PL198794B1 - Sposób elektrycznego wytwarzania substancji stosowanej jako lekarstwo wewnątrzustrojowe, substancja wytworzona elektrycznie i zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego - Google Patents

Abstract

1. Sposób elektrycznego wytwarzania substancji stoso- wanej jako lekarstwo wewn atrzustrojowe, znamienny tym, ze kompatybiln a biologicznie, elektrycznie przewodz ac a substancj e zawieraj ac a kompatybilny biologicznie p lyn ele- ktrolityczny umieszcza si e w pojemniku w oddzieleniu od obszaru cia la pacjenta wymagaj acego leczenia, przy czym jako p lyn elektrolityczny stosuje si e przewodz acy elektrycz- nie p lyn zawieraj acy sk ladnik elektrolityczny, po czym w kon- takcie z t a elektrycznie przewodz ac a substancj a w pojemni- ku umieszcza si e przynajmniej jedn a par e elektrod, rozsu- ni etych wzgl edem siebie, przy czym elektrolityczny sk ladnik p lynu stosuje si e w st ezeniu, przy którym wyst epuje prze- p lyw pr adu pomi edzy elektrodami i poprzez p lyn o st eze- niu przynajmniej 1 miliamper, ……………………………… . 16. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, ze jest wytworzona sposobem, w którym kompatybiln a biolo- gicznie, elektrycznie przewodz ac a substancj e zawieraj ac a kompatybilny biologicznie p lyn elektrolityczny umieszcza si e w pojemniku w oddzieleniu od obszaru cia la pacjenta wy- magaj acego leczenia, przy czym jako p lyn elektrolityczny stosuje si e przewodz acy elektrycznie p lyn zawieraj acy sk ladnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z t a elektry- cznie przewodz ac a substancj a w pojemniku umieszcza si e przynajmniej jedn a par e elektrod, …………………………… . PL PL PL PL PL PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest sposób elektrycznego wytwarzania substancji stosowanej jako lekarstwo wewnątrzustrojowe, substancja wytworzona elektrycznie i zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego.

Ze stanu techniki jest znane stosowanie przezskórnej elektroterapii dla leczenia schorzeń medycznych. Przezskórna elektroterapia obejmuje przepuszczanie prądu elektrycznego z jednej elektrody, tak że program terapeutyczny przechodzi przez tkankę ciała pacjenta. Niektóre przykładowe urządzenia stosowane w realizacji przezskórnej elektroterapii są podane w opisach patentowych Stanów Zjednoczonych Ameryki numery 397,474, 3,794,022, 4,180,079, 4,446,870, 5,058, 605, we francuskim opisie patentowym 2621-827-A i europejskim zgłoszeniu patentowym EP-377-057-A.

Jakkolwiek użycie elektroterapii przezskórnej było rozwijane, to jednak pod wieloma względami przynosiło ono niepożądane efekty. Przykładowo, elektroterapia przezskórna powoduje przechodzenie prądu elektrycznego przez docelową tkankę ciała pacjenta. Wielu pacjentów może uważać tego rodzaju terapię za niepokojącą i bolesną, względnie w inny sposób niepożądaną. Ponadto, zbyt duży prąd ponad 1 miliampera, może być również odbierany jako nieprzyjemny, bolesny i szkodliwy dla pacjenta. Prąd ma również tendencję do koncentrowania się w pobliżu elektrod wzdłuż torów prądowych, co często nie jest pożądane przy próbach kontroli gęstości prądu w tkance. Ponadto, wysoce zmienna impedancja tkanki stwarza trudności w jej określeniu i powtórzeniu właściwego czasu trwania leczenia i nastaw.

Biorąc pod uwagę powyższe, jest pożądane opracowanie skutecznej alternatywy względem przeskórnej elektroterapii, w której prąd elektryczny nie musi przepływać przez tkankę ciała pacjenta, która to terapia byłaby również łatwiejsza i prostsza do stosowania, mogłaby powodować bardziej równomierny rozkład jej korzystnych skutków, zapewniać bardziej dokładne rezultaty i która byłaby bardziej skuteczna.

Inne istniejące procedury medyczne, łącznie z zabiegami chirurgicznymi i liftingiem, laserową regeneracją powierzchni i pilingiem chemicznym powodują niszczenie zewnętrznych warstw skóry, która następnie musi ulec odnowieniu. Jest to czasochłonne i istnieje niebezpieczeństwo wystąpienia stanów zapalnych i blizn. Plastyka naczyń przeznaczona do leczenia krążenia wieńcowego jest kosztowna, zlokalizowana i wymaga stosowania technik chirurgicznych. Ponadto, procedura taka jest kosztowna, wymaga fachowego nadzoru zawodowego, i przynosi pewien stopień ryzyka, jak również niewygody, i zwykle wymaga stosowania długiego okresu zdrowienia.

Niektóre istniejące inhalatory przynoszą odczucie ulgi w objawach chorób płucnych, jednakże często ich nie korygują, i jako takie wymagają ciągłego używania.

Inne istniejące metody terapii w oparciu o lekarstwa medyczne mają niepożądane ograniczenia. Lekarstwa pracują poprzez zmianę, zakłócanie, uzupełnianie lub reagowanie w sposób chemiczny w ciele pacjenta. Jako takie lekarstwa te mogą wykazywać potencjalne rezultaty, lecz bę d ą w ogólności wymagały stosowania rozmaitych odmiennych środków dla uzyskania użytecznego zakresu terapii. Mogą również one dawać efekty uboczne. Tak więc, jest pożądane opracowanie substancji o oddziaływaniu podobnym do oddziaływania lekarstwa, do stosowania w sposób medyczny, która jest stosunkowo prosta do otrzymania, prosta pod względem struktury, jest łatwa do wytworzenia i stosowania i posiada szeroki zakres zastosowań , bardziej trwał e rezultaty, moż e zapewnić takż e bardziej skuteczne efekty niż istniejące środki lecznicze dla wielu chorób, i nie będzie powodowało bezpośredniego przepływu prądu przez tkankę pacjenta, niezależnie od tego czy jest to człowiek, czy zwierzę.

Sposób elektrycznego wytwarzania substancji stosowanej jako lekarstwo wewnątrzustrojowe, według wynalazku charakteryzuje się tym, że umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 miliamper, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut,

PL 198 794 B1 po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję.

Jako przewodzącą elektrycznie substancję korzystnie stosuje się wodę z zawartą w niej substancją elektrolityczną.

Jako przewodzącą elektrycznie substancję najkorzystniej stosuje się wodę z solą.

Stosuje się podstawową częstotliwość prądu zmiennego w zakresie pomiędzy około 10 KHz i 100 KHz, a zwł aszcza w zakresie pomię dzy okoł o 50 KHz i 100 KHz.

Stosuje się napięcie prądu zmiennego wynoszące przynajmniej 50 V, a korzystnie wynoszące pomiędzy 50 V i 150 V.

Stosuje się moc wyjściową źródła prądu zmiennego wynoszącą przynajmniej 10 mW mocy sygnału elektrycznego na ml elektrycznie przewodzonej substancji pobierającej moc z elektrod.

Stosuje się moc wyjściową źródła prądu zmiennego wynoszącą około 1 W mocy sygnału elektrycznego na ml elektrycznie przewodzonej substancji pobierającej moc z elektrod.

Wielkość mocy wyjściowej przykładanej przez źródło prądu zmiennego do substancji jest wystarczająca dla spowodowania wzrostu temperatury substancji przynajmniej o 1,66°C powyżej temperatury otoczenia.

Stosuje się moc wyjściową umożliwiającą przepływ prądu przez przewodzącą elektrycznie substancję i pomiędzy elektrodami przez przynajmniej około 4 godziny przed jej zastosowaniem, a korzystnie przez przynajmniej około 4 do 8 godzin.

Stosuje się prąd zmienny zasadniczo pozbawiony składowej prądu stałego.

Minimalizuje się składową prądu stałego ze źródła prądu zmiennego do substancji przewodnej elektrycznie przez przyłączanie zespołu filtrującego pomiędzy źródłem prądu zmiennego a parą elektrod, zawierającego kondensator połączony szeregowo pomiędzy źródłem prądu a przynajmniej jedną z pary elektrod, względnie zawierającego transformator izolacyjny połączony szeregowo pomiędzy źródłem prądu a przynajmniej jedną z pary elektrod.

