PL200479B1 - Opakowanie do higienicznego przechowywania wyrobów chłonnych - Google Patents

Abstract

Wynalazek dotyczy opakowania do higienicznego przechowywania dwóch lub więcej podobnych, nie złożonych, cienkich wyrobów chłonnych, korzystnie mikrowkładek higienicznych (101), które są umieszczane jedna na drugiej w stosie (100), gdzie opakowanie to jest stabilne pod względem kształtu i odporne na wstrząsy oraz składa się z pojemnika (1) i wieczka (2), gdzie pojemnik (1) i wieczko (2) ograniczają razem przestrzeń (6) na składowanie przeznaczoną na wspomniany stos (100), przy czym przestrzeń na składowanie ma kształt pasujący w przybliżeniu do kształtu stosu.

Description

Opis wynalazku

Dziedzina techniki

Wynalazek dotyczy opakowania do higienicznego przechowywania dwóch lub więcej podobnych, nie złożonych, cienkich wyrobów chłonnych, ułożonych jeden na drugim w stosie, takich jak wkładki higieniczne, cienkie podpaski higieniczne lub podobne małe wyroby higieny osobistej, korzystnie, tak zwane mikrowkładki higieniczne. Opakowanie to ma stabilny kształt i jest odporne na wstrząsy oraz składa się z pojemnika i wieczka.

Stan techniki

Konwencjonalne opakowania do wyrobów chłonnych tego typu są zwykle wytwarzane z kartonu lub tworzyw sztucznych i często zawierają szereg wyrobów zapakowanych jeden za drugim. Poszczególne wyroby mogą być pakowane do takiego opakowania albo w stanie w jakim są albo w tak zwanych pojedynczych owinięciach, w których każdy wyrób jest zwykle zawinięty w folię z tworzywa sztucznego. W przypadku pojedynczych owinięć, sam wyrób nie styka się z otoczeniem do czasu jego użycia, co jest dobre z higienicznego punktu widzenia. Powszechnie stosowanym typem opakowań są pudełka kartonowe w formie równoległościanów, sześcianów lub innych wielościanów, zawierające szereg wyrobów, które mogą być pojedynczo owinięte. Innym sposobem jest pakowanie szeregu wyrobów, które są zwykle pojedynczo owinięte, w torebki z tworzywa sztucznego, takiego jak polietylen.

Problem z opakowaniami tego typu polega na tym, że w celu higienicznego przechowywania wyrobów chłonnych, trzeba je owijać pojedynczo. Samo pojedyncze owijanie jest skomplikowane z punktu widzenia zarówno procesu produkcji jak i technologicznego oraz jest również drogie, ponieważ każda pojedyncza podpaska higieniczna albo wkładka higieniczna musi być zawinięta w tworzywo sztuczne.

Wyroby te są również często składane w związku z pojedynczym owijaniem w celu zmniejszenia ich wymiarów. Samo składanie komplikuje proces wytwarzania i może mieć negatywny wpływ na zdolność tych wyrobów do wchłaniania cieczy, jak również pogarsza ich estetyczność. Jeżeli wyroby nie są pojedynczo owijane, ale umieszcza się je w takim stanie jak są w pudełkach albo w torebkach z tworzywa sztucznego, pojawia się ryzyko osiadania na nich brudu, pyłu lub podobnych zanieczyszczeń, w wyniku czego nie będą odczuwane w trakcie używania jako świeże. Innym problemem z konwencjonalnymi opakowaniami jest ich niedostosowanie do noszenia w torebkach damskich lub podobnych przedmiotach. Pudełko lub torebka z tworzywa sztucznego, z jakich są zrobione, łatwo pęka lub poddaje się ściskaniu, co może doprowadzić do wypadania poszczególnych wyrobów z opakowania. Jednym z rozwiązań tego problemu może być używanie przez użytkownika poszczególnych wyrobów owiniętych pojedynczo, ale z ryzykiem, że takie opakowanie ulegnie rozszczepieniu lub nie będzie wystarczająco chroniło wyrobu.

Przykłady opakowań do wielu wyrobów chłonnych podano w WO 96/24537 A1 i WO 98/06369 A1, a przykł ady wyrobów chł onnych owijanych pojedynczo podano w WO 88/10219 A1, WO 91/18574 A1 i EP 0 675 703 B1.

W patencie Stanów Zjednoczonych Ameryki nr 4,964,526 A opisano opakowanie do wyrobów higienicznych, takich jak podpaski higieniczne, wkładki higieniczne lub tampony. Opakowanie to jest skonstruowane w taki sposób, że użytkownik może z łatwością nosić szereg wyrobów higienicznych. Wadą opakowania tego typu jest jego niedostosowanie do specyficznych typów wyrobów chłonnych, przy jednoczesnych tak dużych wymiarach, że można w nim trzymać szereg wyrobów higienicznych różnych typów i o różnych wielkościach. Ponieważ opakowanie to nie jest zoptymalizowane do pewnego typu wyrobów chłonnych, więc nie nadaje się do zwartego składowania, transportu i handlu detalicznego.

Podobne opakowania lub pojemniki, które są przystosowane do specyficznego typu wyrobów chłonnych, opisano również w GB 2 269 162 A, US 5,579,916 A i US 3,557,853 A.

Skrócony opis wynalazku

Celem wynalazku jest rozwiązanie powyższego problemu i skonstruowanie opakowania higienicznego, które skutecznie chroniłoby wyroby chłonne przed brudem, kurzem lub podobnymi zanieczyszczeniami, bez konieczności ich pojedynczego owijania.

