PL213053B1 - Cewnik do elektrostymulacji serca z miękką distalną końcówką - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest cewnik służący do wykonywania zabiegów medycznych wykonywanych metodą elektrostymulacji przedsionka lub lewej komory serca, bądź w celach diagnostycznych.

Obecnie znane są w lecznictwie cewniki do zabiegów medycznych, przy pomocy których wykonywanych jest wiele specjalistycznych procedur medycznych mających charakter diagnostyczny lub terapeutyczny.

Nienależnie od rodzaju i przeznaczenia cewniki takie mają podobną budowę, w której elementem głównym jest cienki dren z tworzywa sztucznego z umieszczonymi wewnątrz przewodami elektrycznymi łączącymi osadzone na jego części końcowej metalowe elektrody proksymalną i elektrodę distalną z wtykami.

Część distalna cewnika (dosercowa) z systemem metalowych elektrod wprowadzana przezżylnie do organizmu jest najistotniejszym elementem wyrobu, który decyduje o jego parametrach użytkowych i w zależności od rodzaju elektrody odbiera lub emituje do organu sygnały generowane np. przez zewnętrzny kardiostymulator.

W praktyce medycznej znane są cewniki do elektrostymulacji serca o różnych charakterystykach sztywności części distalnej, zmniejszające ryzyko perforacji ściany komory serca podczas zabiegu.

Cewniki te posiadają znacznie zmniejszoną sztywność końca distalnego w stosunku do pozostałej części cewnika, którą otrzymano z zastosowania dwóch materiałów o różnej sztywności, przy czym z sztywniejszego materiału wykonano dren roboczy cewnika natomiast jego koniec distalny wykonany został z miękkiego tworzywa.

Istotą wynalazku jest cewnik do elektrostymulacji serca z miękką distalną końcówką posiadający dwie strefy sztywności, w którym wyodrębnić można część chwytową z systemem wtyków do połączenia z aparaturą medyczną i część roboczą wprowadzaną przezżylnie do komory lub przedsionka serca.

Część roboczą cewnika stanowi dren o przekroju kołowym posiadający w wnętrzu dwa kanały do umieszczenia przewodów elektrycznych oraz kanał do opcjonalnego usztywnienia cewnika poprzez wprowadzenie do jego wnętrza stalowego mandrynu usztywniającego.

Distalny koniec cewnika wyposażony został w dwie metalowe odpowiednio rozmieszczone elektrody, elektrodę distal w formie odpowiednio wyprofilowanej główki i elektrody proksimal mającej postać pierścienia.

Pomiędzy elektrodami distal i proksimal trwale osadzona została odpowiednio uformowana sprężynka która stanowi element nadający cewnikowi odpowiednią sztywność w jego części distalnej i jest jednocześnie przewodem elektrycznym łączącym elektrodę distal z wtykiem zewnętrznym.

Przedmiot wynalazku w przykładowym wykonaniu został uwidoczniony na rysunku 1 na którym:

fig 1 przedstawia widok cewnika z jego głównymi elementami konstrukcyjnymi: częścią roboczą 1, złączem centralnym 2, systemem wtyków elektrycznych 3 oraz konektorem 4 służącym do opcjonalnego wprowadzania mandrynu usztywniającego.

fig. 2 przedstawia widok części roboczej 1 wraz z jej poprzecznym przekrojem, przedstawionej w fig. 1, na którym odpowiednio oznaczone zostały elektroda distal 5, elektroda proksimal 6, dren główny cewnika 7, przewód proksimal 8, przewód distal 9, kanał ze stalowym mandrynem usztywniającym 10.

fig. 3 przedstawia przekrój distalnego końca cewnika, w którym odpowiednio zostały oznaczone elementy: elektroda distal 5, elektroda proksimal 6, dren główny cewnika 7, przewód proksimal 8, przewód distal z wyprofilowanym zakończeniem w kształcie sprężynki 9, stalowy mandryn usztywniającym 10 oraz osłonka sprężynki 11.

Cewnik według wynalazku przeznaczony jest do zastosowania w kardiologii, zwłaszcza podczas zabiegów, w trakcie których istnieje niebezpieczeństwo perforacji ściany serca.

Wprowadzany przezżylnie do komory serca cewnik uzbrojony w stalowy mandryn 10 zwiększa jego sztywność a tym samym jest łatwy do wprowadzenia w obszar stymulacji.

W drugim etapie zabiegu, po usunięciu z cewnika mandrynu 10 stalowa sprężynka pełniącej jednocześnie rolę przewodu distal 9 nadaje odpowiednią elastyczność distalnej końcówce cewnika, którą w bezpieczny i precyzyjny sposób można implantować do ścianki przedsionka lub komory serca.

Claims (2)

1. Cewnik do elektrostymulacji serca z miękką distalną końcówką, znamienny tym, że jego część chwytową stanowi złącze centralne (2) z systemem wtyków do połączenia z aparaturą medyczną (3), konektorem (4) do wprowadzania mandrynu usztywniającego oraz części roboczej (1) w postaci drenu (7) o przekroju kołowym, posiadający we wnętrzu dwa kanały z umieszczonymi przewodami elektrycznymi proksimal (8), distal (9), kanał do opcjonalnego usztywnienia cewnika poprzez wprowadzenie do jego wnętrza stalowego mandrynu usztywniającego (10), przy czym distalny koniec cewnika wyposażony został w dwie metalowe odpowiednio rozmieszczone elektrody, elektrodę distal (5) w formie odpowiednio wyprofilowanej główki i elektrodę proksimal (6) mającą postać pierścienia, pomiędzy którymi trwale osadzona została odpowiednio uformowana sprężynka (9), która stanowi element nadający cewnikowi odpowiednią sprężystość w jego części distalnej i jest jednocześnie przewodem elektrycznym łączącym elektrodę distal z wtykiem zewnętrznym.

2. Cewnik według zastrz. 1, znamienny tym, że mandryn usztywniający (10) w zależności od potrzeb pozwala nadawać dwie sztywności distalnej końcówce cewnika, wprowadzony do cewnika zwiększa jej sztywność, natomiast po jego usunięciu z cewnika, końcówka distalna pozostaje bardzo elastyczna.