PL201798B1 - Trzpień przegubowy do przegubu zawiasowego drzwi, okien i klap - Google Patents

Abstract

Przedmiot wynalazku stanowi trzpie n przegubowy do przegubu zawiasowego drzwi, okien i klap wyposa zony w odpowiednie ko lki sworzniowe, przy czym z po laczonych ze sob a w trzpie n przegubo- wy ko lków sworzniowych zrealizowane jest ustalenie trzpienia przegubowego wzgl edem po laczonych z nim obrotowo skrzyde l zawiasy przegubu zawiasowego. Na drugim ko ncu pierwszego ko lka sworz- niowego jest wykonany zatrzaskowy element lacz acy, a na drugim ko lku sworzniowym jest wykonany drugi zatrzaskowy element lacz acy, który roz lacznie-zatrzaskowo zaz ebia si e z zatrzaskowym ele- mentem lacz acym, wykonanym na drugim ko ncu pierwszego ko lka sworzniowego. Wed lug wynalazku, odcinek wydr azony (6), usytuowany na innym zako nczeniu pierwszego ko lka sworzniowego (2, 6) ukszta ltowany jest jako oddzielna tulejka sprz egaj aca (6), której wewn etrzna srednica odpowiada ze- wn etrznej srednicy drugiego ko lka sworzniowego (3), przy czym pierwszy zatrzaskowy element lacz a- cy (9) jest wykonany na wewn etrznej powierzchni tulejki sprz egaj acej (6), a drugi zatrzaskowy element lacz acy (13) jest wykonany na zewn etrznej powierzchni (14) drugiego kolka sworzniowego (3). Ponad- to, tulejka sprz egaj aca (6) na wewn etrznej powierzchni (8) p laszcza posiada trzeci zatrzaskowy ele- ment lacz acy (15), który wchodzi w przewa znie roz laczne zaz ebienie z czwartym zatrzaskowym ele- mentem lacz acym (16) wykonanym na zewn etrznej powierzchni (20) umieszczonego w tulejce sprz e- gaj acej (6) ko ncowego odcinka (17) pierwszego ko lka sworzniowego (2). PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest trzpień przegubowy do przegubu zawiasowego drzwi, okien i klap oraz tym podobnych elementów.

Znany trzpień przegubowy do przegubów zawiasowych składa się z kolka sworzniowego z nieprzelotowym gwintowanym otworem na jednym końcu. Kołek ten zostaje wsunięty z jednej strony do wzajemnie współosiowych tulejek skrzydeł zawiasy przegubu zawiasowego, a następnie z drugiej strony przegubu zawiasowego w otwór gwintowany poprzednio opisanego kołka sworzniowego zostaje wkręcony drugi kołek sworzniowy wykonany w formie śruby.

Przy wykonaniu trzpienia przegubowego w formie kołka sworzniowego z gwintowanym nieprzelotowym otworem oraz kołka sworzniowego wykonanego jako śruba wkręcona w ten nieprzelotowy gwintowany otwór wynika taki problem, że przy wzajemnym obrocie skrzydeł zawiasy przegubu zawiasowego oba te kołki mają tendencję do obrócenia się w przeciwnych kierunkach, co powoduje stopniowe luzowanie połączenia gwintowego obu tych kołków. Dla rozwiązania tego problemu są stosowane zabezpieczenia przed obrotem, w których jest przewidziany w kierunku promieniowym trzpienia przegubowego, względnie osi przegubu zawiasowego, występ w jednej z tulejek zawiasy, za pomocą którego może być wyeliminowany względny ruch obrotowy między obydwoma kołkami sworzniowymi trzpienia przegubowego. Wynikają jednak przy tym problemy z powodu tolerancji wykonawczych, ponieważ nigdy nie da się całkiem uniknąć luzu między biegnącymi w kierunku promieniowym elementami zabezpieczenia przed obrotem.

