PL200201B1

PL200201B1 - Zespół deski sedesowej

Info

Publication number: PL200201B1
Application number: PL362839A
Authority: PL
Inventors: Anthony Michael Courtney
Original assignee: Anthony Michael Courtney
Priority date: 2000-09-02
Filing date: 2001-08-29
Publication date: 2008-12-31
Also published as: PL362839A1; WO2002017765A1; ZA200301679B; US20030172448A1; BR0113652A; EP1313394A1; JP2004507304A; HK1062628A1; NZ524498A; GB2367568A; IL154703A0; GB2367568B; AU8235701A; US6952842B2; GB0021546D0; IL154703A; CA2420826A1; GB0120873D0; CN1471369A; CA2420826C

Abstract

Zespó l deski sedesowej, nadaj acy si e do wykorzystywania przez doros lych lub dzieci, zawiera pierwsz a sedesow a desk e (3) o wymia- rach dla doros lych, druga sedesow a desk e (8) o wymiarach dla dzieci i pokryw e (13) do nich. Ka zda z wymienionych sedesowych desek (3, 8) i pokrywa (13) jest przymocowana oddzielnie do sworznia (6) przegubu, który jest przymocowa- ny do sedesowej miski (2). Pierwsza sedesowa deska (3) jest przymocowana do sworznia (6) przegubu w dwóch punktach, po jednym po ka zdej stronie punktu, w którym mocowana jest druga deska sedesowa (8). PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotowy wynalazek dotyczy desek sedesowych. W szczególności dotyczy on zespołu deski sedesowej, która może być bezpiecznie i wygodnie używana przez dorosłych i przez dzieci.

Konwencjonalna deska sedesowa ma takie wymiary, że wygodnie mogą korzystać z niej dorośli. Wymiary deski sedesowej i otworu w niej są zbyt duże dla młodszych dzieci, zwłaszcza tych, które wyrastają z korzystania z nocnika. Nie jest to bezpieczne i nie zachęca dziecka do przejścia do konwencjonalnej toalety.

Znane jest stosowanie wkładki, którą można włożyć w otwór w desce sedesowej dla dorosłych i która ma siedzenie i otwór o wymiarach dostosowanych do małego dziecka. Takie wkładki mają kilka wad.

Wkładka taka, gdy nie jest wykorzystywana, może być wyjmowana z deski sedesowej dla osób dorosłych. Potrzebne jest miejsce do jej przechowywania i wkładkę trzeba znaleźć i z powrotem włożyć przed następnym użyciem, co często musi nastąpić bezzwłocznie.

Alternatywnie wkładkę można pozostawiać na miejscu. Jednakże wkładka taka jest normalnie tak duża, że nie ma możliwości wyważenia deski sedesowej dla dorosłych bezpiecznie w położeniu podniesionym. Kiedy deska sedesowa dla dorosłych jest w położeniu dolnym, nie można opuścić pokrywy konwencjonalnej deski sedesowej w celu przykrycia zarówno deski sedesowej dla dorosłych jak i wkł adki. (Konwencjonalnie poł o ż enie dolne oznacza, ż e element zespołu deski sedesowej spoczywa zasadniczo poziomo na brzegu miski sedesowej albo na innym elemencie, natomiast położenie podniesione oznacza, że pewien element jest usytuowany zasadniczo pionowo, na przykład oparty na zbiorniku toaletowym.

Ponadto osoba dorosła, chcąc skorzystać z toalety z pozostawioną wkładką, musi najpierw wyjąć wkładkę, zanim będzie mogła skorzystać z toalety, co jest niewygodne.

Wkładki mają również tendencję do poruszania się względem deski sedesowej dla osób dorosłych, a więc często w takich wkładkach dla bezpieczeństwa stosuje się zaczepy lub inne mechanizmy ustalające. Jednakże zwiększają one niewygodę przy wkładaniu i wyjmowaniu wkładki.

Znane jest stosowanie dziecięcej deski sedesowej jako części zespołu deski sedesowej, na przykład przez zastosowanie przykrywanego klapą otworu w pokrywie konwencjonalnego zespołu deski sedesowej. Rozwiązanie takie trudno jest stosować i nie osiągnęło ono sukcesu handlowego.

Z opisu WO 94 13 185A znany jest zespół deski sedesowej składają cy się z dwóch desek sedesowych (dla dorosłych i dla dzieci) oraz pokrywy mogącej przykrywać obydwie deski sedesowe. Wadą tego rozwiązania jest sposób zamocowania w/w zespołu deski sedesowej na misce ustępowej, który stwarza możliwość przycięcia palców dziecka podczas korzystania z toalety.

Celem wynalazku jest opracowanie zespołu deski sedesowej kompatybilnego z istniejącymi miskami sedesowymi, który może być w alternatywnych konfiguracjach wykorzystywany zarówno przez osoby dorosłe jak i przez dzieci i może być szybko i bezpiecznie przestawiany pomiędzy tymi konfiguracjami.

