PL202110B1

PL202110B1 - Sposób flotacji pianowej do wzbogacania rud

Info

Publication number: PL202110B1
Application number: PL375072A
Authority: PL
Inventors: Alan S. Rothenberg; Lino G. Magliocco
Original assignee: Cytec Tech Corp
Priority date: 2002-10-15
Filing date: 2003-10-01
Publication date: 2009-06-30
Also published as: OA12943A; BR0315150B1; AP2005003271A0; EP1556170A1; EP1556170B1; PE20040429A1; AR041586A1; CA2501079A1; BR0315150A; CA2501079C; WO2004035218A1; AU2003279843A1; AU2003279843B2; ATE356670T1; AP1920A; RU2318607C2; RU2005114538A; DE60312541D1; PT1556170E; PL375072A1

Abstract

1. Sposób flotacji pianowej do wzbogacania rud, znamienny tym, ze: tworzy si e zawiesin e zawieraj ac a wod e i cz astki rudy, która to ruda zawiera minera ly siarczkowe; miesza si e wspomnian a zawiesin e z efektywnymi ilo sciami srodka pianotwórczego i kolektora, w wyniku czego otrzymuje si e pian e zawieraj ac a wzbogacone minera ly siarczkowe; i zbiera si e wzbogacone minera ly siarczkowe, przy czym kolektor stanowi N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminian wybrany z grupy, na któr a sk ladaj a si e N-butoksykarbonylo-O-metylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-etylotiono- karbaminian, N-butoksykarbonylo-O-propylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-butylotionokar- baminian, N-butoksykarbonylo-O-pentylotionokarbaminian i N-butoksykarbonylo-O-heksylotionokar- baminian. PL PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Niniejszy wynalazek dotyczy procesów flotacji pianowej, służących do odzyskiwania użytecznych składników zawierających metale z głównych rud siarczkowych metali. Dokładniej, wynalazek dotyczy sposobów, które wykorzystują kolektory (odczynniki flotacyjne) do minerałów siarczkowych, które stanowią pewne pochodne N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminianowe, wykazujące doskonałą sprawność metalurgiczną w szerokim zakresie pH.

Opis stanu techniki

Flotacja pianowa jest szeroko stosowanym procesem wzbogacania rud zawierających cenne minerały. Typowy proces flotacji pianowej obejmuje mieszanie wodnej zawiesiny zawierającej dokładnie rozdrobnione cząstki rudy ze środkiem pianotwórczym albo środkiem pieniącym, w wyniku czego wytwarza się piana. Cząstki rudy, które zawierają pożądany minerał selektywnie przyciągane są do piany ze względu na powinowactwo między pianą a odsłoniętym minerałem na powierzchniach cząstek rudy. Uzyskane wzbogacone minerały zbiera się przez oddzielenie ich od piany. W celu zwiększenia selektywności i efektywności procesu rozdzielenia do zawiesiny dodawane są odczynniki chemiczne, znane pod nazwą „kolektory, patrz patent USA nr 4 584 097, którego treść stanowi odniesienie dla niniejszego zgłoszenia.

Flotacja pianowa jest szczególnie użyteczna do oddzielania dokładnie rozdrobnionych cennych minerałów od związanej z nimi skały płonnej albo do rozdzielenia cennych minerałów od siebie. Ze względu na dużą skalę, na jaką prowadzi się operacje górnicze i na dużą różnicę wartości pożądanych minerałów i związanej z nimi skały płonnej, nawet stosunkowo niewielki wzrost skuteczności rozdziału zapewnia istotny zysk rentowności produkcji.

Streszczenie wynalazku

Nieoczekiwanie stwierdzono obecnie, że N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminiany wybrane z grupy, na którą składają się N-butoksykarbonylo-O-metylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-etylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-propylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-butylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-pentylotionokarbaminian i N-butoksykarbonylo-O-heksylotionokarbaminian, są szczególnie efektywne w procesie flotacji pianowej. Korzystna postać wykonania niniejszego wynalazku obejmuje proces flotacji pianowej, służący do wzbogacenia rudy, w którym: tworzy się mieszaninę zawierającą wodę i cząstki rudy, która to ruda zawiera minerały siarczkowe; zawiesinę tę miesza się z efektywnymi ilościami środka pianotwórczego i kolektora, w wyniku czego wytwarza się piana zawierająca wzbogacone minerały siarczkowe; zbiera się te wzbogacone minerały siarczkowe; kolektor stanowi N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminian wybrany z grupy, na którą składają się N-butoksykarbonylo-O-metylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-etylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-propylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-butylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-pentylotionokarbaminian i N-butoksykarbonylo-O-heksylotionokarbaminian.