Ponadto w znanych tego rodzaju trzpieniach przegubowych jest przewidziane zabezpieczenie kołka sworzniowego od strony tulejki zawiasy, tak że unika się wysuwania się jednego albo drugiego kołka sworzniowego z tulejek zawiasy przegubu zawiasowego. Jest to często realizowane za pomocą małego wkrętu ustalającego, który przechodzi przez tulejkę zawiasy i wchodzi w pierścieniowy rowek wykonany na zewnętrznej powierzchni kolka stożkowego.

Przedmiotem wynalazku jest trzpień przegubowy do przegubu zawiasowego drzwi, okien i klap oraz tym podobnych, z pierwszym kołkiem sworzniowym, który na jednym końcu posiada promieniowy kołnierz, i z drugim kołkiem sworzniowym, który jest połączony z drugim końcem pierwszego kołka sworzniowego. Za pomocą promieniowego kołnierza pierwszego z połączonych ze sobą w trzpień przegubowy kołków sworzniowych, zrealizowane jest ustalenie trzpienia przegubowego względem połączonych z nim obrotowo skrzydeł zawiasy przegubu zawiasowego. Na drugim końcu pierwszego kołka sworzniowego jest wykonany zatrzaskowy element łączący, a na drugim kołku sworzniowym jest wykonany drugi zatrzaskowy element łączący, który rozłącznie-zatrzaskowo zazębia się z zatrzaskowym elementem łączącym, wykonanym na drugim końcu pierwszego kołka sworzniowego.

Istota wynalazku polega na tym, że odcinek wydrążony, usytuowany na innym zakończeniu pierwszego kołka sworzniowego, ukształtowany jest jako oddzielna tulejka sprzęgająca, której wewnętrzna średnica odpowiada zewnętrznej średnicy drugiego kołka sworzniowego. Pierwszy zatrzaskowy element łączący jest wykonany na wewnętrznej powierzchni tulejki sprzęgającej, a drugi zatrzaskowy element łączący jest wykonany na zewnętrznej powierzchni drugiego kołka sworzniowego i tym, że tulejka sprzęgająca na wewnętrznej powierzchni płaszcza posiada trzeci zatrzaskowy element łączący, który wchodzi w przeważnie rozłączne zazębienie z czwartym zatrzaskowym elementem łączącym, wykonanym na zewnętrznej powierzchni umieszczonego w tulejce sprzęgającej końcowego odcinka pierwszego kołka sworzniowego.

Korzystnie, pierwszy zatrzaskowy element łączący jest wykonany jako pierścieniowy występ albo pierścieniowy rowek, a drugi zatrzaskowy element łączący jest wykonany jako pierścieniowy rowek względnie pierścieniowy występ.

Wspomniany wyżej pierścieniowy występ posiada mniejsze pochylenie na tym boku, który jako pierwszy wchodzi w kontakt z drugim kołkiem sworzniowym przy łączeniu w jedną całość obu kołków sworzniowych, niż na drugim boku, który jest wykonany mniej więcej prostopadle do wzdłużnego kierunku trzpienia przegubowego.

Według wynalazku, drugi kołek sworzniowy, na końcu oddalonym od kołka sworzniowego posiada promieniowy kołnierz.

Przy połączonych ze sobą w trzpień przegubowy, kołkach sworzniowych, odległość między promieniowym kołnierzem pierwszego kołka sworzniowego, a promieniowym kołnierzem drugiego kołka sworzniowego, mierzona w kierunku wzdłużnym trzpienia przegubowego odpowiada mniej więcej

PL 201 798 B1 całkowitemu wymiarowi tulejek zawiasowych skrzydeł zawiasy przegubu zawiasowego, połączonych ze sobą obrotowo za pomocą trzpienia przegubowego.

Korzystnie, pierwszy kołek sworzniowy posiada promieniowoskośny stopień, którego wymiar odpowiada grubości ścianki tulejki sprzęgającej, a znajdująca się poza tulejką sprzęgającą, zewnętrzna powierzchnia pierwszego kołka sworzniowego i zewnętrzna powierzchnia płaszcza tulejki sprzęgającej wzajemnie się pokrywają, czyli leżą w jednej linii.

