PL205446B1 - Urządzenie do ćwiczeń oporowych - Google Patents

Description

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do ćwiczeń oporowych mięśni tułowia i kończyn.

Znane jest z publikacji Sprzęt rehabilitacyjny - Katalog 2004/2005, Technomex Sp. z o.o. oraz z powszechnego używania urządzenie do ćwiczeń oporowych nazwane rotorem barku, mocowane do kraty lub drabinki, mające osadzony przesuwnie na pojedynczej szynie prowadzącej człon oporowy, który ma w bębnie cylindrycznym umocowany obrotowo współśrodkowy krążek sztywno połączony z umieszczoną w jego środku osią dźwigni jednoramiennej wyposaż onej w uchwyt. Bęben ma także wewnątrz pas sprężysty o długości około 1/3 obwodu pokryty wykładziną cierną. Pas jest jednym końcem przymocowany do cylindrycznej ściany bębna, drugim, wyprowadzonym poza tę ścianę jest za pomocą śruby regulacyjnej dociskany do obwodowej powierzchni krążka lub zwalniany, wskutek czego zwiększa się lub zmniejsza opór obrotu ramienia dźwigni. Znane są też urządzenia do ćwiczeń oporowych mocowane do ram bocznych fotela lub wykonane jako całość z fotelem. Są one z reguły wyposażone w dźwignie dwuramienne, w których jedno ramię jest obciążone, a drugim wyposażonym w uchwyt ćwiczący siłą mięśni podnosi ramię obciążane.

Urządzenie do ćwiczeń oporowych mięśni tułowia i kończyn, mocowane do bocznej ramy fotela złożone z szyny prowadzącej, członu oporowego i dźwigni z uchwytem, charakteryzuje się tym, że szyna prowadząca ma kształt leżącej wydłużonej litery U, a między ramionami szyny osadzony jest przesuwnie człon oporowy, który stanowi osadzony obrotowo w cylindrycznym bębnie zespół dwóch tarcz kołowych, każda z ukształtowanym współosiowo występem walcowym zakończonym stożkiem ściętym, zwróconych do siebie tymi stożkami i połączonych ruchowo śrubą centralną z nakrętką i rozmieszczonymi obwodowo kołkami, na których osadzone są wewnętrznymi, promieniowymi wcięciami dwa łukowe elementy, których obie wewnętrzne krawędzie mają stożkowe ścięcia, a powierzchnie zewnętrzne zaopatrzone są w nakładki cierne, zaś cylindryczny bęben umocowany jest nieruchomo w korpusie złożonym z dwóch prostopadłościennych, połączonych rozłącznie okładek, prostopadle do ich ścian czołowych, przy czym okładki mają kątowe wybrania zwróconych do siebie krawędzi dwóch swych przeciwległych ścian bocznych tworzące dwa prostokątne gniazda prowadnicowe ramion szyny prowadzącej, natomiast w zewnętrznej powierzchni jednej z tarcz kołowych wykonany jest średnicowy rowek, w którym osadzone jest ramię dźwigni, przy czym stożki ścięte tarcz kołowych współpracują ze stożkowymi ścięciami elementów łukowych, a nakładki cierne elementów łukowych współpracują z wewnętrzną cylindryczną powierzchnią bębna.

Szyna prowadząca ma na końcach ramion przymocowany rozłącznie element usztywniający. Szyna prowadząca ma dwa trzpienie mocujące ją do ramy bocznej fotela, prostopadłe do jej płaszczyzny, umieszczone na dolnym jej ramieniu korzystnie w pobliżu połowy jego długości.

