PL210774B1 - Zawadzone przestrzennie amfoteryczne N-aminoacylowe pochodne amfoterycyny B, (54) sposób ich otrzymywania i zastosowanie do wytwarzania leku do zwalczania drobnoustrojów grzybowych - Google Patents
Zawadzone przestrzennie amfoteryczne N-aminoacylowe pochodne amfoterycyny B, (54) sposób ich otrzymywania i zastosowanie do wytwarzania leku do zwalczania drobnoustrojów grzybowychInfo
- Publication number
- PL210774B1 PL210774B1 PL379979A PL37997906A PL210774B1 PL 210774 B1 PL210774 B1 PL 210774B1 PL 379979 A PL379979 A PL 379979A PL 37997906 A PL37997906 A PL 37997906A PL 210774 B1 PL210774 B1 PL 210774B1
- Authority
- PL
- Poland
- Prior art keywords
- acid
- butyl
- amphotericin
- formula
- hindered
- Prior art date
Links
Landscapes
- Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
- Saccharide Compounds (AREA)
Description
Przedmiotem wynalazku są zawadzone przestrzennie, amfoteryczne N-aminoacylowe pochodne antybiotyku przeciwgrzybowego amfoterycyny B z grupy makrolidów polienowych, wraz z ich solami i kompleksami będącymi formami rozpuszczalnymi w wodzie, sposób ich otrzymywania oraz zastosowanie do wytwarzania leku do zwalczania drobnoustrojów grzybowych, szczególnie szczepów grzybów z opornością wielolekową, MDR.
Aktualny stan techniki uniemożliwia spełnienie wymogów stawianych przez medycynę niezbędnych dla bezpiecznych i efektywnych chemoterapeutyków przeciwgrzybowych, przede wszystkim stosowanych w leczeniu grzybowych infekcji narządów wewnętrznych i fungemii. Wśród tych wymogów niska toksyczność, szerokie spektrum przeciwgrzybowe, aktywność względem szczepów z opornością wielolekową, MDR, oraz działanie fungicydne są cechami niezbędnymi, które muszą być równocześnie spełnione (J. Bolard, Biochim. Biophys. Acta, 864, 257-304, 1986; E. Borowski, Folia Pharmaceutica Universitatis Carolinae, XXIII Suppl., 12-19, 1998; D. Sanglard, J. Bille, ASM Press, Washington D.C., 25, 349-383, 2002). Korzystną cechą jest również dostępność leku dla chorych ograniczana często przez jego wysoką cenę. Żaden ze stosowanych obecnie leków przeciwgrzybowych nie spełnia tych warunków. Allilaminy, jak terbinafina, działają na patogenne drożdżaki jedynie fungistatycznie oraz nie są aktywne względem szczepów z opornością wielolekową. Leki z grupy tzw. azoli, jak mykonazol, flukonazol czy worikonazol, w stężeniach nietoksycznych działają fungistatycznie i są nieaktywne lub o ma ł ej aktywnoś ci wzglę dem szczepów wielolekoopornych. 5-Fluorocytozyna ma wąskie spektrum przeciwgrzybowe i szybko indukuje powstanie oporności specyficznej. Kaspofungina jest trudno dostępna ze względu na wysoką cenę i ma wąskie spektrum przeciwgrzybowe działając jedynie na grzyby zawierające beta-glukan w ścianie komórkowej.
Jedynym znanym dotąd związkiem przeciwgrzybowym wykazującym największą ilość wymaganych pozytywnych cech jest antybiotyk amfoterycyna B z grupy makrolidów polienowych. Związek ten wykazuje wysoką aktywność przeciwgrzybową, szerokie spektrum działania, działa fungicydnie i jest aktywny względem szczepów z opornością wielolekową (D. Sanglard i in., Antimicrob. Agents Chemother. 40, 2300-2305, 1996; J. Szlinder-Richert i in.. Acta Biochim. Polon. 47, 133-144, 2000). Wadą tego związku ograniczającą w istotnym stopniu zastosowanie praktyczne jest bardzo wąski margines stężeń działających letalnie zarówno względem komórek grzybowych, jak i zwierzęcych, przejawiający się wysoką toksycznością z takimi efektami u pacjentów jak: aktywność hemolityczna, nefrotoksyczność i kardiotoksyczność. Pomimo tej wady amfoterycyna B dzięki wspomnianym zaletom jest uważana za tzw. złoty standard wśród fungicydów i lek ratujący życie. Od ponad 40 lat jest stosowana w klinice w postaci infuzyjnego buforowanego kompleksu z deoksycholanem sodu znanego pod nazwą Fungizon. Znane są także i stosowane w lecznictwie inne preparaty amfoterycyny B w postaci form leku, takie jak Abelcet, Aphocil czy Ambisome. Są to kompleksy antybiotyku z lipidami oraz preparaty liposomalne. Leki te są nieco bardziej selektywne niż natywny antybiotyk, jednakże ich toksyczność jest nadal duża. Ponadto dostępność tych preparatów dla pacjentów jest ograniczona ze względu na wysoką cenę.
Znane są także półsyntetyczne pochodne amfoterycyny B. Związki te posiadają zróżnicowany charakter jonowy.
Znane pochodne o charakterze anionowym - pochodne N-acylowe - mają niską aktywność przeciwgrzybową i są toksyczne (C.P. Schaffner, E. Borowski, Antibiot. Chemother., 11, 724, 1961; H. Lechevalier i in., Antibiot. Chemother, 11, 640-647, 1961). Nieznana jest ich aktywność względem szczepów z opornością wielolekową.
Liczniejszą grupę stanowią pochodne o charakterze kationowym. Na uwagę zasługuje kationowa pochodna H-alkilowa, ester metylowy H-metylo-N-D-fruktopyranozyloamfoterycyny B, który charakteryzuje się zarówno bardzo niską toksycznością, jak i wysoką aktywnością względem drobnoustrojów grzybowych z opornością wielolekową (J.Grzybowska i in., J. Antibiot., 50, 709-711, 1997; J. Szlinder-Richert i in., Acta Biochim. Polon., 47, 133-144, 2000). Jednakże związek ten nie znalazł zastosowania w praktyce z uwagi na to, że jego synteza jest bardzo skomplikowana i zachodzi ze znikomą wydajnością. Wady te uniemożliwiają wytwarzanie związku w skali technicznej. Żadna z pozostałych pochodnych kationowych amfoterycyny B nie spełnia niezbędnych warunków niskiej toksyczności z równoczesną aktywnoś cią względem szczepów grzybowych z opornością wielolekową. Wśród nich ester metylowy amfoterycyny B o nieco zwiększonej selektywności działania względem komórek grzybowych i zwierzęcych jest związkiem o nadal dużej toksyczności i jest szczególnie toksyczny
PL 210 774 B1 dla centralnego układu nerwowego, charakteryzując się dużą cerebrotoksycznością (W. G. Ellis i in., J. Infectious Diseases, 146, 125-137, 1982). Nieznane jest także działanie tego związku na wielolekooporne szczepy grzybowe. Liczna grupa estrów prostych pochodnych N-aminoacylowych, w tym peptydowych, amfoterycyny B również zasługuje na ocenę negatywną (J. J. Wright, opis patentowy USA, Nr 4,272,525 z 9.06.1981; J.J.K. Wright i in., J.Antibiot., 35, 911-914, 1982). Wyselekcjonowany z tej grupy związek optymalny, jakim jest ester metylowy N-D-ornityloamfoterycyny B, jest silnie cerebrotoksyczny (T. Massa i in. Fundam. Appl. Toxicol., 5, 737-753, 1985) oraz nieznane jest jego działanie na wielolekooporne szczepy grzybowe. Znana jest również inna pod względem właściwości i zastosowania grupa kationowych pochodnych amfoterycyny B, jak amidy zasadowe oraz pochodne N-alkilowe i N-aminoacylowe estrów i amidów tego antybiotyku. Związki te wprowadzono do stanu techniki jako nowe wektory dla internalizacji oligodeoksynukleotydów w strategii antysensowej (J. Bolard i in., polski zgłoszeniowy opis patentowy Nr P-343365, publ. 13.08.2001, Nr 17/2001).