Trzeci zatrzaskowy element łączący na tulejce sprzęgającej jest wykonany jako pierścieniowy występ albo pierścieniowy rowek, a umieszczony na powierzchni zewnętrznej końcowego odcinka pierwszego kołka sworzniowego czwarty zatrzaskowy element łączący jest wykonany jako pierścieniowy rowek albo pierścieniowy występ.

W rozwiązaniu według wynalazku, pierś cieniowy występ na tulejce sprzę gającej na tym boku, który przy łączeniu w jedną całość tulejki sprzęgającej i pierwszego kołka sworzniowego jako pierwszy wchodzi w kontakt z pierwszym kołkiem sworzniowym, posiada mniejsze pochylenie niż na swoim drugim boku.

Korzystnie, drugi bok pierścieniowego występu na tulejce sprzęgającej jest wykonany mniej więcej prostopadle do wzdłużnego kierunku trzpienia przegubowego.

Powierzchnie czołowe pierwszego i drugiego kołka sworzniowego, leżące naprzeciw siebie wewnątrz tulejki sprzęgającej posiadają promieniowe do wewnątrz skierowane obwodowe sfazowania, przy czym w tulejce sprzęgającej i obejmującej ją koncentrycznie tulejce zawiasy, w obszarze między leżącymi naprzeciw siebie w tulejce sprzęgającej powierzchniami czołowymi obu kołków sworzniowych są wykonane współosiowe promieniowe otwory.

W korzystnym rozwiązaniu, kołki sworzniowe są wykonane z metalu a tulejka sprzęgająca jest wykonana z tworzywa sztucznego.

Wytworzenie zazębienia między tulejką sprzęgającą a przyporządkowanym do niej końcowym odcinkiem pierwszego kołka sworzniowego jest ułatwione, gdy pierścieniowy występ na tulejce sprzęgającej na tym swoim boku, który jako pierwszy wchodzi w kontakt z pierwszym kołkiem sworzniowym podczas składania w jedną całość tulejki sprzęgającej i pierwszego kołka sworzniowego, posiada pochylenie mniejsze niż na swoim drugim boku. Natomiast raz wytworzone zazębienie daje się ustalić i trwale zabezpieczyć, gdy drugi bok pierścieniowego wystę pu na tulejce sprzęgającej jest ukształtowany mniej więcej prostopadle do wzdłużnego kierunku trzpienia przegubowego.

Kołki sworzniowe są przeważnie wykonane z metalu, natomiast tulejka sprzęgająca może być wykonana z tworzywa sztucznego, jeśli pozwalają na to wymiary przegubu zawiasowego. W przeciwnym razie również tulejka sprzęgająca może być wykonana z metalu.

Dzięki zatrzaskowemu zazębieniu między obydwoma kołkami sworzniowymi tworzącymi trzpień przegubowy możliwy jest wzajemny obrót obu kołków bez zmiany osiowego wymiaru trzpienia przegubowego. Stworzenie zatrzaskowego zazębienia między obydwoma kołkami sworzniowymi tworzącymi trzpień przegubowy powoduje osiowe ustalenie obu kołków sworzniowych trzpienia przegubowego w kierunku wzdłużnym przegubu zawiasowego umożliwiając jednak ich wzajemny obrót. Jakiekolwiek procesy występujące przy otwieraniu okien, drzwi, klap i tym podobnych nie powodują rozłączenia obu kołków sworzniowych tworzących trzpień przegubowy. Zabezpieczenie kołków znane ze stanu techniki dla przegubów zawiasowych wyższej jakości, jest przy trzpieniu przegubowym według wynalazku osiągnięte automatycznie, nie występują przeguby zawiasowe z zabezpieczeniem lub bez. W przypadku trzpienia przegubowego według wynalazku nie są potrzebne ż adne zabezpieczenia przed obrotem, ponieważ obrót wzajemny kołków nie wpływa na osiowe ustalenie obu kołków sworzniowych.

