PL192199B1 - Urządzenie zamykające - Google Patents

Abstract

1. Urzadzenie zamykajace, zwlaszcza przystosowane do uzywania z karta do uaktywniania urzadzenia zamykaja- cego, w sklad którego to urzadzenia zmykajacego wchodza obudowa, elementy ryglujace, czlon posredni polaczony z elementami ryglujacymi, kaseta zintegrowana z czlonem posrednim, w której to kasecie znajduje sie przestrzen na karte, w która wchodzi karta w polozeniu uaktywniajacym urzadzenie zamykajace, oraz co najmniej jeden kolkowy element blokujacy ograniczajacy ruch kasety i czlonu po- sredniego kiedy urzadzenie zamykajace nie zostalo uak- tywnione za pomoca wlasciwej karty, przy czym czlon posredni przemieszcza sie z elementami ryglujacymi, korzystnie wykonujac w przyblizeniu prostoliniowy ruch tam i z powrotem pomiedzy pierwszym polozeniem skrajnym, w którym elementy ryglujace sa schowane, a drugim polo- zeniem skrajnym, w którym elementy ryglujace sa wysunie- te, znamienne tym, ze elementy ryglujace (20) sa zamon- towane w obudowie, zas w sklad urzadzenia wchodzi pret blokujacy (40) osadzony nieruchomo w obudowie, biegnacy wczlonie posrednim (30) i kasecie (10), ponadto co naj- mniej jeden kolkowy element blokujacy (50) jest przystoso- wany do przemieszczania sie, podczas wkladania wlasci- wej karty w przestrzen (12) na karte, z polozenia blokuja- cego, ruch kasety (10) i czlonu posredniego (30) ………….. PL PL PL

Description

Opis wynalazku

Wynalazek dotyczy urządzenia zamykającego, zwłaszcza przystosowanego do używania z kartą do uaktywniania, a zwłaszcza zamka otwieranego za pomocą karty, w którym wprowadza się kartę kodową uaktywniającą blokadę.

Zamki otwierane za pomocą karty są znane i często używane w, na przykład, krytych basenach kąpielowych i innych obiektach sportowych, w których nowa osoba używa zamka kilka razy w ciągu tego samego dnia. Następnie taka karta jest oddawana, co umożliwia zamykanie pewnych schowków lub podobnych pomieszczeń i taką kartę trzeba najczęściej zwracać po użyciu.

W amerykańskim opisie patentowym nr US 4,918,957 ujawniono zamek z blokadą, która jest zwalniana po włożeniu karty kodowej. Celem zamka według tego rozwiązania jest zapobieganie wielokrotnie powtarzanemu zamykaniu za pomocą karty ciągle znajdującej się w zamku, ponieważ następnie kartę można zostawić w drzwiach po przestawieniu zamka w położenie zamknięte przy otwartych drzwiach.

W publikacji europejskiego opisu patentowego EPO 0 066 558 A2 ujawniono urządzenie do kontrolowania kart z ruchomym elementem szufladowym z centralną szczeliną, w którą ma wchodzić karta otwierająca. Ujawnione urządzenie nie nadaje się do działania z udziałem wysuwanego/chowanego rygla. Również włożona karta jest cały czas widoczna z zewnątrz.

Urządzenie zamykające, zwłaszcza przystosowane do używania z kartą do uaktywniania urządzenia zamykającego, w skład którego to urządzenia zmykającego wchodzą obudowa, elementy ryglujące, człon pośredni połączony z elementami ryglującymi, kaseta zintegrowana z członem pośrednim, w której to kasecie znajduje się przestrzeń na kartę, w którą wchodzi karta w położeniu uaktywniającym urządzenie zamykające, oraz co najmniej jeden kołkowy element blokujący ograniczający ruch kasety i członu pośredniego kiedy urządzenie zamykające nie zostało uaktywnione za pomocą właściwej karty, przy czym człon pośredni przemieszcza się z elementami ryglującymi, korzystnie wykonując w przybliżeniu prostoliniowy ruch tami z powrotem pomiędzy pierwszym położeniem skrajnym, w którym elementy ryglujące są schowane, a drugim położeniem skrajnym, w którym elementy ryglujące są wysunięte, według wynalazku charakteryzuje się tym, że elementy ryglujące są zamontowane w obudowie, zaś w skład urządzenia wchodzi pręt blokujący osadzony nieruchomo w obudowie, biegnący w członie pośrednim i kasecie, ponadto co najmniej jeden kołkowy element blokujący jest przystosowany do przemieszczania się, podczas wkładania właściwej karty w przestrzeń na kartę, z położenia blokującego, ruch kasety i członu pośredniego względem pręta blokującego, do położenia zwalniającego, w którym nie blokuje ruchu kasety i członu pośredniego względem pręta blokującego, przy czym w przestrzeni na kartę znajduje się ramka, która całkowicie zasłania kartę przed dostępem z zewnątrz kiedy człon pośredni znajdzie się w swoim drugim położeniu skrajnym.

