r z y k ł a d 2. Postępuje się tak, jak w przykładzie 1. Zamiast korundu stosuje się cząstkopodobny węglik krzemu o średniej wielkości ziarna 125 μm. Stosuje się ciemno zabarwiony papier dekoracyjny.

P r z y k ł a d 3. Postępuje się tak, jak w przykładzie 1. Zamiast korundu stosuje się jednak mieszaninę z 75% tlenku glinowego o średniej wielkości ziarna 125 μm i z 25% węglika krzemu o takiej samej średniej wielkości ziarna.

Claims (5)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Sposób impregnowania papierów dekoracyjnych, stosowanych do wytwarzania wysokoodpornych na ścieranie materiałów podłóg laminatowych, w którym to sposobie papier dekoracyjny najpierw nawilża się żywicą aminową i dzięki temu impregnuje się go, przy czym ilość tej żywicy reguluje się za pomocą walców dozujących, znamienny tym, że na nawilżony, mokry papier dekoracyjny dodatkowo nanosi się dyszą warstwę z żywicy aminowej w specjalnej dyspersji, przy czym ostateczna gramatura - w odniesieniu do suchej masy papieru surowego - wynosi 100-250%, a jako substancję ścierną stosuje się w dyspersji węglik krzemu o przeciętnej granulacji 60-160 μm albo jako substancję ścierną stosuje się w dyspersji tlenek glinowy w postaci korundu lub ze stopu o granulacji 60-160 μm.
2. 2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się dyspersję ze 100 części żywicy aminowej, 20-95 części substancji ściernej, 0,5-2,5 części silanowego środka zwiększającego przyczepność, 5-25 części pomocniczego fluidyzatora, 0,1-04 części środka zwilżającego, 0,05-0,4 części środka antyadhezyjnego i utwardzacza żywicy aminowej.

   PL 214 411 B1
3. 3. Sposób według zastrz. 1 albo 2, znamienny tym, że jako żywicę aminową stosuje się żywicę melaminową.
4. 4. Sposób według jednego z zastrz. 1-3, znamienny tym, że jako pomocniczy fluidyzator stosuje się eter poliglikolu, ε-kaprolaktam lub butanodiol.
5. 5. Sposób według jednego z zastrz. 1-4, znamienny tym, że jako substancję ścierną stosuje się mieszaninę węglika krzemu i tlenku glinowego o dowolnym zmieszaniu.

   Departament Wydawnictw UP RP