PL197991B1 - Poprzeczka regałowa - Google Patents

Abstract

1. Poprzeczka rega lowa ze wspornikiem, który zawiera utworzony w wyniku gi ecia pasa blachy, pusty profil i na którego ko ncach s a przyspawane ko ncówki, z których ka zda jest zaopatrzona w hak do zawieszania w otworach s lupka rega lu, przy czym brzegi pasa blachy, stanowi ace doln a czesc scianki profilu wsporni- ka, schodz a si e ku sobie, tworz ac otwór, zna- mienna tym, ze co najmniej jedna z pionowych cz esci (23) scianki profilu wspornika ma wg le- bienie (25) w kszta lcie cofni etego, w kierunku wn etrza profilu korytka o skierowanych uko snie na zewn atrz ko ncowych obszarach (26). PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest poprzeczka regałowa.

Poprzeczki regałowe stanowią rozpory pomiędzy pionowymi słupkami regału. Biegną one z reguły poziomo i służą zazwyczaj, jako podpora dla półek regału, zaś w zakresie dużych ciężarów do umieszczania palet.

Poprzeczki regałowe mają znaczenie dla nośności regału, ponieważ ich stabilność wyznacza możliwości obciążania półki względnie umieszczania palet. Ponieważ zapobiegają one ponadto wyginaniu się pionowych słupków regału, stabilność poprzeczek wyznacza również możliwość obciążania tych słupków.

Typowe poprzeczki regałowe wytwarza się z zamkniętych rur profilowanych o przekroju czworokątnym. Tego typu poprzeczki są stosunkowo ciężkie i drogie.

Z amerykańskiego opisu patentowego nr US-A-3,587,483 znana jest poprzeczka regałowa z utworzonym w wyniku gięcia pasa blachy, pustym profilem według pierwszej części zastrzeżenia 1. Brzegi pasa blachy, tworzące górną część ścianki poprzeczki, są zespawane ze sobą zakładkowo. Spawanie nie tylko komplikuje i podraża wytwarzanie poprzeczki, lecz także przeszkadza przy przycinaniu profilu na żądaną długość.

Trudności te występują w zwiększonym zakresie, jeżeli profil jest składany z dwóch wygiętych pasów blachy, które spawa się ze sobą w górnej i dolnej części ścianki, jak to ma miejsce w przypadku poprzeczek regałowych znanych z amerykańskiego opisu patentowego nr US-A-3,587,483, a także z niemieckiego opisu patentowego nr DE-A-26 28 537.

Z niemieckiego opisu patentowego nr DE-A-43 01 475 znana jest konstrukcja regału, w której na poprzeczkach spoczywają wsporniki z profili giętych, przeznaczone do umieszczania palet. Wsporniki te mają przekrój kapeluszowy, spoczywają swoimi dolnymi kołnierzami na poprzeczkach i są z nimi skręcone.

W międzynarodowym opisie patentowym nr WO 00/27733 ujawniona jest nachylona półka regałowa, zaopatrzona w kierunku swego nachylenia w prowadnice rolkowe i szynowe. Prowadnice szynowe, które nie mają funkcji nośnej, mają otwarty od dołu profil i są na całej swej długości podparte kilkoma listwami grzebieniowymi, z którymi są sczepione.

Z US-A-4,216,729 znana jest poprzeczka regałowa ze wspornikiem, który zawiera utworzony w wyniku gięcia pasa blachy, pusty profil i na którego końcach są przyspawane końcówki, z których każda jest zaopatrzona w hak do zawieszania w otworach słupka regału, przy czym brzegi pasa blachy, stanowiące dolną część ścianki profilu wspornika, schodzą się ku sobie, tworząc otwór. Dolna część ścianki składa się tam ze stosunkowo wąskich brzegowych obszarów pasa blachy, pomiędzy którymi pozostawiona jest otwarta szeroka szczelina. Poprzeczka ta jest przeznaczona do półek rusztowych, nie nadaje się jednak do większych obciążeń.

Celem wynalazku jest, co najmniej częściowe wyeliminowanie wad porównywalnych poprzeczek regałowych, znanych ze stanu techniki. Szczególne zadanie wynalazku polega na zaproponowaniu poprzeczki regałowej o wysokiej nośności, której wytwarzanie wymaga niewielkich nakładów.

Poprzeczka regałowa ze wspornikiem, który zawiera utworzony w wyniku gięcia pasa blachy, pusty profil i na którego końcach są przyspawane końcówki, z których każda jest zaopatrzona w hak do zawieszania w otworach słupka regału, przy czym brzegi pasa blachy, stanowiące dolną część ścianki profilu wspornika, schodzą się ku sobie, tworząc otwór, według wynalazku charakteryzuje się tym, że co najmniej jedna z pionowych części ścianki profilu wspornika ma wgłębienie w kształcie cofniętego, w kierunku wnętrza profilu korytka o skierowanych ukośnie na zewnątrz końcowych obszarach.