Według wynalazku opracowano zespół deski sedesowej zawierający pierwszą deskę sedesową mającą obwód wewnętrzny o pierwszym wymiarze, drugą deskę sedesową mającą obwód wewnętrzny o wymiarze mniejszym niż pierwszy wymiar, zespół pokrywy do tych desek sedesowych i zespół sworznia zawiasu, montowany do miski sedesowej, w którym każda z tych desek sedesowych i zespół pokrywy są oddzielnie zamocowane przegubowo do zespołu sworznia zawiasu, w którym zespół pokrywy może przykrywać zarówno pierwszą jak i drugą deskę sedesową, pierwsza deska sedesowa jest przymocowana do zespołu sworznia zawiasu w co najmniej w dwóch punktach, rozmieszczonych co najmniej po jednym po każ dej stronie punktu, w którym druga deska sedesowa jest przymocowana do zespołu sworznia zawiasu, druga deska sedesowa zawiera przynajmniej jedno ramię zawiasu, którego odległy koniec jest przymocowany do zespołu sworznia zawiasu za pomocą otworów leżących poniżej płaszczyzny drugiej deski sedesowej w jej dolnym położeniu oraz środki zapewniające odstępy, przymocowane na spodniej drugiej deski sedesowej po stronie pierwszej deski sedesowej, przy czym druga deska sedesowa może leżeć na pierwszej desce sedesowej w określonej odległości od niej.

Korzystnie druga deska sedesowa jest tak zamontowana na zespole sworznia zawiasu, że może przykrywać pierwszą deskę sedesową, a zespół pokrywy jest zamontowany tak na zespole sworznia zawiasu, że może przykrywać zarówno pierwszą jak i drugą deskę sedesową.

Korzystnie zespół sworznia zawiasu zawiera jeden ciągły sworzeń zawiasu.

PL 200 201 B1

Alternatywnie, zespół sworznia zawiasu zawiera parę zasadniczo współliniowych sworzni zawiasu, z których każdy przebiega do wewnątrz ku sobie od odpowiedniego miejsca, w którym jest przymocowany do miski sedesowej.

W każ dym przypadku druga deska sedesowa zawiera zasadniczo pierś cieniową deskę sedesową z pojedynczym występem odchodzącym od niej na zewnątrz, przy czym występ ten zawiera przy swym odległym końcu otwory do przegubowego współdziałania z zespołem sworznia zawiasu.

Pierwsza deska sedesowa może zawierać zasadniczo pierścieniową deskę i parę zasadniczo równoległych ramion odchodzących od nie na zewnątrz, przy czym każde takie ramię zawiera otwór przy swym odległym końcu do przegubowego współdziałania z zespołem sworznia zawiasu.

Korzystnie, otwór drugiej deski sedesowej jest usytuowany poniżej płaszczyzny tej deski, ewentualnie jest usytuowany w obszarze wymienionego pojedynczego występu leżącego poniżej tej płaszczyzny.

Zespół pokrywy może mieścić w sobie drugą deskę sedesową, gdy obie te części są w położeniu podniesionym.

Korzystnie zespół pokrywy zawiera dwa ramiona, z których każde ma przy swym odległym końcu otwór do przegubowego współdziałania z zespołem sworznia zawiasu.

W każ dym przypadku zespół pokrywy jest przymocowany przechylnie do zespoł u sworznia zawiasu w dwóch punktach usytuowanych po jednym po każdej stronie miejsca, w którym druga deska sedesowa jest przymocowana do zespołu sworznia zawiasu.

Alternatywnie, zespół pokrywy może być przymocowany przechylnie do zespołu sworznia zawiasu w dwóch punktach usytuowanych pomiędzy tym punktem, gdzie druga deska sedesowa jest zamocowana, a odpowiednim punktem, w którym pierwsza deska sedesowa jest przymocowana do zespołu sworznia zawiasu.

W korzystnym przykł adzie wykonania zasadniczo pierś cieniowe siedzenie pierwszej deski sedesowej i zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej są zasadniczo koncentryczne.

Korzystnie zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej zawiera przebiegające do dołu obrzeże wokół swego wewnętrznego obwodu, dostosowane do współdziałania z wewnętrznym obwodem zasadniczo pierścieniowego siedzenia pierwszej deski sedesowej, tak aby ustalać w sposób wymuszony na niej poł o ż enie drugiej deski sedesowej.

Przykłady realizacji przedmiotowego wynalazku będą teraz opisane bardziej szczegółowo na zasadzie przykładu i w odniesieniu do załączonych rysunków, na których:

fig. 1 jest przekrojem zespołu deski sedesowej według wynalazku w położeniu opuszczonym na miskę sedesową;

fig. 2 jest widokiem częściowym obszaru zawiasu zespołu deski sedesowej z fig. 1;

fig. 3-6 przedstawiają konfiguracje przyjmowane przez zespół deski sedesowej z fig. 1;

fig. 7 jest widokiem częściowym obszaru zawiasu innego zespołu deski sedesowej według wynalazku w położeniu opuszczonym z kierunku oddalonego od jej siedzeń; fig. 8 i 9 są dwoma dalszymi widokami częściowymi obszaru zawiasu zespołu miski sedesowej z fig. 7 w dwóch dalszych konfiguracjach;

fig. 10 - 13 przedstawiają konfiguracje przyjmowane przez zespół deski sedesowej z fig. 7;

fig. 14 przedstawia częściowo zmontowaną postać obszaru zawiasu trzeciego zespołu deski sedesowej według wynalazku;

fig. 15 przedstawia obszar zawiasu zespołu miski deski sedesowej z fig. 14 z przymocowaną do niego drugą deską sedesową; a fig. 16 przedstawia czwarty przykład realizacji wynalazku wyposażony w deski sedesowe o alternatywnym kształcie.

