PL205874B1 - Zastosowanie agonisty receptora adenozyny A₁ do wytwarzania leku do leczenia arytmii serca - Google Patents

Zastosowanie agonisty receptora adenozyny A₁ do wytwarzania leku do leczenia arytmii serca

Info

Publication number
PL205874B1
PL205874B1 PL360582A PL36058201A PL205874B1 PL 205874 B1 PL205874 B1 PL 205874B1 PL 360582 A PL360582 A PL 360582A PL 36058201 A PL36058201 A PL 36058201A PL 205874 B1 PL205874 B1 PL 205874B1
Authority
PL
Poland
Prior art keywords
adenosine
group
use according
cvt
substituted
Prior art date
Application number
PL360582A
Other languages
English (en)
Other versions
PL360582A1 (pl
Inventor
Andrew A. Wolf
Original Assignee
Cv Therapeutics
Priority date (The priority date is an assumption and is not a legal conclusion. Google has not performed a legal analysis and makes no representation as to the accuracy of the date listed.)
Filing date
Publication date
Application filed by Cv Therapeutics filed Critical Cv Therapeutics
Publication of PL360582A1 publication Critical patent/PL360582A1/pl
Publication of PL205874B1 publication Critical patent/PL205874B1/pl

Links

Classifications

    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/70Carbohydrates; Sugars; Derivatives thereof
    • A61K31/7042Compounds having saccharide radicals and heterocyclic rings
    • A61K31/7052Compounds having saccharide radicals and heterocyclic rings having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. nucleosides, nucleotides
    • A61K31/706Compounds having saccharide radicals and heterocyclic rings having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. nucleosides, nucleotides containing six-membered rings with nitrogen as a ring hetero atom
    • A61K31/7064Compounds having saccharide radicals and heterocyclic rings having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. nucleosides, nucleotides containing six-membered rings with nitrogen as a ring hetero atom containing condensed or non-condensed pyrimidines
    • A61K31/7076Compounds having saccharide radicals and heterocyclic rings having nitrogen as a ring hetero atom, e.g. nucleosides, nucleotides containing six-membered rings with nitrogen as a ring hetero atom containing condensed or non-condensed pyrimidines containing purines, e.g. adenosine, adenylic acid
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61KPREPARATIONS FOR MEDICAL, DENTAL OR TOILETRY PURPOSES
    • A61K31/00Medicinal preparations containing organic active ingredients
    • A61K31/70Carbohydrates; Sugars; Derivatives thereof
    • AHUMAN NECESSITIES
    • A61MEDICAL OR VETERINARY SCIENCE; HYGIENE
    • A61PSPECIFIC THERAPEUTIC ACTIVITY OF CHEMICAL COMPOUNDS OR MEDICINAL PREPARATIONS
    • A61P9/00Drugs for disorders of the cardiovascular system
    • A61P9/06Antiarrhythmics

Landscapes

  • Health & Medical Sciences (AREA)
  • Life Sciences & Earth Sciences (AREA)
  • Veterinary Medicine (AREA)
  • Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Medicinal Chemistry (AREA)
  • Pharmacology & Pharmacy (AREA)
  • Animal Behavior & Ethology (AREA)
  • General Health & Medical Sciences (AREA)
  • Public Health (AREA)
  • Epidemiology (AREA)
  • Molecular Biology (AREA)
  • Engineering & Computer Science (AREA)
  • Bioinformatics & Cheminformatics (AREA)
  • Cardiology (AREA)
  • Heart & Thoracic Surgery (AREA)
  • Chemical Kinetics & Catalysis (AREA)
  • General Chemical & Material Sciences (AREA)
  • Nuclear Medicine, Radiotherapy & Molecular Imaging (AREA)
  • Organic Chemistry (AREA)
  • Pharmaceuticals Containing Other Organic And Inorganic Compounds (AREA)
  • Saccharide Compounds (AREA)
  • Pyrane Compounds (AREA)

