PL209291B1 - aśma do uszczelniania spoin łączących dla budowlanej stolarki otworowej - Google Patents

Abstract

Taśma do uszczelniania spoin łączących dla budowlanej stolarki otworowej posiada materiał nośny co najmniej na jednej powierzchni, powleczony materiałem przyczepnym o zaprawy tynkarskiej lub gipsowej i mocowana jest warstwami klejowymi (3, 4) do ościeżnicy otworu i do elementu stolarki. Warstwy klejowe, mocujące odpowiednio do otworu i do elementu stolarki znajdują się na przeciwnych stronach taśmy (6), która w stanie gotowym do instalacji jest zagięta wzdłuż tak, że powierzchnie warstw klejowych (3, 4), znajdujące się na przeciwnych stronach materiału nośnego (1) znajdują się po jednej stronie taśmy i leżą w jednej płaszczyźnie, przy czym warstwy klejowe (3, 4) pokryte są przynajmniej jedną zdejmowalną folią ochronną (3a, 4a).

Description

Przedmiotem wynalazku jest taśma do uszczelniania spoin łączących dla budowlanej stolarki otworowej, w szczególności stosowana do uszczelniania spoin między ramą okienną lub drzwiową i oś cież nicą otworu budowli.

Taśma uszczelniająca tego rodzaju jest znana na przykład z opisu DE 296 05 456 U1.

Jest to taśma umieszczana między elementem konstrukcyjnym, na przykład ramą okienną i murem, przyklejana do ramy, z giętkim, podobnym do flagi elementem pasowym. Taśma składa się zasadniczo z pasa kauczuku butylowego posiadającego z jednej strony zdejmowaną folię ochronną, a z drugiej strony mającego strefę klejącą w postaci pasów służącą do sklejania z ramą okienną.

Aby szczeliny (spoiny) pomiędzy ramą okienną i przynależną ościeżnicą uszczelnić przed wnikającą wilgocią, według rozwiązania ujawnionego w DE 296 05 456 U1 przy montażu ramy okiennej, pomiędzy wewnętrzną powierzchnią ościeżnicy i tylną stroną ramy umieszcza się samoprzylepną taśmę uszczelniającą. Po wykonaniu otynkowania wewnętrznej powierzchni ościeżnicy taśma uszczelniająca zostaje przykryta zaprawą tynkarską. Taśma uszczelniająca składa się z lepkiego pasma kauczuku butylowego, które jest zakryte z jednej strony odejmowaną warstwą ochronną, a z drugiej strony - warstwą z tekstylnej włókniny. Na warstwie z tekstylnej włókniny znajduje się w strefie obrzeża wąska warstwa klejąca, która jest chroniona zdejmowaną folią. Podczas montażu, po usunięciu warstwy ochronnej w postaci zdejmowanej folii, wąska warstwa klejąca zostaje zamocowana na tylnej stronie ramy okiennej, podczas gdy swobodnie ułożona dolna strona pasma z kauczuku butylowego zostaje po włożeniu okna do otworu przyklejona do wewnętrznej powierzchni otworu okiennego. Wolny obszar włókniny tekstylnej tworzy przy tym warstwę przyczepną dla zaprawy tynkarskiej lub gipsowej.

Niedogodność przy stosowaniu tej znanej taśmy polega na tym, że zarówno przyklejanie szerokiej taśmy do ramy okna jak i wkładanie okna z zamontowaną szeroką taśmą do otworu okiennego jest niewygodne i pracochłonne.

Z dokumentu DE 10 20004 016 226 A1 znane jest również rozwią zanie polegające na tym, że taśma do uszczelniania otworów stolarki budowlanej jest pierwotnie złożona w rulon lub wachlarz w celu uł atwienia montaż u. Takie rozwią zanie powoduje, ż e taś ma po zamontowaniu na ramie okiennej nie wystaje poza krawędź ramy, co jest wygodne, jednak przed włożeniem okna do otworu okiennego należy ją całkowicie rozwinąć, co nie eliminuje niedogodności polegającej na konieczności wkładania okna z przyklejoną szeroką taśmą do otworu okiennego.

