PL206160B1 - Okno, korzystnie do zamontowania w pochyłym dachu - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest okno, korzystnie do zamontowania w pochyłym dachu, obejmujące ościeżnicę z górnym elementem, dolnym elementem i dwoma bocznymi elementami oraz skrzydło z górnym elementem, dolnym elementem i dwoma bocznymi elementami, przy czym oś cież nica i skrzydło w stanie zamontowanym są połączone zawiasowo ze sobą z utworzeniem osi obrotu wzdłuż bocznego elementu ościeżnicy, przy czym pomiędzy elementami ościeżnicy i skrzydła znajduje się jedna albo większa liczba zawias, przy czym każda z nich ma dwie części zawiasowe, z których pierwsza część zawiasowa każdej zawiasy w tym stanie zamontowanym jest połączona z elementem skrzydła, druga część zawiasowa zaś jest połączona z elementem ościeżnicy.

W porównaniu ze zwykł ymi oknami dachowymi z poziomą osią obrotu, to okno jest korzystne w sytuacjach, w których ma być wykorzystywane jako droga dostępu do dachu, np. dla rzemieślników, takich jak dekarze albo kominiarze, bądź też w razie pożaru jako wyjście awaryjne.

Tym niemniej jednak istnieje niedogodność polegająca na tym, że należy produkować i magazynować okna, które otwierają się odpowiednio na jedną stronę i na druga stronę, ponieważ istnieje zapotrzebowanie na obydwa rodzaje okien. Zazwyczaj zależy to od usytuowania komina albo kominów względem wyjścia dachowego, lecz może także wynikać z faktu, że okno musi być zamontowane blisko krawędzi dachu albo innego okna i wskutek tego okno musi mieć możliwość otwierania w sposób, który stwarza możliwość bezpiecznego i łatwego dostępu na dachu.

Celem wynalazku jest dostarczenie okna, które nie ma wymienionej wyżej niedogodności i które równocześnie jest proste w budowie i montażu.

Mając na względzie ten cel, okno według wynalazku charakteryzuje się tym, że druga część zawiasowa jest rozłącznie sprzężona ze środkami mocującymi rozmieszczonymi na wybranym elemencie ościeżnicy, przy czym co najmniej dwa elementy ościeżnicy są wyposażane w takie środki mocujące albo mają środki do zainstalowania tych środków mocujących.

W ten sposób uzyskuje się to, że okno można w prosty sposób zmontować tak, aby otwierało się albo na jedną stronę albo na drugą. Konieczny jest tylko jeden typ okna, co przynosi zasadnicze oszczędności, ponieważ nie ma potrzeby produkowania i magazynowania dwóch typów okien, zaś ryzyko błędnej dostawy pod względem okna z zawiasami prawostronnymi albo lewostronnymi zostaje wyeliminowane. Ponadto możliwa będzie zmiana osi zawias zamontowanego okna, jeżeli później okaże się to bardziej właściwe.

Według jednej postaci, zawiasa albo zawiasy są rozmieszczone pomiędzy bocznymi elementami skrzydła i ościeżnicy, umożliwiając względnie dyskretne okno, ponieważ można je ukształtować w taki sposób, ż e zawiasa albo zawiasy są ukryte albo zasadniczo ukryte zarówno w zamknię tym, jak i otwartym położeniu okna.

W alternatywnej postaci, zawiasa albo zawiasy są rozmieszczone pomiędzy odpowiednimi górnymi i dolnymi elementami, odpowiednio ościeżnicy i skrzydła, co umożliwia uzyskanie mocniejszej konstrukcji zawias tak, że zawiasa albo zawiasy mogą unieść względnie duże i ciężkie okno, zwłaszcza dlatego, że części zawiasowe mogą rozciągać się dalej od osi zawiasy.

W korzystnej postaci okna, połączenie pomiędzy pierwszą częścią zawiasową i elementem skrzydła jest także rozłączne, przy czym większa liczba elementów skrzydła jest wyposażona w środki mocujące dla tej pierwszej części zawiasowej. Zarówno połączenie pomiędzy drugą częścią i elementem ościeżnicy, jak i połączenie pomiędzy pierwszą częścią zawiasową i elementem skrzydła można w ten sposób uczynić rozłącznym, przy czym przeniesienie osi zawias z jednej na drugą stronę ościeżnicy i skrzydła można wykonać bez odwracania skrzydła co stanowi zaletę, jeżeli np. okno jest już zamontowane w dachu.

