PL206907B1 - Implant międzykręgowy - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest implant międzykręgowy wyposażony w pokrywy dolną i górną, których zewnętrzne powierzchnie są ustawione prostopadle względem osi tego implanta oraz w umieszczony między tymi pokrywami element środkowy, na którym jest osadzony płaszcz zaopatrzony w wykonany z włókien oplot, co najmniej częściowo połączony z pokrywami.

Z opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr US 4 911 718 LEE jest znana proteza taśmowo-płytkowa składająca się z centralnego rdzenia wykonanego z biokompatybilnego elastomeru tak, aby odpowiadał w przybliżeniu nucleus pulposus naturalnej płytki oraz z naniesionego na ten rdzeń wielowarstwowego laminatu wykonanego z włókien związanych za pomocą elastomeru. Ponieważ każda warstwa laminatu jest wyposażona we własny system włókien, uzyskuje się dużą ilość grup włókien. Włókna poszczególnych warstw są ułożone w różnych kierunkach, przy czym kąty ustawienia włókien względem centralnej osi protezy taśmowo-płytkowej mieszczą się w zakresie ± 20° i ± 50°, korzystnie wynoszą 0°, + 45° i - 45°.

W opisie patentowym WO90/00374 KLAUE jest przedstawiona endoproteza biodra, której odcinek między czopami łożyskowymi jest wykonany w kształcie rury z plecionki utworzonej przez co najmniej dwa krzyżujące się szeregi włókien. Wnętrze tej rury pozostaje niewypełnione.

Z jeszcze innego zgłoszenia patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr US 4 911 718 LEE jest znana proteza wykonana z laminatu, przykładowo z elastomeru lub innego podobnego tworzywa sztucznego. Włókna tego laminatu są przyklejone tylko do płytek krańcowych i nie opasują rdzenia, przez co przy rozszerzaniu się rdzenia w kierunku promieniowym włókna nie przejmują obciążeń wzdłużnych. Po naklejeniu na płytkę krańcową ścianek bocznych wykonanych z kompozytu włóknistego umocowanie włókien na tej płytce jest bardzo trudne, ponieważ do utworzenia połączenia chemicznego można wykorzystać tylko poprzeczne przekroje włókien. Powoduje to zwiększone naprężenia w miejscach łączenia włókien do płytek, inną niedogodnością tego znanego rozwiązania jest długość włókien równa co najwyżej rzutowi wysokości płaszcza na płaszczyznę pionową, czyli odległości od dolnej do górnej pokrywy. Występujące siły mogą rozkładać się wyłącznie wzdłuż włókien, zaś siły tnące występujące w połączeniach tych włókien z elastomerem powodują zwiększenie naprężeń.

Proteza przedstawiona w europejskim opisie patentowym WO 90/00374 KLAUE jest wyposażona w system włókien, w którym poszczególne włókna nie są mocowane na obu końcach. Rdzeń protezy nie jest odkształcalny, co jest dodatkową niedogodnością rozwiązania, ponieważ przy nacisku skierowanym wzdłuż osi nie jest możliwe przeniesienie naprężeń rozciągających na włókna.

Z innego opisu patentowego Stanów Zjednoczonych Ameryki nr US-A 3,867,728 STUBSTAD ET AL jest znana proteza o strukturze warstwowej wykonana z elastomeru wyposażonego w oplot wykonany z włókien. Włókna te nie są wtopione w materiał powłoki płaszcza, albo w innym wykonaniu są wtopione w laminat warstwowy, co jest niedogodnością tego znanego rozwiązania.

Celem wynalazku jest opracowanie implanta międzykręgowego wyposażonego w oplot z włókien, który wyeliminuje niedogodności rozwiązań znanych ze stanu techniki, zwłaszcza umożliwi uzyskanie korzystnego rozkładu obciążenia powłoki płaszcza otaczającego element środkowy tego implanta.

Cel ten został zrealizowany w implancie, który charakteryzuje się tym, że na obwodzie płaszcza jest umieszczona wykonana z jednorodnego elastycznego materiału powłoka, w której są osadzone włókna oplotu.

