PL204019B1 - Urządzenie do gaszenia pożarów i głowica gasząca - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest urządzenie do gaszenia pożarów i głowica gasząca, przeznaczone do stosowania w instalacjach stacjonarnych i wozach gaśniczych przy użyciu różnych środków gaśniczych, zwłaszcza mgły wodnej.

W większości poż arów, poza poż arami cieczy, gdzie płoną pary, powstają gazy pirolityczne odpowiedzialne za ekspansję pożaru i żarzący się stały materiał palny. Gaszenie takiego pożaru przebiega w dwu etapach. W pierwszym etapie gaszona jest faza gazowa (płomienie). W drugim, podczas dogaszania, schładza się i gasi płonące materiały stałe. O ile w pierwszym etapie niezwykle skuteczne jest użycie mgły wodnej o stosunkowo niskiej mocy chłodzącej, to schładzanie i gaszenie żarzącego się stałego materiału palnego o radykalnie większej pojemności cieplnej wymaga dużej mocy chłodniczej i tym samym dużej ilości wody jako środka schładzającego.

Znane są urządzenia i instalacje do gaszenia pożarów z zastosowaniem mgły wodnej i wody, które mają co najmniej jeden zbiornik wodny, pompę wodną podającą wodę do prądownicy i sprężarkę. Woda i sprężone powietrze podawane są przez dwuprzewodowy wąż strażacki do głowicy gaszącej z regulacją przepływu wody i powietrza, gdzie w zależności od potrzeb następuje wytworzenie mgły wodnej lub zwartego strumienia wody.

W opisie patentowym PL 188 681 przedstawione jest urzą dzenie do gaszenia ognia posiadają ce zbiornik wodny połączony ze zbiornikiem sprężonego powietrza. Woda pod ciśnieniem, z ewentualnym dodatkiem środka spieniającego podawana jest jednym przewodem zakończonym rozgałęzieniem z dwoma doprowadzeniami do głowicy dyszowej z dyszą rozpylającą przystosowaną do gaszenia wodą i mgłą wodną i z dyszą pianową. W punkcie rozgałęzienia umiejscowiony jest zawór zmiany kierunku przepływu do selektywnego, częściowego lub całkowitego zamykania jednego lub drugiego doprowadzenia w celu doprowadzenie środka gaśniczego do odpowiedniej dyszy w zależności od potrzeb.

W stosowanych dotychczas urzą dzeniach do gaszenia z zastosowaniem mgł y wodnej istnieją duże problemy z nadaniem strumieniowi kropli odpowiedniej energii kinetycznej, ponieważ jakość mgły wzrasta wraz ze zmniejszaniem ciężaru kropli. Aby uzyskać dostatecznie małą średnicę kropli strumień wody musi wypływać przez bardzo małe otwory lub rozbijać się na urządzeniach dyspergujących, co wymaga stosowania bardzo wysokich ciśnień wytwarzanych za pomocą pomp w obwodzie zasysania. Jednak na skutek znikomej masy kropli, nie sposób nadać tak wytworzonej mgle wodnej zadawalającej energii kinetycznej z punktu widzenia własności gaśniczych. W przedstawionej w polskim opisie patentowym numer P. 368 269 dwuprzepływowej głowicy do wytwarzania mgły wodnej problem ten rozwiązano stosując dwie współosiowe dysze zbieżno-rozbieżne i usytuowaną koncentrycznie między dyszami pierścieniową szczelinę wodną zbieżną do osi dysz. W rozwiązaniu tym podczas gazodynamicznego wytwarzania mgły wodnej energię kinetyczną nadaje kroplom strumień powietrzą przyśpieszony do prędkości 2 + 3 M. W rezultacie uzyskano znaczny zasięg strumienia mgły wodnej, jednak generowany strumień mgły miał wyraźnie niższą gęstość mgły w środkowej części, co przy gaszeniu ciał stałych przejawiało się niekorzystnym lokalnym podniesieniem temperatury płomienia. Dodatkowo strumień mgły na odcinku do 4 m od czoła głowicy charakteryzował się bardzo dużą koncentracją kropel, co jest szczególnie niekorzystne przy gaszeniu cieczy oraz w aplikacjach, w których głowica wykorzystywana jest jako element stałych urządzeń gaśniczych.

Wadą dotychczasowych rozwiązań są ograniczone możliwości stosowania różnych środków gaśniczych za pomocą tych samych dysz w różnych fazach pożaru, przy zastosowaniu jednego urządzenia gaszącego.