Korzystnie, okno obejmuje urządzenie unoszące działające na skrzydło i połączone z elementem skrzydła, korzystnie zamocowane w sposób rozłączny do bocznego elementu skrzydła, ułatwiając w ten sposób otwieranie i zamykanie okna, ponieważ co najmniej część ciężaru ramy i szyby jest równoważona przez siłę podnoszenia urządzenia unoszącego. Takie urządzenie unoszące przyczynia się do utrzymania koniecznej siły, jaką użytkownik musi zadziałać na skrzydło w celu otwarcia okna, na umiarkowanym poziomie tak, że osoby fizycznie słabe albo osłabione również mogą otwierać okno. Dzięki rozłącznemu połączeniu urządzenia unoszącego z bocznym elementem ościeżnicy, jak to opisano, nadal można łatwo zmieniać oś zawias z równoległej do jednego bocznego elementu ościeżnicy na równoległą do drugiego bocznego elementu ościeżnicy.

PL 206 160 B1

Urządzenie unoszące może stanowi drut sprężynowy wygięty zasadniczo w kształcie litery „Y, który swym środkowym odgałęzieniem jest zamocowany do bocznego elementu ościeżnicy, obydwa ramiona zaś biegną wzdłuż bocznego elementu ościeżnicy i są wygięte na końcach, przy czym w położeniu nieobciążonym są skierowane zasadniczo prostopadle na zewnątrz od płaszczyzny ościeżnicy. Końce drutu sprężynowego opierają się o skrzydło i działają na nie w kierunku otwierania, przy czym drut sprężynowy działa jak sprężyna pracująca na skręcanie, z maksymalną siłą sprężyny przy zamkniętym oknie, która maleje do zera przy oknie całkowicie otwartym. To urządzenie unoszące jest dyskretne, proste i tanie.

Szczególnie prosty montaż urządzenia unoszącego można uzyskać dzięki temu, że boczne elementy ościeżnicy są wyposażone w jeden albo większą liczbę środków mocujących dla urządzenia unoszącego. Ponieważ w ten sposób boczne elementy ościeżnicy wyposażone są w środki mocujące, urządzenie unoszące jest bardzo łatwe do zamontowania i bardzo łatwe do poruszania.

Skrzydło korzystnie obejmuje środki do prowadzenia urządzenia unoszącego z przekazywaniem momentu obrotowego, przy czym uzyskuje się korzystny docisk taśmy uszczelniającej w zamkniętym położeniu okna.

Według jednej postaci, okno obejmuje ponadto łącznik umieszczony pomiędzy elementem ościeżnicy i elementem skrzydła, przy czym łącznik jest rozłącznie połączony z ościeżnicą i/lub skrzydłem. Łącznik umożliwia utrzymanie okna w położeniu otwartym, zaś rozłączne połączenie pomiędzy łącznikiem i ościeżnicą i/lub skrzydłem umożliwia rozłączenie łącznika w prosty sposób, np. jeżeli oś zawias ma być przeniesiona na drugi boczny element ościeżnicy.

Według jednej postaci, okno charakteryzuje się tym, że łącznik jest przegubem, korzystnie przegubem nożycowym, który jest przystosowany do blokowania w całkowicie wysuniętym położeniu przegubu, odpowiadającym maksymalnemu otwarciu okna. W ten sposób uniemożliwia się zbyt duże otwarcie okna i tym samym uszkodzenie zawias, skrzydła i/lub ościeżnicy. Równocześnie działanie blokujące zapewnia to, że okno nie trzaska po otwarciu do całkowicie otwartego położenia. Ponieważ w ten sposób można pozostawić okno w całkowicie otwartym położeniu, nie ma ryzyka, że np. okno trzaśnie z chwilą wejścia kogokolwiek do pomieszczenia.

Okno może obejmować oddzielne urządzenie unoszące i łącznik, jednak w szczególnie prostej postaci okno odznacza się tym, że łącznik stanowi także urządzenie unoszące. Można to uzyskać np. dzięki temu, że urządzenie unoszące stanowi sprężyna gazowa wyposażona w zewnętrzną obudowę wysuwającą się na zewnątrz siłownika gazowego i w całkowicie otwartym położeniu okna opierającą się o koniec siłownika gazowego i w ten sposób uniemożliwiającą ściskanie.

Ponadto okno obejmuje urządzenie regulacyjne połączone z elementem skrzydła albo szybą zamontowaną w skrzydle, które to urządzenie regulacyjne współpracuje ze środkami sprzęgającymi zamontowanymi na ościeżnicy. Urządzeniem może być rękojeść, dźwignia albo wrzeciądz, zapewniając użytkownikowi dobre uchwycenie okna podczas otwierania, jak również można go użyć do blokowania okna z położeniu zamkniętym albo do przytrzymania okna w otwartym do pewnego stopnia położeniu wentylacyjnym.