Korzystnie, kołkowy element blokujący jest tak skonstruowany, że porusza się poprzecznie względem kierunku ruchu pręta blokującego.

Korzystnie, kołkowy element blokujący jest napięty za pomocą sprężyny.

Korzystnie, kołkowy element blokujący ma stożkową końcówkę i przewężenie otoczone przez dwie grubsze części.

Korzystnie, głębokość przestrzeni na kartę na końcu wejściowym jest w przybliżeniu większa niż grubość karty, ana końcu przeciwległym do końca wejściowego, na którym znajdują się elementy blokujące, głębokość ta w przybliżeniu odpowiada grubości karty.

Korzystnie, przestrzeń na kartę jest ograniczona poprzecznie względem kierunku ruchu kasety za pomocą schodkowej linii podziału.

Korzystnie, w obudowie znajduje się co najmniej jeden otwór do jej montażu do podpory, przy czym dostęp do tego co najmniej jednego otworu istnieje tylko wtedy kiedy kaseta znajduje się w pierwszym położeniu skrajnym.

Korzystnie, w skład urządzenia wchodzą dwie podłużne ramki na kasecie, które to ramki ograniczają ruch karty włożonej w przestrzeń na kartę w kierunku poprzecznym względem kierunku ruchu kasety, przy czym ramka końcowa ma wysokość mniejszą niż dwie ramki podłużne.

Korzystnie, element kołkowy jest przystosowany do rozszerzania otworów w karcie w trakcie jej używania, wskutek czego uzyskuje się jednorazowe działanie karty.

Korzystnie, w urządzeniu znajduje się występ usytuowany na ramce końcowej i współpracujący z odpowiednim zagłębieniem w ściance obudowy otaczającej tę ramkę końcową.

PL 192 199 B1

Korzystnie, w elementach ryglujących znajduje się karb współpracujący z kołkiem na członie pośrednim w pierwszym położeniu skrajnym, przy czym karb jest tak ukształtowany, że zapobiega ruchowi elementów ryglujących wynikającemu z ruchu kasety.

Zaletą rozwiązania według wynalazku jest zapewnienie zamka otwieranego za pomocą karty, w którym karta jest chroniona przed uszkodzeniem.

Przedmiot wynalazku w przykładach wykonania przedstawiono na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia urządzenie zamykające widoczne od strony kasety, fig. 2 - urządzenie zamykające widoczne od strony przeciwnej do bębenka zamka, fig. 3 - urządzenie zamykające widoczne od strony bębenka zamka z włożonym kluczem i w położeniu otwartym, tj. ze schowanym haczykiem zaczepowym, fig. 4 - urządzenie zamykające z fig. 3 ale w położeniu zamkniętym, tj. z wysuniętym haczykiem zaczepowym i wyjętym kluczem, fig. 5ai5b - urządzenie zamykające odpowiednio z fig. 3i4, odpowiednio, ze schowanym i wysuniętym haczykiem zaczepowym, gdzie widać wzajemne oddziaływania pomiędzy członem pośrednim i haczykiem zaczepowym, w przekrojach, fig. 6a-c - kasetę i człon pośredni, z zamkiem w odpowiednim położeniu, gdzie kołki zapadkowe blokują dalszy ruch na zewnątrz haczyka zaczepowego z położenia schowanego do położenia wysuniętego, bardziej szczegółowo, fig. 7a-c - kasetę i człon pośredni kiedy zamek znajduje się w położeniu pokazanym na fig. 4i5b, tj. z wysuniętym haczykiem zaczepowym, bardziej szczegółowo, fig. 8ai8b -pręt blokujący biegnący w członie pośrednim i kasecie oraz fig. 9 -element zapadkowy w kształcie kołka.