Korzystnie wgłębienie zajmuje znaczną część wysokości pionowych części ścianki profilu wspornika.

Korzystnie profil wspornika ma ogólnie kształt prostokątny, zaś brzegi pasa blachy leżą w jednej płaszczyźnie.

Korzystnie jedna z pionowych części ścianki profilu wspornika ma w górnym obszarze uskok, tworzący powierzchnię podporową.

Korzystnie profil wspornika ma szerokość od 30 mm do 50 mm, korzystnie 40 mm, oraz wysokość pomiędzy 50 mm i 150 mm.

Korzystnie uskok ma w zasadzie kwadratowy przekrój o długości krawędzi od 1/2 do 2/3 szerokości profilu wspornika.

PL 197 991 B1

W tak ukształtowanej poprzeczce regałowej brzegi pasa blachy w gotowej poprzeczce nie są połączone ze sobą. Próby obciążania pokazały, że nośność takiego niezamkniętego profilu pozostaje praktycznie niezmieniona w stosunku do zazwyczaj zamkniętych, zespawanych lub niezespawanych profili o takiej samej grubości ścianki. W ten sposób z pasa blachy o takiej samej grubości można łatwo wykonać poprzeczkę regałową o wysokiej nośności, przy czym gotowa poprzeczka z uwagi na rezygnację ze spawania jest lżejsza i daje się łatwiej obrabiać.

Szczelina usytuowana w dolnej części ścianki profilu wspornika jest o tyle korzystna, że określona szerokość szczeliny w odniesieniu do szerokości wyjściowego pasa blachy i procesów gięcia dopuszcza znaczne tolerancje. W szczególności można stosować pas blachy, pochodzący z typowego, dostępnego na rynku kręgu, przy czym proces gięcia można wykonać bezpośrednio i bez uprzedniej obróbki krawędzi pasa blachy.

Nadanie szczelinie pomiędzy brzegami blachy określonej szerokości i prostokątny kształt profilu wspornika, podobnie jak usytuowanie brzegów blachy w jednej płaszczyźnie i zaopatrzenie, co najmniej jednej pionowej części ścianki profilu wspornika we wgłębienie jest korzystne, z uwagi na nośność poprzeczki regałowej, przy czym ukształtowanie wgłębienia w postaci cofniętego do wnętrza profilu korytka jest korzystne, jeżeli chce się uzyskać prostokątny profil poprzeczki bez wystających części.

Wgłębienia, które zajmują znaczną część wysokości pionowych części ścianki profilu wspornika, zapewniają wystarczająco dużą powierzchnię, aby w gotowej poprzeczce regałowej w cofniętym do wewnątrz, chronionym obszarze można było umieścić napisy lub nośniki napisów.

Uskok usytuowany w jednej z pionowych części ścianki profilu wspornika jest o tyle korzystny, że tworzy poziomą powierzchnię do ułożenia metalowych półek lub płyt wiórowych.

Jeżeli profil wspornika ma szerokość od 30 do 50, korzystnie 40 mm, oraz wysokość pomiędzy 50 i 150 mm, zaś uskok ma w zasadzie kwadratowy przekrój o długości krawędzi od 1/2 do 2/3 szerokości profilu wspornika, wówczas taka poprzeczka nadaje się do zastosowania zwłaszcza w regałach o średnim i dużym obciążeniu.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia poprzeczkę regałową w widoku z boku, fig. 2 - poprzeczkę regałową w widoku w kierunku strzałki II z fig. 1, fig. 3 - profil wspornika poprzeczki z fig. 1 i 2, zaś fig. 4 - alternatywny profil poprzeczki.

Zgodnie z fig. 1 poprzeczka regałową składa się ze wspornika 10 oraz końcówek 11, przyspawanych na obu jego końcach. Końcówki 11 mają profil kątowy, którego szersza półka 12 zamyka swoją zewnętrzną powierzchnią profil wspornika, zaś jej powierzchnia wewnętrzna przylega do bocznej ścianki 13 słupka 14 regału, uwidocznionego na fig. 2. Węższa półka 15 końcówki 11 przylega do czołowej ścianki 16 słupka 14 regału i ma kilka haków 17 do wczepiania w następujące kolejno po sobie otwory 18, rozmieszczone regularnie w czołowej ściance 16.