Jeśli pierścieniowy występ na tym swoim boku, który przy składaniu w jedną całość obu kołków sworzniowych jako pierwszy wchodzi w kontakt z drugim kołkiem sworzniowym, posiada pochylenie mniejsze niż na swoim drugim boku, wtedy przez proste wetknięcie drugiego kołka sworzniowego w odcinek wydrążony pierwszego kołka sworzniowego moż na uzyskać trwałe zatrzaskowe połączenie obu kołków, bez obawy łatwego ich rozłączenia wskutek wzajemnego ruchu w kierunku wzdłużnym przegubu zawiasowego.

Rozłączenie obu kołków sworzniowych może zostać utrudnione, jeśli drugi bok pierścieniowego występu jest ukształtowany mniej więcej prostopadle do wzdłużnego kierunku trzpienia przegubowego.

PL 201 798 B1

Dzięki rozwiązaniu według wynalazku właściwy przegub zawiasowy utworzony przez trzpień przegubowy oraz obejmujące go koncentrycznie tulejki skrzydeł zawiasy może być chroniony przed wnikaniem szkodliwych zanieczyszczeń i tym podobnych. Korzystne jest, gdy odległość między kołnierzami pierwszego i drugiego kołka sworzniowego odpowiada mniej więcej całkowitemu wymiarowi tulejek skrzydeł zawiasy połączonych ze sobą obrotowo za pomocą trzpienia przegubowego. Uzyskuje się dzięki temu korzystny wygląd przegubu zawiasowego. Elastyczność konieczna na bezkołnierzowym końcu pierwszego kołka sworzniowego może być w prosty sposób zrealizowana przez wykonanie wydrążonego odcinka jako oddzielnej tulejki sprzęgającej. Przy tym materiał i wykonanie tulejki może być tak wybrane, by ułatwić proces zatrzaskiwania.

Przedmiot wynalazku został przedstawiony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia w widoku wzdłużnym formę wykonania trzpienia przegubowego według wynalazku do przegubu zawiasowego drzwi, okien, klap i tym podobnych, fig. 2 - obszar trzpienia przedstawionego na fig. 1, w powiększeniu, w którym to obszarze są połączone ze sobą pierwszy kołek sworzniowy z drugim koł kiem sworzniowym trzpienia przegubowego.

Trzpień przegubowy przedstawiony ogólnie na fig. 1 jest ważną częścią składową nieprzedstawionego na figurach przegubu zawiasowego, za pomocą którego są przegubowo łączone z ramą, odrzwiami i tym podobnymi drzwi, okna, klapy i tym podobne. Trzpień przegubowy łączy obrotowo skrzydło zawiasy od strony drzwi, okna, klapy ze skrzydłem zawiasy od strony ramy względnie odrzwi tworząc oś obrotu względnie wychyleń przegubu zawiasowego. Nieprzedstawione na figurach skrzydła zawiasy posiadają cylindryczne tulejki, za pomocą których skrzydła zawias są obrotowo zamocowane na trzpieniu przegubowym 1.

Trzpień przegubowy 1 przedstawiony na fig. 1 posiada pierwszy kołek sworzniowy 2 i drugi kołek sworzniowy 3. W przedstawionej formie wykonania trzpienia przegubowego 1 pierwszy kołek sworzniowy 2 ma na swoim górnym końcu promieniowy kołnierz 4. Za pomocą promieniowego kołnierza 4 zostaje osiągnięte osiowe ustalenie trzpienia przegubowego 1 względem obrotowo do niego przymocowanych nieprzedstawionych na figurach skrzydeł zawiasy.

Na oddalonym od pierwszego kołka sworzniowego 2 końcu również drugi kołek sworzniowy 3 posiada promieniowy kołnierz 5, który po montażu przegubu zawiasowego przylega do dolnej strony tulejki zawiasy najniżej położonego skrzydła zawiasy przegubu zawiasowego.