Nawiązując do rysunku, a zwłaszcza do fig. 1, zespół 1 deski sedesowej według wynalazku jest zamontowany na konwencjonalnej misce sedesowej 2. Pierwsza deska sedesowa 3 dla dorosłych spoczywa na górnej krawędzi 4 miski sedesowej 2, wsparta przez kilka środków zapewniających odstępy 5 przymocowanych do spodniej strony tej deski sedesowej 3. Deska sedesowa 3 ma dwa krótsze ramiona (w tym widoku nie pokazano), z których każde ma otwór przeznaczony do przyjęcia poziomego sworznia 6 zawiasu. Deska sedesowa 3 może być zatem podnoszona i opuszczana przez przechylanie wokół sworznia 6 zawiasu.

Sworzeń 6 zawiasu jest przymocowany, w sposób umożliwiający demontaż, na każdym końcu do mocowania 7, które jest przymocowane do miski sedesowej 2.

Druga deska sedesowa 8 dla dzieci spoczywa na desce sedesowej 3 dla dorosłych. Wewnętrzny brzeg 9 przebiega do dołu od wewnętrznego obwodu drugiej deski sedesowej 8 w otwór 10 pierw4

PL 200 201 B1 szej deski sedesowej 3, pomagając w wymuszonym ustalaniu jej położenia i chroniąc pierwszą deskę sedesową 3 dla dorosłych przed zachlapaniem jej przez użytkownika drugiej, dziecięcej deski sedesowej 8.

Druga deska sedesowa 8 ma pojedyncze ramię 11 zakończone zwróconym do dołu występem 12, który ma otwór przeznaczony do przyjęcia sworznia 6 zawiasu. Ta deska sedesowa 8 może być zatem niezależnie podnoszona i opuszczana przez przechylanie wokół sworznia 6 zawiasu pod warunkiem, że pierwsza deska sedesowa 3 jest w położeniu dolnym.

Pokrywa 13 spoczywa na pierwszej desce sedesowej 3 dla dorosłych wsparta przez zewnętrzną krawędź 14 przebiegającą do dołu od przedniej i bocznych części jej zewnętrznego obwodu. Pokrywa 13 i zewnętrzna krawędź 14 razem zamykają drugą dziecięcą deskę sedesową 8. Pokrywa 13 ma parę krótkich ramion (w tym widoku nie pokazano), które przebiegają do dołu od jej dolnej powierzchni, przy czym każde ramię ma otwór przeznaczony do przyjęcia sworznia 6 zawiasu. Pokrywa 13 może być zatem podnoszona i opuszczana z przechylaniem wokół sworznia 6 zawiasu pod warunkiem, że obie deski sedesowe 3, 8 są w położeniu dolnym.

Figura 2 przedstawia drugą deskę sedesową 8 dla dzieci spoczywającą na pierwszej desce sedesowej 3 dla dorosłych z pokrywą 13 w położeniu podniesionym. Pierwsza deska sedesowa 3 ma dwa krótkie ramiona 15, druga deska sedesowa 8 ma pojedyncze ramię 11, a pokrywa 13 ma dwa krótkie ramiona 16. Każde z ramion 11, 15 i 16 ma przelotowy otwór usytuowany współosiowo wzdłuż linii A-A. Sworzeń 6 zawiasu (w tym widoku nie pokazano) przechodzi przez każdy z tych otworów i jest przymocowany przy każ dym koń cu do jednego z dwóch zamocowań 7.

Wymiary i usytuowanie ramion 11, 15 i 16 na każdej części zespołu 1 deski sedesowej są wybrane w tym przykładzie wykonania tak, aby uzyskać wytrzymałość, trwałość i stabilność. Pierwsza deska sedesowa 3 dla osób dorosłych przyjmuje podczas eksploatacji największe obciążenia, tak że ma ona dwa stosunkowo szerokie ramiona 15. Dziecięca deska sedesowa 8 również przyjmuje obciążenie podczas eksploatacji, tak że ma stosunkowo szerokie ramię 11. Pokrywa 13 przenosi niewielkie obciążenie i w każdym przypadku jest wspierana przez swą krawędź 14, a więc ramiona 16 mogą być stosunkowo wąskie. Przedstawiona konstrukcja, w której ramiona 11, 15, 16 zajmują całą długość sworznia 6 zawiasu, a ramiona 16 są usytuowane pomiędzy ramieniem 15 i ramieniem 11, zapewnia, jak stwierdzono, największą stabilność każdej części zespołu 1 względem siebie i względem miski sedesowej 2.

Jak pokazano na fig. 3-6, zespół deski sedesowej ma cztery konfiguracje.

Na fig. 3 każda część jest w położeniu dolnym, a pokrywa przykrywa obie deski sedesowe.

Na fig. 4 pokrywa jest uniesiona, a dziecięca deska sedesowa, spoczywająca stabilnie na desce sedesowej dla dorosłych, jest dostępna do korzystania przez dziecko.

Na fig. 5 pokrywa i dziecięca deska sedesowa są podniesione, a deska sedesowa dla dorosłych jest dostępna do korzystania przez osobę dorosłą. Dziecięca deska sedesowa jest usytuowana wewnątrz pokrywy i wraz z nią tworzy oparcie dla użytkownika deski sedesowej dla osób dorosłych.

Na fig. 6 obie deski sedesowe i pokrywa są podniesione, a miska sedesowa jest dostępna bezpośrednio.