Urządzenie zamykające w zalecanym przykładzie wykonania według wynalazku przedstawiono na fig. 1-9 gdzie pokazano schematycznie główne części zamka według wynalazku otwieranego za pomocą karty. Urządzenie zamykające 2 stanowiące zamek otwierany za pomocą karty, składa się z obudowy 4 lub osłony i kasety 10 do wkładania karty, nie pokazanej, o wymiarach typowych dla kart finansowych, w przestrzeń 12 na kartę albo do komory w celu uaktywnienia urządzenia zamykającego. W skład urządzenia zamykającego 2 wchodzi również obrotowy haczyk zaczepowy stanowiący element ryglujący 20 i zamek bębenkowy 6, którego klucz 8 można wyjmować po włożeniu właściwej karty do kasety 10 i wyciągnięciu haczyka zaczepowego 15 za pomocą klucza do położenia zablokowanego widocznego na fig. 4. Elementy zapadkowe, nie pokazane, czopa bębenka działają w normalny sposób odchylając haczyk zaczepowy.

Człon pośredni 30, patrz fig. 5ai5b, jest połączony z haczykiem zaczepowym tj. elementem ryglującym 20 za pomocą kołka 32 wchodzącego w szczelinę 24 w haczyku zaczepowym tak, że wahliwe ruchy haczyka zaczepowego w różnych kierunkach wokół punktu 22 są przekształcane na w przybliżeniu prostoliniowe ruchy członu pośredniego tami z powrotem pomiędzy skrajnymi położeniami, pierwszym i drugim. Ruch kołka 32 jest również prowadzony przez rowek 9 znajdujący się w obudowie, co widać na fig. 3i4. Człon pośredni i kasetę pokazano bardziej szczegółowo na fig. 6a-c i 7a-c.

Podczas pracy zamka, wahliwy ruch haczyka zaczepowego lub elementu ryglującego 20 jest przekształcany na prostoliniowy ruch członu pośredniego 30 i kasety. Ruch odwrotny, tj. przekształcenie ruchu kasety na ruch haczyka zaczepowego nie jest pożądany. Ruchem haczyka zaczepowego lub elementu ryglującego można sterować tylko obracając klucz.

W tym celu w szczelinie 24 w haczyku zaczepowym lub elemencie ryglującym 20 znajduje się schodkowy karb 25, którego zadaniem jest uniemożliwianie niepożądanego ruchu elementu ryglującego i członu pośredniego 30 wskutek działania siły wywieranej na kasetę 10. Jeżeli na kasetę działa siła zewnętrzna F, oznaczona strzałką F na fig. 5a, kołek 32 w członie pośrednim 30 działa odpowiednią siłą na element ryglujący 20. Jednakże, ze względu na konfigurację karbu 25, siła ta nie powoduje wahliwego ruchu elementu ryglującego lub haczyka zaczepowego, natomiast zamiast tego kołek 32 będzie trwale spoczywał w karbie 25. Takie rozwiązanie uniemożliwia niepożądane manipulowanie polegające na działaniu siłą na wysuniętą kasetę. Natomiast nie powoduje to blokowania wahliwego ruchu haczyka zaczepowego lub elementu ryglującego po włożeniu klucza, ponieważ karb 25 i szczelina 24 są ukształtowane w taki sposób, że działają siłą w pożądanym kierunku na kołek 32po obróceniu klucza.

Kaseta 10 jest scalona z członem pośrednim 30, gdzie kaseta działa jako przestrzeń odbiorcza karty kodowej uaktywniającej urządzenie zamykające. Poniżej opisano, nawiązując do fig. 6 i 7, działanie uaktywniające karty.