Siły osiowe powstające przy obciążaniu kręgosłupa są przenoszone za pośrednictwem płytek krańcowych na element środkowy implanta i powodują jego odkształcenie, zwłaszcza wybrzuszenie w kierunku promieniowym. Wielkość tego odkształcenia ogranicza się za pomocą oplotu otaczającego element środkowy, ponieważ siły nacisku skierowane prostopadle do osi są przejmowane przez włókna jako siły rozciągające. Dzięki takiemu rozwiązaniu uzyskuje się ograniczenie wielkości wybrzuszenia. Natomiast dzięki umocowania oplotu do pokryw implant jest stabilny również w przypadku wystąpienia dużych obciążeń.

Ponieważ cały oplot jest wtopiony w elastyczną powłokę płaszcza, włókna oplotu nie muszą być wykonane z materiału przyswajalnego przez organizm. W innym rozwiązaniu według wynalazku oplot jest tylko częściowo wtopiony w elastyczną powłokę płaszcza, przy czym stosunek mierzonej w kierunku promieniowym grubości δ oplotu do mierzonej również w kierunku promieniowym grubości d powłoki płaszcza wynosi od 80% do 350%. Dzięki temu podczas ruchu kręgów sąsiadujących z imPL 206 907 B1 plantem powodujących znaczne odkształcenia elementu środkowego znacznie redukuje się niebezpieczeństwo pękania powłoki płaszcza.

Oplot może być osadzony ruchomo albo nieruchomo względem powłoki płaszcza.

Oplot jest korzystnie umocowany do pokryw. Takie rozwiązanie umożliwia przenoszenie dużych sił rozciągających oraz uzyskuje się dużą sztywność implanta na skręcanie.

Powłoka płaszcza jest korzystnie wykonana z elastycznego i przyswajalnego przez organizm materiału, zwłaszcza elastomeru, szczególnie wyprodukowanego na bazie poliuretanu, kauczuku syntetycznego, polietylenu albo uretanu poliwęglanowego. Możliwe jest również wykonanie tej powłoki z kauczuku silikonowego, polietylenu.

Innym korzystnym rozwiązaniem według wynalazku jest przynajmniej częściowe wypełnienie elementu środkowego substancją nieściśliwą, zwłaszcza cieczą. Element środkowy jest wyposażony w nieściśliwy ciekły rdzeń i umieszczony wokół tego rdzenia elastyczny korpus, przy czym ciekły rdzeń jest umieszczony w komorze wykonanej w elastycznym korpusie elementu środkowego. Dzięki takiemu rozwiązaniu implant zachowuje się jak naturalny element kręgosłupa.

Oplot może być umocowany do pokryw za pomocą mechanicznego połączenia albo za pomocą połączenia klejonego. Przy łączeniu mechanicznym bezkońcowe włókna umieszcza się w rowkach wykonanych na powierzchniach pokryw. Takie rozwiązanie eliminuje możliwość ślizgania się włókien po powierzchniach bocznych pokryw na skutek działania sił rozciągających. Możliwe jest również zaciskanie włókien w rowkach wykonanych w kształcie klinów.

Szczególnie korzystne jest wykonanie na bocznych powierzchniach pokryw równomiernie rozmieszczonych rowków zagłębionych w kierunku promieniowym, do których mocuje się oplot.

W innym rozwiązaniu według wynalazku element środkowy tworzący jedną całość z oplotem jest połączony kształtowo z pokrywami. Oplot jest ułożony na zewnętrznych powierzchniach obu pokryw i otacza element środkowy oraz te pokrywy. Jeżeli oplot jest wykonany z włókna bezkońcowego, zwłaszcza ułożonego tak, aby jego odcinki krzyżowały się ze sobą, naprężenia rozkładają się na całą długość tego oplotu. W korzystnym rozwiązaniu według wynalazku oplot może być wykonany w kształcie tkaniny.

W zewnętrznych powierzchniach pokryw są wykonane kanały do osadzenia włókien oplotu.

W innym korzystnym rozwiązaniu według wynalazku element środkowy jest wykonany w kształcie wydrążonego cylindra, wydrążonej pryzmy albo w kształcie bryły obrotowej, elipsoidy, wycinka kuli lub baryłki o osi ustawionej współosiowo z osią główną implanta. Dzięki takiemu rozwiązaniu położenie osi obrotu sąsiadujących z implantem kręgów odpowiada możliwie dokładnie naturalnemu układowi kręgosłupa.

