PL213265B1 - Zlacze przewodów rurowych, zwlaszcza w kolektorze slonecznym - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest złącze przewodów rurowych, pełniące jednocześnie funkcję przeprowadzenia ciągu tych przewodów przez ścianę oraz ich zamocowania do ściany, z zapewnieniem izolacji cielnej pomiędzy przewodami rurowymi a tą ścianą. Wynalazek znajduje zastosowanie głównie w kolektorach słonecznych do łączenia zakończeń absorbera z zewnętrznymi przewodami rurowymi, sztywnymi bądź elastycznymi, które doprowadzają i odprowadzają płyn roboczy absorbera.

Znane są złącza rurowe gwintowe, których funkcja jest połączenie dwóch współosiowych rur lub węży, umożliwiające ich rozłączanie, a także zapewniające wymaganą szczelność połączenia. Znane są także, jako oddzielne węzły konstrukcyjne, zamocowania przewodów rurowych do ścian, przez które te przewody są przeprowadzane. Dla przewodów wyprowadzanych przez ścianę z zamkniętej przestrzeni konieczne jest, aby na zewnątrz wyprowadzanych króćców były elementy konstrukcyjne pozwalające uchwycić króciec dla zabezpieczenia go przed obrotem podczas montażu z gwintowanym elementem drugiego łączonego przewodu. Niezależnie od złączy i mocowania przewodów znane są również systemy izolowania przewodów głównie izolacji cieplnej.

Istotą rozwiązania według wynalazku jest to, iż złącze przewodów rurowych, zwłaszcza w kolektorze słonecznym, posiada gwintowany króciec, który osadzony jest w ścianie za pośrednictwem izolatora cieplnego, przy czym króciec ma wielokątny łeb, osadzony w odpowiadającym kształtowi tego łba gnieździe w izolatorze cieplnym, natomiast połączenie izolatora cieplnego ze ścianą uniemożliwia jego obracanie się wokół osi prostopadłej do ściany. Gwintowany króciec jest zakończeniem jednego spośród dwóch łączonych przewodów rurowych, korzystnie znajdującego się po wewnętrznej stronie ściany. W kolektorze słonecznym jest to zakończeniem przewodu rurowego absorbera. Gwintowany króciec połączony jest z tym przewodem nierozłącznie, na przykład lutowaniem, a swą gwintowaną częścią króciec przechodzi na przeciwną stronę ściany, gdzie połączony jest z nakrętką mocującą drugi spośród łączonych przewodów rurowych.

W pierwszym wariancie wynalazku izolator cieplny, wraz z osadzonym w nim gwintowanym króćcem, połączony jest ze ścianą, w szczególności boczną ścianą konstrukcji skrzynkowej kolektora słonecznego, za pośrednictwem płyty mocującej przylegającej do tej ściany i osadzonej względem niej przesuwnie. Izolator cieplny osadzony jest w niekołowym otworze w płycie mocującej, korzystnie w otworze prostokątnym, przy czym element izolatora umieszczony w tym otworze dopasowany do kształtu otworu. Korzystnie płyta mocująca osadzona jest w rowkach wyprofilowanych wzdłuż ściany konstrukcji skrzynkowej, zwłaszcza w kształtowniku z którego ściana ta jest wykonana, na przykład w kształtowniku według polskiego zgłoszenia wynalazku nr P-384565.

W drugim wariancie wynalazku izolator cieplny, wraz z osadzonym w nim gwintowanym króćcem, połączony jest ze ścianą, w szczególności konstrukcji skrzynkowej kolektora słonecznego, za pośrednictwem łącznika narożnego przylegające do dwóch sąsiednich ścian tej konstrukcji skrzynkowej. Łącznik narożny jest prostokątną podłużną płytą zagiętą pod kątem prostym, co tworzy dwa ramiona łącznika, przylegające do sąsiadujących w narożniku ścian konstrukcji skrzynkowej i połączone z tym ścianami, korzystnie nierozłącznie. Obydwa ramiona łącznika narożnego korzystnie osadza się w rowkach wyprofilowanych wzdłuż obu sąsiadujących ścian, na przykład w rowkach kształtownika według polskiego zgłoszenia wynalazku nr P-384565. Izolator cieplny osadzony jest w jednym z ramion łącznika narożnego, w niekołowym, otworze korzystnie prostokątnym, a element izolatora umieszczony w otworze dopasowany do jego kształtu.