Ta i inne postaci wykonania niniejszego wynalazku opisane są bardziej szczegółowo poniżej.

Szczegółowy opis korzystnych postaci wykonania niniejszego wynalazku

W korzystnych postaciach wykonania niniejszego wynalazku siarczek metalu i uż yteczne skł adniki mineralne odzyskuje się metodami flotacji pianowej w obecności kolektora, który to kolektor stanowi co najmniej jeden N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminian wybrany z grupy, na którą składają się N-butoksykarbonylo-O-metylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-etylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-propylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-butylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-pentylotionokarbaminian i N-butoksykarbonylo-O-heksylotionokarbaminian. Stosowany w niniejszym opisie termin „N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminian odnosi się do związków z wymienionej powyżej grupy, włącznie z ich izomerami. Na przykład N-izobutoksykarbonylo-O-izobutylotionokarbaminian jest przykładem korzystnego N-butoksykarbonylo-O-butylotionokarbaminianu. Inne przykłady korzystnych N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminian obejmują N-izobutoksykarbonylo-O-etylotionokarbaminian, N-izobutoksykarbonylo-O-heksylotionokarbaminian oraz N-butoksykarbonylo-O-izobutylotionokarbaminian. Korzystnie N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminiany wykorzystuje się jako kolektory siarczków w procesie flotacji pianowej, w wyniku której uzyskuje się zwiększone wzbogacenie zawartości użytecznych składników mineralnych siarczkowych w głównych rudach siarczkowych metalu w szerokim zakresie wartości pH, a korzystniej w obojętnych, lekko alkalicznych albo silnie alkalicznych warunkach.

N-Butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminiany można wytwarzać różnymi metodami. Na przykład chloromrówczan butylu poddaje się reakcji z solą tiocyjanianu, na przykład tiocyjanianem sodu,

PL 202 110 B1 w wyniku czego otrzymuje się poś redni butoksykarbonyloizotiocyjanian. Sole tiocyjanianowe i chloromrówczan butylu są dostępne w handlu; chloromrówczan butylu może być również otrzymany w reakcji fosgenu z butanolem. Pośredni butoksykarbonyloizotiocyjanian poddaje się reakcji z alkoholem ROH, w wyniku czego otrzymuje się N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminian. Grupa R w ROH oznacza grupę alkilową zawierającą od jednego do sześciu atomów węgla. Przykłady ROH obejmują metanol, etanol, propanol, izopropanol, n-butanol, izobutanol, n-pentanol, izopentanol, n-heksanol i izoheksanol.

Specjalista w tej dziedzinie zrozumie, że terminy „wzbogacać, „wzbogacanie i „wzbogacony odnoszą się do sposobów wzbogacania rud, w których stężenie pożądanego minerału i/albo metalu w rudzie wzrasta wraz z postępem procesu. Na przykład korzystny proces flotacji pianowej obejmuje utworzenie zawiesiny zawierającej wodę i cząstki rudy, zmieszanie zawiesiny ze środkiem pianotwórczym i kolektorem w celu utworzenia piany zawierającej wzbogacone minerały, i zebranie wzbogaconych minerałów.