Description

Opis wynalazku
Dziedzina wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie agonisty receptora adenozyny A1 o wzorze (I), do wytwarzania leku do leczenia arytmii serca. Lek zawiera agonistę receptora adenozyny A1 w małych dawkach, przez co minimalizowane są niepożądane skutki uboczne. Przedmiotowy związek jest szczególnie korzystny do wytwarzania leku do leczenia przedsionkowej arytmii serca.
Stan techniki
Przedsionkowa arytmia serca, taka jak migotanie przedsionków, trzepotanie przedsionków i napadowy częstoskurcz przedsionkowy (PSVT), stanowią nieprawidłowy rytm serca wywołany różnymi czynnikami. Arytmia obejmuje nieprawidłowości obejmujące zakres od przypadkowych, poprzez zmiany stwierdzone kliniczne do nieprawidłowości zagrażających życiu. Arytmia w znaczącym procencie jest przyczyną przypadków śmierci u ludzi. Dlatego jest bardzo pożądane opracowanie sposobów łagodzenia skutków arytmii.
Obecnie, dostępne są różne leki znoszące arytmię serca. Związki te jednak mają znaczne ograniczenia ich stosowania. Przykładowo, digoksyna ma opóźniony początek działania (o około 30 minut) i nie obserwuje się szczytowego działania już po 3-4 godzinach po podaniu leku. Inne przykłady to β-blokery i blokery kanału wapniowego, które są szeroko stosowane do leczenia arytmii, mogą powodować niedociśnienie i mają ujemne inotropowe skutki (osłabiające skurcz mięśnia sercowego).
Adenozyna jest naturalnie występującym związkiem, który jest bardzo skuteczny w znoszeniu arytmii. Jednakże adenozyna ma szeroki zakres fizjologicznego oddziaływania. Wielorakie działanie adenozyny odbywa się poprzez jej interakcję z receptorami rodziny adenozyny znanymi jako receptory adenozyny A1, A2A, A2B i A3, a każdy z nich reguluje inne biologiczne działanie. Przykładowo, adenozyna wiążąc się do receptorów adenozyny A1 w sercu powoduje skutek dromotropowy (wpływa na przewodnictwo w sercu), podczas gdy wiązanie się do receptorów adenozyny A2A powoduje wieńcowe rozszerzenie naczyń. Podobnie, adenozyna wiążąc się do receptorów adenozyny A2B, w ten sposób wpływa na szeroki wachlarz działania obejmujący zwężenie naczyń, proliferacje komórkową, apoptozę i inne. Z drugiej strony, adenozyna wiąże się do receptorów adenozyny A3 na komórkach sutkowych, w ten sposób stymulując degranulację i uwalnianie histaminy.
Działanie adenozyny znoszące arytmię serca następuje wyłącznie na skutek jej interakcji z podtypem receptora adenozyny A1. Jednakże, wiązanie adenozyny do podtypów receptora A2a, A2B i A3 powoduje niepożądane skutki uboczne, takie jak rozszerzenie naczyń, zmiany w częstości akcji serca i degradację komórki sutkowej. Dlatego, brak selektywności adenozyny do podtypu receptora A1 powoduje, że adenozyna nie jest odpowiednia w leczeniu arytmii. Dodatkowo, adenozyna ma krótki czas połowicznego trwania (około 10 sekund) co powoduje, że jest ona nieskuteczna w warunkach wymagających przedłużonego działania leku.
W związku z powyższym, istnieje potrzeba opracowania środków do leczenia arytmii, które są selektywne w stosunku do receptora adenozyny A1, mają wystarczający długi czas połowicznego trwania, i wywołują niewiele skutków ubocznego działania. Korzystne związki powinny być aktywne przy bardzo małej dawce, ponieważ niższe dawki dostarczają mniej możliwości skutków ubocznego dzia łania.
Nową klasę agonistów, które wiążą się do receptorów adenozyny A1 i są użyteczne w leczeniu arytmii ujawnia patent US nr 5 789 416, publikacja ta jest włączona do niniejszego opisu jako odnośnik. Związki te mają wysoką specyficzność w stosunku do podtypu receptora adenozyny A1, ale jak wszystkie tego typu związki mogą wywoływać uboczne działanie.
Skuteczna dawka związków ujawnionych w patencie US nr 5 789 416 mieści się w zakresie od 0,01-100 mg/kg. Niespodziewanie stwierdziliśmy, że określone związki mogą być aktywne przy znacznie niższych dawkach (0,0003-0,009 mg/kg) niż te, które ujawniono jako skuteczne w wymienionym opisie. Opracowano nową i skuteczną metodę znoszenia arytmii serca, przywracającą rytm sinusowy bez spowalniania tempa sinusowego i faktycznie wolną od ubocznych działań, takich jak zmiany ciśnienia tętniczego, ciśnienia krwi, częstość akcji serca, lub inne niesprzyjające działania.
PL 205 874 B1
Streszczenie wynalazku
Przedmiotem wynalazku jest zastosowanie agonisty receptora adenozyny A1, o wzorze I,
OH w którym R1 oznacza ewentualnie podstawioną grupę heterocykliczną, do wytwarzania leku do leczenia arytmii u ssaków, zawierającego minimalną dawkę tego związku mieszczącą się w zakresie 0,0003-0,009 mg/kg. Lek zawiera agonistę receptora adenozyny A1 w małych dawkach, przez co minimalizowane są niepożądane skutki uboczne. Lek znajduje zastosowanie zwłaszcza do leczenia przedsionkowej arytmii serca u ssaków.
W bardziej korzystnym wykonaniu wynalazku, R1 oznacza 3-tetrahydrofuranyl, 3-tetrahydrotiofuranyl, 4-piranyl i 4-tiopiranyl.
W najbardziej korzystnym wykonaniu wynalazku, R1 oznacza 3-tetrahydrofuranyl, a zwłaszcza (R)-3-tetrahydrofuranyl.
Związki o wzorze (I) mogą istnieć w postaci mieszaniny racemicznej lub indywidualnych izomerów. Najbardziej korzystnym związkiem jest rybozyd 6-(3-(R)-N-aminotetrahydrofuranylo)puryny.
Najbardziej korzystne wykonanie wynalazku stanowi sposób znoszenia przedsionkowej arytmii serca u ssaków, polegający na podawaniu minimalnej dawki mieszczącej się w zakresie
0,0003-0,009 mg/kg rybozydu 6-(3-(R)-N-aminotetrahydrofuranylo)puryny, określanego dalej jako
CVT-510.
Opis rysunków;
Fig. 1 Okres czasu działania CVT-510 na odcinku AH.
Tabela 1. Działanie CVT-510 przy dawkach 0,3, 1,0, 3,0, 7,5, 10, 15 i 30 μg/kg na PSVT.
Skróty;
AV: Przedsionek komory serca
BP: Ciśnienie krwi
HR: Częstość akcji serca
HV: His komorowy
WCL: Długość cyklu Wenckebach
SH: Stymulowanie His (długość czasu dla przewodzenia prądu przez węzeł AV)
PSVT: Napadowy częstoskurcz przedsionkowy
Definicje
Stosowane w niniejszym opisie określenia i zwroty przedstawiono poniżej, chyba że z kontekstu w którym zostały użyte wynika inaczej.
