PL206037B1 - Sekwencja kwasu nukleinowego zawierająca regiony kodujące i niekodujące, białko fosfolipazy A₁ z Tetrahymena thermophila, zastosowanie kwasu nukleinowego i sposób ekspresji fosfolipazy A₁ oraz nośnik sekwencji kwasu nukleinowego - Google Patents

Sekwencja kwasu nukleinowego zawierająca regiony kodujące i niekodujące, białko fosfolipazy A₁ z Tetrahymena thermophila, zastosowanie kwasu nukleinowego i sposób ekspresji fosfolipazy A₁ oraz nośnik sekwencji kwasu nukleinowego

Info

Publication number
PL206037B1
PL206037B1 PL362475A PL36247502A PL206037B1 PL 206037 B1 PL206037 B1 PL 206037B1 PL 362475 A PL362475 A PL 362475A PL 36247502 A PL36247502 A PL 36247502A PL 206037 B1 PL206037 B1 PL 206037B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
seq
sequence
nucleic acid
ala
heterogeneous
Prior art date
Application number
PL362475A
Other languages
English (en)
Other versions
PL362475A1 (pl
Inventor
Marcus Hartmann
Marco Grenningloh
Arno Tiedtke
Original Assignee
Cilian Ag
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Cilian Ag filed Critical Cilian Ag
Publication of PL362475A1 publication Critical patent/PL362475A1/pl
Publication of PL206037B1 publication Critical patent/PL206037B1/pl

Links

Classifications

    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N15/00Mutation or genetic engineering; DNA or RNA concerning genetic engineering, vectors, e.g. plasmids, or their isolation, preparation or purification; Use of hosts therefor
    • C12N15/09Recombinant DNA-technology
    • C12N15/11DNA or RNA fragments; Modified forms thereof; Non-coding nucleic acids having a biological activity
    • C12N15/52Genes encoding for enzymes or proenzymes
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12NMICROORGANISMS OR ENZYMES; COMPOSITIONS THEREOF; PROPAGATING, PRESERVING, OR MAINTAINING MICROORGANISMS; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING; CULTURE MEDIA
    • C12N9/00Enzymes; Proenzymes; Compositions thereof; Processes for preparing, activating, inhibiting, separating or purifying enzymes
    • C12N9/14Hydrolases (3)
    • C12N9/16Hydrolases (3) acting on ester bonds (3.1)
    • C12N9/18Carboxylic ester hydrolases (3.1.1)
    • C12N9/20Triglyceride splitting, e.g. by means of lipase
    • CCHEMISTRY; METALLURGY
    • C12BIOCHEMISTRY; BEER; SPIRITS; WINE; VINEGAR; MICROBIOLOGY; ENZYMOLOGY; MUTATION OR GENETIC ENGINEERING
    • C12YENZYMES
    • C12Y301/00Hydrolases acting on ester bonds (3.1)
    • C12Y301/01Carboxylic ester hydrolases (3.1.1)
    • C12Y301/01032Phospholipase A1 (3.1.1.32)

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Genetics & Genomics (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Zoology (AREA)
  • Wood Science & Technology (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • General Engineering & Computer Science (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Biochemistry (AREA)
  • Biomedical Technology (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Biotechnology (AREA)
  • Microbiology (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Physics & Mathematics (AREA)
  • Biophysics (AREA)
  • Plant Pathology (AREA)
  • Enzymes And Modification Thereof (AREA)
  • Micro-Organisms Or Cultivation Processes Thereof (AREA)
  • Preparation Of Compounds By Using Micro-Organisms (AREA)
  • Peptides Or Proteins (AREA)