Oplot jest korzystnie wykonany z włókien UHMWPE (Ultra High Molecular Weight Polyethylene).

W jeszcze innym korzystnym rozwiązaniu według wynalazku tkanina tworząca oplot jest wykonana z włókien, przy czym pierwszy szereg tych włókien jest ustawiony względem osi implanta pod kątem a zaś drugi szereg włókien jest ustawiony względem tej osi pod kątem β. Kąty nachylenia włókien do osi mieszczą się w zakresie od 15 do 60 stopni, zaś włókna obu szeregów przeplatają się ze sobą.

Stosunek prostopadłej względem osi implanta powierzchni przekroju FF elastycznego korpusu elementu środkowego do prostopadłej do tej samej osi powierzchni przekroju elementu środkowego wynosi od 30% do 65%.

W szczególnie korzystnym rozwiązaniu według wynalazku elastyczny korpus elementu środkowego jest otoczony półprzepuszczalną membraną, zaś w jego wnętrzu jest umieszczony roztwór soli kuchennej. Oplot może być ułożony jednowarstwowo względem osi implanta, możliwe jest również rozwiązanie, w którym oplot jest ułożony dwu-, trzy-, cztero-, pięcio- lub sześciowarstwowo względem tej osi. Oplot może być nawinięty na elastyczny korpus elementu środkowego w dwóch różnych kierunkach, zwłaszcza może być rozmieszczony obrotowo-symetrycznie. Na pokrywach górnej i dolnej są umocowane płytki krańcowe, których zewnętrzne, prostopadłe do osi implanta powierzchnie są wyposażone w strukturę makroskopową, przykładowo wykonaną w kształcie zębów. Dzięki takiemu rozwiązaniu uzyskuje się pierwotną stabilizację implanta bezpośrednio po operacji, ponieważ tworzy się mechaniczne mocowanie implanta konieczne do momentu odtworzenia się tkanki kostnej otaczającej ten implant.

Średnica włókien tworzących oplot wynosi korzystnie od 0,005 do 0,025 mm.

Dzięki rozwiązaniu według wynalazku uzyskuje się możliwość łatwego wykonania płaszcza elementu środkowego, ponieważ oplot z włókien najpierw nawija się na element środkowy, następnie

PL 206 907 B1 wtapia się w powłokę płaszcza wykonaną z elastomeru. Dzięki naniesieniu elastycznego materiału na oplot uzyskuje się również skuteczne połączenie włókien z pokrywami. Podatny element środkowy pozwala na przeniesienie obciążeń zginających, ściskających i skręcających powstających podczas ruchu kręgów sąsiadujących z implantem. Dobierając odpowiednio ilość włókien oraz ich przekrój poprzeczny oraz materiał, z którego wykonuje się element środkowy i płaszcz, można uzyskać implant, który będzie zachowywał się pod obciążeniem podobnie jak naturalny element układu kostnego. Możliwe jest również takie dobranie i rozmieszczenie oplotu, aby implant ograniczał wielkość odkształcenia i aby mimo zwiększania siły na skutek ruchu kręgosłupa odkształcenie to nie zmieniało się.

Implant międzykręgowy według wynalazku jest uwidoczniony w przykładowym rozwiązaniu na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia implant międzykręgowy w widoku z boku; fig. 2 - ten sam implant w widoku z góry; fig. 3 - inne rozwiązanie implanta według wynalazku w widoku z boku; fig. 4 - implant wed ł ug fig. 3 w przekroju pionowym; fig. 5a - ukł ad wł ókien implanta mię dzykrę gowego w widoku perspektywicznym; fig. 5b - ten sam układ włókien w widoku z góry; fig. 6a - układ włókien w innym rozwiązaniu według wynalazku w widoku perspektywicznym; fig. 6b - układ włókien według fig. 6a w widoku z góry; fig. 7 - jeszcze inne rozwiązanie implanta międzykręgowego według wynalazku w przekroju pionowym.