Konstrukcja zawiasu zapewnia, że każdą lub wszystkie części zespołu deski sedesowej można ustawić stabilnie w położeniu podniesionym. Nawet przy ustawieniu zasadniczo pionowym środek ciężkości każdej części leży po tej stronie pionowej płaszczyzny przechodzącej przez zawias, która jest usytuowana dalej od miski sedesowej, tak że nie występuje tendencja do samoczynnego zamykania.

Dziecięca deska sedesowa może być zatem położona do wykorzystania i z powrotem uniesiona bezpiecznie i szybko. Stwierdzono, że nawet małe dzieci mogą przeprowadzić tę procedurę niezawodnie bez ścisłego nadzoru. Gdy dziecko urośnie wystarczająco, by mogło korzystać z deski sedesowej dla dorosłych, wówczas deskę sedesową dla dzieci można usunąć przez odłączenie jednego zamocowania, wyciągnięcie sworznia zawiasu, wyjęcie dziecięcej deski sedesowej i ponowne zmontowanie pozostałych części zespołu. Usunięcie pojedynczego środkowego ramienia z dziecięcą deską sedesową pozostawia resztę ramion w takim usytuowaniu na sworzniu zawiasu, że nie mają one możliwości przesuwania się wzdłuż tego sworznia i cały zespół pozostaje dzięki temu stabilny.

Dorosły użytkownik zespołu ma wygodne oparcie złożone z pokrywy i dziecięcej deski sedesowej. Gdyby użytkownik dziecięcej deski sedesowej pochlapał zespół deski sedesowej, wówczas trzeba oczyścić tylko dziecięcą deskę sedesową, ponieważ deska sedesowa dla osób dorosłych jest chroniona przez wewnętrzną krawędź 9.

PL 200 201 B1

Alternatywna konstrukcja zawiasu przedstawiona jest na fig. 7. Pierwsza deska sedesowa 3 dla osób dorosłych, druga dziecięca deska sedesowa 8 i pokrywa 13 pokazane są wszystkie w położeniu dolnym. (Uwaga: w tym widoku z drugiej deski sedesowej 8 widoczne jest tylko przebiegające do tyłu pojedyncze ramię 11, przy czym ramię to w tym przykładzie wykonania jest pozbawione zwróconego do dołu występu 12.)

Dwa mocujące zawias człony 17 są przymocowane do miski sedesowej 2, przy czym każdy z nich ma wspierają cy zawias sł upek 18 odchodzą cy zasadniczo pionowo. Te czł ony 17 mocują ce zawias są przymocowane do otworów w misce sedesowej 2 zwykle za pomocą śruby i nakrętki. Odległość pomiędzy otworami w misce sedesowej 2 może wykazywać znaczne różnice, a więc człony 17 mocowania zawiasu są przestawne, aby umożliwić utrzymywanie zasadniczo stałej odległości pomiędzy tymi dwoma słupkami 18 wspierającymi zawias. Każdy słupek 18 wspierający zawias ma przelotowy otwór przeznaczony do przyjęcia sworznia 6 zawiasu (którego położenie jest zaznaczone linią przerywaną).

Sworzeń 6 zawiasu ma razem sześć zawiasowych ramion przymocowanych przechylnie do niego. Każde z pary zewnętrznych dolnych zawiasowych ramion 9 jest przymocowane do dolnej powierzchni pierwszej deski sedesowej 3 przeznaczonej dla osób dorosłych. Każde z pary zewnętrznych górnych zawiasowych ramion 20 jest przymocowane do dolnej powierzchni pokrywy 13, a każde z pary wewnę trznych górnych zawiasowych ramion 21 jest przymocowane do dolnej powierzchni pojedynczego ramienia 11 drugiej deski sedesowej 8 przeznaczonej dla dzieci. Każde zawiasowe ramię 19, 20, 21 jest korzystnie przymocowane, do swej odpowiedniej deski sedesowej lub pokrywy, zamocowaniami śrubowymi. Każde górne zawiasowe ramię 20, 21 jest wyposażone w przelotowy otwór przeznaczony do przyjęcia sworznia 6 zawiasu, podczas gdy zewnętrzne dolne zawiasowe ramiona 19 mają zagłębienia do przyjęcia końców sworznia 6 zawiasu. Sworzeń 6 zawiasu ma zatem minimalną swobodę ruchu osiowego względem zawiasowych ramion 19, 20, 21 i słupków 18, ale ruchy przechylania nie są ograniczone.

Trzy dystansowe rury 22 są umieszczone koncentrycznie wokół sworznia 6 zawiasu. Jedna z nich przebiega pomię dzy każ dym zewnę trznym zawiasowym ramieniem 20 a odpowiednim są siadującym wewnętrznym górnym zawiasowym ramieniem 21, a druga pomiędzy dwoma wewnętrznymi górnymi zawiasowymi ramionami 21. Dystansowe rury 22 uniemożliwiają znaczny ruch wewnętrznych zawiasowych ramion 21 (a zatem drugiej deski sedesowej 8) wzdłuż osi sworznia 6 zawiasu, przez co utrzymują obie deski sedesowe 3, 8 i pokrywę 13 w zgodnym położeniu ze sobą. Dystansowe rury 22 mogą również polepszać wygląd estetyczny konstrukcji zawiasowej.