Celem rozwiązania jest opracowanie urządzenia do gaszenia z wymiennymi głowicami gaszącymi, nadającego się do gaszenia różnej klasy pożarów z zastosowaniem, w zależności od potrzeb i fazy pożaru, zróżnicowanych środków gaśniczych: wody, mgły wodnej, wody dejonizowanej, roztworów wodnych łatwo rozpuszczalnych soli metali lub amonu, mieszaniny wody i zamienników halonów oraz pian sprężonych.

Urządzenie do gaszenia pożarów, wyposażone w dwuprzepływową głowicę gaszącą z kolektorem bocznym i środkowym, pompę wodną połączoną ze źródłem cieczy gaśniczej, zwłaszcza ze zbiornikiem wodnym, zbiornik dodatkowy z układem dozującym, zwłaszcza na środek spieniający, połączony z obwodem pompy wodnej, sprężarkę oraz dwuprzewodowy wąż strażacki, którego przewód wodny jest połączony z kolektorem bocznym głowicy gaszącej i pompą wodną od strony tłocznej, a przewód gazowy jest połączony z kolektorem środkowym i sprężarką według wynalazku charakteryPL 204 019 B1 zuje się tym, że pompa wodna jest połączona z przewodem wodnym węża poprzez zawór odcinający dwudrożny, którego drugi przelot jest połączony przewodem łącznikowym z przewodem gazowym węża poprzez pierwszy zawór zwrotny i mieszalnik piany. Mieszalnik piany i przewód gazowy są połączone z obwodem sprężarki przez gazowe zawory odcinające. Głowica gasząca urządzenia ma na wylocie co najmniej jedną wewnętrzną dyszę gazową o profilu zbieżno-rozbieżnym i wewnętrzną szczelinę wodną o pierścieniowym przekroju poprzecznym utworzoną przez tuleję usytuowaną współosiowo wokół wewnętrznej dyszy gazowej. Szczelina wodna może mieć na wylocie dyszę wodną usytuowaną pod kątem w zakresie od 0 do 45°, korzystnie rozbieżnie, od osi wewnętrznej dyszy gazowej.

Korzystnym jest, jeżeli tuleja stanowi część wewnętrzną drugiej dyszy gazowej o profilu zbieżno-rozbieżnym i przekroju pierścieniowym, usytuowanej współosiowo względem wewnętrznej dyszy gazowej.

Korzystnym jest także, jeżeli druga dysza gazowa usytuowana jest współosiowo wewnątrz drugiej tulei tworzącej zewnętrzną szczelinę wodną o pierścieniowym przekroju poprzecznym, przy czym druga tuleja stanowi część wewnętrzną trzeciej dyszy gazowej o profilu zbieżno-rozbieżnym, usytuowanej współosiowo względem wewnętrznej dyszy gazowej. W rozwiązaniu tym korzystnym jest, jeżeli trzecia dysza gazowa i zewnętrzna szczelina wodna mają wyloty na końcu dyfuzora utworzonego przez ich zewnętrzne ścianki, a zewnętrzna szczelina wodna utworzona przez drugą tuleję ma na wylocie dyszę wodną usytuowaną pod kątem w zakresie od 0 do 45°, korzystnie rozbieżnie, od osi wewnętrznej dyszy gazowej.

Urządzenie może mieć wewnętrzną dysza gazową wykonaną w postaci dyszy kołowej albo w postaci pierwszej dyszy gazowej o pierś cieniowym przekroju poprzecznym, w której element wewnętrzny jest zakończony na wylocie dyszy powierzchnią stożkową rozbieżną pod kątem nie przekraczającym 45° od osi tej dyszy. Przydatne jest także rozwiązanie, w którym druga i trzecia dysza gazowa mają osie przekroju końcowego odchylone rozbieżnie od osi wewnętrznej dyszy gazowej pod kątem nie przekraczającym 45°.

W korzystnym wykonaniu urządzenia, głowica gasząca ma dwupozycyjny przełącznik zaworu odcinającego dwudrożnego, a gazowe zawory odcinające połączone są ze sprężarką poprzez drugi zawór zwrotny. Pierwszy gazowy zawór odcinający zamyka przewód boczny doprowadzony do mieszalnika piany, a drugi gazowy zawór odcinający zamyka przewód gazowy pomiędzy przewodem łącznikowym a drugim zaworem zwrotnym.