Według jednego przykładu wykonania wynalazku, skrzydło i ościeżnica są ze sobą połączone obrotowo rozłącznie wzdłuż wybranego jednego bocznego elementu ościeżnicy albo drugiego bocznego elementu ościeżnicy, przy czym skrzydło i ościeżnica są połączone rozłącznie ze sobą, wybranymi elementami łączącymi. Ten przykład wykonania zapewnia zasadnicze oszczędności podczas montażu okna, który można wykonać szybko i sprawnie, a w szczególności oś zawias na etapie montażu lub później może być ewentualnie umieszczona tak, aby biegła wzdłuż jednego albo drugiego bocznego elementu ościeżnicy.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia okno według wynalazku, w widoku ukośnym od dołu; fig. 2 - boczny element ościeżnicy, z którym połączony jest zawiasowo boczny element skrzydła według pierwszej postaci, w przekroju; fig. 3 - boczny element ościeżnicy z fig. 2 w widoku z boku; fig. 4 - boczny element ościeżnicy z fig. 3 w widoku z góry; fig. 5 - ś rodek do osadzenia zawiasy; fig. 6 - powię kszony widok odpowiadają cy fig. 2; fig. 7 - przeciwległy boczny element ościeżnicy w przekroju; fig. 8 - boczny element ościeżnicy z fig. 7 w widoku z boku; fig. 9 - fragment skrzydła; fig. 10 - skrzydła odpowiadający fig. 9 w przekroju poprzecznym; fig. 11 - widok odpowiadający fig. 9, z zamontowanym łącznikiem; fig. 12 - fragment ościeżnicy i skrzydła z połączeniem zawiasowym według drugiej postaci wynalazku, w widoku; fig. 13 - połączenie zawiasowe według drugiej postaci obejmujące łącznik, w widoku; fig. 14 - część zawiasową obejmującą prowadnice dla urządzenia unoszącego, w widoku.

PL 206 160 B1

Figura 1 przedstawia okno 1 według wynalazku. Okno obejmuje ościeżnicę 2 z górnym elementem 3, dolnym elementem 4 i dwoma bocznymi elementami 5, 6, oraz skrzydło 7 z górnym elementem, dolnym elementem 9 i dwoma bocznymi elementami 10, 11. Na górnym elemencie 3 ościeżnicy jest umieszczony łącznik 16, co jest korzystne w przypadkach, gdy okno musi być przydatne jako wyjście. Jeżeli okno nie ma być używane jako wyjście, może okazać się właściwe umieszczenie łącznika 16 na dolnym elemencie 4 ościeżnicy, ponieważ w przeciwnym wypadku, w szczególności w oknach wysoko umieszczonych, może być trudno dosięgnąć łącznika 16, gdy jest to konieczne.

Figura 2 przedstawiająca pierwszą postać wynalazku, ukazuje w przekroju boczny element 6 ościeżnicy i boczny element 11 skrzydła w położeniu całkowicie otwartym. Boczny element 6 ościeżnicy i boczny element 11 skrzydła są, jak pokazano, połączone zawiasą 12 o dwóch częściach zawiasowych 13, 14, z których pierwsza część zawiasowa 13 jest połączona z bocznym elementem 11 skrzydła, zaś druga część zawiasowa 14 jest połączona z bocznym elementem 6 ościeżnicy. W skrzydle 1 jest zamontowana szyba a rysunek ukazuje także urządzenie unoszące 19 w postaci drutu sprężynowego wygiętego pod takim kątem, że jedno ramię biegnie wzdłuż bocznego elementu 6 ościeżnicy, a drugie ramię jest dociśnięte do szyby 11 albo skrzydła 7. Drut sprężynowy może korzystnie biec w prowadnicach na skrzydle tak, że może on przekazywać moment obrotowy do skrzydła tak, że działa na skrzydło, dociskając taśmę uszczelniającą w zamkniętym położeniu okna.

Odpowiednio, fig. 3 przedstawia boczny element 6 ościeżnicy w widoku z boku, przy czym skrzydło 7 zdjęto, aby wyraźnie ukazać urządzenie unoszące 19. Jak widać, urządzenie unoszące 19 stanowi drut wygięty na kształt otwartej litery „Y, gdzie obydwa ramiona wystają do góry na końcach bocznego elementu 6 ościeżnicy, do którego drut jest zamocowany w środku mocującym 22, podczas gdy reszta drutu biegnie wzdłuż bocznego elementu 6 ościeżnicy, do którego drut, w przedstawionym przykładzie, jest zamocowany pośrodku w środku mocującym 21. Tym samym urządzenie unoszące uzyskuje się w prosty sposób, przy czym drut w położeniu zamkniętym okna jest skręcony w części biegnącej wzdłuż bocznego elementu 6 ościeżnicy. W położeniach, w których okno nie jest całkowicie otwarte, drut sprężynowy działa wówczas na skrzydło w kierunku otwierania. W ten sposób uzyskuje się przeciwwagę dla siły ciężkości działającej na skrzydło, tak że łatwiej będzie otwierać okno i odpowiednio urządzenie unoszące przeciwdziała trzaskaniu okna podczas zamykania.

Na fig. 4 boczny element 6 ościeżnicy jest widoczny od góry i można zobaczyć, że wzdłuż niego biegnie drut sprężynowy.