Termin grupa heterocykliczna odnosi się do monorodnikowej nasyconej grupy stanowiącej jeden pierścień lub wiele skondensowanych pierścieni, zawierających od 1 do 40 atomów węgla i od 1 do 10 heteroatomów, korzystnie od 1 do 4 heteroatomów wybranych z grupy obejmującej azot, siarkę, fosfor, i/lub tlen, w pierścieniu. Grupa heterocykliczna może mieć jeden pierścień lub wiele skondensowanych pierścieni. Korzystne heterocykle obejmują tetrahydrofuran, tetrahydrotiofuranyl, piranyl, 4-tiopiranyl, morfolinyl, piperydynyl, i tym podobne.
Jeśli nie podano inaczej, to takie grupy heterocykliczne mogą być ewentualnie podstawione od 1 do 5, korzystnie od 1 do 3 podstawnikami wybranymi z grupy obejmującej alkil, alkoksyl, cykloalkil, acyl, grupa acyloamino, acyloksy, amino, podstawiona amino, cyjano, fluorowiec, hydroksyl, okso, tioketo, karboksyl, karboksyloalkil, tiol, tioalkoksy, aryl, aryloksy, heteroaryl, nitro, -SO-alkil, -SO4
PL 205 874 B1
-podstawiony alkil, -SO-aryl, -SO-heteroaryl, -SO2-alkil, -SO2-podstawiony alkil, -SO2-aryl, -SO2-heteroaryl.
Termin chlorowiec odnosi się do atomów fluoru, bromu chloru i jodu.
Termin grupa okso oznacza grupę =O.
Termin hydroksyl odnosi się do grupy -OH.
Termin alkil odnosi się do grupy o nasyconym łańcuchu węglowodorowym prostym lub rozgałęzionym, zawierającym od 1 do 20 atomów węgla. Przykładowymi grupami objętymi zakresem tego określenia są takie grupy, jak grupa metylowa, etylowa, n-propylowa, izopropylowa, n-butylowa, izobutylowa, tert-butylowa, n-heksyl, n-decyl, tetradecyl, i tym podobne.
Termin niższy alkil odnosi się do grupy o nasyconym łańcuchu węglowodorowym prostym lub rozgałęzionym, zawierającym od 1 do 6 atomów węgla. Przykładowymi grupami objętymi zakresem tego określenia są takie grupy, jak grupa metylowa, etylowa, n-propylowa, izopropylowa, n-butylowa, izo-butylowa, tert-butylowa, n-heksyl, i tym podobne.
Termin podstawiony niższy alkil odnosi się do niższej grupy alkilowej powyżej opisanej, zawierającej jeden, lub więcej niż jeden podstawnik takich, jak hydroksyl, grupa tiolowa, alkilotiolowa, chlorowiec, alkoksyl, grupa aminowa, amidowa, karboksyl, cykloalkil, podstawiona grupa cykloalkilowa, grupa heterocykliczna, grupa cykloheteroalkilowa, podstawiona grupa cykloheteroalkilowa, acylowa, karboksyl, aryl, podstawiony aryl, grupa aryloksyl, hetaryl, podstawiony hetaryl, aralkil, heteroaralkil, alkiloalkenyl, alkiloalkinyl, alkilocykloalkil, alkilocykloheteroalkil i grupa cyjanowa. Podstawniki te mogą być przyłączone do jakiegokolwiek atomu węgla niższej grupy alkilowej.
Termin cykloalkil odnosi się do cyklicznej grupy alkilowej zawierającej od 3 do 20 atomów węgla, zawierającej jeden pierścień cykliczny lub więcej skondensowanych pierścieni. Takie cykloalkile obejmują przykładowo pojedynczy pierścień taki jak cyklopropyl, cyklobutyl, cyklopentyl, cyklooktyl i tym podobne, albo struktur ę wielopierś cieniową taką jak adamantyl, i bicyklo[2.2.1]heptan, i tym podobne.
Termin podstawiony cykloalkil odnosi się do grupy cykloalkilowej zawierającej od 1 do 5 podstawników, korzystnie od 1 do 3 podstawników wybranych z grupy obejmującej alkoksy, cykloalkil, acyl, acyloamino, acyloksy, amino, podstawiona grupa amino, cyjano, fluorowiec, hydroksyl, keto, tioketo, karboksyl, karboksyalkil, tiol, tioalkoksy, aryl, aryloksy, heteroaryl, heteroaryloksy, heterocyklil, heterocyklooksy, hydroksyamino, alkoksyamino, nitro, -SO-alkil, -SO-aryl, -SO-heteroaryl, -SO2-alkil, -SO2-podstawiony alkil, -SO2-aryl, -SO2-heteroaryl.
Termin grupa alkoksylowa odnosi się do grupy o wzorze -OR, w którym R oznacza alkil, niższy alkil, lub podstawiony niższy alkil jak podano wyżej.
Termin grupa acylowa odnosi się do grupy o wzorze -C(O)R, w którym R oznacza wodór, niższy alkil podstawiony niższy alkil, aryl, podstawiony aryl, grupę aminową itp.
Termin grupa amino odnosi się do grupy -NH2.
Termin podstawiona grupa amino odnosi się do grupy -NRR, gdzie każdy R ma znaczenie oznacza niezależnie wybrane z grupy obejmującej wodór, alkil, cykloalkil, aryl, hetero-aryl, lub heterocykliczną, pod tym warunkiem, że oba R nie oznaczają jednocześnie atomów wodoru. Wszystkie podstawniki mogą być ewentualnie dalej podstawione przez alkil, alkoksyl, fluorowiec, CF3, amino, podstawioną grupę amino, cyjano, lub -S(O)nR, gdzie R oznacza alkil, aryl, lub heteroaryl, oraz n oznacza liczbę 0, 1 lub 2.
Termin aryl odnosi się do aromatycznej grupy karbocyklicznej zawierającej co najmniej jeden pierścień aromatyczny (przykładowo: fenyl lub bifenyl), albo większą ilość skondensowanych pierścieni, przy czym co najmniej jeden z tych pierścieni jest pierścieniem aromatycznym (przykładowo: 1,2,3,4-tetrahydronaftyl, naftylowa, antrylowa lub fenatryl).
Termin podstawiony aryl odnosi się do grupy arylowej, ewentualnie zawierającej jedną lub więcej niż jedną grupę funkcyjną, na przykład chlorowiec, niższy alkil, niższy alkoksyl, niższa grupa alkilotio, grupa trifluorometylowa, amino, grupa amidowa, karboksyl, hydroksyl, aryl, aryloksyl, grupa heterocykliczna, grupa heteroarylowa, podstawiona grupa hetarylowa, grupa nitrowa, cyjanowa, alkilotio, tiolo, sulfamidowa itp.
Termin aryloksyl oznacza grupę o wzorze -OAr, w którym Ar oznacza aryl, podstawiony aryl, heteroaryl lub podstawiony heteroaryl, jak poniżej zdefiniowano.
Termin heteroaryl odnosi się do grupy aromatycznej (tj. nienasyconej), zawierających od 1 do 15 atomów węgla i od 1 do 4 heteroatomów wybranych z grupy obejmującej azot, siarkę i tlen, w przynajmniej jednym pierścieniu, który może być ewentualnie podstawiony przez chlorowiec, niższy
PL 205 874 B1 alkil, niższy alkoksyl, niższa grupa alkilotio, grupa trifluorometylowa, amino, grupa amidowa, karboksyl, hydroksyl, aryl, aryloksyl, grupa heterocykliczna, grupa heteroarylowa, podstawiona grupa hetarylowa, grupa nitrowa, cyjanowa, alkilotio, tiolo, sulfamidowa.
Związki według niniejszego wynalazku są użyteczne jako agoniści receptora A1, w leczeniu zaburzeń wieńcowych procesów elektrycznych, takich jak arytmia, włącznie z migotaniem przedsionków PSVT, trzepotaniem przedsionków, i częstoskurczem węzłowym nawrotowym. Kompozycje te można stosować doustnie, dożylnie, przez naskórkowo lub w jakikolwiek inny sposób znany w dziedzinie stosowania środków leczniczych.
