PL192980B1 - Zespół łączący dla korytka kablowego - Google Patents

Abstract

1. Zespól laczacy dla korytka kablowego, do zapewnienia ciaglosci miedzy co najmniej dwoma odcinkami korytka o róznych kierun- kach, z których kazdy zawiera podstawe i po- krywe, zawierajacy jednoczesciowa pokrywe usytuowana miedzy pokrywami róznych odcin- ków korytka i dwa wsporniki, po jednym na kaz- dy odcinek korytka, przy czym kazdy wspornik ma elementy przyjmujace pozwalajace przymocowac do nich plyty krancowe pokrywy, znamienny tym, ze kazdy z dwóch wsporników (22a, 22b) ma elementy montazowe (23) za pomoca których wspornik (22a, 22b) jest zamocowany na zagie- ciach (18) bocznych ramion (16) podstawy (13) odcinka korytka, przy czym wspornik (22a, 22b) jest usytuowany powyzej dna podstawy (13). PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Przedmiotem wynalazku jest zespół łączący dla korytka kablowego, tworzący naroże lub odejście. Zespół łączący według wynalazku przeznaczony jest ogólnie, do łączenia odcinków korytka takiego typu jak stosowane, na przykład jako wsporniki, pomieszczenia i osłony różnej aparatury, zwłaszcza różnej aparatury elektrycznej, jak również jako wsporniki, pomieszczenia i osłony przewodów, instalacji i innego wyposażenia niezbędnego dla obsługi tej aparatury.

Jak wiadomo, korytko stanowi z definicji podstawę o przekroju poprzecznym otwartym, przez który wykonuje się jego mocowanie do dowolnej ściany i pokrywę dla zamykania podstawy, która jest mocowana do niej w sposób zdejmowalny.

Korytko takie składa się z odcinków wówczas, gdy w określonych przedziałach zmienia ono kierunek bądź wówczas, gdy biegnąc stale w jednym kierunku po ścianie nośnej jego całkowita długość jest większa od długości dysponowanej.

Ta zmiana kierunku może na przykład zachodzić, gdy korytko przechodzi z pierwszej ściany na drugą ścianę, ustawioną w stosunku do pierwszej pod kątem, ale może ona zachodzić również na płaszczyźnie tej samej ściany.

Dla uzyskania pożądanej ciągłości, zwłaszcza z punktu widzenia zapewnienia izolacji elektrycznej stosuje się zwykle pomiędzy dwoma kolejnymi odcinkami korytka o różnych kierunkach, stosowny osprzęt nazwany tu, dla wygody, elementami łączącymi.

Dotyczy to też sytuacji, kiedy przy odprowadzeniu rozchodzą się trzy odcinki, z których jeden ma inny kierunek niż dwa pozostałe.

Przedmiotem wynalazku jest zespół łączący tego typu, czyli stosowany dla naroża, na przykład takiego jak naroże wewnętrzne, gdy odcinki korytek są kładzione na ścianach tworzących między sobą kąt wklęsły lub naroże zewnętrzne, gdy te ściany tworzą między sobą kąt wypukły, jak również w przypadku odprowadzenia, na przykład odprowadzenia w kształcie litery T, ten przypadek może zajść przy dowolnym z omawianych poprzednio kątów dwuściennych.

Zasadniczo odpowiednie zespoły łączące zawierają własne pokrywy, rozciągające się pomiędzy pokrywami różnych odcinków korytka, które mają być łączone, a dokładniej pomiędzy skrzydłami bocznymi tych podstaw, gdy przekrój poprzeczny ma kształt litery U, te podstawy mają dno i dwa skrzydła boczne.

Przynajmniej w pewnych przypadkach, zawierają one również płytę, która rozciąga się pomiędzy podstawami różnych odcinków korytka, a dokładniej pomiędzy dnami tych podstaw, gdy jak poprzednio ich przekrój poprzeczny ma kształt litery U.

Płyta pozwala zapewnić pożądaną ciągłość izolacji w stosunku do ściany lub ścian, a także zapewnia umieszczenie podstaw różnych odcinków korytka, ułatwiając ich mocowanie. Ponadto, zawiera ona często elementy utrzymujące związaną pokrywę, dla umożliwienia jej mocowania.

Pokrywa natomiast, zapewnia pożądaną ciągłość izolacji między odpowiednimi pokrywami odcinków korytka, jak i między skrzydłami bocznymi ich podstaw, gdy ich przekrój poprzeczny ma kształt litery U.

Obecnie coraz częściej, niezależnie od elementów trzymających, odpowiednich dla mocowania dodatkowego na płycie, pokrywa jest wyposażona w elementy mocujące, na przykład elementy zatrzaskowe identyczne jak te, które znajdują się między pokrywą odcinka korytka, a jego podstawą. Mocuje się ją do podstawy w ten sam sposób jak pokrywę odcinka korytka, praktycznie za pomocą zagięć znajdujących się na podstawie zwykle wzdłuż wolnej krawędzi jej bocznych skrzydeł.

Jeśli nawet są one dobrze dostosowane do utrzymania pokrywy na podstawie, zwłaszcza ze względu na długość, na której pokrywa i podstawa są ze sobą połączone oraz ze względu na to, że nie tworzy zwykle wyraźnego występu na podstawie, te elementy mocujące są mniej przydatne dla utrzymania osprzętu, a zwłaszcza elementów łączących tego typu jaki tu ma zastosowanie.

Zespół łączący jest zawsze stosunkowo krótki w porównaniu z podstawami, które łączy i znajduje się pomiędzy jedną a drugą podstawą. Ponadto jest on często bardziej narażony na udary niż same odcinka korytka, ma to zwłaszcza miejsce w przypadku kąta zewnętrznego. W tych warunkach, nie rzadko przy okazji takiego udaru pokrywa zespołu łączącego odrywa się całkowicie lub częściowo z jednego lub z drugiego odcinka korytka między którymi się znajduje.

PL 192 980B1

Oczywiście, jest możliwe wzmocnienie mocowania pokrywy, zmniejszające luz na poziomie jej zatrzasku, dla zwiększenia siły potrzebnej do jej oderwania. W praktyce nie jest to jednak pożądane, ponieważ, przeciwnie, pożądane jest, aby pokrywa mogła być nakładana stosunkowo łatwo, zwłaszcza ze względu na konieczność prac konserwatorskich i dla umożliwienia, jeśli potrzeba, modyfikacji konfiguracji zespołu odpowiednich odcinków korytka, w miarę ewolucji odpowiedniej instalacji.

Ponadto, przecięcie pokryw odcinków korytka dokonywane jest zawsze w sposób więcej lub mniej niepewny, jest więc konieczne, aby nie tylko ze względów estetycznych nakładane pokrywy zespołów łączących przykrywały pokrywy odcinków korytka na ich krańcach. Jest więc konieczne, aby te pokrywy odcinków korytka były założone przed założeniem pokryw zespołów łączących. Z tego powodu, ich nałożenie następuje bez żadnych znaków określających pozycję, przeciwnie do tego co jest pożądane, mogą więc z tego wynikać, co najmniej miejscowo luki pokrycia przez pokrywy.