Na fig. 5 widać połączone okucie do zamontowania na bocznym elemencie ościeżnicy, przy czym okucie obejmuje środek mocujący 15 dla części zawiasowej 14 i środek mocujący 22 dla drutu sprężynowego stanowiącego urządzenie unoszące 19. Okucie można zamocować do bocznego elementu ościeżnicy np. za pomocą wkrętów, nitów albo kleju.

Można zaobserwować, że zawiasy 12 w przedstawionej postaci okna są połączone odpowiednio z ościeżnicą 2 i ze skrzydłem 1, druga część zawiasowa 14 każdej z np. dwóch zawias jest połączona w sposób rozłączny ze środkiem mocującym 15 na bocznym elemencie 6 ościeżnicy, natomiast pierwsza część zawiasowa 13 jest połączona na stałe z bocznym elementem 11 skrzydła. Oczywiście, boczne elementy 11 i 10 skrzydła mogłyby, zamiast tego albo podobnie, być wyposażone w środki mocujące dla pierwszej części zawiasowej 13.

Fig. 6 jest przedstawia w powiększonym przekroju poprzecznym boczny element 6 ościeżnicy i boczny element 11 skrzydła. Widać tu wyraźniej niż na fig. 2, w jaki sposób część zawiasową 14 jest włożona w środek mocujący 15, podczas gdy część zawiasowa w tej postaci jest, jak powiedziano wyżej, zamocowana na stałe do bocznego elementu 11 skrzydła. Na tym rysunku, dla większej przejrzystości, nie pokazano urządzenia unoszącego. W pokazanym przykładzie część zawiasowa 14 jest zawiasą wkładaną mającą sprężystą klapkę, która w sposób niepokazany szczegółowo sprzęga się górną krawędzią na środku mocującym 15 tak, że części zawiasowej 14 nie można bezpośrednio wyciągnąć ze środka mocującego 15. Jeżeli istnieje potrzeba wyjęcia części zawiasowej ze środka mocującego 15, sprężystą klapkę należy odgiąć od bocznego elementu 6 ościeżnicy w taki sposób, aby klapka omijała górną krawędź środka mocującego, co w większości przypadków da się wykonać bez użycia narzędzi. W ten sposób montaż i rozdzielanie można wykonać szybko i sprawnie oraz bez narzędzi, których w przeciwnym razie monter mógłby zapomnieć albo zgubić. Ponadto zaletą takich zawias wkładanych jest to, że nie tworzą one otworów w pokryciu albo bocznym elemencie ościeżnicy, co mogłoby powodować przenikanie wilgoci. Jeżeli jest pożądane szczególne zabezpieczenie przed wyjęciem części zawiasowej 14 ze środka mocującego 15, można jednak przez środek mocujący 15 i część zawiasową 14 przeprowadzić np. wkręt itp. Jako alternatywę dla zawiasy wkładanej środkiem

PL 206 160 B1 mocującym mogą być gwintowane kołki, na których montuje się i mocuje część zawiasową 14 za pomocą nakrętek motylkowych itp. I odwrotnie, środek mocujący może być otworem w bocznym elemencie ościeżnicy, w który można wkręcić śrubę albo wkręt.

Na fig. 7 przedstawiono w przekroju drugi boczny element 5 ościeżnicy i odpowiedni boczny element 10 skrzydła, jak również pokazano urządzenie regulacyjne 18 współpracujące ze środkami sprzęgającymi 20, w tym przypadku kołkiem na bocznym elemencie 5 ościeżnicy. Na rysunku okno pokazano w lekko otwartym położeniu wentylacyjnym. W korzystnej postaci, urządzenie regulacyjne 18 jest zamocowane na stałe do szyby 17 i/lub bocznego elementu 10 skrzydła, np. poprzez klejenie i nitowanie. Na rysunku urządzenie regulacyjne 18 pokazano w postaci płaskiej taśmy, jednak urządzenie regulacyjne 18 może oczywiście być korzystnie wyposażone w mniej lub bardziej ergonomiczny uchwyt, tak aby użytkownik mógł mieć pewność uzyskania dobrego chwytu urządzenia regulacyjnego 18. Tym samym będzie również oczywiste, że urządzenie regulacyjne 18 może obejmować szereg części, takich jak pierwsza taśma metalowa połączona ze skrzydłem i/lub szybą i połączona zawiasowo z drugą taśmą metalową, połączoną zawiasowo z dźwignią. Podwójna strzałka wskazuje, że urządzenie regulacyjne 18 jest przegubowe, toteż można je poruszać w kierunku od albo do bocznego elementu 5 ościeżnicy, w celu zapewnienia, że urządzenie regulacyjne 18 można przemieścić do sprzęgnięcia albo do rozłączenia ze środkami sprzęgającymi 20, przy czym urządzenie regulacyjne 18 jest wyposażone w jeden albo większą liczbę niepokazanych otworów do sprzęgania ze środkami sprzęgającymi 20.