Wybrany związek według wynalazku stosuje się w ilości terapeutycznie skutecznej, korzystnie rozproszonego w nośniku farmaceutycznym. Na ogół, dawki jednostkowe substancji aktywnej dobiera się tak, aby mieściły się w zakresie od 0,0003 do 0,009 mg/kg masy ciała w zależności od wybranej drogi podawania, wieku i ogólnego stanu chorego. Wspomniane dawki jednostkowe można podawać od jednego do dziesięciu razy dziennie w przypadku chorób ostrych lub przewlekłych.
W przypadku, gdy ostatecznie otrzymany związek wedł ug wynalazku zawiera grupę zasadową, wtedy można wytworzyć kwasową sól addycyjną tego związku. Kwasowe sole addycyjne omawianych związków wytwarza się w typowy sposób, w środowisku odpowiedniego rozpuszczalnika, ze związków wyjściowych i użytego w nadmiarze kwasu, takiego jak kwas chlorowodorowy, kwas bromowodorowy, kwas siarkowy, kwas fosforowy, kwas octowy, kwas maleinowy, kwas bursztynowy lub kwas metanosulfonowy. Szczególnie użyteczna jest sól utworzona z kwasem chlorowodorowym. W przypadku, gdy końcowy związek zawiera grupę kwasową, wtedy można wytworzyć sole kationowe. Typowo, związek wyjściowy poddaje się działaniu użytego w nadmiarze odczynnika alkalicznego takiego jak wodorotlenek, wę glan lub alkoholan, zawierają cego stosowny kation. Przykładowymi kationami występującymi w solach farmaceutycznie dozwolonych są takie kationy jak Na+, K+, Ca+2 i NH4+. Niektóre z omawianych związków tworzą sole wewnętrzne lub jony obojnacze i również takie pochodne można zaakceptować.
Kompozycje farmaceutyczne zawierające związki według niniejszego wynalazku i/lub ich pochodne, można formułować w postać roztworów lub zliofilizowanych proszków, z przeznaczeniem do podawania drogą pozajelitową. Proszkom można przywrócić pierwotną postać za pomocą dodania do nich, przed użyciem, właściwego rozcieńczalnika lub innego farmaceutycznie dozwolonego nośnika. W przypadku zastosowania postaci płynnej, kompozycje według wynalazku wprowadza się, korzystnie, do zbuforowanego, izotonicznego roztworu wodnego. Przykładowymi, odpowiednimi w tym przypadku rozcieńczalnikami są: normalny izotoniczny roztwór chlorku sodowego, standardowa 5% glukoza w wodzie oraz zbuforowany roztwór octanu sodu lub octanu amonu. Tego rodzaju preparaty płynne nadają się do podawania pozajelitowgo, ale można je także stosować doustnie. Może okazać się pożądane dodanie do kompozycji zawierających związki według niniejszego wynalazku zaróbek, takich jak poliwinylopirolidon, żelatyna, hydroksyceluloza, guma arabska, polietylenoglikol, mannitol, chlorek sodu, cytrynian sodu lub jakakolwiek inna zaróbka znana specjalistom w tej dziedzinie techniki. Alternatywnie, związki farmaceutyczne można sformułować w postać kapsułek lub tabletek, albo w postać emulsji lub syropu, z przeznaczeniem do podawania drogą doustną. W celu polepszenia działania lub ustabilizowania kompozycji, albo dla ułatwienia jej wytworzenia, dodać można farmaceutycznie dozwolone stałe lub płynne nośniki. Do nośników płynnych należą: syrop, olej arachidowy, oliwa, gliceryna, wodny roztwór chlorku sodowego, alkohole i woda. Do nośników stałych należą: skrobia, laktoza, dihydrat siarczanu wapnia, kaolin, stearynian magnezu lub kwas stearynowy, talk, pektyna, guma arabska, agar lub żelatyna. Nośnik może także zawierać substancję spowalniającą uwalnianie leku, taką jak monostearynian glikolu lub distearynian glicerolu, albo sam, albo łącznie z woskiem. Ilość stałego nośnika jest zmienna, ale mieści się w zakresie od około 20 mg do około 1 g/dawkę jednostkową. Postacie dawek farmaceutycznych wytwarza się z zastosowaniem zwykłych sposobów postępowania, takich jak, na przykład w przypadku tabletek, mielenie, mieszanie, granulowanie i prasowanie, jeżeli to niezbędne, a w przypadku kapsułek żelatynowych twardych mielenie, mieszanie i napełnianie foremek. W przypadku użycia nośnika płynnego, otrzymuje się postać syropu, eliksiru, emulsji albo zawiesiny wodnej lub nie-wodnej. Tego rodzaju preparat płynny można podawać choremu bezpośrednio, lub w postaci kapsułek żelatynowych miękkich.
PL 205 874 B1
Wynalazek objaśniają poniższe przykłady zamieszczone w celu przedstawienia sposobu wytwarzania i stosowania związków według niniejszego wynalazku. W przykładach tych, wszystkie wartości temperatury podano w stopniach Celsjusza.
P r z y k ł a d y
Związki według niniejszego wynalazku można wytworzyć z zastosowaniem typowych sposobów postępowania znanych z opisu patentowego US nr 5 789 416.
P r z y k ł a d 1
Rybozyd (3-(S)-aminotetrahydrofuranylo)puryny
Etap 1. Rozpuszczenie 3-(S)-aminotetrahydrofuranu
Mieszaninę chlorowodorku 3-(S)-aminotetrahydrofuranu (0,5 GM, 4 mmole) i chlorku (S)-(+)-10-kamforosulfonylu (1,1 gm, 4,4 mmole) w pirydynie (10 ml) mieszano przez 4 godziny w temperaturze pokojowej a następnie zatężono. Pozostałość rozpuszczono w octanie etylu i przemyto 0,5 N roztworem HCl, wodorowęglanem sodu i solanką. Fazę organiczną wysuszono siarczanem magnezu, przesączono i zatężono do otrzymania 1,17 g brązowego oleju (97%), który poddano chromatografii na żelu krzemionkowym (25%-70% octan etylu/heksan). Otrzymaną białą substancję stałą ponownie rekrystalizowano z acetonu aż uzyskano więcej niż 90% wydajności oznaczonej za pomocą 1H NMR, (S)-kamforosulfonian 3-(S)-aminotetrahydrofuranu.
Etap 2. Wytworzenie chlorowodorku 3-(S)-aminotetrahydrofuranu (S)-kamforosulfonian 3-(S)-aminotetrahydrofuranu (170 mg, 0,56 mmola) rozpuszczono w mieszaninie stężony HCl/AcOH (2 ml każdego), mieszano w temperaturze pokojowej przez 20 godzin, przemyto trzykrotnie CH2Cl2 (10 ml) i zatężono do suchej pozostałości. Otrzymano 75 mg 3-(S)-aminotetrahydrofuranu w postaci białej substancji stałej.
Etap 3. Wytworzenie rybozydu 6-(3-(S)-aminotetrahydrofuranylo)puryny
Mieszaninę rybozydu 6-chloropuryny (30 mg, 0,10 mmola), chlorowodorku 3-(S)-aminotetrahydrofuranu (19 mg, 0,15 mmola) i trietyloaminy (45 ml, 0,32 mmola) w metanolu (0,5 ml) ogrzano do temperatury 80°C przez 18 godzin. Mieszaninę ochłodzono, zatężono i poddano chromatografii (CH2Cl2/MeOH), otrzymano 8 mg (24%) rybozydu 6-(3-(S)-aminotetrahydrofuranylo)puryny w postaci białej substancji stałej.
B) Rybozyd (3-(R)-aminotetrahydrofuranylo)puryny (CVT-510)
Postępując podobnie jak w etapach 1-3 części A), ale zastępując chlorek (S)-(+)-10-kamforosulfonylu chlorkiem (R)-(-)-10-kamforosulfonylu otrzymano rybozyd (3-(R)-aminotetrahydrofuranylo)puryny (CVT-510).