Opakowanie higieniczne do dwóch lub więcej podobnych wyrobów chłonnych umieszczonych jedno na drugim w stosie, takich jak wkładki higieniczne, cienkie podpaski higieniczne lub podobne małe wyroby higieniczne, korzystnie tak zwane mikrowkładki higieniczne, według wynalazku cechuje się tym, że ma stabilny kształt i jest odporne na wstrząsy oraz składa się z pojemnika i wieczka, przy

PL 200 479 B1 czym pojemnik i wieczko ograniczają razem pewną przestrzeń przeznaczoną na wspomniany stos, która to przestrzeń ma kształt pasujący w przybliżeniu do kształtu stosu.

Opis wynalazku

Wynalazek zapewnia opakowanie opisanego typu, które w zasadzie eliminuje wspomniane powyżej problemy.

Opakowanie to składa się z pojemnika i wieczka. Opakowanie i wieczko otaczają razem szereg sąsiadujących ze sobą, nie złożonych wyrobów chłonnych, korzystnie mikrowkładek higienicznych, umieszczonych jedna na drugiej w stosie. Opakowanie jest opakowaniem przestrzennym mającym kierunek podłużny, kierunek poprzeczny i kierunek wysokościowy, przy czym kierunki te są prostopadłe do siebie lub w przybliżeniu prostopadłe. Opakowanie to ma przestrzeń magazynową w kształcie odpowiadającym w przybliżeniu kształtowi stosu wkładek higienicznych podczas pakowania.

Korzystnie, opakowanie to ma kształt wydłużony z powierzchnią przednią, powierzchnią tylną, przeciwległą do powierzchni przedniej, dwiema powierzchniami bocznymi naprzeciwko siebie i powierzchnią końcową. W taki sam sposób jak pojemnik, wieczko ma powierzchnię przednią powierzchnię tylną, przeciwległą do powierzchni przedniej, dwie przeciwległe powierzchnie boczne znajdujące się naprzeciwko siebie oraz powierzchnię końcową. Powierzchnia końcowa na wieczku jest, korzystnie, płaska tak, że podczas transportu i sprzedaży opakowanie może stać pionowo z wieczkiem u dołu i pojemnikiem u góry.

W pojemniku znajduje się otwór pasujący do otworu w wieczku w taki sposób, ż e pomi ę dzy pojemnikiem a wieczkiem jest szczelne połączenie zapewniające eliminację wnikania do opakowania brudu, kurzu i podobnych zanieczyszczeń. Te dwa otwory znajdują się w pewnej odległości od i naprzeciwko powierzchni końcowej każdej, odpowiedniej części. Zatem otwór w pojemniku ma obwód ograniczony przez przednią, tylna i boczne powierzchnie pojemnika. W ten sam sposób otwór w wieczku ma obwód ograniczony przez przednią, tylną i boczne powierzchnie wieczka.

Opakowanie jest otwierane w ten sposób, że zdejmuje się lub przesuwa wieczko względem pojemnika. Według jednego z zalecanych przykładów wykonania, wieczko jest złączone z pojemnikiem za pomocą elementu złącznego, takiego jak zawias, który jest umieszczony w taki sposób, że tylna powierzchnia pojemnika jest połączona z tylną powierzchnią wieczka. W ten sposób wieczko jest połączone przegubowo z pojemnikiem.

W celu uniemoż liwienia wnikania do opakowania brudu, kurzu lub podobnych zanieczyszczeń , na pojemniku znajduje się obręcz, biegnąca, korzystnie, wzdłuż całego obwodu otworu w pojemniku. W odpowiedni sposób, w obszarze wzdłuż obwodu otworu w wieczku znajduje się odpowiednie zagłębienie. Obręcz pasuje do zagłębienia i w położeniu zamkniętym wchodzi w nie, w wyniku czego obręcz i zagłębienie dają razem szczelne połączenie.

Ważną właściwością opakowania jest jego odporność na wstrząsy i takie ukształtowanie, że wieczko silnie wchodzi w pojemnik tak, że opakowanie nie otwiera się samoczynnie podczas magazynowania albo też podczas uderzania w nie lub stukania. Ponieważ, korzystnie, opakowanie jest zaopatrzone w mechanizm blokujący w postaci blokady zatrzaskowej, możliwe jest zapewnienie bezpiecznego trzymania wkładek higienicznych. Blokada zatrzaskowa jest odpowiednio skonstruowana w powiązaniu z obrę czą i zagłębieniem. Wskutek dopasowania kształtu opakowania do jego przeznaczenia oraz wytwarzania go z odpowiedniego materiału, może ono również mieć stabilny kształt. Pojęcie stabilny kształt oznacza, że opakowanie nie odkształca się w żadnym zauważalnym stopniu pod obciążeniami, na jakie jest narażone w trakcie normalnego używania. Fakt, że opakowanie ma stabilny kształt oznacza również, że będzie ono mogło powracać do swojej początkowej postaci po odkształceniu.

Odpowiednimi materiałami na opakowanie są tworzywa sztuczne, takie jak polistyren (PS), polichlorek winylu (PVC), polietylen (PE), polipropylen (PP) i politereftalan etylenu (PET). Stosując w procesie wytwarzania materiał przezroczysty lub półprzeźroczysty można uformować opakowanie tak, że możliwe jest oglądanie stosu wkładek higienicznych z zewnątrz. Możliwe jest również wykonanie części opakowania jako przezroczystej lub półprzeźroczystej, na przykład stosując okienko na opakowaniu, przez które możliwe jest oglądanie wyrobów chłonnych. Innym rozwiązaniem alternatywnym może być przezroczyste lub półprzeźroczyste tylko wieczko albo pojemnik. Korzystnie, opakowanie to jest wytwarzane techniką wtryskiwania, rozdmuchu lub formowania próżniowego.