Celem wynalazku jest opracowanie taśmy do uszczelniania typu opisanego na wstępie, której konstrukcja powoduje, że ułatwiony jest montaż ramy np. okna lub drzwi z zamontowaną taśmą w odpowiednim otworze, a jej produkcja jest ł atwa i niedroga.

Taśma do uszczelniania spoin łączących budowlanej stolarki otworowej, według wynalazku posiadająca materiał nośny co najmniej na jednej powierzchni powleczony materiałem przyczepnym do zaprawy tynkarskiej lub gipsowej, mocowana warstwami klejowymi do otworu w murze i do elementu stolarki, przy czym warstwy klejowe mocujące odpowiednio do otworu w murze i do elementu stolarki znajdują się na przeciwnych stronach taśmy, charakteryzuje się tym, że w stanie gotowym do instalacji taśma jest zagięta wzdłuż tak, że powierzchnie warstw klejowych znajdujące się na przeciwnych stronach materiału nośnego znajdują się po jednej stronie taśmy i leżą w jednej płaszczyźnie, przy czym warstwy klejowe pokryte są przynajmniej jedną zdejmowalną folią ochronną.

Korzystnie, szerokość zdejmowalnej folii ochronnej jest równa lub większa od szerokości odpowiedniej warstwy klejowej i folia ochronna wystaje poza co najmniej jedną zewnętrzną krawędź warstwy klejowej.

W wariancie z jedną zdejmowalną folią ochronną, może ona wystawać poza zewnętrzne krawędzie warstw klejowych.

Materiał nośny korzystnie stanowi odkształcalna membrana, która jest dyfuzyjnie zamkniętym materiałem foliowym, ewentualnie jest on dyfuzyjnie otwartym materiałem foliowym.

W innym wariancie wynalazku, materiał noś ny może być dyfuzyjnie zmiennym materiałem foliowym, przy czym jego przepuszczalność pary wodnej rośnie wraz ze wzrostem wilgotności w otaczającym środowisku.

Szerokość taśmy może wynosić od 5 do 80 cm, zwłaszcza od 7 do 10 cm, zaś grubość materiału nośnego w najcieńszym miejscu może wynosić od około 0,1 mm do około 1 mm, zwłaszcza około 0,4 mm do około 0,7 mm.

PL 209 291 B1

Materiał nośny korzystnie jest powleczony warstwą przyczepną do zaprawy tynkarskiej po stronie przylegającej do elementu stolarki.

Warstwa przyczepna do zaprawy tynkarskiej może być warstwą włókniny.

Korzystnie, szerokość warstw klejowych wynosi od 10 mm do 50 mm, zwłaszcza od 16 mm do 20 mm.

Co najmniej jedna z warstw klejowych korzystnie składa się z kauczuku butylowego lub dyspersyjnego kleju akrylowego.

W jednym z wariantów taś my wedł ug wynalazku materiał noś ny jest wykonany z polietylenu, poliamidu lub termoplastycznego poliuretanu.

₂

Warstwa może być warstwą włókniny poliestrowej o gęstości właściwej w zakresie od 40 g/m² do 50 g/m².

W kolejnym wariancie wynalazku warstwa jest warstwą włókniny polipropylenowej.

Korzystnie, co najmniej jedna ze zdejmowalnych folii przylega do swojej odpowiedniej warstwy klejowej na całej powierzchni i do części powierzchni drugiej warstwy klejowej na szerokości od 1 mm do 5 mm, w szczególności od 1 mm do 2,5 mm.

W kolejnym wariancie, co najmniej jedna ze zdejmowalnych folii ma tak ą szerokość, ż e jej część przylega do części powierzchni drugiej folii na szerokości od 1 mm do 5 mm, w szczególności od 1,5 mm do 2,5 mm.

Warstwy klejowe mogą też być pokryte jedną zdejmowalną folią, perforowaną na linii równoległej do wzdłużnych krawędzi taśmy, znajdującej się pomiędzy warstwami klejowymi lub na jednej z warstw klejowych w odległości od 1 mm do 5 mm zwłaszcza od 1 mm do 2,5 mm, przy czym perforacja wykonana jest w taki sposób, że umożliwia łatwe oderwanie zdejmowalnej folii wzdłuż linii perforacji.