Cząstki rudy w zawiesinie wytwarza się korzystnie przez zmniejszanie rozmiaru rudy, w wyniku czego otrzymuje się cząstki rudy o rozmiarze flotacyjnym, sposobem na ogół znanym specjaliście w tej dziedzinie. Rozmiar cząstek, do którego redukuje się konkretną rudę w celu uwolnienia użytecznych składników mineralnych od związanej z nimi skały płonnej i bezwartościowych minerałów, czyli rozmiar uwolnienia, zwykle różni się w zależności od rudy i może zależeć od wielu czynników, na przykład od geometrii złóż mineralnych w rudzie, na przykład porysowania, zbrylania, skały macierzystej, itp. Określenia, że rozmiar cząstek został zredukowany do rozmiaru uwolnienia można dokonać metodą mikroskopową, przy użyciu technik znanych specjaliście w tej dziedzinie. Na ogół, aczkolwiek nie ograniczając się tylko do podanych, odpowiednie rozmiary cząstek leżą w granicach od około 50 mesh (numeru sita około 50) do około 400 mesh (numeru sita około 400). Korzystnie rozmiar cząstek rudy redukuje się w celu uzyskania cząstek o rozmiarze flotacyjnym w granicach od około +65 mesh (od numeru sita około +65) do około -200 mesh (od numeru sita około -200). Szczególnie korzystne do stosowania w niniejszej metodzie są głównie rudy siarczkowe metali, których rozmiar zredukowano uzyskując od około 14% do około 30% wagowych cząstek w rozmiarze +100 mesh (o numerze sita +100) i od około 45% do około 75% wagowych cząstek w rozmiarze - 200 mesh (o numerze sita -200). Zmniejszenie rozmiaru cząstek rudy może być dokonane dowolną metodą znaną specjaliście w tej dziedzinie. Na przykład ruda może być pokruszona do rozmiaru - 10 mesh (numeru sita -10), a następnie zmielona na mokro w stalowym mł ynie kulowym do pożądanego rozmiaru sita (mesh) albo zastosowany może być młyn kulowy z otoczakami.

Zawiesina (określana również terminem pulpa albo muł płuczkowy) może być utworzona na różne sposoby znane specjaliście w tej dziedzinie, na przykład przez mieszanie cząstek rudy o rozmiarze uwolnienia z wodą, przez zmielenie rudy w obecności wody itp. Wartość pH zawiesiny może być dostosowana w dowolnym momencie, na przykład przez dodanie środków modyfikujących pH (kwasu albo zasady) do zawiesiny albo do mielonego materiału podczas procesu redukcji rozmiaru, w celu otrzymania zawiesiny o dowolnym, pożądanym pH. Korzystne ś rodki modyfikują ce pH obejmują kwas siarkowy i wapno. Tak więc, na przykład, dobre wzbogacenie może być uzyskane przy wartościach pH mułu płuczkowego leżących w granicach od około 7 do około 12, a w szczególności przy wartościach pH leżących w granicach od około 9 do około 11,5. Wartość pH zawiesiny może być dostosowana w dowolnym momencie procesu przygotowywania rudy do etapu flotacji pianowej albo podczas samego procesu flotacji pianowej. Wodna zawiesina cząstek rudy korzystnie zawiera od około 10% do około 60% cząstek stałych pulpy, korzystniej od około 25% do około 50% cząstek stałych pulpy, najkorzystniej od około 30% do około 40% cząstek stałych pulpy, wagowo względem całkowitej masy zawiesiny.

Zgodnie z korzystną postacią wykonania niniejszego wynalazku flotację siarczków miedzi, cynku i ołowiu prowadzi się przy pH o wartości w granicach od około 6 do około 12, korzystniej od około 9 do około 11,5. Stwierdzono obecnie, że gdy proces flotacji pianowej prowadzony jest przy podanym powyżej pH, kolektory N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminianowe zapewniają wyjątkowo dobrą siłę zbierającą, wraz z doskonałą selektywnością zbierania, nawet przy zmniejszonych dawkach kolektora.

Zawiesinę korzystnie kondycjonuje się przez mieszanie jej z efektywnymi ilościami odczynnika pianotwórczego i kolektora, który stanowi co najmniej jeden N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminian, w wyniku czego otrzymuje się pianę zawierającą wzbogacone minerały siarczkowe. Środek pianotwórczy, kolektor i zawiesina mogą być mieszane w dowolnym porządku. Na przykład kolektor może być dodany do zawiesiny i/albo do materiału mielonego zgodnie z konwencjonalnymi metodami.

PL 202 110 B1

Terminem „efektywna ilość określa się dowolną ilość odpowiednich składników, która zapewnia pożądany poziom wzbogacenia w pożądane składniki użyteczne zawierające metale.