Substancja wytworzona elektrycznie sposobem według wynalazku jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do leczenia płytek tętniczych, względnie jako lekarstwo do leczenia chorób wynikających z odkładania się płytek tętniczych, lub jako lekarstwo do leczenia stanów serca wynikających z obecności płytek tętniczych, lub jako lekarstwo do leczenia stwardnienia tętnic, lub jako lekarstwo do leczenia problemów z krążeniem, wywoływanych płytkami miażdżycowymi, lub jako lekarstwo do leczenia wysokiego ciśnienia krwi przed usuwaniem płytek tętniczych, lub jako lekarstwo do leczenia nadmiaru płytek obecnych przy chorobie wieńcowej, lub jako lekarstwo do poprawiania elastyczności kanałów tętniczych, lub jako lekarstwo do wzmacniania ścianek tętnic, lub jako lekarstwo do poprawiania produkowania wewnętrznego kolagenu i wiązadeł, lub jako lekarstwo do leczenia osłabionej podskórnej tkanki łącznej, lub jako lekarstwo do zwiększania podskórnego przepływu kapilarnego krwi, lub jako lekarstwo do leczenia uszkodzonych wewnętrznych struktur proteinowych, lub jako lekarstwo do leczenia stanów wynikających z uszkodzonych wewnętrznych struktur proteinowych, lub jako lekarstwo do leczenia zakłóconego rytmu serca, lub jako lekarstwo do leczenia arytmii serca, lub jako lekarstwo do leczenia szmerów serca, lub jako lekarstwo do poprawy koordynacji pompowania i wydajności pracy serca.

Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodzący elektrycznie zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 miliamper, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, która jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do leczenia płytek tętniczych, lub jako lekarstwo do leczenia chorób wynikających z odkładania się płytek tętniczych, lub jako lekarstwo do leczenia stanów serca wynikających z obecności

PL 198 794 B1 płytek tętniczych, lub jako lekarstwo do leczenia stwardnienia tętnic, lub jako lekarstwo do leczenia problemów z krążeniem, wywoływanych płytkami miażdżycowymi, lub jako lekarstwo do leczenia wysokiego ciśnienia krwi przez usuwanie płytek tętniczych, lub jako lekarstwo do leczenia nadmiaru płytek obecnych przy chorobie wieńcowej, lub jako lekarstwo do poprawiania elastyczności kanałów tętniczych, lub jako lekarstwo do wzmacniania ścianek tętnic, lub jako lekarstwo do poprawiania produkowania wewnętrznego kolagenu i więzadeł, lub jako lekarstwo do leczenia osłabionej podskórnej tkanki łącznej, lub jako lekarstwo do zwiększania podskórnego przepływu kapilarnego krwi, lub jako lekarstwo do leczenia uszkodzonych wewnętrznych struktur proteinowych, lub jako lekarstwo do leczenia stanów wynikających z uszkodzonych wewnętrznych struktur proteinowych, lub jako lekarstwo do leczenia zakłóconego rytmu serca, lub jako lekarstwo do leczenia arytmii serca, lub jako lekarstwo do leczenia szmerów serca, lub jako lekarstwo do poprawy koordynacji pompowania i wydajności pracy serca.

Według wynalazku opracowano sposób przygotowywania substancji lub roztworu. Ta substancja lub roztwór jest zgodnie ze sposobem przystosowana do prostego, skutecznego zastosowania. Unikalne własności fizyczne są szczególnie użyteczne, gdy stosowane są w sposób opisany i wykazują unikalne użyteczne rezultaty. W szczególności, molekuły substancji w sposób wymuszony przyjmują przypadkową lub nieuformowaną strukturę poprzez zastosowanie energii elektrycznej. Ujawniono technologię inicjowania tej przypadkowości. W podobny sposób wywiera się wpływ na spin, walencyjność, strukturę, sprzężenie magnetyczne lub wiązanie atomów. Ujawniona jest również technologia umożliwiająca występowanie w roztworze bardzo wysokich natężeń prądu i poziomów energii bez wywoływania elektrolizy roztworu. Ujawniono również parametry czasu procesu i technologię stosowania roztworu.

Roztwór ten jest ogólnie określany „jako aktywny elektrycznie”.

Jednym z korzystnych zastosowań elektrycznie aktywowanej substancji jest leczenie rozmaitych chorób i stanów biologicznych. Elektrycznie aktywowana substancja poprzez jej ujawnienie jest w stanie powodować lub uruchamiać oddział ywanie molekularne lub chemiczne. Ujawniona tu substancja aktywowana elektrycznie wykazuje własności typu katalizatora po wstrzyknięciu do tkanki biologicznej. Inaczej mówiąc, ma ona tendencję do uruchamiania wstępnie istniejących mechanizmów reakcyjnych w tkance, a nie reagowanie z tkanką w sposób bezpośredni tak jak to się dzieje w przypadku konwencjonalnego lekarstwa.

Elektrycznie aktywowana substancja korzystnie zawiera w dużej ilości wodę z kranu, lub możliwie wodę destylowaną. Jakkolwiek woda ma wiele niezwykłych własności, to wynalazek nie jest ograniczony do stosowania wody jako podstawy lub składnika roztworu. Rozmaite inne kompatybilne substancje, w szczególności płyny, mogą potencjalnie być użyte do roztworu aktywacyjnego. Mogą to być różne rodzaje alkoholi lub innych substancji chemicznych.

Do substancji takich można dodać lub włączyć materiały dodatkowe. W szczególności, można dodać struktury typu łożyskowego, owodniowego, surowiczego i typu komórek macierzystych, przed, podczas lub w szczególności po przyłożeniu sygnału elektrycznego. Jednakże dodatek takich lub jakichkolwiek biologicznych lub żywych lub martwych komórek nie stanowi ważnego lub zasadniczego warunku stosowania tego wynalazku. Można również zastosować witaminy, leki przeciwbólowe i inne dodatki.

Dodatkowo można do wody lub substancji dodać inne materiały bez wykraczania poza zakres wynalazku. Przykładowo można dodać środek zagęszczający, taki jak distearynian lub beatynę auramidopropylową dla uzyskania zagęszczenia do konsystencji pasty lub żelu względnie do konsystencji półstałej dla łatwiejszego nakładania, w szczególności przy stosowaniu substancji od zewnątrz.

Pierwszy etap elektrycznego aktywowania substancji obejmuje przykładanie sygnału elektrycznego do substancji. Rodzaj stosowanych sygnałów jest istotny dla otrzymania użytecznych rezultatów. Zastosowanie prądu zmiennego lub przynajmniej o intensywnej pulsacji prądu stałego (DC) stanowi ważną część wynalazku. Prąd zmienny, a w szczególności prąd zmienny o dużej częstotliwości (HFAC lub po prostu AC) uznano za korzystny w procesie restrukturyzacji lub nadawania przypadkowości molekułom lub do aktywowania roztworu. Efekt ten jest wzmożony przez przepływ elektronów w obydwu kierunkach poprzez roztwór.

Przykładowo, w dodatniej części fali jedna elektroda jest dodatnia (+) a jedna elektroda jest ujemna (-). Prąd będzie przepływał przez roztwór i po elektrycznym aktywowaniu wody przy jednej elektrodzie będzie się zbierał wodór gazowy, zaś przy drugiej tlen. Przez odwrócenie biegunowości przepływu prądu (z zastosowaniem fali prądu zmiennego AC) na bazie okresowej, przepływ prądu

PL 198 794 B1 będzie zawrócony a gazy wydobywające się przy każdej elektrodzie będą również zmienione. Sygnał prądu stałego (DC) nie będzie inicjował procesu aktywowania.

W rzeczywistości, składowa DC w sygnale będzie powodowała wystąpienie elektrolizy, która nie jest pożądaną cechą tego wynalazku. Wynalazek nie polega na konwencjonalnej elektrolizie roztworu dla rozwinięcia jego własności aktywacyjnej. Przy składowej DC w sygnale nastąpi gwałtowne wytwarzanie wodoru i tlenu gazowego, i substancja odparuje w przeciągu minut, zanim nastąpi wystarczająca aktywacja. Wystąpią również niepożądane zmiany w poziomie pH roztworu, co nie jest potrzebne dla praktykowania wynalazku.