Mało znane są amfoteryczne pochodne amfoterycyny B takie jak pochodne N-alkilowe, w tym N-glikozylowe (L. Falkowski i in., J. Antibiot., 28, 244, 1975; L. Falkowski i in., polski opis patentowy Nr 100966, z dnia 8.11.1979). Są one jednak toksyczne i nieznana jest ich aktywność względem szczepów wielolekoopornych.
Nie są znane żadne inne pochodne amfoterycyny B, które posiadałyby równocześnie niezbędne cechy, jakimi są niska toksyczność i aktywność względem wielolekoopornych szczepów grzybowych.
Istotę wynalazku stanowią związki będące zawadzonymi przestrzennie amfoterycznymi N-aminoacylowymi pochodnymi antybiotyku przeciwgrzybowego z grupy makrolidów polienowych, amfoterycyny B, o wzorze 1, gdzie R oznacza resztę aminokwasu o dowolnej konfiguracji z jedną lub więcej grupami aminowymi pierwszo-, drugo- lub trzeciorzędowymi umiejscowionymi w pozycji alfa, beta, gamma i dalszych w stosunku do grupy karboksylowej tego aminokwasu oraz z objętościowym fragmentem stanowiącym zawadę przestrzenną takim jak łańcuch prosty lub rozgałęziony lub układ pierścieniowy karbo- lub heterocykliczny, nie podstawione bądź zawierające grupy funkcyjne oraz ich sole i kompleksy będące formami rozpuszczalnymi w wodzie o wzorze 2, gdzie AMBZ oznacza wzór 1, zaś X oznacza jedną lub więcej cząsteczek zasady lub kwasu lub zwią zku kompleksotwórczego.
W korzystnym wariancie związki według wynalazku zawierają reszty aminoacylowe aminokwasów: 2-fenyloglicyny, O-t-butylotyrozyny, O-t-butylo-D-tyrozyny, β-fenylo-D-fenyloalaniny, O-t-butyloseryny, O-t-butylotreoniny, O-t-butylo-D-treoniny, kwasu cis-2-aminocykloheksanokarboksylowego, kwasu trans-4-(aminometylo)cykloheksanokarboksylowego, kwasu 4-piperydynokarboksylowego, β-estru /-butylowego kwasu asparaginowego, γ-estm /-butylowego kwasu glutaminowego, β-estru benzylowego kwasu asparaginowego, γ-estru benzylowego kwasu glutaminowego, kwasu 1-piperydynopropionowego, kwasu 1-piperydynomasłowego, kwasu 1-piperydynooctowego, kwasu 1-piperazynopropionowego, kwasu 4-pirydynopropionowego.
Sposób otrzymywania związków, będących zawadzonymi przestrzennie amfoterycznymi N-aminoacylowymi pochodnymi antybiotyku przeciwgrzybowego z grupy makrolidów polienowych, amfoterycyny B, o wzorze ogólnym 1, gdzie R oznacza resztę aminokwasu o dowolnej konfiguracji z jedną lub więcej grupami aminowymi pierwszo-, drugo- lub trzeciorzędowymi umiejscowionymi w pozycji alfa, beta, gamma i dalszych w stosunku do grupy karboksylowej tego aminokwasu oraz z objętościowym fragmentem stanowiącym zawadę przestrzenną takim jak łańcuch prosty lub rozgałęziony lub układ pierścieniowy karbo- lub heterocykliczny, nie podstawione bądź zawierające grupy funkcyjne, oraz ich soli i kompleksów będących formami rozpuszczalnymi w wodzie o wzorze 2, gdzie AMBZ oznacza wzór 1, zaś X oznacza jedną lub więcej cząsteczek zasady lub kwasu lub związku kompleksotwórczego, według wynalazku charakteryzuje się tym, że acyluje się amfoterycynę B w rozpuszczalnikach organicznych lub ich mieszaninie aminokwasami o dowolnej konfiguracji z jedną lub więcej grupami aminowymi pierwszo-, drugo- lub trzeciorzędowymi umiejscowionymi w pozycji alfa, beta, gamma i dalszych w stosunku do grupy karboksylowej tego aminokwasu oraz z objętościowym fragmentem stanowiącym zawadę przestrzenną takim jak łańcuch prosty lub rozgałęziony lub układ pierścieniowy karbo- lub heterocykliczny, nie podstawione bądź zawierające grupy funkcyjne, z aktywowaną grupą karboksylową, korzystnie w postaci estrów aktywnych aminokwasów takich jak na przykład: 2-fenyloglicyny, O-/-butylotyrozyny, O-/-butylo-D-tyrozyny, β-fenylo-D-fenyloalaniny, O-t-butyloseryny, O-/-butylotreoniny, O-/-butylo-D-treoniny, kwasu cis-2-aminocykloheksanokarboksylowego, kwasu trans-4-(aminometylo)cykloheksanokarboksylowego, kwasu 4-piperydynokarboksylowego, β-estru
PL 210 774 B1 /-butylowego kwasu asparaginowego, γ-estru /-butylowego kwasu glutaminowego, β-estru benzylowego kwasu asparaginowego, γ-estru benzylowego kwasu glutaminowego, kwasu 1-piperydynopropionowego, kwasu 1-piperydynomasłowego, kwasu 1-piperydynooctowego, kwasu 1-piperazynopropionowego, kwasu 4-pirydynopropionowego. W przypadku, gdy acyluje się amfoterycynę B aminokwasami zawierającymi grupy aminowe pierwszo- lub drugorzędowe stosuje się osłonę 9-fluorenylometoksykarbonylową, którą po acylacji usuwa się, korzystnie przy pomocy 1,5-diazabicyklo[4.3.0]non-5-enu. Po zakończeniu procesu acylacji wydziela się surowy produkt, korzystnie przez wytrącenie eterem etylowym oraz ewentualnie oczyszcza się surowy produkt, korzystnie metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym. Rozpuszczalne w wodzie formy uzyskanego produktu otrzymuje się na drodze utworzenia jego soli z kwasami bądź zasadami, korzystnie z N-metylo-D-glukaminą i wydzielenia produktu przez wytrącenie mieszającym się z wodą rozpuszczalnikiem organicznym, korzystnie acetonem, bądź na drodze utworzenia rozpuszczalnego kompleksu ze związkiem kompleksotwórczym, korzystnie z deoksycholanem sodu w wodnym roztworze buforu fosforanowego i liofilizacji powstałego roztworu.