Implant międzykręgowy 1 przedstawiony na fig. 1 i 2 jest wyposażony w pokrywę górną 3 i pokrywę dolną 4, przy czym powierzchnia zewnętrzna 7 pokrywy górnej 3 i powierzchnia zewnętrzna 8 dolnej pokrywy 4 są ustawione prostopadle względem osi 2 implanta 1. Na obwodzie każdej z pokryw 3, 4 są umieszczone powierzchnie boczne 21, 22. Element środkowy 10 osadzony między pokrywami 3 i 4 jest wyposażony w centralną komorę 11 i płaszcz 12 zaopatrzony w oplot 5. Wzdłuż obwodu pokryw 3, 4, na bocznych powierzchniach 21, 22 są wykonane równomiernie rozmieszczone i zagłębione w kierunku promieniowym rowki 18, za pomocą których włókna 6 oplotu 5 łączą się z pokrywami 3, 4. Komorę 11 tworzy odkształcalny elastycznie korpus 9 zaopatrzony w nieściśliwy rdzeń, zwłaszcza rdzeń cieczowy 13. W przypadku ściśnięcia pokryw 3, 4 siłą skierowaną równolegle do osi 2 implanta 1, odkształcalny elastycznie korpus 9 oraz płaszcz 12 wybrzuszą się w kierunku promieniowym, prostopadłym do osi 2. Na skutek tego odkształcenia włókna 6 oplotu 5 zostaną poddane naprężeniom rozciągającym.

W rozwiązaniu przedstawionym na fig. 3 i 4 implant 1 również jest wyposażony w dwie pokrywy 3, 4 ustawione prostopadle względem osi 2 i umieszczony między tymi pokrywami odkształcalny elastycznie element środkowy 10. Element ten zawiera płaszcz 12 wykonany w kształcie pustego w środku cylindra, osadzony współosiowo względem osi 2 oraz centralną komorę 11, w której jest osadzony elastyczny korpus 9 zaopatrzony w nieściśliwy rdzeń, zwłaszcza rdzeń cieczowy 13. Korpus elastyczny 9 jest otoczony półprzepuszczalną membraną, zaś płaszcz 12 zawierający powłokę płaszcza 25, przez którą są przeciągnięte włókna 6 oplotu 5, jest wykonany z tworzywa sztucznego. Z pokrywami 3, 4 są połączone sztywno płytki krańcowe 14, 15, których powierzchnie zewnętrzne 16, 17 przylegają do powierzchni trzonów kręgów sąsiadujących z implantem 1. Tworzący jedną całość z płaszczem 12 oplot 5 umocowany do płyt 3, 4 przejmuje siły wywierane na implant 1 i jego element środkowy 10 przez trzony kręgów sąsiadujących z płytkami krańcowymi 14, 15, zwłaszcza obciążenia skręcające powstające na skutek obrócenia wokół osi 2 trzonów kręgów względem siebie albo momenty skręcające powstające podczas zginania kręgosłupa. Przykładowo siła ściskająca działająca na implant 1, skierowana równolegle do osi 2 jest przenoszona przez obie płytki krańcowe 14, 15, następnie przez pokrywy 3, 4 na element środkowy 10 i powoduje wybrzuszenie się korpusu elastycznego 9 komory 11 w kierunku promieniowym, prostopadłym do osi 2 implanta 1. Odkształcenie elastycznego korpusu 9 przenosi się na płaszcz 12 i jest ograniczone oplotem 5. Ponieważ oplot ten jest umocowany do pokryw 3, 4, siła skierowana w kierunku poprzecznym do osi 2 powoduje powstanie sił rozciągających we włóknach 6.