W trzecim wariancie wynalazku izolator cieplny, wraz z gwintowanym króć cem, osadzony jest w niekołowym otworze usytuowanym bezpoś rednio w ścianie, przy czym element izolatora umieszczony w tym otworze dopasowany do kształtu otworu. Otwór w ścianie korzystnie jest prostokątny.

Gwintowany króciec ma łeb wielokątny, korzystnie sześciokątny albo kwadratowy, a w związku z tym gniazdo dla tego łba w izolatorze cieplnym również jest odpowiednio sześciokątne albo kwadratowe. Łeb sześciokątny pozwala na oszczędność materiału do wykonania króćca, a łeb kwadratowy pewniej zabezpiecza przed obrotem króćca w gnieździe. Powierzchnia oporowa łba króćca przylega do powierzchni dna gniazda w izolatorze cieplnym. Po przeciwnej stronie tego izolatora, czyli po zewnętrznej stronie ściany konstrukcji skrzynkowej, na króćcu osadzony jest sprężysty pierścień osadczy, ustalający poosiowo położenie króćca względem izolatora cieplnego. W innym wariancie, poosiowe ustalenie króćca realizowane jest nakrętką, korzystnie niską osadzoną na gwintowanej części króćca.

PL 213 265 B1

Izolator cieplny ma przelotowy otwór dla gwintowanego króćca, przy czym na jego odcinku umieszczonym w przelotowym otworze izolatora nie ma gwintu. Połączenie izolatora cieplnego z króćcem ma uszczelkę, korzystnie w postaci pierścienia gumowego o przekroju „O”, umieszczoną w rowku na bezgwintowym odcinku króćca. Ponadto izolator cieplny ma kołnierz prostopadły do osi otworu dla króćca, a kształt tego kołnierza jest podobny do kształtu otworu w którym osadzony jest izolator cieplny. Kołnierz tej przylega do ściany konstrukcji skrzynkowej, zależnie od wariantu połączenia, z luzem albo bez luzu.

W pierwszym wariancie wynalazku, czyli z izolatorem osadzonym w pł ycie mocują cej, istnieje luz między kołnierzem izolatora a ścianą kolektora, co zapewnia przesuwność płyty mocującej. Luz ten uzyskany jest poprzez wprowadzenie elementów dystansowych o grubości większej niż ściana, usytuowanych między płytą mocującą i kołnierzem izolatora cieplnego. Dla przypadku, gdy z przesuwności korzysta się tylko w trakcie montażu, elementy dystansowe nie są konieczne, a luz potrzebny dla zapewnienia tej przesuwności uzyskuje się poprzez zluzowanie połączeń kołnierza izolatora cieplnego i płyty mocującej. W drugim wariancie wynalazku, czyli z izolatorem osadzonym w łączniku narożnym, oraz w trzecim wariancie, z izolatorem osadzonym bezpośrednio w ścianie, kołnierz izolatora może przylegać do tej ściany bez luzu.

W kołnierzu izolatora cieplnego, po stronie gniazda dla łba króćca, czyli na powierzchni tego kołnierza od strony ściany konstrukcji skrzynkowej; znajduje się rowek usytuowany przy krawędzi kołnierza, Zadaniem tego rowka jest zabezpieczenie przed kapilarnym podsysaniem przecieków w kierunku niekoł owego otworu, w którym osadzony jest izolator cieplny. W zastosowaniu do kolektora słonecznego usytuowanego pochyło, mającego złącze przewodów według wynalazku współpracujące ze ścianą kolektora usytuowaną o góry, rowek w kołnierzu obejmuje swą długością tę część obwodu kołnierza, która w kolektorze zamontowanym w miejscu jego pracy znajduje się poniżej gwintowanego króćca. W izolatorze cieplnym osadzonym w otworze prostokątnym, kołnierz jest także prostokątny, a rowek usytuowany jest przy dolnej krawędzi tego prostoką ta. Zakończenia rowka są zagięte i ułożone wzdłuż sąsiednich boków prostokątnego kołnierza, na części ich długości.