W procesie flotacji pianowej wykorzystywać moż na dowolny środek pianotwórczy znany specjaliście w tej dziedzinie. Niektóre nieograniczające przykłady odpowiednich środków pianotwórczych obejmują: niskocząsteczkowe alkohole węglowodorowe o prostych albo rozgałęzionych łańcuchach, takie jak C6 do C8 alkohole, 2-etyloheksanol i 4-metylo-2-pentanol (znany również jako karbinol metylowo-izobutylowy albo MIBC), jak również olejki sosnowe, kwasy krezylowe (mieszanina krezoli i ksylenoli), glikole i poliglikole. Stosowane mogą być mieszaniny środków pianotwórczych. Efektywne ilości środków pianotwórczych dla konkretnego procesu flotacji pianowej mogą być określone na drodze rutynowego eksperymentu. Typowe ilości środka pianotwórczego wynoszą zwykle w granicach od około 0,01 do około 0,2 funta środka pianotwórczego na tonę obrabianej rudy, aczkolwiek w konkretnych zastosowaniach efektywne mogą być większe lub mniejsze ilości środka pianotwórczego.

Kolektor N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminianowy może być stosowany sam albo w kombinacji z innym i/albo w kombinacji z innymi kolektorami minerałów siarczkowych, takimi jak ksantany, mrówczany ksantogenowe, tiofosforany, tiomoczniki i/albo tionokarbaminiany, na przykład dialkilotionokarbaminiany. Kolektor, który stanowi N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminian korzystnie miesza się ze środkiem spieniającym i mułem płuczkowym (pulp slurry - ang.) w ilościach w granicach od około 0,005 do okoł o 5 funtów kolektora na ton ę rudy w zawiesinie, korzystniej od około 0,1 funta do około 2 funtów/tonę kolektora na tonę rudy w zawiesinie. W procesach flotacji pianowej, w których pożądane jest selektywne zbieranie minerałów siarczkowych miedzi i selektywne odrzucanie minerałów siarczkowych żelaza, takich jak piryt i pirotyn, jak również innych siarczków płonnych, kolektor korzystnie stosuje się w ilościach od około 0,01 funta/tonę do około 5 funtów/tonę rudy w zawiesinie. W procesach flotacji pianowej dużych mas siarczków, korzystne zwykle są większe ilości kolektora. Efektywne ilości kolektora do konkretnego procesu flotacji pianowej mogą być określone na drodze rutynowego badania.

Mieszanie zawiesiny z efektywną ilością środka pianotwórczego i z efektywną ilością N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminianu korzystnie prowadzi się sposobem, który zapewni wytworzenie piany zawierającej wzbogacone minerały siarczkowe. Tworzenie piany może być ułatwione przez zastosowanie odpowiednio energicznego mieszania i/albo przez wprowadzanie powietrza do zawiesiny. W celu określenia odpowiednich warunków, zapewniających flotację pożądanych składników użytecznych minerałów siarczkowych w pianowym koncentracie i, korzystnie, selektywne odrzucenie albo obniżenie zawartości pirytu i innych siarczkowych skał płonnych, wykorzystuje się rutynowe eksperymenty zgodne z konwencjonalnymi metodami prowadzenia flotacji pianowej.

N-Butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminiany, aczkolwiek praktycznie nierozpuszczalne w wodzie, odznaczają się wyróżniającą je zaletą, a mianowicie są łatwo dyspergowalne. Na przykład po dodaniu do komory flotownika kolektory te zapewniają większe odzyskanie miedzi w pierwszym etapie flotacji, a także większe całkowite odzyskanie miedzi, co wskazuje na poprawioną kinetykę flotacji, co przedstawione zostało w opisanych poniżej przykładach.

Kolektory N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminianowe mogą być stosowane do selektywnego zatężenia albo oddzielenia użytecznych składników siarczków pewnych metali, w szczególności siarczków miedzi, ołowiu i cynku od innych siarczków płonnych, na przykład od pirytu (FeS2) i pirotynu (pirytu magnetycznego (FeS)), oraz od innych materiałów płonnych, na przykład od krzemianów, węglanów itp. Kolektory te mogą być również stosowane w sytuacjach, w których pożądane jest zebranie, poza minerałami siarczkowymi miedzi, wszystkich siarczków z rudy, włącznie ze sfalerytem (blendą cynkową (ZnS)) i siarczkami żelaza, czyli pirytem i pirotynem.