Na fig. 6a-c pokazano zintegrowaną kasetę 10 i człon pośredni 30 po zablokowaniu ruchu na zewnątrz elementu ryglującego lub haczyka zaczepowego z położenia schowanego za pomocą elementu blokującego 50, który bardziej szczegółowo opisano dalej. Jak już wspomniano, kołek 32 biegnie w szczelinie 24 w elemencie ryglującym lub haczyku zaczepowym. Kołek montażowy 42na

PL 192 199 B1 pręcie blokującym 40 biegnącym w członie pośrednim i kasecie jest nieruchomo osadzony w obudowie 4 urządzenia (zamka). Oznacza to, że względna odległość pomiędzy kołkami 32 i42 musi się zmieniać podczas liniowego ruchu członu pośredniego 30 w trakcie chowania lub wysuwania się elementu ryglującego lub haczyka zaczepowego, ponieważ kołek 32 podąża za elementem ryglującym 20 a równocześnie kołek montażowy 42 jest umocowany w obudowie 4.

W skład urządzenia wchodzą dwa kołkowe elementy blokujące 50, które mogą poruszać się poprzecznie względem kierunku ruchu pręta blokującego 40 w celu ograniczenia jego ruchu. Elementy blokujące 50 są osadzone na sprężynach w dwóch otworach w kasecie 10. Elementy blokujące mają również stożkową końcówkę 54 oraz przewężenie 52 otoczone dwiema grubszymi częściami 56i58, patrz fig. 9.

W karcie kodowej pasującej do zamka znajdują się dwa otwory umieszczone w taki sposób, żeby pokrywały się elementami blokującymi 50 po włożeniu karty na jej miejsce w przestrzeni 12 w kasecie. Następnie elementy blokujące wchodzą w kartę na odległość wynikającą z ich stożkowatości i średnicy otworów w karcie. Poniżej szczegółowo opisano działanie blokujące.

Głębokość przestrzeni 12na kartę, na końcu, przez który się ją wkłada, na fig. 6 z prawej strony, jest w przybliżeniu większa niż grubość karty, w zalecanym przykładzie wykonania około 1 mm. Takie rozwiązanie zapewnia łatwość wkładania karty. Głębokość ta zmniejsza się jednak ku końcowi z otworem kodowym znajdującemu się naprzeciwko końca, przez który się wkłada kartę tak, że odpowiada to w przybliżeniu grubości włożonej karty kodowej, w zalecanym przykładzie wykonania około 0,3 mm. Takie rozwiązanie zapewnia minimalny luz na końcu z otworem kodowym i niezawodny odczyt kodu.

Przestrzeń na kartę jest ograniczona poprzecznie względem kierunku ruchu za pomocą schodkowej linii podziału na fig. 1i2. W wyniku tego karta nie wchodzi w obszar pomiędzy kasetą a obudową.

Jeżeli w kasecie 10nie ma karty, albo włożono kartę z niewłaściwym kodem, elementy blokujące znajdują się na swoich miejscach, w których niektóre z grubszych części są na jednym poziomie z prętem blokującym 40 a równocześnie wchodzą w dwa ciągłe zagłębienia 44 i 46 w pręcie blokującym, patrz fig. 6b i 8a. Oznacza to, że odległość pomiędzy kołkami 32 i 42 jest ograniczona do odległości widocznej na fig. 6a, 6b i 6c w przypadku kiedy pręt blokujący 40 nie ma możliwości swobodnego przemieszczania się, ale jest ograniczony przez kołkowe elementy blokujące 50, co następuje wtedy gdy do przestrzeni 12 na kartę nie włożono właściwej karty.

W celu przeciwstawienia się siłom zewnętrznym pręt blokujący powinien być wykonany z jakiegoś odpowiedniego metalu o zalecanej grubości 2 mm.