Zespół łączący dla korytka kablowego, do zapewnienia ciągłości między co najmniej dwoma odcinkami korytka o różnych kierunkach, z których każdy zawiera podstawę i pokrywę, zawierające jednoczęściową pokrywę usytuowaną między pokrywami różnych odcinków korytka i dwa wsporniki, po jednym na każdy odcinek korytka, przy czym każdy wspornik maelementy przyjmujące pozwalające przymocować do nich płyty krańcowe pokrywy, według wynalazku charakteryzuje się tym, że każdy z dwóch wsporników ma elementy montażowe za pomocą których wspornik jest zamocowany na zagięciach bocznych ramion podstawy odcinka korytka, przy czym wspornik jest usytuowany powyżej dna podstawy.

Korzystnie każdy wspornik ma dwie równoległe krawędzie wzdłużne, a elementy montażowe, które ten wspornik zawiera, są elementami rowkowymi umieszczonymi, co najmniej wzdłuż części długości każdej krawędzi wzdłużnej.

Korzystnie każdy wspornik ma ogólną postać płyty, a elementy rowkowe tworzące jego elementy montażowe biegną, grzbiet w grzbiet, na brzegu krawędzi wzdłużnych.

Korzystnie wzdłuż każdej krawędzi wzdłużnej każdego wspornika, elementy rowkowe tworzące elementy montażowe tego wspornika są umieszczone między dwoma obrzeżami, obrzeżem górnym i obrzeżem dolnym, które będąc równoległe, tworzą występ boczny skierowany na zewnątrz.

Korzystnie obrzeże górne jest na poziomie powierzchni górnej każdego wspornika, tworząc z nią ciągłość.

Korzystnie każdy wspornik ma krawędź opuszczoną wzdłuż każdej krawędzi wzdłużnej, co najmniej na części jej długości, a obrzeże dolne tworzy załamanie w postaci naroża dla krawędzi opuszczonej.

Korzystnie brzeg tego obrzeża dolnego jest sfazowany ukosem.

Korzystnie co najmniej jedno obrzeże ma na powierzchni wewnętrznej, to znaczy na tej powierzchni, która jest zwrócona w stronę drugiego obrzeża, wystające poprzecznie, co najmniej jedno żebro.

Korzystnie obrzeża, biegną tylko na części długości krawędzi wzdłużnej każdego wspornika i będąc przewieszone jedno nad drugim, w co najmniej części swojej długości są przesunięte wzdłużnie jeden w stosunku do drugiego.

Korzystnie elementy przyjmujące umieszczone na każdym wsporniku zawierają co najmniej jedno wycięcie zapadkowe w które wchodzi, co najmniej miejscowo uchwyt zaczepowy.

Korzystnie uchwyt zaczepowy jest poprzedzony ukosem wprowadzającym.

Korzystnie wycięcie zapadkowe ma na płaszczyźnie obrys wydłużony równoległy do krawędzi, wzdłużnych wspornika.

Korzystnie elementy przyjmujące umieszczone na każdym wsporniku zawierają co najmniej dwa wycięcie zapadkowe, które są ułożone jedno i drugie równolegle do krawędzi wzdłużnych wspornika i których uchwyty zaczepowe są położone na różnych poziomach.

Korzystnie wzdłuż każdej z dwóch krawędzi wzdłużnych każdego wspornika usytuowany jest układ, co najmniej dwóch wycięć zapadkowych.

Korzystnie przednia krawędź poprzeczna każdego wspornika biegnie skośnie w stosunku do jego krawędzi wzdłużnych.

Korzystnie każdy wspornik zawiera wystającą w bok, na co najmniej jednym krańcu przedniej krawędzi poprzecznej łapkę.

Korzystnie każdy wspornik zawiera wystającą łapkę, na każdym krańcu przedniej krawędzi poprzecznej.

PL 192 980 B1

Korzystnie łapka ma postać haczyka.

Korzystnie łapka ma występ w postaci naroża wzdłuż jednej ze swoich krawędzi.

Korzystnie powierzchnia górna każdego wspornika znajduje się na dwóch poziomach, poziomie górnym z przodu i poziomie dolnym z tyłu.

Korzystnie każdy wspornik zawiera, miejscowo, co najmniej jeden prześwit.

Korzystnie każdy wspornik zawiera co najmniej jedno wycięcie.

Korzystnie przy kącie wewnętrznym z odejściem, pokrywa zawiera trzy płyty, to znaczy dwie płyty krańcowe i płytę pośrednią.

Korzystnie na powierzchni dolnej każdej z płyt krańcowych pokrywy wystaje co najmniej jedna łapka zatrzaskowa, która jest odkształcalna sprężyście i która ma, usytuowany prostopadle, uchwyt zaczepowy.

Korzystnie na powierzchni dolnej każdej z płyt krańcowych pokrywy wystają co najmniej dwie łapki zatrzaskowe, które są ułożone, jedna i druga równolegle do krawędzi wzdłużnych płyty krańcowej i których wszystkie uchwyty zaczepowe są ułożone na tym samym poziomie.

Korzystnie wzdłuż każdej z krawędzi wzdłużnych każdej z płyt krańcowych pokryw usytuowany jest układ co najmniej dwóch łapek zatrzaskowych.

Korzystnie dwa wsporniki są w stosunku do siebie symetryczne.

Korzystnie z pokrywą jest związany łącznik, który za pomocą szczeliny utworzonej przez dwie krawędzie równoległe jedna do drugiej, jest dostosowany do połączenia z płytą pośrednią pokrywy.

Korzystnie w szczelinie łącznik ma co najmniej jeden ślizg umieszczony na odkształcalnej sprężyście płytce i przeznaczony do wprowadzenia boku płyty pośredniej pokrywy.

Korzystnie łącznik ma na grzbiecie szczeliny co najmniej jeden zaczep stanowiący występ na płytce, która ogranicza tę szczelinę, co najmniej na części długości tej płytki.

Korzystnie łącznik ma na grzbiecie szczeliny, przesłaniającą ściankę boczną.

Korzystnie przesłaniająca ścianka boczna łącznika ma sieć linii określających cięcia.

Korzystnie przesłaniająca ścianka boczna łącznika, znajduje się na przedłużeniu płytki.

Korzystnie płyta rozciągająca się między podstawami różnych odcinków korytka ma na bokach dwa dzioby mocujące.

Według wynalazku, dla zamocowania pokrywy zespołu łączącego przewidziano na wprost krańca co najmniej jednego, odpowiedniego odcinka korytka, a korzystnie na wprost krańca każdego z odcinków korytka specjalny wspornik, na którym jest mocowana pokrywa w miejscu mocowania do podstaw odcinków korytka i który sam jest mocowany do tych podstaw przez elementy montażowe, które korzystnie są innego typu niż elementy montażowe stosowane obecnie do łączenia odcinków korytka z ich pokrywami, są więc lepiej dostosowane.