Widok w kierunku od otworu ościeżnicy w kierunku bocznego elementu 5 ościeżnicy pokazano na fig. 8. Na rysunku urządzenie regulacyjne 18 jest widoczne z tymi otworami do sprzęgania ze środkami sprzęgającymi 20, takimi jak kołek, który na tym rysunku jest zakryty przez to urządzenie regulacyjne. Jak zaznaczono podwójnymi strzałkami, urządzenie regulacyjne 18 może być przegubowe w celu obrotu do położenia zasadniczo równoległego do bocznego elementu 5 ościeżnicy. Urządzenie regulacyjne 18 może w osi przegubu odpowiednio być wyposażone w podłużny otwór, który w położeniu zamkniętym okna opiera się mimośrodowo o część otworu przeciwległą do skrzydła i leżącą najdalej od osi, zaś obracając urządzenie regulacyjne 18 uzyskuje się dociąganie skrzydła 7 do ościeżnicy 2, ponieważ kołek jest dociągany bliżej osi otworu. Oczywiście możliwa jest także sytuacja przeciwna pod względem kinematycznym, gdzie na urządzeniu regulacyjnym znajduje się jeden albo większa liczba kołków, zaś w ościeżnicy 2 znajduje się otwór.

Figury 9, 10 i 11 przedstawiają fragment górnego elementu 8 skrzydła w położeniu, w którym ewentualny łącznik 16 jest zamocowany do górnego elementu 8 skrzydła. Figura 9 przedstawia widok od wnętrza skrzydła, na którym widać, że w brzegu elementu 8 skrzydła wykonano półkoliste wycięcie i zamontowano pokazaną płytkę sprężystą 23, co łatwiej jest zobaczyć w połączeniu z fig. 10. Figura 10 przedstawia górny element 8 skrzydła w przekroju poprzecznym, na którym można zobaczyć, że płytka sprężysta 23 ma skierowaną do góry klapkę 24. I wreszcie fig. 11 pokazuje, w jaki sposób łącznik 16 może być połączony z górnym elementem 8 skrzydła, przy czym łącznik 16 jest połączony przegubowo z klockiem, który w położeniu zamontowanym jest ustalany przez wycięcie, co uniemożliwia przemieszczanie od elementu 8 skrzydła, jest ustalany w sposób uniemożliwiający przemieszczenie od wycięcia w skierowanej ku górze klapce 24 płytki sprężystej 23 i równocześnie jest ustalany przez wygięty brzeg bocznego elementu 8 skrzydła.

Mimo iż łącznik w pokazanej postaci jest połączony z górnym elementem skrzydła, punkt połączenia można przemieścić z górnego elementu skrzydła na dolny element skrzydła, gdyż połączenie można umieścić na jednym albo na drugim bocznym elemencie skrzydła.

Znaczącym aspektem wynalazku jest to, że okno przed, podczas albo po zamontowaniu w konstrukcji dachu można zmieniać tak, aby oś zawiasy biegnącą wzdłuż jednej krawędzi bocznej przenieść na drugą krawędź boczną. W pokazanej postaci można w praktyce wykonać to w taki sposób, że okno otwiera się i ewentualny łącznik 16 zwalnia się z górnego elementu 8 skrzydła, wciskając klapkę do dołu i wyjmując klocek łącznika z wygiętego brzegu elementu skrzydła. W całkowicie otwartym położeniu okna części zawiasowe 14 zostają uwolnione ze środków mocujących 15, toteż skrzydło 7 można wyjąć z ościeżnicy 2. Jeżeli zamontowano urządzenie unoszące 19, wyjmuje się je w tym samym momencie z bocznego elementu 6 ościeżnicy, wyciągając drut sprężynowy z połączenia ze środkami mocującymi 21 i 22 na bocznym elemencie 6 ościeżnicy. Następnie urządzenie unoszące montuje się w odpowiednich elementach mocujących na przeciwległym bocznym elemencie 5 ościeżnicy. Skrzydło z urządzeniem regulacyjnym 18 obraca się o 180° i części zawiasowe 14 wkłada się w środki mocujące 15 na bocznym elemencie 5 ościeżnicy. Teraz pozostaje tylko połączyć łącznik 16

PL 206 160 B1 z elementem 9 skrzydł a, który jest obecnie górnym elementem skrzydł a, i przestawić ewentualne środki sprzęgające 20 z bocznego elementu 5 ościeżnicy do przeciwległego bocznego elementu 6 ościeżnicy. Jeżeli części zawiasowe 14 są rozłącznie połączone zarówno z bocznym elementem 6 ościeżnicy, jak i z bocznym elementem 11 skrzydła, części zawiasowe można uwolnić z obydwu elementów i włożyć w środki mocujące 15 na przeciwległym elemencie bocznym 5 ościeżnicy i w niepokazane elementy mocujące na przeciwległym bocznym elemencie 10 skrzydła, ponieważ w ten sposób nie ma potrzeby obracania skrzydła o 180°. W tym przypadku nie potrzeba przemieszczać łącznika, często jednak będzie konieczne przestawienie urządzenia regulacyjnego 8 i środków sprzęgających. Jak to jest widoczne, oś zawiasy można zmienić bez użycia narzędzi, co eliminuje ryzyko, że monter zapomni, źle ułoży albo zgubi środki montażowe albo narzędzia, oraz związane z tym niedogodności i zagrożenia.