Pierwszy kołek sworzniowy 2 na zbliżonym do drugiego kołka sworzniowego 3 odcinku końcowym posiada odcinek wydrążony w formie tulejki sprzęgającej 6, co widać na fig. 2. W przedstawionej formie wykonania tulejka sprzęgająca swoją wolną powierzchnią czołową 7 styka się z górną stroną promieniowego kołnierza 5 drugiego kołka sworzniowego 3 skierowaną w stronę pierwszego kołka sworzniowego 2. Na wewnętrznej powierzchni 8 płaszcza tulejki sprzęgającej 6 jest wykonany pierwszy zatrzaskowy element łączący w formie promieniowego występu 9. Na swojej, na fig. 2 dolnej, powierzchni 10 pierścieniowy występ 9 na wewnętrznej powierzchni 8 płaszcza tulejki sprzęgającej 6 jest ukształtowany skośnie w formie pochylni, natomiast jego górna powierzchnia 11 jest zorientowana w zasadzie promieniowo do wzdłużnego kierunku 12 trzpienia przegubowego 1.

Pierścieniowemu występowi 9 na tulejce sprzęgającej jest przyporządkowany drugi zatrzaskowy element łączący 13, wykonany w postaci rowka pierścieniowego 13 na zewnętrznej powierzchni 14 drugiego kołka sworzniowego 3.

Przy składaniu w jedną całość obu kołków sworzniowych 2, 3 drugi kołek sworzniowy 2 swoim przyporządkowanym do pierwszego kołka sworzniowego 2 końcem wsuwa się do tulejki sprzęgającej 6 względnie do pustej cylindrycznej przestrzeni utworzonej przez tulejkę sprzęgającą 6. Drugi kołek sworzniowy 3 w cylindrycznie wydrążonej przestrzeni wędruje na fig. 2 w górę, przy czym swoim końcem zwróconym w stronę pierwszego kołka sworzniowego 2 wślizguje się po skośnym, względnie ukształtowanym w postaci pochylni, dolnym boku 10 pierścieniowego występu 9 wykonanego na wewnętrznej powierzchni 8 płaszcza tulejki sprzęgającej 6. Wymiany drugiego kołka sworzniowego 3 i pierwszego kołka sworzniowego 2, względnie tulejki sprzęgającej 6, są tak dobrane, że wolna powierzchnia czołowa 7 tulejki sprzęgającej 6 dochodzi do styku ze skierowaną w stronę pierwszego kołka sworzniowego 2 górną stroną promieniowego kołnierza 5 drugiego kolka sworzniowego 3, gdy pierścieniowy występ 9 na wewnętrznej powierzchni 8 płaszcza tulejki sprzęgającej znajdzie się w pierścieniowym rowku 13 na zewnętrznej powierzchni 14 drugiego kołka sworzniowego 3.

Po wzębieniu się pierścieniowego występu 9 na tulejce sprzęgającej w pierścieniowy rowek 13 drugiego kołka sworzniowego 3 drugi kołek sworzniowy 3 jest ustalony względem tulejki sprzęgającej 6, a więc również względem pierwszego kołka sworzniowego 2, w kierunku wzdłużnym 12 trzpienia

PL 201 798 B1 przegubowego 1. Względne przekręcenie się pierwszego kołka sworzniowego 2 względem drugiego kołka sworzniowego 3 nie ma żadnego wpływu na ustalenie obu kołków 2, 3 w kierunku wzdłużnym 12 trzpienia przegubowego 1.

W przedstawionej formie wykonania trzpienia przegubowego 1 według wynalazku, dolny koniec pierwszego kołka sworzniowego 2 stanowi tulejka sprzęgająca 6. Również między skierowanym w stronę drugiego kołka sworzniowego 3 końcem pierwszego kołka sworzniowego 2 a tulejką sprzęgającą 6 jest przewidziane połączenie zatrzaskowe, przy czym trzeci zatrzaskowy element łączący jest wykonany jako pierścieniowy występ 15 na wewnętrznej powierzchni 8 płaszcza tulejki sprzęgającej 6, a czwarty zatrzaskowy element łączący 16 jest wykonany jako pierścieniowy rowek 16 na powierzchni zewnętrznej końcowego odcinka 17 pierwszego kołka sworzniowego 2.