Jednakże, jeżeli do kasety włożono kartę z właściwym kodem, tj. kartę z otworami o prawidłowych wymiarach i we właściwych miejscach, kołkowe elementy blokujące 50 są wypierane do położenia, które najlepiej widać na fig. 7b. Stożkowe końcówki 54 elementów blokujących znajdują się w odpowiednich otworach we włożonej karcie, gdzie zajmują położenie, w którym przewężenie 52 znajduje się na jednym poziomie z prętem blokującym 40. W wyniku tego pręt ten może swobodnie przemieścić się nie wstrzymywany przez elementy blokujące 50, co umożliwia zwiększenie odległości pomiędzy kołkami 32i42 do maksymalnej wartości, jaką widać na fig. 7. Podczas przechodzenia haczyka zaczepowego lub elementu ryglującego z położenia schowanego do położenia wysuniętego, kiedy kaseta jest przemieszczana w obudowie, karta cały czas jest trzymana na miejscu za pomocą elementów blokujących 50 znajdujących się w jej otworach kodowych.

Na fig. 7 przedstawiono położenie odpowiadające fig. 5b, tj.zelementem ryglującym 20 w położeniu całkowicie wysuniętym. Wtym przypadku pręt blokujący 40, który jest zamontowany w obudowie za pomocą kołka montażowego 42, został doprowadzony do poślizgu względem członu pośredniego 30 i kasety 10 do położenia widocznego na fig. 7. Następnie zagłębienia 44 i46 przesunęły elementy blokujące 50. W ten sposób karta w kasecie 10 wypełniła swoje zadanie, tj. umożliwiła wychylenie się elementu ryglującego 20 na zewnątrz, ponieważ karta doprowadziła kołkowe elementy blokujące 50 do położenia, w którym umożliwiają nie ograniczany ruch pręta blokującego 40 w członie pośrednim 30 i kasecie 10.

Równocześnie kaseta 10 została wciągnięta w obudowę 4 zamka tak, że przestrzeń 12 na kartę jest całkowicie niewidoczna z zewnątrz, co widać na fig. 4. Oznacza to, że nikt nie może uszkodzić włożonej karty bez uprzedniego zniszczenia całego zamka. Jeżeli użytkownik zamyka zamek z otwartymi drzwiami wcelu uzyskania możliwości wyjęcia klucza i zwrócenia go, nikt nie może uszkodzić karty ani zamka, na przykład ciągnąc za kartę.

PL 192 199 B1

Działanie odblokowujące, tj. podczas zmiany położenia z pokazanego na fig. 4, 5bi 7a-c, do położenia pokazanego na fig. 3 i 5a, jest odwrotne. Klucz 8 jest wkładany do zamka bębenkowego 7, a następnie obracany, co powoduje odchylenie się haczyka zaczepowego lub elementu ryglującego 20 i jego wsunięcie w zamek i wypchnięcie kasety 10 do położenia pokazanego na fig. 2 i 3, w którym można wyjąć kartę kodową.

Na fig. 2 pokazano, że w obudowie 4 zamka znajdują się cztery otwory 5a-5d do montażu wnich zamka, np. wewnątrz drzwi schowka. Otwory 5c, 5d, z prawej strony na fig. 2, są używane na dłuższe śruby przechodzące przez całą obudowę 4 zamka tak, że łby śrub znajdują się na jednym poziomie z bokiem obudowy zamka zwróconej ku osobie patrzącej na fig. 2. Natomiast otwory 5a, 5b znajdujące się z lewej strony na fig. 2, są przeznaczone na śruby krótsze mocujące tylko tę ściankę obudowy zamka, która jest odwrócona od osoby patrzącej i zwrócona ku drzwiom. Oznacza to, że kaseta 10 wchodzi przed śruby montażowe podczas ich wkręcania. W celu umożliwienia montażu i demontażu zamka, w kasecie 10 muszą być przelotowe otwory 16a, 16b, patrz np. fig. 6a. Otwory te są usytuowane wtaki sposób, że po całkowitym wysunięciu kasety, tj. po otwarciu zamka, otwory 16a, 16b w kasecie są zestrojone pozycyjnie z przelotowymi otworami 5a, 5b, patrz fig. 2. Kiedy kaseta znajduje się w dowolnym innym położeniu nie ma dostępu do dwóch otworów montażowych 5a, 5b pokazanych z lewej strony na fig. 2.

Dla ułatwienia manipulowania kartą kodową, w kasecie 10 znajduje się nie przelotowe zagłębienie 14, którego zadaniem jest uproszczenie wyjmowania karty kiedy ma się zamiar wyjąć ją z zamka.