Analogicznie otrzymuje się inne enancjomery związku o wzorze (I).
P r z y k ł a d 2
Działanie związku CVT-510 na przedłużeniu interwału AH, pomiar skutków działania CVT-510 z udziałem adenozyny A1, i częstość akcji serca (sinusowa częstość) u pacjentów z PSVT, badano u pacjentów z klinicznie określoną elektrofizjologią. W pierwszym teście, ochotnikom podawano jeden bolus CVT-510. W następnym teście u pacjentów wywoływano stan PSVT przed podaniem związku CVT-510.
Na pięć godzin przed badaniem przerwano podawanie środków znoszących arytmię, obejmujących digoksynę, beta-blokery i blokery kanału wapniowego.
Pacjentów wyłączano z badań, jeżeli interwał PR był > 200 ms lub częstość akcji serca była na poziomie <60 lub >100 uderzeń/min. Inne kryteria, które wykluczały udział w badaniach to preekscytacja komorowa, zastoinowa niewydolność serca klasy II-IV oraz astma. Pacjenci musieli mieć także normalne parametry podstawowej linii elektrofizjologicznej, obejmujące długość cyklu Wenckebach 500 ms w węźle AV, interwał AH pomiędzy 60 a 125 ms, oraz interwał 35-55 ms HV. Wszyscy badani mieli skończone 18 lat.
Wprowadzono przezskórnie czterobiegunowe cewniki i wsunięto fluoroskopowe prowadnice do górnego prawego przedsionka przez trójdzielny pierścień do notowania potencjału pęczka His. Dwubiegunowe wewnątrzsercowe zapisy przefiltrowano przez 30-500 Hz i odtworzono na monitorze cyfrowym z odprowadzeniem ECG (elektrokardiograficznym). Dane przechowywano na dysku optycznym. Wszyscy pacjenci mieli ciągłe ECG i bezinwazyjne ciśnienie krwi monitorowane podczas badania.
Stymulację serca przeprowadzono za pomocą stymulatora z wyodrębnionym stałym źródłem prądu. Stymulację dostarczono w postaci impulsów 2 ms przy czterokrotnym progu rozkurczowym. Modele do badań miały otwarcie znakowane podwyższenie dawki z późniejszym określeniem zdolnoPL 205 874 B1 ści do tolerancji. Każdemu pacjentowi po przeprowadzeniu pomiaru podstawowej linii elektrofizjologicznej podawano dożylnie CVT-510.
Po podaniu jednej dużej dawki (bolus) CVT-510, rejestrowano poziom ciśnienia krwi, częstości akcji serca, 12-odprowadzenie ECG, oraz interwały AH i HV, notowane co 1, 5, 10, 15, 20 i 30 minut, a nastę pnie co 15 minut aż do 1 godziny po podaniu bolusa, do czasu gdy parametry osią gnęły znowu linie podstawowe. Interwały AH i HV określono poprzez pomiar ostatniego interwału podczas 15 uderzeń na długości cyklu 600, 500 i 400 ms (jeśli nie wyłączono na skutek rytmicznej impulsacji serca w węźle AV Wenckebach).
Podawanie CVT-510 rozpoczęto od dawki 0,3 μg/kg. Podwyższenie dawki stosowano w dodatkowych grupach pacjentów otrzymujących dawki 1, 3, 7,5, 10, 15 i 30 μg/kg w oparciu o zdolność do tolerancji i nie występowaniu Wenckebach w węźle AV lub 3° AV bloku podczas.
Dane wyrażono jako ± SD. Bazując na wynikach zwykłego testu, stosowano podwójny t-test lub nie-parametrycznie rzędowo-znakowany test (SR) w celu określenia istotnego wpływu działania CVT-510 na częstość akcji serca, ciśnienie krwi, ECG i czas przewodzenia w węźle AV (AH i HV) dla każdej grupy dawkowania (np. 0,3, 1,0, 3,0, 7,5, 10,0, 15,0 i 30,0 μg/kg). Podobnie, wariancję analizy (ANOVA) lub test Kruskal-Wallis (KW) zastosowano do porównania interwałów AH podczas rytmu sinusowego i rytmicznej impulsacji serca przedsionka dla wszystkich dawek. Do określenia istotnych różnic pomiędzy wartościami przeciętnymi zastosowano wartość P<0,5.
Uzyskane wyniki przedstawiono poniżej.
Fig. 1 pokazuje okres czasu działania CVT-510 w różnych dawkach w interwale AH. Maksymalne działanie związku CVT-510 w interwale AH odnotowano po upływie jednej minuty po podaniu dawki 7,5 μg/kg.
T a b e l a 1 przedstawia wyniki leczenia pacjentów z objawami PSVT po podaniu związku CVT-510 w zakresie dawkowania od 0,003 μg/kg do 0,015 μg/kg, w postaci jednorazowej dawki (bolusa), na co najmniej jedna minutę przed wystąpieniem arytmii. U większości pacjentów (75%-100%, przeciętnie 98%) stwierdzono zmianę rytmu sinusowego po podaniu pierwszej dawki (bolus) związku CVT-510.
Poziom dawki % konwersji po 1 podaniu Bolus % konwersji po 2 podaniu Bolus Łączny % konwersji 95% stałego interwału
3 (n=4) 75 25 100 niekreślono
5 (n=9) 78 0 78 0.40 0,96
7,5 (n=4) 100 0 100 nieokreślono
10 (n=5) 90 0 90 0.38 1
12,5 (n=4) 75 25 100 nieokreślono
15 (n=10) 80 10 90 0,54 0,99
całość 0,98 0,98 0,98 0,98 0,98
Dane pokazują, że CVT-510 spowalnia przewodzenie w węźle AV w zależności od dawki leku. Zaobserwowano gwałtowne działanie na początku (po 1 minucie od momentu podania związku), jego największe działanie upłynęło po 20 minutach. Nie zaobserwowano działania na częstość sinusoidową, przypuszczając odpowiednio większą wrażliwość węzła AV niż węzła sinoprzedsionkowego na agonistę receptora A1 adenozyny.
Związek CVT-510 wykazuje także specyficzne działanie do receptora A1 adenozyny, tzn. nie oddziaływuje na ogólnoustrojowe ciśnienie krwi. Działanie CVT-510 na węzeł AV (ale nie na przewodność wieńcową) jest całkowicie zniesione przez CPX antagonistę receptora A1. Badania wykazały także, że związek CVT-510 nie ma działania na ciśnienie lewej komory serca lub dPdt-1 max.
Uzyskane wyniki pokazują, że CVT-510 ma nowe i unikalne właściwości, które powodują, że związek jest użyteczny jako środek znoszący arytmię serca w leczeniu stanów PSVT i do kontroli częstości komory serca przy migotaniu i trzepotaniu przedsionków. Selektywne właściwości agonisty A1 pozwalają CVT-510 na znaczące ujemne dromotropowe działanie na węzeł AV bez wywoływania towarzyszącego temu niedociśnienia na skutek działania receptora adenozyny A2. Stosunkowo długi
PL 205 874 B1 okres opołowicznego trwania w porównaniu do adenozyny, umożliwia także korzystne dłuższe podtrzymanie terapeutycznego działania leku.
Ponadto, CVT-510 już przy niskim stężeniu szybko działa na PSTV, bez wywoływania niedociśnienia, przedłużenia HV, czy obniżenie sinusa lub przewodności węzła AV po przywróceniu SR. Selektywne obniżenie czasu przewodności węzła AV bez wywoływania niedociśnienia wskazuje, że stała infuzja CVT-510 może być także wykorzystana do kontroli częstości komory serca w migotaniu przedsionków, nawet u pacjentów z dysfunkcją lewokomorową.