Izolator cieplny ma także otwory odpowietrzające, przechodzące przelotowo przez jego część usytuowaną w niekołowym otworze w płycie mocującej, łączniku narożnym, albo w ścianie konstrukcji skrzynkowej. Otwory odpowietrzające usytuowane są po przeciwnej, względem rowka w kołnierzu, stronie otworu dla gwintowanego króćca, czyli w izolatorze cieplnym współpracującym ze ścianą pochyłego kolektora słonecznego znajdującą się u góry, usytuowane są powyżej króćca.

Korzystnym skutkiem stosowania wynalazku jest zwartość konstrukcji złącza przewodów rurowych, będąca wynikiem wielofunkcyjności izolatora cieplnego. Korzystnym jest również zabezpieczenie gwintowanego króćca przed niepożądanym obrotem, w trakcie przyłączania przewodów zewnętrznych, co chroni przed uszkodzeniami absorber kolektora słonecznego zakończony złączem według wynalazku. W wariancie z płytą mocującą osadzoną przesuwnie w ścianie bocznej konstrukcji skrzynkowej kolektora słonecznego, dodatkowym korzystnym skutkiem jest umożliwienie kompensacji błędów montażowych absorbera, a przy przesuwności w trakcie eksploatacji - również umożliwienie kompensowania rozszerzeń cieplnych absorbera w kierunku wzdłuż tej ściany.

Przedmiot wynalazku przedstawiony jest w przykładach wykonania złącza przewodów rurowych kolektora słonecznego, uwidocznionych na rysunku, na którym poszczególne figury przedstawiają:

Fig. 1 - Złącze z izolatorem cieplnym osadzony w przesuwnej płycie mocującej, mające króciec z łbem sześ ciokątnym i pierścieniem osadczym - w widoku aksonometrycznym z rozsuniętymi częściami składowymi.

Fig. 2 - Złącze z fig. 1, - w przekroju płaszczyzną prostopadłą do kierunku głównego kształtownika ściany.

Fig. 3 - Złącze posiadające króciec z nakrętką - w przekroju płaszczyzną prostopadłą do kierunku głównego kształtownika ściany.

Fig. 4 - Złącze z izolatorem cieplnym osadzony w łączniku narożnym mające króciec z łbem kwadratowym i pierścieniem osadczym - w widoku aksonometrycznym z rozsuniętymi częściami składowymi.

Fig. 5 - Złącze z izolatorem cieplnym osadzonym bezpośrednio w ścianie mające króciec z łbem sześciokątnym i pierścieniem osadczym - w widoku aksonometrycznym z rozsuniętymi częściami składowymi.

Przedmiot wynalazku przedstawiony jest również w przykładzie wykonania nie pokazanym na rysunku, a jedynie omówionym poprzez porównanie z innym przykładem narysowanym.

PL 213 265 B1

P r z y k ł a d 1. Złącze przewodów rurowych według pierwszego przykładu wykonania wynalazku (rysunek - fig. 1 i 2) składa się głównie z izolatora cieplnego 1, wykonanego z tworzywa sztucznego, gwintowanego króćca 2 i płyty mocującej 3, przylegającej do ściany 4 kolektora słonecznego. Króciec 2, płyta mocująca 3 oraz ściana 4, są metalowe, przy czym ściana 4 wykonana jest z kształtownika według polskiego zgłoszenia wynalazku nr P-384565. Płyta mocująca 3 ma kształt prostokątny i osadzona jest przesuwnie w rowkach 41 kształtownika ściany 4 kolektora słonecznego. Płyta mocująca 3 ma przelotowy prostokątny otwór 31, w którym jest osadzona prostopadłościenna część 11 izolatora cieplnego. Prostopadłościenna część 11 izolatora cieplnego, z sześciokątnym gniazdem 12, dla sześciokątnego łba 21 gwintowanego króćca wprowadzona jest, poprzez otwór 42 w ścianie 4, do wnętrza kolektora słonecznego, a zatem również łeb 21 króćca usytuowany jest po wewnętrznej stronie ściany 4 tego kolektora. Również od wewnętrznej strony do przelotowego otworu 22 w króćcu 2 wprowadzone jest zakończenie przewodu rurowego absorbera 51, połączonego z króćcem 2 lutowaniem.