Przy optymalnym praktykowaniu sposobu według wynalazku, równowaga pH medium nie będzie ulegała znaczącej zmianie podczas procesu aktywacji. Można to obserwować za pomocą miernika cyfrowego pH typu trzymanego ręcznie. Typowy odczyt wynosi 7,2 na początku cyklu aktywacyjnego i ma wartość 7,1 - 7,3 przy końcu. (Podczas wykonywania pomiaru należ y odciąć dopływ energii elektrycznej). Oczywiście, jeżeli poziom pH powinien być podniesiony, jak będzie to miało miejsce w przypadku fali niesymetrycznej prądu zmiennego, to przesunięcie to nie będzie koniecznie oznaczało, że nie można roztworu zastosować.

Sposób wytwarzania sygnałów elektrycznych jest znany i polega ogólnie na stosowaniu źródła mocy, generatora sygnału i wzmacniacza dużej mocy.

Prądy biologiczne (funkcje transportu elektronów) działają na poziomie bardzo małych prądów u ssaków, rzędu nanoamperów i mniejszych, tak że są łatwo przeciążane przy prądach tak niewielkich jak około 1 mA. Ogranicza to ilość energii pobudzenia, która jest stosowana w przypadku istniejących już urządzeń przezskórnych. Jeżeli, zostanie zastosowana duża ilość mocy na materiale biokompatybilnym, wówczas otrzymuje się nowe korzystne własności.

W celu pokonania ograniczenia mocy, zastosowano medium, funkcjonują ce jako pośredni roztwór przenoszący. Sygnały elektryczne są przykładane do medium, które następnie jest przykładane do pacjenta, po wyłączeniu przepływu prądu. W ten sposób uzyskuje się więcej mocy niż byłoby to normalnie tolerowane lub bezpieczne dla pacjenta, gdyby prąd przepływał przez ciało pacjenta.

Dla pobudzenia roztworu wystarczająco dla jego aktywowania, konieczne jest zastosowanie stosunkowo dużej ilości mocy. Minimalna żądana gęstość mocy wynosi około 10 miliwatów na mililitr. Tak więc, jeżeli jest przygotowana kąpiel o objętości 100 mililitrów, wówczas należy użyć przynajmniej 1 W, a korzystnie 100 W mocy.

Jeżeli zastosuje się prostą falę prądową AC o częstotliwości 60 Hz, wówczas nie jest możliwe aktywowanie roztworu. Dzieje się tak z tego względu, że przy wysokich pożądanych poziomach mocy, roztwór wykazuje silną przewodność elektrolityczną przy małych częstotliwościach i odparowywuje zanim staje się wystarczająco aktywny. Dla umożliwienia roztworowi absorbowanie dużych poziomów mocy i jednocześnie dla uniknięcia przedwczesnej elektrolizy roztworu, zastosowano specyficzną nową technologię. Obejmuje ona stosowanie sygnału elektrycznego, który korzystnie stanowi sygnał prądu zmiennego, pracujący w zakresie częstotliwości pomiędzy około 10 KHz i około 1 MHz, przy optymalnych wartościach pomiędzy około 25 KHz i około 100 KHz. Podczas pracy w tej szczególnej częstotliwości, odgazowanie roztworu jest zredukowane o około 100 do 1000 razy w stosunku do odgazowania przy niższej częstotliwości lub sygnale DC. Występuje również zasadniczo więcej odwróceń fazowych przepływu prądu na jednostkę czasu i mogą być stosowane większe rzędy wielkości prądu i mocy. Jest również zwiększone pobudzenie elektronów w stosunku do niższych częstotliwości.

Przez przełączanie biegunowości prądu na wystarczająco szybkiej bazie okresowej, atomy mogą być częściowo elektrolizowane (rozdzielane) i ponownie z powrotem łączone razem, zanim jakikolwiek gaz zdoła ujść. Ta częściowa elektroliza, odwracanie fazy prądu, następnie ponowne łączenie i ponowne rozdzielanie stanowią czynniki biorą ce udział w elektrycznym aktywowaniu substancji. Przy takiej częstotliwości, prąd odwraca swój kierunek szybciej niż molekuły mogą być atomizowane, przerywane i uwalniane, i wydobywa się niewielka ilość gazu. Te nowe własności które nabiera roztwór przy szczególnych poziomach częstotliwości i mocy umożliwiają następnie absorbowanie znacznie więcej energii niż przy niższych częstotliwościach. Faktycznie, roztwór może absorbować teraz wystarczającą ilość energii dla spowodowania ogrzania roztworu poprzez przewodzenie elektryczne. Jest to idealny stan do wytworzenia substancji aktywowanej. Wzrost temperatury substancji podczas aktywacji będzie wynosił około 254, 255 lub 256 stopni i do około 308 stopni Kelvina powyżej temperatury otoczenia, w zależności od stosowanego aktualnego poziomu mocy.

Stosowana częstotliwość ma istotne znaczenie dla sukcesu urządzenia. Substancja nie będzie stawała się właściwie aktywowana elektrycznie, jeżeli nie jest zastosowana prawidłowa częstotliwość.

PL 198 794 B1

Właściwy zakres częstotliwości jest to zakres, który umożliwia największą aktywację biokompatybilną. Przykładowo, jeżeli jest stosowana częstotliwość 60 Hz, to substancja będzie ulegała elektrolizie w przeciągu jedynie kilku minut przy poziomach mocy, na których powołuje się wynalazek. Dodatkowo, substancja nie będzie wytwarzała odpowiedzi biologicznej jedynie w przypadku częstotliwości w wyspecyfikowanym zakresie. Przy częstotliwościach przy powyżej około 1 MHz, medium nie będzie nabierało własności aktywacji biologicznej, jakkolwiek mogą być inne media, które będą reagowały przy tej częstotliwości. Przykładowo, przyłożenie energii o częstotliwości mikrofalowej do wody nie spowoduje biologicznie aktywnego .aktywowania substancji. Tak więc, stwierdzono, że najbardziej skuteczne są wyspecyfikowane częstotliwości.

Tak wiec zakres prądu i częstotliwości według wynalazku powoduje że molekuły lub atomy ulegają pełnej dysocjacji i przekształceniu. Oznacza to, że grupy atomów lub molekuł które normalnie gromadzą się razem, ulegają rozerwaniu na możliwie najmniejsze jednostki. Mogą one również nabierać przypadkowego zawirowania, w którym elektrony nie są dzielone pomiędzy atomy molekuły w zwykły i ustabilizowany sposób. Następuje również oddziaływanie na poziomy wiązania. Gdy częściowo rozdzielone molekuły są przekształcone, wówczas struktura atomowa może ulegać tylko nieznacznie odmiennemu formowaniu w obecności przyłożonej mocy. Uważa się, że ten przypadkowy stan przekształcania powoduje aktywność substancji.

Korzystnie, prąd zmienny ma w przybliżeniu minimalne odchylenie prądu stałego dla uniknięcia przesunięcia pH i odgazowania. Dla zminimalizowania odchylenia prądu stałego, sygnał elektryczny korzystnie przykłada się do substancji poprzez układ kondensatora-rezystora. Alternatywnie, sygnał elektryczny jest przykładany do substancji poprzez transformator izolacyjny.

Sygnał elektryczny korzystnie ma napięcie pomiędzy około 50 V i około 150 V rms.

Sygnał elektryczny jest przykładany do substancji która ma być aktywowana elektrycznie poprzez przynajmniej jedną parę elektrod. W razie potrzeby można zastosować liczne pary elektrod. Dla uzyskania optymalnych rezultatów, elektrody są zbudowane z elektrycznie i biologicznie obojętnego niereaktywnego metalu lub materiału niemetalicznego mającego małą liczbę atomową i małą rezystancję. Odpowiednie są przykładowo złoto, węgiel i materiał grafitowo-węglowy. Stwierdzono, że dla praktykowania wynalazku nie zaleca się stosowania aluminium, miedzi i innych metali, ponieważ mogą one prowadzić do wyługowania jonów do roztworu, powodując potencjalne zatruwanie pacjenta. Srebro nadaje substancji ewentualnie własności antybiotykowe i antyseptyczne, i opcjonalnie może być użyte lub dodane do substancji gdy jest to pożądane.