Dzięki specjalnemu zagięciu taśma według wynalazku jest łatwiejsza w montażu w porównaniu ze znanymi taśmami, ponieważ jest węższa i w trakcie jej mocowania np. do ościeżnicy okiennej jest bardziej poręczna. Węższa dzięki złożeniu taśma mniej przeszkadza podczas wkładania okna do otworu okiennego, ponadto ułatwione jest również aplikowanie piany poliuretanowej. W końcowym etapie montażu odgina się zagięty brzeg taśmy, zdejmuje się folię ochronną i przykleja się brzeg taśmy do ościeżnicy. Krawędź zagięcia sprawia, że taśma lepiej się układa w otworze okiennym.

Szczególnie korzystny jest wariant taśmy, w którym dwie warstwy klejowe przykryte są dwiema foliami ochronnymi, z których jedna - szersza, przyklejona jest do obu warstw klejowych. Po zdjęciu pierwszej folii ochronnej taśma pozostaje zagięta do czasu zdjęcia drugiej folii, która trzyma obie warstwy klejowe, przez co manewrowanie taśmą podczas montażu jest łatwiejsze. Ten sam efekt można otrzymać stosując taśmę w której warstwy klejowe pokryte są folią ochronną z perforacją znajdującą się na jednej z warstw klejowych.

Kolejną, ważną zaletą taśmy według wynalazku jest uproszczenie jej procesu produkcyjnego. Dzięki zagięciu taśmy istnieje możliwość jednoczesnego nakładania obu warstw klejowych, ponieważ znajdują się one obok siebie, po jednej stronie odpowiednio zagiętej taśmy.

Aby zamontować taśmę należy najpierw zdjąć z pasa klejowego jedną z odejmowalnych folii chroniących pas klejowy, lub w przypadku gdy używa się taśmy z folią perforowaną, zdjąć tę część folii, która przykrywa pas klejowy przeznaczony do przyklejenia taśmy np. do ramy okna. Podczas przyklejania i montażu np. okna w murze taśma pozostaje złożona, co znacznie ułatwia montaż zarówno taśmy na ramie okiennej jak i okna w murze. Po włożeniu okna do otworu drugi koniec taśmy przykleja się do muru za pomocą drugiego pasa klejowego. W tym celu pociąga się za pozostałą na drugim pasie klejowym odejmowalną folię ochronną, powodując rozwinięcie się taśmy i jednocześnie jej przyklejenie.

Należy tu zauważyć, że do zastosowania w obszarze wewnętrznym budynku korzystne jest zastosowanie elastycznie odkształcalnej membrany, którą stanowi dyfuzyjnie zamknięty materiał foliowy. Para wodna z wnętrza budynku nie może wówczas przeniknąć przez taśmę uszczelniającą do muru.

Na zewnątrz budowli korzystnie stosowana jest elastycznie odkształcana membrana w postaci otwartego dyfuzyjnie materiału foliowego. Para wodna, przenikająca od zewnątrz do budynku, może tym samym wyjść przez taśmę uszczelniającą do otoczenia na zewnątrz.

Możliwe jest również zastosowanie membrany, która posiada zmienną przepuszczalność dla pary wodnej w zależności od wilgotności powietrza. Taśma taka może być zastosowana zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz budynku.

Taśma uszczelniająca według wynalazku pozwala nie tylko na łatwe, bezproblemowe uszczelnienie między ramą elementu budowlanego i ograniczającą ją otworem okiennym, lecz także na położenie

PL 209 291 B1 zaprawy tynkarskiej lub gipsowej na warstwę materiału przyczepnego do zaprawy tynkarskiej lub gipsowej bez zagrożenia późniejszego tworzenia się pęknięć w wyniku przemieszczeń termicznych między ramą i ościeżnicą. Tego rodzaju przemieszczenia termiczne zostają całkowicie przejęte w kierunku poprzecznym i wzdłużnym przez elastyczność taśmy uszczelniającej według wynalazku. Taśmę uszczelniającą według wynalazku można wytwarzać w sposób prosty i ekonomicznie korzystny.