Claims (8)

  1. Zastrzeżenia patentowe
    1. Zastosowanie agonisty receptora adenozyny A1, o wzorze I,
    OH w którym R1 oznacza ewentualnie podstawioną grupę heterocykliczną, do wytwarzania leku do leczenia arytmii u ssaków, zawierającego minimalną dawkę tego związku mieszczącą się w zakresie 0,0003-0,009 mg/kg.
  2. 2. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że R1 oznacza 3-tetrahydrofuranyl, 3-tetrahydrotiofuranyl, 4-piranyl i 4-tiopiranyl.
  3. 3. Zastosowanie według zastrz. 2, znamienne tym, że R1 oznacza 3-tetrahydrofuranyl.
  4. 4. Zastosowanie według zastrz. 1 albo 3, znamienne tym, że związkiem o wzorze I jest rybozyd
    6-(3-(R)-N-aminotetrahydrofuranylo)puryny.
  5. 5. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że lek ma postać do podawania poprzez wstrzyknięcie dożylne.
  6. 6. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że lek ma postać do podawania poprzez jedną duża dawkę.
  7. 7. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że arytmia obejmuje migotanie przedsionków, trzepotanie przedsionków i napadowy częstoskurcz przedsionkowy.
  8. 8. Zastosowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że dotyczy ssaka, którym jest człowiek.
PL360582A 2000-09-08 2001-09-07 Zastosowanie agonisty receptora adenozyny A₁ do wytwarzania leku do leczenia arytmii serca PL205874B1 (pl)