Skrócony opis figur

Wynalazek szczegółowo opisano na przykładach wykonania ilustrowanych figurami, na których przedstawiono: fig. 1 - otwarte opakowanie według wynalazku widziane z boku; fig. 2 - otwarte opa4

PL 200 479 B1 kowanie widziane z przodu; fig. 3 - zamknięte opakowanie według wynalazku widziane z boku; fig. 4 - zamknię te opakowanie widziane z przodu; fig. 5 - zamknię te opakowanie w rzucie od koń ca; fig. 6 - zamknię te opakowanie w przekroju pł aszczyzną VI-VI; fig. 7 - zamknię te opakowanie z obrę czą ; fig. 8 - mikrowkładka higieniczna widziana z góry; fig. 9 - wkładka higieniczna z fig. 8 w przekroju płaszczyzną IX-IX.

Szczegółowy opis figur i przykładów wykonania

Opakowanie do trzymania wyrobów chłonnych pokazano na fig. 1-5. Opakowanie to składa się z pojemnika 1 i wieczka 2. Zadaniem pojemnika i wieczka jest otaczanie razem szeregu nie złożonych mikrowkładek higienicznych, albo podobnych wyrobów chłonnych 101, umieszczonych jedno na drugim w stosie 100. Mikrowkładka higieniczna cechuje się tym, że jest lekko wydłużona w kierunku podłużnym i poprzecznym w porównaniu z tradycyjnymi wkładkami higienicznymi. Opakowanie ma kształt przestrzenny z kierunkiem podłużnym 3 kierunkiem poprzecznym 4 i kierunkiem wysokościowym 5, przy czym te różne kierunki są do siebie prostopadłe albo w przybliżeniu prostopadłe. Opakowanie to ma obszar magazynowania 6, który jest ograniczony przez pojemnik 1 i wieczko 2. Obszar magazynowania 6 ma kształt, tj. rozciągłość w kierunku podłużnym, poprzecznym i wysokościowym, które w przybliżeniu odpowiadają rozciągłości, jaką stos 100 wkładek higienicznych ma podczas pakowania. Wskutek tego, że kształt opakowania jest przystosowany do stosu, może ono być zwarte, małe, estetyczne i łatwe do obsługi przez użytkownika. Wygodnie, obszar magazynowania 6 ma nieco większą rozciągłość w kierunku podłużnym, poprzecznym i wysokościowym niż stos 100 ze względu na zapewnienie możliwości łatwego umieszczania wkładek higienicznych w opakowaniu podczas rzeczywistego etapu pakowania w procesie produkcyjnym. Ze względu na kształt obszaru magazynowania 6, opakowanie obejmuje stos 100 w taki sposób, że wkładki higieniczne leżą bezpiecznie podczas transportu i magazynowania.

W pojemniku 1 znajduje się otwór 7 współpracujący z otworem 8 w wieczku 2 w taki sposób, ż e pomiędzy pojemnikiem a wieczkiem 1, 2 uzyskuje się szczelne zamknięcie w celu eliminacji wnikania do opakowania brudu, kurzu lub podobnych elementów.

Pojemnik 1 może mieć dowolny kształt nadający się do wyrobów, jakie mają być w nim trzymane, dopóki jest przystosowany do współdziałania z wieczkiem 2 za pomocą pojemnika wraz z wieczkiem, tworzącymi przestrzeń, która odpowiada w przybliżeniu rozciągłości stosu wkładek higienicznych. Na fig. 1-5, pojemnik 1 ma kształt wydłużony z powierzchnią przednią 9, powierzchnią tylną 10, przeciwległą do powierzchni przedniej 9, dwiema powierzchniami bocznymi 11 przeciwległymi do siebie oraz powierzchnią końcową 12. Wspomniany powyżej otwór 7 w pojemniku znajduje się w pewnej odległości od powierzchni końcowej 10, a obwód otworu 7 jest ograniczony przez powierzchnię przednią, powierzchnię tylną i powierzchnie boczne pojemnika. Powierzchnia tylna 10 ma rozciągłość w kierunku podł u ż nym 3, która jest wię ksza niż rozcią g ł o ść powierzchni przedniej 9, w wyniku czego powierzchnie boczne 11 są skośne w otworze 7. Korzystnie, powierzchnia końcowa 12 ma kształt zaokrąglony bez ostrych naroży tak, że opakowanie jest małe i zwarte i nie zaczepia się ani nie przywiera do różnych obiektów podczas trzymania w, na przykład, torebce damskiej. Pozostałe powierzchnie pojemnika są również skonstruowane względem siebie tak, że przechodzą stopniowo w siebie bez ostrych naroży lub krawędzi, jak widać na figurach.