Istotą wynalazku jest również zastosowanie związków będących zawadzonymi przestrzennie amfoterycznymi N-aminoacylowymi pochodnymi antybiotyku przeciwgrzybowego z grupy makrolidów polienowych, amfoterycyny B, o wzorze ogólnym 1, gdzie R oznacza resztę aminokwasu o dowolnej konfiguracji z jedną lub więcej grupami aminowymi pierwszo-, drugo- lub trzeciorzędowymi umiejscowionymi w pozycji alfa, beta, gamma i dalszych w stosunku do grupy karboksylowej tego aminokwasu oraz z objętościowym fragmentem stanowiącym zawadę przestrzenną takim jak łańcuch prosty lub rozgałęziony lub układ pierścieniowy karbo- lub heterocykliczny, nie podstawione bądź zawierające grupy funkcyjne, oraz ich soli i kompleksów będących formami rozpuszczalnymi w wodzie o wzorze 2, gdzie AMBZ oznacza wzór 1, zaś X oznacza jedną lub więcej cząsteczek zasady lub kwasu lub związku kompleksotwórczego, do wytwarzania leku przeznaczonego do zwalczania drobnoustrojów grzybowych, korzystnie z opornością wielolekową.
Zaletą związków według wynalazku, jakimi są dotychczas nieznane zawadzone przestrzennie amfoteryczne N-aminoacylowe pochodne amfoterycyny B, jest to, że spełniają one najważniejsze wymogi stawiane związkom przeciwgrzybowym. Charakteryzują się one bowiem bardzo niską toksycznością dla komórek ludzkich i są aktywne względem szczepów grzybowych z opornością wielolekową. Ponadto, tworzą one z kwasami i zasadami rozpuszczalne w wodzie sole, a także rozpuszczalne w wodzie kompleksy z deoksycholanem sodu lub innymi związkami kompleksotwórczymi. Zaletą związków według wynalazku jest również prosta i wydajna metoda ich otrzymywania.
Pełen dowód struktury związków według wynalazku został przykładowo opisany dla N-(1-piperydynopropionylo)amfoterycyny B, i tak identyczność elektronowego widma absorpcyjnego N-(1-piperydynopropionylo)amfoterycyny B z widmem wyjściowego antybiotyku, to jest amfoterycyny B dowodzi, że opracowany sposób nie prowadzi do degradacji labilnego chemicznie chromoforu heptaenowego, a wysoka wartość ekstynkcji /E 1%1cm = 1130 przy 382 nm/świadczy o wysokim stopniu czystości otrzymanego produktu. W widmie absorpcyjnym w podczerwieni N-(1-piperydynopropionylo)amfoterycyny B obserwuje się pasma odpowiadające symetrycznym i asymetrycznym drganiom grupy karboksylowej przy ν = 1560 cm-1 i 1695 cm-1, obecne także w analogicznym widmie amfoterycyny B, co świadczy o tym, że grupa karboksylową pozostała niezmieniona podczas reakcji. Natomiast w widmie N-(1-piperydynopropionylo)amfoterycyny B obserwuje się pojawienie pasma o liczbie falowej 1640 cm-1, odpowiadającego drganiom walencyjnym grupy karbonylowej w amidzie Il-gorzędowym, co jest bezpośrednim dowodem na obecność wiązania amidowego w otrzymanym produkcie.
Strukturę chemiczną N-(1-piperydynopropionylo)amfoterycyny B potwierdzono także metodą protonowego magnetycznego rezonansu jądrowego, w skrócie 1H NMR, poprzez zidentyfikowanie układów spinowych charakterystycznych dla ugrupowania 1-piperydynopropionylowego w widmie 1H NMR pochodnej na podstawie widm Cosy i Roesy. Diagnostyczne sygnały korelacyjne obserwowane w tych widmach pozwoliły zidentyfikować protony podstawnika 1-piperydynopropionylowego w pochodnej N-(1-piperydynopropionylo)amfoterycyny B, a także potwierdzić, że pozostała część cząsteczki pochodnej odpowiadająca macierzystemu antybiotykowi, to jest amfoterycynie B, nie została zmieniona podczas reakcji i była w zgodzie z danymi literaturowymi (P. Sowiński i in., Magnetic Resonance in Chemistry, 30, 275-279, 1992).
Przeprowadzono także hydrolizę kwasową N-(1-piperydynopropionylo)amfoterycyny B w 6 N kwasie solnym przez 12 godzin i w hydrolizacie potwierdzono obecność kwasu 1-piperydynopropionowego metodą chromatografii cienkowarstwowej wobec wzorca tego aminokwasu. Natomiast
PL 210 774 B1 w wyniku hydrolizy kwasowej N-(1-piperydynopropionylo)amfoterycyny B, przeprowadzonej w łagodnych warunkach przy pomocy 3% wodnoalkoholowego roztworu chlorowodoru przez 15 minut, otrzymano po zobojętnieniu N-(1-piperydynopropionylo)mykozaminę, której budowę chemiczną potwierdzono metodą spektroskopii NMR i spektrometrii masowej. Stanowi to bezpośredni dowód świadczący o tym, ż e reszta kwasu 1-piperydynopropionowego tworzy wiązanie amidowe z grupą aminową aminocukru, to jest mykozaminy obecnej w cząsteczce amfoterycyny B.
Masę cząsteczkową N-(1-piperydynopropionylo)amfoterycyny B potwierdzono w oparciu o widmo masowe tego związku wykonane techniką desorpcji polem.
Pozostałe zawadzone przestrzennie amfoteryczne pochodne N-aminoacyIowe amfoterycyny B charakteryzowano w podobny sposób do opisanego wyżej.
Przedstawione fakty dowodzą, że sposób otrzymywania pochodnych amfoterycyny B według wynalazku prowadzi do uzyskania żądanych produktów.
Sposobem według wynalazku otrzymuje się również analogiczne pochodne innych antybiotyków z grupy makrolidów polienowych jak: mykoheptyna, kandydyna, kandydynina, kandydoina, wacydyna, gedamycyna, kandycydyna, leworyna, trychomycyna, perimycyna, nystatyna oraz polifungina.
Dla pochodnych amfoterycyny B według wynalazku oznaczono aktywność przeciwgrzybową w stosunku do szczepów wrażliwych i szczepów z opornością wielolekową oraz toksyczność in vitro względem ludzkich erytrocytów i komórek białaczkowych.
Zawadzone przestrzennie amfoteryczne pochodne N-aminoacylowych amfoterycyny B według wynalazku, sposób ich otrzymywania oraz ich właściwości biologiczne ilustrują podane niżej przykłady.
P r z y k ł a d I.