Izolator cieplny w swej prostopadłościennej części 11 ma przelotowy otwór 13 dla króćca 2, współosiowy z sześciokątnym gniazdem 12 dla łba króćca. W otworze 13 izolatora cieplnego 1 usytuowany jest bezgwintowy odcinek 23 króćca 2, natomiast jego odcinek z gwintem zewnętrznym 24 wystaje ze ściany 4 kolektora słonecznego. Dla poosiowego ustalenia króćca 2 względem izolatora cieplnego 1, powierzchnia oporowa łba 21 króćca przylega do powierzchni dna 14 sześciokątnego gniazda 12, a po przeciwnej stronie izolatora cieplnego króciec 2 zabezpieczony jest sprężystym pierścieniem osadczym 52, umieszczonym w prostokątnym rowku 25 na obwodzie króćca. Odcinek króćca 2 z gwintem zewnętrznym 24 służy do połączenia z nakrętką (nie pokazaną na rysunku) będącą zakończeniem przyłączanego do króćca 2 zewnętrznego przewodu rurowego, przy czym jest to albo przewód sztywny, albo wąż.

Prostokątny kształt otworu 31 oraz osadzonej w nim prostopadłościennej części 11 izolatora cieplnego, jak również osadzenie łba 21 króćca w gnieździe 12 izolatora cielnego oraz osadzenie płyty mocującej 3 w ścianie 4 wspólnie zabezpieczają przed niepożądanym obrotem króćca 2 w trakcie dokręcania nakrętki przyłączanego przewodu zewnętrznego. Otwór 42 w ścianie 4 kolektora słonecznego jest większy od otworu 31 w płycie mocującej 3, zwłaszcza w kierunku wzdłużnym kształtownika ściany 4, w wyniku czego na położenie izolatora cieplnego 1 i wraz z nim króćca 2, oraz dopuszczalne jego zmiany, główny wpływ mają wymiary płyty mocującej 3 oraz jej prowadzenie w rowkach 41 ściany 4. Długość otworu 42 w ścianie 4, większa od szerokości prostopadłościennej części 11 izolatora cieplnego, umożliwia przesuw płyty mocującej 3, a wraz z nią izolatora cieplnego 1 oraz króćca 2. Izolator cieplny ma kołnierz 15 o kształcie prostokąta z zaokrąglonymi narożami, prostopadły do osi otworu 13 dla gwintowanego króćca. Kołnierz 15 usytuowany jest po zewnętrznej stronie ściany 4 konstrukcji skrzynkowej kolektora słonecznego. Na powierzchni kołnierza 15, od strony prostopadłościennej części 11 izolatora cieplnego, są dwa odsadzenia dystansowe 16 umieszczone przy prostopadłościennej części izolatora, które swymi powierzchniami czołowymi przylegają do przesuwnej płyty mocującej 3. Odpowiednio do tych odsadzeń, otwór 42 w ścianie ma dwa przeciwległe wybrania 43 w których mieszczą się odsadzenia dystansowe 16, również wówczas gdy przesuwający się izolator cieplny zajmuje skrajne położenie. Izolator cieplny 1 ustalony jest poosiowo względem płyty mocującej 3 za pomocą dwóch wkrętów (nie pokazanych na rysunku) przechodzących przez przelotowe otwory 17 w odsadzeniach dystansowych, które są wkręcone do gwintowanych otworów 32 w płycie mocującej. Wysokość odsadzeń dystansowych 16 jest nieco większa od grubości ściany 4, dzięki czemu między tą ścianą, a kołnierzem 15 izolatora cieplnego, istnieje luz umożliwiający swobodne przesuwanie się złącza przewodów, zarówno w trakcie montażu, jak i podczas użytkowania kolektora słonecznego. Pozwala to kompensować błędy montażowe, a w eksploatacji - rozszerzalność cieplną absorbera.