Głowica gasząca, posiadająca dwuprzepływowy korpus z kolektorem wodnym i gazowym, wewnętrzną dyszę gazową o profilu zbieżno-rozbieżnym i wewnętrzną szczelinę wodną o pierścieniowym przekroju poprzecznym utworzoną przez tuleję usytuowaną współosiowo wokół wewnętrznej dyszy gazowej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że wewnętrzna szczelina wodna utworzona przez tuleję ma na wylocie dyszę wodną usytuowaną pod kątem w zakresie od 0 do 45°, korzystnie rozbieżnie, od osi wewnętrznej dyszy gazowej. Ponadto tuleja stanowi część wewnętrzną drugiej dyszy gazowej o profilu zbieżno-rozbieżnym i przekroju pierścieniowym, usytuowanej współosiowo względem wewnętrznej dyszy gazowej.

Korzystnym jest, jeżeli druga dysza gazowa usytuowana jest współosiowo wewnątrz drugiej tulei tworzącej zewnętrzną szczelinę wodną o pierścieniowym przekroju poprzecznym, przy czym druga tuleja stanowi część wewnętrzną trzeciej dyszy gazowej o profilu zbieżno-rozbieżnym, usytuowanej współosiowo względem wewnętrznej dyszy gazowej.

Korzystnym jest, jeżeli trzecia dysza gazowa ma oś przekroju końcowego odchyloną rozbieżnie od osi wewnętrznej dyszy gazowej pod kątem nie przekraczającym 45°, a ponadto trzecia dysza gazowa i zewnętrzna szczelina wodna mają wyloty na końcu dyfuzora otworzonego przez ich zewnętrzne ścianki. W rozwiązaniu tym zewnętrzna szczelina wodna utworzona przez drugą tuleję ma na wylocie dyszę wodną usytuowaną pod kątem w zakresie od 0 do 45°, korzystnie rozbieżnie, od osi wewnętrznej dyszy gazowej, a druga dysza gazowa ma oś przekroju końcowego odchyloną rozbieżnie od osi wewnętrznej dyszy gazowej pod kątem nie przekraczającym 45°.

Głowica gasząca może mieć wewnętrzną dyszę gazową wykonaną w postaci dyszy kołowej lub w postaci pierwszej dyszy gazowej o pierś cieniowym przekroju poprzecznym, gdzie element wewnętrzny jest zakończony na wylocie dyszy powierzchnią stożkową rozbieżną pod kątem nie przekraczającym 45° od osi wewnętrznej dyszy gazowej.

Inna głowica gasząca, posiadająca dwuprzepływowy korpus z kolektorem wodnym i gazowym, wewnętrzną dyszę gazową o profilu zbieżno-rozbieżnym i wewnętrzną szczelinę wodną o pierścieniowym przekroju poprzecznym utworzoną przez tuleję usytuowaną współosiowo wokół wewnętrznej

PL 204 019 B1 dyszy gazowej, według wynalazku charakteryzuje się tym, że wewnętrzna szczelina wodna utworzona przez tuleję ma na wylocie dyszę wodną usytuowaną rozbieżnie pod kątem nie przekraczającym 45° od osi wewnętrznej dyszy gazowej, przy czym wewnętrzna dysza gazowa stanowi pierwszą dyszę gazową o pierścieniowym przekroju poprzecznym z umieszczonym współosiowo elementem wewnętrznym. Ponadto element wewnętrzny jest zakończony na wylocie dyszy powierzchnią stożkową rozbieżną pod kątem ostrym od osi wewnętrznej dyszy gazowej.

Rozwiązanie według wynalazku umożliwia uzyskanie na wylocie głowicy gaszącej jednorodnego strumienia wysokodyspergowanej mgły wodnej (poniżej 200 μm) lub strumienia wody, lub piany wodnej, przy użyciu tej samej głowicy gaszącej. Zaletą urządzenia jest także możliwość przyłączenia dodatkowych zbiorników lub podłączenia do punktu czerpalnego oraz możliwość sterowania zaworem rozdzielającym poprzez przełącznik usytuowany przy głowicy gaszącej.

Konstrukcja głowicy gaszącej według wynalazku umożliwia wytworzenie strumienia mgły wodnej o jednorodnym kształcie stożkowym, przy zachowaniu znacznego zasięgu. Zastosowanie szczelin wodnych pomiędzy dyszami zbieżno-rozbieżnymi zapewnia gazodynamiczne tworzenie mgły wodnej o wysokim stopniu rozproszenia bezpośrednio na wylocie głowicy. Odpowiednie zróżnicowanie kątowe położenia przekrojów końcowych gardzieli dysz gazowych i przekrojów końcowych dysz pozwala na uzyskanie strumienia środka gaśniczego o różnym kącie rozproszenia.