298 mg N-(9-fluorenylometoksykarbonylo)-O-t-butylotreoniny rozpuszcza się w 7 ml N,N-dimetyloformamidu, dodaje 86,3 mg N-hydroksysukcynoimidu oraz 154,5 mg dicykloheksylokarbodiimidu i pozostawia do przereagowania mieszają c przez 24 godziny w temperaturze pokojowej. Powstał y osad W,W'-dicykloheksylomocznika odsącza się, przemywa W,W-dimetyloformamidem i przesącz dodaje się do roztworu 346 mg amfoterycyny B w 3 ml W,W'-dimetyloformamidu z dodatkiem 0,054 ml trietyloaminy, chłodząc mieszaninę reakcyjną w łaźni lodowej i mieszając. Całość miesza się przez 24 godziny w temperaturze pokojowej, a następnie eterem etylowym wytrąca się osad, który odwirowuje się, przemywa kilkakrotnie eterem etylowym i suszy w eksykatorze próżniowym. Następnie uzyskany osad rozpuszcza się w 6 ml mieszaniny chloroformu, metanolu i wody sporządzonej w stosunku objętościowym 30:8:1 i nanosi się na kolumnę o średnicy 3 cm, wypełnioną 150 g żelu krzemionkowego Silica gel 60 (0,063-0,200 mm) firmy Merck zawieszonego w mieszaninie rozpuszczalników chloroform - metanol - woda w stosunku objętościowym 30:8:1. Kolumnę przemywa się tą mieszaniną rozpuszczalników i zbiera frakcje o objętości 5 ml. Frakcje zawierające czysty związek łączy się i odparowuje do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze nie wyższej niż 40°C. Suchą pozostałość rozpuszcza się w 3 ml M,M'-dimetyloformamidu i eterem etylowym wytrąca osad, który odwirowuje się, przemywa kilkakrotnie eterem etylowym i suszy w eksykatorze próżniowym. Otrzymuje się 111 mg osadu, który następnie rozpuszcza się w 4 ml M,M'-dimetyloformamidu i 0,4 ml metanolu i schładza się do temperatury 0°C. Do uzyskanego roztworu dodaje się 0,021 ml 1,5-diazabicyklo[4.3.0]non-5-enu (DBN) i całość miesza się w temperaturze pokojowej przez 1,5 godziny, a następnie eterem etylowym wytrąca się osad, który odwirowuje się, przemywa kilkakrotnie eterem etylowym i suszy w eksykatorze próżniowym. Otrzymuje się 90 mg M-(O-t-butylotreonylo)amfoterycyny B. E1%1cm = 1220 przy 382 nm; IC50 = 0,25 μg/ml, EH50 >250 )ag/ml oznaczone według przykładu VIII.
Otrzymany związek przeprowadza się ewentualnie w formę rozpuszczalną w wodzie.
P r z y k ł a d II
344,7 mg M-(9-fluorenylometoksykarbonylo)-O-t-butylotyrozyny rozpuszcza się w 10 ml M,M-dimetyloformamidu, dodaje 86,3 mg M-hydroksysukcynoimidu oraz 154,5 mg dicykloheksylokarbodiimidu i pozostawia do przereagowania mieszając przez 24 godziny w temperaturze pokojowej. Powstały osad odsącza się, przemywa M,M-dimetyloformamidem i przesącz dodaje się do roztworu 346 mg amfoterycyny B w 3 ml M,M-dimetyloformamidu z dodatkiem 0,054 ml trietyloaminy, chłodząc mieszaninę reakcyjną w łaźni lodowej i mieszając. Całość miesza się przez 24 godziny w temperaturze pokojowej, a następnie eterem etylowym wytrąca się osad, który odwirowuje się, przemywa kilkakrotnie eterem etylowym i suszy w eksykatorze próżniowym. Następnie osad rozpuszcza się w 6 ml mieszaniny chloroformu, metanolu i wody sporządzonej w stosunku objętościowym 30:8:1 i nanosi się na kolumnę o średnicy 3 cm, wypełnioną 150 g żelu krzemionkowego Silica gel 60 (0,063-0,200 mm) firmy Merck zawieszonego w mieszaninie rozpuszczalników chloroform -metanol - woda w stosunku
PL 210 774 B1 objętościowym 30:8:1. Kolumnę przemywa się tą mieszaniną rozpuszczalników i zbiera frakcje o objętości 5 ml. Frakcje zawierające czysty związek łączy się i odparowuje do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze nie wyższej niż 40°C. Suchą pozostałość rozpuszcza się w 3 ml N,N-dimetyloformamidu i eterem etylowym wytrąca osad, który odwirowuje się, przemywa kilkakrotnie eterem etylowym i suszy w eksykatorze próżniowym. Otrzymuje się 188 mg osadu, który następnie rozpuszcza się w 4 ml N,N-dimetyloformamidu i 0,4 ml metanolu i schładza się do temperatury 0°C. Do uzyskanego roztworu dodaje się 0,034 ml 1,5-diazabicyklo[4.3.0]non-5-enu (DBN) i całość miesza się w temperaturze pokojowej przez 1,5 godziny, a następnie eterem etylowym wytrąca się osad, który odwirowuje się, przemywa kilkakrotnie eterem etylowym i suszy w eksykatorze próżniowym. Otrzymuje się 155 mg N-(0-f-butylotyrozylo)amfoterycyny B. E1%1cm = 900 przy 382 nm ; IC50 = 0,15 μg/ml, EH50 >250 μg/ml oznaczone według przykładu VIII.
Otrzymany związek przeprowadza się ewentualnie w formę rozpuszczalną w wodzie.
P r z y k ł a d III
309 mg β-estru f-butylowego kwasu W-(9-fluorenylometoksykarbonylo)-asparaginowego rozpuszcza się w 8 ml N,N-dimetyloacetamidu, dodaje 86,3 mg N-hydroksysukcynoimidu oraz 154,5 mg dicykloheksylokarbodiimidu i pozostawia do przereagowania mieszając przez 24 godziny w temperaturze pokojowej. Powstały osad odsącza się, przemywa N,N-dimetyloacetamidem i przesącz dodaje się do roztworu 346 mg amfoterycyny B w 3 ml N,N-dimetyloacetamidu z dodatkiem 0,054 ml trietyloaminy, chłodząc mieszaninę reakcyjną w łaźni lodowej i mieszając. Całość miesza się przez 24 godziny w temperaturze pokojowej, a następnie eterem etylowym wytrąca się osad, który odwirowuje się, przemywa kilkakrotnie eterem etylowym i suszy w eksykatorze próżniowym. Następnie osad rozpuszcza się w 6 ml mieszaniny chloroformu, metanolu i wody sporządzonej w stosunku objętościowym 30:8:1 i nanosi się na kolumnę o średnicy 3 cm, wypełnioną 150 g żelu krzemionkowego Silica gel 60 (0,063-0,200 mm) firmy Merck zawieszonego w mieszaninie rozpuszczalników chloroform - metanol woda w stosunku objętościowym 30:8:1. Kolumnę przemywa się tą mieszaniną rozpuszczalników i zbiera frakcje o objętości 5 ml. Frakcje zawierające czysty związek łączy się i odparowuje do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze nie wyższej niż 40°C. Suchą pozostałość rozpuszcza się w 4 ml N,N -dimetyloacetamidu i eterem etylowym wytrąca osad, który odwirowuje się, przemywa kilkakrotnie eterem etylowym i suszy w eksykatorze próżniowym. Otrzymuje się 206 mg osadu, który następnie rozpuszcza się w 4 ml N,N-dimetyloformamidu i 0,4 ml metanolu i schładza się do temperatury 0°C. Do uzyskanego roztworu dodaje się 0,035 ml 1,5-diazabicyklo[4.3.0]non-5-enu (DBN) i całość miesza się w temperaturze pokojowej przez 1,5 godziny, a następnie eterem etylowym wytrąca się osad, który odwirowuje się, przemywa kilkakrotnie eterem etylowym i suszy w eksykatorze próżniowym. Otrzymuje się 170 mg N-0 e-f-butyloaspartylo)amfoterycyny B. E1%1cm = 1150 przy 382 nm; IC50 = 0,15 μg/ml , EH50 >250 μg/ml oznaczone według przykładu VIII.