Na przykład według korzystnego przykładu wykonania wynalazku te elementy montażowe są elementami rowkowymi, biegnącymi wzdłuż, co najmniej części długości każdej z krawędzi wzdłużnych zastosowanego wspornika i dzięki którym ten wspornik może współdziałać w połączeniu z zagięciami znajdującymi się zwykle na podstawach odcinków korytka, dla wykonania mocowania pokrywy przez proste wprowadzenie ich na te zagięcia.

Pokrywa i wspornik są w praktyce elementami wykonywanymi metodą wtrysku. Luzy występujące pomiędzy ich odpowiednimi elementami przyjmującymi są dzięki temu znacznie łatwiejsze do opanowania niż luzy występujące w elementach wykonanych metodą wytłaczania, jak to jest praktycznie stosowane w przypadku podstaw i pokryw odcinków korytka.

Jest także korzystną cechą wynalazku, że pozwala on uzyskać kompromis pomiędzy z jednej strony, łatwością montażu i demontażu, a z drugiej strony odpornością na uszkodzenie podczas udaru.

Pozwala to korzystnie na zwiększenie tolerancji produkcyjnej podstaw odcinków korytka, nie powodując przy tym naprężeń wynikających obecnie z konieczności przymocowania ich w dobrym stanie do pokrywy elementu łączącego.

Jest to tym istotniejsze, ponieważ utrzymanie na podstawie wspornika przewidzianego według wynalazku może początkowo realizować się w sposób mniej lub bardziej przybliżony, gdyż dopiero po umieszczeniu odpowiedniej pokrywy odcinka korytka zostaje ona wzmocniona przez względne zbliżenie, dzięki odpowiednim zagięciom podstawy.

Inaczej mówiąc, przykrycie wspornika według wynalazku przez pokrywy odcinków korytka, zapewnia dobre utrzymanie wspornika, a więc dobrą odporność na uszkodzenia podczas ewentualnego udaru.

PL 192 980B1

Jak wynika z powodów poprzednio przedstawionych, utrzymanie pokrywy na tym wsporniku przez przewidziane do tego celu elementy przyjmujące jest zapewnione w doskonałych warunkach.

Zespół według wynalazku gwarantuje, mimo ewentualnych udarów, długowieczność ochrony jaką normalnie zapewniają korytka.

Podczas montażu zespołu, wspornik według wynalazku może korzystnie odgrywać rolę spinacza zapewniającego chwilowe podtrzymanie przewodów lub instalacji wkładanych do podstaw odcinków korytka przed nałożeniem ich pokryw.

Może on ponadto stanowić punkt odniesienia dla cięcia i ustawienia pokryw.

W końcu, po zamocowaniu pokrywy według wynalazku, na specjalnym wsporniku ona sama może realizować pewne funkcje techniczne, a jest to element stosunkowo prosty i łatwy do wykonania.

Jest także korzystnie możliwa dla użytkownika, ewentualna zmiana pokrywy w miarę potrzeb, na przykład przez zamianę określonej pokrywy na inną, o innych właściwościach, co pozwala na rozwój parametrów zespołu.

Przedmiot wynalazku jest uwidoczniony w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 jest wyrwaniem miejscowym widoku perspektywicznego instalacji zawierającej kilka odcinków korytka różnie skierowanych, pomiędzy którymi umieszczone są zespoły łączące według wynalazku; fig. 2 jest w większej skali, wyrwanym widokiem perspektywicznym odnoszącym się do jednego zespołu łączącego; fig. 3 jest, w skali takiej jak na figurze 2, widokiem perspektywicznym płyty, która zawiera ten zespół łączący; fig. 4 pokazuje w większej skali szczegół tej płyty oznaczony przez wycięcie IV na fig. 3; fig. 5 jest widokiem perspektywicznym jednego ze wsporników, który zawiera zespół łączący według wynalazku; fig. 6 jest innym widokiem perspektywicznym tego wspornika; fig. 7 jest w innej skali widokiem przekroju wzdłużnego wzdłuż linii VII-VII z figury 5; fig. 8 jest widokiem przekroju poprzecznego wzdłuż linii VIII-VIII z figury 6; fig. 9 pokazuje w większej skali szczegół figury 8 oznaczony przez wycięcie IX na fig. 8; fig. 10 jest widokiem perspektywicznym rozłożonej pokrywy zespołu łączącego według wynalazku, widok z dołu; fig. 11 jest w większej skali widokiem przekroju poprzecznego tej pokrywy wzdłuż linii XI-XI z figury 10; fig. 12 pokazuje w jeszcze większej skali szczegół figury 11 oznaczony przez wycięcie XII na fig. 11; fig. 13 jest widokiem perspektywicznym płyty innego zespołu łączącego według wynalazku; fig. 14 jest widokiem perspektywicznym z dołu odpowiedniej pokrywy, fig.15 jest widokiem perspektywicznym z przodu łącznika związanego z pokrywą, fig. 16 jest w innej skali widokiem przekroju wzdłużnego tego łącznika wzdłuż linii XVI-XVI z figury 15; fig. 17 jest również w innej skali, widokiem perspektywicznym, tego łącznika z tyłu.

Te figury pokazują, tytułem przykładu, przypadek instalacji, w której korytko 10 biegnie poziomo jako podstawa przyścienna, u stóp kolejnych murów 11A, 11B, 11C. Również tytułem przykładu i tylko dla wygody przedstawienia mury 11A, 11B tworzą między sobą naroże D wypukłe, podczas gdy mury 11B, 11C przeciwnie, tworzą między sobą naroże D' wklęsłe. Kąt tych dwóch naroży D, D' jest w przybliżeniu prosty z tolerancją wykonania.

Korytko 10 zawiera odpowiednio trzy kolejne odcinki 10A, 10B 10C korytka. Odcinki 10A, 10B korytka odpowiadają murom 11A i 11B i na wprost naroża D, na ich złączu znajduje się zespół łączący A typu zwanego, na ogół narożem zewnętrznym. Również odcinek korytka 10C, odpowiada murowi 11C, na wprost naroża D' na jego złączu z kanałem 10B znajduje się zespół łączący A' typu zwanego, na ogół narożem wewnętrznym.

Tytułem przykładu, pokazana instalacja zawiera ponadto wychodzący prostopadle w stosunku do korytka 10 we wgłębieniu naroża D' odcinek 10' korytka łączący się z odcinkami 10B, 10C korytka za pomocą zespołu łączącego A' zapewniającego połączenie tego pionowego odcinka 10' korytka ze znajdującym się między poziomymi odcinkami 10B, 10C tego korytka, zespołem łączącym A' za pomocą łącznika 12, co będzie szczegółowo opisane później.

Wszystkie odcinki 10A, 10B, 10C i 10' korytka zastosowane w ten sposób, mają na ogół tę samą strukturę i zawierają każdy, podstawę 13 i pokrywę 14, jest to pokazane w rozwiązaniu, które będzie szczegółowo opisane później.

W pokazanej instalacji, korytko 10 a więc i odcinki 10A, 10B, 10C korytka znajdują się, tytułem przykładu, w narożach między odpowiednimi murami 11A, 11B, 11C i wspólną dla wszystkich ziemią 15, a odcinek 10' korytka znajduje się w narożu między murami 11B i 11C.