W taki sam sposób jak pojemnik 1, wieczko 2 ma powierzchnię przednią 13, powierzchnię tylną 14, znajdującą się naprzeciwko powierzchni przedniej 13, dwie powierzchnie boczne 15, które są naprzeciwko siebie, oraz powierzchnię końcową 16. Otwór 8 w wieczku znajduje się w pewnej odległości od powierzchni końcowej 16, a otwór 7 jest ograniczony powierzchnią przednią 13, powierzchnią tylną 14 i powierzchniami bocznymi 15 wieczka. W wieczku tylna powierzchnia ma rozcią głość w kierunku podłużnym 3, która jest mniejsza niż powierzchni przedniej 13, w wyniku czego powierzchnie boczne 15 są również skośne w celu ich dopasowania do pojemnika 1. Korzystnie, powierzchnia końcowa 16 wieczka jest płaska tak, że podczas transportu i sprzedaży opakowanie może stać pionowo z wieczkiem znajdującym się u dołu i pojemnikiem u góry, patrz fig. 3 i 4. Również w wieczku różne powierzchnie przechodzą stopniowo jedna w drugą bez ostrych narożników lub krawędzi.

Otwór 7 w pojemniku i otwór 8 w wieczku są skonstruowane tak, żeby wieczko 2 mogło współdziałać w sposób rozłączalny z pojemnikiem 1, tj. opakowanie jest otwierane w ten sposób, że zdejmuje się wieczko z pojemnika albo przemieszcza je względem niego. W zalecanym przykładzie wykonania, wieczko 2 jest połączone z pojemnikiem za pomocą członu przegubowego 17, na przykład zawiasu, który jest umieszczony tak, że tylna powierzchnia 10 pojemnika jest połączona z tylną powierzchnią 14 wieczka. W ten sposób wieczko jest połączone przegubowo z pojemnikiem za pomocą

PL 200 479 B1 elementu złącznego, co umożliwia następnie otwieranie opakowania poprzez odepchnięcie przedniej powierzchni 13 wieczka od pojemnika, patrz fig. 1.

Skośna konstrukcja powierzchni bocznych 11, 15 pojemnika i wieczka oraz usytuowanie członu przegubowego 17 na tylnej powierzchni 10 pojemnika wysoko na opakowaniu oznacza możliwość wykonania małego i zwartego opakowania bez ryzyka złapania przedniej powierzchni 13 wieczka przez stos 100 podczas otwierania opakowania. Wskutek tego, że przednia powierzchnia 9 pojemnika ma rozciągłość w kierunku podłużnym 3 mniejszą niż rozciągłość tylnej powierzchni 10, jest również łatwo wyjąć wkładki do majtek z pojemnika po odchyleniu wieczka względem pojemnika. Kąt na obwodzie powierzchni bocznych 11, 15 w otworach pojemnika i wieczka względem kierunku wysokościowego może zmieniać się w zależności od konstrukcji opakowania. Korzystnie, kąt α, którego wierzchołek znajduje się w członie przegubowym 17 i biegnie od linii równoległej do kierunku wysokościowego do obwodu powierzchni bocznych 11, 15 w otworach kiedy opakowanie jest zamknięte, jest w przedziale 0-70°, patrz fig. 3. W zalecanym przykładzie wykonania, kąt α wynosi około 30°. W zakresie wynalazku możliwe jest również wykonanie otworu w taki sposób, że kąt α jest ujemny.

Ze względu na zaokrąglony kształt powierzchni końcowej 12 pojemnika, górna powierzchnia stosu 100 ma nieco wklęsły kształt po jego umieszczeniu w opakowaniu (patrz fig. 1), ponieważ te wkładki higieniczne, które leżą w środku stosu, znajdują się niżej w opakowaniu niż te, które leżą na zewnętrznych krawędziach stosu. Wklęsły kształt stosu ułatwia użytkownikowi trzymanie tych wkładek higienicznych, które leżą najbardziej z przodu w stosie, najbliżej przedniej powierzchni 9 pojemnika i w ten sposób użytkownik może uniknąć wyjmowania z opakowania naraz więcej niż jednej wkładki higienicznej. Powierzchnia końcowa 12 nie musi być zaokrąglona, ale może, alternatywnie, być pofalowana, albo może mieć dowolny nieregularny kształt w celu nadania górnej powierzchni stosu kształtu ułatwiającego wyjmowanie wkładek higienicznych. Powierzchnia końcowa 12 może również być płaska tak, żeby podczas transportu i sprzedaży opakowanie mogło stać pionowo z pojemnikiem znajdującym się na dole. W odpowiedni sposób, powierzchnia końcowa 16 wieczka nie musi być płaska, ale może być, alternatywnie, zaokrąglona lub nieregularna.

W celu zapobiegnię cia wnikaniu brudu, kurzu lub podobnych zanieczyszczeń do opakowania, na pojemniku 1 znajduje się obręcz 18, korzystnie wzdłuż całego obwodu otworu 7 pojemnika. W odpowiedni sposób, w obszarze wzdłuż obwodu otworu 8 wieczka znajduje się zagłębienie 19, które może współpracować z obręczą 18 kiedy opakowanie jest zamknięte w wyniku obracania wieczka ku pojemnikowi. Obręcz 18 pasuje do zagłębienia 19 i w położeniu zamkniętym obręcz 18 wchodzi w zagłębienie 19, w wyniku czego obręcz 18 tworzy silne uszczelnienie i działa jak bariera przeciwko brudowi, kurzowi lub podobnym zanieczyszczeniom (patrz fig. 6). Alternatywnie, w zakresie wynalazku możliwe jest usytuowanie obręczy na wieczku, a zagłębienia na pojemniku. Odpowiednim sposobem skonstruowania obręczy i zagłębienia jest po prostu wykonanie wieczka i pojemnika w taki sposób, żeby materiał w obszarze odpowiednich otworów miał mniejszą grubość (patrz fig. 6).