Wynalazek zostanie dokładniej objaśniony w oparciu o przykłady wykonania pokazane na rysunkach, na których: fig. 1 przedstawia przekrój przez taśmę według wynalazku z jedną warstwą włókniny; fig. 2, przedstawia przekrój przez taśmę według wynalazku z dwiema warstwami włókniny; fig. 3 przedstawia przekrój przez inny wariant taśmy według wynalazku z jedną warstwą włókniny; fig. 4 przedstawia przekrój przez inny wariant taśmy według wynalazku z dwiema warstwami włókniny; fig. 5 przedstawia przekrój przez taśmę według wynalazku z jedną warstwą włókniny i z perforowaną folią ochronną; fig. 6 przedstawia przekrój przez taśmę według wynalazku z dwiema warstwami włókniny i z perforowaną folią ochronną; fig. 7 przedstawia taśmę według wynalazku naklejoną w stanie zagiętym na ramę okienną; fig. 8 przedstawia taśmę według wynalazku naklejoną na ramę okienną, po odgięciu, przed przyklejeniem do muru; fig. 9 przedstawia taśmę według wynalazku naklejoną na ramę okienną i przyklejoną do muru.

Przedstawiona na rysunku taśma według wynalazku posiada jako materiał nośny elastycznie odkształcalną membranę 1 z folii z tworzywa sztucznego. Jako materiał na folię z tworzywa sztucznego stosowane może być przede wszystkim termoplastyczne tworzywo sztuczne, jak na przykład polietylen, polipropylen termoplastyczny poliuretan lub poliamid. Alternatywnie może być stosowane nietermoplastyczne tworzywo sztuczne, jak na przykład poliuretan. Jako materiał przyczepny do zaprawy tynkarskiej lub gipsowej stosuje się korzystnie włókninę igłowaną, która może być połączona zwłaszcza z tworzywami sztucznymi, jak poliester, polipropylen lub polietylen.

W przedstawionym na fig. 1 przykładzie wykonania, jedna warstwa klejowa 3 umieszczona jest na warstwie 2 włókniny przy krawędzi taśmy 6, zaś druga warstwa klejowa 4 umieszczona jest po drugiej stronie taśmy, na membranie 1, a obie warstwy klejowe są chronione dwiema zdejmowalnymi foliami 3a i 4a, przy czym folia 4a jest na jednej krawędzi przyklejona do warstwy klejowej 3.

W przykładzie przedstawionym na fig. 2 przewidziano pokrycie membrany 1 dwiema warstwami 2, 5 materiału przyczepnego do zaprawy tynkarskiej lub gipsowej.

Figura 3 przedstawia taśmę 6 podobną do taśmy z fig. 1 z tym, że w tym przypadku folia ochronna 3a zachodzi na folię ochronną 4a, lecz nie jest przyklejona do warstwy klejowej 4.

Na fig. 4 widać taśmę 6 powleczoną dwustronnie warstwami 2, 5 materiału przyczepnego do zaprawy tynkarskiej lub gipsowej, w której folie ochronne 3a, 4a rozmieszczone są tak, jak w przykładzie z fig. 3.

Na fig. 5 widać taśmę 6 z jedną warstwą 2 materiału przyczepnego do zaprawy tynkarskiej lub gipsowej, w której warstwy klejowe 3, 4 pokryte są jednym wspólnym pasem folii ochronnej 3b, perforowanym między warstwami klejowymi.

Figura 6 przedstawia analogiczną, jak w przypadku fig. 5 taśmę 6, lecz dwustronnie pokrytą materiałem przyczepnym 2, 5.

Należy zauważyć, że we wszystkich przedstawionych przykładach widać, że folie ochronne mają szerokość większą od szerokości warstwy klejowej.

Na fig. 7, 8 i 9 przedstawiono kolejne etapy montażu taśmy do ramy otworu i odpowiedniej ościeżnicy.