Podstawa 13 odcinków 10A, 10B, 10C korytka ma na ogół przekrój trójkątny.

Elementy nie odnoszące się do wynalazku nie będą tu szczegółowo opisane.

PL 192 980 B1

Dla zrozumienia wynalazku wystarczy pokazać, że podstawa 13 zawiera na bokach, w narożu dwa ramiona 16, które wzdłuż swoich wolnych krawędzi tworzą zagięcie 18 do wewnątrz, aby odbierać przez proste zatrzaśnięcie odpowiednią pokrywę 14, przy czym zagięcia 18 do wewnątrz znajdują się z przodu zespołu, a każde tworzy rynnę 19 wzdłuż wolnego boku.

W pokazanym przykładzie wykonania wynalazku pokrywa 14 przykrywa całkowicie, tytułem przykładu zagięcia 18 rozciągając się ponad rynną, z którą jest połączona.

Z tego co poprzednio powiedziano wynika, że zespoły łączące A, A' są przeznaczone do zapewnienia ciągłości pomiędzy co najmniej dwoma odcinkami 10A, 10B, 10C i 10' korytka biegnącymi w różnych kierunkach.

Zespół łączący A łączy tylko dwa odcinki korytka, w danym przypadku odcinki 10A, 10B korytka, zespół łączący A' łączy trzy odcinki korytka, w danym przypadku odcinki 10B, 10C i 10' korytka.

Każdy z zespołów łączących A, A' zawiera płytę 20, 20' rozciągającą się między podstawami 13' odpowiednich odcinków korytka i pokrywę 21, 21' umieszczoną między osłonami 14.

Każdy z zespołów łączących A, A' zawiera ponadto, co najmniej jeden wspornik 22a, 22b mający z jednej strony elementy montażowe 23 pozwalające dołączać go do cokołu 13 odpowiedniego odcinka korytka, w tym przypadku odcinka 10A, 10B lub 10C korytka, jest to pokazane w rozwiązaniu, które będzie szczegółowo opisane później, a z drugiej strony, elementy przyjmujące 24 pozwalające przymocować odpowiednią pokrywę 21, 21', jest to także pokazane w rozwiązaniu, które będzie szczegółowo opisane później.

W pokazanym przykładzie wykonania wynalazku pokrywa 21, 21' zespołów łączących A, A' zawiera, symetrycznie, co najmniej dwie płyty 25a, 25b, nazywane tutaj płytami krańcowymi.

W przypadku naroża zewnętrznego pokrywa 21 zespołu łączącego A redukuje się praktycznie do tych dwóch płyt krańcowych 25a, 25b.

Tak samo jest w przypadku naroża wewnętrznego.

W przypadku naroża zewnętrznego z odprowadzeniem, takiego jak pokazane, pokrywa 21' zespołu łączącego A' zawiera dwie płyty krańcowe 25'a, 25' b i płytę pośrednią 26.

W pokazanym przykładzie wykonania wynalazku i w rozwiązaniu nie odnoszącym się do wynalazku, które nie będzie tu szczegółowo opisane, płyty krańcowe 25'a, 25'b zespołu łączącego A są połączone na stałe jedna z drugą przez obszar przegubowy 27. Również płyty krańcowe 25'a, 25'b i płyta pośrednia 26 zespołu łączącego A' są połączone na stałe jedna z drugą przez obszar przegubowy 27.

W pokazanym przykładzie wykonania każdy z zespołów łączących A, A' według wynalazku zawiera zawsze, dla tej samej pokrywy 21, 21' dwa wsporniki 22a, 22b to znaczy jeden na płytę krańcową 25a, 25'a, 25b, 25'b. Te dwa wsporniki 22a, 22b są takie same dla jednego i drugiego zespołu łączącego A, A'. Są one całkowicie symetryczne i mają taką samą konfigurację, a zatem tylko jeden ze wsporników 22a, 22b, w tym przypadku wspornik 22b, będzie później opisany szczegółowo w odniesieniu do figur 5 do 9.

W pokazanym przykładzie wykonania wynalazku wspornik 22b ma dwie równoległe krawędzie wzdłużne 28, a elementy montażowe 23, które zawiera są elementami rowkowymi umieszczonymi, co najmniej wzdłuż części długości każdej krawędzi wzdłużnej 28. Dokładniej w tym przykładzie wykonania, wspornik 22b ma ogólną postać płyty, a elementy rowkowe tworzące jego elementy montażowe 23, biegną grzbiet w grzbiet, na brzegu krawędzi wzdłużnych 28. Jeszcze dokładniej wzdłuż każdej krawędzi wzdłużnej 28 wspornika 22b elementy rowkowe, tworzące elementy montażowe 23, które zawiera wspornik 22b, są umieszczone między dwoma obrzeżami 29, 30, jednym górnym, drugim dolnym, które będąc w przybliżeniu równoległe tworzą występ boczny skierowany na zewnątrz.

W pokazanym przykładzie wykonania, obrzeża 29, 30 biegną, każde tylko na części długości krawędzi wzdłużnej 28 wspornika 22b i będąc przewieszone jeden nad drugim, w co najmniej części swojej długości, są one przesunięte wzdłużnie jeden w stosunku do drugiego. Obrzeże górne 29 jest na poziomie powierzchni górnej 31 wspornika 22b, tworząc z nią ciągłość.

W pokazanym przykładzie wykonania powierzchnia górna 31 wspornika 22b znajduje się sama na dwóch poziomach, poziomie górnym z przodu i poziomie dolnym z tyłu z połączeniem pomiędzy tymi dwoma poziomami uskokiem 32, który biegnie poprzecznie w stosunku do zespołu to jest prostopadle do krawędzi wzdłużnych 28 i którego wysokość jest, co najmniej równa grubości pokrywy 14 odcinków 10A, 10B, 10C korytka. Ponadto, w pokazanym przykładzie wykonania obrzeże górne 29 elementów rowkowych tworzące jego elementy montażowe 23, biegnie tylko na części długości krawędzi wzdłużnej 28 wspornika 22b, odpowiadając części górnego poziomu jego powierzchni górnej 31.

PL 192 980B1

Praktycznie, w pokazanym przykładzie wykonania, obrzeże górne 29 biegnie zaczynając od przedniej krawędzi poprzecznej 33 wspornika 22b. Odpowiednio, w pokazanym przykładzie wykonania wspornik 22b ma krawędź opuszczoną 34 wzdłuż każdej krawędzi wzdłużnej 28, co najmniej na części jej długości, a praktycznie na całej w długości, a obrzeże dolne 30 elementów rowkowych tworzące elementy montażowe 23, tworzy dla krawędzi opuszczonej 34 załamanie narożne skierowane na zewnątrz.