Ponadto, można zastosować liczne pary elektrod o rozmaitych odmiennych relacjach fazowych. W tym przypadku może nie być konieczne występowanie minimalnego odchylenia prądu stałego, ponieważ jeżeli jedna para elektrod ma dodatnie odchylenie prądu stałego a następna para ma ujemne odchylenie prądu stałego, to odchylenie ładunku do roztworu może być bliskie zeru, tym samym skutecznie eliminując niepożądany efekt elektrolizy.

Gdy ma być aktywowana elektrycznie destylowana woda, wówczas substancja musi do takiej wody być dodana dla wprowadzenia do niej zanieczyszczeń, tak aby ułatwić przepływ przed nią prądu. Według pierwszego aspektu rozwiązania wynalazku, dodawany jest chlorek sodu, sól lub minerały dla utworzenia z wody destylowanej elektrolitu.

Według zalecanego rozwiązania wynalazku, do destylowanej wody jest dodawana substancja dodatkowa, np. chlorek sodu przy monitorowaniu przepływu prądu, aż zostanie uzyskany pożądany prąd. Sposób ten jest łatwiejszy dla operatora i daje bardziej trwały rezultat.

Według zalecanego rozwiązania wynalazku, powoduje się przepływ około 1 A prądu skutecznego przez substancję która ma zostać aktywowana elektrycznie. Zwykle, potrzebne jest napięcie około 100 V skutecznych dla spowodowania przepływu skutecznego prądu 1 A. Stwierdzono, że można zastosować prądy nawet rzędu 1 mA, w razie potrzeby. Korzystnie, stosuje się przynajmniej 100 mW mocy na ml substancji. Przy stosowaniu dużej wielkości mocy w procesie aktywowania otrzymuje się nowe korzystne własności.

Fachowcy z dziedziny elektryczności są świadomi, że napięcie potrzebne do spowodowania przepływu pożądanego prądu jest zależne od przewodności substancji która ma być elektrycznie aktywowana.

Podstawowe zastosowanie elektrycznie aktywowanej substancji według wynalazku okazało się skuteczne do likwidowania zmarszczek na skórze. Ponadto, substancja może być pobierana ustnie dla otrzymania dodatkowych korzyści. Przy pobieraniu doustnym, około 2 ml elektrycznie aktywowanej substancji jest korzystnie pobierane na dzień przez około 6 tygodni.

PL 198 794 B1

Ponadto, stwierdzono, że przy prawidłowym stosowaniu substancja taka daje również pożyteczne skutki dla leczenia zaburzeń wewnętrznych.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładzie wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia urządzenie zawierające źródło prądu o zmiennej częstotliwości, stosowane do elektrycznego aktywowania płynu zawartego wewnątrz zlewki, fig. 2 i 3 - schematy blokowe przedstawiające alternatywne konfiguracje urządzenia z fig. 1, fig. 4 - schemat poglądowy pokazujący etapy potrzebne do praktykowania sposobu wytwarzania substancji według wynalazku, fig. 5 - przykład fali prądu zmiennego przy wyjściu źródła prądu z fig. 1, fig. 6 - 8 i 13 - substancję aktywowaną elektrycznie, podawaną do tkanki biologicznej, a fig. 9, 10, 11a-c i 12a-b - zmiany tkanki i otrzymane rezultaty po przyłożeniu do niej substancji aktywowanej elektrycznie.

Przedstawiony poniżej opis w połączeniu z załączonymi rysunkami jest przeznaczony do wyjaśnienia obecnie zalecanego rozwiązania wynalazku a nie dla stanowienia jedynej postaci jego realizacji. Opis przedstawia funkcje i kolejność etapów dla prowadzenia wynalazku w związku z przedstawionym rozwiązaniem. Należy jednak uwzględnić, że te same lub równoważne funkcje i kolejności mogą być realizowane przez odmienne rozwiązania, które również należy traktować jako objęte istotą i zakresem wynalazku.

Na fig. 1-13 rysunku przedstawiono elektrycznie aktywowaną substancję i sposób jej przygotowywania, z uwzględnieniem zalecanych rozwiązań.

Jak przedstawiono na fig. 1, źródło 10 prądu o zmiennej częstotliwości jest przyłączone elektrycznie przewodami 12 do elektrod 14, które są przynajmniej częściowo zanurzone wewnątrz substancji 18 przeznaczonej do elektrycznego aktywowania, która to substancja jest zawarta w zlewce 16. Alternatywnie można zastosować źródło prądu o stałej częstotliwości.

Źródło prądu 10 o zmiennej częstotliwości korzystnie wytwarza wyjście o częstotliwości w zakresie od około 10 KHz do około 1 MHz, i wyjście napięciowe od około 50 V skutecznych do 150 V skutecznych i ma maksymalne wyjście prądowe przekraczające 1 A skuteczny, i daje korzystnie ogólnie symetryczną falę prądu zmiennego.

Według zalecanego rozwiązania wynalazku, źródło prądu 10 o zmiennej częstotliwości również powoduje wyjście prądu zmiennego o minimalnym stałym odchyleniu, jak przedstawiono na fig. 5.

Dla restrukturyzacji molekuł w roztworze wewnątrz zlewki 16, stosowany jest sygnał prądu zmiennego o dużej częstotliwości, korzystnie mający postać w fali symetrycznej. Tak więc, przykładowo w odniesieniu do fig. 5, odpowiednia jest fala sinusoidalna, jak również fala kwadratowa AC, fala trójkątna AC lub jakakolwiek nieparzyście ukształtowana fala AC o korzystnie równej energii w każdej biegunowości. Fala kwadratowa daje zwykle najwyższą moc i najlepsze rezultaty. Fachowcy z dziedziny elektryczności mają świadomość, że rozmaite inne postacie fal, zarówno symetryczne lub niesymetryczne będą podobnie zapewniały zmienny przepływ prądu. Ponadto, stosuje się rozmaite inne kombinacje postaci fal, jeżeli zapewniają one sygnał dudnienia albo rezonansu albo modulacji w zakresie pasma 10 KHz do 1 KHz.

Według zalecanego rozwiązania wynalazku, wyjście częstotliwościowe źródła prądu 10 o zmiennej częstotliwości ma zdolność pełzania lub automatycznej jej zmiany pomiędzy częstotliwością minimalną i maksymalną. Alternatywnie, źródło prądowe 10 o zmiennej częstotliwości nadaje się do manualnej zmiany pełzającej częstotliwości.

Przewody 12 korzystnie zawierają przewody miedziane mające parametry prądowe wystarczające do przenoszenia pożądanego prądu, np. skuteczny 1 A bez nadmiernego ogrzania. Typowe wymiary elektrod 14 wynoszą 3 mm grubości, 20 mm szerokości i 10 cm długości. Jednakże, jak wiadomo fachowcom z tej dziedziny, nadają się również rozmaite wymiary i konfiguracje przekrojowe, np.

owalne, okrągłe, kwadratowe, trójkątne itd. Korzystnie, rezystancja elektryczna gotowych elektrod jest mniejsza niż 500 Ω/cm², korzystnie mniejsza niż 50 Ω/cm².

Według zalecanego rozwiązania wynalazku, dwie elektrody są rozmieszczone w odstępie kilku centymetrów w pojemniku 250 ml, np. w zlewce 16. Zlewka 16 jest korzystnie utworzona z materiału nieprzewodnego, takiego jak szkło lub tworzywo sztuczne. Tak więc, sposób elektrycznego aktywowania substancji 18 jest korzystnie praktykowany z zastosowaniem około 200 ml substancji w danym czasie. Aktualna ilość substancji ewentualnie aktywowanej może ulegać zmianie w szerokim zakresie poprzez zmianę wymiarów pojemnika, elektrod i poprzez odpowiednią zmianę natężenia sygnału elektrycznego.

W pierwszym rozwiązaniu, przepływ prądu przez substancję 18 ulegającą elektrycznemu aktywowaniu jest monitorowany podczas dodawania substancji elektrolitycznej tak, aby utworzyć elektrolit. Przykładowo, przy elektrycznym aktywowaniu wody, do wody jest dodawany chlorek sodu, tak aby utwo8

PL 198 794 B1 rzyć elektrolit. Ponieważ do wody jest dodawany chlorek sodu, zatem przepływ prądu przez wodę monitorowany aż zostanie uzyskany przepływ prądu, tym samym wskazując, że do wody dodano wystarczającą ilość chlorku sodu.