Taka szczególna konstrukcja zawiasu ułatwia również utrzymywanie wymaganego rozdzielenia pomiędzy górną powierzchnią pierwszej deski sedesowej 3 przeznaczonej dla osób dorosłych a dolną powierzchnią drugiej deski sedesowej 8 dla dzieci i/lub pokrywy 13, kiedy każda z nich jest w swym położeniu dolnym. Minimalny prześwit pomiędzy nimi jest często podawany ze względu na bezpieczeństwo, tak że palce użytkownika nie mogą zostać łatwo uwięzione pod spadającą pokrywą lub drugą deską sedesową.

Figura 8 przedstawia zespół zawiasu z fig. 7 podczas działania w takiej konfiguracji, w której pierwsza deska sedesowa 3 jest w położeniu dolnym, pokrywa 13 jest w położeniu górnym, a druga deska sedesowa 8 jest w położeniu pośrednim, np. w trakcie podnoszenia lub opuszczania.

Figura 9 przedstawia pierwszą deskę sedesową 3 w położeniu dolnym oraz zarówno pokrywę 13 jak i drugą deskę sedesową 8 w położeniu podniesionym. Podobnie jak przy przedstawieniu działania zespołu zawiasu na fig. 7 tu również pokazano drugą deskę sedesową 8 tego przykładu wykonania wpasowaną dokładnie w pokrywę 13, tak że deska sedesowa 8 i pokrywa 13 razem tworzą zasadniczo płaską powierzchnię, np. stanowiącą oparcie dla użytkownika pierwszej deski sedesowej 3.

Na fig. 10-13 przedstawiono cztery konfiguracje zespołu deski sedesowej z zespołem zawiasu z fig. 7, odpowiadające czterem konfiguracjom pokazanym odpowiednio na fig. 3-6.

Trzeci przykład realizacji wynalazku, pokazany na fig. 14 i 15, jest szczególnie przydatny do stosowania wtedy, gdy części składowe zespołu deski sedesowej są wykonane z tworzyw sztucznych, a zwłaszcza, gdy są one wykonane jako kształtki zasadniczo wydrążone. Para krótkich sworzni 26 zawiasu jest używana zamiast jednego sworznia 6 zawiasu w zespołach deski sedesowej z fig. 1-13.

Figura 14 przedstawia zespół deski sedesowej zamontowany na misce sedesowej w postaci częściowo zmontowanej. W praktyce zespół deski sedesowej byłby wygodniej spasowany razem

PL 200 201 B1 przed montażem na misce sedesowej, ale widok taki przedstawia dokładniej szczegóły tego rozwiązania. Każde z dwóch zawiasowych mocowań 23 zawiera podstawę 24 przykręconą do miski sedesowej 2 i wspierający zawias słupek 25 odchodzący zasadniczo pionowo podczas działania od podstawy 24. Krótki sworzeń 26 zawiasu odchodzi zasadniczo poziomo od górnej części każdego słupka 25. Każdy sworzeń 26 zawiasu jest wyposażony w ustalający położenie łeb 27 przy końcu sworznia 26 zawiasu oddalonym od odpowiedniego słupka 25. Każdy ustalający położenie łeb 27 ma średnicę nieco większą niż odpowiedni sworzeń 26 zawiasu i ma przebiegającą przez niego poprzeczną szczelinę 28.

Zamocowania 23 zawiasu są tak przymocowane do miski sedesowej 2, że sworznie 26 przebiegają do wewnątrz ku sobie i są usytuowane zasadniczo współliniowo. Jeden sworzeń 26 zawiasu przechodzi przez odpowiedni otwór w każdym krótkim ramieniu 15 pierwszej deski sedesowej 3 przeznaczonej dla osób dorosłych, umożliwiając podnoszenie i opuszczanie tej deski sedesowej przegubowo wokół sworzni 26 zawiasu. Pokrywa 13 może być przymocowana do sworzni 26 zawiasu w podobny sposób, ale dla przejrzystości pominięto ją.

Figura 16 przedstawia zespół deski sedesowej z fig. 14 z drugą deską sedesową 8 dla dzieci również wpasowaną na miejsce. Ta druga deska sedesowa 8 ma pojedyncze ramię 11 zakończone zwróconym do dołu występem 12, który ma dwa otwory 29, każdy przeznaczony do przyjęcia odpowiedniego sworznia 26 zawiasu (jeden taki otwór w tym widoku jest ukryty). Każdy otwór 29 jest połączony z wnętrzem wydrążonego, zwróconego do dołu występu 12. Gdy każdy sworzeń 26 zawiasu jest wprowadzany w odpowiedni otwór 29, jego ustalający położenie łeb 27 jest ściskany z częściowym zamykaniem szczeliny 28. Po przejściu przez otwór 29 ustalający położenie łeb 27 sprężyście powraca do swego pierwotnego kształtu działając jako zapadka przeciwstawiająca się wyjęciu sworznia 26 zawiasu ze zwróconego do dołu występu 12.

Druga deska sedesowa 8 przeznaczona dla dzieci może zatem spoczywać na wierzchu pierwszej deski sedesowej 3 przeznaczonej dla osób dorosłych, kiedy pierwsza deska sedesowa 3 jest w swym położeniu dolnym i moż e być podnoszona i opuszczana przechylnie wokół sworzni 26 zawiasu bez ryzyka odłączenia od nich.