W przykładowym rozwiązaniu według wynalazku oplot 5 jest wykonany z włókien z tworzywa sztucznego, zwłaszcza z włókien UHMWPE (Ultra High Molecular Weight Polyethylene) albo z politereftalanu etylenowego (PET). Oplot 5 składa się z przeplecionych przez siebie włókien 6a tworzących z osią 2 kąt α oraz włókien 6b tworzących z osią 2 kąt β. W rozwiązaniu przedstawionym na rysunku kąty α i β są sobie równe i mieszczą się w zakresie od 15 do 60°. Włókna 6a, 6b są umocowane do obwodów pokryw 3, 4 za pomocą rozmieszczonych równomiernie rowków 18 równoległych do osi 2 implanta 1. Włókna 6a, 6b przechodzą przez rowek 18 i następnie, przez kanał 19 wykonany w powierzchni 7, 8, do innego rowka 18. Pokrywy 3, 4 są wykonane z tworzywa sztucznego, zaś płytki

PL 206 907 B1 krańcowe 14, 15 z tytanu albo stopu tytanu. Płytki 14, 15 są połączone z pokrywami 3, 4 kształtowo albo ciernie, możliwe jest również połączenie za pomocą klejenia albo zgrzewania.

W rozwiązaniu przedstawionym na fig. 5a, 5b, włókna 6 oplotu 5 tworzą na powierzchniach 7, 8 pokryw 3, 4 cięciwy. Natomiast w rozwiązaniu według fig. 6a, 6b włókna 6 przecinają się na pokrywach 3, 4 w punkcie, w którym oś 2 przechodzi przez powierzchnię 7, 8.

Szczególnie korzystny jest układ włókien tworzący cięciwy, ponieważ w tym rozwiązaniu utworzenie wieku punktów przecięcia rozmieszczonych na całej powierzchni 7, 8 eliminuje tworzenie się wysokich skupisk włókien 6 oraz uzyskuje się możliwość symetrycznego względem osi 2 ułożenia oplotu 5 za pomocą nawijarki, przy czym podczas nawijania implant międzykręgowy 1 mocuje się w punktach przecięcia osi 2 z pokrywami 3, 4.

W innym przykładowym rozwiązaniu przedstawionym na fig. 7 płaszcz 12 ułożony na obwodzie elementu środkowego 10 jest wyposażony w elastyczną powłokę 25, która tylko częściowo jest uzbrojona oplotem 5. Grubość d powłoki elastycznej 25 jest mniejsza od grubości 8 oplotu 5 mierzonej w kierunku promieniowym.

Claims (33)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Implant międzykręgowy wyposażony w pokrywy dolną i górną, których zewnętrzne powierzchnie są ustawione prostopadle względem osi tego implanta oraz w umieszczony między pokrywa dolną i górną element środkowy, na którym jest osadzony płaszcz zaopatrzony w oplot wykonany z włókien, znamienny tym, że oplot (5) jest ułożony na zewnętrznych powierzchniach (7, 8) obu pokryw (3, 4) i przynajmniej częściowo otacza element środkowy oraz te pokrywy, zaś na obwodzie płaszcza (12) jest umieszczona wykonana z jednorodnego elastycznego materiału powłoka (25), w której są osadzone włókna (6) oplotu (5).
2. 2. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że cały oplot (5) jest wtopiony w elastyczną powłokę (25) płaszcza (12).
3. 3. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że oplot (5) jest częściowo wtopiony w elastyczną powłokę (25) płaszcza (12).
4. 4. Implant według zastrz. 3, znamienny tym, że stosunek mierzonej w kierunku promieniowym grubości (8) oplotu (5) do mierzonej również w kierunku promieniowym grubości (d) powłoki (25) płaszcza (12) wynosi od 80% do 350%.
5. 5. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że oplot (5) jest osadzony ruchomo względem powłoki (25) płaszcza (12).
6. 6. Implant według zastrz, 1, znamienny tym, że oplot (5) jest osadzony nieruchomo względem powłoki (25) płaszcza (12).
7. 7. Implant według zastrz. 6, znamienny tym, że oplot (5) jest połączony z pokrywami (3, 4).
8. 8. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że powłoka (25) płaszcza (12) jest wykonana z elastycznego i przyswajalnego przez organizm materiału, zwłaszcza elastomeru, szczególnie wyprodukowanego na bazie poliuretanu, kauczuku syntetycznego, polietylenu albo uretanu poliwęglanowego.
9. 9. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że element środkowy (10) jest przynajmniej częściowo wypełniony substancją nieściśliwą.
10. 10. Implant według zastrz. 9, znamienny tym, że jako substancję nieściśliwą wypełniającą element środkowy (10) stosuje się ciecz.
11. 11. Implant według zastrz. 10, znamienny tym, że element środkowy (10) jest wyposażony w nieściśliwy ciekły rdzeń (13) i umieszczony wokół tego rdzenia elastyczny korpus (9).
12. 12. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że element środkowy (10) jest zaopatrzony w komorę (11).
13. 13. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że oplot (5) jest umocowany za pomocą mechanicznego połączenia do pokryw (3, 4).
14. 14. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że oplot (5) jest połączony z pokrywami (3, 4) za pomocą klejenia.
15. 15. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że element środkowy (10) tworzący jedną całość z oplotem (5) jest połączony kształtowo z pokrywami (3, 4).
16. 16. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że oplot (5) jest wykonany z bezkońcowego włókna, zwłaszcza ułożonego tak, aby jego odcinki krzyżowały się ze sobą.