Otrzymany związek przeprowadza się ewentualnie w formę rozpuszczalną w wodzie.
P r z y k ł a d IV
284,5 mg kwasu N-(9-fluorenylometoksykarbonylo)-frans-4-(aminometylo)cykloheksanokarboksylowego rozpuszcza się w 7 ml N,N-dimetyloformamidu, dodaje 86,3 mg N-hydroksysukcynoimidu oraz 154,5 mg dicykloheksylokarbodiimidu i pozostawia do przereagowania mieszając przez 24 godziny w temperaturze pokojowej. Powstały osad odsącza się, przemywa N,N-dimetyIoformamidem i przesącz dodaje się do roztworu 346 mg amfoterycyny B w 3 ml N,N-dimetyloformamidu z dodatkiem 0,054 ml trietyloaminy, chłodząc mieszaninę reakcyjną w łaźni lodowej i mieszając. Całość miesza się przez 24 godziny w temperaturze pokojowej, a następnie eterem etylowym wytrąca się osad, który odwirowuje się, przemywa kilkakrotnie eterem etylowym i suszy w eksykatorze próżniowym. Następnie osad rozpuszcza się w 6 ml mieszaniny chloroformu, metanolu i wody sporządzonej w stosunku objętościowym 30:8:1 i nanosi się na kolumnę o średnicy 3 cm, wypełnioną 150 g żelu krzemionkowego Silica gel 60 (0,063-0,200 mm) firmy Merck zawieszonego w mieszaninie rozpuszczalników chloroform - metanol - woda w stosunku objętościowym 30:8:1. Kolumnę przemywa się tą mieszaniną rozpuszczalników i zbiera frakcje o objętości 5 ml. Frakcje zawierające czysty związek łączy się i odparowuje do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze nie wyższej niż 40°C. Suchą pozostałość rozpuszcza się w 4 ml N,N-dimetyloformamidu i eterem etylowym wytrąca osad, który odwirowuje się, przemywa kilkakrotnie eterem etylowym i suszy w eksykatorze próżniowym. Otrzymuje się 160 mg osadu, który następnie rozpuszcza się w 3 ml N,N-dimetyloformamidu i 0,3 ml metanolu i schładza się do temperatury 0°C. Do uzyskanego roztworu dodaje się 0,032 ml 1,5-diazabicyklo[4.3.0]non-5-enu (DBN) i całość miesza się w temperaturze pokojowej przez 1,5 godziny, a następnie eterem etylowym
PL 210 774 B1 wytrąca się osad, który odwirowuje się, przemywa kilkakrotnie eterem etylowym i suszy w eksykatorze 1% próżniowym. Otrzymuje się 130 mg N-[trans-4-(aminometylo)cykloheksanoilo]amfoterycyny B. E1%1cm = 920 przy 382 nm; IC50 = 0,25 μg/ml, EH50 = 150 μg/ml oznaczone według przykładu VIII. Otrzymany związek przeprowadza się ewentualnie w formę rozpuszczalną w wodzie.
P r z y k ł a d V
157 mg kwasu 1-piperydynopropionowego rozpuszcza się w 8 ml N,N-dimetyloformamidu, dodaje 116 mg N-hydroksysukcynoimidu oraz 212 mg dicykloheksylokarbodiimidu i pozostawia do przereagowania mieszając przez 24 godziny w temperaturze pokojowej. Powstały osad odsącza się, przemywa N,N-dimetyloformamidem i przesącz dodaje się do roztworu 460 mg amfoterycyny B w 6 ml N,N-dimetyloformamidu z dodatkiem 0,08 ml trietyloaminy, chłodząc mieszaninę reakcyjną w łaźni lodowej i mieszając. Całość miesza się przez 48 godzin w temperaturze pokojowej, a następnie eterem etylowym wytrąca się osad, który odwirowuje się, przemywa wielokrotnie eterem etylowym i suszy w eksykatorze próżniowym. Następnie osad rozpuszcza się w 10 ml mieszaniny chloroformu, metanolu i wody sporządzonej w stosunku objętościowym 10:6:1 i nanosi się na kolumnę o średnicy 3 cm, wypełnioną 200 g żelu krzemionkowego Silica gel 60 (0,063-0,200 mm) firmy Merck zawieszonego w mieszaninie rozpuszczalników chloroform - metanol - woda w stosunku objętościowym 10:6:1. Kolumnę przemywa się tą mieszaniną rozpuszczalników i zbiera frakcje o objętości 5 ml. Frakcje zawierające czysty związek łączy się i odparowuje do sucha pod zmniejszonym ciśnieniem w temperaturze nie wyższej niż 40°C. Suchą pozostałość rozpuszcza się w 5 ml N,N-dimetyloformamidu i eterem etylowym wytrąca osad, który odwirowuje się, przemywa kilkakrotnie eterem etylowym i suszy w eksykatorze próżniowym. Otrzymuje się 450 mg N-(1-piperydynopropionylo)amfoterycyny B. E1%1cm = 1130 przy 382 nm; IC50 = 0,135 μg/ml, EH50 >200 μg/ml oznaczone według przykładu VIII.
Otrzymany związek przeprowadza się ewentualnie w formę rozpuszczalną w wodzie.
P r z y k ł a d VI
106 mg N-(1-piperydynopropionylo)amfoterycyny B, otrzymanej sposobem przedstawionym w przykładzie V, zawiesza się w 2 ml wody i do zawiesiny dodaje się mieszając 19,5 mg N-metylo-D-glukaminy rozpuszczonej w 1 ml wody. Do otrzymanego klarownego roztworu dodaje się nadmiar acetonu aż do wytrącenia osadu. Osad odwirowuje się, przemywa dwukrotnie acetonem, następnie dwukrotnie eterem etylowym i suszy w eksykatorze próżniowym. Otrzymuje się 120 mg soli N-metylo-D-glukaminowej N-(1-piperydynopropionylo)amfoterycyny B. E1%1cm = 1000 przy 382 nm; IC50 = 0,14 μg/ml, EH50 >200 μg/ml oznaczone według metodą z przykładu VIII.
P r z y k ł a d VII mg N-(1-piperydynopropionylo)amfoterycyny B, otrzymanej sposobem przedstawionym w przykładzie V, i 41 mg deoksycholanu sodu rozpuszcza się mieszając w 5 ml roztworu wodnego buforu, zawierającego 25,2 mg Na2HPO4 · 12 H2O oraz 1,2 mg NaH2PO4 · 2 H2O, a następnie roztwór zamraża się w łaźni z suchym lodem i acetonem i poddaje się liofilizacji celem uzyskania suchego osadu. Otrzymuje się 124,4 mg buforowanego kompleksu N-(1-piperydynopropionylo)amfoterycyny B z deoksycholanem sodu. E1%1cm = 460 przy 382 nm ; IC50 = 0,30 μg/ml, EH50 >200 μg/ml oznaczone metodą z przykładu VIII.