Applications Claiming Priority (2)

Application Number Priority Date Filing Date Title
US23101100P 2000-09-08 2000-09-08
US30532801P 2001-07-13 2001-07-13

Publications (2)

Publication Number Publication Date
PL360582A1 PL360582A1 (pl) 2004-09-06
PL205874B1 true PL205874B1 (pl) 2010-06-30

Family

ID=26924751

Family Applications (1)

Application Number Title Priority Date Filing Date
PL360582A PL205874B1 (pl) 2000-09-08 2001-09-07 Zastosowanie agonisty receptora adenozyny A₁ do wytwarzania leku do leczenia arytmii serca

Country Status (17)

Country Link
US (1) US6537974B2 (pl)
EP (1) EP1315508B1 (pl)
JP (2) JP2004508336A (pl)
KR (1) KR20030040443A (pl)
CN (1) CN1482913A (pl)
AT (1) ATE262339T1 (pl)
AU (2) AU9259101A (pl)
CA (1) CA2421738C (pl)
DE (1) DE60102481T2 (pl)
ES (1) ES2215146T3 (pl)
HU (1) HUP0302685A3 (pl)
IL (2) IL154652A0 (pl)
MX (1) MXPA03001741A (pl)
NO (1) NO20030852D0 (pl)
NZ (1) NZ524390A (pl)
PL (1) PL205874B1 (pl)
WO (1) WO2002020024A1 (pl)

Families Citing this family (3)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
MXPA04010285A (es) * 2002-04-18 2005-02-03 Cv Therapeutics Inc Metodo para tratar arritmias que comprende la administracion de un agonista de adenosina a1 con un bloqueador beta, bloqueador del canal de calcio o un glucosido cardiaco.
US7902088B2 (en) 2004-03-15 2011-03-08 Sharp Laboratories Of America, Inc. High quantum efficiency silicon nanoparticle embedded SiOXNY luminescence device
US7781402B2 (en) * 2004-10-12 2010-08-24 Closed Loop Therapies Ltd. Methods and implantable devices for treating supraventricular arrhythmias

Family Cites Families (10)