Na fig. 12 pokazano inną postać, która dla większej przejrzystości przedstawia drugą część zawiasową 14 oddzieloną od górnego elementu 3 ościeżnicy. Rysunek przedstawia fragment górnego elementu 3 ościeżnicy ze środkami mocującymi 15 w postaci kołków, które można odpowiednio wyposażyć w łby. Pierwsza część zawiasowa 13 jest zamocowana do górnego elementu 8 skrzydła i połączona zawiasowo z drugą częścią zawiasową 14. Druga część zawiasowa 14 ma wycięcia 15a do przyjęcia środka mocującego 15. Połączenie pomiędzy częścią zawiasową 14 i górnym elementem 3 ościeżnicy może być w sposób niepokazany szczegółowo samoblokujące, np. przez to, że część zawiasowa 14 albo górny element 3 ościeżnicy są wyposażone w sprężystą klapkę umożliwiającą przemieszczanie części zawiasowej 14 do położenia montażowego, lecz uniemożliwiającą przemieszczanie części zawiasowej poza położenie montażowe. Alternatywnie albo dodatkowo, część zawiasowa 14 może być, jak pokazano, zamocowana do górnego elementu 3 ościeżnicy, np. za pomocą wkrętu albo śruby (niepokazanej) przez otwór 25 w części zawiasowej 14 i odpowiedni otwór 26 w górnym elemencie 3 ościeżnicy, przy czym otwór 26 może mieć gwint.

Jak pokazano na fig. 13, konstrukcję zawiasy według tej postaci można połączyć z łącznikiem 16 tak, że obydwie części zawiasowe 13, 14 są połączone za pomocą np. mechanizmu nożycowego obejmującego, jak pokazano na rysunku, pierwszy element 27 i drugi element 28. Zawiasa 12 i łącznik 16 mogą w ten sposób stanowić jednolitą konstrukcję, dostarczaną w stanie zmontowanym, co oprócz oczywistej korzyści wynikającej z mocowania tylko jednej części do ościeżnicy i skrzydła, ma również tę zaletę, że montaż skrzydła w ościeżnicy jest ułatwiony, przy czym druga część zawiasowa 14 jest ustalana względem skrzydła, a ponadto łącznik uniemożliwia przewrócenie skrzydła podczas montażu, co zmniejsza ryzyko uszkodzenia ościeżnicy, skrzydła i zawias podczas montażu. Dzięki przedstawionemu kształtowi drugiej części zawiasowej 14 montaż skrzydła można wykonać w prosty sposób, ponieważ wycięcie 15a na zewnętrznym końcu części zawiasowej umieszcza się nad odpowiednim środkiem mocującym 15 w postaci kołka na ościeżnicy, zaś część zawiasową 14 przechyla się do dołu w celu sprzęgnięcia pomiędzy drugim wycięciem 15a i drugim środkiem mocującym 15 w postaci kołka, przy czym sprzęgnięcie to zabezpiecza przed dalszym obrotem w tym kierunku. W połączeniu z łącznikiem 16 konstrukcja zawiasy może w przedstawionej postaci przejąć obciążenia i moment obrotowy od skrzydła wywołany jego masą, toteż skrzydło pozostaje w równowadze i w tym położeniu, a wskutek tego część zawiasową można bez trudu zamocować, np. za pomocą wkrętu albo śruby, jak wskazano powyżej.

Nawiązując do fig. 14, część zawiasową 13 można w odpowiedni sposób wyposażyć w prowadnice 29 dla drutu sprężynowego stanowiącego urządzenie unoszące. W ten sposób uzyskuje się to, że siłę od urządzenia unoszącego przejmuje część zawiasowa, zaś szyba, jej zamocowanie oraz taśmy uszczelniające pomiędzy szybą i skrzydłem itp. są w mniejszym lub większym stopniu uwolnione od działania tej siły. Szybę można zamocować do skrzydła np. za pomocą masy silikonowej, która może być wrażliwa na naprężenia ściskające. Prowadnice 29 dla drutu sprężynowego umożliwiają ponadto drutowi sprężynowemu przekazywanie momentu obrotowego na część zawiasową 13 i tym samym na skrzydło tak, że skrzydło w położeniu zamkniętym może być poddane działaniu momentu obrotowego, który działa na skrzydło w kierunku zamykania, w celu zwiększenia docisku taśmy uszczelniającej pomiędzy skrzydłem/szybą i ościeżnicą.