Description

Opis wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest sekwencja kwasu nukleinowego zawierająca regiony niekodujące i kodujące fosfolipazę A1 z Tetrahymena thermophila, N-końcowa sekwencja sygnałowa fosfolipazy A1 (PLA1), białko fosfolipazy A1 (PLA1), zastosowanie tej sekwencji kwasu nukleinowego lub jej fragmentów, sposób homologicznej lub heterogenicznej ekspresji białek i peptydów, oraz homologicznej lub heterogenicznej rekombinacji, zwłaszcza rozbicia lub zastąpienia genu. Przedmiotem wynalazku jest również wektor, plazmid, kosmid, chromosom, albo minichromosom, transpozon, element IS, rDNA, albo inne rodzaje pierścieniowego bądź liniowego DNA, albo RNA, zawierający przynajmniej jedną z przedmiotowych sekwencji kwasów nukleinowych.
W biotechnologicznych technikach ekspresji heterogenicznej obcych biał ek, szczególnie, stosowanych do uzyskiwania zrekombinowanych substancji czynnych, duże znaczenie odgrywają komórki drożdży, bakterii i ssacze linie komórkowe. Do wytwarzania zrekombinowanych peptydów lub białek, takich jak np. insulina, interleukina-2, aktywator plazminogenu tkankowego, proteazy i lipazy stosowane są układy ekspresyjne oparte na E.coli lub B.subtilis. W przypadku bakterii Gramujemnych, układy ekspresyjne oparte są najczęściej elementach genetycznych takich, jak operon lac lub operon tryptofanu. Białka obce dla organizmu gospodarza są wytwarzane w ciałkach inkluzyjnych, wewnątrz komórki, albo, jeśli zastosowano układ ekspresyjny oparty na genach kodujących β-laktamazę, w przestrzeni peryplazmatycznej. Nie opracowano jeszcze otrzymywania zrekombinowanych białek w otaczającej komórki pożywce fermentacyjnej. Jak dotychczas, wprowadza się w układach ekspresyjnych i uzyskuje nadekspresję w bakteriach Gram-dodatnich niemal wyłącznie białek komórkowych.
Do otrzymywania, drogą nadekspresji heterogenicznej, białek zrekombinowanych, np. ludzkiego czynnika XIIla, bydlęcej pro-chymosyny, fitazy czy antygenów powierzchniowych stosowane są także drożdże np. Saccharomyces cerevisiae, Hansenula polymorpha, Kluyveromyces lactis lub Pichia pastoris. W tych komórkach układy ekspresyjne oparte są na wektorach wahadłowych, które (w zależności od zastosowanego gospodarza) wykorzystują elementy genetyczne galakto-kinazo-epimerazy, oksydazy metanolowej, kwaśnej fosfatazy lub dehydrogenazy alkoholowej. Typowo białka zrekombinowane wytwarzane są do cytoplazmy komórki. Jeśli zastosowano sekwencje sygnałowe drożdży, np. czynnik alfa, wytworzone białka mogą być także wydzielane do środowiska fermentacyjnego. Glikozylacja wydzielanych białek zachodzi zgodnie z typem „wysokiego poziomu mannozy i często następuje wytworzenie nadmierne glikozylowanych białek, co może prowadzić do wytwarzania w organizmie pacjenta przeciwciał przeciwko tym białkom.
Zastosowanie w heterogenicznej ekspresji rekombinowanych białek znajdują także linie komórek ssaczych, na przykład komórek różnych gatunków gryzoni (komórki CHO, komórki C127) lub małp (komórki vero, CV-1, lub COS). Układy ekspresyjne oparte są na zrekombinowanych wirusach (wektor BPV) lub na wektorach wahadłowych. Do regulacji ekspresji stosowane są także wirusowe układy Enhancer/Promotor SV40 lub komórkowe elementy enhancerowe. Zrekombinowane białka, takie jak erytropoetyna, są wydzielane do pożywki fermentacyjnej, gdyż wprowadzone geny niosą zazwyczaj gotowe sekwencje sygnałowe, które są odczytywane przez układ ekspresyjny i wykorzystywane do kierowania białek.
Ponadto w biotechnologii, do wytwarzania glikozylowanych enzymów zewnątrzkomórkowych stosowane są pierwotniaki rodzaju Tetrahymena. Hodowla tych orzęsek może być prowadzona na podłożach fermentacyjnych korzystnych z ekonomicznego punktu widzenia, przy stosowaniu standardowego procesu fermentacyjnego. Do transformacji komórek odpowiednie są wektory oparte na rDNA pochodzącym z Tetrahymena. Do heterogenicznej ekspresji białek bakteryjnych w komórkach Tetrahymena stosuje się konstrukty DNA obejmujące geny pochodzące z Tetrahymena. Opracowanie odpowiednich środków do regulacji transkrypcji, ukierunkowania białka i glikozylacji obcych białek, umożliwi wykorzystanie Tetrahymena jako idealnego układu ekspresyjnego w ekonomicznie korzystnej produkcji medycznie wykorzystywanych zrekombinowanych białek.
W stosowanych dotychczas układach ekspresyjnych w bakteriach Gram-ujemnych, uzyskuje się typowo utworzenie ciałek inkluzyjnych w komórce, z jednoczesną denaturacją białka. W celu uzyskania zrekombinowanego białka komórki muszą zostać zniszczone i konieczne jest ponowne pofałdowanie unieczynnionego białka, prowadzącego do odzyskania jego aktywności biologicznej. Powoduje to konieczność zastosowania dalszych kosztownych etapów procesu technologicznego, a także obniża ilość uzyskanego pożądanego białka. Tak ważna dla białek eukariotycznych glikozylacja nie wyPL 206 037 B1 stępuje w ogóle. Natomiast zastosowanie układów ekspresyjnych w bakteriach Gram-dodatnich, powoduje, że pozyskanie docelowego białka jest wielce problematyczne ze względu na wysoką aktywność proteolityczną w pożywce fermentacyjnej.
Zastosowanie drożdży do ekspresji heterogenicznej docelowego białka zawsze prowadzi do wytwarzania białka wewnątrzkomórkowo, i konieczności pozyskania go w wyniku zniszczenia komórki. Powoduje to, podobnie jak to ma miejsce w przypadku bakteryjnych układów ekspresyjnych, dodatkowe wydłużenie czasu obróbki oraz konieczność stosowania dodatkowych, kosztownych etapów. Jeżeli zostaną zastosowane własne peptydy sygnałowe drożdży, to obce białka nie zostaną odpowiednio złożone i glikozylowane podczas wydzielania.
Przeciwnie, wytwarzanie zrekombinowanych białek w liniach komórkowych ssaków, prowadzi do uzyskania żądanego białka w podłożu fermentacyjnym, poza komórkami, prawidłowo złożone i glikozylowane. Wadą tego rozwią zania jest jednak niska efektywno ść ekspresyjna, wskutek wystę powania zakłóceń w przebiegu procesów biologicznych i nieefektywna translacja genów, które zostały wprowadzane do materiału genetycznego komórek z użyciem wektorów wirusowych. Z drugiej strony, zawierające surowicę podłoża fermentacyjne komórek ssaków są bardzo kosztowne. Technologia hodowli linii komórkowych wrażliwych na ścinanie, ze względu na konstrukcje zapewniające napowietrzanie podłoża wolne od pęcherzyków, jest skomplikowana oraz kosztowna. Kolejne problemy wynikają z dużego stopnia ryzyka grzybowego lub wirusowego zakażenia linii komórkowej. Reasumując, zastosowanie komórek ssaków do biotechnologicznego wytwarzania zrekombinowanych białek jest bardzo kosztowne, wymaga przestrzegania szeregu zasad bezpieczeństwa i charakteryzuje się niską wydajnością.