Według zalecanego rozwiązania wynalazku, około 1 A skuteczny prądu przepływa przez substancję 18 ulegającą elektrycznemu aktywowaniu przy przyłożonym napięciu wynoszącym około 100 V skutecznych. Podobnie, odpowiednie są rozmaite inne poziomy napięć i natężeń.

Zwykle, prąd przepływa przez aktywowaną elektrycznie substancję przez około 4 - 8 godzin. W tym momencie, wystę pują zwykle niewielkie pę cherzyki gazu tworzone na elektrodach. W tym momencie substancja jest całkowicie aktywowana elektrycznie i jest gotowa do użytku.

Stopień w jakim substancja 18 ulega elektrycznemu aktywowaniu, a tym samym jej skuteczność jest bezpośrednio odniesiona do napięcia przyłożonego do elektrod 14, odstępu elektrod, prądu przepływającego pomiędzy elektrodami i w pewnym stopniu od długości czasu przykładania prądu. Jak pokazano na fig. 4, prąd musi przepływać pomiędzy elektrodami przez minimum przynajmniej 10 minut zanim zostaną otrzymane jakiekolwiek skuteczne rezultaty. Przyłożenie prądu przez okres czasu przekraczający 8 godzin powoduje powstawanie niewielkich dodatkowych efektów skuteczności elektrycznie aktywowanej substancji. Zalecany okres czasu jest 4 - 12 godzin.

Elektrycznie aktywowana substancja jest zwykle aktywna przez tylko ograniczoną ilość czasu po zaniknięciu przepływu przez nią prądu. Elektrycznie aktywowana substancja jest najbardziej skuteczna, jeżeli jest stosowana w przeciągu około 4 godzin po jej wytworzeniu. Elektrycznie aktywowana substancja jest w pewnym stopniu skuteczna do 4 dni po jej wytworzeniu, i prawie całkowicie maleje jej skuteczność po 7 dniach. Uważa się, że zmniejszenie skuteczności elektrycznie aktywowanej substancji ma charakter logarytmiczny, przy czym ponad połowa efektywności substancji jest utracana w przeciągu około 24 godzin. Tak więc ważne jest zastosowanie substancji szybko, aby uzyskać opisane tu korzyści.

Wyspecyfikowane wartości przyłożonego napięcia, czasu trwania i przewodności medium mogą ulegać pewnym zmianom. Redukcja skuteczności elektrycznie aktywowanej substancji może być skompensowana przez zmianę jednego lub innego z parametrów produkcyjnych.

Przykładowo, można zastosować mniejsze napięcie jeżeli do roztworu jest dodany dodatkowy chlorek sodu. Jednakże jeżeli zbyt duża ilość chlorku sodu zostanie dodana, wówczas roztwór staje się mniej biokompatybilny. W przeciwieństwie do tego, jeżeli zastosuje się mniejszą ilość chlorku sodu, wówczas jest konieczne wyższe napięcie dla otrzymania wystarczającego przepływu prądu przez substancję. Nieodpowiedni przepływ prądu przez substancję powoduje zasadniczo zredukowaną skuteczność elektrycznie aktywowanej substancji.

Okazało się, że elektrycznie aktywowana substancja według wynalazku po przyłożeniu do tkanki biologicznej inicjuje słaby sygnał elektryczny (lub jonowy) w tkance, podobny do sygnału alarmowego, który występuje w przypadku nastąpienia mechanicznego naprężenia tkanki. Aktywowana substancja może ewentualnie oddziaływać poprzez rozluźnienie słabych wiązań molekularnych w tkance, powodując tym samym reakcję regeneracyjną przy odbudowywaniu wiązań lub tkanek. Aktywność substancji wyzwala przyspieszoną aktywność metaboliczną w leczonym obszarze. Przepływ krwi narasta przy wzroście aktywności metabolicznej i wzroście interakcji. Jak pokazano najlepiej na fig. 9 i 10, naczynia kapilarne rozszerzają się w wyniku leczenia i wystę puje zwię kszona aktywność komórkowa. Toksyny, wolne rodniki i produkty odpadowe przemiany materii i materiał resztkowy mogą być przeformowane lub wypłukane na zewnątrz.

Elektrycznie aktywowana substancja według wynalazku nie musi być stosowana na świeże miejsca zranione. Może ona zakłócać czas i rozwój naturalnego przebiegu rozwoju zranienia, tym samym wyhamowywując proces zdrowienia. Jednakże tuż po ustabilizowaniu się zranienia, elektrycznie aktywowana substancja według wynalazku może być zastosowana na zranienie tak, aby wzmagać lub stymulować proces zdrowienia.

Jednym z zastosowań elektrycznie aktywowanej substancji według wynalazku jest leczenie zwiotczeń skóry. Korzystnie, aktywuje się wodę z częstotliwością pomiędzy około 50 KHz do 100 KHz. Tak przygotowana woda wtryśnięta w tym celu powoduje jednolitą redukcję zwiotczenia skóry na całym ciele.

Po każdym zastosowaniu, faza zdrowienia zwykle ma czas trwania około 1 do 7 dni. Po około 4 dniach nastę puje przeważ ająca część tego rodzaju zdrowienia. Przy koń cu fazy zdrowienia moż na zastosować następne leczenie. Stwierdzono, że faza zdrowienia musi być zakończona przed następnym leczeniem, tak aby uniknąć przytłumienia mechanizmu reakcyjnego.

PL 198 794 B1

Stwierdzono, że około 3 do 6 tego rodzaju sesji leczenia jest zwykle potrzebne dla uzyskania maksymalnych rezultatów, po jednej sesji co 1 lub 2 tygodnie. Im bardziej zdegenerowana tkanka, tym bardziej drastyczne są rezultaty. Substancja wykazuje również silne własności antywirusowe. Ogólnym rezultatem jest odnowiony wygląd bez chirurgii, przeszczepów, dermabrazji, odparowania laserowego lub innych technik inwazyjnych lub mechanicznych. Ponadto, prąd elektryczny nigdy nie przechodzi bezpośrednio przez żywą tkankę lub komórkę.

Dodatkowo do stosowania do wygładzania zmarszczek, substancja taka może być korzystnie stosowana do leczenia schorzeń płucnych. Pokazano to na fig. 6. Elektrycznie aktywowana substancja 18 jest inhalowana jako mgła lub w postaci kropelek. Jest to korzystnie powiązane z zastosowaniem konwencjonalnego rozpylacza 74 dla przekształcenia płynu do postaci oparów 72.

Niektóre modele rozpylaczy wykorzystują sprężone powietrze lub wibracje mechaniczne dla przekształcenia płynu w drobną mgłę. Jedno z tego rodzaju urządzeń jest sprzedawane pod nazwą „Micro Air” przez Omron Industries. Urządzenie to przekształca płyn w małe cząsteczki o wielkości od około 1 μ do 10 μ. Te cząsteczki stanowią grupki molekuł. Gdy substancja jest przekształcana w mgłę oparów 72, to elektrycznie aktywowane własności tej substancji zostają zachowane. Gdy elektrycznie aktywowana substancja 72 podlega inhalowaniu, wówczas uzyskuje się dodatkowe korzyści dla przyjmującego. Przykładowo, po inhalowaniu jako mgła, substancja taka może być stosowana do korzystnego leczenia niektórych schorzeń płuc i układu oddechowego.

W ten sposób można leczyć zwłóknienie płuc, niektóre rodzaje rozedmy płuc i inne schorzenia. Zwłóknienie śródmiąższowe występuje wówczas, gdy tkanka płucna bliznowacieje i traci swą giętkość i elastyczność. Może to nastąpić po infekcji lub po kontakcie ze środkiem podrażniającym i może utrudniać lub nawet spowodować bolesność oddychania. Może również nastąpić utrata kapilarnej funkcji wymiany krew-gaz (powietrze). Stan ten można polepszyć przez inhalowanie oparów mgły 72.

Na fig. 12a pokazano wycinek zwłóknionej tkanki płucnej 90. Tkanka płucna 90 jest w dużej części zbudowana z włóknistych pasm 91. Występuje brak naczyń krwionośnych i tkanka jest sztywna. Na fig. 12b pokazano tę samą część tkanki płucnej 90 po poddaniu jej kontaktowi z oparami mgły 72 z fig. 6. Mgła 72 dopomaga zmiękczeniu i zminimalizowaniu tkanki włóknistej 91 i wytwarza nowe naczynia krwionośne 92, tym samym wspomagając odzyskiwanie normalnego oddziaływania kapilarnego i funkcji płucnej.