Specjalista w tej dziedzinie zauważy, że do opisanych powyżej procesów wprowadzać można różne modyfikacje, pominięcia i dodatki, bez odchodzenia od zakresu niniejszego wynalazku, a wszystkie takie modyfikacje i zmiany wchodzą w zakres niniejszego wynalazku, zdefiniowanego w dołączonych zastrzeżeniach patentowych.

P r z y k ł a d y 1-6

W poniż szych testach flotacji stosowano rudę miedziową z Ameryki Poł udniowej. Ruda ta zawiera około 1,2% miedzi, 4% żelaza i 278 ppm molibdenu. Ruda ta zwykle zawiera również krzemiany i skałę pł onną typu krzemionki.

Rudę miele się do 75%, przepuszczając przez sito przesiewacza 100 Tyler (150 um), stosując pręt ze stali miękkiej, zawierający 7,5 kg prętów ze stali miękkiej. Zmielona substancja stała stanowi

66% w wodzie. Do młyna prętowego dodaje się wapno w ilości wystarczającej do uzyskania wartości

PL 202 110 B1 pH procesu flotacji wynoszącej 11, podobnie jak w koncentratorze. Ponadto do młyna dodaje się olej napędowy (10 gramów na tonę rudy w masie) w celu poprawienia flotacji Mo. Następnie pulpę rudy przenosi się do komory flotownika i przed procesem flotacji objętość masy doprowadza się do wartości 30-34% substancji stałych.

W testach flotacji zastosowano urzą dzenie do flotacji Denver D-12 ustawione na 1000 obrotów na minutę. Masę miesza się w celu zapewnienia jednorodności. Następnie dodaje się kolektor, przedstawiony w tabeli 1 i środek pianotwórczy, po czym całość kondycjonuje się przez 2 minuty. Zastosowanym środkiem pianotwórczym była mieszanka AEROFROTH® 75A Frother, dostępna w handlu w ofercie firmy Cytec Industries, Inc., West Paterson, New Jersey. Dawka ś rodka pianotwórczego wynosiła 15 gramów na tonę rudy w masie (g/t) we wszystkich testach.

Koncentraty flotacyjne zbiera się odstępach 1, 3 i 6 minut. Koncentraty i resztki przesącza się, suszy i określa zawartość Cu, Fe i Mo. Wyniki przedstawione w tabeli 1 jasno wskazują na przewagę kolektorów N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminianowych nad kolektorami znanymi ze stanu techniki, które dawały albo niską wydajność odzyskania albo słabą selektywność względem żelaza (wysoki odzysk Fe). Ze względu na dużą skalę, na jaką prowadzi się operacje górnicze i na dużą różnicę wartości pożądanych minerałów i związanej z nimi skały płonnej, nawet stosunkowo niewielki wzrost skuteczności rozdziału zapewnia istotny zysk rentowności produkcji.

T a b e l a 1

Nr	Kolektor	Dawka g/t	% odzysk. Cu	% czyst. Cu	% odzysk. Fe	% odzysk. Mo
1 C	N-etoksykarbonylo-O- -izobutylotionokarbaminian	10	88,6	8,7	26,7	75,8
2	N-izobutoksykarbonylo-O- -izobutylotionokarbaminian	10	89,2	8,0	28,2	-
3	N-izobutoksykarbonylo-O- -etylotionokarbaminian	10	88,8	9,6	27,3	-
4	N-izobutoksykarbonylo-O- -heksylotionokarbaminian	10	90,1	9,9	24,5	76,6

P r z y k ł a d y 5-10

W poniż szych testach flotacji stosowano rudę miedziowo/molibdenową z Ameryki Południowej. Ruda ta zawiera około 1,4% miedzi, 5,8% żelaza i 113 ppm molibdenu. Ruda ta zwykle zawiera również krzemiany i skałę płonną typu krzemionki.