Dodatkowe dysze gazowe usytuowane koncentrycznie względem wewnętrznej dyszy gazowej pozwalają na zwiększenie stopnia rozproszenia środka gaśniczego i zwiększenie jego zasięgu. Zasięg może być także zwiększony przez zastosowanie dyfuzora. Zastosowanie dyszy kołowej jako dyszy gazowej wewnętrznej pozwala na zwiększenie zasięgu i wydatku środka gaśniczego.

Rozwiązanie według wynalazku uwidocznione jest w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia budowę urządzenie do gaszenia w uproszczeniu schematycznym, fig. 2 przedstawia głowicę gaszącą z dyszą kołową i pierścieniową szczeliną wodną w przekroju osiowym, fig. 3 przedstawia głowicę gaszącą z trzema dyszami gazowymi i dwiema szczelinami wodnymi w przekroju osiowym, fig. 4 przedstawia głowicę gaszącą z dwiema dyszami gazowymi o pierścieniowym przekroju poprzecznym z dyszą wodną równoległą do osi dysz gazowych, w przekroju osiowym, fig. 5 przedstawia głowicę gaszącą z dwiema dyszami gazowymi o pierścieniowym przekroju poprzecznym i wewnętrzną szczelinę wodną z dyszą wodną usytuowaną rozbieżnie względem osi dyszy gazowej wewnętrznej, w przekroju osiowym.

Jak przedstawiono na fig. 1, urządzenie do gaszenia pożarów jest wyposażone w dwuprzepływową głowicę gaszącą z kolektorem bocznym i środkowym, pompę wodną P połączoną ze zbiornikiem wodnym W1, zbiornik dodatkowy W2 z układem dozującym środek spieniający, połączony z obwodem pompy wodnej P1, sprężarkę S, dwuprzewodowy wąż strażacki typu „wąż w wężu” i nawijadło K. Jeden koniec przewodu wodnego węża jest połączony z kolektorem bocznym głowicy gaszącej, a drugi z pompą wodną P od strony tłocznej. Jeden koniec przewodu gazowego jest połączony z kolektorem środkowym głowicy gaszącej, a drugi z obwodem sprężarki. Pompa wodna P jest połączona z przewodem wodnym węża strażackiego poprzez pierwszy przelot zaworu odcinającego dwudrożnego Z4. Drugi przelot tego zaworu jest połączony przewodem łącznikowym z przewodem gazowym węża strażackiego poprzez pierwszy zawór zwrotny ZZ1 i mieszalnik piany M. Mieszalnik piany M, przeznaczony do wytwarzania piany sprężonej, ma wlot sprężonego powietrza połączony ze sprężarką przewodem bocznym. Mieszalnik piany M i przewód gazowy są połączone z obwodem sprężarki S przez gazowe zawory odcinające Z5, Z6 i drugi zawór zwrotny ZZ2. Pierwszy gazowy zawór odcinający Z5 usytuowany jest na przewodzie bocznym doprowadzonym do mieszalnika piany M, a drugi gazowy zawór odcinający Z6 usytuowany jest na przewodzie gazowym pomiędzy przewodem łącznikowym a drugim zaworem zwrotnym ZZ2. Pierwszy zawór zwrotny zamyka połączenie przewodu łącznikowego z pompą wodną P. Drugi zawór zwrotny ZZ2 zamyka połączenie przewodu łącznikowego ze sprężarką S. Po stronie ssącej pompy wodnej P wykonane jest przyłącze z pierwszą nasadą N1 do połączenia zbiornika wodnego W1 z punktem czerpalnym wody. Inne przyłącze z drugą nasadą N2 służy do napełnienia dodatkowego zbiornika W2. Zbiornik wodny W1 jest wyposażony w filtr F. Zawory zamykające Z1 i Z2 po stronie ssącej pompy wodnej P umożliwiają odłączenie wybranego zbiornika i jego wymianę oraz regulację przepływu ze zbiorników wodnych W1, W2 do pompy P. Zawory zwrotne ZZ1, ZZ2 zabezpieczają maszyny sprężające przed niepożądanym zjawiskiem przepływu zwrotnego. Główny zawór zamykający Z3 znajduje się po stronie tłocznej pompy wodnej P.