Rozedma płuc występuje przy zapaleniu pęcherzyków płucnych. Jest ona rezultatem osłabionej tkanki łącznej. Stan ten jest często inicjowany przez zanieczyszczenie powietrza. Aktywujące energię własności substancji według wynalazku oddziaływują na polepszenie stanu tkanki łącznej i przemieszczają oraz usuwają zanieczyszczenia. W ten sposób jest zminimalizowana dalsza destrukcja a część funkcji zostaje odzyskana.

Płytki naczyniowe są następnym stanem, który można leczyć substancją według wynalazku. Stan ten występuje powszechnie. Jest on częściowo wywoływany poprzez dietę. Płytki są w dużej części zbudowane z tłuszczów i lipidów które nie uległy przemianie materii. Te tłuste osady zostają osadzają się na ściankach naczyń i na powierzchni i narastają w przeciągu czasu. Te same osady tłuszczowe mogą również narastać w innych tkankach ciała. Jeżeli to narastanie jest kontynuowane, wówczas płytki mogą redukować wielkość prześwitów naczyniowych, tym samym hamując przepływ krwi i zakłócając funkcjonowanie chemiczne i aktywność. Osady tłuszczowe mogą również gromadzić się w całym ciele.

Pokazano to na fig. 11a. Przekrój naczynia 122 posiada nagromadzone płytki 121 na wewnętrznej warstwie 123, które ograniczają prześwit naczynia, redukując przepływ krwi.

Aktywowana substancja według wynalazku, po przygotowaniu jak opisano powyżej, okazała się posiadać unikalne zdolności zapewniające skuteczną i przydatną technikę leczenia takiego stanu narostu płytek po wstrzyknięciu substancji do krwi. Dla uzyskania wewnętrznego wstrzyknięcia można użyć strzykawkę, kateter lub inne tego rodzaju urządzenie. Pokazano to na fig. 7. Do strzykawki 73 lub do pojemnika zawierającego elektrycznie aktywowaną substancję 18 jest przyłączona podskórna igła 71. Igła 71 jest włożona przez śródskórne warstwy skóry dla wstrzyknięcia substancji 18. Na fig. 8 także przedstawiono podawanie aktywowanej substancji. Podskórna igła 71 jest przyłączona do rury 75 i pojemnika 77 zawierającego elektrycznie aktywowaną substancję 18. Igła 71 jest włożona poprzez naskórkowe warstwy skóry dla wstrzyknięcia płynu 18.

Na fig. 11b pokazano naczynie 122 z fig. 11a z aktywowaną substancją 18 kontaktującą się z krwią 124 i płytkami 121. Na fig. 11c pokazano to samo naczynie 122 mające płytki 121 pomniejszone pod względem wielkości po leczeniu.

PL 198 794 B1

Na fig. 13 pokazano podskórną igłę 81 przyłączoną do strzykawki 82, która zawiera aktywowaną substancję przeznaczoną do wstrzyknięcia przez skórę zwierzęciu. Stopniowane oznaczenia na strzykawce 73 lub pojemniku IV 77 pozwalają na pomiar ilości aktywowanego płynu 18 dla zastosowania w dawce. Po wstrzyknięciu, typowa wielkość dawki wynosi 1 do 2 cm³ na 50 kg wagi ciała.

Po tego rodzaju wstrzyknięciu przepływ krwi i aktywność przemiany materii wzrasta, co zaczyna się około 15 minut po wstrzyknięciu. Rozpoczyna się oddziaływanie płuczące tkanki. Serce zaczyna bić silniej. Może wystąpić bardzo niewielka gorączka. Występuje niewielkie odczuwanie mrowienia, ale nie odczuwa się bólu. Będzie to trwało 1 - 2 dni. Po tym okresie przyspieszonego przepływu krwi ciało wchodzi w fazę zdrowienia w której struktura komórkowa zostaje przebudowana.

Po wstrzyknięci do krwi, oddziaływanie molekularne elektrycznie aktywowanej substancji staje się skuteczne do rozpuszczenia, rozcieńczenia, rozluźnienia i usunięcia osadów tłuszczowych i narostów płytek ze ścianek naczyń krwionośnych. Powoduje to zwiększenie włosowatego i ogólnego przepływu krwi. Gdy zostają oczyszczone i rozpuszczone osady tłuszczowe, które zwykle występują w naczyniach krwionoś nych i ciele i w ukł adzie krwiono ś nym, wówczas znaczą co wzrasta chemiczna i metaboliczna skuteczność i wydajność organizmu, powodują c znaczące i zasadnicze polepszenie funkcjonowania, działania i zdolności regeneracyjnych prawie wszystkich organów i procesów w nich zachodzących. Umożliwia to następnie wzmocnienie ścianek naczyniowych i polepszenie wytwarzania kolagenu i struktur podtrzymujących tego typu wiązadeł. Tak więc sposób ten pozwala na uzyskanie nowego, użytecznego i skutecznego leczenia narostów płytek i daje pozytywne korzyści zdrowotne. Proces taki służy również do uzyskania zelżenia uczucia bólu u pacjenta.

Występują minimalne lub inne oznaki zewnętrzne podczas leczenia, jednakże skóra może pozostać czasowo pomarszczona. To pomarszczenie jest spowodowane przez ściągnięcie skóry od wewnątrz ciała, powodując jej uwypuklenie na zewnątrz. Stan ten po jakimś czasie mija. Po pierwszym zabiegu leczniczym, a w szczególności po 3 - 6 zabiegach w odstępach jednego tygodnia, cechy powierzchowne zostają wygładzone a obwiśnięcia zostają zlikwidowane.

Innym typowym zastosowaniem substancji po wstrzyknięciu jest leczenie organów wewnętrznych, jak również układu krwionośnego i krążenia oraz innych medyczno/kosmetycznych stanów, zarówno w odniesieniu do ludzi, jak i zwierząt.

Po zastosowaniu jako wstrzyknięcie do wewnątrz substancja jest najlepiej rozprowadzana kilkakrotnie w okresie kilku tygodni lub kilku miesięcy. Kilka pierwszych zabiegów stosuje się przy mniejszej ilości dawki dla uniknięcia nadmiernej silnej reakcji po pierwszym użyciu produktu.

Jakkolwiek wynalazek ujawnia przykładowo stosowanie substancji, to istnieją także inne dopuszczalne środki przeznaczone do wstrzykiwania elektrycznie aktywowanej substancji do ciała. Może ona również być z pewną skutecznością stosowana jako natrysk lub stosowana przez użycie rurek względnie innych urządzeń bez wykraczania poza zakres wynalazku.

Substancja może być również inhalowana lub wstrzykiwana wraz z innymi materiałami, odżywkami i lekami, bez wykraczania poza zakres wynalazku.

Ponieważ elektrycznie aktywowana substancja według wynalazku funkcjonuje jako czynnik przenoszący lub medium, zatem nie występuje przepływ prądu ze źródła prądu poprzez tkankę biologiczną. Tak więc nie występuje możliwość wystąpienia stanów zapalnych, tym samym zwiększając bezpieczeństwo tego rodzaju zabiegu. Ponadto, nie występuje skurcz mięśni lub impuls nerwu w rezultacie stosowania elektrycznie aktywowanej substancji według wynalazku, jak powszechnie to ma miejsce podczas elektroterapii przezskórnej. Ponadto nie zachodzi zasadniczo żadne usuwanie tkanki, w przeciwieństwie do dermabrazji i innych technik, oraz nie ma efektów kwasowo/zasadowych wynikających z różnicy pH.

Jakkolwiek opisano kilka zastosowań, to jednak oczywiście wiele innych schorzeń ludzi jak i zwierząt może korzystnie reagować na tego rodzaju leczenie. Przykładowo, stwierdzono, że substancja taka ma silne własności antywirusowe, i może być stosowana samodzielnie lub z innymi lekarstwami jak również do ogólnego zwalczania bólu. Substancja jest również przydatna do leczenia stanów towarzyszących uszkodzonym i poprzecznie usieciowanym strukturom proteinowym.

Na fig. 2 i 3 pokazano, że jeżeli źródło prądu 10 zmiennej częstotliwości nie będzie zapewniało w przybliżeniu zerowego odchylenia prądu stałego, wówczas jego wyjście może być przetworzone tak aby zminimalizować odchylenie prądu stałego.