Do zastosowania w obszarze zewnętrznym budowli membranę 1 stanowi zdolny do dyfuzji materiał foliowy, który równocześnie jest wodoszczelny. W wyniku dyfuzyjnej właściwości membrany 1 para wodna, która od zewnątrz przeniknęła w mur, może wyjść z powrotem na zewnątrz przez taśmę 6. Następnie istotne jest, że materiał foliowy membrany 1 jest wodoszczelny, tak że wilgoć, jak deszcz lub woda pośniegowa nie może przeniknąć z zewnątrz do wnętrza budynku przez szczelinę między ramą okienną a otworem okiennym. Warstwy 2, 5 materiału przyczepnego do zaprawy tynkarskiej lub gipsowej dają się elastycznie rozciągać, tak że mogą one razem z umieszczoną między nimi membraną 1, elastycznie przejmować ruchy pomiędzy ramą okienną i otworem okiennym. Do naklejenia do ramy okiennej i do otworu okiennego służą samoprzylepne warstwy klejowe 3 i 4, które są wykonane na przykład z kauczuku butylowego lub z kleju akrylowego. Zdejmowalne folie 3a i 4a zostają usunięte bezpośrednio przed naklejeniem warstw 3, 4. Taśma zagięta jest w taki sposób, że obie te warstwy klejowe znajdują się po tej samej stronie taśmy.

PL 209 291 B1

Jako materiał na membranę 1 stosuje się przede wszystkim na przykład folię polietylenową. Warstwy 2, 5 materiału przyczepnego do zaprawy tynkarskiej lub gipsowej składają się na przykład z włókniny poliestrowej lub polipropylenowej. Zastosowana włóknina poliestrowa posiada na przykład ciężar właściwy 40 g/m² do 50 g/m². Będąca do dyspozycji taśma 6 jako towar w zwojach ma na przykład ciężar 125 g/m² i posiada przy całkowitej szerokości na przykład 100 mm i całkowitej grubości 0,8 mm długość w zwiniętej rolce 10 lub 50 metrów.

W wyniku swojego składu chemicznego taśma według wynalazku posiada ekstremalnie wysoką odporność na działanie słońca jak również kwasów i ługów, które mogą znajdować się w wodzie deszczowej. Materiał foliowy jako taki odporny jest na UV, a ponadto zostaje on dodatkowo zakryty i chroniony przed światłem słonecznym za pomocą nieprzepuszczalnych dla światła warstw 2, 5 materiału przyczepnego do zaprawy tynkarskiej lub gipsowej.

Taśma 6 może być również stosowana w obszarze wewnętrznym budowli. Membrana 1 taśmy 6 składa się wówczas z dyfuzyjnie zamkniętego materiału foliowego. W wyniku tej właściwości para wodna, która tworzy się we wnętrzu budowli, na przykład przy ochłodzeniu powietrza w pomieszczeniach, napotyka na przeszkodę w przedostawaniu się do muru przez taśmę 6. W tym przypadku poza własnościami dyfuzyjnymi membrany 1, konstrukcja taśmy jest taka sama, jak taśmy stosowanej na zewnątrz budynku.

Możliwe jest również zastosowanie membrany o zmiennej przepuszczalności pary wodnej. Konstrukcja taśmy jest taka sama jak opisane wyżej taśmy paroszczelne i paroprzepuszczalne.

Zastrzeżenia patentowe

Claims (17)

1. Taśma do uszczelniania spoin łączących budowlanej stolarki otworowej, posiadająca materiał nośny co najmniej na jednej powierzchni powleczony materiałem przyczepnym do zaprawy tynkarskiej lub gipsowej, mocowana warstwami klejowymi do otworu w murze i do elementu stolarki, przy czym warstwy klejowe mocujące odpowiednio do otworu i do elementu stolarki znajdują się na przeciwnych stronach taśmy, znamienna tym, że w stanie gotowym do instalacji taśma (6) jest zagięta wzdłuż tak, że powierzchnie warstw klejowych (3, 4), znajdujące się na przeciwnych stronach materiału nośnego (1) znajdują się po jednej stronie taśmy i leżą w jednej płaszczyźnie, przy czym warstwy klejowe (3, 4), pokryte są przynajmniej jedną zdejmowalną folią ochronną (3a, 4a, 3b).