P r z y k ł a d VIII
Aktywność przeciwgrzybową oznaczono wobec standardowego szczepu Candida albicans ATCC 10261, a za jej miarę przyjęto stężenie badanego preparatu hamujące w 50% wzrost drobnoustroju w płynnej pożywce Sabouraud'a, oznaczony spektrofotometrycznie przy długości fali 660 nm po 24 godzinach inkubacji w 30°C /IC50/.
Aktywność hemolityczną in vitro oznaczono wobec erytrocytów ludzkich, a za jej miarę przyjęto stężenie badanego preparatu powodujące 50% hemolizę erytrocytów ludzkich w roztworze soli fizjologicznej po 30 minutach inkubacji w 37°C mierzone spektrofotometrycznie przy długości fali 550 nm /EH50/. Przykłady tych właściwości związków według wynalazku ilustruje tabela 1.
T a b e l a 1
| Związek | Reszta aminokwasu (R) | IC50 μg/ml | EH50 μg/ml |
| 1 | 2 | 3 | 4 |
| amfoteryczna B | (-) | 0.10 | 1.8 |
| 1 | 2-fenyloglicyny | 0.10 | >250 |
PL 210 774 B1 cd. tabeli 1
| 1 | 2 | 3 | 4 |
| 2 | O-t-butylotyrozyny | 0.15 | >250 |
| 3 | O-f-butylo-D-tyrozyny | 0.18 | >200 |
| 4 | β-fenylo-D-fenyloalaniny | 0.90 | >250 |
| 5 | O-f-butyloseryny | 0.20 | >250 |
| 6 | O-f-butylotreoniny | 0.25 | >250 |
| 7 | O-f-butylo-D-treoniny | 0.15 | 80 |
| 8 | kwasu c/s-2-aminocykloheksanokarboksylowego | 0.30 | 180 |
| 9 | Kwasu frans-4-(aminometylo)cykloheksanokarboksylowego | 0.25 | 150 |
| 10 | kwasu 4-piperydynokarboksylowego | 0.15 | 35 |
| 11 | β-estru f-butylowego kwasu asparaginowego | 0.15 | >250 |
| 12 | γ-estru t-butylowego kwasu glutaminowego | 0.08 | >250 |
| 13 | β-estru benzylowego kwasu asparaginowego | 0.40 | >250 |
| 14 | γ-estru benzylowego kwasu glutaminowego | 0.60 | 100 |
| 15 | kwasu 1-piperydynopropionowego | 0.135 | >200 |
P r z y k ł a d IX
Aktywność permeabilizacyjną in vitro związków według wynalazku względem erytrocytów ludzkich oznaczono mierząc wypływ jonów potasu z erytrocytów, a za jej miarę przyjęto stężenie badanego preparatu powodujące 50% utratę jonów potasu w roztworze soli fizjologicznej po 30 min inkubacji w temperaturze 37°C wyznaczone z zastosowaniem elektrody jonoselektywnej (EK50). Przykł ady aktywności permeabilizacyjnej związków według wynalazku ilustruje tabela 2.
T a b e l a 2
| Związek | Reszta aminokwasu (R) | EK50 μg/ml |
| amfoterycyna B | (-) | 1,07 |
| 1 | O-f-butylotyrozyny | 125,00 |
| 2 | O-f-butylo-D-tyrozyny | 78,85 |
| 3 | O-f-butyloseryny | 22,66 |
| 4 | O-f-butylotreoniny | 31,60 |
| 5 | O-t-butylo-D-treoniny | 34,25 |
| 6 | β-estru f-butylowego kwasu asparaginowego | 74,00 |
| 7 | γ-estru t-butylowego kwasu glutaminowego | 69,33 |
| 8 | kwasu 1-piperydynopropionowego | 107,83 |
P r z y k ł a d X
Aktywność związków według wynalazku in vitro w stosunku do szczepu Candida albicans Gu 5 o opornoś ci wielolekowej (MDR), w porównaniu z aktywnością względem Candida albicans Gu 4, z którego szczep oporny Gu 5 się wywodzi i porównawczo względem standardowego szczepu Candida albicans ATTC 10261 przeprowadzono w podobnych, do opisanych w przykładzie VIII, warunkach, lecz z zastosowaniem innej pożywki tj. Antibiotic Medium 3 (AM3) uzupełnionej 2% glukozą, zalecanej dla szczepów o oporności wielolekowej. Za miarę aktywności przeciwgrzybowej przyjęto dwie wartości: MIC - minimalne stężenie badanego związku powodujące całkowite zahamowanie wzrostu drobnoustroju i IC50 - stężenie badanego zwitku powodujące 50% zahamowanie wzrostu drobnoustroju. Przykłady aktywności związków według wynalazku ilustruje tabela 3.
PL 210 774 B1
T a b e l a 3
| Związek | Reszta aminokwasu (R) | ACTcCcni C' abicans Gu 4 C. albicans Gu 5 | |||||
| MIC μg/ml | IC50 μg/ml | MIC μg/ml | IC50 μg/ml | MIC μg/ml | IC50 μg/ml | ||
| amfoterycyna B | (-) | 0.06 | 0.02 | 0.06 | 0.02 | 0.06 | 0.03 |
| 1 | O-t-butylotyrozyny | 0.50 | 0.26 | 0.50 | 0.30 | 1.00 | 0.34 |
| 2 | O-t -butylo-D-tyrozyny | 1.00 | 0.32 | 1.00 | 0.40 | 1.00 | 0.45 |
| 3 | O-t-butyloseryny | 0.40 | 0.21 | 0.40 | 0.21 | 0.40 | 0.19 |
| 4 | O-t -butylotreoniny | 0.50 | 0.26 | 0.50 | 0.22 | 0.50 | 0.23 |
| 5 | O-t -butylo-D-treoniny | 0.50 | 0.28 | 0.50 | 0.28 | 0.50 | 0.31 |
| 6 | β-estru t-butylowego kwasu asparaginowego | 0.40 | 0.24 | 0.40 | 0.19 | 0.50 | 0.23 |
| 7 | γ-estru t-butylowego kwasu glutaminowego | 0.25 | 0.13 | 0.25 | 0.12 | 0.25 | 0.11 |
| 8 | kwasu 1-piperydynopropionowego | 0.25 | 0.13 | 0.40 | 0.16 | 0.40 | 0.18 |
P r z y k ł a d Xl
Aktywność cytotoksyczną związków według wynalazku oznaczono dla linii ludzkiej białaczki promielocytarnej HL-60 po 72-godzinnej ciągłej ekspozycji na związek w pożywce RPMI-1640 z 10% płodowej surowicy wołowej. Za miarę aktywności cytotoksycznej przyjęto wartość stężenia powodującego 50% zahamowania wzrostu komórek w stosunku do komórek kontrolnych (IC50). Przykłady aktywności cytotoksycznej związków według wynalazku ilustruje tabela 4.