Bok 18 pierścieniowego występu 15 na tulejce sprzęgającej, który przed złożeniem w jedną całość pierwszego kołka sworzniowego 2 i tulejki sprzęgającej 6 jest zwrócony w stronę pierwszego kołka sworzniowego 2 jest ukształtowany skośnie w formie pochylni - podobnie jak w pierścieniowym występie 9 na tulejce sprzęgającej. Drugi, na fig. 2 dolny, bok 19 pierścieniowego występu 15 - jak w przypadku drugiego pierścieniowego występu 9 na tulejce sprzęgającej - jest zorientowany w kierunku promieniowym do wzdłużnego kierunku 12 trzpienia przegubowego 1. Przy składaniu w jedną całość pierwszego kołka sworzniowego 2 z tulejką sprzęgającą 6 odcinek końcowy 17 pierwszego kołka sworzniowego 2 ślizga się po skośnym boku 18 pierścieniowego występu 15 na tulejce sprzęgającej, aż pierścieniowy występ 15 osiądzie w promieniowym rowku 16 na zewnętrznej powierzchni 20 końcowego odcinka 17 pierwszego kołka sworzniowego 2.

Do jednostki, składającej się z pierwszego kołka sworzniowego 2 i tulejki sprzęgającej 6, przy montażu przegubu zawiasowego w wyżej wyjaśniony sposób zostaje wprowadzony drugi kołek sworzniowy 3. Gdy oba kołki sworzniowe 2, 3 i tulejka sprzęgająca 6 są ze sobą połączone, ruchy obrotowe tych części konstrukcyjnych nie wpływają na ustalenie tych części konstrukcyjnych w kierunku wzdłużnym 12 trzpienia przegubowego 1.

Tulejka sprzęgająca 6 na swojej, na fig. 2 górnej, powierzchni czołowej 21 posiada promieniowo do wewnątrz skierowane sfazowanie, które przy składaniu w jedną całość pierwszego kołka sworzniowego 2 i tulejki sprzęgającej 6 dochodzi do styku z odpowiednio ukształtowanym promieniowoskośnym stopniem 22 pierwszego kołka sworzniowego 2. Grubość ścianki tulejki sprzęgającej 6 odpowiada mierzonemu w kierunku promieniowym wymiarowi stopnia 22 na pierwszym kołku sworzniowym 2, tak że powierzchnia zewnętrzna 23 płaszcza tulejki sprzęgającej 6 pokrywa się z powierzchnią zewnętrzną 24 pierwszego kołka sworzniowego 2 powyżej stopnia 22.

Zwykle oba kołki sworzniowe 2, 3 trzpienia przegubowego 1 są wykonane z metalu. Tulejka sprzęgająca 6 może być wykonana z tworzywa sztucznego, którego właściwości elastyczne są pomocne przy montażu w jedną całość kołków sworzniowych 2, 3 i tulejki sprzęgającej 6. Jest również możliwe wykonanie tulejki sprzęgającej 6 z metalu. Tulejkę metalową stosuje się wtedy, gdy wynikająca z wymiarów przegubu zawiasowego grubość ścianki jest za mała, by wykonać ją z tworzywa sztucznego.

Na skierowanych ku sobie powierzchniach czołowych 25, 26 oba kołki sworzniowe 2, 3 posiadają obwodowe skośne sfazowania 27, 28. Ponadto między powierzchniami czołowymi 25, 26 obu kołków sworzniowych 2, 3 może być zachowany pewien odstęp, jak pokazano na fig. 2.