Praktycznie w pokazanym przykładzie wykonania obrzeże dolne 30 biegnie zaczynając od tylnej krawędzi poprzecznej 35 wspornika 22b. Korzystnie, i tak jest w przypadku pokazanego przykładu wykonania brzeg tego obrzeża dolnego 30 jest sfazowany ukosem 36. Dla zmniejszenia ciężaru zespołu, jak również ze względu na problemy formowania, obrzeże dolne 30, tak jak pokazano, powinno mieć wydrążone na swoim boku wycięcia 37, pokazane na figurach 5 i 9. Korzystnie, i tak jest w przypadku pokazanego przykładu wykonania, co najmniej jedno obrzeże 29, 30 ma wystające poprzecznie na powierzchni wewnętrznej, co najmniej jedno żebro 38, mogące tworzyć element oporowy. Na przykład i tak pokazano, przewidziano kilka żeber w pewnych odległościach na obrzeżu dolnym 30, wzdłuż jego części nadłożonej przez obrzeże górne 29, a obrzeże górne 29 jest gładkie.

W pokazanym przykładzie wykonania elementy odbierające 24 umieszczone na wsporniku 22b pozwalają tu zamocować pokrywę 21, 21' zawierającą, co najmniej jedno wycięcie zapadkowe 39 dzięki któremu utworzony jest, co najmniej lokalnie uchwyt zaczepowy 40.

Korzystnie, i tak jest w przypadku pokazanego przykładu wykonania te elementy odbierające 24 zawierają co najmniej dwa wycięcia zapadkowe 39, które są ułożone jedno i drugie równolegle do krawędzi wzdłużnych 23 wspornika 22b i których uchwyty zaczepowe 40 są położone na różnych poziomach N1 i N2 jeden wyżej, drugi niżej. Na przykład, i tak pokazano, istnieje układ, co najmniej dwóch wycięć zapadkowych 39 wzdłuż każdej z dwóch krawędzi wzdłużnych 28 wspornika 22b.

W pokazanym przykładzie wykonania przednia krawędź poprzeczna 33 wspornika 22b biegnie skośnie w stosunku do jego krawędzi wzdłużnych 28 pod kątem w przybliżeniu równym 45°. Ponadto wzdłuż krótszej krawędzi wzdłużnej 28, są tylko dwa wycięcia zapadkowe 39, których uchwyty zaczepowe 40 umieszczone są na różnych poziomach N1 i N2. Odpowiednio, wzdłuż dłuższej krawędzi wzdłużnej 28 są cztery wycięcia zapadkowe 39, których uchwyty zaczepowe 40 umieszczone są na różnych poziomach N1i N2.

Praktycznie w pokazanym przykładzie wykonania wszystkie wycięcia zapadkowe 39 przyporządkowane są do części poziomu górnego powierzchni górnej 31 wspornika 22b. Wszystkie one mają ponadto taką samą konfigurację. W pokazanym przykładzie wykonania te wycięcia zapadkowe 39 mają na płaszczyźnie obrys wydłużony w przybliżeniu równoległy do krawędzi wzdłużnych 28 wspornika 22b. Od przedniej krawędzi poprzecznej 33 wspornika 22b do tylnej krawędzi poprzecznej 35, obrys wycięć zapadkowych 39 zwęża się, a dla wycięć zapadkowych 39 tego samego układu, ten obrys wpisuje się w ogólniejszy, wspólny obrys zespołu takiego układu.

W praktyce, również wszystkie wycięcia zapadkowe 39, są ukształtowane w postaci pionowych kanałów bez dna, których odpowiednia krawędź opuszczona 34, tworzy wspólną dla wszystkich ściankę boczną, a związany uchwyt zaczepowy 40 jest utworzony przez bok ścianki wzdłużnej 41, która będąc przeciwległa do poprzedniej jest również wspólna dla zespołu wycięć zapadkowych 39 tego samego układu, ale których wysokość jest różna jednej i drugiej z nich, zależnie od poziomu N1, N2 gdzie się mieści ten uchwyt zaczepowy 40.

Korzystnie, uchwyt zaczepowy 40 jest poprzedzony ukosem wprowadzającym 42 i w pokazanym przykładzie ten ukos wprowadzający 42 wynika ze skośnego ukształtowania ścianki wzdłużnej 41, przy jej wyjściu na powierzchnię górną 31 wspornika 22b. W pokazanym przykładzie wykonania wspornik 22b zawiera występ boczny, na co najmniej jednym krańcu przedniej krawędzi poprzecznej 33 w postaci łapki 44. Na przykład i tak pokazano, występ boczny, w postaci łapki 44 znajduje się na każdym krańcu przedniej krawędzi poprzecznej 33. Dwie łapki 44 są umieszczone liniowo jedna z drugą w ciągu z bokiem przednim przedniej krawędzi poprzecznej 33 wspornika 22b. Łapka 44 umieszczona z boku krawędzi wzdłużnej 28 najdłuższej we wsporniku 22b ma na swoim wolnym końcu kształt haczyka. Inaczej mówiąc ma ona na swoim wolnym końcu zwrot 45 skierowany równolegle do krawędzi wzdłużnych 28 wspornika 22b.

Odpowiednio, w pokazanym przykładzie wykonania ta sama łapka 44 ma występ w postaci naroża 46 wzdłuż jednej ze swoich krawędzi, a dokładniej wzdłuż krawędzi wewnętrznej, w przybliżeniu w połowie jej długości.

Natomiast łapka 44 umieszczona na boku krawędzi wzdłużnej 28 najkrótszej we wsporniku jest gładka, to znaczy nie ma występów.

PL 192 980 B1

W praktyce, w pokazanym przykładzie wykonania, wspornik 22b zawiera równolegle do przedniej krawędzi poprzecznej 33, ale lekko cofniętą w stosunku do niej, krawędź opuszczoną 47, która jest na tym samym poziomie co krawędź opuszczona 34 umieszczona wzdłuż krawędzi wzdłużnych 28 i której krańce tworzą łapki 44.

W pokazanym przykładzie wykonania wspornik 22b zawiera miejscowo, co najmniej jeden prześwit 48.

Na przykład i tak pokazano, jest przewidziany tylko jeden prześwit 48 i znajduje się on w strefie środkowej części górnego poziomu powierzchni górnej 31 wspornika 22b.

W pokazanym przykładzie wykonania wspornik 22b zawiera miejscowo, co najmniej jedno wycięcie 49.

Na przykład i tak pokazano, tylko jedno wycięcie 49 jest przewidziane wzdłuż tylnej krawędzi poprzecznej 35 i to wycięcie 49 rozciąga się bardzo szeroko na części poziomu dolnego powierzchni górnej 31.

Odległość dzieląca jedno od drugiego obrzeża 29, 30 elementów rowkowych tworzących elementy montażowe 23 wspornika 22b jest w przybliżeniu równa grubości zagięć 18 ramion 16 podstawy 13 odcinków 10A, 10B, 10C korytka, w taki sposób, żeby wspornik 22b mógł być umocowany na tej podstawie, przez proste połączenie zagięcia 18 z tą podstawą 13, wykorzystując chwilowe, miejscowe odkształcenie sprężyste jego ramion 16.

Jak już podano wcześniej, wspornik 22 ma budowę analogiczną do budowy wspornika 22b.