T a b e l a 4
| Związek | Reszta aminokwasu (R) | Aktywność cytotoksyczna (IC50±SEM); białaczka HL-60 | ||
| preparat [Rg/ml] | w przeliczeniu na czysty związek | |||
| [gg/mi] | [μΜ] | |||
| amfoterycyna B | (-) | 3,71 ± 0,14 | 2,97 ± 0,11 | 3,21 ± 0,12 |
| 1 | O-t-butylotylozyny | 55% wzrostu komórek przy stężeniu | ||
| 321,7 | 253,2 | 200 | ||
| IC50 wartość ekstrapolowana | ||||
| -330-340 | -260-266 | -205-210 | ||
| 2 | O-t-butylo-D-tyrozyny | 65% wzrostu komórek przy stężeniu | ||
| 304,3 | 253,2 | 200 | ||
| IC50 wartość ekstrapolowana | ||||
| -395-425 | -330-355 | -260-280 | ||
| 3 | O-t-butylotreoniny | 199,6 ± 17,9 | 162,3 ± 14,8 | 134,8 ± 12,1 |
| 4 | O-t-butylo-D-treoniny | 183,1 ± 12,5 | 163,5 ± 11,2 | 135,8 ± 9,3 |
| 5 | γ-estru t-butylowego kwasu glutaminowego | 183,2 ± 2,0 | 172,4 ± 1,9 | 139,9 ± 1,5 |
| 6 | Kwasu 1-piperydynopropionowego | 60% wzrostu komórek przy stężeniu | ||
| 261,6 | 211,4 | 200 | ||
| IC50 wartość ekstrapolowana | ||||
| -330 | -265 | -250 |
Claims (4)
1. Związki będące zawadzonymi przestrzennie amfoterycznymi N-aminoacylowymi pochodnymi antybiotyku przeciwgrzybowego z grupy makrolidów polienowych, amfoterycyny B, o wzorze 1, gdzie R oznacza resztę aminokwasu o dowolnej konfiguracji z jedną lub więcej grupami aminowymi pierwszo-, drugo- lub trzeciorzędowymi umiejscowionymi w pozycji alfa, beta, gamma i dalszych w stosunku do grupy karboksylowej tego aminokwasu oraz z objętościowym fragmentem stanowiącym zawadę przestrzenną takim jak łańcuch prosty lub rozgałęziony lub układ pierścieniowy karbo- lub heterocykliczny, nie podstawione bądź zawierające grupy funkcyjne oraz ich sole i kompleksy będące formami rozpuszczalnymi w wodzie o wzorze 2, gdzie AMBZ oznacza wzór 1, zaś X oznacza jedną lub więcej cząsteczek zasady lub kwasu lub związku kompleksotwórczego.
2. Związki według zastrz. 1, znamienne tym, że zawierają korzystnie reszty aminoacylowe aminokwasów: 2-fenyloglicyny, O-/-butylotyrozyny, O-/-butylo-D-tyrozyny, β-fenylo-D-fenyloalaniny, O-butyloseryny, O-/-butylotreoniny, O-/-butylo-D-treoniny, kwasu cis-2-aminocykloheksanokarboksylowego, kwasu /rans-4-(ammometylo)cykloheksanokarboksylowego, kwasu 4-piperydynokarboksylowego, β-estru /-butylowego kwasu asparaginowego, γ-estru /-butylowego kwasu glutaminowego, β-estru benzylowego kwasu asparaginowego, γ-estru benzylowego kwasu glutaminowego, kwasu 1-piperydynopropionowego, kwasu 1-piperydynomasłowego, kwasu 1-piperydynooctowego, kwasu 1-piperazynopropionowego, kwasu 4-pirydynopropionowego.
3. Sposób otrzymywania związków, będących zawadzonymi przestrzennie amfoterycznymi N-aminoacylowymi pochodnymi antybiotyku przeciwgrzybowego z grupy makrolidów polienowych, amfoterycyny B, o wzorze ogólnym 1, gdzie R oznacza resztę aminokwasu o dowolnej konfiguracji z jedną lub więcej grupami aminowymi pierwszo-, drugo- lub trzeciorzędowymi umiejscowionymi w pozycji alfa, beta, gamma i dalszych w stosunku do grupy karboksylowej tego aminokwasu oraz z objętościowym fragmentem stanowiącym zawadę przestrzenną takim jak łańcuch prosty lub rozgałęziony lub układ pierścieniowy karbo- lub heterocykliczny, nie podstawione bądź zawierające grupy funkcyjne, oraz ich soli i kompleksów będących formami rozpuszczalnymi w wodzie o wzorze 2, gdzie AMBZ oznacza wzór 1, zaś X oznacza jedną lub więcej cząsteczek zasady lub kwasu lub związku kompleksotwórczego, znamienny tym, że acyluje się amfoterycynę B w rozpuszczalnikach organicznych lub ich mieszaninie aminokwasami o dowolnej konfiguracji z jedną lub więcej grupami aminowymi pierwszo-, drugo- lub trzeciorzędowymi umiejscowionymi w pozycji alfa, beta, gamma i dalszych w stosunku do grupy karboksylowej tego aminokwasu oraz z objętościowym fragmentem stanowiącym zawadę przestrzenną takim jak łańcuch prosty lub rozgałęziony lub układ pierścieniowy karbo- lub heterocykliczny, nie podstawione bądź zawierające grupy funkcyjne, z aktywowaną grupą karboksylową, korzystnie w postaci estrów aktywnych aminokwasów takich jak na przykład: 2-fenyloglicyny, O-/-butylotyrozyny, O-/-butylo-D-tyrozyny, β-fenylo-D-fenyloalaniny, O-/-butyloseryny, O-/-butylotreoniny, O-/-butylo-D-treoniny, kwasu cis'-2-aminocykloheksanokarboksylowego, kwasu trans-4-(aminometylo)-cykloheksanokarboksylowego, kwasu 4-piperydynokarboksylowego, β-estru /-butylowego kwasu asparaginowego, γ-estru /-butylowego kwasu glutaminowego, γ-estru benzylowego kwasu asparaginowego, β-estru benzylowego kwasu glutaminowego, kwasu 1-piperydynopropionowego, kwasu 1-piperydynomasłowego, kwasu 1-piperydynooctowego, kwasu 1-piperazynopropionowego, kwasu 4-pirydynopropionowego, przy czym w przypadku, gdy acyluje się amfoterycynę B aminokwasami zawierającymi grupy aminowe pierwszo- lub drugorzędowe stosuje się osłonę 9-fluorenylometoksykarbonylową, którą po acylacji usuwa się, korzystnie przy pomocy 1,5-diazabicyklo[4.3.0]non-5-enu, a następnie wydziela się surowy produkt, korzystnie przez wytrącenie eterem etylowym oraz ewentualnie oczyszcza się produkt, korzystnie metodą chromatografii kolumnowej na żelu krzemionkowym, zaś rozpuszczalne w wodzie formy uzyskanego produktu otrzymuje się na drodze utworzenia jego soli z kwasami bądź zasadami, korzystnie z N-metylo-D-glukaminą i wydzielenia produktu przez wytrącenie mieszającym się z wodą rozpuszczalnikiem organicznym, korzystnie acetonem, bądź na drodze utworzenia rozpuszczalnego kompleksu ze związkiem kompleksotwórczym, korzystnie z deoksycholanem sodu w wodnym roztworze buforu fosforanowego i liofilizacji powstałego roztworu.