Aby umożliwić rozdzielenie zmontowanych ze sobą kołków sworzniowych 2, 3, w tulejce sprzęgającej 6 w obszarze obwodowych skośnych sfazowań 27, 28 między powierzchniami czołowymi 25, 26 jest wykonany niepokazany na figurach otwór, dający się doprowadzić do położenia w jednej linii z otworem wykonanym w odpowiedniej cylindrycznej tulejce zawiasy. Przez leżące w jednej linii otwory do przestrzeni między powierzchniami czołowymi 25, 26 może zostać wprowadzony trzpień, za pomocą którego drugi, na fig. 2 dolny, kołek sworzniowy 3 może być wyciskany do dołu, aż jego pierścieniowy rowek 13 przeskoczy przez pierścieniowy występ 9 na tulejce sprzęgającej i kołek bez problemu będzie mógł być wyjęty z tulejki sprzęgającej 6, a więc odłączony od pierwszego kołka sworzniowego 2.

Za pomocą zgodnej z wynalazkiem formy wykonania trzpienia przegubowego 1 zostaje zrealizowane wzajemne osiowe ustalenie części konstrukcyjnych tworzących trzpień przegubowy 1. Jakiekolwiek względne ruchy obrotowe poszczególnych części trzpienia przegubowego 1 i/albo cylindrycznych tulejek zawiasy osadzonych obrotowo za pomocą trzpienia przegubowego 1 nie mają wpływu na zwartość trzpienia przegubowego 1.