Na bezgwintowym odcinku 23 króćca 2, umieszczonym w otworze 13 izolatora cieplnego 1 jest uszczelka 53, w formie pierścienia gumowego o przekroju „O”. Uszczelka ta, osadzona w rowku 26, zapobiega przed przenikaniem ewentualnych przecieków spod nakrętki przyłączonego przewodu zewnętrznego, wzdłuż króćca, do wnętrza kolektora słonecznego. W prostokątnym kołnierzu 15 izolatora cieplnego, na jego powierzchni od strony ściany 4, jest rowek 18, usytuowany przy dolnej krawędzi kołnierza. Zakończenia rowka 18 są zagięte i ułożone wzdłuż bocznych krawędzi prostokątnego kołnierza, na części ich długości. Zadaniem rowka 18 jest zabezpieczenie przed kapilarnym podsysaniem, w kierunku otworu 31 w płycie mocującej, przecieków spływających po zewnętrznej stronie izolatora cieplnego spod nakrętki przyłączonego przewodu zewnętrznego. Izolator cieplny 1 ma również dwa otwory odpowietrzające 19, przechodzące przelotowo przez prostopadłościenną część 11 tego

PL 213 265 B1 izolatora. Otwory odpowietrzające 19 usytuowane są po przeciwnej, niż rowek 18, stronie otworu 13 dla króćca.

P r z y k ł a d 2. Złącze przewodów rurowych według drugiego przykładu wykonania wynalazku (rysunek - fig. 3) składa się głównie z izolatora cieplnego 1, wykonanego z tworzywa sztucznego, gwintowanego króćca 2 oraz płyty mocującej 3, przylegającej do ściany 4 konstrukcji skrzynkowej kolektora słonecznego. Sześciokątny łeb 21 króćca umieszczony jest w gnieździe w części izolatora cieplnego, wprowadzonej do wnętrza skrzynkowej konstrukcji kolektora słonecznego. Od tej wewnętrznej strony do przelotowego otworu 22 w króćcu wprowadzone jest zakończenie przewodu rurowego absorbera 51, który to przewód połączony jest z króćcem za pomocą lutowania.

Od pierwszego przykładu wykonania przykład drugi różni się tym, iż do poosiowe ustalenie króćca 2 w izolatorze cieplnym 1, służy nakrętka niska 54, osadzona na odcinku króćca z gwintem zewnętrznym 24, przeznaczonym do połączenia z nakrętką (nie pokazaną na rysunku), będącą zakończeniem przyłączanego do króćca zewnętrznego przewodu rurowego. Pozostałe środki techniczne są identyczne jak w pierwszym przykładzie wykonania.

P r z y k ł a d 3. Złącze przewodów rurowych według trzeciego przykładu wykonania wynalazku (rysunek - fig. 4) składa się głównie z izolatora cieplnego 6, wykonanego z tworzywa sztucznego, gwintowanego króćca 7 oraz łącznika narożnego 8, przylegającej do dwóch schodzących się w narożniku ścian 4 kolektora słonecznego. Króciec 7, łącznik narożny 8 oraz ściany 4, są metalowe, przy czym ściany 4 wykonane są z kształtownika według polskiego zgłoszenia wynalazku nr P-384565. Łącznik narożny 8 jest prostokątną podłużną płytą zagiętą pod kątem prostym, co tworzy dwa ramiona tego łącznika, a każde z nich osadzone jest w rowkach 41 kształtowników ścian 4 tworzących narożnik, z którymi to ścianami łącznik narożny 8 połączony jest nierozłącznie.

Łącznik narożny 8, w jednym z ramion, ma przelotowy prostokątny otwór 81, w którym osadzona jest prostopadłościenna część 61 izolatora cieplnego, z kwadratowym gniazdem 62, dla kwadratowego łba 71 gwintowanego króćca. Prostopadłościenna część 61 izolatora cieplnego wprowadzona jest, poprzez otwór 42 w ścianie 4, oraz otwór 81 w łączniku narożnym 8, do wnętrza kolektora słonecznego, a zatem także kwadratowy łeb 71 króćca 6 usytuowany jest po wewnętrznej stronie ściany 4 skrzynkowej konstrukcji kolektora słonecznego. Od tej wewnętrznej strony, do przelotowego otworu 72 w króćcu 7 wprowadzone jest zakończenie przewodu rurowego absorbera (nie pokazanego na fig. 4), który to przewód połączony jest z króćcem za pomocą lutowania.