4. Zastosowanie związków będących zawadzonymi przestrzennie amfoterycznymi N-aminoacylowymi pochodnymi antybiotyku przeciwgrzybowego z grupy makrolidów polienowych, amfoterycyny B, o wzorze ogólnym 1, gdzie R oznacza resztę aminokwasu o dowolnej konfiguracji z jedną lub więcej grupami aminowymi pierwszo-, drugo- lub trzeciorzędowymi umiejscowionymi w pozycji alfa, beta, gamma i dalszych w stosunku do grupy karboksylowej tego aminokwasu oraz z objętościowym
PL 210 774 B1 fragmentem stanowiącym zawadę przestrzenną takim jak łańcuch prosty lub rozgałęziony lub układ pierścieniowy karbo- lub heterocykliczny, nie podstawione bądź zawierające grupy funkcyjne, oraz ich soli i kompleksów będących formami rozpuszczalnymi w wodzie o wzorze 2, gdzie AMBZ oznacza wzór 1, zaś X oznacza jedną lub więcej cząsteczek zasady lub kwasu lub związku kompleksotwórczego, do wytwarzania leku przeznaczonego do zwalczania drobnoustrojów grzybowych, korzystnie z opornością wielolekową.
Priority Applications (1)
| Application Number | Priority Date | Filing Date | Title |
|---|---|---|---|
| PL379979A PL210774B1 (pl) | 2006-06-19 | 2006-06-19 | Zawadzone przestrzennie amfoteryczne N-aminoacylowe pochodne amfoterycyny B, (54) sposób ich otrzymywania i zastosowanie do wytwarzania leku do zwalczania drobnoustrojów grzybowych |
Applications Claiming Priority (1)
| Application Number | Priority Date | Filing Date | Title |
|---|---|---|---|
| PL379979A PL210774B1 (pl) | 2006-06-19 | 2006-06-19 | Zawadzone przestrzennie amfoteryczne N-aminoacylowe pochodne amfoterycyny B, (54) sposób ich otrzymywania i zastosowanie do wytwarzania leku do zwalczania drobnoustrojów grzybowych |
Publications (2)
| Publication Number | Publication Date |
|---|---|
| PL379979A1 PL379979A1 (pl) | 2007-12-24 |
| PL210774B1 true PL210774B1 (pl) | 2012-02-29 |
Family
ID=43028027
Family Applications (1)
| Application Number | Title | Priority Date | Filing Date |
|---|---|---|---|
| PL379979A PL210774B1 (pl) | 2006-06-19 | 2006-06-19 | Zawadzone przestrzennie amfoteryczne N-aminoacylowe pochodne amfoterycyny B, (54) sposób ich otrzymywania i zastosowanie do wytwarzania leku do zwalczania drobnoustrojów grzybowych |
Country Status (1)
| Country | Link |
|---|---|
| PL (1) | PL210774B1 (pl) |
Cited By (2)
| Publication number | Priority date | Publication date | Assignee | Title |
|---|---|---|---|---|
| JP2015519389A (ja) * | 2012-06-15 | 2015-07-09 | ブリート スポルカ アクシヤ | 抗真菌性抗生物質アンフォテリシンｂのｎ−置換第二世代誘導体ならびにそれらの調製および塗布方法 |
| US9447136B2 (en) | 2012-03-09 | 2016-09-20 | Blirt S.A. | Semisynthetic derivatives of Nystatin A1 |
-
2006
- 2006-06-19 PL PL379979A patent/PL210774B1/pl not_active IP Right Cessation
Cited By (3)
| Publication number | Priority date | Publication date | Assignee | Title |
|---|---|---|---|---|
| US9447136B2 (en) | 2012-03-09 | 2016-09-20 | Blirt S.A. | Semisynthetic derivatives of Nystatin A1 |
| JP2015519389A (ja) * | 2012-06-15 | 2015-07-09 | ブリート スポルカ アクシヤ | 抗真菌性抗生物質アンフォテリシンｂのｎ−置換第二世代誘導体ならびにそれらの調製および塗布方法 |
| US9745335B2 (en) | 2012-06-15 | 2017-08-29 | Blirt S.A. | N-substituted second generation derivatives of antifungal antibiotic amphotericin B and methods of their preparation and application |
Also Published As
| Publication number | Publication date |
|---|---|
| PL379979A1 (pl) | 2007-12-24 |
Similar Documents
| Publication | Publication Date | Title |
|---|---|---|
| US9745335B2 (en) | N-substituted second generation derivatives of antifungal antibiotic amphotericin B and methods of their preparation and application | |
| Volmer et al. | Synthesis and biological evaluation of amphotericin B derivatives | |
| EP1002790B1 (en) | Sphingosine analogues | |
| NO329885B1 (no) | Nye forbindelser, fremgangsmate for fremstilling derav, anvendelse av forbindelsene samt farmasoytisk preparat omfattende en slik forbindelse | |
| JP7335288B2 (ja) | アミノグリコシド誘導体および遺伝性疾患の治療におけるその使用 | |
| RU2170234C2 (ru) | Модифицированные углеводами цитостатические средства | |
| HU210744B (en) | Process to prepare novel ganglioside derivs. and pharmaceutical compns. contg. them | |
| US20090186838A1 (en) | Amphotericin Derivatives | |
| JP2018528211A5 (pl) | ||
| PL210774B1 (pl) | Zawadzone przestrzennie amfoteryczne N-aminoacylowe pochodne amfoterycyny B, (54) sposób ich otrzymywania i zastosowanie do wytwarzania leku do zwalczania drobnoustrojów grzybowych | |
| WO2008067039A9 (en) | Colchicine neoglycosides and methods for their synthesis and use | |
| US9447136B2 (en) | Semisynthetic derivatives of Nystatin A1 | |
| US8278436B2 (en) | Glycosylated warfarin analogs and uses thereof | |
| JP3094065B2 (ja) | ポリエン・マクロライド誘導体 | |
| CZERWINSKI et al. | New N-alkyl derivatives of amphotericin B synthesis and biological properties | |
| Gebhardt et al. | Semisynthetic preparation of leucomycin derivatives: Introduction of aromatic side chains by reductive amination | |
| US20140243280A1 (en) | Methods for chemical synthesis of biologically active compounds using supramolecular protective groups and novel compounds obtainable Thereby | |
| EP3772355A1 (en) | Bifunctional compound and its use in immunotherapy | |
| Li et al. | Synthesis, anticancer activities, antimicrobial activities and bioavailability of berberine-bile acid analogues | |
| HU208834B (en) | Process for producing dilysoganglioside derivatives and pharmaceutical compositions comprising such active ingredient | |
| EP4349851A1 (en) | Method for preparing anidulafungin derivative | |
| Srivastava et al. | Synthesis of guanidino sugar conjugates as GlcβArg analogs | |
| Srivastava et al. | Novel hybrid natural products derived from solanesol as wound healing agents | |
| Chinaglia | Design, synthesis and biological evaluation of novel nucleoside and oligonucleotide conjugates of bio-medical interest. | |
| JP4246358B2 (ja) | ポリエンマクロライド系抗生物質の多量体 |
Legal Events
| Date | Code | Title | Description |
|---|---|---|---|
| LAPS | Decisions on the lapse of the protection rights |
Effective date: 20130619 |