Głowica gasząca ma na wylocie wewnętrzną dyszę gazową o profilu zbieżno-rozbieżnym, połączoną z kolektorem środkowym i wewnętrzną szczelinę wodną o pierścieniowym przekroju poprzeczPL 204 019 B1 nym połączoną z kolektorem bocznym. Kolektory są połączone z oddzielnymi przewodami węża strażackiego. W korpusie 7 głowicy gaszącej są wykonane oddzielne kanały dolotowe łączące kolektor boczny i kolektor środkowy z odpowiednimi dyszami na wylocie głowicy. Do głowicy przymocowany jest dwupozycyjny przełącznik zaworu odcinającego dwudrożnego Z4.

W pierwszym położenie zaworu odcinającego dwudrożnego Z4 otwarty jest pierwszy przelot zaworu. Środek gaśniczy podawany jest ze zbiornika wodnego W1 do głowicy gaszącej przez przewód wodny węża strażackiego, a przez przewód gazowy podawane jest sprężone powietrze. W rezultacie na wylocie głowicy gaszącej uzyskuje się rozproszony gazodynamicznie strumień mgły wodnej. Podczas gaszenia mgłą wodną następuje bardzo wysokie rozproszenie cząsteczek wodnych przy zachowaniu zwartego obszaru strumienia wytworzonej mgły o dużej energii kinetycznej na wylocie głowicy. Masę wytwarzanej przez głowicę gaszącą mgły wodnej stanowi nie tylko masa wody, ale także masa powietrza. Dzięki temu energia kinetyczna wytworzonej mgły wzrasta do tego stopnia, że możliwe jest kierowanie czoła wytworzonego strumienia mgły na odległość 8-10 m, co w warunkach gaszenia pożaru jest odległością zadawalającą

W drugim położeniu zaworu zamykającego dwudrożnego Z4 środek gaśniczy podawany przez pompę wodną P jest kierowany poprzez przewód łącznikowy do mieszalnika piany M, skąd podawany jest do przewodu gazowego węża strażackiego. W celu wytworzenia piany sprężonej, zamykany jest zawór odcinający Z4 zbiornika wody W1, a zawór odcinający Z2 dodatkowego zbiornika W2 ze środkiem pianotwórczym pozostaje otwarty. Podczas pracy mieszalnika piany M następuje wytworzenie piany sprężonej. Drugi gazowy zawór odcinający Z6 jest zamknięty. Wytworzona piana sprężona przepływa przez przewód gazowy węża strażackiego a następnie jest rozprężana na wylocie głowicy gaszącej przez dysze gazowe.

Podczas pracy urządzenia w drugim położeniu zaworu zamykającego dwudrożnego Z4, ale przy wyłączonym mieszalniku piany M i otwarty zaworze odcinającym Z6, środek gaśniczy jest podawany do głowicy gaszącej przez przewód gazowy i rozpraszany poprzez dyszę gazową.

Urządzenie może być wyposażone w różne wersje wykonania głowicy gaszącej. W urządzeniach stacjonarnych wąż strażacki może być zastąpiony przez instalację z przewodem wodnym i gazowym, do których przyłączone są głowice gaszące.

Przedstawiona na fig. 2 głowica gasząca ma korpus 7 z kolektorem wodnym i gazowym, wewnętrzną dyszę gazową o profilu zbieżno-rozbieżnym i wewnętrzną szczelinę wodną o pierścieniowym przekroju poprzecznym utworzoną przez tuleję 4 usytuowaną współosiowo wokół wewnętrznej dyszy gazowej. Wewnętrzna szczelina wodna utworzona przez tuleję 4 ma na wylocie dyszę wodną usytuowaną równolegle względem osi wewnętrznej dyszy gazowej. Tuleja 4 stanowi część wewnętrzną drugiej dyszy gazowej 2 o profilu zbieżno-rozbieżnym i przekroju pierścieniowym, usytuowanej współosiowo względem wewnętrznej dyszy gazowej. Dysza gazowa 2 ma oś przekroju końcowego, na wylocie z części rozbieżnej dyszy, usytuowaną równolegle względem osi wewnętrznej dyszy gazowej. Wewnętrzną dyszę gazową stanowi dysza kołowa 1.

