PL202293B1 - Nabój specjalny - Google Patents

Abstract

. Nabój specjalny posiadający dwukomorowy układ miotający mieszczący się w tylnej części łuski, składający się z komory wysokiego ciśnienia zaelaborowanej pirotechnicznym ładunkiem miotającym i komory niskiego ciśnienia ograniczonej z przodu miotanym zespołem, znamienny tym, że komorą wysokiego ciśnienia jest ślepy nabój hukowy (1) osadzony w dnie łuski (2) naboju specjalnego.

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest nabój specjalny posiadający dwukomorowy układ miotający, składający się z komory wysokiego i niskiego ciśnienia.

Znane są 40 mm granatnikowe naboje specjalne posiadające komorę wysokiego i niskiego ciśnienia, oddzielone od siebie wypukłą, wyprofilowaną ścianką dennej części łuski naboju. W komorze wysokiego ciśnienia, we wnęce wypukłej, wyprofilowanej ścianki dennej części łuski naboju znajduje się pirotechniczny ładunek miotający zaelaborowany w skróconej łusce naboju karabinowego. Boczna powierzchnia wyprofilowanej ścianki, dennej części łuski naboju, nad skróconą łuską karabinową, ma sześć przelotowych otworów rozlokowanych symetrycznie dookoła obwodu wyprofilowanej ścianki. Między dnem zespołu miotającego a wypukłą, wyprofilowaną ścianką dennej części łuski naboju znajduje się komora niskiego ciśnienia.

Po załadowaniu naboju specjalnego do komory nabojowej granatnika, a następnie nakłuciu iglicą mechanizmu spustowo-uderzeniowego granatnika następuje zapalenie pirotechnicznego ładunku miotającego, którego produkty spalania wypływają przez otwory przelotowe do komory niskiego ciśnienia, powodując postępowy ruch miotanego zespołu w łusce naboju specjalnego, a następnie w lufie granatnika.

Zastosowanie dwukomorowego układu miotającego w nabojach specjalnych umożliwia szybkie spalanie pirotechnicznego ładunku miotającego, przy zachowaniu stosunkowo niskiego ciśnienia działającego na miotany zespół, zapobiegając tym samym powstawaniu zbyt dużych obciążeń dynamicznych, które mogłyby spowodować jego uszkodzenie podczas zjawiska strzału.

Istota rozwiązania naboju specjalnego według wynalazku polega na tym, że komorą wysokiego ciśnienia w dwukomorowym układzie miotania naboju specjalnego jest ślepy nabój hukowy osadzony w dnie ł uski naboju specjalnego, przy czym korzystnie oś wzdł u ż na ś lepego naboju hukowego nie leż y na osi wzdłużnej naboju specjalnego.

Po zainicjowaniu naboju specjalnego poprzez nakłucie iglicą mechanizmu uderzeniowo-spustowego broni ślepego naboju hukowego zachodzi spalanie jego ładunku pirotechnicznego, w wyniku którego otwarte zostaje gwiazdkowe zamknięcie ślepego naboju hukowego, tworząc w przybliżeniu formę dyszy de Lavala. Wypływające przez otwór gwiazdkowy gazowe produkty spalania ładunku pirotechnicznego przedostają się do komory niskiego ciśnienia nadając ruch postępowy miotanemu zespołowi w łusce naboju, a następnie w lufie broni.

Dzięki zastosowaniu ślepego naboju hukowego jako komory wysokiego ciśnienia w dwukomorowym układzie miotania naboju specjalnego, znacznemu uproszczeniu uległ proces technologiczny wytwarzania tego typu naboi, zwłaszcza w zakresie wykonywania komory wysokiego ciśnienia, który oprócz profilowania dennej części łuski naboju specjalnego, wymagał precyzyjnego, uciążliwego wykonywania w komorze wysokiego ciśnienia przelotowych otworów, spełniających rolę dysz łączących komorę wysokiego i niskiego ciśnienia. A zatem, dzięki rozwiązaniu według wynalazku, w procesie technologicznym nie zachodzi potrzeba wykonywania profilowanej ściany z otworami (dyszami) z materiału łuski naboju specjalnego, rozdzielającej komorę wysokiego i niskiego ciśnienia. Nie zachowanie współosiowego, wzajemnego położenia ślepego naboju hukowego i naboju specjalnego umożliwia jego odpalenie z broni centralnego zapłonu.

Przykład wykonania naboju specjalnego według wynalazku zilustrowany jest na rysunku przedstawiającym nabój w podłużnym przekroju osiowym z pominięciem przekroju osiowego w części obejmującej ślepy nabój hukowy.

Nabój specjalny kalibru 12/70 posiada ślepy nabój hukowy 1 z zamknięciem gwiazdkowym 8, osadzony w dnie łuski 2 niewspółosiowo z osią naboju specjalnego i zaelaborowany mieszaniną pirotechniczną. W przedniej części łuski 2, za komorą niskiego ciśnienia 9, usytuowany jest miotany zespół, składający się kolejno licząc od jego części tylnej do przedniej z: tylnej podkładki tekturowej 3, walcowej przybitki filcowej 4, dwóch pierścieniowych przybitek filcowych 5, kulki z tworzywa sztucznego 6, będącej zasadniczym miotanym elementem i przedniej podkładki tekturowej 7, zamykającej nabój specjalny od czoła.

Po zainicjowaniu iglicą mechanizmu spustowo-uderzeniowego broni ślepego naboju hukowego 1, spala się jego ładunek pirotechniczny, który powoduje otwarcie gwiazdkowego zamknięcia 8. Przez powstały otwór gwiazdkowy wypływają gazowe produkty spalania do komory niskiego ciśnienia 9, wyrzucenie z łuski 2 naboju specjalnego oraz lufy broni. Po wylocie z lufy, kulka z tworzywa sztuczne

PL 202 293 B1 wywołując nacisk na miotany zespół poprzez podkładkę tekturową 3, a następnie powodując jego go 6 porusza się w kierunku celowania, zaś pozostałe elementy miotanego zespołu rozlatują się poza linię celowania.

Claims (2)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Nabój specjalny posiadający dwukomorowy układ miotający mieszczący się w tylnej części łuski, składający się z komory wysokiego ciśnienia zaelaborowanej pirotechnicznym ładunkiem miotającym i komory niskiego ciśnienia ograniczonej z przodu miotanym zespołem, znamienny tym, że komorą wysokiego ciśnienia jest ślepy nabój hukowy (1) osadzony w dnie łuski (2) naboju specjalnego.
2. 2. Nabój specjalny według zastrz. 1, znamienny tym, że oś wzdłużna ślepego naboju hukowego (1) nie leży na osi wzdłużnej naboju specjalnego.