W opisanym przykładzie wykonania wysokość ramki 17 końcowej lub obrzeża kasety, patrz fig. 1 oraz 6c, 7c, jest mniejsza w porównaniu z ramkami podłużnymi 18a, 18b. W ten sposób łatwiej można wkładać kartę i unika się tak zwanego efektu szufladowego, tj. konieczności prostoliniowego wkładania karty.

Na ramce 17, w przybliżeniu w połowie drogi pomiędzy jego końcami, znajduje się grzbiet lub występ 19. Występ ten współpracuje z odpowiednim zagłębieniem w ściance otaczającej tę ramkę lub obrzeże. Zadaniem występu 19 jest lepsze utrzymywanie włożonej karty w miejscu oraz uniemożliwianie wkładania kart za długich, np. podczas manipulowania zamkiem. Dlatego występ ten działa również w ten sposób, że uniemożliwia włamanie się do zamka. Dokładne położenie występu na ramce 17nie jest krytyczne dopóki pełni ono wspomniane powyżej funkcje. Również zagłębienie w ramce 17 współpracujące z odpowiednim występem w ścianie otaczającej tę ramkę lub obrzeże umożliwia realizację tego samego zadania.

Stosując kasetę według wynalazku uzyskuje się zamek otwierany za pomocą karty, który jest łatwy w użyciu, niezawodny i trudniejszy do manipulowania niż zamki znane dotychczas.

Powyżej pokazano przykład wykonania, w którym ruch wahliwy haczyka zaczepowego lub elementu ryglującego jest przekształcany na prostoliniowy ruch członu pośredniego, ale możliwe są również inne typy elementów ryglujących. Mogą to być rygle suwliwe, w którym to przypadku prostoliniowy ruch członu pośredniego umożliwia podobny ruch prostoliniowy rygla suwliwego, przy czym rygiel ten może być nawet zintegrowany z członem pośrednim. Jako elementy ryglujące można również rozumieć np. mechanizmy uruchamiane elektronicznie w zamkach elektronicznych, w których ruch członu pośredniego lub włożonej karty realizuje wspomniane powyżej działanie uaktywniające.

Kasetę pokazano w położeniu na tej stronie drzwi, która jest przeciwległa do strony z zamkiem bębenkowym, ale oczywiście kasetę można również montować na tej samej stronie co bębenek zamka. Wynika to z tego, że nie ma dostępu do karty włożonej w kasetę według wynalazku po wysunięciu haczyka zaczepowego lub elementu ryglującego, tj. po zablokowaniu zamka.

Ponadto można zapewnić elementy do niszczenia funkcji karty po jej jednorazowym użyciu. Można to osiągnąć za pomocą, na przykład, elementów blokujących 50, które, podczas otwierania drzwi, rozszerzają otwory. W rezultacie karty kodowe uzyskują działanie jednorazowe, co jest czasami pożądane.

W zalecanym przykładzie wykonania przedstawiono dwa elementy blokujące 50, ale podobną funkcję można osiągnąć za pomocą tylko jednego elementu blokującego.

Pokazano kasetę, którą można przemieszczać poziomo, w której kartę kodową wkłada sięz boku. Istnieje również możliwość zastosowania kasety zdolnej do przemieszczania pionowego, a zatem możliwość wkładania karty z góry. Osoba o odpowiednich kwalifikacjach wtej dziedzinie zorientuje się, że pociąga to za sobą nieco zmodyfikowane sprzężenie pomiędzy członem pośrednim a haczykiem zaczepowym w porównaniu z pokazanym przykładem wykonania.