Jeżeli potrzebne jest odłączenie drugiej deski sedesowej 8 przeznaczonej dla dzieci od zespołu deski sedesowej, wówczas mocowania 23 zawiasu albo całkowicie odłącza się od miski sedesowej 2, albo luzuje się je wystarczająco, by można było odepchnąć sworznie 26 zawiasu od siebie. Każdy sworzeń 26 zawiasu z kolei można wtedy wyciągnąć z odpowiedniego otworu 29 w zwróconym do dołu występie 12, stosując wystarczającą wywieraną ręcznie siłę, by przezwyciężyć opór odpowiedniego łba 27 ustalającego położenie. Drugą deskę sedesową 8 można wyjąć, a resztę zespołu deski sedesowej z powrotem przymocować do miski sedesowej 2.

Ewentualnie po wyjęciu drugiej deski sedesowej można wprowadzić rurowy człon (nie pokazano) przebiegający koncentrycznie na obu sworzniach 26 zawiasu, aby zapewnić, że sworznie 26 zawiasu pozostaną stabilnie usytuowane zgodnie ze sobą, oraz ze względów estetycznych.

Na fig. 16 przedstawiono wykonanie wynalazku, w którym deski sedesowe zespołu deski sedesowej nie tworzą ciągłego pierścienia. Pokazano zespół 30 zawiasu taki, jak pokazano na fig. 7 powyżej, chociaż w tym rozwiązaniu można również stosować zespoły zawiasu z fig. 1 i z fig. 14. Różne części składowe zespołu deski sedesowej są tu pokazane jako położone na płaskiej powierzchni dla przejrzystości, a nie w położeniu, jakie przyjmują na misce sedesowej.

W pewnych sytuacjach, głównie w szpitalach lub w innych obiektach medycznych, zwykle stosuje się deski sedesowe, które nie stanowią ciągłego pierścienia, natomiast mają z przodu przerwę. W tym przykładzie wykonania zastosowano więc pierwszą mającą kształt podkowy miskę sedesową 31 przeznaczoną dla osób dorosłych i drugą, mającą kształt podkowy deskę sedesową 32 dla dzieci, zamiast pierwszej deski sedesowej 3 i drugiej deski sedesowej 8. Pokrywa 13, zespół 30 zawiasu oraz sposób jego mocowania mogą być dowolnego żądanego typu opisanego i przedstawionego powyż ej.

Używane w tym opisie określenie pierścieniowy należy zatem rozumieć jako obejmujące zarówno ciągły pierścień z zasadniczo centralnym zamkniętym otworem oraz jako nieciągły pierścień, np. jak pokazano z przerwą 33 w desce, łączącą zasadniczo centralny otwór 34 z zewnętrzną stroną pierścienia.

Claims

Zastrzeżenia patentowe

1. Zespół deski sedesowej zawierający pierwszą deskę sedesową mającą obwód wewnętrzny o pierwszym wymiarze, drugą deskę sedesową maj ą c ą obwód wewnę trzny o wymiarze mniejszym niż pierwszy wymiar, zespół pokrywy do tych desek sedesowych i zespół sworznia zawiasu, montowany do miski sedesowej, znamienny tym, że każda z tych desek sedesowych (3, 8) i zespół pokrywy (13) są oddzielnie zamocowane przegubowo do zespołu sworznia zawiasu (6), w którym zespół pokrywy (13) może przykrywać zarówno pierwszą (3) jak i drugą deskę sedesową (8), pierwsza deska sedesowa (3) jest przymocowana do zespołu sworznia zawiasu (6) w co najmniej w dwóch punktach, rozmieszczonych co najmniej po jednym po każdej stronie punktu, w którym druga deska sedesowa (8) jest przymocowana do zespołu sworznia zawiasu (6), druga deska sedesowa (8) zawiera przynajmniej jedno ramię zawiasu (11), którego odległy koniec jest przymocowany do zespołu sworznia zawiasu (6) za pomocą otworów leżących poniżej płaszczyzny drugiej deski sedesowej (8) w jej dolnym położeniu oraz środki zapewniające odstępy (5), przymocowane do spodniej drugiej deski sedesowej (8) po stronie pierwszej deski sedesowej (3), przy czym druga deska sedesowa (8) może leżeć na pierwszej desce sedesowej (3) w określonej odległości od niej.
2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że zespół sworznia zawiasu (6) zawiera jeden ciągły sworzeń zawiasu.
3. Zespół wedł ug zastrz. 1, znamienny tym, ż e zespół sworznia zawiasu (6) zawiera parę zasadniczo współliniowych sworzni zawiasu, z których każdy przebiega do wewnątrz ku sobie od odpowiedniego miejsca, w którym jest przymocowany do miski sedesowej (2).
4. Zespół według zastrz. 1 albo 2 albo 3, znamienny tym, ż e druga deska sedesowa (8) zawiera zasadniczo pierścieniową deskę sedesową z pojedynczym występem (11) odchodzącym od niej na zewnątrz, przy czym występ (11) ten zawiera przy swym odległym końcu otwory do przegubowego współdziałania z zespołem sworznia zawiasu (6).
5. Zespół wedł ug zastrz. 1 albo 2 albo 3 znamienny tym, ż e pierwsza deska sedesowa (3) zawiera zasadniczo pierścieniową deskę i parę zasadniczo równoległych ramion (15) odchodzących od niej na zewnątrz, przy czym każde takie ramię zawiera otwór przy swym odległym końcu do przegubowego współdziałania z zespołem sworznia zawiasu (6).
6. Zespół według zastrz. 4, znamienny tym, ż e pierwsza deska sedesowa (3) zawiera zasadniczo pierścieniową deskę i parę zasadniczo równoległych ramion (15) odchodzących od niej na zewnątrz, przy czym każde takie ramię zawiera otwór przy swym odległym końcu do przegubowego współdziałania z zespołem sworznia zawiasu (6).
7. Zespół według zaostrz. 1 albo 2 albo 3, znamienny tym, że otwór drugiej deski sedesowej (8) jest usytuowany poniżej płaszczyzny tej deski, ewentualnie jest usytuowany w obszarze wymienionego pojedynczego występu (11) leżącego poniżej tej płaszczyzny.
8. Zespół według zastrz. 4, znamienny tym, że otwór drugiej deski sedesowej (8) jest usytuowany poniżej płaszczyzny tej deski, ewentualnie jest usytuowany w obszarze wymienionego pojedynczego występu (11) leżącego poniżej tej płaszczyzny.
9. Zespół według zastrz. 5, znamienny tym, że otwór drugiej deski sedesowej (8) jest usytuowany poniżej płaszczyzny tej deski, ewentualnie jest usytuowany w obszarze wymienionego pojedynczego występu (11) leżącego poniżej tej płaszczyzny.
10. Zespół według zastrz. 6, znamienny tym, że otwór drugiej deski sedesowej (8) jest usytuowany poniżej płaszczyzny tej deski, ewentualnie jest usytuowany w obszarze wymienionego pojedynczego występu (11) leżącego poniżej tej płaszczyzny.
11. Zespół według zastrz. 7, znamienny tym, że zespół pokrywy (13) jest przeznaczony do pomieszczenia drugiej deski sedesowej (8), gdy obie te części są w położeniu podniesionym.
12. Zespół według zastrz. 8 albo 9 albo 10, znamienny tym, że zespół pokrywy (13) jest przeznaczony do pomieszczenia drugiej deski sedesowej (8), gdy obie te części są w położeniu podniesionym.
13. Zespół według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 6, albo 8, albo 9, albo 11, znamienny tym, że zespół pokrywy zawiera dwa ramiona (16), z których każde ma przy swym odległym końcu otwór do przegubowego współdziałania z zespołem sworznia zawiasu (6).
14. Zespół według zastrz. 4 albo 5 albo 7 albo 10, znamienny tym, że zespół pokrywy zawiera dwa ramiona (16), z których każde ma przy swym odległym końcu otwór do przegubowego współdziałania z zespołem sworznia zawiasu (6).