Rudę miele się do 80%, przepuszczając przez sito przesiewacza 65 Tyler (212 um) stosując pręt ze stali miękkiej, zawierający 7,5 kg prętów ze stali miękkiej. Zmielona substancja stała stanowi 66% w wodzie. Do młyna prętowego dodaje się wapno w ilości wystarczającej do uzyskania wartości pH procesu flotacji wynoszącej 10-10,5, podobnie jak w koncentratorze. Do młyna dodaje się kolektor w ilości przedstawionej w tabeli 2 i środek pianotwórczy (9 g/t), a także olej napędowy (6 g/t w celu poprawienia flotacji Mo). Zastosowanym środkiem pianotwórczym był preparat AEROFROTH® 70 Frother, karbinol metylowo-izobutylowy, dostępny w handlu w ofercie firmy Cytec Industries, Inc., West Paterson, New Jersey. Następnie masę rudną przenosi się do komory flotownika i przed procesem flotacji objętość masy doprowadza się do wartości 30-34% substancji stałych.

W testach flotacji zastosowano urządzenie do flotacji Denver D-12 ustawione na 1000 obrotów na minutę. Masę miesza się w celu zapewnienia jednorodności. Następnie dodaje się dodatkową porcję środka pianotwórczego (8 g/t) i całość kondycjonuje się przez 2 minuty. Koncentraty flotacyjne zbiera się odstępach 1, 3 i 6 minut. Koncentraty i resztki przesącza się, suszy i określa zawartość Cu, Fe i Mo. Wyniki przedstawione w tabeli 2 jasno wskazują na przewagę kolektorów N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminianowych, które dawały wysoką wydajność odzyskania minerałów miedziowych i molibdenowych, w porównaniu do kolektorów znanych ze stanu techniki. Ze względu na dużą skalę, na jaką prowadzi się operacje górnicze i na dużą różnicę wartości pożądanych minerałów i związanej z nimi skały płonnej, nawet stosunkowo niewielki wzrost skuteczności rozdziału zapewnia istotny zysk rentowności produkcji.

PL 202 110 B1

T a b e l a 2

Nr	Kolektor	Dawka g/t	% odzysk. Cu	% czystości Cu	% odzysk. Fe	% odzysk. Mo
5 C	N-etoksykarbonylo-O- -izobutylotionokarbaminian	10	68,5	12,0	16,4	40,0
6 C	N-metyloksykarbonylo-O- -izobutylotionokarbaminian	10	68,2	12,5	16,9	39,4
7	N-butoksykarbonylo-O- -izobutylotionokarbaminian	10	72,6	14,3	18,9	48,1
8	N-izobutoksykarbonylo-O- -etylotionokarbaminian	10	72,4	13,7	19,6	50,4
9	N-izobutoksykarbonylo-O- -izobutylotionokarbaminianu	10	73,1	12,1	20,1	50,2
10	N-izobutoksykarbonylo-O- -heksylotionokarbaminianu	10	74,1	13,9	18,4	62,3

P r z y k ł a d 11

Synteza izobutoksykarbonyloizotiocyjanianu: 136,58 gramów (1 mol) 99% chloromrówczanu izobutylu dodaje się do 50% roztworu tiocyjanianu zawierającego 81 gramów (1 mol) NaSCN, 81 gramów wody, 4,36 gramów chinoliny (katalizator) i 1,8 grama Na2CO3 (zasada), mieszając i utrzymując temperaturę reakcji 25-30°C. Przebieg reakcji monitoruje się pod kątem zużycia chloromrówczanu podczas tworzenia się górnej warstwy izobutoksykarbonyloizotiocyjanianu (około 4 godziny). Zawartość naczynka reakcyjnego przesącza się w celu usunięcia stałego chlorku sodu i izobutoksykarbonyloizotiocyjanian wydziela się w postaci warstwy, która wydziela się z warstwy wodnej.