2. Taśma według zastrz. 1, znamienna tym, że szerokość zdejmowalnej folii ochronnej (3a, 4a) jest równa lub większa od szerokości odpowiedniej warstwy klejowej (3, 4) i folia ochronna (3a, 4a) wystaje poza co najmniej jedną zewnętrzną krawędź warstwy klejowej.

3. Taśma według zastrz. 1, znamienna tym, że zdejmowalna folia ochronna (3b) wystaje poza zewnętrzne krawędzie warstw klejowych (3, 4).

4. Taśma według zastrz. 1, znamienna tym, że materiał nośny (1) stanowi odkształcalna membrana, która jest dyfuzyjnie zamkniętym materiałem foliowym.

5. Taśma według zastrz. 1, znamienna tym, że materiał nośny (1) stanowi odkształcalna membrana, która jest dyfuzyjnie otwartym materiałem foliowym.

6. Taśma według zastrz. 1, znamienna tym, że materiał nośny (1) stanowi odkształcalna membrana, która jest dyfuzyjnie zmiennym materiałem foliowym, przy czym jej przepuszczalność pary wodnej rośnie wraz ze wzrostem wilgotności w otaczającym środowisku.

7. Taśma według zastrz. 1, znamienna tym, że jej szerokość wynosi od 5 do 80 cm, zwłaszcza od 7 do 10 cm i że grubość materiału nośnego (1) w najcieńszym miejscu wynosi od około 0,1 mm do około 1 mm, zwłaszcza około 0,4 mm do około 0,7 mm.

8. Taśma według zastrz. 1, znamienna tym, że materiał nośny (1) jest powleczony warstwą (2) przyczepną do zaprawy tynkarskiej po stronie przylegającej do elementu stolarki.

9. Taśma według zastrz. 1 albo 8, znamienna tym, że warstwa (2, 5) przyczepna do zaprawy tynkarskiej jest warstwą włókniny.

10. Taśma według zastrz. 1, znamienna tym, że szerokość warstw klejowych (3, 4) wynosi od 10 mm do 50 mm, zwłaszcza od 16 mm do 20 mm.

11. Taśma według zastrz. 1 albo 10, znamienna tym, że co najmniej jedna z warstw klejowych (3, 4) składa się z kauczuku butylowego lub dyspersyjnego kleju akrylowego.

12. Taśma według zastrz. 1, znamienna tym, że materiał nośny (1) jest wykonany z polietylenu, poliamidu lub termoplastycznego poliuretanu.

PL 209 291 B1

13. Taśma według zastrz. 9, znamienna tym, że warstwa (2, 5) jest warstwą włókniny poliestrowej o gęstości właściwej w zakresie od 40 g/m² do 50 g/m².

14. Taśma według zastrz. 9, znamienna tym, że warstwa (2, 5) jest warstwą włókniny polipropylenowej.

15. Taśma według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że co najmniej jedna ze zdejmowalnych folii (3a, 4a) przylega do swojej odpowiedniej warstwy klejowej (3, 4) na całej powierzchni i do części powierzchni drugiej warstwy klejowej (4, 3) na szerokości od 1 mm do 5 mm, korzystnie 1 mm do 2,5 mm.

16. Taśma według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że co najmniej jedna ze zdejmowalnych folii (3a, 4a) ma taką szerokość, że jej część przylega do części powierzchni drugiej folii (4a, 3a) na szerokości od 1 mm do 5 mm, korzystnie 1,5 mm do 2,5 mm.

17. Taśma według zastrz. 1 albo 2, znamienna tym, że warstwy klejowe (3, 4) pokryte są jedną zdejmowalną folią (3b), perforowaną na linii równoległej do wzdłużnych krawędzi taśmy, znajdującej się pomiędzy warstwami klejowymi lub na jednej z warstw klejowych w odległości od 1 mm do 5 mm zwłaszcza od 1 mm do 2,5 mm, przy czym perforacja wykonana jest w taki sposób, że umożliwia łatwe oderwanie zdejmowalnej folii (3b) wzdłuż linii perforacji.