Długość szyny prowadzącej dobrana jest tak, aby dystans przesuwu członu oporowego w niej był równy lub nieco większy od średniej długości uda to jest 50 - 60 cm. Dystans taki wystarcza w zasadzie do realizacji ćwiczeń wię kszoś ci mięśni koń czyn. Moż na bowiem ustawić w szynie prowadzącej człon oporowy, a tym samym oś obrotu ramienia dźwigni, np. w pobliżu stawu biodrowego lub stawu kolanowego tak, aby ćwiczyć różne grupy mięśni kończyn. Gdyby dystans ten okazał się za krótki, można zamocowanie szyny prowadzącej przesunąć odpowiednio na ramie bocznej fotela. Nakrętka śruby centralnej ma kształt zapewniający łatwość jej ręcznego dokręcania lub luzowania. Jest to więc postać gałki lub motylka.

Ramię dźwigni ma na końcu uchwyt. Uchwyt jest dostosowany do ręki ćwiczącego lub do mocowania do stopy w celu poruszania dźwigni nogą.

Ramię dźwigni wykonane jest z kształtowników zamkniętych połączonych teleskopowo, co umożliwia zmianę jego długości odpowiednio do długości kończyn ćwiczącego.

Na kompletny zestaw do ćwiczeń składają się dwa takie urządzenia, korzystnie stanowiące swe lustrzane odbicia, przymocowane z obu stron do ram bocznych fotela. Umożliwia to ćwiczenie jednocześnie mięśni obu kończyn górnych lub dolnych. Ponadto uchwyty ramion obu urządzeń są przystosowane do połączenia w jeden mostek mocowalny do tułowia. W ten sposób można realizować ćwiczenie mięśni tułowia.

Ćwiczenie mięśni tułowia można zrealizować prościej, trzymając uchwyty ramion dźwigni przy tułowiu i wykonując ruchy zginania i prostowania tułowia.

Wynalazek został wyjaśniony bliżej w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia szynę prowadzącą w widoku, fig. 2 - człon oporowy w przekroju poosiowym płaszczyzną prostopadłą do gniazd prowadnicowych korpusu, fig. 3 - zespół dwóch tarcz kołowych z śrubą centralPL 205 446 B1 ną i kołkami w rzucie prostokątnym, fig. 4 i 5 - rzuty tego zespołu od strony jednej i drugiej tarczy kołowej, fig. 6 i 7 - element łukowy w rzucie prostokątnym i przekroju, fig. 8 - bęben cylindryczny w widoku, fig. 9 i 10 - obie okładki korpusu z bębnem cylindrycznym złączone śrubami w dwóch rzutach, fig. 11 - ramię dźwigni w widoku, zaś fig. 12 - kompletny zestaw do ćwiczeń złożony z dwóch urządzeń przymocowanych do ram bocznych fotela.

Urządzenie składa się z szyny prowadzącej 1, członu oporowego 2 i dźwigni 3. Szyna prowadząca 1 to kształtownik zamknięty o przekroju kwadratowym wygięty w kształt wydłużonej litery U, przy czym w urządzeniu szyna 1 ma ramiona leżące jedno nad drugim. Do dolnej ścianki dolnego ramienia szyny 1 przytwierdzone są nierozłącznie dwa trzpienie 4 prostopadłe do jej płaszczyzny, rozmieszczone w pobliżu środka długości ramienia, przeznaczone do mocowania szyny 1 do ramy bocznej 5 fotela 6, służącego do prowadzenia ćwiczeń. Końce ramion szyny prowadzącej 1 zamknięte są przymocowanym rozłącznie elementem usztywniającym 7. W ramionach szyny prowadzącej 1 osadzony jest przesuwnie człon oporowy 2 gniazdami prowadnicowymi 8 swego korpusu 9. Korpus 9 członu oporowego 2 stanowią dwie prostopadłościenne okładki 10 i 11 o kwadratowych ścianach czołowych połączone rozłącznie za pomocą dwóch śrub 12 z nakrętkami 13 usytuowanych przy dwóch przeciwległych ścianach bocznych na jednej z linii symetrii ścian czołowych. Pozostałe przeciwległe ściany boczne okładek 10 i 11 mają kątowe wybrania swych zwróconych do siebie krawędzi tworzące wspomniane gniazda prowadnicowe 8 korpusu 9. W centralnym przelotowym gnieździe kołowym o osi prostopadłej do ścian czołowych korpusu 9 osadzony jest nieruchomo cylindryczny bęben 14. Bęben umocowany jest w okładce 10 za pomocą dwóch śrub 15 wkręconych w jego cylindryczną ścianę. Okładka 11 nasadzana jest na bęben 14 z przeciwnego końca przesuwnie i ustalana śrubami 12 i nakrę tkami 13.