PL 200 201 B1
15. Zespół według zastrz. 12, znamienny tym, że zespół pokrywy zawiera dwa ramiona (16), z których każ de ma przy swym odległ ym koń cu otwór do przegubowego współ dział ania z zespoł em sworznia zawiasu (6).
16. Zespół według zastrz. 13, znamienny tym, że zespół pokrywy (13) jest przymocowany przechylnie do zespołu sworznia zawiasu (6) w dwóch punktach usytuowanych po jednym po każdej stronie miejsca, w którym druga deska sedesowa (8) jest przymocowana do zespołu sworznia zawiasu (6).
17. Zespół według zastrz. 14, znamienny tym, że zespół pokrywy (13) jest przymocowany przechylnie do zespołu sworznia zawiasu (6) w dwóch punktach usytuowanych po jednym po każdej stronie miejsca, w którym druga deska sedesowa (8) jest przymocowana do zespołu sworznia zawiasu (6).
18. Zespół według zastrz. 15, znamienny tym, że zespół pokrywy (13) jest przymocowany przechylnie do zespołu sworznia zawiasu (6) w dwóch punktach usytuowanych po jednym po każdej stronie miejsca, w którym druga deska sedesowa (8) jest przymocowana do zespołu sworznia zawiasu (6).
19. Zespół według zastrz. 16, znamienny tym, że zespół pokrywy (13) jest przymocowany przechylnie do zespołu sworznia zawiasu (6) w dwóch punktach usytuowanych pomiędzy tym punktem, gdzie druga deska sedesowa (8) jest zamocowana, a odpowiednim punktem, w którym pierwsza deska sedesowa (3) jest przymocowana do zespołu sworznia zawiasu (6).
20. Zespół według zastrz. 17, znamienny tym, że zespół pokrywy (13) jest przymocowany przechylnie do zespołu sworznia zawiasu (6) w dwóch punktach usytuowanych pomiędzy tym punktem, gdzie druga deska sedesowa (8) jest zamocowana, a odpowiednim punktem, w którym pierwsza deska sedesowa (3) jest przymocowana do zespołu sworznia zawiasu (6).
21. Zespół według zastrz. 18, znamienny tym, że zespół pokrywy (13) jest przymocowany przechylnie do zespołu sworznia zawiasu (6) w dwóch punktach usytuowanych pomiędzy tym punktem, gdzie druga deska sedesowa (8) jest zamocowana, a odpowiednim punktem, w którym pierwsza deska sedesowa (3) jest przymocowana do zespołu sworznia zawiasu (6).
22. Zespół według zastrz. 1 albo 2, albo 3, albo 6, albo 8, albo 9, albo 11, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie pierwszej deski sedesowej (3) i zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) są zasadniczo koncentryczne.
23. Zespół według zastrz. 4 albo 5, albo 7, albo 10, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie pierwszej deski sedesowej (3) i zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) są zasadniczo koncentryczne.
24. Zespół według zastrz. 12, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie pierwszej deski sedesowej (3) i zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) są zasadniczo koncentryczne.
25. Zespół według zastrz. 13, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie pierwszej deski sedesowej (3) i zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) są zasadniczo koncentryczne.
26. Zespół według zastrz. 14, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie pierwszej deski sedesowej (3) i zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) są zasadniczo koncentryczne.
27. Zespół według zastrz. 15, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie pierwszej deski sedesowej (3) i zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) są zasadniczo koncentryczne.
28. Zespół według zastrz. 16, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie pierwszej deski sedesowej (3) i zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) są zasadniczo koncentryczne.
29. Zespół według zastrz. 17, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie pierwszej deski sedesowej (3) i zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) są zasadniczo koncentryczne.
30. Zespół według zastrz. 18, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie pierwszej deski sedesowej (3) i zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) są zasadniczo koncentryczne.