Ważną właściwością opakowania jest jego odporność na wstrząsy. Dlatego powinno ono być wytwarzane z materiału, który nie pęka pod działaniem na opakowanie ciśnienia, uderzeń lub stuknięć, albo jeżeli opakowanie jest upuszczane na podłogę lub ziemię. Ponadto, kiedy opakowanie jest zamknięte, to powinno być uformowane w taki sposób, żeby wieczko silnie siedziało na pojemniku tak, żeby opakowanie nie otwierało się samoczynnie podczas trzymania, na przykład w torebce damskiej, albo podczas uderzania lub stukania w nie. Zatem korzystne jest skonstruowanie i wykonanie wieczka w taki sposób wzglę dem pojemnika, ż eby do otwarcia opakowania był a potrzebna pewna sił a. Sił a ta powinna być na tyle duża, żeby zapewniała higieniczne składowanie, a równocześnie opakowanie nie powinno być odczuwane jako trudne do otwierania. Możliwe jest zapewnienie bezpiecznego składowania wkładek higienicznych poprzez zastosowanie na opakowaniu mechanizmu blokującego w postaci blokady zatrzaskowej 20. Blokada zatrzaskowa 20 jest odpowiednio skonstruowana względem obręczy 18 i zagłębienia 19. W przykładzie wykonania z fig. 1-6, obręcz 18 ma na części swojego obwodu, korzystnie na przedniej powierzchni 9 pojemnika, a zagłębienie 19 ma na części swojego obwodu, korzystnie na przedniej powierzchni 13 wieczka, karb 22 pasujący do języczka 21. Wskutek tego, że pojemnik i wieczko są lekko giętkie, języczek może trzymać karb kiedy opakowanie jest zamknięte, w wyniku czego wieczko jest silnie zablokowane względem pojemnika. Opakowanie otwiera się odpychając wieczko od pojemnika w miejscu blokady zatrzaskowej 20 siłą przekraczająca siłę trzymającą blokadę zatrzaskową. Dla ułatwienia otwierania możliwe jest również naciskanie w dół na przednią powierzchnię pojemnika bezpośrednio pod blokadą zatrzaskową w celu uwolnienia języczka 21 z karbu 22 z równoczesnym popchnięciem wieczka w górę. W celu ułatwienia wciskania, na przedniej

PL 200 479 B1 powierzchni pojemnika może znajdować się uchwyt 23 pod kciuk w formie zagłębienia w powierzchni (patrz figury). Zmieniając postać języczka 21 i karbu 22 w kierunku podłużnym i poprzecznym, a także wzdłuż obwodu otworów 7, 8 wieczka i pojemnika, można zmieniać siłę blokady zatrzaskowej 20. Możliwe jest również w wynalazku skonstruowanie języczka 21 i karbu 22, odpowiednio, na wieczku i pojemniku, albo uż ycie innych typów blokad zatrzaskowych albo elementów uchwytowych, takich jak haczyki lub podobne.

Jeżeli opakowanie ma zapewniać higieniczne przechowywanie wyrobów chłonnych, istotne jest żeby chroniło wyroby przed uderzeniami lub stuknięciami, a równocześnie skutecznie zapobiegało wnikaniu w nie brudu i kurzu i zanieczyszczaniu wyrobów. Wyrobowi można nadać stabilność kształtu, nadając mu kształt przystosowany do jego zadań i wytwarzając go z odpowiedniego materiału. Termin stabilny pod względem kształtu oznacza, że opakowanie nie odkształca się w zauważalnym stopniu pod działaniem dowolnego naprężenia, jakie może pojawić się w trakcie normalnego użytkowania, na przykład kiedy nosi się je w torebce damskiej lub w podobnych warunkach. Stabilność kształtu opakowania pociąga za sobą również jego odporność na uderzenia i stuknięcia bez zauważalnego odkształcenia oraz odzyskiwanie, albo częściowe odzyskiwanie, przez nie swojego pierwotnego kształtu po odkształceniu.

Odpowiednimi materiałami na opakowanie są przezroczyste, półprzeźroczyste lub nieprzezroczyste tworzywa sztuczne, takie jak, na przykład, polistyren (PS), polichlorek winylu (PVC), polietylen (PE), polipropylen (PP) albo politereftalan etylenowy (PET), a korzystnie używa się polipropylenu (PP). Stosując w trakcie wytwarzania materiał przezroczysty lub półprzeźroczysty, opakowanie to można uformować w taki sposób, żeby było można zobaczyć stos wkładek higienicznych z zewnątrz. Opakowanie to można wytwarzać techniką wtryskową, rozdmuchu lub techniką formowania próżniowego. W procesie formowania wtryskowego stosuje się formę z komorą odpowiadającą wymiarom opakowania. Podczas rzeczywistego formowania wtryskowego, stopione tworzywo sztuczne jest wtłaczane do komory, a po utwardzeniu tworzywa sztucznego opakowanie jest wyjmowane z formy. Korzystnie, całe opakowanie jest formowane wtryskowo zarówno z wieczkiem jak i pojemnikiem, a także z członem przegubowym z tego samego materiału, w jednym urządzeniu o działaniu ciągłym. Grubość materiału opakowania powinna wynosić w zakresie 0,5-3,5 mm, a korzystnie 1,2 mm, przy czym grubość materiału powinna być, korzystnie, taka sama na całym opakowaniu. W trakcie wytwarzania istnieje możliwość nadania powierzchniom opakowania różnych struktur powierzchniowych albo zaopatrzenia ich w elementy konstrukcyjne, takie jak elementy graficzne, znaki firmowe lub podobne, w celu nadania im atrakcyjnego i przyjemnego wyglądu. Elementy konstrukcyjne mogą być uformowane, wygodnie, bezpośrednio podczas formowania wtryskowego w ten sposób, że rzeźbi się w formie odpowiednie wzory reliefowe, które są odtwarzane na opakowaniu albo za pomocą narzędzia z powierzchniami naprzemiennie matowymi i błyszczącymi, które wytwarzają na powierzchniach opakowania wzory złożone z elementów matowych i błyszczących. Można również opakowanie pokryć wzorami lub podobnymi elementami po jego wyjęciu z formy. Ponieważ, korzystnie, opakowanie jest wykonane z tworzywa sztucznego, moż liwe jest nadanie mu róż nych barw tak, ż eby wyglą dał o atrakcyjnie.