Opisane powyżej wady nie występują w przypadku zastosowania do produkcji rekombinowanych białek orzęsków z rodzaju Tetrahymena. Zatem na przykład pewne kwaśne hydrolazy, które uczestniczą w trawieniu cząstek pokarmu, są usuwane z komórki w dużych ilościach i ulegają skomplikowanej glikozylacji.
Alam i wsp. opisali w J. Euk. Microbiol. 43(4), 1996, strony 295 do 303, klonowanie genu kodującego kwaśną α-glukozydazę pochodzącą z Tetrahymena pyriformis. Jednakże tylko niewielka część tego białka została wydzielona z komórki. W międzynarodowym zgłoszeniu patentowym PCT/EP00/01853, opisano gen kodujący β-heksosaminidazę z Tetrahymena thermophila, jednak jak wiadomo białko to jest wydzielane z komórki tylko w 80%.
Dotychczas jednak nie było możliwe uzyskanie ekspresji, glikozylowanego, białka eukariotycznego w komórkach Tetrahymena, tak aby jednocześnie białko to było wydzielane do podłoża fermentacyjnego. Nie było to możliwe, ponieważ dotychczas nie były znane sekwencje DNA kodujące białka wydzielane do otoczenia, pochodzące z Tetrahymena, które są niezbędne do opracowania wektorów ekspresyjnych zapewniających wydzielanie wytworzonego obcego białka wyłącznie do podłoża fermentacyjnego. Znane były natomiast sekwencje DNA kodujące białka β-heksosaminidazę z Tetrahymena thermophila. Sekwencja ta została przedstawiona do ochrony patentowej w zgłoszeniach o nr DE 199 58 979.8, DE 199 09 189.7, a także pod numerem PCT/EP00/01853. Wadą opisanych w tych wnioskach sekwencji jest jednak to, że obecne w białku pre/propeptydy zapewniają wydzielanie żądanego białka do otaczającego podłoża fermentacyjnego tylko w ilości około 80%. Jest to spowodowane zatrzymaniem w naturalnych warunkach przez błonę komórkową β-heksosaminidazy w około 20%, w wyniku tego tylko 80% naturalnie wyprodukowanego enzymu ulega wydzieleniu z komórki. Zatem jeśli w wyniku inżynierii genetycznej obce białko zostanie poprzedzone β-heksosaminidazą to obecne pre/pro-peptydy będą kierować to obce dla gospodarza białko w ilości około 20% do błony cytoplazmatycznej Tetrahymena thermophila. Jest to poważna wada techniczna procesu wytwarzania rekombinowanych substancji czynnych. Po pierwsze, zmniejsza ilość uzyskanego produktu, ponieważ część powstałego białka zostaje zatrzymana przez błonę komórkową a zatem nie całe uzyskane białko może zostać odfiltrowane z zawiesiny. Z kolei wprowadzone białko po wbudowany do błony komórkowej może działać toksycznie na własne komórki i w ten sposób spowolnić wzrost komórek.
Do dnia dzisiejszego nie znane są żadne konstytutywne promotory z Tetrahymena, zapewniające jednorodność produktu lub stałość transkrypcji białek heterogenicznych. Jak dotąd znane są jedynie promotory genów kodujących histon i tubulinę (Bannon i wsp. 1984, Gaertig i wsp. 1993). Zasadniczą wadą tych promotorów jest jednak fakt, że ich aktywacja jest zależna od etapu cyklu komórkowego. Geny kodujące heterogeniczne białka zlokalizowane pod promotorem zależnym od etapu cyklu komórkowego, ulegają ekspresji tylko w komórkach rosnących lub ulegających podziałowi. Jest to zasadnicza wada procesu technologicznego, ponieważ żądane białka produkowane są tylko w lo4
PL 206 037 B1 garytmicznej fazie wzrostu kolonii. W statycznej fazie wzrostu, w której w procesie produkcyjnym osiągnięta zostaje najwyższa gęstość komórek i, w związku z tym, najwyższa wydajność organizmu produkującego (Tetrahymena), wzrost komórek prawie nie występuje, a w konsekwencji, występuje także niewielka ekspresja białek heterogenicznych.
Wynalazek ma zatem za zadanie dostarczenie układu, który umożliwi po transformacji Tetrahymena, wydzielanie z komórek do środowiska białek heterogenicznych.
Przedmiotem wynalazku jest sekwencja kwasu nukleinowego zawierająca regiony kodujące i niekodujące określone sekwencją nr 4 (Seq. ID. Nr 4), w której regiony kodujące kodują fosfolipazę A1 (PLA1) z Tetrahymena thermophila (Seq. ID. Nr 5), a regiony niekodujące obejmują regiony zlokalizowane w górę i w dół od tego genu.
Korzystnie niekodujące regiony w górę i w dół od genu są określone sekwencją Nr 2 oraz 3 (Seq. ID nr 2 oraz Seq. ID nr 3), a regiony kodujące są określone sekwencjami Nr 1, 8 i/lub 9 (Seq. ID nr 1, Seq. ID nr 8 i/lub Seq. ID nr 9).
Przedmiotem wynalazku jest również N-końcowa sekwencja sygnałowa PLA1 (Seq. ID nr 5), określona sekwencją Nr 6 (Seq. ID nr 6).
Ponadto przedmiotem wynalazku jest białko fosfolipazy A1 (PLA1) o sekwencji aminokwasowej odpowiadającej sekwencji Nr 7 (Seq. ID nr 7).
Kolejnym przedmiotem wynalazku jest zastosowanie kwasu nukleinowego według wynalazku lub jego fragmentów do homologicznych lub heterogenicznych ekspresji zrekombinowanych białek i peptydów, a także do homologicznej lub heterogenicznej rekombinacji, zwłaszcza rozbicia lub zastąpienia genu.
Przedmiotem wynalazku jest ponadto sposób homologicznej lub heterogenicznej ekspresji białek i peptydów, oraz homologicznej lub heterogenicznej rekombinacji, zwłaszcza rozbicia lub zastąpienia genu, w którym orzęski Tetrahymena, transformuje się kwasem nukleinowym według wynalazku.
Korzystnie kwasy nukleinowe lub ich fragmenty łączy się z homologicznymi i heterogenicznymi układami do ekspresji białek, takimi jak enhancery, promotory, operatory, miejsca inicjacji, terminatory, oporność na antybiotyki albo z innymi kwasami nukleinowymi, albo fragmentami DNA, albo sekwencjami różnych rodzajów wiroidów, wirusów, bakterii, archezoa, pierwotniaków, grzybów, roślin, zwierząt, albo ludzi.
W innym korzystnym rozwiązaniu kwas nukleinowy wprowadza się do wektora, plazmidu, kosmidu, chromosomu, minichromosomu, transpozonu, IS, rDNA, lub do każdego rodzaju pierścieniowego bądź liniowego DNA albo RNA.
Przedmiotem wynalazku jest ponadto wektor, plazmid, kosmid, chromosom, albo minichromosom, transpozon, element IS, rDNA, albo inne rodzaje pierścieniowego bądź liniowego DNA, albo RNA, zawierający przynajmniej jedną z sekwencji kwasów nukleinowych według wynalazku.
Zaletą zastosowania kwasu nukleinowego kodującego fosfolipazę A1 (Seq. ID Nr 7) jest to, że produkt tego DNA w określonych warunkach środowiskowych, jest wydzielany przez komórkę w dużych ilościach. Wytworzone białko ulega wydzieleniu w dużych ilościach do otaczającego komórki podłoża fermentacyjnego i nie jest wprowadzane do błony komórkowej. Zastosowana w ramach wynalazku sekwencja kwasu nukleinowego zawiera promotor, który powoduje konstytutywną tzn. niezależną od cykli komórkowych, transkrypcję przyłączonych do niego genów kodujących heterogeniczne białka. Ten sposób transkrypcji ma przy tym tę zaletę, że heterogeniczne białka są stale wytwarzane w organizmie gospodarza, w sposób niezależ ny od cyklu komórkowego. W ten sposób transkrypcja obcego genu a w konsekwencji, wytwarzanie heterogenicznych białek może mieć miejsce także w statycznej fazie wzrostu komórek.