    PL 206 907 B1
17. 17. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że na bocznych powierzchniach (21, 22) pokryw (3, 4) są równomiernie rozmieszone rowki (18) zagłębione w kierunku promieniowym, do których mocuje się oplot (5).
18. 18. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że w zewnętrznych powierzchniach (7, 8) pokryw (3, 4) są wykonane kanały (19) do osadzenia włókien (6) oplotu (5).
19. 19. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że oplot (5) jest wykonany z tkaniny.
20. 20. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że element środkowy (10) jest wykonany w kształcie wydrążonego cylindra, wydrążonej pryzmy albo w kształcie bryły obrotowej, elipsoidy, wycinka kuli lub baryłki o osi ustawionej współosiowo z osią główną (2) implanta (1).
21. 21. Implant według zastrz. 20 albo 21, znamienny tym, że tkanina tworząca oplot (5) jest wykonana z włókien (6a, 6b), przy czym pierwszy szereg włókien (6a) jest ustawiony względem osi (2) implanta (1) pod kątem (α), zaś drugi szereg włókien (6b) jest ustawiony względem tej osi pod kątem (β).
22. 22. Implant według zastrz. 23, znamienny tym, że włókna (6a) przeplatają się z włóknami (6b).
23. 23. Implant według zastrz. 22, znamienny tym, że stosunek prostopadłej względem osi (2) implanta (1 powierzchni przekroju F_f elastycznego korpusu (9) do prostopadłej do tej samej osi powierzchni przekroju F_M elementu środkowego (10) wynosi od 30% do 65%.
24. 24. Implant według zastrz. 21, znamienny tym, że kąt (α) nachylenia włókien (6a) oplotu (5) do osi (2) wynosi od 15 do 60 stopni.
25. 25. Implant według zastrz. 21, znamienny tym, że kąt (β) nachylenia włókien (6b) oplotu (5) do osi (2) wynosi od 15 do 60 stopni.
26. 26. Implant według zastrz. 11, znamienny tym, że elastyczny korpus (9) jest otoczony półprzepuszczalną membraną, zaś w jego wnętrzu jest umieszczony roztwór soli kuchennej.
27. 27. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że oplot (5) jest ułożony jednowarstwowo względem osi (2) implanta (1).
28. 28. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że oplot (5) jest ułożony dwu-, trzy-, cztero-, pięcio- lub sześciowarstwowo względem osi (2) implanta (1).
29. 29. Implant według zastrz. 11, znamienny tym, że oplot (5) jest nawinięty na elastyczny korpus (9).
30. 30. Implant według zastrz. 29, znamienny tym, że oplot (5) jest nawinięty na elastyczny korpus (9) w dwóch różnych kierunkach, zwłaszcza jest rozmieszczony obrotowo-symetrycznie.
31. 31. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że oplot (5) jest wykonany z włókien UHMWPE (Ultra High Molecular Weight Polyethylene).
32. 32. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że na pokrywach (3, 4) są umocowane płytki krańcowe (14, 15), których zewnętrzne, prostopadłe do osi (2) powierzchnie (16, 17) są wyposażone w strukturę makroskopową, zwłaszcza wykonaną w kształcie zębów.
33. 33. Implant według zastrz. 1, znamienny tym, że średnica włókien (6) tworzących oplot (5) wynosi od 0,005 do 0,025 mm.