Odpowiednia liczba wyrobów chłonnych na opakowanie może wynosić, na przykład, 2-40, w zależności od typu wyrobu chłonnego, jaki ma być pakowany oraz w zależności od stopnia rozciągłości opakowania w kierunku wysokości. Rozciągłość opakowania w kierunku wysokości można łatwo przystosować do odpowiedniej liczby wyrobów. Rozciągłość opakowania w kierunku podłużnym i poprzecznym całkowicie zależy od rozciągłości wyrobów chłonnych w odpowiednich kierunkach oraz wymiarów i kształtu miejsca na magazynowanie, stanowiącego podstawę rozciągłości opakowania. Opakowanie na małe wyroby chłonne, takie jak mikrowkładki higieniczne lub podobne, powinny, w położeniu zamkniętym, mieć największą długość w kierunku podłużnym 70-150 mm, największą szerokość w kierunku poprzecznym 40-70 mm i największą wysokość w kierunku wysokości w przedziale 5-60 mm, w zależności od wysokości stosu. W jednym z konkretnych zalecanych przykładów wykonania opakowanie ma największą długość około 100 mm, największą szerokość około 50 mm i największą wysokość około 39 mm.

Po zapakowaniu stosu 100 wkładek higienicznych 101 do opakowania i prawidłowym zamknięciu wieczka, korzystne jest zapewnienie opakowania z dodatkową ochroną w celu zagwarantowania klientowi, że nie było ono otwierane podczas sprzedaży. Skutecznym sposobem zapobiegania niepożądanemu otwieraniu opakowania przed sprzedażą jest zaopatrzenie go w obręcz 24 złożoną z folii z tworzywa sztucznego lub podobnego materiał u, która otacza co najmniej część pojemnika 1, a takż e część wieczka 2 w obszarze na zewnątrz opakowania, gdzie otwór 7 pojemnika współdziała z otwoPL 200 479 B1 rem 8 wieczka (patrz fig. 7). Po umieszczeniu obręczy 24 zarówno na pojemniku jak i na wieczku i jej skonstruowaniu w taki sposób, że trzeba ją usunąć przed otwarciem opakowania, użytkownik może łatwo zobaczyć, czy opakowanie było otwarte czy nie. Obręcz można wytworzyć z folii kurczliwej z, na przykład, politereftalanu etylenowego (PET) albo, bardziej korzystnie, z orientowanego polistyrenu (OPS), który jest uformowany w postaci tuby, która jest nasuwana na opakowanie a następnie delikatnie ogrzewana tak, żeby zamknęła się wokół opakowania.

W celu uł atwienia zdejmowania obrę czy moż liwe jest zaopatrzenie jej w perforację , element przedzierany lub podobny. Odpowiednie jest również zaopatrzenie obręczy w informacje o wyrobie, znaki handlowe lub podobne, ponieważ jest znacznie prościej i taniej nadrukować ten typ informacji na folii z tworzywa sztucznego niż na gotowym pojemniku. W celu zaopatrzenia opakowania w możliwie dużo informacji, obręcz powinna być tak uformowana, żeby pokrywała większą część powierzchni opakowania. Ponieważ możliwe jest drukowanie na obręczy, więc można to wykorzystać do wzmocnienia wrażenia wywieranego przez opakowanie podczas jego sprzedaży oraz do zapewnienia mu dyskrecji po zdjęciu obręczy.

W zakresie wynalazku moż liwe jest umieszczanie otworu w opakowaniu w inny sposób niż opisany powyżej, w którym opakowanie jest podzielone w kierunku podłużnym 3 na pojemnik i wieczko 2. Na przykład możliwe jest utworzenie opakowania tak, żeby było podzielone w kierunku poprzecznym lub wysokościowym. Możliwe jest również utworzenie otworu w inny sposób i utworzenie pojemnika i wieczka z prostymi powierzchniami bocznymi.

Odpowiednimi wyrobami chłonnymi do opakowania tego typu są wkładki higieniczne lub podpaski higieniczne. Tak zwane mikrowkładki higieniczne, nadające się do takiego opakowania, opisano szczegółowo dalej. Wyróżniającą cechą mikrowkładek higienicznych jest to, że mają one małą rozciągłość w kierunku podłużnym i kierunku poprzecznym w porównaniu z tradycyjnymi wkładkami higienicznymi. Wkładka higieniczna ma długość w kierunku podłużnym w przedziale 65-100 mm i największą szerokość w kierunku poprzecznym 35-55 mm. W konkretnym zalecanym przykładzie wykonania wkładka higieniczna ma długość 91 mm i największą szerokość 42 mm.

