PL203023B1 - Komora próżniowa - Google Patents

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest komora próżniowa, umożliwiająca dokonanie celowego zainicjowania łuku próżniowego pomiędzy stykami komory, przeznaczona do wykonywania operacji łączeniowych w obwodach elektrycznych, zwłaszcza w układach eliminacji łuku zakłóceniowego.

Znana ze stosowania komora próżniowa używana w elektroenergetycznych łącznikach próżniowych ma w obudowie dwa styki nieruchomy i ruchomy umieszczone w próżni, przy czym rozwarcie tych styków przerywa obwód elektryczny. Jeżeli podczas rozwierania styków w obwodzie elektrycznym zasilanym dostatecznie dużym napięciem płynie prąd o wartości wystarczającej do zapłonu łuku elektrycznego, to pomiędzy stykami zapala się łuk elektryczny. Łuk ten w obwodzie prądu przemiennego, zostaje zgaszony, zwykle przy pierwszym przejściu prądu przez wartość zerową, zgodnie z zasadami wyłączania prą du w próż ni.

Innym ważnym elementem znanych komór próżniowych łączników elektroenergetycznych jest osłona kondensacyjna, czyli metalowa powierzchnia przeznaczona do osadzania się na niej par metalu rozpraszanych poza przestrzeń międzystykową. Zależnie od konstrukcji komory osłona kondensacyjna może być połączona galwanicznie z jednym ze styków: ruchomym bądź nieruchomym, bądź może być odizolowana od obydwu styków, będąc wmontowaną pomiędzy izolacyjne elementy obudowy komory.

Istota komory próżniowej polega na tym, że wewnątrz obudowy ma elektrodę iskiernikową odizolowaną od obydwu styków i połączoną z zaciskiem umieszczonym na zewnątrz obudowy. Pomiędzy elektrodą iskiernikową a jednym ze styków jest próżniowy odstęp izolacyjny, korzystnie końcówka elektrody iskiernikowej jest zbliżona do jednego ze styków na odległość zapewniającą przebicie przerwy izolacyjnej w próżni. Wewnątrz obudowy jest osłona kondensacyjna umieszczona pomiędzy obudową a elektrodą iskiernikową i stykami.

Korzystnie komora ma w obudowie pierścień z materiału przewodzącego połączony galwanicznie z osłoną kondensacyjną, elektrodą iskiernikową i z zaciskiem.

Komora próżniowa według wynalazku jest iskiernikową komorą próżniową przeznaczoną do zastosowań, w których należy celowo, i w odpowiednio krótkim czasie impulsem wysokiego napięcia, zainicjować łuk próżniowy. Odległość pomiędzy elektrodą iskiernikową a stykiem głównym jest dobierana w zależności od potrzeb i może być jest na tyle wielka, aby po przyłożeniu impulsu wysokiego napięcia o odpowiednich parametrach pomiędzy elektrodę a ten styk, zainicjować wyładowanie w próż ni pomię dzy elektrodą iskiernikową a stykiem gł ównym, natomiast, jeż eli w trakcie tego przebicia pomiędzy stykami głównym i ruchomym, przyłożone jest napięcie o odpowiednio dużej wartości, to przebicie to inicjuje łuk elektryczny pomiędzy stykami. Łuk ten jest następnie gaszony zgodnie z zasadami wyłączania prądu w próżni.

Przedmiot wynalazku w przykładzie realizacji jest odtworzony na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia iskiernikową komorę próżniową, fig. 2 - iskiernikową komorę próżniową wyposażoną w elektrodę iskiernikową zbliż oną do styku gł ównego, fig. 3 - iskiernikową komorę próż niową z elektrodą iskiernikową w otulinie z materiału izolacyjnego, a fig. 4 - iskiernikową komorę próżniową, w której osłona kondensacyjna wraz z elektrodą iskiernikową jest połączona z pierścieniem osadzonym w obudowie.

P r z y k ł a d 1.

Iskiernikowa komora próżniowa jest wyposażona w styk nieruchomy 1, styk ruchomy 2 oraz osłonę kondensacyjną 3, umieszczoną w obudowie 4, pomiędzy dwoma elementami izolacyjnymi komory tak, że osłona kondensacyjna 3 oddzielona jest od nasad obydwu styków 1 i 2, izolacją komory, czyli jest ona odizolowana galwanicznie od obydwu styków 1 i 2. Obydwa styki komory 1 i 2 rozwarte są na stałą odległość, którą dobiera się tak, że przy dostatecznie dużej wartości napięcia przyłożonego pomiędzy te styki nastąpi zapłon łuku, po przebiciu przerwy izolacyjnej pomiędzy elektrodą iskiernikową 5 a stykiem 1. Przez dostatecznie dużą wartość napięcia rozumie się takie napięcie, przy którym nastąpi zapłon i podtrzymanie wyładowania łukowego pomiędzy stykami 1 i 2.

P r z y k ł a d 2.

Iskiernikowa komora próżniowa wykonana jak w przykładzie pierwszym z tą różnicą, że wewnątrz obudowy 4 końcówka elektrody iskiernikowej 5 jest zagięta, przez co zbliżona do styku nieruchomego 1 na odległość zapewniającą przebicie przerwy izolacyjnej w próżni, jaka istnieje pomiędzy końcówką elektrody iskiernikowej 5 a stykiem nieruchomym 1.

PL 203 023 B1

P r z y k ł a d 3.

Iskiernikowa komora próżniowa wykonana jak w przykładzie pierwszym albo drugim z tą różnicą, że elektroda iskiernikowa 5 jest umieszczona w otulinie z materiału izolacyjnego 7, a jej końcówka jest wygięta i zbliżona do styku ruchomego 2.

P r z y k ł a d 4.

Iskiernikowa komora próżniowa wykonana jak w przykładzie pierwszym albo drugim albo trzecim z tą różnicą, że obudowa 4 izolacyjna komory jest podzielona na dwie części, pomiędzy którymi umieszczony jest pierścień 8 z materiału przewodzącego korzystnie metalu, do którego podłączona jest osłona kondensacyjna 3. Osłona 3 stanowi dogodny element, z którym połączona jest galwanicznie elektroda iskiernikowa 5 i zacisk 6 znajdujący się na zewnątrz metalowego pierścienia 8.

Claims (5)

1. Komora próżniowa ma w obudowie dwa styki nieruchomy i ruchomy umieszczone w próżni i jest wyposażona w osłonę kondensacyjną, znamienna tym, że wewnątrz obudowy (4) ma elektrodę iskiernikową (5) odizolowaną od obydwu styków (1, 2) i połączoną z zaciskiem (6) umieszczonym na zewnątrz obudowy (4).

2. Komora, według zastrz. 1, znamienna tym, że pomiędzy elektrodą iskiernikową (5) a jednym ze styków (1, 2) jest próżniowy odstęp izolacyjny.

3. Komora, według zastrz. 1, znamienna tym, że wewnątrz obudowy (4) końcówka elektrody iskiernikowej (5) jest zbliżona do styku nieruchomego (1) na odległość zapewniającą przebicie przerwy izolacyjnej w próżni.

4. Komora, według zastrz. 1, znamienna tym, że wewnątrz obudowy (4) jest osłona kondensacyjna (3) umieszczona pomiędzy obudową (4) a elektrodą iskiernikową (5) i stykami (1, 2).

5. Komora, według zastrz. 1, znamienna tym, że ma w obudowie (4) pierścień z materiału przewodzącego (7) połączony galwanicznie z osłoną kondensacyjną (3), elektrodą iskiernikową (5) i z zaciskiem (6).