Zastosowana w ramach wynalazku sekwencja DNA kodująca fosfolipazę A1 zawiera szczególnie pożądany odcinek PLA1 w górę od tego genu (Seq. ID Nr 2), który jest nośnikiem elementów inicjacji transkrypcji, a także zawiera peptydy sygnałowe, propeptydy, oraz dalsze elementy genetyczne sterujące białkami, w szczególności odcinek PLA1 zlokalizowany 'w dół' od genu (Seq. ID Nr 3), zawierający elementy genetyczne powodujące zatrzymanie transkrypcji. Zastosowanie kwasu nukleinowego według wynalazku umożliwia uzyskanie heterogenicznych białek niezależnie od cyklu komórkowego oraz ich transportowanie do otaczającego komórki podłoża fermentacyjnego, bez strat wskutek zatrzymywania białek w błonie cytoplazmatycznej i w konsekwencji możliwe jest odfiltrowywanie otrzymanych białek z zawiesiny fermentacyjnej bez konieczności lizy komórek.
Wynalazek został przedstawiony na rysunku, na którym
PL 206 037 B1 fig. 1 przedstawia sekwencję kwasu nukleinowego orzęsków, kodującą odcinek w górę (Seq. ID Nr 2), odcinek (Seq. ID Nr 1) oraz odcinek w dół (Seq. ID Nr 3) od genu kodującego fosfolipazę A1 fig. 2 przedstawia wydzielony do podłoża produkt kwasu nukleinowego o Seq. ID Nr 1.
Przedmiotem wynalazku jest także sekwencja sygnałowa (Seq. ID Nr 6) objętego wynalazkiem białka. Odnosi się to przede wszystkim do objętych wynalazkiem, aminokwasów od 1 do 110 (Seq. ID Nr 5). Także sekwencja kwasu nukleinowego, która koduje fragment N-końcowy, jest objęta wynalazkiem (Seq. ID Nr 3).
Sekwencja kwasu nukleinowego odcinka nie ulegającego transkrypcji (odcinek w górę) (Seq. ID Nr 2) powyżej obszaru sekwencji kodującego PLA1, pochodzącą z Tetrahymena jest usytuowana pomiędzy pozycją -275 a -1 (wyrażona przy pomocy małych liter). Stwierdzony odcinek nie podlegający transkrypcji obejmuje 275 zasad. Elementy promotora, TATA-Box, zlokalizowane są w pozycjach -49 do -55 (wytłuszczenie), a także domniemany CAAT-Box pomiędzy zasadami -133 a -136 (wytłuszczenie). Sekwencja kodująca cDNA została przedstawiona wielkimi literami. Numerowanie sekwencji zaczyna się od kodonu start ATG. Obszary znane z sekwencjonowania białek umieszczono w ramkach, a kodon stop został podkreślony. Dojrzałe białko jest kodowane od zasady 331. Opis sekwencji od zasady 1 do 963 przedstawia pre/prosekwencję (Seq. ID Nr 8) PLA1 Opis sekwencji od zasady 331 do 963 przedstawia sekwencję (Seq. ID Nr 9) dojrzałej PLA1 W pozycji 961 znajduje się kodon stop TGA, a w pozycji 1039 sygnał poliadenilizacji AAT AAA. Sekwencja kwasu nukleinowego od pozycji 964 do 1134, znajdująca się poniżej sekwencji kodującej PLA1z Tetrahymena, przedstawia odcinek w dół od regionu kodującego PLA1(Seq. ID Nr 3), który nie będzie podlegał transkrypcji (także przedstawiony małymi literami). W pozycjach od 964 do 1101 mieś ci się obszar znany z sekwencjonowania cDNA, który potwierdzono za pomocą odwrotnej PCR. Po transkrypcji, do ostatniego kodonu mRNA (ttt, pozycje 1098 - 1101) przyłącza się łańcuch końcowy poli-A.
Przedmiotem wynalazku jest sposób, w którym sekwencja kwasu nukleinowego, lub jej fragmenty, kodująca fosfolipazę A1 może być łączona z typowymi czynnikami optymalizującymi ekspresję np.: regionem NF-1 (czynnik optymalizujący ekspresję w cytomegalowirusie), promotorami takimi jak np.: lac, trc, tic lub promotorami tac, promotorami klasy II i III układu T7 RNAP, promotorami bateriofagowymi T7 i SP6, aprE, amylazami lub promotorami spac bakteryjnych układów ekspresyjnych, promotorami AOX1, AUG1 oraz 2 lub promotorami GAPp (Pichia) układów ekspresyjnych drożdży, promotorami RSV (Virus SV 40), promotorami CMV (cytomegalowirus), promotorami AFP (adenowirusy) lub promotorami metalotionininy w układach ekspresyjnych ssaków, promotorami wirusów sindbis, lub promotorami wirusa Semlike-Forest dla komórek owadów, promotorami dla układów ekspresyjnych komórek owadów takich, jak hsp70, DS47, aktyna 5C lub kopia, promotorami specyficznymi dla roślin, takimi jak promotor 35S (wirus mozaiki kalafiora), promotor amylazy lub promotor patatyny klasy I, operatorami takimi, jak np. operator tet; peptydami sygnałowymi takimi, jak pre/prosekwencje sygnałowe a-MF (Saccharomyces), miejscami inicjacji, terminatorami, genami oporności na antybiotyk oraz substancje biologicznie czynne, takie jak amplicylina, kanamycyna, strepromycyna, chloramfenikol, penicylina, amfoterycyna, cykloheksymid, 6-metylopuryna, paromomycyna, higromycyna, α-amanatyna, markerami auksotroficznymi, takimi jak gen kodujący reduktazę dhf lub różnorodnymi sekwencjami wiroidów, wirusów, bakterii, archezoa, pierwotniaków, grzybów, roślin, zwierząt czy ludzi.
Osoba biegła w dziedzinie wie, że w procesie technologicznym będącym przedmiotem wynalazku można zastosować kwasy nukleinowe, które posiadają minimum 40 procentową homologię z kwasem nukleinowym o Seq. ID. Nr 1. Także białko o Seq. ID. Nr 2 może być modyfikowane nie tracąc jego funkcji. W ten sposób mogą być przykładowo przeprowadzane tak zwane konserwatywne wymiany aminokwasów. Poza tym można, np. wymieniać pomiędzy sobą aminokwasy hydrofobowe.
Następujące metody mogą być zastosowane w celu wyodrębnienia i oczyszczenia fosfolipazy A1 pozyskanej z Tetrahymena oraz w celu ustalenia sekwencji:
Pozyskiwanie PLA1
PLA1 otrzymano z supernatantów hodowli Tetrahymena termophila pozbawionych komórek. Fermentację komórek prowadzono w 2 litrowym fermentatorze (Biostat MD, Braun Diessel Biotech, Melsungen, Niemcy), który sterowany jest przez cyfrową jednostkę DCU. Fermentator przez pierwsze 24 godziny pracuje w cyklu okresowym a następnie stale. Zebranie supernatantów pozbawionych komórek prowadzi się przez filtr prefuzyjny o wielkości porów ok. 0,3 μm (S6/2, Enka, Wuppertal).
Fermentacja przeprowadza się według następujących parametrów:
• objętość robocza 2 litry • wydajność prefuzyjna 2 litry/dobę
PL 206 037 B1 • liczba obrotów mieszadła została ograniczona do 800 obr./min.
• wartość temperatury wynosiła niezmiennie około 30°C • wartość pH była utrzymywana niezmiennie w pobliżu pH 7 • gęstość początkowa wynosiła 50.000 komórek/ml
Do fermentacji zastosowano szczep SB 1868 VII, będący typem dzikim szczepu Tetrahymena thermophilia.
Fermentację prowadzi się przez 264 godzin, a następnie zbiera supernatanty i bada pod kątem aktywności PLA1.
Oczyszczanie PLA1