Wkładka higieniczna 101 z fig. 8 i 9 ma kształt w przybliżeniu wydłużony z kierunkiem podłużnym 108 i kierunkiem poprzecznym 109 oraz ma dwa długie boki 102, 103, dwa boki krótkie 104, 105, pierwszą część końcową 106 przeznaczoną do umieszczania z przodu użytkownika, drugą część końcową 107 przeznaczoną do umieszczania z tyłu użytkownika. Wkładka higieniczna ma stronę górną 110, która ma być zwrócona ku użytkownikowi podczas używania, oraz stronę spodnią 111, która ma być odwrócona od użytkownika podczas używania.

W skład wkładki higienicznej wchodzi przepuszczalna dla cieczy warstwa wierzchnia 112 znajdująca się na górnej stronie tak, że podczas używania jest zwrócona ku użytkownikowi, oraz nieprzepuszczalna dla cieczy warstwa spodnia 113 na spodzie. Pomiędzy warstwą wierzchnią 112 a warstwą spodnią 113 znajduje się wkład chłonny 114. Warstwa wierzchnia i warstwa spodnia są odpowiednio połączone z wkładem chłonnym za pomocą kleju. Warstwa wierzchnia 112 i warstwa spodnia 113 mogą mieć tę samą rozciągłość w kierunku podłużnym i poprzecznym jak wkład chłonny 114 (patrz fig. 9). Możliwe jest również utworzenie wkładki higienicznej tak, że warstwa wierzchnia 112 i warstwa spodnia 113 mają większą rozciągłość niż wkład chłonny 114. W tym wypadku warstwa wierzchnia i warstwa spodnia są połączone ze sobą w obszarze znajdują cym się na zewną trz wkł adu chł onnego wokół obrzeża wkładu chłonnego, gdzie wokół krawędzi wkładki higienicznej jest utworzone obrzeże. W procesie produkcji wkładki higienicznej różne warstwy można prasować ze sobą w trakcie klejenia za pomocą walca deseniowego, na przykład wokół krawędzi wkładki higienicznej. Możliwe jest również odciskanie w wyrobie wzoru podczas procesu produkcji.

Na fig. 9 pokazano przekrój przez wkładkę higieniczną z fig. 8 płaszczyzna IX-IX. Na spodzie wkładki higienicznej znajdują się elementy łączące w postaci kleju samoprzylepnego 115. Klej 115 może pokrywać cały spód, może być naniesiony w formie równoległych pasków wzdłuż spodu albo nałożony na spód w formie innego odpowiedniego wzoru, takiego jak żeberka lub plamki. Na kleju 115 znajduje się zdejmowana warstwa ochronna 116, którą użytkownik usuwa przed włożeniem wkładki higienicznej w swoją bieliznę. Warstwa ochronna 116 może być, na przykład, tak zwanym papierem abhezyjnym, który może składać się z warstwy papieru pokrytego silikonem.

Materiał powierzchniowy 112 może być dowolnym, wygodnym materiałem, na przykład włókniną, perforowaną folią z tworzywa sztucznego albo laminatem perforowanej folii z tworzywa sztucznego z włókniną .

PL 200 479 B1

Warstwa spodnia 113 składa się z materiału nieprzepuszczalnego dla cieczy, takiego jak cienka, nieprzepuszczalna dla cieczy folia z tworzywa sztucznego, albo materiał, który sam jest przepuszczalny dla cieczy, ale który został pokryty warstwą tworzywa sztucznego, żywicy lub jakiegoś innego materiału szczelnego dla cieczy. Warstwa barierowa 113 może zatem składać się z dowolnego materiału spełniającego kryteria nieprzepuszczalności dla cieczy tak, że zapobiega przeciekom od spodu i cechuje się odpowiednią do tego celu giętkością i przyjaznością dla skóry. Przykładami odpowiednich materiałów są folie z tworzywa sztucznego z polietylenu, poliestru lub polipropylenu, włókniny i laminaty włóknin z foliami z tworzywa sztucznego. Warstwa spodnia skł adają ca się z laminatu nieprzepuszczalnej dla cieczy warstwy z tworzywa sztucznego, zwróconej ku warstwie chłonnej, i włókniny zwróconej ku bieliźnie użytkownika, daje warstwę barierową dla cieczy, odczuwaną jak materiał tekstylny. Istnieje również możliwość wytwarzania warstwy spodniej wkładki higienicznej z przewiewną warstwą spodnią z, na przykład, materiału SMS (spunbond-meltblown-spunbond) albo przewiewnej folii z tworzywa sztucznego, na przykład z polietylenu.

Korzystnie, wkład chłonny 114 jest wytwarzany z włókien naturalnych, takich jak puszysta celuloza, chłonne włókna syntetyczne lub mieszanki włókien naturalnych z włóknami syntetycznymi. Korzystnie, wkład chłonny 114 składa się z tak zwanego materiału formowanego pneumatycznie, tj. wkładu celulozowego formowanego pneumatycznie. Możliwe jest również wmieszanie we wkład chłonny tak zwanych superabsorbentów. Superabsorbent jest polimerem zdolnym do wchłaniania cieczy w ilości kilka razy przewyższającej jego wagę. Wkład chłonny 114 może również zawierać dodatkowe składniki, takie jak elementy stabilizujące kształt, elementy rozpraszające ciecze albo środki wiążące. Możliwe jest również użycie we wkładzie chłonnym różnych rodzajów chłonnych materiałów piankowych.