W szczególnym odniesieniu do fig. 2, pokazano możliwość zastosowania układu rezystor-kondensator 22 dla filtrowania wyjścia źródła prądowego 10 o zmiennej częstotliwości tak, aby minimalizować odchylenie prądu stałego. Tego rodzaju układ rezystora-kondensatora zawiera przynajmniej jeden kondensator 26 połączony szeregowo z substancją 18 aktywowaną elektrycznie i przynajPL 198 794 B1 mniej jeden rezystor 28 włączony równolegle. Układ rezystora-kondensatora 22 pracuje według znanych zasad dla zminimalizowania obecności odchylenia DC w substancji naładowanej elektrycznie. Fachowcy z tej dziedziny zauważą, że można zastosować wiele innych rodzajów filtrów. Przykładowo, można wykorzystać układ induktora kondensatorowego.

W szczególnym odniesieniu do fig. 3 pokazano transformator izolacyjny 24, który izoluje substancję 18 przeznaczoną do ładowania elektrycznego z odchylenia prądu stałego obecnego w wyjściu źródła prądowego 10 o zmiennej częstotliwości.

W każ dym przypadku, gdy źródło prądowe 10 o zmiennej częstotliwości nie zawiera środka do monitorowania przepływu prądu przez substancję 18 aktywowaną elektrycznie, to tego rodzaju środek jest korzystnie włączony w elektryczny tor elektrod 14. Przykładowo, można włączyć amperomierz 20 szeregowo lub zastosować go indukcyjnie przy jednym z przewodów 12, które tworzą tor elektryczny dla prądu przechodzącego pomiędzy elektrodami 14. Alternatywnie można zastosować oscyloskop dla monitorowania przepływu prądu i napięcia pomiędzy elektrodami 14.

Na fig. 4 pokazano sposób wytwarzania elektrycznie aktywowanej substancji 18 według wynalazku, który w ogólności zawiera etap 30 dostarczania destylowanej wody, etap 32 dodawania chlorku sody do destylowanej wody przy jednoczesnym monitorowaniu przepływu prądu pomiędzy elektrodami 14, etap 34 przykładania prądu zmiennego do elektrod 14 i etap 36 dozowania elektrycznie aktywowanej substancji, korzystnie w przeciągu 4 godzin po jej elektrycznym aktywowaniu.

Elektrycznie aktywowana substancja jest podawana jedynie po pierwszym przerwaniu przykładania do niej prądu. W ten sposób, prąd elektryczny może być przykładany do materiału pośredniego (to jest elektrycznie aktywowanej substancji), a nie bezpośrednio do osoby. Tym samym, do elektrycznie aktywowanej substancji można doprowadzić znaczącą ilość mocy, bez niepożądanego zakłócania procesów biologicznych, które mogłoby nastąpić w przypadku przyłożenia sygnału elektrycznego o dużej energii bezpośrednio do pacjenta. Według zalecanego rozwiązania wynalazku, można przyłożyć znacznie więcej mocy (przykładowo 100 W) do elektrycznie aktywowanej substancji niż mogłoby być tolerowane przez tkanki ludzkie.

Minimalna ilość mocy przykładanej do substancji podczas jej aktywacji elektrycznej musi być wystarczająca dla pokonania stopnia zmniejszenia aktywacji w substancji. Mała energia aktywacji będzie ulegała rozproszeniu tak szybko, jak powstaje wyhamowywując odpowiednią aktywację substancji. Stwierdzono, że zastosowanie przynajmniej około 10 mW mocy elektrycznej, a korzystnie 100 - 400 mW na ml substancji powoduje akceptowalne tempo zmniejszania.

Zamiast wody destylowanej można użyć wodę niedestylowaną lub wodę z kranu lub inne związki biokompatybilne, obejmując produkty tkankowe. Stwierdzono, że woda z kranu jest często odpowiednia do zastosowania w praktyce wynalazku. Jednakże jak wiadomo fachowcom z tej dziedziny, rodzaju i ilości zanieczyszczeń stwierdzanych w wodzie z kranu różnią się znacząco w zależności od miejsca pochodzenia. Tak więc, jeżeli nie jest dostępna dokładna analiza stosowanej wody z kranu, wówczas skuteczność i przepływ prądu przez nią muszą być określone metodą prób i błędów.

Odpowiednie są również rozmaite inne substancje tworzące elektrolit, inne niż chlorek sodu, łącznie z potasem, solami i minerałami.

Przyłożenie prądu zmiennego podczas etapu 34 do substancji przeznaczonej do elektrycznego aktywowania korzystnie następuje w przeciągu około 4 do 8 godzin. Po tym czasie mogą wystąpić niewielkie pęcherzyki gazu na elektrodach. Elektrycznie aktywowana substancja jest wytwarzana z zastosowaniem poziomów mocy, częstotliwości, gęstości prądu i ilości dawek jak opisano powyżej. Gdy substancja jest wytworzona w ten sposób, nabiera ona unikalnych własności. Elektrycznie aktywowana substancja jest wytwarzana z zastosowaniem poziomów mocy, częstotliwości, gęstości prądów i ilości dawek opisanych powyżej, lub parametrów porównywalnych z opisanymi. Po tego rodzaju wytworzeniu substancji, nabiera ona unikalnych własności (ewentualnie na poziomie atomowym) co powoduje że jest ona szczególnie dobrze przystosowana do praktykowania wynalazku.

Należy uwzględnić, że opisane tutaj przykładowe sposoby jak pokazano na rysunkach, reprezentują jedynie obecnie zalecane rozwiązanie wynalazku. Możliwe są rozmaite modyfikacje i uzupełnienia tego rodzaju rozwiązania bez wykraczania poza istotę i zakres wynalazku. Przykładowo, można zastosować rozmaite odmienne wielkości, kształty i konfiguracje pojemnika, elektrod i źródła i rodzaj prądu zmiennego. Ponadto, zastosowanie wody jako elektrycznie aktywowanej substancji stanowi jedynie przykład, a nie ograniczenie. Rozważa się również, że można według wynalazku aktywować

PL 198 794 B1 elektrycznie gazy jak również płyny i przewodne substancje stałe. Tym samym, według wynalazku uzyskuje się nową i przydatną terapię. Te i inne modyfikacje mogą być przystosowane do wynalazku, z zachowaniem oryginalnej istoty i zakresu wynalazku.

Claims (51)

1. Sposób elektrycznego wytwarzania substancji stosowanej jako lekarstwo wewną trzustrojowe, znamienny tym, że kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to ź ródło prą du dla wytworzenia prą du zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepł ywu prą du zmiennego przez tę substancję.

2. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako przewodzącą elektrycznie substancję stosuje się wodę z zawartą w niej substancją elektrolityczną.

3. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że jako przewodzącą elektrycznie substancję stosuje się wodę z solą.

4. Sposób według zastrz. 1 albo 2, albo 3, znamienny tym, że stosuje się podstawową częstotliwość prądu zmiennego w zakresie pomiędzy około 10 KHz i 100 KHz.

5. Sposób według zastrz. 4, znamienny tym, że stosuje się podstawową częstotliwość prądu zmiennego w zakresie pomiędzy około 50 KHz i 100 KHz.

6. Sposób wedł ug zastrz. 1, znamienny tym, ż e stosuje się napię cie prą du zmiennego wynoszące przynajmniej 50 V.

7. Sposób wedł ug zastrz. 6, znamienny tym, ż e stosuje się napię cie prą du zmiennego wynoszące pomiędzy 50 V i 150 V.

8. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się moc wyjściową źródła prądu zmiennego wynoszącą przynajmniej 10 mW mocy sygnału elektrycznego na ml elektrycznie przewodzącej substancji pobierającej moc z elektrod.

9. Sposób wedł ug zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się moc wyjś ciową ź ródł a prą du zmiennego wynoszącą około 1 W mocy sygnału elektrycznego na ml elektrycznie przewodzącej substancji pobierającej moc z elektrod.

10. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że wielkość mocy wyjściowej przykładanej przez źródło prądu zmiennego do substancji jest wystarczająca dla spowodowania wzrostu temperatury substancji przynajmniej o 1,66°C powyżej temperatury otoczenia.

11. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się moc wyjściową umożliwiającą przepływ prądu przez przewodzącą elektrycznie substancję i pomiędzy elektrodami przez przynajmniej około 4 godziny przed jej zastosowaniem.

12. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się moc wyjściową umożliwiającą przepływ prądu przez przewodzącą elektrycznie substancję i pomiędzy elektrodami przez przynajmniej około 4 do 8 godzin.

13. Sposób według zastrz. 1, znamienny tym, że stosuje się prąd zmienny zasadniczo pozbawiony składowej prądu stałego.

14. Sposób według zastrz. 13, znamienny tym, że minimalizuje się składową prądu stałego ze źródła prądu zmiennego do substancji przewodzącej elektrycznie przez przyłączanie zespołu filtrującego pomiędzy źródłem prądu zmiennego a parą elektrod, zawierającego kondensator połączony szeregowo pomiędzy źródłem prądu a przynajmniej jedną z pary elektrod.

15. Sposób według zastrz. 13, znamienny tym, że minimalizuje się składową prądu stałego ze źródła prądu zmiennego do substancji przewodzącej elektrycznie przez przyłączanie zespołu filtrująPL 198 794 B1 cego pomiędzy źródłem prądu zmiennego a parą elektrod, zawierającego transformator izolacyjny połączony szeregowo pomiędzy źródłem prądu a przynajmniej jedną z pary elektrod.

16. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, że jest wytworzona sposobem, w którym kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedn ą parę elektrod, rozsunię tych wzglę dem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, jako lekarstwo do leczenia płytek tętniczych.

17. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, że jest wytworzona sposobem, w którym kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedn ą parę elektrod, rozsunię tych wzglę dem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, jako lekarstwo do leczenia chorób wynikających z odkładania się płytek tętniczych.

18. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, że jest wytworzona sposobem, w którym kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsunię tych wzglę dem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, jako lekarstwo do leczenia stanów serca wynikających z obecności płytek tętniczych.

19. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, że jest wytworzona sposobem, w którym kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych wzglę dem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwo14

PL 198 794 B1 ści przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, jako lekarstwo do leczenia stwardnienia tętnic.

20. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, że jest wytworzona sposobem, w którym kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych wzglę dem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, jako lekarstwo do leczenia problemów z krążeniem, wywoływanych płytkami miażdżycowymi.

21. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, że jest wytworzona sposobem, w którym kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych wzglę dem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, jako lekarstwo do leczenia wysokiego ciśnienia krwi przed usuwaniem płytek tętniczych.

22. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, że jest wytworzona sposobem, w którym kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsunię tych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, jako lekarstwo do leczenia nadmiaru płytek obecnych przy chorobie wieńcowej.

23. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, że jest wytworzona sposobem, w którym kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych wzglę dem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod

PL 198 794 B1 przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, jako lekarstwo do poprawiania elastyczności kanałów tętniczych.

24. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, że jest wytworzona sposobem, w którym kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, jako lekarstwo do wzmacniania ścianek tętnic.

25. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, że jest wytworzona sposobem, w którym kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, jako lekarstwo do poprawiania produkowania wewnętrznego kolagenu i wiązadeł.

26. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, że jest wytworzona sposobem, w którym kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, jako lekarstwo do leczenia osłabionej podskórnej tkanki łącznej.

27. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, że jest wytworzona sposobem, w którym kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elek16

PL 198 794 B1 trod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, jako lekarstwo do zwiększania podskórnego przepływu kapilarnego krwi.

28. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, że jest wytworzona sposobem, w którym kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, jako lekarstwo do leczenia uszkodzonych wewnętrznych struktur proteinowych.

29. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, że jest wytworzona sposobem, w którym kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych wzglę dem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, jako lekarstwo do leczenia stanów wynikających z uszkodzonych wewnętrznych struktur proteinowych.

30. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, że jest wytworzona sposobem, w którym kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedn ą parę elektrod, rozsunię tych wzglę dem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, jako lekarstwo do leczenia zakłóconego rytmu serca.

31. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, że jest wytworzona sposobem, w którym kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych wzglę dem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy

PL 198 794 B1 elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, jako lekarstwo do leczenia arytmii serca.

32. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, że jest wytworzona sposobem, w którym kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, jako lekarstwo do leczenia szmerów serca.

33. Substancja wytworzona elektrycznie, znamienna tym, że jest wytworzona sposobem, w którym kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny umieszcza się w pojemniku w oddzieleniu od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn elektrolityczny stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych wzglę dem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu, przy którym występuje przepływ prądu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w celach terapeutycznych w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, jako lekarstwo do poprawy koordynacji pompowania i wydajności pracy serca.

34. Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodna substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, znamienne tym, że substancja ta jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do leczenia płytek tętniczych.

35. Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej

PL 198 794 B1 jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, znamienne tym, że substancja ta jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do leczenia chorób wynikających z odkładania się płytek tętniczych.

36. Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, znamienne tym, że substancja ta jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do leczenia stanów serca wynikających z obecności płytek tętniczych.

37. Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodny elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, znamienne tym, że substancja ta jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do leczenia stwardnienia tętnic.

38. Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po

PL 198 794 B1 zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, znamienne tym, że substancja ta jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do leczenia problemów z krążeniem, wywoływanych płytkami miażdżycowymi.

39. Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodny elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, znamienne tym, że substancja ta jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do leczenia wysokiego ciśnienia krwi przez usuwanie płytek tętniczych.

40. Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszczą się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to ź ródło prą du dla wytworzenia prądu zmiennego przepływają cego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, znamienne tym, że substancja ta jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do leczenia nadmiaru płytek obecnych przy chorobie wieńcowej.

41. Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, znamienne tym, że substancja ta jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do poprawiania elastyczności kanałów tętniczych.

42. Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu

PL 198 794 B1 o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prą du zmiennego przez tę substancję, znamienne tym, że substancja ta jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do wzmacniania ścianek tętnic.

43. Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, znamienne tym, że substancja ta jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do poprawiania produkowania wewnętrznego kolagenu i więzadeł.

44. Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w prze-ciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, znamienne tym, że substancja ta jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do leczenia osłabionej podskórnej tkanki łącznej.

45. Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, znamienne tym, że substancja ta jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do zwiększania podskórnego przepływu kapilarnego krwi.

46. Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy

PL 198 794 B1 czym jako płyn stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, znamienne tym, że substancja ta jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do leczenia uszkodzonych wewnętrznych struktur proteinowych.

47. Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, znamienne tym, że substancja ta jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do leczenia stanów wynikających z uszkodzonych wewnętrznych struktur proteinowych.

48. Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, znamienne tym, że substancja ta jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do leczenia zakłóconego rytmu serca.

49. Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się

PL 198 794 B1 przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, znamienne tym, że substancja ta jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do leczenia arytmii serca.

50. Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodzącą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, znamienne tym, że substancja ta jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do leczenia szmerów serca.

51. Zastosowanie substancji wytworzonej elektrycznie do przygotowania lekarstwa wewnątrzustrojowego sposobem, w którym umieszcza się kompatybilną biologicznie, elektrycznie przewodzącą substancję zawierającą kompatybilny biologicznie płyn elektrolityczny w pojemniku tak, że ta elektrycznie przewodząca substancja jest oddzielona od obszaru ciała pacjenta wymagającego leczenia, przy czym jako płyn stosuje się przewodzący elektrycznie płyn zawierający składnik elektrolityczny, po czym w kontakcie z tą elektrycznie przewodz ąc ą substancją w pojemniku umieszcza się przynajmniej jedną parę elektrod, rozsuniętych względem siebie, przy czym elektrolityczny składnik płynu stosuje się w stężeniu wystarczającym do umożliwienia przepływu pomiędzy elektrodami i poprzez płyn prądu o stężeniu przynajmniej 1 mA, następnie do przynajmniej jednej pary elektrod przyłącza się źródło prądu zmiennego z wyjściem mocy i uruchamia się to źródło prądu dla wytworzenia prądu zmiennego przepływającego poprzez te elektrody do płynu, z wielkością częstotliwości przełączania kierunku przepływu prądu w zakresie pomiędzy 10 KHz i 1 MHz przez przynajmniej 10 minut, po czym zatrzymuje się przepływ prądu elektrycznego i otrzymuje się substancję, gotową do stosowania w przeciągu 7 dni po zatrzymaniu przepływu prądu zmiennego przez tę substancję, znamienne tym, że substancja ta jest przeznaczona do użytku jako lekarstwo do poprawy koordynacji pompowania i wydajności pracy serca.