Figura 3 przedstawia wykonanie głowicy gaszącej z trzema dyszami gazowymi. Głowica ma dyszę kołową 1 i wewnętrzną szczelinę wodną o pierścieniowym przekroju poprzecznym utworzoną przez tuleję 4 usytuowaną współosiowo wokół dyszy kołowej 1. Tuleja 4 stanowi część wewnętrzną drugiej dyszy gazowej 2. Dysza ta jest usytuowana współosiowo wewnątrz drugiej tulei 5 tworzącej zewnętrzną szczelinę wodną o pierścieniowym przekroju poprzecznym, przy czym druga tuleja 5 stanowi część wewnętrzną trzeciej dyszy gazowej 3 o profilu zbieżno-rozbieżnym, usytuowanej współosiowo względem wewnętrznej dyszy gazowej. W rozwiązaniu tym wszystkie dysze mają na wylocie ścianki równoległe do osi dyszy kołowej 1. Ponadto trzecia dysza gazowa 3 i zewnętrzna szczelina wodna mają wyloty na końcu dyfuzora utworzonego przez ich zewnętrzne ścianki.

Figura 4 przedstawia inne wykonanie głowicy, w którym wewnętrzna dysza gazowa stanowi pierwszą dyszę gazową 1' o pierścieniowym przekroju poprzecznym, przy czym element wewnętrzny 6 jest zakończony na wylocie dyszy powierzchnią stożkową rozbieżną pod kątem około 30° od osi pierwszej dyszy gazowej 1'. Ponadto wewnętrzna szczelina wodna ma dyszę wodną usytuowaną równolegle do osi pierwszej dyszy gazowej 1', a druga dysza gazowa 2 ma oś przekroju końcowego odchyloną rozbieżnie od osi wewnętrznej dyszy gazowej pod kątem około 30°. W dyszy tej zastosowano tuleję 4 połączoną z korpusem 7 poprzez część pośrednią 8.

Figura 5 przedstawia inną wersję wykonania głowicy, z koncentrycznie usytuowanymi dwiema dyszami gazowymi, pierwszą 1' i drugą 2, z których każda ma oś przekroju końcowego odchyloną

PL 204 019 B1 rozbieżnie od osi wewnętrznej dyszy gazowej pod kątem około 30° i pod takim samym kątem jest rozbieżna dysza wodna na wylocie szczeliny wodnej.

Figura 6 przedstawia inną głowicę gasząca, posiadającą dwuprzepływowy korpus 7 z kolektorem wodnym i gazowym, wewnętrzną dyszę gazową o profilu zbieżno-rozbieżnym i wewnętrzną szczelinę wodną o pierścieniowym przekroju poprzecznym utworzoną przez tuleję 4 usytuowaną współosiowo wokół wewnętrznej dyszy gazowej. Wewnętrzna szczelina wodna utworzona przez tuleję 4 ma na wylocie dyszę wodną usytuowaną rozbieżnie pod kątem nie przekraczającym 45° od osi wewnętrznej dyszy gazowej. Wewnętrzna dysza gazowa stanowi pierwszą dyszę gazową 1 o pierścieniowym przekroju poprzecznym z umieszczonym współosiowo elementem wewnętrznym 6. Element wewnętrzny 6 jest zakończony na wylocie dyszy powierzchnią stożkową rozbieżną pod kątem pod kątem ostrym od osi wewnętrznej dyszy gazowej.

W zależności od wykonania głowic gaszących, szczeliny wodne mogą być zakończone na wylocie dyszą wodną o ściankach równoległych do osi dyszy gazowej wewnętrznej lub o ściankach zbieżnych. Dysze te mogą być usytuowaną pod kątem w zakresie od 0 do 45°, od osi wewnętrznej dyszy gazowej, przy czym ramię tego kąta wyznacza oś przekroju poprzecznego wylotu dyszy w płaszczyźnie przechodzącej przez oś dyszy gazowej wewnętrznej. Szczeliny wodne w części poprzedzającej dyszę wodną mogą być zaopatrzone w komorę wirową utworzoną przez pierścieniowe zwężenie lub wybranie w zewnętrznej lub wewnętrznej ściance szczeliny wodnej.

Skuteczność działania urządzenia do gaszenia może być zwiększona przez zastosowanie dodatków zwiększających gęstość doprowadzonej wody, takich jak roztwory solne, zwłaszcza NaCl. Wprowadzenie roztworów wodnych lub innych substancji mniej lotnych od wody w obszar płomienia zwiększą skuteczność gaszenia płomieni, a odparowane cząstki stałe pozostające w obszarze pożaru stanowią dodatkowy czynnik tłumiący pożar. Roztwory te mogą być przygotowane w dodatkowych zbiornikach, które mogą być łatwo przyłączane do strony ssawnej pompy wodnej P. Możliwe jest także przyłączenie dodatkowych zbiorników po stronie tłocznej za pomocą dodatkowych pomp wodnych, a także bezpośrednie przyłączenie pompy wodnej P do punktu czerpalnego.