Jedyną zmianą jest kierunek nachylenia jego przedniej krawędzi poprzecznej 33 w stosunku do krawędzi wzdłużnych 28.

Dla współdziałania z, wykonaną w postaci haczyka, łapką 44 wsporników 22a, 22b, płyta 20, 20' zespołu łączącego A, A' według wynalazku zawiera z boków dwa dzioby mocujące 52. W przypadku płyty dla kąta zewnętrznego te dzioby mocujące 52 znajdują się na krawędzi wycięcia 50 przyporządkowanego do części wystającej płyty 20 (figury 3 i 4). Dla płyty dla kąta wewnętrznego jest w przybliżeniu tak samo, co nie zostało pokazane.

Gdy, jak pokazano, naroże wewnętrzne jest wykorzystywane dla ułożenia odejścia, płyta 20' może, jeśli jest to pożądane być zoptymalizowana, zwłaszcza w celu zwiększenia objętości użytkowej dla przeprowadzenia przewodów elektrycznych. Jak pokazano na figurze 13, część wystająca tej płyty 20' może, na przykład, być nieco rozszerzona, tworząc występ 53, a dzioby mocujące 52 są umieszczone na tym występie, będąc przeniesione na ich krańce.

W pozostałym zakresie płyty 20, 20' zespołów łączących A, A' według wynalazku mają podobną konfigurację: każda z nich ma, symetrycznie dwa ramiona 54a, 54'a, 54b, 54'b, których profil jest na ogół taki jak profil podstawy odcinków 10A, 10B, 10C korytka i który ma w sąsiedztwie ich krańców uskok 55 dla ich wprowadzenia pod podstawę 13, tak jak pokazano liniami ciągłymi na figurze 2 dla płyty 20, i tak jak naszkicowano liniami przerywanymi na figurze 3 dla tej samej płyty 20.

Ramiona 54a, 54b płyty 20 tworzą na ogół między sobą kąt dwuścienny rozwarty w przybliżeniu równy 270°, a ramiona 54a, 54b płyty 20' przeciwnie, tworzą między sobą kąt dwuścienny ostry w przybliżeniu równy 90°.

Dla każdego z zespołów łączących A, A' według wynalazku na powierzchni dolnej każdej z płyt krańcowych 25a, 25'a, 25b, 25'b pokrywy 21, 21' wystaje co najmniej łapka zatrzaskowa 56, która jest odkształcalna sprężyście i która ma prostopadle uchwyt zaczepowy 57, dla współdziałania z uchwytem zaczepowym 40 jednego lub drugiego ze wsporników 22a, 22b.

Korzystnie, i tak jest w przypadku pokazanego przykładu wykonania, na powierzchni dolnej każdej z płyt krańcowych 25a, 25'a, 25b, 25'b pokrywy 21, 21' wystają także co najmniej dwie łapki zatrzaskowe 56, które są ułożone jedna z drugą w przybliżeniu równolegle do krawędzi wzdłużnych 58 płyty krańcowej 25a, 25'a, 25b, 25'b i których wszystkie uchwyty zaczepowe 57 są ułożone na tym samym poziomie.

W pokazanym przykładzie wykonania, występuje układ co najmniej dwóch łapek zatrzaskowych 56 ułożonych wzdłuż każdej z krawędzi wzdłużnych 58, każdej z płyt krańcowych 25a, 25'a, 25b, 25'b pokryw 21, 21'.

W przypadku naroża zewnętrznego pokrywa 21 zespołu łączącego A ma dwie łapki zatrzaskowe 56 z jednej strony i cztery z drugiej odpowiadające wycięciom zapadkowym 39 wsporników 22a, 22b.

W przypadku naroża wewnętrznego pokrywa 21 zespołu łączącego A' ma tylko dwie łapki zatrzaskowe 56 z każdej strony.

PL 192 980B1

Ponadto, nie będąc ściśle równoległe jeden w stosunku do drugiego układy utworzone przez łapki zatrzaskowe 56 na tej samej płycie krańcowej 25a, 25'a, 25b, 25'b są lekko zbieżne, odpowiadając ogólnemu obrysowi w który wpisują się obrysy wycięć zapadkowych 39 tego samego układu na wspornikach 22a, 22b, aby ułatwić dokładne ustawienie wzdłużne pokrywy 21, 21' na wspornikach 22a, 22b. Odpowiadając pokrywie 14 odcinków 10A, 10B, 10C korytka, płyty krańcowe 25a, 25'a, 25b, 25'b pokrywy 21, 21', mają poprzecznie wystarczający występ, dla całkowitego pokrycia zagięć 18 podstawy 13 odcinków korytka 10A, 10B, 10C.

Jak pokazano wcześniej, łącznik 12 jest związany z pokrywą 21' zespołu łączącego A'. Przez szczelinę 59 utworzoną przez dwie krawędzie 60 w przybliżeniu równoległe jedna do drugiej, ten łącznik może być wprowadzony na płytę pośrednią 26 pokrywy 21' i korzystnie w tej szczelinie 59 znajduje się, co jest lepiej widoczne na figurze 16, co najmniej jeden ślizg 61 umieszczony na odkształcalnej sprężyście płytce 62 i przeznaczony do wprowadzenia boku płyty pośredniej 26. Na przykład i tak pokazano, dwa ślizgi 61 są umieszczone, każdy na końcu odkształcalnej sprężyście płytki 62, które wystają z dna 63 szczeliny 59 i biegną ukośnie w stosunku do tego dna 63.

W pokazanym przykładzie wykonania, łącznik 12 ma w sobie, co najmniej jeden zaczep 65 i odpowiednio pokrywa 21' ma wystający na powierzchni dolnej płyty pośredniej 26, co najmniej jeden zaczep 66, przeznaczony do współdziałania z zaczepem 65. Na przykład i tak pokazano zaczep 65 rozciąga się wzdłużnie i jest utworzony przez bok wycięcia 67 znajdujący się na wprost ślizgów 61 i odkształcalnych sprężyście płytek 62, przy czym dla ułatwienia jego wykonania wycięcie może być dzielone na dwa wycięcia, tak aby na jedno wycięcie przypadał jeden ślizg 61 i jedna odkształcalna sprężyście płytka 62.

Odpowiednio i tak pokazano kilka zaczepów 66 umieszczono na pokrywie 21', a dokładniej na jej płycie pośredniej 26, każdy umieszczony na końcu żeberka 68 biegnącego poprzecznie w stosunku do wydłużenia tej płyty pośredniej 26.

W pokazanym przykładzie wykonania, łącznik 12 ma ponadto na zewnątrz, na grzbiecie szczeliny 59, położony wzdłużnie zaczep 70, stanowiący występ na płytce 69, która ogranicza szczelinę 59, co najmniej na części długości tej płytki, a praktycznie na całej jej długości.

Ten zaczep 70 jest przeznaczony do podpierania pokrywy 14 odcinka 10' korytka.

Jest on więc położony w pewnej odległość od dna 63 szczeliny 59 i płytki 69 i jest cofnięty w stosunku do górnej krawędzi 60 łącznika 12.