Wspornik 10 poprzeczki regałowej ma prostokątny profil, którego szerokość w przypadku regałów magazynowych i przemysłowych wynosi na przykład 30 do 50 mm, korzystnie 40 mm, zaś wysokość - zależnie od wymaganej obciążalności - wynosi na przykład 50 do 150 mm, korzystnie zaś odpowiada wymiarom znormalizowanym i wynosi 60 mm, 80 mm, 100 mm, 120 mm i 130 mm.

Profil ukazany na fig. 3 jest wykonany w drodze gięcia z pojedynczego pasa blachy, którego brzegi 20, 21 leżą w jednej płaszczyźnie i tworzą dolny element ścianki wspornika 10. Krawędzie tych brzegów 20, 21 nie są połączone ze sobą, lecz tworzą szczelinę 22, której szerokość wynosi przykładowo 3 mm.

Dokładna szerokość szczeliny jest nieistotna. Wąska szczelina 22 jest korzystna z punktu widzenia stabilności profilu; z drugiej strony zadana szerokość szczeliny powinna być na tyle duża, aby krawędzie obu brzegów 20, 21 przy zwykłych tolerancjach co najwyżej stykały się ze sobą, zarówno w odniesieniu do szerokości wyjściowego pasa blachy, jak też w odniesieniu do procesu gięcia.

Obie pionowe części 23 ścianki poprzeczki regałowej z fig. 3 mają po jednym wgłębieniu 25 w kształcie korytka z biegnącymi ukośnie na zewnątrz, utworzonymi poprzez podwójnewygięcie, końcowymi obszarami 26. Tak ukształtowane wgłębienia 25 powodują usztywnienie profilu poprzeczki.

Wysokość położonego między końcowymi obszarami 26, płaskiego środkowego obszaru korytkowego wgłębienia 25 wynosi przykładowo od 2/3 do 5/6 całej wysokości profilu. W ten sposób na obu częściach 23 ścianki profilu powstaje wystarczająco duża, płaska powierzchnia do umieszczenia napisów, etykiet, nośników etykiet, szyn cenowych lub temu podobnych elementów, które

PL 197 991 B1 dzięki cofniętemu do wewnątrz, korytkowemu kształtowi wgłębienia 25 są chronione przed uszkodzeniem w gotowym regale.

W przykładzie wykonania z fig. 4 prawa część 23 ścianki jest ukształtowana tak samo, jak na fig. 3, natomiast lewa część 27 ścianki ma w swym górnym obszarze w przybliżeniu kwadratowy uskok 28, tworzący płaską poziomą powierzchnię podporową 29 do umieszczenia metalowych półek lub płyt wiórowych. Wariant ten nadaje się zwłaszcza dla mniej obciążonych regałów. Szerokość powierzchni podporowej 29 stanowi od 1/2 do 2/3 szerokości profilu wspornika 10 i wynosi korzystnie 26 mm. Korzystna wysokość uskoku 28 wynosi 22,5 mm.

Claims (6)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Poprzecckareeałowaze wspornikiem, który zawierautworzznyw wyniku gięcia pasablachy, pusty profil i na którego końcach są przyspawane końcówki, z których każda jest zaopatrzona w hak do zawieszania w otworach słupka regału, przy czym brzegi pasa blachy, stanowiące dolną cześć ścianki profilu wspornika, schodzą się ku sobie, tworząc otwór, znamienna tym, że co najmniej jedna z pionowych części (23) ścianki profilu wspornika ma wgłębienie (25) w kształcie cofniętego, w kierunku wnętrza profilu korytka o skierowanych ukośnie na zewnątrz końcowych obszarach (26).
2. 2. Poprzecckareeałowa wedługzzsttz. Z, znamienna tym, Ze wcjłł^t^ii^r^ii^ g25) ζ^]Γ^υϋ<^ część wysokości pionowych części (23) ścianki profilu wspornika.
3. 3. Poprzeczka regałowa według zaattz. Z albo 2, znamienna tym, że profii w^F^cjor^il^^ ma ogólnie kształt prostokątny, zaś brzegi (20, 21) pasa blachy leżą w jednej płaszczyźnie.
4. 4. Poprzeczka regałowa według zasfrz. 1, tym, że jedna z pionowych częścć ((27) ścianki profilu wspornika ma w górnym obszarze uskok (28), tworzący powierzchnię podporową (29).
5. 5. Poprzeczka regatowa według ζ3ι^ζ. 1 albo 4, tym, że profii wspon-nka ma szerokość od 30 mm do 50 mm, korzystnie 40 mm, oraz wysokość pomiędzy 50 mm i 150 mm.
6. 6. Poprzeczka regatowa według zga^z. 4, znamienna tym, że uskok (28) ma w zasadzie kwadratowy przekrój o długości krawędzi od 1/2 do 2/3 szerokości profilu wspornika (10).

   PL 197 991 Β1