W celu oczyszczenia PLA1 wykorzystano 1 I supernatantu pożywki hodowlanej pozbawionego komórek 1. Do tej hodowli dodano następnie 140 g siarczanu amonu i stosując jednostkę ultrafiltrującą (Pellikon XL, wielkość wykluczenia 3kDa, Millipore) zatężono do objętości 50 ml. Następnie próbkę oczyszczono stosując chromatografię oddziaływań hydrofobowych (20x1,6 Fractogel EMD fenyl I 650, Merck, Darmstadt). Szybkość przepływu wynosiła 5 ml/min, a eluent zebrano jako 5ml frakcje. Aktywność enzymatyczna określono jako poziom deacylacji radioaktywnie znakowanego fosfolipidu (L-3-fosfatydocholina, 1-palmitoyl-2-[1-14C]linoelyl). Fig. 3 przedstawia uzyskany profil elucyjny, gradient octanu sodu oraz aktywność enzymatyczną poszczególnych frakcji.
Trzy frakcje o najwyższej aktywności enzymatycznej zostały połączone i zmieniono bufor na bufor wyjściowy (Bis-Tris 20 mM, pH 6,5) w celu przeprowadzenia chromatografii anionowymiennej (AEC). Następnie próbkę umieszczono w kolumnie (Q-Sepharose-Hiload-16/10, Pharmacia, Szwecja) i PLA1 wymywano z kolumny liniowym gradientem NaCI (szybkość przepł ywu 3 ml/min) i zebrano jako frakcje po 5 ml. Fig. 4 przedstawia uzyskany profil elucyjny, gradient NaCI oraz aktywność enzymatyczną poszczególnych frakcji.
Z frakcji o najwyższej aktywności PLA1 pobrano 200 μΐ i rozdzielono stosując chromatografię wykluczenia (SEC). Zastosowano przy tym kolumnę Superdex HR 75 30/10 (Pharmacia, Szwecja). Podczas chromatografii szybkość przepływu wynosiła 0,6 ml/min, a eluent zbierano we frakcjach po 200 pl. Fig. 5 przedstawia otrzymany profil elucyjny oraz aktywność enzymatyczną poszczególnych frakcji.
Uzyskane frakcje zostały zbadane pod względem czystości z zastosowaniem jednowymiarowej elektroforezy w żelu. Stwierdzono przy tym występowanie dwóch wyraźnych prążków przy ~26 oraz -28 kDa. Rozdzielenie tych dwóch prążków stosując dwuwymiarową elektroforezę prowadziło do uzyskania z prążków 2 i 3 plamek o różnych punktach izoelektrycznych.
W przypadku białek o masie cząsteczkowej 26 kDa, wartości te wystąpiły przy pH 6,3 oraz 5,7, dla białek o masie 28 kDa - przy pH 6,3, 5,7 oraz 5,3. Ostateczne badanie tych punktów przy pomocy analizy Mass-Fingerprint pozwoliło stwierdzić, że plamki te odpowiadają izoformom tego samego białka.
Badanie PLA1 metodami biologii molekularnej
Po stwierdzeniu czystości białka, próbki białka zostały przeniesione na membranę PVDF i poddano wstępnemu sekwencjonowaniu od końca N. Dodatkowo kolejną próbkę trawiono enzymem, trypsyną i również poddano wstępnemu sekwencjonowaniu. Stosując uzyskane w ten sposób sekwencje białek opracowano starter oligonukleotydowy, który następnie zastosowano w transkryptazie odwrotne PCR (3'RACE, Szybka amplifikacja końców cDNA). W wyniku zastosowania techniki PCR, A1 amplifikowano, a następnie zsekwencjonowno cDNA kodujący fosfolipazę A1. Uzyskane sekwencje mają długość odpowiednio, 633 i 729 zasad, a obliczona na tej podstawie masa cząsteczkowa dojrzałego białka wynosi ok. 22,4 kDa. W uzyskanej sekwencji znalazły się w 100%, oligopeptydy z 22 aminokwasów (koniec N) i 18 aminokwasów (w obrębie białka). Dodatkowo, poza sekwencją dojrzałego białka można z pomocą 5'RACE (szybka amplifikacja końców cDNA) ustalić także sekwencję pre/propeptydu (fig. 2). Jest to peptyd o długości 110 aminokwasów, który jako taki zawiera zarówno sekwencję sygnałową jak i propeptyd, który dezaktywuje enzym i ulega odcięciu dopiero po ostatecznym osiągnięciu miejsca działania enzymu.
Porównanie sekwencji ze znanymi już fosfolipazami A1, nie umożliwiło stwierdzenia żadnych homologii, z wyjątkiem jednej sekwencji konsensusowej 5 aminokwasów (GxSxG), które występują we wszystkich lipazach i fosfolipazach, i które są brane pod uwagę jako miejsce przyłączania lipidów lub fosfolipidów. Poza tym, w wyniku odwrotnego PCR ustalono sekwencje w górę i w dół względem genu kodującego PLA1 (fig. 1). Zaten, genomowy DNA trawiono endonukleazami restrykcyjnymi, fragmenty połączono ligazą T4 i ostatecznie zamplifikowano z zastosowaniem starterów odwrotnych. Do amplifikowania regionu w górę względem genu PLA1 poprzez odwrotnym PCR zastosowano genomowy DNA, trawiony endonukleazą restrykcyjną Sspl. W ten sposób, zidentyfikowano region w górę wzglęPL 206 037 B1 dem genu PLA1 o długości 275 zasad oraz elementy promotora. W pozycji -136 znajduje się sekwencja CAAT (CAAT-box), oddalona podobnie od miejsca inicjacji translacji, jak sekwencje CCAAT (CCAAT-boxes) genów histonowych (-141 lub -151) Tetrahymena, których odkrycia dokonali Brunk i Sadler (1990). Sekwencja TATA (TATA-box), która okreś la w przypadku genów eukariotycznych dokładny punkt inicjacji transkrypcji, została zidentyfikowana w pozycji -55. Sekwencja odpowiada obecnym u eukariontów sekwencjom konsensusowym. W celu amplifikacji odcinka zlokalizowanego w dół od genu PLA1 odwrotna PCR, który zawiera terminator transkrypcji PLA1 z Tetrahymena, trawiono genomowy DNA BamHI. W ten sposób, oprócz regionu w dół znanego jako 3'RACE, kolejne 222 zasady mogły być określone (fig. 3).
<110> Cilian AG <120> Sekwencja DNA enzymu fosfolipazy A1 pozyskanego z orzęsków Tetrahymena i jego zastosowanie <130> cilian <140>
<141 >
<160>9 <170>Patent wer. 2. 1 <210> 1 <211> 963 <212> DNA <213> Tetrahymena thermophila <400> 1
atgaacaaga ctctcatctt agctttagtt gttgttttgg ctttaactgc caccaccttg 60
gttgctttcc acaaccactc tcacaacatc agagttgact aagaccccgc cactctcttc 120
aagcaattca agcaaactta caataagaag tatgctgatg ctactttcga aacctacaga 180
ttcggtgtct tcacccaaaa cttagaaatc gtacaagactg actctacttt cggtgtcacc 240
taattcatgg acttaactcc tgctgaattc gctcaacaat tcctcacttt cacgaaaagg 300
ttaacagcac cgaagtttac agagcttaag gtgaagctac cgaagttgac tggactgcca 360
agggtaaggt cacccctgtt aagaactaag gttcttgtgg ttcctgctgg gctttctcca 420
ccattggtgc cgttgaatct gctctttgga ttgctggtca aggtgaataa aacactctta 480
accttgctga ataagaataa gttgactgtg ctaagtcccc caagtacgac tctgaaggtt 540
gcaacggtgg ttggatggtt gaaggtttca agtacatcat cgacaacaag atctcctaaa 600
ctgctaacta tccctacact gctaaggatg gtaagtgcaa ggacacctct tccttcaaga 660
agttctctat ttctaagtac gctgaaatcc cctaaggtga ctgcaactcc ctcaactctg 720
ccttagaaca aggtcctatc tccgttgctg ttgatgccac caacttctaa ttctacactt 780
ctggtgtctt taaaaactgc aaggccaacc tcaaccacgg tgtcctctta gttgccaacg 840
ttgactcttc tctcaagatc aagaactcct ggggtccttc ttggggtgaa aagggtttca 900
tcagattagc tgccggtaac acttgcggtg tctgcaatgc tgcctcttac cctattgtt 960
tga 963
<210> 2 <211> 275 <212> DNA <213> Tetrahymena thermophila <4Q0> 2 _____ aatatttatc | aatgctactt | ataattcttt | tagtatgaga | tatgatatgc | tctttctctg | 60
PL 206 037 B1
ctagacttaa cttatgacat ttgaactttt aataaaagaa ttttttttat taaaaagcag 120
agatttttaa tagaagaatc aatgactcat gaatttaata aagattttca agtgttttct 180
aataccgact agctttataa attcacttat taatcaacga tataaaaatt atattaacaa 240