Praktycznie, w pokazanym przykładzie wykonania płytka 69 znajduje się ponad dolną krawędzią 60 łącznika 12 w porównaniu z jego krawędzią górną.

Korzystnie, i tak naszkicowano linią przerywaną na fig. 16, łącznik 12 zawiera na zewnątrz na grzbiecie szczeliny 59 i w przybliżeniu równolegle do jej krawędzi 60 przesłaniającą ściankę boczną 71, dla przypadku, kiedy na jej poziomie nie prowadzi się żadnego odprowadzenia.

Praktycznie w pokazanym przykładzie wykonania przesłaniająca ścianka boczna 71 znajduje się na przedłużeniu płytki 69, jednak może być od niej odłączona.

Również praktycznie ta przesłaniająca ścianka boczna 71 ma w rzucie poziomym obrys trójkątny odpowiadający profilowi podstawy odcinka 10' korytka.

Korzystnie, i tak naszkicowano linią przerywaną na fig. 16, przesłaniająca ścianka boczna 71 ma sieć linii 72 określających ewentualne cięcia w przypadku wykonywania odprowadzenia mającego inny profil poprzeczny niż odcinek 10' korytka.

Tak więc, co jest zrozumiałe, dla umieszczenia zespołów łączących A, A' według wynalazku, należy najpierw umieścić na wprost odpowiedniego kąta dwuściennego D, D' płytkę 20, 20'. Następnie należy umieścić podstawę 13 odcinków 10A, 10B, 10C i 10' korytka, przykrywając podstawą 13 odcinków 10A, 10B, 10C korytka końce ramion 54a, 54'a, 54b, 54'b płyty 20, 20'. W końcu należy dołączać na umieszczonych już zagięciach 18 podstaw 13 tak umieszczonych dla każdego kąta dwuściennego D, D' dwa wsporniki 22, 22' nakładając te wsporniki 22, 22' na zagięciach 18, odpowiednio w elementy rowkowe tworzące odpowiednie elementy montażowe 23 i zaczepiając je łapkami 44 na odpowiedniej płycie 20, 20', korzystając z dziobów mocujących 52 przewidzianych na niej do tego celu.

Wystarczy następnie nałożyć pokrywę 14 na każdą z podstaw 13, przykrywając tą pokrywą 14 część dolnego poziomu powierzchni górnej odpowiedniego wspornika 22a, 22b. W ten sposób, jak widać, wsporniki 22a, 22b według wynalazku, służą korzystnie jako odniesienia dla przycięcia pokryw 14 na odpowiednią długość. Wystarczy na koniec dołączyć dla każdego naroża D, D' pokrywę 21, 21' na odpowiedni wspornik 22a, 22b, przez proste zatrzaśnięcie tej pokrywy 21, 21' na wspornikach 22a, 22b wykorzystując wycięcia zapadkowe 39, tworzące odpowiednie elementy przyjmujące.

PL 192 980 B1

Podczas takiego zatrzaśnięcia, wzdłuż każdej krawędzi wzdłużnej 58 każdej z płyt krańcowych

25a, 25' a, 25b, 25' b pokryw 21, 21' znajduje się, co najmniej jedna łapka zatrzaskowa 56, która swoim uchwytem zaczepowym 57 chwyta uchwyt zaczepowy 40 z wycięcia zapadkowego 39 odpowiedniego wspornika 22a, 22b.

Jeśli poprzednio było przewidziane, że pokrywa 14 odcinków 10A, 10B, 10C korytka, a więc i pokrywy 21, 21', które tworzyły ciągłość z pokrywą 14, przykrywają całkowicie zagięcia 18 podstawy 13 odcinków 10A, 10B, 10C korytka, przy tym sposobie nie jest to konieczne.

Przeciwnie, pokrywa 14 odcinków 10A, 10B, 10C korytka, a więc i pokrywy 21, 21' mogą rozciągać się poprzecznie tylko do zagięć 18, będą więc na poziomie tych zagięć, zamiast nakładać się na nie.

Uwzględnienie różnic wysokości powoduje że uchwyty zaczepowe 40 umieszczone na wspornikach 22A, 22B są położone na różnych poziomach N1, N2.

W jednym przypadku działają tylko uchwyty zaczepowe 40 z poziomu górnego N1, a w drugim przypadku działają tylko uchwyty zaczepowe 40 z poziomu dolnego N2.

Ale w jednym i drugim przypadku wsporniki 22a, 22b są korzystnie takie same, co ogranicza liczbę elementów w produkcji i zamówieniach.

Wynalazek nie ogranicza się do typów wykonań opisanych powyżej i pokazanych lecz obejmuje także wszystkie możliwe odmiany wykonania.

Zwłaszcza, jest zrozumiałe, że odejście nie musi być umieszczone w kącie wewnętrznym. Przeciwnie, taki kąt wewnętrzny może nie być wykorzystany, a takie odejście może się znajdować w dowolnym miejscu na płaskiej powierzchni, w pewnej odległości od każdego kąta wewnętrznego.

Ponadto, jeśli dla wygody opisane odcinki korytka pokazano umieszczone na cokole przyściennym tuż nad ziemią, jest oczywiste, że mogą one równie dobrze być umieszczone w gzymsie tuż przy suficie.

Claims (34)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Zespół łączący dla korytka kablowego, do zapewnienia ciągłości między co najmniej dwoma odcinkami korytka o różnych kierunkach, z których każdy zawiera podstawę i pokrywę, zawierający jednoczęściową pokrywę usytuowaną między pokrywami różnych odcinków korytka i dwa wsporniki, po jednym na każdy odcinek korytka, przy czym każdy wspornik ma elementy przyjmujące pozwalające przymocować do nich płyty krańcowe pokrywy, znamienny tym, że każdy z dwóch wsporników (22a, 22b) ma elementy montażowe (23) za pomocą których wspornik (22a, 22b) jest zamocowany na zagięciach (18) bocznych ramion (16) podstawy (13) odcinka korytka, przy czym wspornik (22a, 22b) jest usytuowany powyżej dna podstawy (13).
2. 2. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że każdy wspornik (22a, 22b) ma dwie równoległe krawędzie wzdłużne (28), a elementy montażowe (23), które ten wspornik zawiera, są elementami rowkowymi umieszczonymi, co najmniej wzdłuż części długości każdej krawędzi wzdłużnej (28).
3. 3. Zespół według zastrz. 2, znamienny tym, że każdy wspornik (22a, 22b) ma ogólną postać płyty, a elementy rowkowe tworzące jego elementy montażowe (23) biegną, grzbiet w grzbiet, na brzegu krawędzi wzdłużnych (28).
4. 4. Zespół według zastrz. 3, znamienny tym, że wzdłuż każdej krawędzi wzdłużnej (28) każdego wspornika (22a, 22b), elementy rowkowe tworzące elementy montażowe (23) tego wspornika (22a, 22b) są umieszczone między dwoma obrzeżami, obrzeżem górnym (29) i obrzeżem dolnym (30), które będąc równoległe, tworzą występ boczny skierowany na zewnątrz.
5. 5. Zespół według zastrz. 4, znamienny tym, że obrzeże górne (29) jest na poziomie powierzchni górnej (31) każdego wspornika (22a, 22b), tworząc z nią ciągłość.
6. 6. Zespół według zastrz. 4, znamienny tym, że każdy wspornik (22a, 22b) ma krawędź opuszczoną (34) wzdłuż każdej krawędzi wzdłużnej (28), co najmniej na części jej długości, a obrzeże dolne (30) tworzy załamanie w postaci naroża dla krawędzi opuszczonej (34).
7. 7. Zespół według zastrz. 4 albo 6, znamienny tym, że brzeg tego obrzeża dolnego (30) jest sfazowany ukosem (36).
8. 8. Zespół według zastrz. 4, znamienny tym, że co najmniej jedno obrzeże (29, 30) ma na powierzchni wewnętrznej, to znaczy na tej powierzchni, która jest zwrócona w stronę drugiego obrzeża (29, 30), wystające poprzecznie, co najmniej jedno żebro (38).