Oczywiste jest, że w oknie można zastosować połączenie jednej albo większej liczby zawias na bocznych elementach okna oraz jednej albo większej liczby zawias na górnych i/lub dolnych elementach okna.

Ponadto można zastosować jeden albo większą liczbę łączników, korzystnie zamontowanych pomiędzy górnymi elementami ościeżnicy i skrzydła. Jeżeli łącznik montuje się pomiędzy dolnymi

PL 206 160 B1 elementami ościeżnicy i skrzydła, korzystne jest, aby łącznik był zamontowany możliwie jak najbliżej osi zawiasy, w celu zapewnienia możliwie jak najmniejszego ograniczenia wyjścia osobie wchodzącej i wychodzą cej przez okno.

Należy rozumieć, że ościeżnicę okna można wytwarzać np. poprzez tłoczenie albo głębokie tłoczenie z blachy, która również stanowi obróbkę blacharską. Ościeżnica może więc składać się z wytłoczonych brzegów z blachy tak, że ościeżnica nie jest zbudowana np. z elementów drewnianych tworząc oddzielny moduł, jak w klasycznym oknie. Ościeżnica taka może ponadto być wyposażona w materiały izolacyjne i/lub płyty drewniane itp. w charakterze izolacji i/lub ze względów estetycznych.

Ponadto należy zauważyć, że środki mocujące nie muszą koniecznie być umieszczone na elemencie ościeżnicy, ponieważ można je rozmieścić na obróbce blacharskiej albo przy niej, w pewnej odległości od ościeżnicy.

Okno jest przeznaczone korzystnie do zamontowania w pochyłym dachu, aczkolwiek można je ponadto zastosować w fasadzie albo innej części konstrukcyjnej. Wyrażenie „okno należy rozumieć w szerokim znaczeniu, ponieważ okno nie musi koniecznie być wyposażone w szybę, lecz zamiast tego może mieć płytę, taką jak może to mieć miejsce w przypadku klapy albo drzwi.

Claims (22)

1. Okno, korzystnie do zamontowania w pochyłym dachu, obejmują ce ościeżnicę z górnym elementem, dolnym elementem i dwoma bocznymi elementami oraz skrzydło z górnym elementem, dolnym elementem i dwoma bocznymi elementami, przy czym ościeżnica i skrzydło w stanie zamontowanym są połączone zawiasowo ze sobą z utworzeniem osi obrotu wzdłuż bocznego elementu ościeżnicy, przy czym pomiędzy elementami ościeżnicy i skrzydła znajduje się jedna albo większa liczba zawias, przy czym każda z nich ma dwie części zawiasowe, z których pierwsza część zawiasowa każdej zawiasy w tym stanie zamontowanym jest połączona z elementem skrzydła, druga część zawiasowa, zaś jest połączona z elementem ościeżnicy, znamienne tym, że druga część zawiasowa (14) jest rozłącznie sprzężona ze środkami mocującymi (15) rozmieszczonymi na wybranym elemencie (3, 4, 6, 5) ościeżnicy, przy czym co najmniej dwa elementy (3, 4, 6, 5) ościeżnicy są wyposażane w takie środki mocujące (15) albo mają środki do zainstalowania tych środków mocujących (15).

2. Okno według zastrz. 1, znamienne tym, że zawiasa albo zawiasy (12) są rozmieszczone pomiędzy bocznymi elementami (10, 11; 5, 6) skrzydła i ościeżnicy.

3. Okno według zastrz. 1, znamienne tym, że zawiasa albo zawiasy (12) są rozmieszczone pomiędzy odpowiednimi górnymi i dolnymi elementami (3, 4; 8, 9), odpowiednio ościeżnicy i skrzydła.

4. Okno według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienne tym, że połączenie pomiędzy pierwszą częścią zawiasową (13) i elementem (8, 9, 10, 11) skrzydła jest także rozłączne, przy czym większa liczba elementów (8, 9, 10, 11) skrzydła jest wyposażona w środki mocujące dla tej pierwszej części zawiasowej (13).

5. Okno według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienne tym, że obejmuje urządzenie unoszące (19) działające na skrzydło i połączone z elementem (8, 9, 10, 11) skrzydła, korzystnie zamocowane w sposób rozłączny do bocznego elementu (10, 11) skrzydła.

6. Okno według zastrz. 4, znamienne tym, że obejmuje urządzenie unoszące (19) działające na skrzydło i połączone z elementem (8, 9, 10, 11) skrzydła, korzystnie zamocowane w sposób rozłączny do bocznego elementu (10, 11) skrzydła.

7. Okno według zastrz. 5, znamienne tym, że urządzenie unoszące (19) stanowi drut sprężynowy wygięty zasadniczo w kształcie litery „Y, który swym środkowym odgałęzieniem jest zamocowany do bocznego elementu (5, 6) ościeżnicy, obydwa ramiona zaś biegną wzdłuż bocznego elementu (5, 6) ościeżnicy i są wygięte na końcach, przy czym w położeniu nieobciążonym są skierowane zasadniczo prostopadle na zewnątrz od płaszczyzny ościeżnicy (2).