PL 200 201 B1
31. Zespół według zastrz. 19, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie pierwszej deski sedesowej (3) i zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) są zasadniczo koncentryczne.
32. Zespół według zastrz. 20, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie pierwszej deski sedesowej (3) i zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) są zasadniczo koncentryczne.
33. Zespół według zastrz. 21, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie pierwszej deski sedesowej (3) i zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) są zasadniczo koncentryczne.
34. Zespół według zastrz. 22, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) zawiera przebiegające do dołu obrzeże wokół swego wewnętrznego obwodu, dostosowane do współdziałania z wewnętrznym obwodem zasadniczo pierścieniowego siedzenia pierwszej deski sedesowej, tak aby ustalać w sposób wymuszony na niej położenie drugiej deski sedesowej.
35. Zespół według zastrz. 23, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) zawiera przebiegające do dołu obrzeże wokół swego wewnętrznego obwodu, dostosowane do współdziałania z wewnętrznym obwodem zasadniczo pierścieniowego siedzenia pierwszej deski sedesowej, tak aby ustalać w sposób wymuszony na niej położenie drugiej deski sedesowej.
36. Zespół według zastrz. 24, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) zawiera przebiegające do dołu obrzeże wokół swego wewnętrznego obwodu, dostosowane do współdziałania z wewnętrznym obwodem zasadniczo pierścieniowego siedzenia pierwszej deski sedesowej, tak aby ustalać w sposób wymuszony na niej położenie drugiej deski sedesowej.
37. Zespół według zastrz. 25, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) zawiera przebiegające do dołu obrzeże wokół swego wewnętrznego obwodu, dostosowane do współdziałania z wewnętrznym obwodem zasadniczo pierścieniowego siedzenia pierwszej deski sedesowej, tak aby ustalać w sposób wymuszony na niej położenie drugiej deski sedesowej.
38. Zespół według zastrz. 26, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) zawiera przebiegające do dołu obrzeże wokół swego wewnętrznego obwodu, dostosowane do współdziałania z wewnętrznym obwodem zasadniczo pierścieniowego siedzenia pierwszej deski sedesowej, tak aby ustalać w sposób wymuszony na niej położenie drugiej deski sedesowej.
39. Zespół według zastrz. 27, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) zawiera przebiegające do dołu obrzeże wokół swego wewnętrznego obwodu, dostosowane do współdziałania z wewnętrznym obwodem zasadniczo pierścieniowego siedzenia pierwszej deski sedesowej, tak aby ustalać w sposób wymuszony na niej położenie drugiej deski sedesowej.
40. Zespół według zastrz. 28, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) zawiera przebiegające do dołu obrzeże wokół swego wewnętrznego obwodu, dostosowane do współdziałania z wewnętrznym obwodem zasadniczo pierścieniowego siedzenia pierwszej deski sedesowej, tak aby ustalać w sposób wymuszony na niej położenie drugiej deski sedesowej.
41. Zespół według zastrz. 29, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) zawiera przebiegające do dołu obrzeże wokół swego wewnętrznego obwodu, dostosowane do współdziałania z wewnętrznym obwodem zasadniczo pierścieniowego siedzenia pierwszej deski sedesowej, tak aby ustalać w sposób wymuszony na niej położenie drugiej deski sedesowej.
42. Zespół według zastrz. 30, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) zawiera przebiegające do dołu obrzeże wokół swego wewnętrznego obwodu, dostosowane do współdziałania z wewnętrznym obwodem zasadniczo pierścieniowego siedzenia pierwszej deski sedesowej, tak aby ustalać w sposób wymuszony na niej położenie drugiej deski sedesowej.
43. Zespół według zastrz. 31, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) zawiera przebiegające do dołu obrzeże wokół swego wewnętrznego ob10

PL 200 201 B1 wodu, dostosowane do współdziałania z wewnętrznym obwodem zasadniczo pierścieniowego siedzenia pierwszej deski sedesowej, tak aby ustalać w sposób wymuszony na niej położenie drugiej deski sedesowej.
44. Zespół według zastrz. 32, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) zawiera przebiegające do dołu obrzeże wokół swego wewnętrznego obwodu, dostosowane do współdziałania z wewnętrznym obwodem zasadniczo pierścieniowego siedzenia pierwszej deski sedesowej, tak aby ustalać w sposób wymuszony na niej położenie drugiej deski sedesowej.
45. Zespół według zastrz. 33, znamienny tym, że zasadniczo pierścieniowe siedzenie drugiej deski sedesowej (8) zawiera przebiegające do dołu obrzeże wokół swego wewnętrznego obwodu, dostosowane do współdziałania z wewnętrznym obwodem zasadniczo pierścieniowego siedzenia pierwszej deski sedesowej, tak aby ustalać w sposób wymuszony na niej położenie drugiej deski sedesowej.