W bębnie cylindrycznym 14 osadzony jest obrotowo zespół dwóch tarcz kołowych 16 i 17, z których każda ma współosiowo ukształtowany występ walcowy 18 zakończony stożkiem ściętym 19. Tarcze 16 i 17 są w zespole do siebie zwrócone stożkami ściętymi 19 i połączone ruchowo śrubą centralną 20 z nakrętką 21 i rozmieszczonymi obwodowo, co 60° sześcioma kołkami 22. Kołki 22 są zamocowane sztywno w tarczy 16 natomiast tarcza 17 nasadzona jest na nie i na śrubę centralną 20 przesuwnie i ustalana nakrętką 21. Pomiędzy tarczami 16 i 17 na kołki 22 są nasadzone swymi wewnętrznymi promieniowymi wcięciami 23 dwa elementy łukowe 24. Każdy element łukowy 24 ma trzy wcięcia 23 i nimi nasadzony jest na trzy sąsiadujące kołki 22. Każdy z elementów łukowych 24 ma na obu wewnętrznych krawędziach stożkowe ścięcia 25, natomiast na zewnętrznych powierzchniach łukowych ma nakładki cierne 26 przytwierdzone nierozłącznie. Para elementów łukowych 24 wraz z nakł adkami ciernymi 26 nasadzonych wcię ciami 23 na koł ki 22 tworzy rodzaj pierścienia, którego średnica zewnętrzna jest nieco mniejsza od wewnętrznej średnicy bębna 14. Dzięki temu elementy łukowe 24 mają swobodę rozsuwania się w niewielkich granicach od siebie i ponownego zsuwania do środka.

Zespół tarcz kołowych 16 i 17 wraz z kołkami 22 i elementami łukowymi 24 zaopatrzonymi w nakładki cierne 26 ustalany jest poosiowo w bębnie cylindrycznym 14 przez wewnętrzny obwodowy kołnierz 27 bębna 14 - od strony tarczy 16 i pierścień mocujący 28 osadzony rozłącznie w obwodowym wewnętrznym rowku 29 bębna 14 - od strony tarczy 17. Zarówno kołnierz 27 jak i pierścień mocujący 28 mają średnice wewnętrzne nieco mniejsze niż średnica pierścienia utworzonego przez parę elementów łukowych 24 z nakładkami ciernymi 26 najbardziej zsuniętych do środka. W tarczy kołowej 16 po stronie przeciwnej w stosunku do jej występu walcowego 18 wykonany jest średnicowy rowek 30, w którym zamocowane jest ramię dźwigni 3. W dnie rowka 30 w środku tarczy 16 wykonane jest kształtowe gniazdo 31 łba śruby centralnej 20 uniemożliwiające jej obrót.

Dźwignię 3 stanowią dwa połączone teleskopowo odcinki kształtownika zamkniętego o przekroju kwadratowym. Dźwignia 3 przy wolnym końcu ma uchwyt 32. Uchwyt 32 zaopatrzony jest w niepokazane na rysunku wiązanie paskowe umożliwiające jego mocowanie do kończyny dolnej ćwiczącego. Uchwyt jest też przystosowany do połączenia z uchwytem dźwigni drugiego urządzenia umocowanego do drugiej ramy bocznej fotela, a paskowe wiązania zapewniają mocowanie obu dźwigni do tułowia ćwiczącego. Uchwyty obu dźwigni można też w tym celu zastąpić niepokazanym na rysunku jednolitym mostkiem w postaci rurki lub pręta, zaopatrzonym w wiązanie.