atcaataaat aaaaaaataa ataaaaacaa aacaa 275
<210> 3 <211> 171 <212> DNA <213> Tetrahymena thermophiia <400> 3
aaaaacataa tccaaattaa aaaaaattac tcaaaactga taatataaaa aattaatttt 60
cataatttta atgtaaataa atacctttat atttgacgtt ttgtactcaa aataaattaa 120
agttaacaaa ccatatttat ttaattctac ttttcattt ttaaaaatat a 171
<210>4 <211> 1408 <212> DNA <2'\3>1etrahymena thermophiia <400> 4
aatatttatc aatgctacttt ataattcttt tagtatgaga tatgatatgc tctttctctg 60
ctagacttaa cttatgacat ttgaactttt aataaaagaa ttttttttat taaaaagcag 120
agatttttaa tagaagaatc aatgactcat gaatttaata aagattttca agtgttttct 180
aataccgact agctttataa attcacttat taatcaacga tataaaaatt atattaacaa 240
atcaataaat aaaaaaataa ataaaaacaa aacaaatgaa caagactctc atcttagctt 300
tagttgttgt tttggcttta actgccacca ccttggttgc tttccacaac cactctcaca 360
acatcagagt tgactaagac cccgccactc tcttcaagca attcaagcaa acttacaata 420
agaagtatgc tgatgctact ttcgaaacct acagattcgg tgtcttcacc caaaacttag 480
aaatcgtcaa gactgactct actttcggtg tcacctaatt catggactta actcctgctg 540
aattcgctca acaattcctc actttcacga aaaggttaac agcaccgaag tttacagagc 600
ttaaggtgaa gctaccgaag ttgactggac tgccaagggt aaggtcaccc ctgttaagaa 660
ctaaggttct tgtggttcct gctgggcttt ctccaccatt ggtgccgttg aatctgctct 720
ttggattgct ggtcaaggtg aataaaacac tcttaacctt gctgaataag aataagttga 780
ctgtgctaag tcccccaagt acgactctga aggttgcaac ggtggttgga tggttgaagg 840
tttcaagtac atcatcgaca acaagatctc ctaaactgct aactatccct acactgctaa 900
ggatggtaag tgcaaggaca cctcttcctt caagaagttc tctatttcta agtacgctga 960
aatcccctaa ggtgactgca actccctcaa ctctgcctta gaacaaggtc ctatctccgt 1020
tgctgttgat gccaccaact tctaattcta cacttctggt gtctttaaaa actgcaaggc 1080
caacctcaac cacggtgtcc tcttagttgc caacgttgac tcttctctca agatcaagaa 1140
ctcctggggt ccttcttggg gtgaaaaggg tttcatcaga ttagctgccg gtaacacttg 1200
cggtgtctgc aatgctgcct cttaccctat tgtttgaaaa aacataatcc aaattaaaaa 1260
aaattactca aaactgataa tataaaaaat taattttcat aattttaatg taaataaata 1320
cctttatatt tgacgttttg tactcaaaat aaattaaagt taacaaacca tatttattta 1380
attctacttt tcaattttta aaaatata 1408
PL 206 037 B1 <210> 5 <211> 320 <212> PRT <213> Tetrahymena thermophila <400> 5
Met Asn Lys Thr Leu Ile Leu Ala Leu Val Gly Val Leu Ala Leu Thr
1 5 10 15
Ala Thr Thr Leu Val Ala Phe His Asn His Ser His Asn Ile Arq Val
20 25 30
Asp Gin Asp Pro Ala Thr Leu Phe Lys Gin Phe Lys Gin Thr Tyr Asn
35 40 45
Lys Lys TyL Ala Asp Pro Thr Phe Glu Thr Tyr Arg Phe Gly Val Phe
50 55 60
Thr Gin Asn Leu Glu Ile Val Lys Thr Asp Ser Thr Phe Gly Val Thr
65 70 75 80
Gin Phe Met Asp Leu Thr Pro Ala Glu Phe Ala Gin Gin Phe Leu Thr
85 90 95
Leu His Glu Lys Val Asn Ser Thr Glu Val Tyr Arg Ala Gin Gly Glu
100 105 110
Ala Thr Glu Val Asp Trp Thr Ala Lys Gly Lys Val Thr Pro Val Lys
115 120 125
Asn Gin Gly Ser Cys Gly Ser Cys Trp Ala Phe Ser Thr Ile Gly Ala
130 135 140
Val Glu Ser Ala Leu Leu Ile Ala Gly Gin Gly Glu Gin Asn Thr Leu
145 150 155 160
Asn Leu Ala Glu Gin Glu Leu Val Asp Cys Ala Lys Ser Pro Lys Tyr
165 170 175
Asp Ser Glu Gly Cys Asn Gly Gly Trp Met Val Glu Gly Phe Lys Tyr
180 185 190
Ile Ile Asp Asn Lys Ile Ser Gin Thr Ala Asn Tyr Pro Tyr Thr Ala
195 200 205
Lys Asp Gly Lys Cys Lys Asp Thr Ser Ser Phe Lys Lys Phe Ser Ile
210 215 220
PL 206 037 B1
Ser Lys JYL· Ala Glu Ile Pro Gln Gly Asp Cys Asn Ser Leu Asn Ser
225 230 235 240
Ala Leu Glu Gln Gly Pro Ile Ser Val Ala Val Asp Ala Thr Asn Phe
245 250 255
Gln Phe Tyr Thr Ser Gly Val Phe Lys Asn Cys Lys Ala Asn Leu Asn
260 265 270
His Gly Val Leu Leu Val Ala Asn Val Asp Ser Ser Leu Lys Ile Lys
275 280 285
Asn Ser Trp Gly Pro Ser Trp Gly Glu Lys Gly Phe Ile Arg Leu Ala
290 295 300
Ala Gly Asn Thr Cys Gly Val Cys Asn Ala Ala Ser Tyr Pro Ile Val
305 310 315 320
<210>6 <211> 110 <212> PRT <213> Tetrahymena thermophifa <400> 6
Met Asn Lys Thr Leu Ile Leu Ala Leu Val Gly Val Leu Ala Leu Thr
1 5 10 15
Ala Thr Thr Leu Val Ala Phe His Asn His Ser His Asn Ile Arg Val
20 25 30
Asp Gln Asp Pro Ala Thr Leu Phe Lys Gln Phe Lys Gln Thr Tyr Asn
35 40 45
Lys Lys Tyr Ala Asp Pro Thr Phe Glu Thr Tyr Arg Phe Gly Val Phe
50 55 60
Thr Gln Asn Leu Glu Ile Val Lys Thr Asp Ser Thr Phe Gly Val Thr
65 70 75 80
Gln Phe Met Asp Leu Thr Pro Ala Glu Phe Ala Gln Gln Phe Leu Thr
85 90 95
Leu His Glu Lys Val Asn Ser Thr Glu Val τγϋ Arg Ala Gln
PL 206 037 B1
ιοο | 105 | I | no | I t
<210> 7 <211> 210 <212> PRT <213> Tetrahymena thermophila <400> 7
Gly Glu Ala Thr Glu Val Asp Trp Thr Ala Lys Gly Lys Val Thr Pro
1 5 10 15
Val Lys Asn Gin Gly Ser Cys Gly Ser Cys Trp Ala Phe Ser Thr Ile
20 25 30
Gly Ala Val Glu Ser Ala Leu Leu Ile Ala Gly Gin Gly Glu Gin Asn
35 40 45
Thr Leu Asn Leu Ala Glu Gin Glu Leu Val Asp Cys Ala Lys Ser Pro
50 55 60
Lys Tyr Asp Ser Glu Gly Cys Asn Gly Gly Trp Met Val Glu Gly Phe
65 70 75 80
Lys Tyr Ile Ile Asp Asn Lys Ile Ser Gin Thr Ala Asn Tyr Pro Tyr
85 90 95
Thr Ala Lys Asp Gly Lys Cys Lys Asp Thr Ser Ser Phe Lys Lys Phe
100 105 110
Ser Ile Ser Lys Tyr Ala Glu Ile Pro Gin Gly Asp Cys Asn Ser Leu
115 120 125
Asn Ser Ala Leu Glu Gin Gly Pro Ile Ser Val Ala Val Asp Ala Thr
130 135 140
Asn Phe Gin Phe Tyr Thr Ser Gly Val Phe Lys Asn Cys Lys Ala Asn
145 150 155 160
Leu Asn His Gly Vai Leu Leu Val Ala Asn Val Asp Ser Ser Leu Lys
165 170 175
Ile Lys Asn Ser Trp Gly Pro Ser Trp Gly Glu Lys Gly Phe Ile Arq
180 185 190
Leu Ala Ala Gly Asn Thr Cys Gly Val Cys Asn Ala Ala Ser Tyr Pro
195 200 205
PL 206 037 B1
Ile Val
210
<210> 8 <211> 330 <212> DNA <213> Tetrahymena thermophila <400> 8
atgaacaaga ctctcatctt agctttagtt gttgttttgg ctttaactgc caccaccttg 60
gttgctttcc acaaccactc tcacaacatc agagttgact aagaccccgc cactctcttc 120
aagcaattca agcaaactta caataagaag tatgctgatg ctactttcga aacctacaga 180
ttcggtgtct tcacccaaaa cttagaaatc gtcaagactg actctacttt cggtgtcacc 240
taattcatgg acttaactcc tgctgaattc gctcaacaat tcctcacttt acacgaaaag 300
gttaacagca ccgaagttta cagagcttaa 330
<210> 9 <211> 633 <212> DNA <213> Tetrahynena thermophila <400> 9
ggtgaagcta ccgaagttga ctggactgcc aagggtaagg tcacccctgt taagaactaa 60
ggttcttgtg gttcctgctg ggctttctcc accattggtg ccgttgaatc tgctctttgg 120
attgctggtc aaggtgaata aaacactctt aaccttgctg aataagaata agttgactgt 180
gctaagtccc ccaagtacga ctctgaaggt tgcaacggtg gttggatggt tgaaggtttc 240
aagtacatca tcgacaacaa ttccttcaag actgctaact atcccłacac tgctaaggat 300
ggtaagtgca aggacacctc ttccttcaag aagttctcta tttctaagta cgctgaaatc 360
ccctaaggtg actgcaactc cctcaactct gccttagaac aaggtcctat ctccgttgct 420
gttgatgcca ccaacttcta attctacact tctggtgtct ttaaaaactg caaggccaac 480
ctcaaccacg gtgtcctctt agttgccaac gttgactctt ctctcaagat caagaactcc 540
tggggtcctt cttggggtga aaagggtttc atcagattag ctgccggtaa cacttgcggt 600
gtctgcaatg ctgcctctta ccctattgtt tga 633
PL 206 037 B1