   PL 192 980B1
9. 9. Zespół według zastrz. 4, znamienny tym, że obrzeża (29, 30), biegną tylko na części długości krawędzi wzdłużnej (28) każdego wspornika (22a, 22b) i będąc przewieszone jedno nad drugim, w co najmniej części swojej długości są przesunięte wzdłużnie jeden w stosunku do drugiego.
10. 10. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że elementy przyjmujące (24) umieszczone na każdym wsporniku (22a, 22b) zawierają co najmniej jedno wycięcie zapadkowe (39) w które wchodzi, co najmniej miejscowo uchwyt zaczepowy (40).
11. 11. Zespół według zastrz. 10, znamienny tym, że uchwyt zaczepowy (40) jest poprzedzony ukosem wprowadzającym (42).
12. 12. Zespół według zastrz. 10, znamienny tym, że wycięcie zapadkowe (39) ma na płaszczyźnie obrys wydłużony równoległy do krawędzi wzdłużnych (28) wspornika (22a, 22b).
13. 13. Zespół według zastrz. 10, znamienny tym, że elementy przyjmujące (24) umieszczone na każdym wsporniku (22a, 22b) zawierają co najmniej dwa wycięcie zapadkowe (39), które są ułożone jedno i drugie równolegle do krawędzi wzdłużnych (28) wspornika (22a, 22b) i których uchwyty zaczepowe (40) są położone na różnych poziomach (N1, N2).
14. 14. Zespół według zastrz. 13, znamienny tym, że wzdłuż każdej z dwóch krawędzi wzdłużnych (28) każdego wspornika (22a, 22b) usytuowany jest układ, co najmniej dwóch wycięć zapadkowych (39).
15. 15. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że przednia krawędź poprzeczna (33) każdego wspornika (22a, 22b) biegnie skośnie w stosunku do jego krawędzi wzdłużnych (28).
16. 16. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że każdy wspornik (22a, 22b) zawiera wystającą w bok, na co najmniej jednym krańcu przedniej krawędzi poprzecznej (33) łapkę (44).
17. 17. Zespół według zastrz. 16, znamienny tym, że każdy wspornik (22a, 22b) zawiera wystającą łapkę (44), na każdym krańcu przedniej krawędzi poprzecznej (33).
18. 18. Zespół według zastrz. 16, znamienny tym, że łapka (44) ma postać haczyka.
19. 19. Zespół według zastrz. 16 albo 17, albo 18, znamienny tym, że łapka (44) ma występ w postaci naroża (46) wzdłuż jednej ze swoich krawędzi.
20. 20. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że powierzchnia górna (31) każdego wspornika (22a, 22b) znajduje się na dwóch poziomach, poziomie górnym z przodu i poziomie dolnym z tyłu.
21. 21. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że każdy wspornik (22a, 22b) zawiera, miejscowo, co najmniej jeden prześwit (48).
22. 22. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że każdy wspornik (22a, 22b) zawiera co najmniej jedno wycięcie (49).
23. 23. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że przy kącie wewnętrznym z odejściem, pokrywa (21') zawiera trzy płyty, to znaczy dwie płyty krańcowe (25'a, 25'b) i płytę pośrednią (26).
24. 24. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że na powierzchni dolnej każdej z płyt krańcowych (25a, 25'a, 25b, 25'b) pokrywy (21, 21') wystaje co najmniej jedna łapka zatrzaskowa (56), która jest odkształcalna sprężyście i która ma, usytuowany prostopadle, uchwyt zaczepowy (57).
25. 25. Zespół według zastrz. 24, znamienny tym, że na powierzchni dolnej każdej z płyt krańcowych (25a, 25'a, 25b, 25'b) pokrywy (21, 21') wystają co najmniej dwie łapki zatrzaskowe (56), które są ułożone, jedna i druga równolegle do krawędzi wzdłużnych (58) płyty krańcowej (25a, 25'a, 25b, 25'b) i których wszystkie uchwyty zaczepowe (57) są ułożone na tym samym poziomie.
26. 26. Zespół według zastrz. 25, znamienny tym, że wzdłuż każdej z krawędzi wzdłużnych (58) każdej z płyt krańcowych (25a, 25'a, 25b, 25'b) pokryw (21, 21') usytuowany jest układ co najmniej dwóch łapek zatrzaskowych (56).
27. 27. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że dwa wsporniki (22a, 22b) są w stosunku do siebie symetryczne.
28. 28. Zespół według zastrz. 23, znamienny tym, że z pokrywą (21') jest związany łącznik (12), który za pomocą szczeliny (59) utworzonej przez dwie krawędzie (60) równoległe jedna do drugiej, jest dostosowany do połączenia z płytą pośrednią (26) pokrywy (21').
29. 29. Zespół według zastrz. 28, znamienny tym, że w szczelinie (59) łącznik (12) ma co najmniej jeden ślizg (61) umieszczony na odkształcalnej sprężyście płytce (62) i przeznaczony do wprowadzenia boku płyty pośredniej (26) pokrywy (21').
30. 30. Zespół według zastrz. 28, znamienny tym, że łącznik (12) ma na grzbiecie szczeliny (59) co najmniej jeden zaczep (70) stanowiący występ na płytce (69), która ogranicza tę szczelinę (59), co najmniej na części długości tej płytki (69).
31. 31. Zespół według zastrz. 28, znamienny tym, że łącznik (12) ma na grzbiecie szczeliny (59), przesłaniającą ściankę boczną (71).

    PL 192 980 B1
32. 32. Zespół według zastrz. 31, znamienny tym, że przesłaniająca ścianka boczna (71) łącznika (12) ma sieć linii określających cięcia (72).
33. 33. Zespół według zastrz. 31 albo 32, znamienny tym, że przesłaniająca ścianka boczna (71) łącznika (12), znajduje się na przedłużeniu płytki (69).
34. 34. Zespół według zastrz. 1, znamienny tym, że płyta (20, 20' ) rozciągającą się między podstawami (13) różnych odcinków korytka ma na bokach dwa dzioby mocujące (52).