Pomiędzy warstwą wierzchnią a wkładem chłonnym może znajdować się warstwa odbiorcza. Warstwa odbiorcza ma zadanie wciągania cieczy w wyrób chłonny i transportowania jej w dół do wkładu chłonnego 114. Warstwa odbiorcza może być z, na przykład, materiału włókninowego o małej gęstości.

Wkładka higieniczna 101 może mieć inny kształt niż opisany powyżej. Inne dopuszczalne kształty tego typu wyrobów chłonnych mogą być, na przykład, prostokątne, trójkątne, podobne do klepsydry, okrągłe lub owalne. Opakowanie może zatem mieć również inną formę niż opisana, ponieważ o jego konstrukcji decyduje kształt wkładu chłonnego.

Nie należy uważać, że wynalazek jest ograniczony do powyższych przykładów wykonania, ponieważ służą one wyłącznie do jego objaśniania. W zakresie wynalazku możliwe jest również łączenie ze sobą właściwości z różnych przykładów wykonania.

Claims (14)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Opakowanie do higienicznego przechowywania dwóch lub więcej podobnych, nie złożonych, cienkich wkładek higienicznych, cienkich podpasek higienicznych lub podobnych małych wyrobów higienicznych (101), korzystnie tak zwanych mikrowkładek higienicznych, które są umieszczane jedna na drugiej w stosie (100), gdzie opakowanie to jest stabilne pod względem kształtu i odporne na wstrząsy oraz składa się z pojemnika (1) i wieczka (2), gdzie pojemnik (1) i wieczko (2) ograniczają razem przestrzeń (6) na składowanie przeznaczoną na wspomniany stos (100), przy czym we wspomnianym pojemniku (1) znajduje się otwór (7), który współdziała z otworem (8) znajdującym się w wieczku (2) tak, ż e pomię dzy otworami (7, 8) uzyskuje się silne uszczelnienie, znamienne tym, ż e przestrzeń (6) na składowanie ma kształt pasującą w przybliżeniu do kształtu stosu (100).
2. 2. Opakowanie według zastrz. 1, znamienne tym, że pojemnik (1) ma obręcz (18), która jest dopasowana do zagłębienia (19) w wieczku (2).
3. 3. Opakowanie według dowolnego jednego z zastrz. 1-2, znamienne tym, że pojemnik (1) ma powierzchnię przednią (9) powierzchnię tylną (10), przeciwległą do powierzchni przedniej (9), dwie przeciwległe powierzchnie boczne (11) i powierzchnię końcową (12) oraz tym, że wieczko (2) ma powierzchnię przednią (13) oraz powierzchnię tylną (14) przeciwległą do powierzchni przedniej (13), dwie przeciwległe powierzchnie boczne (15) i powierzchnię końcową (16).
4. 4. Opakowanie według zastrz. 3, znamienne tym, że powierzchnia końcowa (12) pojemnika (1) ma kształt zaokrąglony.

   PL 200 479 B1
5. 5. Opakowanie wedł ug zastrz. 3, znamienne tym, ż e powierzchnia koń cowa (16) wieczka (2) jest płaska.
6. 6. Opakowanie według dowolnego jednego z zastrz. poprzednich, znamienne tym, że wieczko (2) jest przymocowane zawiasowo do pojemnika (1) za pomocą elementu złącznego (17).
7. 7. Opakowanie według zastrz. 6, znamienne tym, że człon złączny (17) łączy powierzchnię tylną pojemnika (10) z powierzchnią tylną wieczka (14).
8. 8. Opakowanie według dowolnego jednego z zastrz. 2-7, znamienne tym, ż e jest wyposażone w mechanizm blokują cy w postaci blokady zatrzaskowej (20).
9. 9. Opakowanie według zastrz. 8, znamienne tym, ż e blokada zatrzaskowa (20) znajduje się w pobliżu obręczy (18) i zagłębienia (19), przy czym wzdłuż części obwodu obręczy (18), korzystnie na powierzchni przedniej pojemnika (9) znajduje się języczek (21), a w zagłębieniu (19), wzdłuż części jego obwodu, korzystnie na przedniej powierzchni wieczka, znajduje się karb (22) oraz tym, że karb ten może trzymać języczek kiedy opakowanie jest zamknięte tak, że wieczko (2) może być zablokowane na pojemniku (1).
10. 10. Opakowanie według dowolnego jednego z zastrz. poprzednich, znamienne tym, że jest wytwarzane z materiału z tworzywa sztucznego, korzystnie z polipropylenu.
11. 11. Opakowanie według dowolnego jednego z zastrz. poprzednich, znamienne tym, że w położeniu zamkniętym ma ono największą długość w kierunku podłużnym 70-150 mm, korzystnie około 100 mm, i największą szerokość w kierunku szerokościowym 40-70 mm, korzystnie około 50 mm, i największą wysokość w kierunku wysokoś ci w przedziale 5-60 mm, korzystnie około 39 mm.
12. 12. Opakowanie według dowolnego jednego z zastrz. poprzednich, znamienne tym, że co najmniej część pojemnika (1), jak również część wieczka (2) w obszarze na zewnątrz opakowania, otacza obręcz (24) wykonana z folii z tworzywa sztucznego lub podobnego materiału, przy czym otwór w pojemniku (7) współ dział a z otworem w wieczku (8).
13. 13. Opakowanie według zastrz. 10, znamienne tym, że obręcz (24) jest wytwarzana z folii kurczliwej z orientowanego polistyrenu (OPS).
14. 14. Opakowanie według dowolnego jednego z zastrz. 10-11, znamienne tym, że w obręczy (24) jest perforacja, element rozdzierany lub podobny.