Claims (9)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Sekwencja kwasu nukleinowego zawierająca regiony kodujące i niekodujące określone sekwencją nr 4 (Seq. ID. Nr 4), znamienna tym, że regiony kodujące kodują fosfolipazę A1 (PLA1) z Tetrahymena thermophila (Seq. ID. Nr 5), a regiony niekodujące obejmują regiony zlokalizowane w górę i w dół od tego genu.
  2. 2. Sekwencja kwasu nukleinowego według zastrz. 1, znamienna tym, że niekodujące regiony w górę i w dół od genu są określone sekwencją Nr 2 oraz 3; (Seq. ID nr 2 oraz Seq. ID nr 3), a regiony kodujące są określone sekwencjami Nr 1, 8 i/lub 9 (Seq. ID nr 1, Seq. ID nr 8 i/lub Seq. ID nr 9).
  3. 3. N-końcowa sekwencja sygnałowa PLAi (Seq. ID nr 5) jak zdefiniowano w zastrz. 1, znamienna tym, że jest określona sekwencją Nr 6 (Seq. ID nr 6).
  4. 4. Białko fosfolipazy A1 (PLA1) o sekwencji aminokwasowej odpowiadającej sekwencji Nr 7 (Seq. ID nr 7).
  5. 5. Zastosowanie kwasu nukleinowego lub jego fragmentów o sekwencji jak zdefiniowano w zastrz. 1 do 3 do homologicznych lub heterogenicznych ekspresji zrekombinowanych białek i peptydów, a także do homologicznej lub heterogenicznej rekombinacji, zwłaszcza rozbicia lub zastąpienia genu.
  6. 6. Sposób homologicznej lub heterogenicznej ekspresji białek i peptydów, oraz homologicznej lub heterogenicznej rekombinacji, zwłaszcza rozbicia lub zastąpienia genu, znamienny tym, że orzęski Tetrahymena, transformuje się kwasem nukleinowym o sekwencji jak zdefiniowano w zastrz. 1 do 3.
  7. 7. Sposób według zastrz. 6, znamienny tym, że kwasy nukleinowe lub ich fragmenty łączy się z homologicznymi i heterogenicznymi układami do ekspresji białek, takimi jak enhancery, promotory, operatory, miejsca inicjacji, terminatory, oporność na antybiotyki albo z innymi kwasami nukleinowymi, albo fragmentami DNA, albo sekwencjami różnych rodzajów wiroidów, wirusów, bakterii, archezoa, pierwotniaków, grzybów, roślin, zwierząt, albo ludzi.
  8. 8. Sposób według zastrz. 6 albo 7, znamienny tym, że kwas nukleinowy wprowadza się do wektora, plazmidu, kosmidu, chromosomu, minichromosomu, transpozonu, IS, rDNA, lub do każdego rodzaju pierścieniowego bądź liniowego DNA aIbo RNA.
  9. 9. Wektor, plazmid kosmid, chromosom, albo minichromosom transpozon, element IS, rDNA, albo inne rodzaje pierścieniowego bądź liniowego DNA, albo RNA, zawierający przynajmniej jedną z sekwencji kwasów nukleinowych, jak zdefiniowano w zastrz. 1 do 3.
PL362475A 2001-01-22 2002-01-22 Sekwencja kwasu nukleinowego zawierająca regiony kodujące i niekodujące, białko fosfolipazy A₁ z Tetrahymena thermophila, zastosowanie kwasu nukleinowego i sposób ekspresji fosfolipazy A₁ oraz nośnik sekwencji kwasu nukleinowego PL206037B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
DE10105152A DE10105152A1 (de) 2001-01-22 2001-01-22 Eine DNA-Sequenz des Enzyms Phospholipase A1 aus Ciliaten und die Verwendung dieser
PCT/EP2002/000578 WO2002057459A2 (de) 2001-01-22 2002-01-22 Eine dna-sequenz des enzyms phospholipase a1 aus dem ciliaten tetrahymena und die verwendung dieser