Urządzenie do gaszenia i dysze gaszące według wynalazku mogą być stosowane w instalacjach stałych urządzeń gaśniczych do zabezpieczenia pomieszczeń, ciągów komunikacyjnych i urządzeń, gdzie wymagany jest określony układ dysz o różnym zasięgu, rozproszeniu i kierunku wypływu. Ponadto mogą być stosowane do rozpraszania środków chemicznych za pośrednictwem wytwarzanej mgły wodnej. W tym przypadku urządzenie umożliwia neutralizację skażeń i zmywanie wodą w jednym cyklu pracy bez wymiany głowicy gaszącej.

Claims (20)

1. Urządzenie do gaszenia pożarów, wyposażone w dwuprzepływową głowicę gaszącą z kolektorem bocznym i środkowym, pompę wodną połączoną ze źródłem cieczy gaśniczej, zwłaszcza ze zbiornikiem wodnym, zbiornik dodatkowy z układem dozującym, zwłaszcza na środek spieniający, połączony z obwodem pompy wodnej, sprężarkę, oraz dwuprzewodowy wąż strażacki, którego przewód wodny jest połączony z kolektorem bocznym głowicy gaszącej i pompą wodną od strony tłocznej a przewód gazowy jest połączony z kolektorem środkowym i sprężarką, znamienne tym, że pompa wodna (P) jest połączona z przewodem wodnym węża poprzez zawór odcinający dwudrożny (Z4), którego drugi przelot jest połączony przewodem łącznikowym z przewodem gazowym węża poprzez pierwszy zawór zwrotny (ZZA) i mieszalnik piany (M), przy czym mieszalnik piany (M) i przewód gazowy są połączone z obwodem sprężarki przez gazowe zawory odcinające (Z5, Z6), zaś głowica gasząca ma na wylocie co najmniej jedną wewnętrzną dyszę gazową o profilu zbieżno-rozbieżnym i wewnętrzną szczelinę wodną o pierścieniowym przekroju poprzecznym utworzoną przez tuleję (4) usytuowaną współosiowo wokół wewnętrznej dyszy gazowej.

2. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że tuleja (4) stanowi część wewnętrzną drugiej dyszy gazowej (2) o profilu zbieżno-rozbieżnym i przekroju pierścieniowym, usytuowanej współosiowo względem wewnętrznej dyszy gazowej.

3. Urządzenie według zastrz. 2, znamienne tym, że druga dysza gazowa (2) usytuowana jest współosiowo wewnątrz drugiej tulei (5) tworzącej zewnętrzną szczelinę wodną o pierścieniowym przekroju poprzecznym, przy czym druga tuleja (5) stanowi część wewnętrzną trzeciej dyszy gazowej (3) o profilu zbieżno-rozbieżnym, usytuowanej współosiowo względem wewnętrznej dyszy gazowej.

PL 204 019 B1

4. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że trzecia dysza gazowa (2) i zewnętrzna szczelina wodna mają wyloty na końcu dyfuzora utworzonego przez ich zewnętrzne ścianki.

5. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wewnętrzna dysza gazowa stanowi dyszę kołową (1).

6. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wewnętrzna dysza gazowa stanowi pierwszą dyszę gazową (1) o pierścieniowym przekroju poprzecznym, przy czym element wewnętrzny (5) jest zakończony na wylocie dyszy powierzchnią stożkową rozbieżną pod kątem nie przekraczającym 45° od osi tej dyszy.

7. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że dysze gazowe, druga (2) i trzecia (3) mają osie przekroju końcowego odchylone rozbieżnie od osi wewnętrznej dyszy gazowej pod kątem nie przekraczającym 45°.

8. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że wewnętrzna szczelina wodna utworzona przez tuleję (4) ma na wylocie dyszę wodną usytuowaną pod kątem w zakresie od 0 do 45°, korzystnie rozbieżnie, od osi wewnętrznej dyszy gazowej.

9. Urządzenie według zastrz. 3, znamienne tym, że zewnętrzna szczelina wodna utworzona przez drugą tuleję (5) ma na wylocie dyszę wodną usytuowaną pod kątem w zakresie od 0 do 45°, korzystnie rozbieżnie, od osi wewnętrznej dyszy gazowej.

10. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że głowica gasząca ma dwupozycyjny przełącznik zaworu odcinającego dwudrożnego (Z4).