Claims (13)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Trzpień przegubowy do przegubu zawiasowego drzwi, okien i klap oraz tym podobnych, z pierwszym koł kiem sworzniowym, który na jednym koń cu posiada promieniowy koł nierz, i z drugim kołkiem sworzniowym, który jest połączony z drugim końcem pierwszego kołka sworzniowego, tak że za pomocą promieniowego kołnierza pierwszego z połączonych ze sobą w trzpień przegubowy kołków sworzniowych zrealizowane jest ustalenie trzpienia przegubowego względem połączonych z nim obrotowo skrzydeł zawiasy przegubu zawiasowego, przy czym na drugim końcu pierwszego kołka sworzniowego jest wykonany zatrzaskowy element łączący, a na drugim kołku sworzniowym jest wykonany drugi zatrzaskowy element łączący, który rozłącznie-zatrzaskowo zazębia się z zatrzaskowym elementem łączącym, wykonanym na drugim końcu pierwszego kołka sworzniowego, znamienny tym, że odcinek wydrążony (6), usytuowany na innym zakończeniu pierwszego kołka sworzniowego (2, 6) ukształtowany jest jako oddzielna tulejka sprzęgająca (6), której wewnętrzna średnica odpowiada zewnętrznej średnicy drugiego kołka sworzniowego (3), przy czym pierwszy zatrzaskowy element łączący (9) jest wykonany na wewnętrznej powierzchni tulejki sprzęgającej (6), a drugi zatrzaskowy element łączący (13) jest wykonany na zewnętrznej powierzchni (14) drugiego kołka sworzniowego (3) i tym, że tulejka sprzęgająca (6) na wewnętrznej powierzchni (8) płaszcza posiada trzeci zatrzaskowy element łączący (15), który wchodzi w przeważnie rozłączne zazębienie z czwartym zatrzaskowym elementem łączącym (16) wykonanym na zewnętrznej powierzchni (20) umieszczonego w tulejce sprzęgającej (6) końcowego odcinka (17) pierwszego kołka sworzniowego (2).
2. 2. Trzpień przegubowy według zastrz. 1, znamienny tym, że pierwszy zatrzaskowy element łączący (9) jest wykonany jako pierścieniowy występ (9) albo pierścieniowy rowek, a drugi zatrzaskowy element łączący (13) jest wykonany jako pierścieniowy rowek (13) względnie pierścieniowy występ.
3. 3. Trzpień przegubowy według zastrz. 2, znamienny tym, że pierścieniowy występ (9) posiada mniejsze pochylenie na tym boku (10), który jako pierwszy wchodzi w kontakt z drugim kołkiem sworzniowym (3) przy łączeniu w jedną całość obu kołków sworzniowych (2, 3), niż na drugim boku (11).
4. 4. Trzpień przegubowy według zastrz. 3, znamienny tym, że drugi bok (11) pierścieniowego występu (9) jest wykonany mniej więcej prostopadle do wzdłużnego kierunku (12) trzpienia przegubowego (1).
5. 5. Trzpień przegubowy według zastrz. 1 albo 3, znamienny tym, że drugi kołek sworzniowy (3) na końcu oddalonym od kołka sworzniowego (2) posiada promieniowy kołnierz (5).
6. 6. Trzpień przegubowy według zastrz. 5, znamienny tym, że przy połączonych ze sobą w trzpień przegubowy (1) kołkach sworzniowych (2, 3) odległość między promieniowym kołnierzem (4) pierwszego kołka sworzniowego (2) a promieniowym kołnierzem (5) drugiego kołka sworzniowego (3), mierzona w kierunku wzdłużnym (12) trzpienia przegubowego (1) odpowiada mniej więcej całkowitemu wymiarowi tulejek zawiasowych skrzydeł zawiasy przegubu zawiasowego, połączonych ze sobą obrotowo za pomocą trzpienia przegubowego (1)
7. 7. Trzpień przegubowy według zastrz. 1 albo 6, znamienny tym, że pierwszy kołek sworzniowy (2) posiada promieniowoskośny stopień (22), którego wymiar odpowiada grubości ścianki tulejki sprzęgającej (6), a znajdująca się poza tulejką sprzęgającą (6) zewnętrzna powierzchnia (24) pierwszego kołka sworzniowego (2) i zewnętrzna powierzchnia (23) płaszcza tulejki sprzęgającej (6) wzajemnie się pokrywają, czyli leżą w jednej linii.
8. 8. Trzpień przegubowy według zastrz. 1, znamienny tym, że trzeci zatrzaskowy element łączący (15) na tulejce sprzęgającej (6) jest wykonany jako pierścieniowy występ (15) albo pierścieniowy rowek, a umieszczony na powierzchni zewnętrznej (20) końcowego odcinka (17) pierwszego kołka sworzniowego (2) czwarty zatrzaskowy element łączący (16) jest wykonany jako pierścieniowy rowek (16) albo pierścieniowy występ.
9. 9. Trzpień przegubowy według zastrz. 8, znamienny tym, że pierścieniowy występ (15) na tulejce sprzęgającej na tym boku (18), który przy łączeniu w jedną całość tulejki sprzęgającej (6) i pierwszego kołka sworzniowego (2) jako pierwszy wchodzi w kontakt z pierwszym kołkiem sworzniowym (2), posiada mniejsze pochylenie niż na swoim drugim boku (19).
10. 10. Trzpień przegubowy według zastrz. 9, znamienny tym, że drugi bok (19) pierścieniowego występu (15) na tulejce sprzęgającej jest wykonany mniej więcej prostopadle do wzdłużnego kierunku (12) trzpienia przegubowego (1)

    PL 201 798 B1
11. 11. Trzpień przegubowy według zastrz. 1, znamienny tym, że leżące naprzeciw siebie wewnątrz tulejki sprzęgającej (6) powierzchnie czołowe (25, 26) pierwszego (2) i drugiego kołka sworzniowego (3) posiadają promieniowe do wewnątrz skierowane obwodowe sfazowania (27, 28), przy czym w tulejce sprzęgającej (6) i obejmującej ją koncentrycznie tulejce zawiasy w obszarze między leżącymi naprzeciw siebie w tulejce sprzęgającej (6) powierzchniami czołowymi (25, 26) obu kołków sworzniowych (2, 3) są wykonane współosiowe promieniowe otwory.
12. 12. Trzpień przegubowy według zastrz. 1 albo 11, znamienny tym, że kołki sworzniowe (2, 3) są wykonane z metalu.
13. 13. Trzpień przegubowy według zastrz. 1 albo 11, znamienny tym, że tulejka sprzęgająca (6) jest wykonana z tworzywa sztucznego.