Siłę oporu jaką muszą pokonać mięśnie ćwiczącego nastawia się nakrętką 21 w postaci gałki lub motylka. Jej dokręcenie zbliża do siebie stożki ścięte 19 obu tarcz kołowych. Stożki 19 ślizgając się po stożkowych ścięciach 25 elementów łukowych 24 rozpierają je dociskając nakładki cierne 26 do

PL 205 446 B1 wewnętrznej powierzchni bębna 14 zwiększając zarazem opór ramienia dźwigni 3. Poluzowanie nakrętki 21 wywołuje skutek odwrotny.

Claims (9)

1. Urządzenie do ćwiczeń oporowych mięśni tułowia i kończyn, mocowane do bocznej ramy fotela, złożone z szyny prowadzącej, członu oporowego i dźwigni z uchwytem, znamienne tym, że szyna prowadząca /1/ ma kształt leżącej wydłużonej litery U, między ramionami której osadzony jest przesuwnie człon oporowy /2/, który stanowi osadzony obrotowo w cylindrycznym bębnie /14/ zespół dwóch tarcz kołowych /16/ i /17/, każda z ukształtowanym współosiowo występem walcowym /18/ zakończonym stożkiem ściętym /19/, zwróconych do siebie tymi stożkami /19/ i połączonych ruchowo śrubą centralną /20/ z nakrętką /21/ i rozmieszczonymi obwodowo kołkami /22/ na których nasadzone są wewnętrznymi, promieniowymi wcięciami /23/ dwa łukowe elementy /24/, których obie wewnętrzne krawędzie mają stożkowe ścięcia /25/, a powierzchnie zewnętrzne zaopatrzone są w nakładki cierne /26/, zaś cylindryczny bęben /14/ umocowany jest nieruchomo w korpusie /9/ złożonym z dwóch prostopadłościennych, połączonych rozłącznie okładek /10/ i /11/, prostopadle do ich ścian czołowych, przy czym okładki /10/ i /11/ mają kątowe wybrania zwróconych do siebie krawędzi dwóch swych przeciwległych ścian bocznych tworzące dwa prostokątne gniazda prowadnicowe /8/ ramion szyny prowadzącej /1/, natomiast w zewnętrznej powierzchni tarczy kołowej /16/ wykonany jest średnicowy rowek /30/, przy czym stożki ścięte /19/ tarcz kołowych /16/ i /17/ współpracują ze stożkowymi ścięciami /25/ elementów łukowych /24/, a nakładki cierne /26/ elementów łukowych /24/ współpracują z wewnętrzną, cylindryczną powierzchnią bębna /14/.

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że szyna prowadząca /1/ ma na końcach przymocowany rozłącznie element usztywniający /7/.

3. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że szyna prowadząca /1/ ma dwa trzpienie /4/ mocujące ją do ramy bocznej /5/ fotela /6/ prostopadłe do jej płaszczyzny, umieszczone na dolnym jej ramieniu, korzystnie w pobliżu połowy jego długości.

4. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że szyna prowadząca /1/ ma długość dobraną tak, aby dystans przesuwu członu oporowego /2/ był równy lub nieco większy od średniej długości uda to jest 50 - 60 cm.

5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że okładki /10/ i /11/ korpusu /9/ połączone są rozłącznie za pomocą śrub /12/ z nakrętkami /13/.

6. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że bęben cylindryczny /14/ umocowany jest rozłącznie w okładce /1/ korpusu /9/ za pomocą śrub /15/.

7. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że nakrętka /21/ ma postać gałki lub motylka.

8. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że w dnie rowka średnicowego /30/ tarczy kołowej /16/ wykonane jest kształtowe gniazdo /31/ łba śruby centralnej /20/.

9. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że ramię dźwigni /3/ stanowią dwa połączone teleskopowo odcinki kształtownika zamkniętego.