Claims (11)

1. Zastrzeżenia patentowe

   1. Urządzenie zamykające, zwłaszcza przystosowane do używania z kartą do uaktywniania urządzenia zamykającego, w skład którego to urządzenia zmykającego wchodzą obudowa, elementy ryglujące, człon pośredni połączony z elementami ryglującymi, kaseta zintegrowana z członem pośrednim, w której to kasecie znajduje się przestrzeń na kartę, w którą wchodzi karta w położeniu uaktywniającym urządzenie zamykające, oraz co najmniej jeden kołkowy element blokujący ograniczający ruch kasety i członu pośredniego kiedy urządzenie zamykające nie zostało uaktywnione za pomocą właściwej karty, przy czym człon pośredni przemieszcza się z elementami ryglującymi, korzystnie wykonując w przybliżeniu prostoliniowy ruch tam i z powrotem pomiędzy pierwszym położeniem skrajnym, w którym elementy ryglujące są schowane, a drugim położeniem skrajnym, w którym elementy ryglujące są wysunięte, znamienne tym, że elementy ryglujące (20) są zamontowane w obudowie, zaś w skład urządzenia wchodzi pręt blokujący (40) osadzony nieruchomo w obudowie, biegnący w członie pośrednim (30) i kasecie (10), ponadto co najmniej jeden kołkowy element blokujący (50) jest przystosowany do przemieszczania się, podczas wkładania właściwej karty w przestrzeń (12) na kartę, z położenia blokującego, ruch kasety (10) i członu pośredniego (30) względem pręta blokującego (40), do położenia zwalniającego, w którym nie blokuje ruchu kasety (10)i członu pośredniego (30) względem pręta blokującego (40), przy czym w przestrzeni (12) na kartę znajduje się ramka (17), która całkowicie zasłania kartę przed dostępem z zewnątrz kiedy człon pośredni (30) znajdzie się w swoim drugim położeniu skrajnym.
2. 2. Urządzenie zamykające według zastrz. 1, znamienne tym, że kołkowy element blokujący (50) jest tak skonstruowany, że porusza się poprzecznie względem kierunku ruchu pręta blokującego (40).
3. 3. Urządzenie zamykające według zastrz. 1 albo 2, znamienne tym, że kołkowy element blokujący (50) jest napięty za pomocą sprężyny.
4. 4. Urządzenie zamykające według zastrz. 1, znamienne tym, że kołkowy element blokujący (50) ma stożkową końcówkę (54) i przewężenie (52) otoczone przez dwie grubsze części (56, 58).
5. 5. Urządzenie zamykające według zastrz. 1, znamienne tym, że głębokość przestrzeni (12) na kartę na końcu wejściowym jest w przybliżeniu większa niż grubość karty, a na końcu przeciwległym do końca wejściowego, na którym znajdują się elementy blokujące, głębokość ta w przybliżeniu odpowiada grubości karty.
6. 6. Urządzenie zamykające według zastrz. 1, znamienne tym, że przestrzeń (12) na kartę jest ograniczona poprzecznie względem kierunku ruchu kasety (10) za pomocą schodkowej linii podziału.
7. 7. Urządzenie zamykające według zastrz. 1, znamienne tym, że w obudowie znajduje się co najmniej jeden otwór (5a, 5b) do jej montażu do podpory, przy czym dostęp do tego co najmniej jednego otworu istnieje tylko wtedy kiedy kaseta (10) znajduje się w pierwszym położeniu skrajnym.
8. 8. Urządzenie zamykające według zastrz. 1, znamienne tym, że wjego skład wchodzą dwie podłużne ramki (18a, 18b) na kasecie, które to ramki ograniczają ruch karty włożonej w przestrzeń (12) na kartę w kierunku poprzecznym względem kierunku ruchu kasety, przy czym ramka końcowa (17) ma wysokość mniejszą niż dwie ramki podłużne (18a, 18b).
9. 9. Urządzenie zamykające według zastrz. 1, znamienne tym, że element kołkowy jest przystosowany do rozszerzania otworów w karcie w trakcie jej używania, wskutek czego uzyskuje się jednorazowe działanie karty.
10. 10. Urządzenie zamykające według zastrz. 1, znamienne tym, że znajduje się w nim występ (19) usytuowany na ramce końcowej (17) i współpracujący z odpowiednim zagłębieniem w ściance obudowy (4) otaczającej tę ramkę końcową.
11. 11. Urządzenie zamykające według zastrz. 1, znamienne tym, że w elementach ryglujących (20) znajduje się karb (25) współpracujący z kołkiem na członie pośrednim (30) w pierwszym położeniu skrajnym, przy czym karb (25) jest tak ukształtowany, że zapobiega ruchowi elementów ryglujących (20) wynikającemu z ruchu kasety (10).