P r z y k ł a d 12

Synteza N-izobutoksykarbonylo-O-izobutylotionokarbaminianu: Procedurę rozpoczętą jak przedstawiono w przykładzie 11 kontynuuje się przez zawrócenie wydzielonej warstwy izobutoksykarbonyloizotiocyjanianu do naczynia reakcyjnego i dodanie 1,3 mola alkoholu izobutylowego. Temperaturę reakcji utrzymuje się na poziomie około 20-25°C przez około 4 godziny. Uzyskaną mieszaninę tionokarbamininu/alkoholu izobutylowego odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem, przy 23-25 calach Hg i w temperaturze 50°C w celu usunięcia wody i części nadmiarowego alkoholu, a następnie przesącza się w celu usunięcia wytrąconej soli. Otrzymuje się około 215 gramów końcowego produktu w postaci mieszaniny około 190 gramów N-izobutoksykarbonylo-O-izobutylotionokarbaminianu i około 25 gramów alkoholu izobutylowego.

P r z y k ł a d 13

Synteza N-izobutoksykarbonylo-O-heksylotionokarbaminianu: Procedurę rozpoczętą jak przedstawiono w przykładzie 11 kontynuuje się przez zawrócenie wydzielonej warstwy izobutoksykarbonyloizotiocyjanianu do naczynia reakcyjnego i dodanie 1,3 mola alkoholu heksylowego. Temperaturę reakcji utrzymuje się na poziomie około 20-25°C przez około 4 godziny. Uzyskaną mieszaninę tionokarbamininu/alkoholu heksylowego odparowuje się pod zmniejszonym ciśnieniem, przy 23-25 calach Hg i w temperaturze 50°C w celu usunięcia wody i części nadmiarowego alkoholu, a następnie przesącza się w celu usunięcia wytrąconej soli. Otrzymuje się około 215 gramów końcowego produktu w postaci mieszaniny około 190 gramów N-izobutoksykarbonylo-O-heksylotionokarbaminianu i około 25 gramów alkoholu heksylowego.

Claims

1. Sposób flotacji pianowej do wzbogacania rud, znamienny tym, że:

tworzy się zawiesinę zawierającą wodę i cząstki rudy, która to ruda zawiera minerały siarczkowe;

miesza się wspomnianą zawiesinę z efektywnymi ilościami środka pianotwórczego i kolektora, w wyniku czego otrzymuje się pianę zawierają c ą wzbogacone minerał y siarczkowe; i zbiera się wzbogacone minerały siarczkowe,

PL 202 110 B1 przy czym kolektor stanowi N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminian wybrany z grupy, na którą składają się N-butoksykarbonylo-O-metylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-etylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-propylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-butylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-pentylotionokarbaminian i N-butoksykarbonylo-O-heksylotionokarbaminian.

2. Sposób wedł ug zastrz. 1, znamienny tym, ż e kolektor miesza się z zawiesiną w iloś ci leżącej w granicach od około 0,005 do około 5 funtów na tonę rudy w zawiesinie.

3. Sposób wedł ug zastrz. 1, znamienny tym, ż e kolektor miesza się z zawiesiną w iloś ci leżącej w granicach od około 0,1 do około 2 funtów na tonę rudy w zawiesinie.

4. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiesina ma wartość pH leżącą w granicach od około 6 do około 12.

5. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że zawiesina ma wartość pH leżącą w granicach od około 9 do około 11,5.

6. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosowany N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminian stanowi N-butoksykarbonylo-O-etylotionokarbaminian.

7. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, ż e N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminian stanowi N-butoksykarbonylo-O-butylotionokarbaminian.

8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że N-butoksykarbonylo-O-butylotionokarbaminian wybiera się z grupy, na którą składają się N-izobutoksykarbonylo-O-izobutylotionokarbaminian i N-butoksykarbonylo-O-izobutylotionokarbaminian.

9. Sposób wedł ug zastrz. 1, znamienny tym, ż e N-butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminian stanowi N-butoksykarbonylo-O-heksylotionokarbaminian.

10. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że ruda zawiera metal wybrany z grupy, na którą składają się miedź, ołów i cynk.

11. Sposób według zastrz. 10, znamienny tym, że N butoksykarbonylo-O-alkilotionokarbaminian wybiera się grupy, na którą składają się N-izobutoksykarbonylo-O-etylotionokarbaminian, N-butoksykarbonylo-O-izobutylotionokarbaminian, N-izobutoksykarbonylo-O-izobutylotionokarbaminian oraz N-izobutoksykarbonylo-O-heksylotionokarbaminian.