Izolator cieplny 6 w swej prostopadłościennej części 61 posiada przelotowy otwór 63 dla króćca 7, współosiowy z kwadratowym gniazdem 62 dla łba króćca. W otworze 63 izolatora cieplnego usytuowany jest bezgwintowy odcinek króćca (jak w pierwszym przykładzie wykonania), natomiast jego odcinek z gwintem zewnętrznym 74 wystaje ze ściany 4 na zewnątrz kolektora słonecznego. Dla poosiowego ustalenia króćca 7 w izolatorze cieplnym 6, powierzchnia oporowa kwadratowego łba 71 króćca przylega do powierzchni dna 64 kwadratowego gniazda 62 w tym izolatorze, a po przeciwnej stronie izolatora cieplnego króciec 7 zabezpieczony jest sprężystym pierścieniem osadczym 52, umieszczonym w prostokątnym rowku 75 na obwodzie króćca. Odcinek króćca 7 z gwintem zewnętrznym 74 służy do połączenia z nakrętką (nie pokazaną na rysunku) będącą zakończeniem przyłączanego do króćca zewnętrznego przewodu rurowego, przy czym może to być albo przewód sztywny, albo wąż.

Prostokątny kształt otworu 81 i osadzonej w nim części izolatora cieplnego, jak również osadzenie łba 71 króćca w gnieździe 72 izolatora cielnego oraz osadzenie łącznika narożnego 8 w ścianie 4, wspólnie zabezpieczają przed niepożądanym obrotem króćca 7 w trakcie dokręcania nakrętki przyłączanego przewodu 15 zewnętrznego. Osadzenie izolatora cieplnego 6 w łączniku narożnym 8 sprawia, że izolator cieplny jest nieprzesuwny względem ściany 4 skrzynkowej konstrukcji. Izolator cieplny 6 ma kołnierz 65 przylegający do ściany 4 od zewnętrznej strony kolektora, oraz ustalony jest poosiowo względem ściany 4 i łącznika narożnego 8 za pomocą sprężystych zaczepów 66 usytuowanych na każdej z powierzchni bocznych prostopadłościennej części 61 izolatora cieplnego. Zaczepy te, po przejściu przez otwory 42 oraz 81, odskakują od powierzchni prostopadłościennej części 61 izolatora cieplnego i opierając się o łącznik narożny 8 zabezpieczają przed samoczynnym, niekontrolowanym, wysuwaniem się izolatora cieplnego na zewnątrz.

Na bezgwintowym odcinku króćca 7 (w sąsiedztwie jego łba), umieszczonym w przelotowym otworze 63 izolatora cieplnego 6 jest uszczelka 53, w postaci pierścienia gumowego o przekroju „O”, osadzona w przeznaczonym dla niej rowku na króćcu. Zadanie tej uszczelki jest identyczne, jak w pierwszym przykł adzie wykonania wynalazku.

PL 213 265 B1

P r z y k ł a d 4. Złącze przewodów rurowych według czwartego przykładu wykonania wynalazku (rysunek - fig. 5) składa się głównie z izolatora cieplnego 9, wykonanego z tworzywa sztucznego, zamocowanego bezpośrednio do ściany 4 kolektora słonecznego, a także z metalowego gwintowanego króćca 2. Ściana 4, wykonana z kształtownika według polskiego zgłoszenia wynalazku nr P-384565, ma przelotowy prostokątny otwór 42 poprzez który, do wnętrza skrzynkowej wprowadzona jest prostopadłościenna część 91 izolatora cieplnego, z sześciokątnym gniazdem 92, dla sześciokątnego łba 21 gwintowanego króćca umieszczonym po wewnętrznej stronie ściany 4. Również od tej wewnętrznej strony, do przelotowego otworu 22 w króćcu 2 wprowadzone jest zakończenie przewodu rurowego absorbera, który połączony jest z króćcem 2 za pomocą lutowania.