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL362475A1 PL362475A1 (pl) 2004-11-02
PL206037B1 true PL206037B1 (pl) 2010-06-30

Family

ID=7672908

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL362475A PL206037B1 (pl) 2001-01-22 2002-01-22 Sekwencja kwasu nukleinowego zawierająca regiony kodujące i niekodujące, białko fosfolipazy A₁ z Tetrahymena thermophila, zastosowanie kwasu nukleinowego i sposób ekspresji fosfolipazy A₁ oraz nośnik sekwencji kwasu nukleinowego

Country Status (17)

Country Link
US (1) US7045330B2 (pl)
EP (1) EP1360306B1 (pl)
JP (1) JP4295508B2 (pl)
KR (1) KR100855645B1 (pl)
AT (1) ATE346155T1 (pl)
AU (1) AU2002250842B2 (pl)
CA (1) CA2435323C (pl)
CY (1) CY1106337T1 (pl)
CZ (1) CZ20031991A3 (pl)
DE (2) DE10105152A1 (pl)
DK (1) DK1360306T3 (pl)
ES (1) ES2277615T3 (pl)
HU (1) HUP0302801A3 (pl)
PL (1) PL206037B1 (pl)
PT (1) PT1360306E (pl)
RO (1) RO122298B1 (pl)
WO (1) WO2002057459A2 (pl)

Families Citing this family (3)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
KR100774367B1 (ko) * 2005-08-31 2007-11-08 인하대학교 산학협력단 섬모충류 특이적 프라이머 및 이를 이용한 섬모충류 검출방법
KR101038914B1 (ko) * 2008-10-22 2011-06-10 김세준 앨범대지 접착용 테이프
TR201813880A2 (tr) 2018-09-25 2020-04-21 Anadolu Üniversitesi̇ TETRAHYMENA THERMOPHILA YAPAY KROMOZOMU (TtAC1) VE REKOMBINANT PROTEIN ÜRETIMI IÇIN KULLANIMI

Family Cites Families (1)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
JPH10155493A (ja) 1996-10-04 1998-06-16 Sankyo Co Ltd アスペルギルス属由来のホスホリパーゼa1をコードする遺伝子

Also Published As

Publication number Publication date
AU2002250842B2 (en) 2007-11-22
CA2435323C (en) 2008-09-02
ATE346155T1 (de) 2006-12-15
KR20030087627A (ko) 2003-11-14
HUP0302801A2 (hu) 2003-11-28
DE50208775D1 (de) 2007-01-04
WO2002057459A3 (de) 2002-12-12
PT1360306E (pt) 2007-02-28
CZ20031991A3 (cs) 2004-03-17
HUP0302801A3 (en) 2011-01-28
CA2435323A1 (en) 2002-07-25
US7045330B2 (en) 2006-05-16
RO122298B1 (ro) 2009-03-30
DK1360306T3 (da) 2007-03-19
EP1360306B1 (de) 2006-11-22
US20040115673A1 (en) 2004-06-17
JP2004525622A (ja) 2004-08-26
PL362475A1 (pl) 2004-11-02
DE10105152A1 (de) 2002-07-25
JP4295508B2 (ja) 2009-07-15
KR100855645B1 (ko) 2008-09-03
CY1106337T1 (el) 2011-10-12
EP1360306A2 (de) 2003-11-12
WO2002057459A2 (de) 2002-07-25
ES2277615T3 (es) 2007-07-16

Similar Documents

Publication Publication Date Title
EP1926749B1 (en) Cleavage of precursors of insulins by a variant of trypsin
US7666629B2 (en) Method for producing recombinant trypsin
Tang et al. Recombinant expression and characterization of the Candida rugosa lip4 lipase in Pichia pastoris: comparison of glycosylation, activity, and stability
Moussa et al. Expression of recombinant staphylokinase in the methylotrophic yeast Hansenula polymorpha
Song et al. Expression and purification of two lipases from Yarrowia lipolytica AS 2.1216
CZ304969B6 (cs) Způsob přípravy rekombinantní proteinázy K, vektor obsahující DNA kódující zymogenní prekurzor proteinázy K a kvasinková hostitelská buňka transformovaná tímto vektorem
PL206037B1 (pl) Sekwencja kwasu nukleinowego zawierająca regiony kodujące i niekodujące, białko fosfolipazy A₁ z Tetrahymena thermophila, zastosowanie kwasu nukleinowego i sposób ekspresji fosfolipazy A₁ oraz nośnik sekwencji kwasu nukleinowego
RU2560577C2 (ru) Композиции и способы получения энтерокиназы в дрожжах
Yao et al. Isolation of a novel lipase gene from Serratia liquefaciens S33 DB-1, functional expression in Pichia pastoris and its properties
US20060127973A1 (en) Dna sequences of major secreted proteins from the ciliate tetrahymena and use thereof
CN118434285A (zh) 半乳糖脂在食品中的改善的酶促修饰
AU3285600A (en) Beta-hexosaminidase, dna sequence from ciliates for coding the same and use thereof
Yoshigi et al. Structure of Barley β-Amylase and Expression in Escherichia coli of cDNA
Simons et al. The (phospho) lipase from Staphylococcus hyicus: Expression in Escherichia coli, large-scale purification and application in esterification reactions
JP2004180681A (ja) ウサギ肝臓由来のエステラーゼを発現する微生物およびそれを用いたウサギ肝臓由来のエステラーゼの製造方法

Legal Events

Date Code Title Description
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20120122