* Cited by examiner, † Cited by third party
Publication number Priority date Publication date Assignee Title
US4364922A (en) * 1980-10-14 1982-12-21 University Of Virginia Alumni Patents Foundation Adenosine antagonists in the treatment and diagnosis of A-V node conduction disturbances
JPS57171998A (en) * 1981-04-15 1982-10-22 Fujisawa Pharmaceut Co Ltd Adenosine derivative and its salt, preparation thereof and medicinal composition containing the same
DE3138397A1 (de) * 1981-09-26 1983-04-07 Hoechst Ag, 6230 Frankfurt "arzneimittel, darin enthaltene vicinale dihydroxyalkylxanthine und herstellungsverfahren fuer diese xanthinverbindungen"
US4954504A (en) * 1986-11-14 1990-09-04 Ciba-Geigy Corporation N9 -cyclopentyl-substituted adenine derivatives having adenosine-2 receptor stimulating activity
US4980379A (en) * 1988-06-30 1990-12-25 The University Of Virginia Use of adenosine antagonists in the treatment of bradyarrhythmias and hemodynamic depression associated with cardiopulmonary resucitation and/or cardiovascular collapse
US5736528A (en) * 1993-10-28 1998-04-07 University Of Florida Research Foundation, Inc. N6 -(epoxynorborn-2-yl) adenosines as A1 adenosine receptor agonists
US5446046A (en) 1993-10-28 1995-08-29 University Of Florida Research Foundation A1 adenosine receptor agonists and antagonists as diuretics
DE69422417T2 (de) * 1993-10-29 2000-07-13 Daikin Industries, Ltd. Thermoplastische harzzusammensetzung und daraus hergestelltes laminat
WO1998006855A1 (en) * 1996-08-16 1998-02-19 The Texas A & M University System Compositions and methods for delivery of nucleic acids to hepatocytes
US5789416B1 (en) 1996-08-27 1999-10-05 Cv Therapeutics Inc N6 mono heterocyclic substituted adenosine derivatives

Also Published As

Publication number Publication date
CA2421738C (en) 2009-03-24
IL154652A0 (en) 2003-09-17
NZ524390A (en) 2005-02-25
KR20030040443A (ko) 2003-05-22
ES2215146T3 (es) 2004-10-01
PL360582A1 (pl) 2004-09-06
CA2421738A1 (en) 2002-03-14
DE60102481D1 (en) 2004-04-29
CN1482913A (zh) 2004-03-17
NO20030852L (no) 2003-02-24
JP2008255118A (ja) 2008-10-23
US6537974B2 (en) 2003-03-25
US20020055485A1 (en) 2002-05-09
MXPA03001741A (es) 2004-09-10
EP1315508A1 (en) 2003-06-04
AU2001292591B2 (en) 2004-06-03
HUP0302685A3 (en) 2005-02-28
JP2004508336A (ja) 2004-03-18
DE60102481T2 (de) 2005-02-24
HUP0302685A2 (hu) 2003-12-29
WO2002020024A1 (en) 2002-03-14
EP1315508B1 (en) 2004-03-24
IL154652A (en) 2008-11-26
ATE262339T1 (de) 2004-04-15
NO20030852D0 (no) 2003-02-24
AU9259101A (en) 2002-03-22

Similar Documents

Publication Publication Date Title
RU2332220C2 (ru) Способ снижения частоты сердечных сокращений, включающий введение агониста рецептора аденозина а1 вместе с бета-блокатором, блокатором кальциевых каналов или сердечным гликозидом
JP3157842B2 (ja) N6ヘテロ環式置換アデノシン誘導体
RU2317994C2 (ru) Частичные и полные агонисты аденозиновых рецепторов а1
JP2002518983A (ja) 迷走神経トーンの調整方法
KR20160108611A (ko) 심방세동의 치료 방법
Takahara et al. Cardiovascular effects of Y-27632, a selective Rho-associated kinase inhibitor, assessed in the halothane-anesthetized canine model
JP2008255118A (ja) 抗不整脈薬としてのプリンリボシド
AU2001292591A1 (en) Purine ribosides as antiarrhythmics
RU2248208C2 (ru) Пуринрибозиды в качестве антиаритмических средств
KR100518144B1 (ko) 항부정맥제로서의 퓨린 리보사이드
WO2019131308A1 (ja) 9‐β‐D‐アラビノフラノシルヒポキサンチンによる不整脈治療
JP2003514863A (ja) N6置換5’−(n−置換)カルボキサミドアデノシンを用いた心臓調律障害の処置
KR101694780B1 (ko) Htr3a 아고니스트를 포함하는 부정맥 또는 심장사 예방용 조성물
JP4596913B2 (ja) A1アデノシン受容体の部分および完全アゴニスト
US6784165B1 (en) Treatment of heart rhythm disturbances with N6-substituted-5′-(N-substituted) carboxamidoadenosines
KR20050110681A (ko) 2-(부틸-1-설포닐아미노)-n-[1(r)-(6-메톡시피리딘-3-일)-프로필]-벤즈아미드, 약물로서의 이의 용도, 및 이를함유하는 약제학적 제제
Ohuoha et al. Serotonin-4 receptor antagonists reverse cocaine-induced cardiac arrhythmia
RU2172320C2 (ru) Производные аденозина, фармацевтическая композиция и способ коррекции электрических нарушений в сердце млекопитающего
WO2007023775A1 (ja) 心房細動治療剤
JP2004506719A (ja) サリポルフィンまたはその誘導体の心臓疾患治療への応用およびその製法
CA2239780C (en) A process for regulating vagal tone
Krejcy et al. Efficacy of verapamil against ventricular arrhythmias induced by programmed electrical stimulation in the late myocardial infarction phase in dogs

Legal Events

Date Code Title Description
RECP Rectifications of patent specification
RECP Rectifications of patent specification
LAPS Decisions on the lapse of the protection rights

Effective date: 20120907