Izolator cieplny w swej prostopadłościennej części 91 ma przelotowy otwór 93 dla króćca 2, współosiowy z sześciokątnym gniazdem 92 dla łba tego króćca. W otworze 93 izolatora cieplnego 9 usytuowany jest bezgwintowy odcinek 23 króćca 2, natomiast jego odcinek z gwintem zewnętrznym 24 wystaje ze ściany 4 na zewnątrz kolektora słonecznego. Dla poosiowego ustalenia króćca 2 w izolatorze cieplnym 9, powierzchnia oporowa sześciokątnego łba 21 króćca przylega do powierzchni dna 94 sześciokątnego gniazda 92 w tym izolatorze, a po przeciwnej stronie izolatora cieplnego króciec 9 zabezpieczony jest sprężystym pierścieniem osadczym 52, identycznie jak w pierwszym przykładzie wykonania wynalazku. Odcinek króćca 9 z gwintem zewnętrznym 94 służy do połączenia z nakrętką (nie pokazaną na rysunku) będącą zakończeniem przyłączanego do króćca 2 zewnętrznego przewodu rurowego, przy czym jest to przewód sztywny, albo wąż. Osadzenie prostopadłościennej części 11 izolatora cieplnego w prostokątnym otworze 42 w ścianie 4 oraz osadzenie łba 21 króćca w gnieździe 92 izolatora cielnego wspólnie zabezpieczają przed niepożądanym obrotem króćca 2 podczas dokręcania nakrętki przyłączanego przewodu zewnętrznego.

Izolator cieplny 9 ma kołnierz 95 o kształcie prostokąta z zaokrąglonymi narożami, prostopadły do osi otworu 93 dla króćca. Kołnierz 95 przylega po zewnętrznej stronie do ściany 4 kolektora słonecznego oraz zamocowany jest do niej za pomocą dwóch wkrętów (nie pokazanych na rysunku) przechodzących przez przelotowe otwory 97 w kołnierzu i wkręcone do gwintowanych otworów 45 w ścianie 4 kolektora, które dociskają kołnierz do zewnętrznej jej powierzchni.

Na bezgwintowym odcinku 23 króćca 2, umieszczonym w przelotowym otworze 93 izolatora cieplnego 9 osadzona jest uszczelka 53, w postaci pierścienia gumowego o przekroju „O”. W prostokątnym kołnierzu 95 izolatora cieplnego, na jego powierzchni od strony ściany 4, jest rowek 98 usytuowany przy dolnej i częściowo bocznych krawędziach kołnierza. Usytuowanie uszczelki 53 oraz rowka 98, a także ich zadania są identyczne, jak w pierwszym przykładzie wykonania wynalazku. Izolator cieplny 9 ma również dwa otwory odpowietrzające 99, przechodzące przelotowo przez jego prostopadłościenną część 91 izolatora, usytuowane po przeciwnej, niż rowek 98, stronie otworu 93 dla króćca.

P r z y k ł a d 5. Złącze przewodów rurowych wedł ug pią tego przykł adu wykonania wynalazku (nie przedstawione na rysunku) ma płytę mocującą osadzoną przesuwnie w rowkach ściany kolektora słonecznego, a izolator cieplny, mający prostokątny kołnierz z zaokrąglonymi narożami, swą prostopadłościenną częścią wchodzi, poprzez prostokątny otwór w płycie mocującej, do wnętrza kolektora słonecznego - identycznie jak w pierwszym przykładzie wykonania. Odmiennością jest to, iż izolator cieplny (jak w przykładzie czwartym) nie ma odsadzeń dystansowych, a otwór w ścianie, dłuższy niż w pł ycie mocują cej, jest prostoką tny bez dodatkowych wybrań . Wobec braku odsadzeń dystansowych, wkręty przechodzące przez otwory w kołnierzu izolatora cieplnego i wkręcone do gwintowanych otworów w płycie mocującej dociskają kołnierz do ściany kolektora słonecznego, zatem złącze jest nieprzesuwne i nie kompensuje rozszerzeń cieplnych absorbera. Natomiast w montażu można zluzować wkręty łączące kołnierz izolatora cieplnego z płytą mocującą, uzyskując przesuwność izolatora, co pozwala kompensować błędy kształtu absorbera. Króciec, do którego przylutowane jest zakończenie przewodu absorbera, ma łeb sześciokątny umieszczony gnieździe izolatora cieplnego, a po przeciwnej stronie tego izolatora ma sprężysty pierścień osadczy oraz odcinek gwintowany, do którego przyłącza się przewód zewnętrzny.