8. Okno według zastrz. 6 albo 7, znamienne tym, że boczne elementy (5, 6) ościeżnicy są wyposażone w jeden albo większą liczbę środków mocujących (21, 22) dla urządzenia unoszącego (19).

9. Okno według zastrz. 6 albo 7, znamienne tym, że skrzydło (7) obejmuje środki do prowadzenia urządzenia unoszącego (19) z przekazywaniem momentu obrotowego.

10. Okno według zastrz. 8, znamienne tym, że skrzydło (7) obejmuje środki do prowadzenia urządzenia unoszącego (19) z przekazywaniem momentu obrotowego.

PL 206 160 B1

11. Okno według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 6, albo 7, albo 10, znamienne tym, że obejmuje ponadto łącznik (16) umieszczony pomiędzy elementem (3, 4, 5, 6) ościeżnicy i elementem (8, 9, 10, 11) skrzydła, przy czym łącznik (16) jest rozłącznie połączony z ościeżnicą i/lub skrzydłem.

12. Okno według zastrz. 4, znamienne tym, że obejmuje ponadto łącznik (16) umieszczony pomiędzy elementem (3, 4, 5, 6) ościeżnicy i elementem ((8, 9, 10, 11) skrzydła, przy czym łącznik (16) jest rozłącznie połączony z ościeżnicą i/lub skrzydłem.

13. Okno według zastrz. 8, znamienne tym, że obejmuje ponadto łącznik (16) umieszczony pomiędzy elementem (3, 4, 5, 6) ościeżnicy i elementem (8, 9, 10, 11) skrzydła, przy czym łącznik (16) jest rozłącznie połączony z ościeżnicą i/lub skrzydłem.

14. Okno według zastrz. 11, znamienne tym, że łącznik (16) jest przegubem, korzystnie przegubem nożycowym, który jest przystosowany do blokowania w całkowicie wysuniętym położeniu przegubu, odpowiadającym maksymalnemu otwarciu okna.

15. Okno według zastrz. 7 albo 10, albo 12, albo 14, znamienne tym, że łącznik (16) stanowi także urządzenie unoszące (19).

16. Okno według zastrz. 8, znamienne tym, że łącznik (16) stanowi także urządzenie unoszące (19).

17. Okno według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 6, albo 7, albo 10 albo 12, albo 14, albo 16, znamienne tym, że obejmuje urządzenie regulacyjne (18) połączone z elementem (8, 9, 10, 11) skrzydła albo szybą (11) zamontowaną w skrzydle (2), które to urządzenie regulacyjne (18) współpracuje ze środkami sprzęgającymi (20) zamontowanymi na ościeżnicy (2).

18. Okno według zastrz. 4, znamienne tym, że obejmuje urządzenie regulacyjne (18) połączone z elementem (8, 9, 10, 11) skrzydła albo szybą (17) zamontowaną w skrzydle (7), które to urządzenie regulacyjne (18) współpracuje ze środkami sprzęgającymi (20) zamontowanymi na ościeżnicy (2).

19. Okno według zastrz. 8, znamienne tym, że obejmuje urządzenie regulacyjne (18) połączone z elementem (8, 9, 10, 11) skrzydła albo szybą (17) zamontowaną w skrzydle (7), które to urządzenie regulacyjne (18) współpracuje ze środkami sprzęgającymi (20) zamontowanymi na ościeżnicy (2).

20. Okno według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 6, albo 7, albo 10, albo 12, albo 14, albo 16, albo 18, znamienne tym, że skrzydło (7) i ościeżnica (2) są ewentualnie ze sobą połączalne obrotowo wzdłuż jednego bocznego elementu (5) ościeżnicy albo drugiego bocznego elementu (6) ościeżnicy, przy czym skrzydło (7) i ościeżnica (2) są połączalne lub rozłączalne ze sobą, razem z wybranymi elementami łączącymi.

21. Okno według zastrz. 4, znamienne tym, że skrzydło (7) i ościeżnica (2) są ewentualnie ze sobą połączalne obrotowo wzdłuż jednego bocznego elementu (5) ościeżnicy albo drugiego bocznego elementu (6) ościeżnicy, przy czym skrzydło (7) i ościeżnica (2) są połączalne lub rozłączalne ze sobą, razem z wybranymi elementami łączącymi.

22. Okno według zastrz. 8, znamienne tym, że skrzydło (7) i ościeżnica (2) są ze sobą połączone obrotowo rozłącznie wzdłuż wybranego jednego bocznego elementu (5) ościeżnicy albo drugiego bocznego elementu (6) ościeżnicy, przy czym skrzydło (7) i ościeżnica (2) są połączone rozłącznie ze sobą, wybranymi elementami łączącymi (16, 18, 19).