11. Urządzenie według zastrz. 1, znamienne tym, że gazowe zawory odcinające (Z5, Z6) połączone są ze sprężarką (S) poprzez drugi zawór zwrotny (ZZ2), przy czym pierwszy gazowy zawór odcinający (Z5) zamyka przewód boczny doprowadzonym do mieszalnika piany (M), a drugi gazowy zawór odcinający (Z6) zamyka przewód gazowy pomiędzy przewodem łącznikowym a drugim zaworem zwrotnym (ZZ2).

12. Głowica gasząca, posiadająca dwuprzepływowy korpus z kolektorem wodnym i gazowym, wewnętrzną dyszę gazową o profilu zbieżno-rozbieżnym i wewnętrzną szczelinę wodną o pierścieniowym przekroju poprzecznym utworzoną przez tuleję usytuowaną współosiowo wokół wewnętrznej dyszy gazowej, znamienna tym, że wewnętrzna szczelina wodna utworzona przez tuleję (4) ma na wylocie dyszę wodną usytuowaną pod kątem w zakresie od 0 do 45°, korzystnie rozbieżnie, od osi wewnętrznej dyszy gazowej, przy czym tuleja (4) stanowi część wewnętrzną drugiej dyszy gazowej (2) o profilu zbieżno-rozbieżnym i przekroju pierścieniowym, usytuowanej współosiowo względem wewnętrznej dyszy gazowej.

13. Głowica według zastrz. 12, znamienna tym, że druga dysza gazowa (2) jest usytuowana współosiowo wewnątrz drugiej tulei (5) tworzącej zewnętrzną szczelinę wodną o pierścieniowym przekroju poprzecznym, przy czym druga tuleja (5) stanowi część wewnętrzną trzeciej dyszy gazowej (3) o profilu zbieżno-rozbieżnym, usytuowanej współosiowo względem wewnętrznej dyszy gazowej.

14. Głowica według zastrz. 13, znamienna tym, że trzecia dysza gazowa (3) ma oś przekroju końcowego odchyloną rozbieżnie od osi wewnętrznej dyszy gazowej pod kątem nie przekraczającym 45°.

15. Głowica według zastrz. 13, znamienna tym, że trzecia dysza gazowa (3) i zewnętrzna szczelina wodna mają wyloty na końcu dyfuzora otworzonego przez ich zewnętrzne ścianki.

16. Głowica według zastrz. 12, znamienna tym, że wewnętrzna dysza gazowa stanowi dyszę kołową (1).

17. Głowica według zastrz. 12, znamienna tym, że wewnętrzna dysza gazowa stanowi pierwszą dyszę gazową (1) o pierścieniowym przekroju poprzecznym, przy czym element wewnętrzny (6) jest zakończony na wylocie dyszy powierzchnią stożkową rozbieżną pod kątem nie przekraczającym 45° od osi wewnętrznej dyszy gazowej.

18. Głowica według zastrz. 13, znamienna tym, że zewnętrzna szczelina wodna utworzona przez drugą tuleję (5) ma na wylocie dyszę wodną usytuowaną pod kątem w zakresie od 0 do 45°, korzystnie rozbieżnie, od osi wewnętrznej dyszy gazowej.

19. Głowica według zastrz. 12, znamienna tym, że druga dysza gazowa (2) ma oś przekroju końcowego odchyloną rozbieżnie od osi wewnętrznej dyszy gazowej pod kątem nie przekraczającym 45°.

20. Głowica gasząca, posiadająca dwuprzepływowy korpus z kolektorem wodnym i gazowym, wewnętrzną dyszę gazową o profilu zbieżno-rozbieżnym i wewnętrzną szczelinę wodną o pierścieniowym przekroju poprzecznym utworzoną przez tuleję usytuowaną współosiowo wokół wewnętrznej

PL 204 019 B1 dyszy gazowej, znamienna tym, że wewnętrzna szczelina wodna utworzona przez tuleję (4) ma na wylocie dyszę wodną usytuowaną rozbieżnie pod kątem nie przekraczającym 45° od osi wewnętrznej dyszy gazowej, przy czym wewnętrzna dysza gazowa stanowi pierwszą dyszę gazową (1) o pierścieniowym przekroju poprzecznym z umieszczonym współosiowo elementem wewnętrznym (6), przy czym element wewnętrzny (6) jest zakończony na wylocie dyszy powierzchnią stożkową rozbieżną pod kątem ostrym od osi wewnętrznej dyszy gazowej.