Claims (13)

1. Złącze przewodów rurowych, zwłaszcza w kolektorze słonecznym, pełniące funkcję przeprowadzenia ciągu przewodów przez ścianę oraz ich zamocowania do tej ściany, w szczególności ściany bocznej skrzynkowej konstrukcji kolektora słonecznego, mające gwintowany króciec, będący zakońPL 213 265 B1 czeniem jednego spośród dwóch łączonych przewodów rurowych, korzystnie połączony z tym przewodem nierozłącznie, który to króciec swą gwintowaną częścią przechodzi na drugą stronę ściany, gdzie połączony jest z nakrętką mocującą drugi spośród łączonych przewodów rurowych, znamienne tym, że gwintowany króciec (2, 7) osadzony jest w ścianie (4) za pośrednictwem izolatora cieplnego (1, 6, 9), przy czym króciec ma wielokątny łeb (21, 71), osadzony w odpowiadającym kształtowi tego łba gnieździe (12, 72) w izolatorze cieplnym, a połączenie izolatora cieplnego ze ścianą uniemożliwia jego obracanie się wokół osi prostopadłej do ściany.

2. Złącze przewodów według zastrz. 1, znamienne tym, że izolator cieplny (1) połączony jest ze ścianą (4) za pośrednictwem płyty mocującej (3) przylegającej do ściany i osadzonej przesuwnie względem tej ściany, korzystnie w rowkach (41) wyprofilowanych wzdłuż ściany.

3. Złącze przewodów według zastrz. 2, znamienne tym, że izolator cieplny (1) osadzony jest w niekołowym, korzystnie prostokątnym, otworze (31) w płycie mocującej (3), przy czym element izolatora (11) umieszczony w tym otworze dopasowany jest do kształtu otworu.

4. Złącze przewodów wedł ug zastrz. 1, znamienne tym, ż e izolator cieplny (6) połączony jest ze ścianą (4) za pośrednictwem łącznika narożnego (8) przylegające do dwóch sąsiadujących ścian (4) skrzynkowej konstrukcji i osadzonego korzystnie w rowkach (41) wyprofilowanych wzdłuż obu tych ścian.

5. Złącze przewodów wedł ug zastrz. 4, znamienne tym, ż e izolator cieplny (6) osadzony jest w niekołowym, korzystnie prostokątnym, otworze (81) łącznika narożnego (8), przy czym element izolatora umieszczony w tym otworze dopasowany jest do kształtu otworu.

6. Złącze przewodów wedł ug zastrz. 1, znamienne tym, ż e izolator cieplny (9) osadzony jest w niekoł owym, korzystnie prostoką tnym, otworze (91) usytuowanym bezpoś rednio w ś cianie (4), przy czym element izolatora umieszczony w tym otworze dopasowany jest do kształtu otworu.

7. Złącze przewodów wedł ug zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, znamienne tym, że króciec (2) ma łeb sześciokątny (21).

8. Złącze przewodów wedł ug zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, znamienne tym, że powierzchnia oporowa łba (21, 71) króćca przylega do powierzchni dna (14, 64, 94) gniazda w izolatorze cieplnym (1, 6, 9), a po przeciwnej stronie tego izolatora na króćcu (2, 7) jest sprężysty pierścień osadczy (52).

9. Złącze przewodów wedł ug zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, znamienne tym, że powierzchnia oporowa łba (21, 71) króćca przylega do powierzchni dna (14, 64, 94) gniazda w izolatorze cieplnym (1, 6, 9), a po przeciwnej stronie tego izolatora na króćcu jest nakrętka (54), korzystnie niska.

10. Złącze przewodów według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, albo 9, znamienne tym, że w izolatorze cieplnym (1, 9) ma przelotowe otwory odpowietrzające (19, 99).

11. Złącze przewodów według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 4, albo 5, albo 6, albo 7, albo 8, albo 9, albo 10, znamienne tym, że w izolatorze cieplnym (1, 6, 9), w otworze dla króćca (2, 7), ma uszczelkę (53), współpracującą z bezgwintowym odcinkiem (23) króćca.

12. Złącze przewodów według zastrz. 11, znamienne tym, że uszczelka (53) umieszczona jest w rowku na bezgwintowym odcinku (23, 63) króć ca.

13. Złącze przewodów według zastrz. 11 albo 12, znamienne tym, że izolator cieplny (1, 9) ma kołnierz (15, 95), prostopadły do osi otworu (13, 93) dla króćca (2), a w tym kołnierzu, po stronie gniazda (12, 92) dla łba króćca, ma rowek (18, 98) usytuowany przy krawędzi kołnierza.